Δεν τρέφω κάποια ιδιαίτερη συμπάθεια στις στρατιωτικές
παρελάσεις, που από παιδί έχω να
παρακολουθήσω, αλλά τα πλήθη που συρρέουν να τις δουν στις 2 εθνικές επετείους φαίνεται πως τις
απολαμβάνουν, γιατί με αυτές έρχονται στην μνήμη τους ένδοξες στιγμές του
έθνους και τους δημιουργείται η ψευδαίσθηση ισχύος της χώρας σε πιθανή επίθεση
από εχθρούς .
Για τον λόγο αυτό μέχρι χθες ,οι στρατιωτικές παρελάσεις είχαν
μείνει στο απυρόβλητο, από όσους αντίθετα έχουν χαρακτηρίζει τις μαθητικές σαν ένα έθιμο με
σαφή μιλιταριστικό χαρακτήρα που καθιερώθηκε από το φιλοφασιστικό καθεστώς της
4ης Αυγούστου,,, και .. συνάδουν με την
αισθητική και την κουλτούρα ολοκληρωτικών καθεστώτων ...
Μπορεί πράγματι οι μαθητικές
παρελάσεις να είχαν στην έναρξη τους, την εποχή ιδίως της ΕΟΝ,
αυτό τον χαρακτήρα, αλλά όσες έχω πετύχει κατά τύχη σε διάφορα μέρη της Ελλάδας
αυτό που έχω διαπιστώσει είναι ότι συμβάλλουν στο να δώσουν χαρά και περηφάνια στις μαμάδες και τους μπαμπάδες που με το
βίντεο και την φωτογραφική μηχανή στο χέρι, βλέπουν δακρύζοντας με καμάρι τα βλαστάρια
τους να παρελαύνουν ενώ τα σχολιαρόπουλα
βρίσκουν την ευκαιρία να φλερτάρουν και να κάνουν πλάκα .
Η χθεσινή όμως μέρα με όσα επεισόδια έγιναν σε όλη την Ελλάδα, τις αποδοκιμασίες του Προέδρου της Δημοκρατίας και την ακύρωση της παρέλασης, ήταν η
ταφόπλακα των παραπάνω και το τέλος μιας εποχής.
Τα κόμματα της Αριστεράς επιδοκιμάζοντας τα επεισόδια,παρά την σημερινή προσπάθεια να συμμαζέψουν τα πράγματα, θυμήθηκαν
τα χρόνια της εθνικής Αντίστασης και του
ΕΑΜ, βρίσκοντας και ένα απρόβλεπτο σύμμαχο, τον ακροδεξιό μητροπολίτη Πειραιώς που
από καιρό έχει ταχθεί κατά της διεθνούς λαίλαπας του διεθνούς Σιωνισμού του κεφαλαίου, και της εξάρτησης!
Θα ήθελα να δω τον ίδιο τι θα λέει όταν στην επόμενη θρησκευτική τελετή που θα παρίστανται
επίσημοι, θα γίνουν τα ίδια, τώρα που άνοιξε ο ασκός του Αιόλου.
Η κοινωνική αποδόμηση που έχει συντελεστεί στην κοινωνία μας το τελευταίο διάστημα, κατάργησε τις κοινωνικές συμβάσεις που ίσχυαν μέχρι τώρα και οι διάφορες δυναμικές
ομάδες σε κάθε ευκαιρία θα προσπαθούν να επιβάλλουν την άποψη τους με κάθε τρόπο όπως έκαναν στις χθεσινές
παρελάσεις.
Πράγμα αρκετά εύκολο σε ένα λαό ζαλισμένο από τις σφαλιάρες
που έχει φάει, ξεζουμισμένο οικονομικά, ακόμα χειρότερα άνεργο ή απολυμένο και
ακόμα πολύ χειρότερα χωρίς να βλέπει από πουθενά κάποια ελπίδα βελτίωσης της
ζωής του.
Και όλα αυτά με μια κυβέρνηση που άγεται και φέρεται από
τις καταστάσεις, με μια δημόσια διοίκηση ανίκανη και εχθρική ,που αντιδρά στις
περικοπές των κεκτημένων της κάνοντας όταν δεν απεργεί επισήμως στην ουσία λευκή
απεργία, με μια δικαιοσύνη να απεργεί και ουσιαστικά να υπάρχει αρνησιδικία, με υπουργούς
που κοιτάνε οι περισσότεροι την προσωπική τους διάσωση και με βουλευτές που δεν τολμάνε να πάνε ούτε στο καφενείο του
τόπου τους και βλέπουν με τρόμο τα νομοσχέδια που έρχονται για ψήφιση στην Βουλή.
Στον αντίποδα μια
αξιωματική αντιπολίτευση εξ ίσου αναποτελεσματική , που δεν αρθρώνει κάποια
αξιόπιστη εναλλακτική λύση για την έξοδο από το αδιέξοδο, αερολογώντας στο εσωτερικό
και δεχόμενη την απαξίωση των ομοϊδεατών της στο εξωτερικό .
Η δε διασπασμένη και αλληλομισούμενη αριστερά ζώντας στον
δικό της φανταστικό κόσμο αυτό που έχει να προτείνει είναι είτε να διαγράψουμε μόνοι
μας το χρέος είτε να το πληρώσει η
πλουτοκρατία!
Ο μόνος που πιάνει αρκετές φορές την περιρρέουσα ατμόσφαιρα
είναι ο, Όπου φυσάει ο Άνεμος, αρχηγός του ΛΑΟΣ Καρατζαφύρερ, που μερικές φορές
κάνει μερικές σωστές παρατηρήσεις άσχετα
αν αυτές έρχονται σε πλήρη αντίθεση με άλλες που είχε κάνει
πριν 1-2 μήνες!
Ενώ υπάρχει σήμερα
τεράστια απαξίωση του κυβερνώντος
κόμματος , που σύμφωνα με την ΚΑΠΑ RESEARCH δεν συγκεντρώνει ούτε το 15% των
ψηφοφόρων, το 55% θέλει κυβέρνηση συνεργασίας των κομμάτων(προφανώς τουλάχιστον
των 2 μεγάλων) ενώ μόνο το 37% θέλει εκλογές!
Τα 3 δε πιο κατάλληλα
πρόσωπα για κυβέρνηση "Εθνικής Σωτηρίας" κατά σειράν
είναι ο Λουκάς Παπαδήμος (9,2),ο Αντώνης Σαμαράς (9) και Γιώργος Παπανδρέου
(7,8)
Από την άλλη μεριά στην ερώτηση πως αξιολογούν την Απόφαση
της Συνόδου Κορυφής για το "κούρεμα", το 59% την κρίνει αρνητικά ή
μάλλον αρνητικά αλλά μόνο το 19,5% θα επιθυμούσε να γυρίσουμε στην δραχμή!
Το 54% θα ήθελε να γίνει δημοψήφισμα για την σύμβαση και το
45,5%, αν γινόταν αυτό, θα την καταψήφιζε, αλλά αν έρθει στην Βουλή το 75% θέλει να
επικυρωθεί η δανειακή σύμβαση με πλειοψηφία 180 βουλευτών!
Ο παραλογισμός δε αυτών που θεωρούν αρνητικά την απόφαση της
Συνόδου και θα την καταψήφιζαν σε ένα δημοψήφισμα, είναι ότι η αναπόφευκτη τότε
χρεοκοπία θα οδηγούσε σχεδόν βέβαια
πλέον πίσω στην δραχμή που όμως το 80% δεν την θέλει!
Βέβαια υπάρχει και ο άλλος παραλογισμός ορισμένων
υπερπατριωτών που βλέπουν εκχώρηση της εθνικής μας κυριαρχίας στους δανειστές
μας και μιλάνε για Ράιχ για προδότες και
Γουδή (παλιά κατάρα της φυλής μας όσοι δεν συμφωνούν με τις απόψεις μας να είναι προδότες!).
Κατ αρχάς όταν προσχωρείς σε μια συμμαχία, ένωση ,ομοσπονδία
κτλ εκ των πραγμάτων εκχωρείς ορισμένα από τα δικαιώματα σου ώστε να είναι
κοινά σε όλους.
Ένα απλό παράδειγμα είναι ότι το κοινοτικό Δίκαιο υπερισχύει
του εθνικού.
Όταν λοιπόν αναγκάζεσαι να πάρεις δάνεια, ενώ ταυτόχρονα οι
δανειστές σου χαρίζουν 100 δις ευρώ, καλό θα ήταν να μας τα έδιναν χωρίς κανένα
έλεγχο τι θα τα κάνουμε ,αλλά δυστυχώς και αυτοί γνωρίζουν ότι ένα σωρό λεφτά
που έχουμε πάρει τόσα χρόνια τα έχουν ρουφήξει διάφορες μυστηριώδεις μαύρες
τρύπες του ελληνικού δημοσίου.
Είναι βέβαια λογικό
να είναι κατά οποιουδήποτε ελέγχου οι διάφοροι ρουσφετολόγοι
που βόλευαν τα "δικά μας παιδιά" σε αργομισθίες,
οι κρατικοί συνδικαλιστές που απεργούν αλλά πληρώνονται και τις μέρες που
απεργούν, και οι διάφοροι "επιχειρηματίες" που ενώ κλείνουν οι
επιχειρήσεις τους αυτοί βγάζουν τα λεφτά τους έξω ελπίζοντας στην χρεοκοπία της
χώρας, αλλά και οι τραπεζίτες που με το κούρεμα μειώνονται τα κεφάλαια της τράπεζας
τους .
Θα μου πείτε καλές οι διαπιστώσεις αλλά τελικά τι μπορούμε
να κάνουμε;
Η προσωπική μου άποψη είναι ότι με την οξύτητα που έχουν
πάρει τα πράγματα δεν μένει τίποτα άλλο από την προσφυγή στις κάλπες.
Για να είμαι
ειλικρινής δεν πιστεύω ότι η όποια κυβέρνηση προκύψει θα μπορέσει να
κάνει τίποτα διαφορετικό από την παρούσα, αλλά τουλάχιστο τότε θα έχει γίνει
πλέον συνείδηση στον κόσμο πως η εποχή με τις παχιές αγελάδες έχει προ πολλού
τελειώσει και πως αν θέλουμε να την ξαναζήσουμε θα πρέπει να δουλέψουμε σκληρά,
έντιμα και παραγωγικά και ταυτόχρονα να αναπτύξουμε την φαντασία
και την ευρηματικότητα μας ώστε σαν εκείνο τον παλιό μας πρόγονο τον
Οδυσσέα να ξεφύγουμε από την Σκύλλα και την Χάρυβδη της ύφεσης , κλείνοντας ταυτόχρονα τα αυτιά μας στις Σειρήνες της κουτοπονηριάς,
της αρπαχτής και της λαμογιάς και όταν
θα έχει λήξει όπως σε αυτόν η δεκαετής τιμωρία από τους θεούς (γράφε δανειστές),
θα μπορέσουμε να επιστρέψουμε στην Ιθάκη μας και να βρούμε ξανά την Πηνελόπη
μας, δηλαδή το επίπεδο ζωής που χάσαμε.