Μόλις γύρισα έχοντας ένα αίσθημα ευφορίας από μια κυριολεκτικώς μαγική συναυλία που έδωσε στο ΠΑΛΛΑΣ η Χαρούλα Αλεξίου.Μέσα από τα 40 χρόνια της παρουσίας της στην μουσική μας σκηνή, προφανώς δεν μπορούσε η ίδια να διαλέξει τι να πρωτοπεί από το τεράστιο ρεπερτόριο της και τον ρόλο αυτό τον ανέλαβε η Λίνα Νικολακοπούλου, που πέτυχε να μας δώσει μια επιλογή με περισσότερα από 30 τραγούδια, από τα παλιότερα μέχρι τα τελευταία της.
Με μια φωνή αναλλοίωτη από τον χρόνο και με μία όπως πάντα σεμνή αλλά αξιαγάπητη σκηνική παρουσία, κατάφερε να παρασύρει όλο το κοινό, πολλούς με δάκρυα στα μάτια από την συναισθηματική φόρτιση που είχαν γι΄ αυτούς τραγούδια συνδεδεμένα με σημαδιακά γεγονότα της ζωής τους, να σιγοτραγουδά μαζί της στα γνωστά κομμάτια και να χειροκροτεί με ενθουσιασμό στα καινούργια που και αυτά μέσα στον χρόνο θα πάρουν την θέση τους στην καρδιά του.
Βέβαια η επιτυχία δεν είναι αποτέλεσμα τύχης, αλλά προφανώς μεγάλης και εξαντλητικής προετοιμασίας.
Η ενορχήστρωση του Κ. Παπαδούκα, που έδωσε το δικό του χρώμα στα γνωστά τραγούδια και οι εξαιρετικοί μουσικοί που την συνόδευαν, με τον ξεχωριστό βιολιστή Θάνο Γκιουλετζή, συνέβαλαν ουσιαστικά στην επιτυχία γιατί πέτυχαν να μην υπερκαλύπτει, όπως γίνεται συχνά ο ήχος την φωνή, αλλά αντίθετα να συμβαδίζει μαζί της ή να την στηρίζει διακριτικά όταν τραγουδούσε με την συνοδεία 1 ή 2 οργάνων.
.
.
Αλλά πριν να ξεκινήσω για την συναυλία είχα αρχίσει να γράφω για την νέα πατάτα του Πάγκαλου με τις δηλώσεις που έκανε μιλώντας προχθές στο BBC όταν είπε :«Πήραν τον ελληνικό χρυσό που βρισκόταν στην Τράπεζα της Ελλάδος, πήραν τα ελληνικά χρήματα και ποτέ δεν τα επέστρεψαν. Αυτό είναι ένα θέμα που πρέπει κάποια στιγμή να αντιμετωπιστεί».
Όμως η ιστορική αλήθεια είναι ότι οι Γερμανοί όταν μπήκαν στην Ελλάδα δεν βρήκαν χρυσό στα θησαυροφυλάκια της Τράπεζας της Ελλάδας!
Και αυτό γιατί ο τότε διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος Κυριάκος Βαρβαρέσσος και ο υποδιοικητής Γεώργιος Μαντζαβίνος, αποφάσισαν να διασώσουν τα αποθέματα χρυσού που κρύβονταν στα θησαυροφυλάκια της τράπεζας, φυγαδεύοντάς τα στον ελεύθερο κόσμο με τη νόμιμη κυβέρνηση του πρωθυπουργού Εμμ. Τσουδερού, πρώην διοικητή της Τ.τ.Ε.
Την Καθαρή Δευτέρα του 1941, ο ελληνικός χρυσός φορτώθηκε υπό τραγικές συνθήκες βομβαρδισμών στα αντιτορπιλικά "Βασιλιάς Γεώργιος" και "Βασίλισσα Ολγα", φθάνοντας καταρχήν το Ηράκλειο Κρήτης και μετά στην Αλεξάνδρεια και το Κάιρο, από όπου έφθασε τελικά στα θησαυροφυλάκια της South African Reserve Bank της Πραιτώριας.
Ο χρυσός αυτός πρέπει να ήταν εξακόσιοι τόνοι σε βαρελάκια.
Kατά τον πανεπιστημιακό Κώστα Μαγκλιβέρα, σήμερα βρίσκεται στη Φρανκφούρτη, στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.
Δηλαδή αντί να μας τον πάρουν στην κατοχή τους τον δώσαμε εμείς αυτοβούλως μετά!
Πάντως ο Πάγκαλος έχει μάθει από το παρελθόν να ζητάει συγνώμη από τους Γερμανούς όπως τότε με τις δηλώσεις του ,όταν είχε αποκαλέσει την Γερμανία ως τον γίγαντα με πήλινα πόδια!
Καλημέρα Αθεόφοβε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜας πάς από τα "μαλακά" και αιθέρια της Χαρούλας, στα "βαριά" Παγκάλου. Είσαι σκληρός μαζί μας.
;-)
Κοίτα, με τα λόγια χτίζει ο καθένας ανώγια και κατώγια.......
Άλλωστε η ιστορία εξυπηρετεί ανάλογως των περιστάσεων.
Πράγματι από την Χαρούλα στον Θόδωρο!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι αντιφάσεις η χώρα αυτή!!
να μη λέμε τα ίδια....
ΑπάντησηΔιαγραφήσας ζηλεύω αφάνταστα γιά κάτι τέτοια.\
Απορία
τι εννοεις βρίσκεται στην φρανκφούρτη;σε τράπεζα; και στο όνομα τίνος;
δ
α, το είδα , στην κεντρικη τράπεζα.
ΑπάντησηΔιαγραφήαλλά και πάλι μένω με την απορία.Πως βρέθηκε εκει;κι αν ειναι δικός μας , γιατί δεν επιστρέφεται;
(ναι η γερμανια ειναι γιγαντας με πηλινα πόδια, ενώ ο Παγκαλος γίγαντας με πλατυποδία)
δ
Μμμμ... σ' αυτή τη φωτογραφία ο Θοδωρής σίγουρα αναπολεί και σιγομουρμουρίζει τα λόγια της Λίνας Νικολακοπούλου απ' το τραγούδι "Μπουλούκια" απ' το άλμπουμ κυκλοφορώ κι οπλοφορώ. Το τραγούδησε βέβαια η Άλκηστις, αλλά στο ποστ ταιριάζει πολύ και με τη φωτογραφία της Χαρούλας...
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια την ακρίβεια είχε αποκαλέσει τη Γερμανία γίγαντα με μυαλό μικρού παιδιού ή χωρίς μυαλό ή κάτι τέτοιο, αν βέβαια θυμάμαι καλά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦίλοι μου τις φωτογραφίες τις πρόσθεσα στο ποστ το πρωί γιατί νομίζω ότι καλύτερα από τα λόγια δείχνουν τις αντιφάσεις αυτής της χώρας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσο για τον χρυσό μάλλον λόγω του ευρώ βρίσκεται στην Γερμανία γιατί εκεί εδρεύει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.
Η παλαιά δήλωση του Πάγκαλου για τους Γερμανούς ήταν ότι είναι γίγαντας με πήλινα ποδάρια και μυαλό μικρού παιδιού.
Επίσης για να είμαστε αντικειμενικοί όταν μιλούσε για χρυσό προφανώς εννοούσε το κατοχικό δάνειο που ανάγκασαν επί κατοχής να δώσει η Τράπεζα της Ελλάδος στους κατακτητές.
Ο θ.Π. είπε "Οι Γερμανοί, πήραν τα αποθέματα χρυσού από την Τράπεζα της Ελλάδος, πήραν τα ελληνικά χρήματα και δεν τα επέστρεψαν ποτέ".
ΑπάντησηΔιαγραφήΠως δεν εννοεί τα αποθέρματατ χρυσού;
Μα γι΄αυτό ακριβώς λέω «προφανώς εννοούσε το κατοχικό δάνειο »
ΑπάντησηΔιαγραφή-@Αθεόφοβε μου,
ΑπάντησηΔιαγραφήκατ' αρχάς θέλω να σε διορθώσω σ' ένα σημείο. Ο χρυσός έφυγε από την Ελλάδα την Άνοιξη του 1941 και όχι του 1944. Και μετά θέλω να διευκρινίσω και κάτι άλλο. Σήμερα τα μεγαλύτερα αποθέματα χρυσού της Ελλάδας βρίσκονται κατά ένα μέρος στα υπόγεια της Τράπεζας της Ελλάδας και κατά ένα άλλο μέρος στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (EKT), την οποία οι κεντρικές τράπεζες της κάθε χώρας «προίκισαν» με χρυσό και συναλλαγματικά διαθέσιμα. Κάθε τράπεζα συνέβαλε στη δημιουργία των αποθεμάτων χρυσού της EKT ανάλογα με το «ειδικό βάρος» της χώρας της. H ελληνική «συνεισφορά» παραμένει στην ιδιοκτησία της Τράπεζας της Ελλάδος και εμφανίζεται ως περιουσιακό στοιχείο της στον ισολογισμό της. Για περισσότερες πληροφορίες βλέπε εδώ και εδώ .
Λέγεται πως επι θητείας του στο υπουργείο εξωτερικών, σε μια συνομιλία του με τον ειδικό επιτετραμμένο επι βαλκανικών θεμάτων Ρίτσαρντ Χόλμπρουκ, ο πολύς Θεόδωρος πέταξε ενα καλαμπουράκι λέγοντας πως η κ. Ωλμπράιτ (το αφεντικό του Χόλμπρουκ), ήταν πολύ νευρικιά γιατί μάλλον είχε να πηδηχτεί πολύ καιρό! Ο συμπαθής Θεόδωρος θα έπρεπε να γνωρίζει πως τα ελληνοπρεπή καλαμπουράκια και ο χαβαλές, δεν έχουν την ίδια πέραση σε διεθνές επίπεδο όσο και στα τηλεπαράθυρα (οπου αποθεώνεται ως αυθεντία). Με την απαγωγή του Οτσαλάν, μάλλον ήρθε και η απάντηση του αγγλοσάξωνα.
ΑπάντησηΔιαγραφήEξαιρετικές οι πληροφορίες περι χρυσού που παραθέτεις τόσο εσύ όσο και η Μερόπη. Είμαι έκθαμβος απο το επίπεδο της καφενειακής ρητορικής που εκπέμπεται απο την επίσημη κυβέρνηση. Αν δεν είμασταν στην Ελλάδα, η καρατόμηση του Πάγκαλου θα θεωρούνταν αυτονόητο.
--------------------
Την Χ. Αλεξίου την είδα δύο φορές τα τελευταία χρόνια, μία στον Κεραμεικό με τον Μαχαιρίτσα, και πέρσυ σε μία της συναυλία. Είναι καλή, αλλα νομίζω πολύ υπερτιμημένη. Ενώ ερμηνευτικά είναι πολύ καλή, και το μουσικό της γκρούπ είναι άριστο, η ίδια έχει ξεκινήσει ενα είδος μάρκετιγκ ("Η θλιμμένη Χαρούλα") που το θεωρώ πολύ χαζοχαρούμενο. Μεταξύ των άλλων, προβάλλεται και ενα ίματζ ροκούς, κάτι που σαφώς δεν είναι. Προτιμώ την άριστη Δήμητρα Γαλάνη. Γνώμη μου βέβαια:)
Τελικά, ο δημόσιος χρυσός μετά την απελευθέρωση επέστρεψε ή όχι στην Ελλάδα;
ΑπάντησηΔιαγραφήΑσκάρ μου,
ΑπάντησηΔιαγραφήμε δυο λόγια η απάντηση είναι "ναι, επέστρεψε".
Meropi-
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ για τις πληροφορίες που με οδήγησαν τελικά να τις μαζέψω στο σημερινό ποστ που δίνεται και ολοκληρωμένη απάντηση στην ερώτηση του Ασκαρδαμυκτί.
Ήδη διόρθωσα το 1944.
Locus Publicus-
Δεν ξέρω το επίπεδο των σχέσεων Πάγκαλου και Χολμπρουκ αλλά αν δεν κάνει λάθος η μνήμη μου κάποτε που επισκεύτηκε στο δωμάτιο του ξενοδοχείου του τον Χόλμπρουκ ο Πάγκαλος,αυτός τον υποδέχτηκε δένοντας την ζώνη του και λέγοντας του ότι μόλος είχε κάνει ένα καλό χέσιμο!
Όποτε πιθανόν έτσι να εξηγείται και το καλαμπούρι περί της ακρως και προφανώς αγάμητης υπουργού του!
Τώρα σε σύγκριση Αλεξίου και Γαλάνης είναι σαν να με βάζεις στο δίλημμα που βρέθηκε ο γάΙδαρος του Μπουριντάν που βρέθηκε ανάμεσα σε δύο δεμάτια με σανό που δεν ήξερε ποιό από τα δύο να πρωτοδιαλέξει και τελικά πέθανε από την πείνα!
Εγώ αντιλμβάνομαι με αυτά που λέει ο Θ.Π. ότι εννοεί αφ΄ενός τα αποθέματα χρυσού και αφ΄ετέρου το κατοχικό δάνειο σε χαρτονόμισμα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια το Θόδωρο δε θα σχολιάσω. Η Χαρούλα πάντως δε μου αρέσει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌχι και ΚΑΘΑΡΗ Δευτέρα, Απρίλη μήνα! Μεγάλη Δευτέρα θα ήτανε, που το 1941 έπεφτε στις 14 Απριλιου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΧρόνια αργότερα, μετά την απελευθέρωση, ο διοικητής της τραπέζης Γεώργιος Μαντζαβίνος αφηγήθηκε στον γράφοντα (Βασίλη Γαλούπη) το χρονικό εκείνης της μετακίνησης της διοίκησης της τραπέζης και την περιπέτεια της διάσωσης του χρυσού της....
Διαγραφή«Θυμάμαι» έλεγε ο Γεώργιος Μαντζαβίνος «ότι, αμέσως μόλις έγινε κατάδηλη η πρόθεση της Γερμανίας να βοηθήσει την Ιταλία στον αγώνα της ενάντια στην Ελλάδα – αγώνα τον οποίο είχε σχεδόν χάσει –, λάβαμε μέτρα για να μεταφερθεί ο χρυσός από τα θησαυροφυλάκια της Τράπεζας σε ασφαλές μέρος έξω από την Αθήνα. Προκρίθηκε η Κρήτη, το υποκατάστημά μας Ηρακλείου, όπου είχαμε αρκετά ασφαλή χρηματοκιβώτια. ... Ο χρυσός, που ανερχόταν σε ουγγιές καθαρού καθ’ υπολογισμό βάρους 610.796, έπρεπε πρώτα να τοποθετηθεί σε ασφαλή κιβώτια. Όταν έγινε αυτή η προπαρασκευαστική εργασία, την οποία μόνο εμείς οι τρεις ή τέσσερις γνωρίζαμε στην Τράπεζα, ζητήθηκε συνδρομή από το Ναυτικό Επιτελείο, το οποίο έθεσε στη διάθεσή μας δυο αντιτορπιλικά, τον “Βασιλέα Γεώργιο” και τη “Βασίλισσα Όλγα”, τα οποία μετέφεραν τον χρυσό στο Ηράκλειο. Η μεταφορά έγινε στις αρχές Φεβρουαρίου, θυμάμαι ήταν Καθαρά Δευτέρα....
Η αναχώρηση της διοίκησης της Τράπεζας της Ελλάδος από την Αθήνα, κατ’ ακολούθηση της αναχώρησης του βασιλιά και της κυβέρνησης, έγινε στις 22 Απριλίου 1941....
https://www.mixanitouxronou.gr/ti-apegine-o-ellinikos-chrisos-pou-figadeftike-stin-katochi-to-peripetiodes-taxidi-athina-kriti-egiptos-n-afriki-gia-tin-diasosi-tou-apothematos-chrisou-tis-trapezas-tis-ellados-ti-diigounte-i/
Κάνει λάθος στον Φεβρουάριο γιατί η Καθαρά Δευτέρα του 1941 ήταν στις 3/3 και η Μεγάλη Δευτέρα στις 14/4/.
https://eortologio.utl.gr/eortologio-kinites.php?year=1941
Η γερμανική εισβολή ξεκίνησε στις 6/4/1941 οπότε το λογικό είναι ο χρυσόςνα φυγαδεύτηκε την Καθαρή Δευτέρα και όχι την Μεγάλη Δευτέρα.
Ο χρυσός που είχε τότε η Τράπεζα της Ελλάδος, παρά τις δαπάνες του πολεμικής προπαρασκευης και του πολέμου κάλυπτε τις Ελληνικές εισαγωγές ενός έτους.
ΑπάντησηΔιαγραφή