1-ΠΡΩΤΕΣ ΕΝΤΥΠΩΣΕΙΣ ΑΠΟ ΕΝΑ ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΗΝ ΑΡΜΕΝΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΓΕΩΡΓΙΑ.

Στις αρχές του Απρίλη  διάβαζα από κεκτημένη συνήθεια κάτι διαφημίσεις για ταξίδια κατά την περίοδο των Πασχαλινών διακοπών. Μέχρι τότε είχαμε αποφασίσει να κατεβούμε στην Κρήτη τις μέρες του Πάσχα, να σουβλίσουμε αρνί  κτλ τα συνήθη, που κατ΄ έθιμο κάνουμε αυτές τις μέρες. Διαβάζοντας τα διάφορα δημοφιλή  ταξίδια που είχαν οι διαφημίσεις, έβλεπα πως τα περισσότερα ήσαν σε μέρη που έχουμε πάει ή σε άλλα που δεν μας ενδιαφέρει να πάμε. Και εκεί που ετοιμαζόμουν να διαβάσω κάτι άλλο, έπεσε το μάτι μου σε ένα ταξίδι που μέχρι τότε δεν το είχα δει να διαφημίζεται.

Ήταν ένα  8μερο ταξίδι στην Αρμενία και την Γεωργία. Αμέσως άστραψε μέσα μου η φλόγα του ταξιδευτή και με την πάραυτα  σύμφωνη γνώμη του ετέρου ημίσεως, πήρα τηλέφωνο την κόρη μου γιατί  και σε αυτή έχουμε εμβολιάσει το μικρόβιο του ταξιδιάρη. Μέσα σε μια μέρα κανόνισε τα της δουλειάς της και με ταυτόχρονη  ενημέρωση της κουνιάδας μου, που πετάει και αυτή την σκούφια της για ταξίδι, η εκδρομική τετράς ήταν πανέτοιμη.

Έτσι συγκροτήθηκε τελικά από το πρακτορείο μια 20μελής ομάδα πολυταξιδεμένων ταξιδευτών, μιας και βέβαια οι χώρες που θα πηγαίναμε δεν αποτελούν και πρωταρχικό προορισμό αρχάριων ταξιδευτών.

Στους χάρτες της αρχής, με πράσινο στην Αρμενία και κόκκινο στην Γεωργία έχουν υπογραμμιστεί τα μέρη που είδαμε.

Φτάνοντας στην πρωτεύουσα της Αρμενίας το πρώτο πράγμα που σου κάνει εντύπωση είναι τα αυτοκίνητα που κυκλοφορούν στους δρόμους. Δεν θα δεις αυτοκίνητα  με 1000 ή 1200 κυβικά αλλά όλα είναι πάνω από 1600 και πάρα πολλά είναι κάτι θηριώδη μοντέλα τζιπ ή σεντάν Lexus, Mercedes κτλ με πολλά κυβικά. Από το πούλμαν φωτογράφισα Bentley αξίας 180.000 ευρώ!

Η ίδια εικόνα υπάρχει και στην Γεωργία και η απάντηση του ξεναγού ήταν πως τα παίρνουν φτηνά και η τράπεζες τους δίνουν εύκολα δάνεια ,αλλά  τους τα παίρνουν πίσω όταν δεν μπορούν να τα ξεπληρώσουν. Η προσωπική μου άποψη είναι πως με την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης, ήσαν πάρα πολλοί από τους κατέχοντες κρατικές θέσεις που απέκτησαν περιουσία, καθώς οικειοποιήθηκαν την κρατική που διαχειρίζονταν,από την θέση που είχαν.

Στις μεγάλες πόλεις και των δύο χωρών δεν υπάρχει  εμφανής φτώχια, είναι γεμάτες με καταστήματα που πωλούν όλες τις γνωστές μάρκες και καλοντυμένος κόσμος κυκλοφορεί στους δρόμους. Και στις δύο πρωτεύουσες, αλλά ακόμα περισσότερο στην Τιφλίδα, την πρωτεύουσα της Γεωργίας, έχεις την αίσθηση πως βρίσκεσαι σε κάποια ανεπτυγμένη πόλη  της Κεντρικής Ευρώπης.

Προφανώς θα υπάρχει διάσταση μεταξύ των πρωτευουσών και της επαρχίας και στις δύο χώρες, γιατί σε σύγκριση με την Ελλάδα και την Κύπρο που βρίσκονται στην 31η και 32η  θέση αντίστοιχα στον Δείκτη Ανθρώπινης Ανάπτυξης  (Human Development Index, HDI) η μεν Αρμενία βρίσκεται στην 83η θέση και η Γεωργία στην 70η. Ο δείκτης αυτός αποτελεί μέτρο σύγκρισης του προσδόκιμου ηλικίας, του αλφαβητισμού, της εκπαίδευσης και της ποιότητας ζωής ανά τον κόσμο. 

Και στις δύο χώρες βλέπει κανείς στις πόλεις κτήρια με την γνωστή σοβιετική αρχιτεκτονική, αλλά και πολλά μεταγενέστερα που αποτελούν εμφανές αποτέλεσμα της οικονομικής ανάπτυξης που έχουν και οι δύο χώρες μετά την ανεξαρτησία τους από την Ρωσία.

Σε όλα τα χωριά της υπαίθρου βλέπει κανείς στο πλάι  του δρόμου συνεχείς υπερυψωμένους σωλήνες για την παροχή αερίου στα σπίτια.

Το φυσικό τοπίο της Αρμενίας είναι κυρίως ορεινό, με λίγα δάση και μια μεγάλη λίμνη , την λίμνη Σεβάν σε ύψος 1900 μέτρα από το επίπεδο της θάλασσας που καλύπτει το 5% της χώρας.

Σε αντίθεση,οι περιοχές της Γεωργίας που περάσαμε, ήταν όμορφες και σε πολλά μέρη θύμιζαν Ελλάδα.

Η Αρμενία ήταν η πρώτη χώρα που υιοθέτησε το Χριστιανισμό ως επίσημη θρησκεία, στις αρχές του 4ου αιώνα, κατά την παράδοση το έτος 301 και γι΄ αυτό τα πιο ενδιαφέροντα ιστορικά μνημεία που είδαμε σε αυτήν ήσαν εκκλησίες. Οι Αρμένιοι είναι μονοφυσίτες χριστιανοί.

Στην Γεωργία η πλειοψηφία των κατοίκων είναι Χριστιανοί Ορθόδοξοι, που το εορτολόγιο τους ακολουθεί το παλαιό ημερολόγιο.

Έτσι την ημέρα του δικού μας  Πάσχα αυτοί την είχαν εορτάσει πριν μια εβδομάδα. Χωρίς να είναι υποχρεωτικό,στην Γεωργία έξω από τις εκκλησίες τους έχουν ένα κουτί με μαντήλια για να τα φορούν οι γυναίκες που μπαίνουν σε αυτές και αυτό κάνουν οι περισσότερες.

To εντυπωσιακό και στις δύο χώρες είναι ο σεβασμός που υπάρχει στους δρόμους για τον πεζό. Μόλις πατήσεις το πόδι σου στην διάβαση αμέσως σταματούν τα αυτοκίνητα να περάσεις.

 Μετά την ανεξαρτησία τους και οι δύο χώρες είχαν προβλήματα με εθνοτικές διαμάχες.

Στην Αρμενία υφίσταται το πρόβλημα που δημιουργήθηκε μετά την Ρωσική επανάσταση  του 1917, με την απόφαση του Στάλιν το Ναγκόρνο-Καραμπάχ, που το 90% των κατοίκων του είναι Αρμένιοι, να αποτελεί  αυτόνομη περιοχή της Σοβιετικής Ένωσης. Από το  1988 έως τον Μάιο του 1994 ξέσπασε ένας ακήρυκτος πόλεμος μεταξύ Αρμενίας και Αζερμπαϊτζάν. Αυτός  επιτάθηκε κυρίως  μετά  τον Δεκέμβριο 1991 όταν έγινε ένα δημοψήφισμα, που μποϊκόταραν οι ντόπιοι Αζέροι, και στο οποίο οι Αρμένιοι στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ ενέκριναν τη δημιουργία ενός ανεξάρτητου κράτους. Με τις προσπάθειες των Ρώσων οι συρράξεις σταμάτησαν αλλά το διοικητικό καθεστώς του Καραμπάχ δεν έχει καθοριστεί ακόμη με σαφήνεια. Τα σύνορα με το Αζερμπαϊτζάν και την Τουρκία είναι κλειστά.

Στην Γεωργία πρόβλημα υπάρχει με τις δύο πρώην ανεξάρτητες περιοχές της την Αμπχαζία και την Νότια Οσσετία. Το 1991 μετά την απόσχιση της από  την ΕΣΣΔ η Γεωργία ενεπλάκη σε πολέμους με τις περιοχές της Νότιας Οσετίας, της Αζαρίας και της Αμπχαζίας, οι οποίες, αν και διοικητικά εντός τους γεωργιανού κράτους, δεν επιθυμούσαν να παραμείνουν σε αυτό. Οι πόλεμοι αυτοί πάγωσαν, με τις τρεις περιοχές να ανακηρύσσονται αυτόνομες.

Μετά τον Ρωσο-Γεωργιανό πόλεμο του 2008, η μεν Ρωσία αναγνώρισε την Νότια Οσετία και την Αμπχαζία ως ανεξάρτητα κράτη, ενώ πολλά μέλη της διεθνούς κοινότητας τις θεωρούν ως περιοχές της Γεωργίας.

ΤΑ ΕΠΟΜΕΝΑ

2-ΑΡΜΕΝΙΑ-Ερεβάν, Ετσμιατζίν

3-ΑΡΜΕΝΙΑ-Ερεβάν(Εθνική Πινακοθήκη, Μουσείο Γενοκτονίας) -Γκαρνί

4-ΑΡΜΕΝΙΑ –Γκέραρτ, Κορ Βιράπ,Νοραβάνκ

5-ΑΡΜΕΝΙΑ- Καρμραβόρ, Ματενανταράν, Νορατούζ, Τσαχατζόρ, Χάγκμπατ.
6-ΓΕΩΡΓΙΑ-Τιφλίδα 
7-ΓΕΩΡΓΙΑ-Μτσχέτα, Τζβάρι, Σβετσοσβέλι, Σάμταβρο, Ουπλιτσίκε.

8-ΓΕΩΡΓΙΑ Γκόρι-Το Μουσείο του Στάλιν και το παράνομο τυπογραφείο του.