Το μόνο άγαλμα με ρούχα που υπάρχει στο πάρκο είναι του γλύπτη που τα φιλοτέχνησε, του Gustav Vigeland (1869 –1943).
Ο Vigeland νεαρός, από το 1891 έως το 96 έκανε πολλά ταξίδια στο εξωτερικό από την Κοπεγχάγη και το Βερολίνο έως το Παρίσι και την Φλωρεντία. Στο Παρίσι παρακολούθησε την δουλειά του Ροντέν ενώ στην Φλωρεντία ήρθε με επαφή με την τέχνη της αρχαιότητας και της Αναγέννησης.
Έτσι από τότε θέματα όπως ο θάνατος και οι σχέσεις άνδρα και γυναίκας κυριαρχούσαν στο έργο του.
Μετά την ανεξαρτησία της Νορβηγίας από την Σουηδία το 1905 ο Vigeland θεωρήθηκε σαν ο σημαντικότερος Νορβηγός γλύπτης και του ανατέθηκαν να φτιάξει αρκετά έργα.
Το 1921 η δημαρχία του Όσλο αποφάσισε να γκρεμίσει το σπίτι που ζούσε ο Gustav Vigeland, για να κτίσει μια βιβλιοθήκη, οπότε μετά από μεγάλες διαμάχες δέχτηκαν να του κτίσουν ένα νέο σπίτι με αντάλλαγμα να δωρίσει στην πόλη όλα τα επόμενα έργα που θα φτιάξει γλυπτά, σχέδια, χαρακτικά και προπλάσματα.
Έτσι λοιπόν ο Vigeland τα επόμενα 20 χρόνια αφοσιώθηκε στην κατασκευή αυτής της ανοικτής έκθεσης της γλυπτικής του που αποτελεί σήμερα το διεθνώς πλέον γνωστό Vigeland Park.
Τα αγάλματα προτίμησε να είναι όλα γυμνά γιατί έτσι παραμένουν διαχρονικά χωρίς να έχουν ρούχα που παραπέμπουν σε συγκεκριμένη εποχή και μόδες.
Γύρω από τον μονόλιθο υπάρχουν 36 ομάδες από γρανιτένια αγάλματα με ανθρώπους σε συνήθεις ανθρώπινες καταστάσεις και σχέσεις.
Ο κύκλος σχηματίζεται από την γυναίκα, τα παιδιά και τον άνδρα που ο ένας κρατάει τον άλλο.
Θα μπορούσε να πει κανείς ότι το γλυπτό αυτό συνοψίζει την θεματολογία όλου του πάρκου, την πορεία του από την κούνια στον θάνατο, από την χαρά στην θλίψη ,από την φαντασία και την ελπίδα μαζί με την επιθυμία για αιωνιότητα.
Καλησπέρα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα αγάλματα, ειδικά αυτά που απεικονίζουν μεσήλικες, δεν θυμίζουν λίγο από σοσιαλιστικό ρεαλισμό;
Πετάχτηκα μέχρι το αρθράκι της wikipedia που δίνεις: το πρόσεξες το χαριτωμένο πως το 2007 κάποιος πήγε και λογόκρινε όλα τα επίμαχα σημεία των αγαλμάτων με μαύρη ταινία;
latecomer-
ΑπάντησηΔιαγραφήΠιθανόν τον σοσιαλιστικό ρεαλισμό να σου τον θύμισαν τα αγάλματα από γρανίτη, υλικό που χρησιμοποίησαν συχνά οι καλλιτέχνες του σοσιαλιστικού ρεαλισμού θέλοντας να δημιουργήσουν στον θεατή τον συνειρμό του υλικού με το προβαλλόμενο πρόσωπο του ηγέτη-ήρωα .
Ο Vigeland όμως έχει ως κύριο θέμα τον άνθρωπο, τις σχέσεις των ανθρώπων και την πορεία από την γέννηση προς τον θάνατο και βέβαια τα γεροντικά άτομα που έχει πλάσει δεν έχουν σαφώς τίποτα το ηρωικό.
εξαιρετικά ενδιαφέρον το αφιέρωμα και το φωτορεπορτάζ για όσους εξ ημών δεν έχουν σταθεί ακόμη τυχεροί να επισκεφθούν το όσλο...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι ο Μονόλιθος,εκπληκτικός,όπως και η Πηγή...
Θαυμάσια παρουσίαση. Είναι ενδιαφέρον πως χρησιμοποιεί την έλλειψη λεπτομέρειας (α-λα ρενεσανς, ας πουμε) στο γλυπτό και δίνει έμφαση στον μονολιθισμό και όγκο του υλικού για να εστιάσει την προσοχή στο θέμα γενικότερα και όχι στην καθημερινότητα –σαν να μας δείχνει με αυτό τον τρόπο το δάσος και όχι τα δέντρα, πράγμα τρομερά δύσκολο να επιτευχθεί, και το πετυχαίνει με το μοναδικό του στυλ –ο καλύτερος Νορβηγός γλύπτης –αλλά λίγο γνωστός παραέξω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠράγματι δεν είναι γνωστός ευρύτερα και ούτε και εγώ τον ήξερα μέχρι να πάω στο παρκο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟυτε τον γλύπτη ήξερα αλλά ούτε και για την ύπαρξη τέτοιου παρκου. Το έψαξα και εγώ από την Wiki αφού διάβασα την ανάρτηση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘαυμασια η παρουσίαση από το ταξίδι σου Αθεόφοβε, όπως πάντοτε άλλωστε!
πολύ όμορφο είναι.Ούτε ήξερα πως υπάρχει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΆντε , όργωνε εσύ την υφήλιο πρώτος, γιά να ξέρουμε που να πάμε και μεις μετά.
:))
δ
Πολύ καλή παρουσίαση!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα αγάλματα δεν παίζονται. Και ό,τι κρύβεται πίσω από την γύμνια τους ;-)
Υπέροχα!Ορισμένα νομίζεις ότι θα σηκωθούν τόσο παραστατικά τόσο άψογα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλώς σε βρήκα!
Eίναι γκεικα ολα αυτα!
ΑπάντησηΔιαγραφήsimfwnw me ton panw!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιατί ρε παίδες θεωρείτε τα αγάλματα γκέικα;Είναι απλά απίστευτα μεγάλα τα πέη των αγαλμάτων και γι αυτό τα κακοφημείτε;
ΑπάντησηΔιαγραφή