Παρασκευή 18 Ιουλίου 2008

LIZZ WRIGHT- ΜΙΑ ΒΡΑΔΙΑ ΓΕΜΑΤΗ JAZΖ ΜΟΥΣΙΚΗ.



Προχθές πήγα να ακούσω μια συμπατριώτισσα από την Georgia.
Μπορεί να γεννήθηκα στην Ελλάδα αλλά ο Νότος της Αμερικής είναι η μουσική μου πατρίδα και όπου βλέπω μαύρο μουσικό να μας έρχεται από εκεί τον τιμώ με την παρουσία μου. Έχω γράψει για την επίσκεψη μου στην μουσική πρωτεύουσα του Νότου εδώ, και για την σχέση μου με την μουσική εδώ
Έτσι λοιπόν είχα την τύχη στο κηποθέατρο του Παπάγου να ακούσω και να δω ένα από τα τα μουσικά ταλέντα που σίγουρα θα μας απασχολήσουν ευχάριστα στο μέλλον .
Συνήθως στην Ελλάδα μας έρχονται καλλιτέχνες που απλά εξαργυρώνουν πλέον εδώ το μουσικό τους παρελθόν.
Η Lizz Wright για την οποία σας μιλάω αντίθετα είναι μόλις 28 χρονών και βρίσκεται στον δρόμο προς την κορυφή που σίγουρα θα την φτάσει.
Η πορεία της στην μουσική είναι κλασσική για πολλούς μαύρους καλλιτέχνες. Πατέρας ιερέας και πιανίστας στην τοπική εκκλησία, μητέρα που τραγουδάει gospel , κόρη που αρχίζει να τραγουδάει gospel και μετά blues, jazz ,R & B και soul τραγούδια, δηλαδή στην ουσία την γνήσια μαύρη μουσική . Η σημαντικότερη εταιρεία της jazz, η Verve της υπογράφει συμβόλαιο και μέχρι στιγμής έχει κυκλοφορήσει 3 δίσκους έχοντας γράψει σε αυτούς και αρκετά τραγούδια.
Η Lizz εμφανίστηκε ξυπόλυτη και απλή στο κατάμεστο θέατρο με 4 μουσικούς και κατάφερε για 11/2 ώρα να μεταδώσει με την διακριτική της παρουσία το συναίσθημα της με τα τραγούδια της και να κερδίσει ένα κοινό που ουσιαστικά την ήξερε από ένα τραγούδι που το φύλαξε να το τραγουδήσει στο encore.
Στο δεύτερο encore τραγούδησε το κλασσικό Amazing grace a capella αναδεικνύοντας κατά τον καλύτερο τρόπο τις δυνατότητες και την ποιότητα της φωνής της.
Αλλά αντί να περιγράφω με λόγια απολαύστε την ίδια σε μερικά χαρακτηριστικά κομμάτια.


Εδώ η μεγάλη της επιτυχία My Heart





Εδώ ένα από τα πιο τρυφερά της τραγούδια το STOP

Don´t tell me to stop
Tell the rain not to drop
Tell the wind not to blow
Because you said so

Tell me love is not true
It´s just something we do
Tell me everything I´m not
But don´t tell me to stop

Tell the sun not to shine
Not to get up this time
Let it fall by the way
Leave me here, where I lay

Tell the leaves not to turn
But don´t tell me I´ll learn
Take the black off a crow
But don´t tell me to go

Tell the bed not to lay
Like the mouth of a grave
Not to stare up at me
Like a calf on its knees

Keep on telling me love isn't true
It's just something we do
Tell me everything that I'm not
But don't tell me to stop




Εδώ σε ένα από πιο κλασσικά gospel το Walk With Me





Εδώ τραγουδάει με την συνοδεία μόνο ενός percussionist ένα από ωραιότερα τραγούδια της jazz το Nature boy .




Εδώ τραγουδάει το Reaching For The Moon σε συναυλία που είναι αφιερωμένη στην αθάνατη Ella Fitzgerald




Εδώ με πιο ηλεκτρικό ήχο στο Leave Me Standing Alone


4 σχόλια:

  1. Εξαιρετική φωνή!!! Επειδή όμως εν ...θεώ αδελφέ αθεόφοβε και ημείς διαμένομε κοντά στο θέατρο Παπάγου,
    βάλε μία φωνή ώστε να το πάρομε πρέφα
    και να έρθωμε!!!!
    Πρεσβύωψ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ηταν υπεροχη
    οπως πολυ ομορφο και το αφιερωμα που της εκανες!
    βεβαια θα προτιμουσα να μην τραγουδαγε τοσα πολλα γκοσπελ και σπιριτουαλ, αλλα περι ορεξεως ξερεις..
    καλο καλοκαιρι θα τα λεμε αραια και που μεχρι τις 10 Σεπτεμβριου
    μενω συντονισμενος για σχολια....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Πρεσβύωψ-
    Την επόμενη φορά θα βγώ στην περιοχή με ντουντούκα!

    δημήτριος ο ταξιδευτής-
    Όλοι οι μαύροι τραγουδιστές του Νότου έχουν ξεκινήσει την καριέρα τους από την τοπική τους εκκλησία.
    Τα γκόσπελ λοιπόν είναι τα πρώτα τραγούδια που είπαν από παιδιά και μαζί με την έντονη θρησκοληψία που έχουν είναι επόμενο αυτά τα τραγούδια να αποτελούν σημαντικό μέρος από το ρεπερτόριο τους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Όλο ευχάριστες εντυπωσιακές εκπλήξεις είστε αγαπητέ αθεόφοβε....

    ΑπάντησηΔιαγραφή