ΑΚΟΥΓΟΝΤΑΣ ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ

Έχοντας σχεδόν βγει τα τελικά αποτελέσματα των εκλογών διαπιστώνει κανείς ότι πάνω από το 45% των ψηφοφόρων δεν πήγε να ψηφίσει, το υψηλότερο ποσοστό τα τελευταία χρόνια, ίσως γιατί ο λαός θεωρούσε αυτές τις εκλογές μη αναγκαίες.

Παρ΄όλο  το γεγονός αυτό και τους διάφορους λόγους που οδήγησαν σε μια τόσο μεγάλη αποχή, ο George Nathan  πιστεύει πως πρέπει να ψηφίζουμε. Γιατί οι κακοί πολιτικοί εκλέγονται από τους καλούς πολίτες που δεν πηγαίνουν να ψηφήσουν.

Και σε αυτές τις εκλογές όλοι μας, όπως έχει πει ο Kin Hubbard,  θα θέλαμε να ψηφίσουμε τον καλύτερο, αλλά δεν είναι ποτέ υποψήφιος!

Ο Γεώργιος Κονδύλης έχοντας διακυβερνήσει αυτή την χώρα είχε αντιληφθεί πως: Την Ελλάδα μπορεί να την κυβερνήσει κι ένας ημιαγράμματος δεκανέας και επίσης είχε πει πως: Αν ήξερα πόσο εύκολο είναι να κυβερνάς την Ελλάδα, θα το έκανα από τότε που ήμουν λοχίας.

Δεν νομίζω πως ο Τσίπρας θα έχει αποκτήσει στο 7μηνο διαφορετική γνώμη, αφού ο λαός τον ξαναψήφισε για να ξαναγίνει πρωθυπουργός με το γνωστό του δεκανίκι τους ακροδεξιούς ΑΝΕΛ.

Ο Ράντγιαρντ Κίπλινγκ  για όσους αμφισβητούν την ικανότητα του λαού να εκλέγει τους πιο κατάλληλους για να κυβερνήσουν έχει πει:

«Ποτέ καμία αμφιβολία δεν μπορεί να υπάρχει για το λαό, γιατί είναι κυρίαρχος, δυνατός, σοφός. Στο μυαλό και στα χέρια του βρίσκονται τόσο η αμαρτία, όσο και η αρετή.»

Έτσι λοιπόν λειτουργεί η δημοκρατία.
Ο Bertrand Russell βέβαια  με το καυστικό του χιούμορ, επισημαίνει ότι:

Δημοκρατία είναι η διαδικασία με την οποία διαλέγουμε αυτόν στον οποίο θα ρίξουμε το φταίξιμο.

Πρόσφατα την αλήθεια αυτή την κατάλαβαν σύντομα τόσο ο Παπανδρέου όσο και ο Σαμαράς αλλά και ο Βενιζέλος.

Οι άχρηστες λοιπόν αυτές εκλογές το μόνο θετικό που προσέφεραν στην χώρα ήταν ότι η κυβέρνηση και η Βουλή απαλλάχτηκε από όλο αυτόν τον  αδιανόητο αχταρμά της Πλατφόρμας του Λαφαζάνη που, όπως γράφει ο Θοδωρής Γεωργακόπουλος , περιλαμβάνει σήμερα στην Λαϊκή Ενότητα  το δραχμολάγνο Λαπαβίτσα, την ακροδεξιά παραληρούσα Ραχήλ Μακρή, το ζωντανό τοτέμ του νεοφασισμού Ζωή Κωνσταντοπούλου και άλλους ευκατάστατους καφενόβιους του ΣΥΡΙΖΑ που ενοχλήθηκαν που τους διέκοψαν το όνειρο.

Η σημερινή εικόνα του παγωμένου χαμόγελου της Ζωής δίπλα στον συγκινημένο  μαυρομάλλη Λαφαζάνη  μου θύμισε τις παλιές καλές ηρωικές στιγμές με την κραυγή Τι είπατε;  και στην συνέχεια την κλασσική πανηγυρική κατάληξη: Το χρέος είναι επονείδιστο!

Τώρα πια πάνε και οι επιτροπές, πάνε και οι νυχτερινές ατελείωτες συνεδριάσεις  με τις απολαυστικές εικόνες των κοιμωμένων βουλευτών και υπουργών.

Τώρα πια που χάσαμε την Ζωή και την Μακρή ελπίζω να φανεί συνεπής ο Καμμένος στην υπόσχεση του να γίνει υπουργός, όπως έχει υποσχεθεί, η κλεπτομανής Ξουλίδου.  

The Show Must Go On αν και ελπίζω ότι και ο Λεβέντης δεν πρόκειται να μας απογοητεύσει.

Τελικά το αποτέλεσμα των εκλογών πιστεύω πως είναι το καλύτερο για την χώρα γιατί  όπως έγραφα στο προηγούμενο ποστ μου:   ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ ΤΟ ΚΟΜΜΑ ΚΑΙ ΟΧΙ Η ΧΩΡΑ

... επειδή μέχρι σήμερα ο Τσίπρας έχει αποδείξει έμπρακτα ότι βάζει πρώτα το συμφέρον του κόμματος του από το συμφέρον της χώρας μάλλον είναι προτιμότερο να έρθει πρώτος γιατί σε περίπτωση που βρεθεί στην δεύτερη θέση είναι πολύ πιθανό να προτιμήσει να γίνει αντιπολίτευση και από την θέση αυτή να κατηγορεί την κυβέρνηση για τα μέτρα που θα είναι αναγκασμένη να πάρει βάσει του μνημονίου που αυτός συμφώνησε!