Η ΑΚΑΔΗΜΙΑ ΠΛΑΤΩΝΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΕΙΚΑΣΤΙΚΟΙ ΔΙΑΛΟΓΟΙ 2012

 Παρά το ότι είμαι γέννημα θρέμμα της Αθήνας υπήρχε ένα μέρος που ποτέ μου δεν είχα επισκεφτεί  και αυτό ήταν ο πάλαι ποτέ Βύθουλας .

Μπορεί βέβαια στην συνείδηση των Αθηναίων η υποβαθμισμένη αυτή συνοικία της Αθήνας να είχε συνδεθεί με την Μαντάμ Σουσού του Ψαθά αλλά παρ΄ όλα αυτά εκεί ήταν η Ακαδημία του Πλάτωνα και πολύ σωστά αυτή η ονομασία πλέον χρησιμοποιείται για αυτή την συνοικία. 

Η Ακαδημία του Πλάτωνα  ήταν ο μόνος αρχαιολογικός χώρος  της Αθήνας που δεν είχα επισκεφτεί ποτέ, αν και από καιρό περίμενα να βρω την ευκαιρία.

Αυτή μου δόθηκε όταν διάβασα για τους Εικαστικούς Διαλόγους 2012 της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών στο Πάρκο Αναψυχής της Ακαδημίας Πλάτωνος.

 Το πάρκο αυτό  για μένα ήταν μια έκπληξη.

Ένας χώρος γεμάτος πράσινο μια πραγματική όαση κοντά στο κέντρο της Αθήνας που οι περισσότεροι Αθηναίοι δεν γνωρίζουν καν πως υπάρχει.

 Από την Ακαδημία υπάρχουν πολύ λίγα και όχι αξιόλογα ευρήματα αλλά δεν ξέρω αν έχει ανασκαφεί όλος ο χώρος.

Όποιος ενδιαφέρεται για την Ακαδημία του Πλάτωνα μπορεί να διαβάσει στις παρακάτω φωτογραφίες όσα σχετικά γράφει η ενημερωτική πινακίδα που υπάρχει στον χώρο.

 Στο πάρκο  υπάρχει ένα μικρό λυόμενο θέατρο και μια παιδική χαρά .

 Παρά το ότι πήγα εκεί Κυριακή πρωί με θαυμάσιο καιρό και ενώ λειτουργούσε η  έκθεση που σας έγραψα, από τον ελάχιστο κόσμο που βλέπετε στις φωτογραφίες , είναι προφανής η κακή σχέση που έχουν οι νεοέλληνες με την τέχνη αλλά προφανώς και με το πράσινο όπως και στο παρελθόν έχω περιγράψει στις αναρτήσεις μου :

 ΕΝΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟ QUIZ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΤΟΥ ΠΡΑΣΙΝΟΥ   

 ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΝΥΠΑΡΚΤΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΤΟΥΣ ΜΕ ΤΟ ΠΡΑΣΙΝΟ

 Είμαι σίγουρος πως και αρκετοί από αυτούς που ήσαν εκεί, αν δεν  είχαν παιδιά και σκυλιά, που αμφότερα ενθουσιασμένα έτρεχαν ελεύθερα στον άπλετο χώρο, θα είχαν μείνει στο σπίτι τους ή θα την είχαν αράξει σε κανένα καφέ!

Οι εικαστικοί διάλογοι είχαν στήσει σε διάφορα σημεία του πάρκου πρόχειρες κατασκευές στις οποίες προβάλλονταν σύντομα ψηφιακά έργα μέχρι 5 λεπτά,  με προβολές βίντεο, ηλεκτρονικών εικόνων, ή φωτογραφιών,animation κτλ

Ορισμένα ήσαν ενδιαφέροντα, άλλα όχι, αλλά αξίζει τον κόπο να τα δει κανείς για να πάρει μια ιδέα προς τα που κινούνται σήμερα οι νέες καλλιτεχνικές τάσεις  στις Εικαστικές τέχνες.

Για όσους δουν την έκθεση και την θεωρήσουν πολύ προχωρημένη για τα γούστα τους, απλά θα ήθελε να τους υπενθυμίσω πως πάντα η  τέχνη είναι μπροστά από την εποχή της και γι΄ αυτό δεν  πρέπει να  απορρίπτει κανείς  κάτι το καινούργιο επειδή δεν συμβαδίζει με την τρέχουσα αισθητική.

Μην ξεχνάτε πως ο Βαν Γκογκ δεν πούλησε ούτε ένα πίνακα στην ζωή του, η ιεροτελεστία της Άνοιξης του Στραβίνσκυ γιουχαΐστηκε το 1913, αλλά και οι Όρνιθες του Κουν το 1959 ξένισαν  το κοινό και τους κριτικούς και ο Τσάτσος κατάληξε τότε να απαγορεύσει  την παράσταση.  

Τέλος για να μην αφήσουμε την γλυπτική παραπονεμένη, είναι γνωστό  πως ο Μπρανκουζί  έγινε γνωστός στις ΗΠΑ κερδίζοντας μια δίκη κατά του αμερικανικού Δημοσίου!

Το είχε μηνύσει γιατί το 1926  οι υπάλληλοι του τελωνείου δεν δέχτηκαν ένα γλυπτό του  σαν έργο τέχνης και επέβαλαν υψηλούς δασμούς  για την εισαγωγή του γιατί το θεώρησαν βιομηχανικό προϊόν!

Μερικές φωτογραφίες από τις βιντεοπροβολές δεν μπορούν βέβαια να σας δώσουν σαφή εικόνα ολόκληρου του έργου, απλά όμως μπορεί να σας δώσουν μια εικόνα από την αισθητική τους.
Η έκθεση θα κρατήσει μέχρι τις 6 Ιανουαρίου.