Η οικονομική κρίση στις τελευταίες εκλογικές αναμετρήσεις είχε
σαν αποτέλεσμα την ανατροπή του κλασσικού δικομματισμού που επικρατούσε τα προηγούμενα χρόνια στην χώρα μεταξύ ΝΔ-ΠΑΣΟΚ.
Είχε επίσης και την εμφάνιση του απίθανου μορφώματος των
Καμμένων Ελλήνων, αλλά και την επικίνδυνη ανάδυση ενός ναζιστικού κόμματος που συγκεντρώνει ένα μέρος από ακροδεξιά
στοιχεία τα οποία βρισκόντουσαν μέχρι τότε
στην ΝΔ,μαζί με ένα μέρος πολιτών, βασικά απολιτικών και συνήθως νεότερης ηλικίας
, που θεώρησαν ότι η ΧΑ μπορεί να αποτελέσει την απάντηση στον ευτελισμό ικανού
μέρους των υπαρχουσών πολιτικών δυνάμεων.
Βέβαια επειδή ουδεν κακόν αμιγές καλού η ΝΔ απαλλάχτηκε έτσι
από ένα μεγάλο μέρος από τα ακροδεξιά βαρίδια που εμφιλοχωρούσαν στους κόλπους της, αλλά αποδείχτηκε επίσης στην πράξη ότι δύο αντιμαχόμενες
πολιτικές δυνάμεις μπορούν τελικά, παρά τις αντιθέσεις τους, να βρουν ένα modus vivendi και
να συγκυβερνήσουν .
Στην άλλη μεριά του πολιτικού φάσματος, το ΚΚΕ παρέμεινε προσκολλημένο
σε ξεπερασμένες από την ίδια την ζωή αντιλήψεις, επιμένοντας στον απομονωτισμό του, για να διατηρήσει δε περιχαρακωμένους
τους οπαδούς του κατέφυγε σε ανάσταση
του Στάλιν και των επιτευγμάτων του, θάβοντας για δεύτερη φορά τον Φλωράκη,
λόγω των ανοιγμάτων που είχε κάνει την εποχή
που συμμετείχε στις κυβερνήσεις Τζαννετάκη
και Ζολώτα.
Στις εκλογές επίσης του 2012 θεαματική ήταν η άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ, που προτίμησε
όμως την παραμονή του στην θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης, από το να
επωμιστεί με την συμμετοχή του σε κυβέρνηση
συνεργασίας τις ανάλογες ευθύνες, παρά την κρίσιμη κατάσταση που βρισκόταν η χώρα,
προφανώς φοβούμενο την διάσπαση του από τις πολυποίκιλες και
αλληλοσυγκρουόμενες συνιστώσες του, που αρχίζουν από τροτσκιστές και μαοϊκούς και φτάνουν στους μετριοπαθείς
αριστερούς.
Έτσι αρχικά έγινε η κυβέρνηση συνεργασίας της ΝΔ με το ΠΑΣΟΚ
και την ΔΗΜΑΡ η οποία με την αποχώρηση της χωρίς να προσχωρήσει στο αντιμνημονιακό στρατόπεδο
επιδιώκει βασικά να διατηρήσει τα
εκλογικά της ποσοστά προσπαθώντας να ισορροπήσει μεταξύ των λεγομένων μνημονιακών
και αντιμνημονιακών.
Από το κυβερνητικό στρατόπεδο το ΠΑΣΟΚ φυλλορροεί συνεχώς
και από το αντιμνημονιακό το ίδιο φαίνεται
να γίνεται και με την άλλη παραφυάδα της δεξιάς, τους Καμμένους Έλληνες.
Παρά όμως την στυγνή οικονομική πολιτική της κυβέρνησης, ούτε
η αξιωματική αντιπολίτευση, όπως θα ήταν αναμενόμενο, αλλά ούτε και κάποιο άλλο
αντιπολιτευόμενο κόμμα φαίνεται να καρπούται την αναπόφευκτη φθορά της από την
εξουσία.
Ο ΣΥΡΙΖΑ με την πολυγλωσσία των συνιστωσών που έχει, τον λαϊκισμό
του στην υποστήριξη των αιτημάτων κάθε συντεχνίας και την άρνηση οποιασδήποτε εκσυγχρονιστικής αλλαγής μαζί με τις μαξιμαλιστικές και ουτοπικές θέσεις
που προβάλει δεν φαίνεται να πείθει ένα μεγαλύτερο ποσοστό ψηφοφόρων που θα μπορούσε να του
εξασφαλίσει αυτοδυναμία στις επόμενες εκλογές
Έτσι η ΝΔ και ο
ΣΥΡΙΖΑ εμφανίζουν σε όλες τις δημοσκοπήσεις
το ίδιο περίπου ποσοστό με εναλλασσόμενη πρωτιά, ποσοστό όμως που δεν εξασφαλίζει
αυτοδυναμία.
Η διαπίστωση αυτή οδηγεί στο συμπέρασμα ότι ο προηγούμενος δικομματισμός
μεταξύ ΝΔ-ΠΑΣΟΚ μετατέθηκε σε δικομματισμό μεταξύ ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ.
Ενδιάμεσα αυτών των δύο υπάρχει όμως εκτός από το ΠΑΣΟΚ και την ΔΗΜΑΡ ένας μεγάλος αριθμός ψηφοφόρων, που δεν έχουν μεν
κομματική εξάρτηση ή έχουν πλέον απεξαρτηθεί από κόμματα, αλλά ανήκουν ιδεολογικά στον ευρύτερο
χώρο της κεντροαριστεράς.
Από αυτούς λοιπόν έχει ξεκινήσει η κίνηση των 58 προσωπικοτήτων
που είναι μια προσπάθεια συνένωσης δυνάμεων που αντιτίθενται τόσο στην ΝΔ όσο
και στον ΣΥΡΙΖΑ και που μέχρι στιγμής έδειξε πως έχει μια ευρύτερη απήχηση .
Αυτή πιστεύω πως οφείλεται
στα πρόσωπα που την απαρτίζουν αλλά και από την διακήρυξη τους, γιατί αποτελεί μια
έντιμη κίνηση από ένα πολιτικό χώρο που από καιρό ζητά να εκφραστεί, πέρα από
τα υπάρχοντα κόμματα χωρίς να αποκλείει κανένα και χωρίς να πατρονάρεται από
κανένα.
Θα είναι δε ενδιαφέρον αν το πετύχει αυτό χωρίς να διαθέτει
κάποια ηγετική φυσιογνωμία βασιζόμενο μόνο στις αρχές της διακήρυξης του, σε
αντίθεση με τα υπόλοιπα κόμματα, πλην ΚΚΕ, που ένα μέρος της πολιτικής τους
επιρροής βασίζεται στην φυσιογνωμία του προέδρου τους.
Το κείμενο των θέσεων των 58 και οι υπογράφοντες υπάρχει στο:
Στο Facebook η σελίδα της πρωτοβουλίας είναι στη διεύθυνση:
ενώ
o επίσημος λογαριασμός στο Twitter είναι:
Επειδή τα άτομα που συμμετέχουν ή πρόκειται να συμμετάσχουν
σε αυτή την κίνηση δεν προέρχονται ή θα προέλθουν από παρθενογένεση, το ποιοι πρέπει να είναι αυτοί το περιγράφει
με απολαυστικό τρόπο με την καυστική του
γραφίδα ο Ανδρέας Πετρουλάκης στο παρακάτω κείμενο του που ουσιαστικά μέσα
από την σάτιρα του επεξηγεί πλήρως γιατί αυτός ο χώρος εμφανίζεται από καιρό πολυδιασπασμένος και αντίστοιχα το
τι θα πρέπει να αποφύγει:
Κάλεσμα για τη μεγάλη Κεντροαριστερά
Όλοι καταλαβαίνουμε την ανάγκη να αποκτήσει ο τόπος ένα
σοβαρό κεντροαριστερό κόμμα που θα καλύψει τον χώρο μεταξύ ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ. Σε
αυτήν την προσπάθεια πρέπει να συσπειρωθούν όλοι όσοι πιστεύουν σε αυτόν τον
σκοπό, χωρίς ηγεμονισμούς και πρωτοκαθεδρίες. Aλλά και χωρίς αποκλεισμούς- όλοι
ανεξαιρέτως ενωμένοι και αλληλέγγυοι.
Εντάξει , δεν χρειάζεται να πούμε ότι δεν μπορούν να συμμετέχουν αυτοί που
προσπαθούν να καπελώσουν την παράταξη από πάνω, με τους γνωστούς μηχανισμούς.
Ούτε, βέβαια, αυτοί που τόσα χρόνια έκαναν κριτική από το σπίτι τους και τώρα
έρχονται να υπονομεύσουν την προσπάθεια από κάτω. Δεν συζητούμε για αυτούς που
προσπαθούν να διεμβολίσουν τον χώρο απέξω ή αυτούς που πάντα διαλύουν από μέσα.
Αυτά είναι αυτονόητα και σαφή. Μιλούμε για όλους τους άλλους.
Αρκεί να μην έχουν περάσει ποτέ από τη Χαριλάου Τρικούπη.
Καταλαβαίνουμε ότι ο χώρος πρέπει να μείνει άθικτος από τους πολιτικά
φθαρμένους. Και την Ιπποκράτους βέβαια. Και την Ασκληπιού, Μαυρομιχάλη και τις
καθέτους, διότι ξέρουμε πώς μεταδίδεται η σήψη σε ό,τι ακουμπήσει. Για τα
υπόλοιπα Εξάρχεια δεν το συζητάμε γιατί ο πιο κεντρώος είναι ΣΥΡΙΖΑ.
Επίσης αυτονόητο ότι δεν θέλουμε τους ΔΗΜΑΡ. Αυτοί δεν ξέρουν τι θέλουν, οι
μισοί θέλουν να μπούνε στην κυβέρνηση και οι άλλοι μισοί στον ΣΥΡΙΖΑ. Εμείς δεν
είναι δυνατόν να βαδίζουμε στην ασάφεια και να μεταφέρουμε θολά μηνύματα για το
πολιτικό μας σχέδιο και αυτοί τελούν σε σύγχυση που θα μας βλάψει .
Οι συμμετέχοντες πρέπει να έχουν ξεκάθαρες θέσεις, αυτές που
πιστεύουμε όλοι εμείς και όχι αυτές που πιστεύουν κάποιοι άλλοι, γνωστοί και μη
εξαιρετέοι και ο νοών νοείτω. Τι πιο καθαρό;
Δεν θέλουμε ασφαλώς και όσους βαρύνονται με αμαρτήματα του παρελθόντος. Οσους
συμμετείχαν στο πάρτυ των Ολυμπιακών Αγώνων, για παράδειγμα, πολιτικούς,
στελέχη, δημοσιογράφους, αθλητές, εθελοντές, θεατές. Ούτε αυτούς που πήραν
μέρος με κάθε τρόπο στο ξεκοκκάλισμα του δημοσίου χρήματος μεγαλοκατασκευαστές,
μικροκατασκευαστές, εργολάβους, ενδιάμεσους, εργάτες, κατόχους e-pass της
Αττικής Οδού κ.λπ. Ούτε αυτούς που πέρασαν ζωή και κότα με τα δανεικά, με τζιπ,
μεζονέτες, τραπεζικούς λογαριασμούς, διακοπές, ταβέρνες, σινεμά, μπαρ κ.λπ.
Φυσικά στο νέο κεντροαριστερό σχήμα δεν έχει θέση η φθαρμένη
γενιά του Πολυτεχνείου, πλην ελαχίστων που ξέρουμε ότι δεν φθάρηκαν (εγώ ξέρω
έναν και θα τον φέρω), και βέβαια η γενιά της Μεταπολίτευσης που είναι
χειρότερη, εκτός από την αδελφή αυτού που ξέρω. Θέλουμε νέους, πολλούς νέους
και λίγους παλιούς σοφούς βέβαια που θα τους μεταδίδουν την εμπειρία τους
(αρχικά εμάς τους τρεις).
Α, και μην το ξεχάσω, μην τολμήσει να εμφανιστεί η, ξέρει ποια.
Έχω εντοπίσει τον αρχικό πυρήνα στελεχών που πληροί τις
προδιαγραφές και θα αποτελέσει τη μαγιά του νέου μεγάλου κόμματος. Πρόκειται
για άφθαρτους αγνούς και ανιδιοτελείς νέους, με διάθεση να προσφέρουν, με
συλλογική συνείδηση, ανιδιοτέλεια, όρεξη και διάθεση για ομαδική δουλειά. Πρόκειται
για τη τρίτη ενωμοτία του 7ου συστήματος προσκόπων της γειτονιάς μου (οι άλλες
έχουν και παιδιά δημοσίων υπαλλήλων που ως γνωστόν πρόκειται για τα χαμένα
κορμιά που βούλιαξαν τη χώρα). Τα προσέχω κάθε Κυριακή αυτά τα ανήσυχα, φρέσκα,
δημιουργικά μυαλά που με επιμονή μαθαίνουν κόμπους και τραγούδια και πάνε
κατασκηνώσεις στα βουνά γιατί είναι και συνειδητοί οικολόγοι.
Τώρα που τι σκέφτομαι, όμως, γιατί τους αρέσει η στολή; Μήπως είναι τίποτα
καθαρματάκια με μιλιταριστικά πρότυπα που θα νοθεύσουν το ρεύμα της Νέας
Σοσιαλδημοκρατίας;
Ασε καλύτερα, Φώτη Γ., ξεκινάμε οι δυο μας, φέρε και την
αδελφή σου, και με σίγουρα βήματα, ξεκάθαρους στόχους και ιεράρχηση
προτεραιοτήτων και προτάσεων θα απλωθούμε να καλύψουμε τον χώρο ανάμεσα στη
δεξιά και τον ΣΥΡΙΖΑ, ούτε πολύ γρήγορα για να προλάβει να αφομοιώσει ο κόσμος
τα μηνύματα, αλλά ούτε και πολύ αργά μην προλάβει κάποιος άλλος με λανθασμένες
επιλογές προσώπων, ιδεών και στοχεύσεων σε αντίθεση με τις σωστές δικές μας
(Δεν μου λες, η αδελφή σου είναι ακόμα χαρτόμουτρο ή το έκοψε;)
Μάλλον έλα μόνος σου στην αρχή για να αποφύγουμε βάρη του
παρελθόντος που θα νοθεύσουν την καθαρότητα της πορείας μας και βλέπουμε.
Εμπρός, Φώτη, για το νέο ξεκίνημα που θα μας οδηγήσει σε ένα λαμπρό κοινό
κεντροαριστερό μέλλον.
(Για θύμισέ μου, και εσύ ΠΠΣΠ δεν ήσουν; Μήπως κουβαλάς τα ίδια μυαλά ακόμα;)