Η ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΓΑΛΛΙΑ, ΤΟ ΣΑΧΕΛ ΚΑΙ Ο ΤΣΙΠΡΑΣ.

Η  χώρα μας είναι σήμερα ελεύθερο κράτος  χάρις στην ναυμαχία της Ναυαρίνου . 
Δύο ήσαν βασικά οι λόγοι που οι Μεγάλες Δυνάμεις της εποχής πολέμησαν και κατατρόπωσαν τον Τουρκικό στόλο. Αν οι Τούρκοι κατέπνιγαν την Επανάσταση που ήδη έπνεε τα λοίσθια, τότε οι τραπεζίτες του Λονδίνου, όπως ο Χάμπρο, που δάνεισαν τις επαναστατικές κυβερνήσεις με στερλίνες, και είχαν εκδώσει ομόλογα με υψηλό επιτόκιο θα έχαναν τα λεφτά τους με ενδεχόμενο κραχ στην οικονομία της Αγγλίας.
Ο δεύτερος λόγος είναι ότι  δεν μπορούσαν να ανεχθούν την ανασυγκρότηση μίας ισχυρής Οθωμανικής Αυτοκρατορίας υπό τον Μωχάμετ Άλυ, που θα καταργούσε την αποικιακή εκμετάλλευση του αχανούς οθωμανικού κράτους από τους Ευρωπαίους και θα άλλαζε άρδην τις ισορροπίες στην Ανατολική Μεσόγειο.
Η στυγνή αλήθεια είναι αυτή που είπε κάποτε  ο Πάλμερστον, «η Μεγάλη Βρεταννία δεν έχει μόνιμους φίλους αλλά μόνιμα συμφέροντα».
Ο  ευφυής Ελευθέριος Βενιζέλος  αντίστοιχα είχε κατανοήσει πλήρως ότι στην διεθνή πολιτική δεν υπάρχουν αιώνιοι φίλοι παρά μόνο αιώνια συμφέροντα και έτσι πέτυχε στον Α΄παγκόσμιο πόλεμο να βγει κερδισμένη η χώρα μας καθώς,χάρις σε αυτόν, βρέθηκε με το μέρος των νικητών.
Αυτές τις σκέψεις έκανα μετά την πρόσφατη συμφωνία της χώρας για τον εξοπλισμό της από την Γαλλία. Η κυβέρνηση εκμεταλλεύτηκε σωστά και επιτυχώς, την ανάγκη που είχε η Γαλλία να αποδείξει διεθνώς, μετά την αιφνιδιαστική δημιουργία της  AUCUS (ΗΠΑ, Αυστραλία, Η.Β.) πως είναι η σημαντικότερη πολεμική δύναμη της Ευρώπης  και μπορεί έτσι να εξοπλίζει και αυτή συμμαχικές της Ευρωπαϊκές χώρες όπως η Ελλάδα, με τελευταίας τεχνολογίας όπλα. Όπλα που βελτιώνουν σημαντικά την θέση της χώρας μας απέναντι στον μόνιμο τσαμπουκά της περιοχής.
Το κόστος βέβαια για την υπερχρεωμένη χώρα μας είναι μεγάλο, αλλά όσο η Τουρκία δεν λέει να κατανοήσει  ότι δεν μπορεί  να επιβάλλει με το δίκαιο του ισχυρότερου τις θέσεις της και πως ο μόνος τρόπος  ειρηνικής συνύπαρξης στην περιοχή είναι να αποδεχθεί την επίλυση των διαφορών μας μέσω των κανόνων του διεθνούς δικαίου, ο εξοπλισμός μας θα είναι αναγκαίος και δυστυχώς και οι δύο χώρες  θα αιμορραγούν οικονομικά για εξοπλισμούς.
Και όπως έχει πει ο Ελ.Βενιζέλος αν φτάσουμε να προσέλθουμε σε διαπραγματεύσεις χωρίς να έχεις στρατιωτική ισχύ, προσέρχεσαι ως ικέτης, και όχι ως συνομιλητής.
 Είναι πραγματικότητα πάντως πως η Τουρκία διαθέτει μεγάλα γεωπολιτικά πλεονεκτήματα, ικανή διπλωματία, ισχυρό λόμπι στη Γερμανία, και έχει συνάψει μεγάλες εμπορικές συμφωνίες με τη Δύση, οι φίλοι της είναι και πολλοί και ισχυροί.
Από την άλλη πλευρά η Γαλλία, είναι η μόνη πυρηνική δύναμη της ΕΕ, η οποία στάθηκε στο πλευρό μας, όχι γενικώς και αορίστως αλλά μέσω μιας συμφωνίας με αμοιβαίες υποχρεώσεις. Ταυτόχρονα οι σχέσεις της με την Τουρκία δεν είναι καλές.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, σε μια έξαρση μικροκομματικής πολιτικής, καταψήφισε την αγορά αυτή από την Γαλλία χαρακτηρίζοντας ο Τσίπρας την συμφωνία κακή και ανισοβαρή, όταν ήδη το 2018 ο ίδιος  διαπραγματευόταν αντίστοιχη αγορά, όπως έγραφαν τα ΝΕΑ το 2018!

Ανέφερε επίσης ότι δεν πρόκειται για συμφωνία μεταξύ ισότιμων εταίρων, επισημαίνοντας ότι προβλέπεται η καταβολή πάνω από 7 δισ. ευρώ σε Rafale και φρεγάτες από μία υπερχρεωμένη χώρα, χωρίς καμία συμμετοχή της ελληνικής αμυντικής βιομηχανίας που καταρρέει, όπως είπε. 
Δεν ξέρω πάντως  ποια συμμετοχή θα μπορούσε να έχει η ελληνική αμυντική βιομηχανία όταν οι φρεγάτες Belh@rra βρίσκονται ακόμα στο στάδιο μελέτης και κατασκευής τους, με προοπτική η πρώτη να είναι έτοιμη το 2023.
Τέλος είπε πως: «Εμείς είμαστε υποχρεωμένοι να στείλουμε στρατιώτες να πολεμήσουν στο Σαχέλ όπου έχουν πεθάνει δεκάδες Γάλλοι στρατιώτες και σε αντάλλαγμα η Γαλλία δεν υποχρεούται να μας στηρίξει εκτός των χωρικών μας υδάτων, όπου είχαμε κρίση πέρσι». 

Η ζώνη του Σαχέλ αποτελείται από τον  Νίγηρα, το Τσαντ, τη Μαυριτανία, τη Μπουρκίνα Φάσο και το Μάλι. Με επικεφαλής τη Γαλλία, αλλά και στηριζόμενες άτυπα από τις ΗΠΑ, οι Ένοπλες Δυνάμεις των παραπάνω χωρών πολεμούν το λεγόμενο Ισλαμικό Κράτος της Μεγάλης Σαχάρας (EIGS), στο οποίο έχει ενσωματωθεί και ένας μεγάλος αριθμός τζιχαντιστών που ανήκουν στη λεγόμενη Μουσουλμανική Αδελφότητα, οι οποίοι έχουν σημαντική πολεμική εμπειρία την οποία απέκτησαν στο πλαίσιο των γεγονότων της Αραβικής Άνοιξης στα κράτη της Βορείου Αφρικής (Αλγερία-Λιβύη-Αίγυπτο-Τυνησία-Μαρόκο-Μαυριτανία). 
Υπερασπίζοντας τα συμφέροντα μεγάλων γαλλικών εταιρειών που υπάρχουν εκεί, η Γαλλία αντιμετωπίζει την Βόρεια Αφρική και την Μεσόγειο ως ενιαία στρατηγική μήτρα ασφάλειας για τα συμφέροντά της, αλλά και για την μη εξάπλωση των τζιχαντιστών προς την Ευρώπη, ενώ πλέον οι ΗΠΑ έχουν ουσιαστικά αποσυρθεί από την περιοχή.
Έτσι στην ζώνη του Σαχέλ υπάρχει η  αμιγώς γαλλική επιχείρηση Barkhane με στρατιωτική ισχύ σημαντική, η οποία εμπλέκεται σε εχθροπραξίες, πρωτίστως με ισλαμιστικές οργανώσεις και υπάρχει και άλλη μία, η Task Force Takuba, η οποία έρχεται και παρέχει υποστήριξη στη συνολική Γαλλική παρουσία στο Σαχέλ.

 Στη δεύτερη αυτή επιχείρηση συμμετέχουν το Βέλγιο, η Δανία, η Εσθονία, η Ιταλία, η Νορβηγία, η Σουηδία, η Τσεχία και συμμετέχουν υποστηρικτικά στις Γαλλικές επιχειρήσεις.

 Όλες αυτές οι χώρες συμμετέχουν γιατί έχουν αντιληφθεί τον υπαρκτό κίνδυνο για την Ευρώπη που συνιστά η εξάπλωση των τζιχαντιστών στις χώρες της Αφρικής που βρίσκονται στην Μεσόγειο.
Για να γίνει δε κατανοητό πόσο σημαντικό είναι για την χώρα μας να συμβαδίζει με την Γαλλία και τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες, πρέπει να σημειωθεί πως  η Τουρκία διαθέτει ήδη περισσότερους από 100 στρατιώτες στο Μάλι και την Κεντροαφρικάνικη Δημοκρατία, θεωρητικά για να υποστηρίξει τις στρατιωτικές επιχειρήσεις στο πλαίσιο της αποστολής MINUSMA του ΟΗΕ, στην πραγματικότητα ωστόσο τους χρησιμοποιεί για να κάνει “επίδειξη σημαίας” προωθώντας τη δική της ατζέντα, απέναντι στους Γάλλους. Παράλληλα, από το 2017, η Τουρκία για να επεκτείνει την επιρροή της στην Αφρική έχει εκμισθώσει από το Σουδάν το στρατηγικό νησί Suakin, για να το χρησιμοποιήσει ως στρατιωτική βάση στην περιοχή για 100 χρόνια. Καταλυτική επίσης, ως προς τις εξελίξεις στην περιοχή, είναι και η τουρκική διείσδυση στην Σομαλία. Η Τουρκία τα τελευταία χρόνια εκπαιδεύει και προμηθεύει με οπλισμό τον Σομαλικό στρατό, οργανώνοντας ταυτόχρονα ένοπλα μισθοφορικά τμήματα από σομαλούς μαχητές, τα οποία στέλνει σε εμπόλεμες ζώνες της περιοχής προς υποστήριξη των φίλα προσκείμενων σε αυτή πολεμάρχων και κυβερνήσεων.
Τα παραπάνω δίνουν νομίζω μια σαφή απάντηση στο ερώτημα του Τσίπρα στην Βουλή: «Στο Σαχέλ τι θα υπερασπίζονται;».
Δεν είχε την ίδια απορία όταν και κατά την διάρκεια της διακυβέρνησης του, στα πλαίσια της συμμαχίας του ΝΑΤΟ,  2.500 έλληνες στρατιωτικοί υπηρέτησαν  στο Αφγανιστάν !
 Όταν λοιπόν, όπως είπε και ο πρωθυπουργός στη σχετική συζήτηση στη Βουλή,  «η συμφωνία περιλαμβάνει δέσμευση για συνδρομή σε περίπτωση επίθεσης ανεξαρτήτως του τόπου. Το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο έχει αποφανθεί πως επίθεση δεν σημαίνει μόνον εισβολή αλλά και οποιοδήποτε επεισόδιο. Ποτέ άλλοτε μία τόσο ισχυρή δύναμη δεν βρέθηκε εγγυήτρια της εδαφικής μας ακεραιότητας επί του πεδίου και εάν χρειαστεί και εν όπλοις», είναι αυτονόητο πως μια αμυντική συμμαχία δεν λειτουργεί μόνο σε όσα αφορούν μόνο την μία χώρα και ιδίως στο θέμα της αντιμετώπισης της ισλαμικής  τρομοκρατίας.
Είναι επίσης αυτονόητο ότι  σε καμία αντίστοιχη συμφωνία δεν αναφέρεται η ΑΟΖ και η υφαλοκρηπίδα, όταν μάλιστα αυτές δεν τις έχουμε ακόμα ανακηρύξει στο Αιγαίο! 

Στην χθεσινή δημοσκόπηση του ΑΝΤ1 είναι εμφανής η αποδοχή της συμφωνίας από τους Έλληνες με το 75,2 % να την βλέπει θετικά ( 53,1% θετικά και 22,1% μάλλον θετικά) ενώ μόνο το 19,6%  αρνητικά (12,1% αρνητικά  και 7,5% μάλλον αρνητικά)  ενώ 5,2% δεν απάντησαν.

Κλείνω με αυτό που έγραψε με το καυστικό του χιούμορ ο Διόδωρος στο ΒΗΜΑ για τον Τσίπρα: θα αλλάξει την συμφωνία (όταν και εάν γίνει ξανά πρωθυπουργός) ώστε να μην στέλνονται έλληνες στρατιώτες στο Σαχέλ-ενώ τα κορόιδα οι Γάλλοι στρατιώτες που δεν έχουν Τσίπρα να τους νοιάζεται θα έρχονται στο Αιγαίο. Θα τους λένε οι στρατηγοί τους  ότι τους στέλνουν στην Μύκονο για διακοπές!. 
 
Τα σχόλια δημοσιεύονται μετά από έγκριση.