Ο ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ ΩΣ ΑΣΘΕΝΗΣ

Όσοι διαβάζετε αυτό το μπλόγκ θα έχετε διαπιστώσει ότι πολλές από τις απόψεις που κατά καιρούς έχει εκφράσει ο αρχιεπίσκοπος έχουν επικριθεί εδώ η έχουν σατιριστεί αρκετά έντονα.
Από αυτές τις μέρες όμως ο Χριστόδουλος παραμένει πλέον εκτός κάθε κριτικής για ένα και μοναδικό λόγο: είναι ασθενής.
Ο ασθενής δεν είναι ,λόγω της καταστάσεως του, παπάς η λαϊκός, σύμμαχος η εχθρός, καλός η κακός ,συμπαθής η αντιπαθής ,άσπρος ,μαύρος ,κίτρινος η πράσινος αλλά απλά ένας άνθρωπος που αγωνίζεται για την ζωή του και την υγεία του.
Για τον λόγο αυτό ακόμα και οι καταδικασμένοι σε θάνατο δεν εκτελούνται όταν ασθενούν όπως επίσης και οι γιατροί στον πόλεμο δεν οπλοφορούν και είναι υποχρεωμένοι να νοσηλεύσουν κατά τον ίδιο ακριβώς τρόπο με τους δικούς τους και τους τραυματίες του εχθρού που είναι στα χέρια τους.
Επειδή πάντα μου αρέσει να είμαι αντικειμενικός μετά από όσα του έχω καταμαρτυρήσει για δηλώσεις η ενέργειες του, θα πρέπει να παραδεχτώ και να συγχαρώ δύο θετικές επιλογές του.
Πρώτον ,αντί να καταφύγει ,όπως πολλοί μεγαλόσχημοι, για εγχείρηση στο εξωτερικό παρέμεινε στην Ελλάδα και χειρουργήθηκε.
Μπορεί να τον στείλουν στο εξωτερικό αργότερα οι ίδιοι οι θεράποντες του, όχι γιατί στην ουσία δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί εδώ, αλλά γιατί λόγω της βαρύτητας της κατάστασης του δεν θα θέλουν να τους πουν ότι δεν εξάντλησαν κάθε δυνατό μέσο.
Έτσι δεν πήγε και η Μελίνα στο εξωτερικό τότε που δεν είχαν τίποτα άλλο να της προσφέρουν και πέθανε ,από μια συνήθη για Μονάδες Εντατικής θεραπείας, λοίμωξη;
Εάν είχε πεθάνει σε ελληνική μονάδα σκεφτείτε τι θα είχε γραφτεί.
Δεύτερον, πολύ σωστά ζήτησε να δημοσιοποιηθεί η κατάσταση του γιατί σε αντίθετη περίπτωση θα συντηρούσε μια ατελείωτη παραφιλολογία στον τύπο και την τηλεόραση.
Αυτό που σε όλο τον πολιτισμένο κόσμο είναι αυτονόητο δηλαδή ο καρκινοπαθής να γνωρίζει από τι πάσχει και αν είναι δημόσιο πρόσωπο να το γνωρίζει και ο κόσμος, στην Ελλάδα δεν είναι καθόλου αυτονόητο.
Μόνο τον Γεννηματά θυμάμαι να δηλώνει ο ίδιος ότι έχει καρκίνο του πνεύμονος , ενώ οι περισσότεροι συνήθως κρύβουν από τι νοσούν η τους το κρύβουν ακόμα και οι ίδιοι οι συγγενείς τους.
Επίσης με τον Ανδρέα η ενημέρωση του κόσμου ήταν σωστή και πλήρης όπως και επιβαλλόταν και ήταν και αναγκαίο ,λόγω της θέσεως του.
Παλιότερα η απόκρυψη της ασθένειας έφθανε στις γελοιότητες που έγιναν με τον Παύλο που λίγο πριν να πεθάνει τον πήγαινε βόλτα με το αυτοκίνητο ,σε κακά χάλια , η Φρειδερίκη για να δει ο κόσμος ότι ζει και ετοιμοθάνατο πλέον του έφερναν την Παναγία της Τήνου για να τον σώσει!
Πάντως ακόμα και σήμερα η αρρώστια, ιδιαίτερα δε ο καρκίνος, στην Ελλάδα αντιμετωπίζεται σαν ένα νόσημα που πρέπει να το ξορκίσουμε.
Γι΄ αυτό και βλέπει κανείς δηλώσεις διαφόρων που γνωρίζουν την πραγματικότητα να εμφανίζονται σούπερ αισιόδοξοι με δηλώσεις του τύπου –όλα θα πάνε καλά –ο αρχιεπίσκοπος είναι ευδιάθετος!!(πόσο ευδιάθετος μπορεί να είναι κάποιος με ένα ρινογαστρικό σωλήνα, ορούς, καθετήρα ,έντερο που έχει μετεγχειρητική πάρεση και διαπύηση στο τραύμα) ;
Και όλα αυτά να τα δηλώνει μεγαλοπρεπώς ο κατά τον προσφυή χαρακτηρισμό Πάγκαλου ο κ.Τίποτα ως υπουργός Υγείας!
Προσωπικά εύχομαι στον Χριστόδουλο να ξεπεράσει τα προβλήματα από τους καρκίνους του και η αρρώστια αυτή να του αποβεί τουλάχιστον στο μέλλον ένα χρήσιμο μάθημα για τις υπέρμετρες μέχρι τώρα φιλοδοξίες του γιατί Ματαιότης ,ματαιοτήτων, τα πάντα ματαιότης.