ΤΟ ΨΑΡΟΝΙ ΤΟΥ MOΖΑΡΤ

Μέχρι να δω την ταινία THE STARLING(2021) με την Melissa McCarthy και τον  Kevin Kline  δεν ήξερα τίποτα για τα ψαρόνια και την σχέση τους με τον Μόζαρτ. 
Δυο λόγια αρχικά για τα ψαρόνια.
Το ψαρόνι (επιστημονική ονομασία στούρνος ο κοινός), είναι γνωστό στην Ελλάδα ως  γκάρκουλο, γκαραβέλι ή ζαραβέλι, χειμώνι, μαυροπούλι και στην Κύπρο ως λαζούρι.
 Στην χώρα μας έρχονται τον Οκτώβριο και τον Νοέμβριο, γιατί αυτή η εποχή για τα ψαρόνια είναι η κατάλληλη επειδή δεν τους αρέσει η ζέστη, αλλά ούτε και το πολύ κρύο.
Θεωρείται από τα πιο έξυπνα είδη πουλιών, μιας και εκτός από το ζωηρό και φλύαρο κελάηδημα του με ποικιλία δυνατών, υψηλών και παρατεταμένων ήχων, παρουσιάζει την ικανότητα να μιμείται τα κελαηδήματα άλλων πουλιών όπως του σπουργίτη, της καρακάξας, και διάφορους ήχους όπως σειρήνας, αλλά και άλλων ζώων όπως γατών, σκύλων, κατσικιών κτλ.
Στην αιχμαλωσία έχουν αναπτύξει τη ικανότητα να μιμούνται την ανθρώπινη φωνή όπως και οι παπαγάλοι.
Στα παρακάτω βίντεο μπορείτε να διαπιστώσετε αυτές τους τις ικανότητες.

Στις 27 Μαΐου 1784 ο Μόζαρτ έγραψε στο βιβλίο εξόδων του: Ψαρόνι 34 Kreuzer, γράφοντας αποκάτω  και τις εξής  νότες 

Η μουσική που έγραψε ο Μότσαρτ στο βιβλίο είναι αρκετά κοντά στις πρώτες μπάρες της τρίτης κίνησης του Κοντσέρτου για πιάνο Νο. 17 στο G, K. 453, που είχε ολοκληρώσει ο Μότσαρτ λίγες εβδομάδες νωρίτερα (12 Απριλίου). Πιθανότατα ο Μότσαρτ δίδαξε το πουλί να τραγουδά αυτή τη μελωδία στο κατάστημα κατοικίδιων ζώων ή όπου και αν το αγόρασε.

Το πουλί που αγόρασε  ο Μότσαρτ  έζησε ως κατοικίδιο στο σπίτι του για τρία χρόνια και πέθανε στις 4 Ιουνίου 1787. Στο ημερολόγιο του ο Μότσαρτ σημείωσε ότι το ψαρόνι "αντέγραφε" κομμάτια που έπαιζε. Το έθαψε με μεγάλη επισημότητα και τιμές στον κήπο του έγραψε δε και το παρακάτω ποίημα: 
 
Εδώ αναπαύεται ένα πουλί που ονομάζεται ψαρόνι,
Μια ανόητη μικρή Αγάπη.
Ήταν ακόμα στην ακμή του
Όταν τελείωσαν οι μέρες του,
και ο γλυκός  μικρός μου φίλος
έφτασε στο πικρό τέλος,
δημιουργώντας ένα τρομερά απότομο
κενό  στην καρδιά μου.
Ευγενικέ αναγνώστη! Ρίξε ένα δάκρυ,
γιατί ήταν αγαπητό,
Μερικές φορές λίγο πολύ χαρούμενο
και, μερικές φορές, αρκετά τρελό
Ένας αγαπημένος κατεργάρης
χωρίς  πια τα παιδιαρίσματα του.
Στοιχηματίζω ότι τώρα είναι ψηλά
υμνώντας τη φιλία μου στον ουρανό,
Που του ανταποδίδω
χωρίς τρυφερότητα
Γιατί όταν έφυγε ξαφνικά,
και μου έφερε τέτοια θλίψη,
δεν σκέφτηκε τον άντρα
Που γράφει και κάνει ρίμες
όπως κανείς άλλος δεν μπορεί.
4 Ιουνίου 1787 Μόζαρτ
 
Ο Robert Spaethling στο βιβλίο του Mozart's Letters; Mozart's Life. New York: Norton(2000) γράφει: 
Το ποίημα του Μότσαρτ για τον θάνατο του αγαπημένου του πουλιού είναι χιουμοριστικό, γλυκόπικρο και αντανακλά την ψυχική του διάθεση  σε μια περίοδο μεγάλης απώλειας και θλίψης.
 Ο πατέρας του είχε πεθάνει, ένας στενός του φίλος είχε πεθάνει νέος, και ο ίδιος ασχολήθηκε βαθιά με τον Don Giovanni, την πιο σκοτεινή κωμωδία του.
 
Τα σχόλια δημοσιεύονται μετά από έγκριση.