tag:blogger.com,1999:blog-4242965806845170882.post1868683935386725323..comments2024-03-11T12:35:38.522+02:00Comments on atheofobos2: α-ΤΑ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΑ ΠΟΥ ΕΖΗΣΑ - ΣΕ ΔΥΟ ΜΕΡΗαθεόφοβοςhttp://www.blogger.com/profile/14424878695358190737noreply@blogger.comBlogger4125tag:blogger.com,1999:blog-4242965806845170882.post-43194039995218940972013-07-20T08:56:49.090+03:002013-07-20T08:56:49.090+03:00Αρραβωνιασμένος με την νυν και αεί σύζυγο να είναι...Αρραβωνιασμένος με την νυν και αεί σύζυγο να είναι πρωτοδιορισμένη σε ένα χωριό, από αυτά που με επιείκεια χαρακτηρίζεις στου διαόλου την μάνα, αποφασίζω μετά από τηλεφωνική συνεννόηση μαζί της, από το τηλέφωνο της κοινότητας που δούλευε με μανιβέλα, να την επισκεφτώ για να διαπιστώσω ιδίοις όμμασι την σχέση του χωριού με τον διάολο!<br />Μου έχει εξηγήσει την ώρα και το μέρος που ξεκινά το λεωφορείο από την πόλη αλλά δυστυχώς μια επείγουσα περίπτωση με καθυστερεί και το χάνω.<br />Τηλέφωνο να πάρω δεν έχω, ώστε να την ειδοποιήσω ότι δεν μπορώ να πάω, οπότε αποφασίζω να νοικιάσω ένα αυτοκίνητο.<br />Και αυτό ήταν ένα ξεχαρβαλωμένο Opel με το οποίο καθώς ανέβαινα σε κάτι στροφές σε ένα καρόδρομο δίπλα σε ένα φαράγγι βρέθηκα φάτσα με το λεωφορείο που επέστρεφε.<br />Η μόνη λύση ήταν να βάλω όπισθεν ώστε να μπορέσουμε πιο κάτω να χωρέσουμε και οι δύο.<br />Έλα όμως που εγώ δεν ήξερα πως στο Opel πρέπει να πιέσεις τον λεβιέ των ταχυτήτων για να μπει η όπισθεν!<br />Μετά κανένα 10λεπτο αγωνιωδών ελιγμών τελικά κάθιδρος κατάφερα να φτάσω σε ένα πλάτωμα κα έτσι να περάσει το λεωφορείο χωρίς εγώ να βρεθώ στον γκρεμό.<br />Έκτοτε μίσησα τα Opel!<br />αθεόφοβοςhttps://www.blogger.com/profile/14424878695358190737noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4242965806845170882.post-55203247352666652822013-07-20T02:09:15.254+03:002013-07-20T02:09:15.254+03:00Αν και άσχετος με τα αυτοκίνητα, ομολογώ πως ήταν ...Αν και άσχετος με τα αυτοκίνητα, ομολογώ πως ήταν μια γλυκύτατη και γλαφυρή αφήγηση<br />που με γύρισε (νοερώς) κι εμένα αρκετά πίσω.<br />Το όνειρο το δικό μου, δεκαετία του 80, στην εφηβεία μου<br />ήταν να πάρω ένα Οπελ Ασκόνα (αυτό μου'χε κάτσει για όμορφο).<br />Εκτοτε, απέκτησα γυναίκα, δύο παιδιά, όχι σκύλο<br />κι ακόμα κυκλοφορώ με τα ποδάρια.<br />Δεν πειράζει. Λιγότερο κακό στο περιβάλλον.<br /><br />Την καλησπέρα μου.Ανδρόνικοςhttps://www.blogger.com/profile/15712503798420818561noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4242965806845170882.post-23355557840391567172013-07-18T02:32:59.589+03:002013-07-18T02:32:59.589+03:00Μπορώ να καταλάβω την αγάπη σου στην γερμανίδα που...Μπορώ να καταλάβω την αγάπη σου στην γερμανίδα που είναι πλέον Ελληνίδα μετά από τόσα χρόνια , αλλά προφανώς κάνεις αυτό που λένε οι ψυχολόγοι εξωραϊσμό του παρελθόντος αν διατηρείς την ίδια αγάπη για τον τόσο άχαρο και άβολο σκαραβαίο ιδίως για την χρήση που αναφερόμαστε!<br />Πάντως έτσι εξηγείται γιατί σήμερα διαμαρτύρεσαι πως πονάει η μέση σου!<br />Βέβαια η στάση που περιέγραψες αποδεικνύει πως η παγίδα που η φύση έχει στήσει σε όλα τα είδη για διαιώνιση τους, τα οδηγεί προς εκπλήρωση αυτής της επιταγής στο να εξαντλούν όλη την εφευρετικότητα τους !<br />αθεόφοβοςhttps://www.blogger.com/profile/14424878695358190737noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-4242965806845170882.post-73309940322052472192013-07-17T18:44:08.669+03:002013-07-17T18:44:08.669+03:00Ο φίλος σου με το VW φαίνεται ότι ήταν εντελώς άσχ...Ο φίλος σου με το VW φαίνεται ότι ήταν εντελώς άσχετος με την χρήση του αυτοκινήτου του μπαμπάκα του !<br /><br />Στον σκαραβαίο το μόνο που προσέχεις είναι να έχεις πάντα καθαρό το πατάκι του συνοδηγού και κυρίως απαλλαγμένο από χαλικάκια και άλλα συναφή αντικείμενα που στην δεδομένη στιγμή θα σου κάνουν τα γόνατά σου σαν φρεσκοκομμένο κιμά (το έχω πάθει).<br /><br />Η τεχνική αναφορικά με το VW ήταν απλή. <br />Σήκωνες την φούστα της κοπελιάς, ξεκούμπωνες τις ζαρτιέρες (τις θυμάσαι?) έβαζες τα ποδάρια της στο τζάμι και το σώμα της να σχηματίζει ένα 'S' στην άκρη του καθίσματος με το επίμαχο σημείο στο σωστό ύψος.<br />Στην συνέχεια πετούσες τα βρακιά σου στο πίσω κάθισμα, καβαλούσες με προσοχή για τον φόβο ατυχήματος τον λεβιέ των ταχυτήτων και γονάτιζες μπροστά της με την προϋπόθεση ότι το εργαλείο σου δεν ήταν υπερμεγέθες, γιατί τότε μπορούσε να πάθει ζημιά η κοπέλα.<br /><br />Η στάση αυτή στο VW εκτός από το τέλειο κόλλημα που θα το ζήλευαν και οι ...σκύλοι, είχε και το πλεονέκτημα να είναι ξεκούραστο αφού δεν χρησιμοποιούσες την μέση σου αλλά μόνο την πίεση από το σπρώξιμο των ποδιών σου στην γωνία που σχημάτιζε το πάτωμα της καμπίνας !<br /><br />Πριν από αρκετά χρόνια προσπαθήσαμε με την Γερμανίδα, που ο Γεραμπής τα κατάφερε να είναι ακόμα μαζί μου, την ίδια ξεκούραστη φάση σε ένα πολύ μεγαλύτερο αυτοκίνητο και διαπιστώσαμε ότι η τεχνική αυτή ισχύει μόνο στους σκαραβαίους.<br /><br />Το γεγονός ότι κάποτε είμαστε και οι δυό μας 110 κιλά ενώ στην repetation κοντεύαμε τα 200 κιλά μαζί, δεν πρέπει να έπαιξε κανένα ρόλο.<br />Ο τύπος του αυτοκινήτου έφταιγε !<br /><br />Θ.Φ.Anonymousnoreply@blogger.com