Πριν να φτάσουμε στον τελικό προορισμό μας που είναι η πόλη του Μπρασόβ δεν θα ήταν δυνατόν να μην επισκεφτούμε τον πύργο του Δράκουλα (1) που βρίσκεται στα όρια Βλαχίας και Τρανσυλβανίας. Βέβαια ο πύργος αυτός στο Bran είναι μεν τουριστικό αξιοθέατο αλλά είναι ζήτημα αν ο ίδιος ο Δράκουλας πέρασε κάποιες νύχτες εδώ το 1462. Από το 1920 το κάστρο ήταν τα θερινά ανάκτορα της βασίλισσας Μαίρης μέχρι το 1947 που ξαπέστειλαν τους βασιλιάδες. Πολλά από τα έπιπλα στο κάστρο τα είχε φέρει από την Δυτική Ευρώπη.
Το 2006 το κάστρο, μουσείο από το 1957, επεστράφη στον εγγονό της, αρχιτέκτονα στην Νέα Υόρκη, που το 2007 προσπάθησε να το πουλήσει έναντι του ευτελούς τιμήματος των 135 εκατομμυρίων δολαρίων. Πάντως το 2009 δήλωσε πως θα παραμείνει μουσείο.
Ο πύργος διαθέτει εσωτερική αυλή με πηγάδι (2) και η επίπλωση του είναι ολίγον ιδιόρρυθμη όπως πχ ο μπουφές αυτός που έχω μείνει με την απορία τι ακριβώς παριστούν τα σκαλίσματα του(3,4).
Πάντως τα δωμάτια διαθέτουν πολύ όμορφες σόμπες από πορσελάνη(5).
Το Μπρασόβ είναι σχεδόν στο κέντρο της Ρουμανίας και είναι μια πόλη που ιδρύθηκε τον13ο αιώνα από Τεύτονες ιππότες και στην συνέχεια έγινε εμπορική αποικία των Γερμανών, περιστοιχίζεται δε από βουνά και λόφους(6).
Έχει αδελφοποιηθεί με τα Τρίκαλα.
Ξεκινώντας την βόλτα μας από την περιοχή του κεντρικού πάρκου(7) και παίρνοντας την κεντρική οδό Muresenilor με τα ωραία της κτήρια(8,9) , βλέπουμε στο βάθος την κορυφή της Μαύρης Εκκλησίας(8).
Σε σύντομο διάστημα βρισκόμαστε στην κεντρική πλατεία του Sfatului(10,11,12) όπου και υπάρχει πλήθος κόσμου γιατί γίνεται ένα φεστιβάλ αυτή την εβδομάδα μετά το Πάσχα. Στην πλατεία αυτή έγινε και το τελευταίο κάψιμο μάγισσας στον μεσαίωνα.
Στο βουνό βλέπουμε από εδώ το όνομα της πόλης(12) ,όπως στο Χόλυγουντ, και το μεγάλο μπεζ κτήριο αριστερά είναι το σπίτι των εμπόρων (1539-45) που κατασκευάστηκε από τότε για να μπορούν οι έμποροι να κάνουν τις διαπραγματεύσεις τους χωρίς να βρίσκονται στο ύπαιθρο και να βρέχονται.
Στο μέσο της δεσπόζει το παλιό Δημαρχείο του 1420 που σήμερα είναι Ιστορικό Μουσείο(13).
Πολύ κοντά είναι και η Μαύρη Εκκλησία(14,15) που είναι η μεγαλύτερη, Γοτθικής αρχιτεκτονικής, εκκλησία μεταξύ Βιέννης και Κωνσταντινούπολης και η μεγαλύτερη της Ρουμανίας. Κτισμένη μεταξύ 1363 και 1480 ονομάζεται έτσι μετά από μια πυρκαγιά το 1689.
Κοντά στην πλατεία Sfatului και σε μια εσωτερική αυλή είναι και η Ελληνική εκκλησία, η Αγία Τριάδα, ενώ στα γύρω σπίτια έμεναν παλιότερα αρκετοί Έλληνες(16,17).
Η βόλτα έκλεισε τον κύκλο της από τον πεζόδρομο της Δημοκρατίας που είναι γεμάτος καφέ, εστιατόρια και παγκάκια (18).
Μερικά χιλιόμετρα έξω από το Μπρασόβ είναι το ορεινό θέρετρο της Σινάϊα.
Σήμερα έχει χιονοδρομικό κέντρο και περίπου 200 ξενοδοχεία.
Εδώ ο βασιλιάς Κάρολος Ι έκτισε το 1875 το θερινό του ανάκτορο σε Γερμανο-αναγεννησιακό στύλ(19,20,21,22). Με την απλότητα που διακρίνει όλους τους εστεμμένους το ανάκτορο είναι μόνο 3500 τμ και ήταν πρωτοποριακό για την εποχή του γιατί διαθέτει κεντρική θέρμανση, ηλεκτρισμό και κεντρικό σύστημα για ηλεκτρική σκούπα! Έχει χρησιμοποιηθεί άφθονη μπουαζερί τόσο εσωτερικά όσο και εξωτερικά. Η εσωτερική αυλή είναι εξαιρετικά διακοσμημένη και ζωγραφισμένη (23,24,25).
Η ολοκλήρωση της διακόσμησης του εσωτερικού του έφαγε 39 χρόνια για να ολοκληρωθεί, από 400 τεχνίτες και εκατοντάδες εργάτες, και τελείωσε το 1914 λίγο πριν πεθάνει ο Κάρολος.
Την εποχή του Τσαουσέσκου τα 160 δωμάτια του χρησιμοποιήθηκαν για τις λαϊκές διακοπές των στελεχών του κόμματος αλλά και για την φιλοξενία υψηλών προσκεκλημένων όπως ο Νίξον, ο πρόεδρος Φόρντ αλλά και ο Αραφάτ και βέβαια ο Καντάφι.
Στην Σινάϊα υπάρχει και το μοναστήρι που έκτισε το 1695 ο Μιχαήλ Καντακουζηνός όταν γύρισε από το Σινά(26,27). Από το μοναστήρι πήρε και το όνομα της η πόλη.
Έχει γίνει σωστός καθαρισμός των αγιογραφιών στην εκκλησία του και εκτός των αγίων βλέπουμε και τον ίδιο τον Καντακουζινό που είχε 18 παιδιά από δύο γάμους αλλά βέβαια τα μισά ήταν υιοθετημένα(28).
Τελειώνοντας αυτό το οδοιπορικό βάζω μερικές φωτογραφίες με τα πιο όμορφα διακοσμητικά που στολίζουν πολλά από τα σπίτια στις πόλεις της Ρουμανίας και τα οποία αποδεικνύουν το υψηλό επίπεδο αισθητικής που είχαν αυτοί που τα έφτιαξαν.
Επειδή τρώγοντας έρχεται η όρεξη, είπαμε ότι ένα ακόμα ταξιδάκι στην χώρα του Στρός Καν είναι ότι πρέπει πριν να αρχίσει η θερινή περίοδος που εκ πεποιθήσεως πάντα την περνάμε στην ωραιότερη, παρά τα μύρια προβλήματα που έχει, χώρα του κόσμου, δηλαδή την δική μας. Μέσα στην βδομάδα λοιπόν αναχωρούμε για την Βόρεια Γαλλία, την Νορμανδία,την Βρετάνη και τα Κάστρα του Λίγηρα μετά βέβαια από μια σύντομη παραμονή στην Πόλη του Φωτός.
Έτσι το ιστολόγιο αυτό θα παραμείνει κλειστό μέχρι το πρώτο 10μερο του Ιουνίου οπότε σας ευχόμαστε μέχρι τότε να περάσετε καλά και για να μην σας χαλάει η διάθεση το μόνο που μπορώ να σας συμβουλεύσω είναι τουλάχιστον να αποφεύγετε να βλέπετε τον Παπακωνσταντίνου στην τηλεόραση να εξαγγέλλει νέα μέτρα.
Το καλό είναι ότι δεν σ έχει ακουμπήσει η οικονομική κρίση
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο κακό ότι μάλλον είσαι απ αυτούς που τα φάγαν και τώρα μετατρέπεις το μαύρο χρήμα σε ταξίδια :P
Ελπίζω με το που επιστρέψεις να δω την ενδιαφέρουσα οπτική σου στα κτήρια που θα σ εντυπωσιάσουν
Καλά να περάσετε
eparxiakosaloni2-
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν υπάρχει κανένας που να μην μην τον έχει ακουμπήσει η οικονομική κρίση.
Ήδη είμαστε,από αυτά που μας κόψανε, μείον 14000 ευρώ από τον προηγούμενο χρόνο
Το χρήμα που τρώμε τώρα πράγματι είναι μαύρο από το ιδρώτα που χύσαμε η γυναίκα και εγώ τόσα χρόνια δουλεύοντας σκληρά από τότε που τελειώσαμε το πανεπιστήμιο κάποτε και σε 3 δουλειές ταυτόχρονα .
Όμως τώρα πια που η κόρη μας είναι ανεξάρτητη και ζει από την δουλειά της, το τελευταίο πράγμα που θα κόψουμε είναι τα ταξίδια και ο κινηματογράφος με το θέατρο.
Πάντως και από εκεί που θα πάμε όλο και κάποιες εντυπώσεις θα γράψω.
Μ αρέσει που απαντάς σοβαρά σε πείραγμα ,
ΑπάντησηΔιαγραφήμακάρι οι περισσότεροι να ταν έτσι , να βλέπαν το χρήμα σαν μέσο για καλλιέργεια , να δουν τον κόσμο και γιατί όχι να τον δείξουν και στους άλλους .
Επίσης μιας και έχεις το μικρόβιο και προσέχεις την αρχιτεκτονική , επόμενο βήμα : πόσο λειτουργικά - χρηστικά ήταν τα παλιά κτήρια ? Συμβαδίζει η ομορφιά τους με την λειτουργικότητα?
Να περάσετε τέλεια! Σ΄ευχαριστούμε για τις ξεναγήσεις. Είναι, όπως πάντα, κατατοπιστικές. Μας δίνεις μιά γεύση που εμείς δεν μπορούμε αλλιώς να πάρουμε. Να είστε πάντα καλά.
ΑπάντησηΔιαγραφήeparxiakosaloni2-
ΑπάντησηΔιαγραφήΈδωσα την απάντηση αυτή για να εξηγήσω σε πολλούς τις προτεραιότητες που έχουμε βάλει στην ζωή μας.
Σαφώς δε όλα τα παλιά κτήρια αν δεν έχουν υποστεί εσωτερικές αλλαγές ούτε λειτουργικά ούτε χρηστικά είναι.
Δυστυχώς σε ένα τέτοιο ξενοδοχείο μείναμε στο Παρίσι και σε ένα δωμάτιο που με δυσκολία χωρούσε να ανοίξεις την βαλίτσα σου.
Η αισθητική όμως μιας πόλης βασίζεται στα όμορφα αυτά κτήρια και γι΄ αυτό και σε όλη την Ευρώπη τα διατηρούν και τα φροντίζουν.
bluesmartoulis-
Μου δίνεις κουράγιο για να γράψω και γι΄αυτό το ταξίδι.
Μικρέ ταξιδιώτη , θα σου δώσω ένα παράδειγμα , στην Κνωσσό , η πρώτη μου επίσκεψη με άφησε άφωνο , κτήρια θερμομονωμένα , διάταξη τέτοια ώστε να προστατεύονται το χειμώνα απ τους βορειάδες , το καλοκαίρι ήταν εμφανές ότι στους κήπους είχαν ψηλά δέντρα για σκίαση/δροσισμό , είχαν δίκτυο αποχέτευσης σε όλο το παλάτι , ύδρευση και το κορυφαίο είχαν ψυγείο , ναι ψυγείο , αποθήκη υπόγεια για συντήρηση τροφίμων και υγρών,ίσως ήμουν ο μοναδικός εκείνη τη μέρα που μ έβρισε και η γυναίκα μου και η ξεναγός για τις ερωτήσεις που έκανα . Η διάσταση των δωματίων εξαρτάται απ την εποχή και τις ανάγκες αυτών που ζουν μέσα .
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό το μικρέ ταξιδιώτη πολύ μου άρεσε!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα ξυλόγλυπτα σκαλίσματα του μπουφέ αναπαριστούν μιά σκηνή Σατύρων ή Σειληνών(συνοδών του θεού της αμπέλου, Διονύσου)που μεταφέρουν κάνιστρα(κοφίνια) φορτωμένα με σταφύλια και τα αδειάζουν στο μεγάλο ξύλινο βαρέλι -πατητήρι, όπου πρόκειται να τα πατήσουν για να πάρουν το χυμό και στη συνέχεια να φτιάξουν τον οίνο.Παρόμοιες απεικονίσεις υπάρχουν σε αττικόμορφα και άλλα αγγεία όλων των εποχών, απ' όπου ο καλλιτέχνης πρέπει να έχει αντλήσει την έμπνευσή του.
ΑπάντησηΔιαγραφή