Δευτέρα 11 Νοεμβρίου 2013
Α΄ ΜΕΡΙΚΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΟΥΖΜΠΕΚΙΣΤΑΝ
Όταν φίλοι και γνωστοί μας ρώταγαν που θα πάμε ταξίδι και
τους λέγαμε στο Ουζμπεκιστάν, οι περισσότεροι μας κοίταζαν με απορία και
έλεγαν: Τι θα
πάτε να κάνετε εκεί;
Όταν όμως βρισκόσουν σε εκείνη την ειδική ομάδα ανθρώπων που
αγαπούν τα ταξίδια όλοι έλεγαν -Να πάτε είναι πανέμορφο!
Έτσι λοιπόν συν γυναιξί και τέκνου μαζί με άλλους 23
εκλεκτούς συνταξιδιώτες ξεκινήσαμε για εκεί. Χαρακτηρίζω δε εκλεκτούς τους
συνταξιδιώτες μας όχι μόνο για το υψηλό μορφωτικό τους επίπεδο αλλά γιατί
επίσης όλοι ανήκαν στην ειδική ομάδα των πολυταξιδεμένων που προανέφερα, με
αποτέλεσμα να έχουν την εμπειρία να αποφεύγουν μικροκαβγάδες, να είναι συνεπείς
στις ώρες αναχώρησης κτλ.
Το Ουζμπεκιστάν, από τις μεγαλύτερες χώρες της Κεντρικής
Ασίας, είναι μία από τις δύο διπλά
περίκλειστες χώρες στον κόσμο, που σημαίνει ότι είναι μια χώρα που περιβάλλεται
από μεσόγειες χώρες – η άλλη είναι το Λιχτενστάιν και είναι περίπου 3,5
φορές μεγαλύτερο από την Ελλάδα.
Βρίσκεται στις χώρες με μέση ανθρώπινη ανάπτυξη και στην
114η θέση στην παγκόσμια κατάταξη (η Ελλάδα στην 29η θέση στις χώρες με πολύ
υψηλή)
Έχει πληθυσμό 27.500.000
και το ανά κατά κεφαλήν ΑΕΠ είναι 3048
δολάρια (132η στην διεθνή κατάταξη του ΔΝΤ) με την Κύπρο και Ελλάδα στην 31 και 32 θέση (με
28960 και 28696 δολ. αντίστοιχα).
Το Ουζμπεκιστάν μέχρι το 1991 ανήκε στην Σοβιετική Ένωση και
μπορεί μεν το σοβιετικό καθεστώς να μην μπόρεσε να βελτιώσει την οικονομική
κατάσταση της χώρας όμως πέτυχε σήμερα το 98,7% των κατοίκων να είναι
εγγράμματοι, όταν στην χώρα μας το ποσοστό αυτό είναι δυστυχώς μικρότερο (94,9%)
Επίσης παρά το ότι μωαμεθανοί είναι το 96,3% του πληθυσμού, λόγω της προϊστορίας του σοβιετικού καθεστώτος
δεν υπάρχουν μιναρέδες στα νέα τζαμιά, δεν ακούς πουθενά την φωνή του μουεζίνη
και δεν βλέπεις συχνά τις μουσουλμανικές μαντίλες στις πόλεις ενώ οι νεότερες ηλικίες δεν φαίνεται να έχουν μεγάλες σχέσεις με την
θρησκεία.
Πάντως η Ρωσική είναι η δεύτερη γλώσσα που μαθαίνουν και έχουν
αφομοιώσει ρωσικά έθιμα, όπως πχ να φωτογραφίζονται οι νεόνυμφοι μετά τον γάμο μπροστά
σε μνημεία της πόλης τους.
H μετάπτωση από το κομμουνιστικό καθεστώς στο σημερινό έγινε
ομαλά γιατί ο γραμματέας του ΚΚ επί ΕΣΣΔ Ισλάμ
Καρίμοφ, έγινε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας και παραμένει μέχρι σήμερα Πρόεδρος με εκλογές, κατά τον γνωστό σοβιετικό τρόπο, δηλαδή συγκεντρώνοντας
κοντά στο 90% των ψήφων. Από ότι φαίνεται όμως δεν υπάρχει ιδιαίτερη αντίδραση στο καθεστώς λόγω της υψηλής ανάπτυξης που
παρουσιάζει η χώρα, με τον δείκτη να ανέρχεται στο 8,2% και την ανεργία να
είναι επισήμως στο 4,8% ,αν και βέβαια υπάρχει και ένα 20% υποαπασχολούμενων.
Επίσης παρά το ότι συνορεύει με το Αφγανιστάν δεν έχει
επιτρέψει να αναπτυχθεί ισλαμικός φονταμενταλισμός και απ΄ ότι φαίνεται έπνιξε
στο αίμα μια προσπάθεια εξτρεμιστών πριν 7 χρόνια.
Αυτό που διαπιστώνει ο τουρίστας είναι ότι οι κάτοικοι είναι
φιλικοί στους ξένους και δεν έχουν πρόβλημα να τους φωτογραφίσεις.
Το οδικό δίκτυο, τουλάχιστον μεταξύ των μεγάλων πόλεων που
κινηθήκαμε ήταν καλό, ή ανακατασκευαζόμενο σε μερικά μέρη.
Παντού είναι εντυπωσιακή
η καθαριότητα που επικρατεί στις πόλεις στις οποίες δεν βλέπεις να υπάρχει
στους δρόμους το παραμικρό σκουπιδάκι.
Προς μεγάλη όμως έκπληξη
όλων μας, το ακριβώς αντίθετο επικρατεί στις τουαλέτες, όχι βέβαια των
ξενοδοχείων, αλλά σε αυτές που υπάρχουν σε διάφορα μέρη που σταματούν τα
αυτοκίνητα ή σε μνημεία παρά το ότι σε αυτές υπάρχει πάντα κάποιος υπεύθυνος
που εισπράττει 500 σουμ για την είσοδο! (1 ευρώ =3000 σουμ περίπου)
Η παρακάτω φωτογραφία είναι από την μόνη τουαλέτα που βρήκα να μην μυρίζει, λόγω του ότι είχε μεγάλη ανοικτή τρύπα για παράθυρο, η δε η τρύπα στο πάτωμα ήταν και αυτή αρκετά μεγάλη, ώστε ακόμα και οι μη ευθύβολοι στην εκτόξευση των προϊόντων της εκβολής του εντέρου τους ή της ουρήθρας τους, να την πετυχαίνουν, με αποτέλεσμα να παραμένει καθαρό το πάτωμα!
Στην πόρτα βέβαια υπήρχε η υπενθύμιση για τα 500 σούμ!
Το ωραίο δε είναι ότι αυτή βρισκόταν στην αυλή του ανακτόρου που αποτελούσε την
θερινή κατοικία του τελευταίου εμίρη της Μπουχάρας!
Μπορεί μεν οι τουαλέτες στις στάσεις που κάναμε στην ύπαιθρο
να ήσαν άθλιες, αυτά που είχαν υπέροχη γεύση ήσαν τα τοπικά πράσινα πεπόνια
που πουλούσαν εκεί.
Το Ουζμπεκιστάν στην ιστορία του κατακτήθηκε πρώτα από την Δύση το 329π.Χ. από τον Μέγα Αλέξανδρο ,
και σε αυτό κοντά στην Σαρμακάνδη (Μαρακάντα) γνώρισε, ερωτεύθηκε και
παντρεύτηκε την 16χρονη Ρωξάνη η
οποία όπως γράφει στην Ανάβαση του ο Αρριανός της Νικομήδειας, άνδρες της
εκστρατείας του έλεγαν πως ήταν η
ωραιότερη γυναίκα που είδαν στην Ασία με την εξαίρεση της γυναίκας του Δαρείου.
Για να περάσει τον ποταμό Όξο (Αμούν Ντάρια) ,επειδή είχαν
καταστρέψει οι ντόπιοι τα γεφύρια, ο Μέγας
Αλέξανδρος έβαλε τους στρατιώτες του και έραψαν τις δερμάτινες σκηνές τους στην
σειρά βάζοντας μέσα ότι μπορούσε να επιπλεύσει και έτσι μπόρεσαν να τον διασχίσουν!
(Το σημείο που τον πέρασε είναι με το κόκκινο βέλος στον χαρτη)
Μετά τον θάνατο του ιδρύθηκε εκεί η ανατολική αυτοκρατορία
του με την δυναστεία των Σελευκιδών και
ο Ελληνιστικός πολιτισμός ήκμασε μέσω του Ελληνο-Βακτριανού βασιλείου του
οποίου χαρακτηριστικά νομίσματα είναι τα παρακάτω.
Με την πάροδο του χρόνου η ζήτηση μεταξιού από την Δύση δημιούργησε
την οδό του μεταξιού που περνούσε από το Ουζμπεκιστάν, ενώ Κινέζοι, Άραβες και
Τούρκοι νομάδες εισβάλλουν στην περιοχή και επικρατεί τελικά ως θρησκεία ο μουσουλμανισμός.
Στο σχεδιάγραμμα είναι εμφανές ότι οι 4 μεγάλες πόλεις του
Ουζμπεκιστάν Τασκένδη, Μπουχάρα, Σαμαρκάνδη και Χίβα βρισκόντουσαν σε αυτούς
τους δρόμους.
Στην συνέχεια από την Ανατολή δέχτηκε την εισβολή του Τζέκινς Χαν, που κατέστρεψε την Σαμαρκάνδη,
στην οποία μετά από περισσότερα από 100 χρόνια γεννήθηκε ο εκτουρκισμένος Μογγόλος
Ταμερλάνος ή Τιμούρ Λενκ,
δηλαδή Τιμούρ ο κουτσός.
Τέλος από τον Βορρά ο Ρωσικός επεκτατισμός οδήγησε στην κατάληψη
της χώρας η οποία μπόρεσε τελικά να
γίνει ελεύθερο κράτος το 1991.
Αυτό που είναι χαρακτηριστικό και μοναδικό, ήταν ότι σε όλα
τα μουσεία και τα μνημεία υπήρχαν μέσα γυναίκες που πουλούσαν διάφορα είδη από μαντήλια μέχρι
κοσμηματάκια οπότε ένα μέρος του γυναικείου κοινού, με προεξάρχουσα την κ. Αθεόφοβου,
μπορεί να μην άκουσε πολλές λεπτομέρειες από την ξενάγηση αλλά έκανε αρκετές
αγορές από αυτές!
Το κλίμα είναι ξηρό και ηπειρωτικό με σημαντικές διαφορές
στην θερμοκρασία μέσα στην μέρα. Τις μέρες που είμαστε εκεί ο καιρός χάλασε, η θερμοκρασία
κατέβηκε και το χοντρό χειμωνιάτικο μπουφάν ήταν απαραίτητο αν και υπήρξαν μέρες
που κυκλοφορούσαμε με το πουκάμισο!
Τέλος ενδιαφέρον έχει ότι τοπικά ενδυματολογικά πρότυπα
διατηρούνται από αρκετούς, με τους άνδρες να φοράνε ένα τετράγωνο κεντημένο καλπάκι
ενώ τα κορίτσια φοράνε τις παραδοσιακές
τους στολές σε γάμους κτλ και προφανώς θεωρούν
πολύ ωραίο το να έχουν πάρα πολύ μακριά μαλλιά .
Η ΟUNESCO έχει ανακηρύξει ως μνημεία της διεθνούς Πολιτιστικής
κληρονομιάς την Χίβα, την Σαμαρκάνδη, το ιστορικό κέντρο της Μπουχάρας και του Σαχριζάμπ
στα οποία θα αναφερθώ αργότερα εκτενέστερα.
ΤΑ ΕΠΟΜΕΝΑ
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Ωραία ανάρτηση για έναν προορισμό πραγματικά ιδιαίτερο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίσαν και σύ από αυτούς που μπορούν και ξέρουν να εκτιμήσουν αυτούς τους προορισμούς!
Διαγραφήποιος πληρωνει τον βαρκαρη
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι οικονομίες μιας ζωής κυρίως δε από τα τσιγάρα που δεν κάπνισα τα τελευταία 20 χρόνια αφ΄ ότου το έκοψα!
ΔιαγραφήΦιλτατε AΤΗΕ Καλως ορισες
ΑπάντησηΔιαγραφήΧθες εβλεπα στη Γιακουτια -50 βαθμους αλλα οι τουριστες ακαθεκτοι ψωνιζαν ! Πολυ ζηλεψα ! Ευτυχως που ειμαι της γενιας εκεινης που τα βραδυα στα νιατα μας καναμε το τραινο ξενοδοχειο και την ημερα σταματουσαμε για περιπλανησεις !Ειναι η μονη παρηγορια μου τωρα στα 75 μου χρονια ! Παντα τετοια .
Δεν ξέρω βέβαια πως είναι στους -50 βαθμούς.
ΔιαγραφήΈχω όμως βρεθεί στην Μόσχα με -20 βαθμούς και δεν είναι τόσο φοβερό το αίσθημα του ψύχους όσο νομίζουμε όταν το διαβάζουμε. Βάρδα βέβαια να μην αρχίσει να φυσάει αεράκι!
Τότε μύτη και αυτιά έχεις την αίσθηση ότι δεν βρίσκονται επάνω σου!
Ως τώρα την Τασκένδη την ήξερα ως γενέτειρα του Χατζηπαναγή και άλλων πολιτικών (νομίζω) προσφύγων. Πολύ ενδιαφέρουσες εικόνες και πληροφορίες. Αναμένουμε τη συνέχεια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈμαθα και τι σημαίνει περίκλειστη χώρα!
Και εγώ τώρα τα διάβασα και παραθέτω τις διαφορές βάσει της πολιτικής γεωγραφίας.
ΔιαγραφήΜεσόγειο ή περίκλειστο ονομάζεται το κράτος που δε διαθέτει διέξοδο στη θάλασσα, δηλαδή σε κάποιον από τους πέντε ωκεανούς και τις θάλασσές τους, ή σε κάποια από τις τρεις μεγάλες κλειστές θάλασσες (Μεσόγειος μαζί με τη Μαύρη Θάλασσα,Βαλτική και Περσικός Κόλπος).
Το Λιχτενστάιν και το Ουζμπεκιστάν, αποκαλούνται «διπλά περίκλειστα» διότι όχι μόνο είναι μεσόγεια, αλλά και γιατί συνορεύουν μόνο με άλλα μεσόγεια κράτη.
Το περίκλειστο κράτος δεν πρέπει να συγχέεται με το περίκλειστο έδαφος (ενκλάβιο) - το δεύτερο είναι τμήμα ενός κράτους που βρίσκεται αποκομμένο εντός ξένων κρατών (πχ το Καλίνινγκραντ της Ρωσίας).
Το αντίθετο του περίκλειστου εδάφους είναι το αποσπασμένο έδαφος ή αποσπασμένο τμήμα κράτους (αγγλ. exclave και εξελληνισμένα εξκλάβιο).
Το μόνο που ξέρω για αυτόν τον λαό, είναι την πρεσβεία τους στην Αθήνα. Είναι η μόνη , επ΄ όσες έχω επισκεφτεί που ζητάει τα χρήματα για επικυρώσεις εγγράφων κλπ, να είναι σε δολάρια!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟύτε η πρεσβεία των Η.Π.Α. να ήταν........
Πάντως οι διπλωματικές σχέσεις μεταξύ μας, δεν πρέπει να είναι και ιδιαίτερα καλές!!
Η Ελλάδα διατηρεί διπλωματικές σχέσεις με το Ουζμπεκιστάν από το 1992.
ΔιαγραφήΗ Πρεσβεία της Ελλάδας στη Μόσχα είναι παράλληλα διαπιστευμένη και στην Τασκένδη. Στην Αθήνα λειτουργεί Γενικό Προξενείο του Ουζμπεκιστάν.
Σύμφωνα με το Υπουργείο Εξωτερικών με το Ουζμπεκιστάν υφίσταται συνεργασία για αμοιβαία υποστήριξη υποψηφιοτήτων σε Διεθνείς Οργανισμούς.
Επίσης στα σχολεία του Ουζμπεκιστάν που διδάσκεται η ελληνική γλώσσα φοιτούν περί τους 100 μαθητές, με διδάσκοντες έναν αποσπασμένο εκπαιδευτικό από την Ελλάδα και έξι επιτόπιους εκπαιδευτικούς.
Οι σχέσεις μας με το Ουζμπεκιστάν πιθανώς ακολουθούν παράλληλη πορεία των σχέσεων αυτής της χώρας με τις ΗΠΑ.
Μέχρι το 2005 υπήρχε εκεί μια σημαντική βάση των ΗΠΑ που χρησίμευε για την υποστήριξη των επιχειρήσεων των αμερικανικών ενόπλων δυνάμεων στο Αφγανιστάν.
Οι σχέσεις ανάμεσα στις δύο χώρες επιδεινώθηκαν ραγδαία μετά την αιματηρή καταστολή των ουζμπεκικών δυνάμεων ασφαλείας στα μέσα Μαΐου 2005 όταν αστυνομικοί και στρατιώτες σκότωσαν εκατοντάδες στασιαστές και διαδηλωτές τους οποίους ο Καρίμωφ χαρακτήρισε «ισλαμιστές εξτρεμιστές τρομοκράτες».
Μετά την καταγγελία των γεγονότων από τις ΗΠΑ η κυβέρνηση Καρίμοφ διέταξε το κλείσιμο της βάσης των ΗΠΑ, και αποχώρησαν από την χώρα και οι αμερικανικές αλυσίδες ξενοδοχείων.
Το 2011 η Χίλαρι Κλίντον δήλωσε ότι η κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο Ουζμπεκιστάν έχει βελτιωθεί οπότε οι σχέσεις φαίνεται ότι αποκαθίστανται.
Πάντως το ευρώ το παίρνανε παντού ακόμα και σε κέρματα!
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν συνηθίζω να διαγράφω σχόλια γιατί ευτυχώς οι αναγνώστες αυτού του μπλογκ έχουν υψηλό μορφωτικό επίπεδο και διακρίνονται για την αίσθηση του χιούμορ τους.
ΔιαγραφήΣπανίως όμως ξεπέφτει εδώ και κάποιος ανόητος ανώνυμος που πιστεύει ότι με ευτελείς αστεϊσμούς σε βάρος μου κάνει χιούμορ.
Δεν έχει καταλάβει πως στο διαδίκτυο υπάρχουν πλήθος από μπλογκ του επιπέδου του που μπορεί να ανταλλάσσει μαζί τους ανάλογα σχόλια και να τον θαυμάζουν.
Αγαπητέ Αθεόφοβε
ΔιαγραφήΕίχα προλάβει να διαβάσω το απιθάνου ηλιθιότητας κακόβουλο σχόλιο του ανωνύμου.
Σε παρακολουθώ από καιρό και έχω πολλές φορές γελάσει με τα αυτοσαρκαστικά σου σχόλια που όμως διακρίνονται για την κομψότητα της γραφής τους και για το πνεύμα τους.
Πάντως δεν θυμάμαι ποιός το είχε πεί αλλά ταιριάζει απόλυτα στην περίπτωση- Ποτέ μην αποδίδεις σε κακοβουλία αυτό που με επάρκεια μπορεί να εξηγηθεί με την βλακεία!
Αλέξανδρος Κ.
αλεξανδρε κ ο αθεοφοβος δεν μασαει και δεν εχει αναγκη απο αυτοκλητους υποστηρικτες
ΔιαγραφήΠροχθές στην λαίκή είδα, μόνο σε ένα παγκο να πουλάει λίγα πεπόνια κατακίτρινα, στο σχήμα που έχουν τα αργίτικα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠήρα ένα και ρώτησα πως τα λένε αυτά και μου απάντησαν πως τα λένε στερλίνα, λόγω του χρώματος που έχουν.
Ήταν ζουμερό και πεντανόστιμο και η γεύση του ήταν παρόμοια με αυτά της φωτογραφίας από το Ουζμπεκιστάν. Άν ξέρει κανείς σχετικά με αυτά ας μας ενημερώσει.
κριμα που δεν βρεθηκε ο τετσης να σε αποθανατησει αλλη φορα μονο στην λαικη της ξενοκρατους
ΑπάντησηΔιαγραφήΔυστυχώς η δική μου δεν είναι τόσο σικ για να την ζωγραφίσει!
ΔιαγραφήΦαντάζεσαι τους μαχητές του ΔΣΕ σε τέτοιες χώρες; Τι να μιλήσουν και τι να πουν με τους ντόπιους για Λένιν, Στάλιν, προλεταριάτο, προτσες, αχτίδες και αγκιτάτσιες; Και οι μεν και οι δε θα κοιτάζονταν σαν περίεργα έντομα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜου κάνει εντύπωση ότι όταν οι τελευταίοι πολιτικοί πρόσφυγες ήρθαν στην Ελλάδα τη δεκαετία του '80, ούτε είχαν πάρει χαμπάρι ότι ζούσαν τόσα χρόνια ανάμεσα σε μουσουλμάνους, οι οποίοι δεκάρα δεν έδιναν για σοσιαλισμούς και τέτοια και μάλιστα είχαν αρχίσει τότε να δείχνουν και σημάδια φονταμενταλισμού.
Και αυτοί οι γλυκείς άνθρωποι που επισκέφτηκες ήταν αναγκασμένοι να μπαίνουν σε παρελάσεις και να υμνούν τον Μπρέζνιεφ και τα καλά του σοσιαλισμού, ο οποίος βέβαια αναπτύχθηκε για άλλου τύπου χώρες και άλλους πολιτισμούς και σίγουρα όχι για τις πάμπολες φάμπρικες του Αφγανιστάν, του Ουζμπεκιστάν και του πονστάν!
Επίσης βλέπω ότι η γλώσσα τους γράφεται με λατινικά, αν δεν κάνω λάθος, ανάλογα με τα τούρκικα και όχι με κυρηλικά, έτσι δεν είναι;
Δεν ξέρω πως έβλεπαν οι Ουζμπέκοι τους Έλληνες που είχαν βρεθεί εξόριστοι στην Τασκένδη.
ΔιαγραφήΣίγουρα όμως θα ήσαν κατάπληκτοι γιατί δεν θα μπορούσαν να καταλάβουν στις 9 Σεπτέμβρη 1955, γιατί αυτοί οι άνθρωποι που βρίσκονται εξόριστοι χιλιόμετρα μακριά από την πατρίδα τους ,δέρνονται και ανοίγει ο ένας το κεφάλι του άλλου στα γεγονότα της Τασκένδης.
Είναι χαρακτηριστικό δε του μίσους που είχαν μεταξύ τους για καθαρά κομματικούς λόγους, ώστε τον Π. Δημητρίου τον έλεγαν «κουτσάφτη» γιατί στις συμπλοκές έχασε το ένα αυτί του, όταν ένας άλλος "συναγωνιστής" του Έλληνας του το έκοψε με τα δόντια!
Προφανώς δεν θα μπορούσαν να καταλάβουν πως οι Έλληνες όπου και αν βρίσκονται κουβαλάνε δυστυχώς μαζί τους το μικρόβιο του διχασμού και της φαγωμάρας.
Πριν το 1928 όπως όλες οι τουρκικής προέλευσης γλώσσες της Κεντρικής Ασίας, γραφόντουσαν από τους μορφωμένους με τους διάφορους τύπους της Αραβικής.
Μεταξύ 1928 και 1940 επιβλήθηκε η λατινική γραφή.
Το 1940 ο Στάλιν επέβαλε το Κυριλλικό αλφάβητο το οποίο χρησιμοποιήθηκε παντού μέχρι το 1992.
Σήμερα επισήμως επέστρεψαν στο λατινικό αλλά ακόμα το κυριλλικό είναι ευρέως διαδεδομένο.
Από το 2001 τα νομίσματα είναι στα λατινικά και η τελευταία προθεσμία για την χρήση του κυριλλικού ήταν το 2005 αλλά ξαναπήρε αναβολή.