ΜΙΑ ΔΕΚΑΕΤΙΑ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ ΚΑΙ ΤΙ ΕΜΕΙΝΕ ΑΠΟ ΑΥΤΟΝ

Από την εποχή που ο Χριστόδουλος μπήκε στο Αρεταίειο και η πορεία της υγείας ήταν για όσους καταλαβαίνουν προδιαγεγραμμένη, δεν ασχολήθηκα πλέον μαζί του εξηγώντας με ένα ποστ τους λόγους.
Τώρα πια που έγινε και η κηδεία του ανήκει πλέον στην ιστορία και μπορεί κανείς να τον κρίνει σαν μια ιστορική προσωπικότητα.
Γιατί ο Χριστόδουλος ήταν μια προσωπικότητα που προκάλεσε στα 10 χρόνια που ήταν αρχιεπίσκοπος τα πιο αντιφατικά συναισθήματα .
Είχε καταφέρει να προσελκύσει ένα πολύ μεγάλο μέρος του λαού με το μέρος του χρησιμοποιώντας ένα κλασσικό μέσο: τον λαϊκισμό.
Ξεκίνησε με ένα δήθεν προοδευτικό προφίλ χρησιμοποιώντας φράσεις όπως : σας πάω! Ελάτε με σκουλαρίκι στην εκκλησία! και ανεκδοτάκια σχολικού επιπέδου αλλά τελικά δεν στένεψε ούτε και τα φαρδομάνικα των ιερέων, όπως είχε προτείνει .
Συγχρόνως έβγαζε διάφορους πύρινους λόγους από άμβωνος και με την συμβολή των καναλιών που τους κατάγραφαν για να πετύχουν μερικές ασυνήθεις μέχρι τότε για κληρικό ατάκες , μπήκε σε όλα τα σπίτια μέσω της τηλεόρασης και έγινε αγαπητός από ένα κοινό που δεν εμβαθύνει στην ουσία των λόγων αλλά εντυπωσιάζεται από την εικόνα που βλέπει όπως ακριβώς κάνει και με τους διάφορους τηλεστάρ.
Ο λόγος του για ευρύτερα κοινωνικά θέματα ήταν ένας κλασσικός λόγος ακροδεξιού ατόμου που χαϊδεύει τα αυτιά των ακροατών του προσπαθώντας να τους εγκλωβίσει σε μία κλειστή κοινωνία που η Ελληνικότητα αποτελεί από μόνη της βασικό προσόν γιατί οι ξένοι μόνο κακά απεργάζονται για την χώρα μας ,κυριαρχείται από την Ορθοδοξία και οποιαδήποτε διαφορετικότητα είναι αμαρτία.
Έτσι μιλάει για γραικύλους που θέλουν την συρρίκνωση της εκκλησίας(1), για Βρυξέλλες που μας βάζουν κριτήρια δικά τους ενώ τα κριτήρια πρέπει να καθορίζονται από την ιστορική αναγκαιότητα και την παράδοση αυτού του τόπου (2)και γι΄ αυτό και είναι ευρωλιγούρηδες (3) ενώ άλλοι είναι βάρβαροι με τους οποίους δεν μπορούμε να ζήσουμε μαζί (4),για αμαρτωλούς με κουσούρι (5), προφανώς οι ομοφυλόφιλοι, ενώ είναι εξοβελισταίος ο διαφωτισμός και τα ανθρώπινα δικαιώματα τα οποία (άκουσον ,άκουσον!) επιδιώκουν να επιβάλουν ένα στυγνό και απάνθρωπο καθεστώς πάνω στις συνειδήσεις των πιστών ανθρώπων(6).
Βέβαια αυτές οι αντιλήψεις δεν εμποδίζουν την ιεραρχία επί Χριστόδουλου αλλά και πριν να τσεπώνει τα κονδύλια της Ευρωπαϊκής Ενωσης.
Οι οικονομικές δε ατασθαλίες στην διαχείριση 4 δισεκατ. δραχμών από την Ευρωπαϊκή Ένωση την εποχή της εκλογής πιθανώς βοήθησαν στην εκλογή του γιατί βρισκόταν τότε υπό κατηγορίαν ο συνυποψήφιος του μητροπολίτης Θηβών που αποδείχτηκε τελικά αθώος.
Προφανώς λόγω των ακροδεξιών του πεποιθήσεων προσλαμβάνεται από νέος σαν γραμματέας του χουντικού Ιερώνυμου και δεν διστάζει να απαντήσει σε σχετική ερώτηση ότι δεν ήξερε πως γίνονται βασανιστήρια και πως υπήρχε ΕΑΤ-ΕΣΑ γιατί τότε σπούδαζε!! (7)

Συνεπής στο χουντικό του παρελθόν δεν διστάζει να γράψει στον Παττακό, αφού πλέον είχε μάθει τι έκανε στην Ελλάδα η δικτατορία, για το ανυπόκριτο πατριωτικό του φρόνημα, την πηγαία του ειλικρίνεια και ότι υπήρξε εκφραστής ξεχωριστών προσόντων και αρετών ! (8)
Η αντιδημοκρατικές του δε πεποιθήσεις εκδηλώνονται απροκάλυπτα με την φράση του :Πάνω από τους νόμους και τα συντάγματα είναι η Ιστορία, ή πραγματικότητα και η βούληση του λαού, ο οποίος δεν μπορεί να υποταχθεί σε μία μειοψηφία (9).
Η παροιμία «με όποιους φίλους θα καθίσεις τέτοια γράμματα θα μάθεις» επιβεβαιώνεται πλήρως από τους νεανικούς του συντρόφους στην παραεκκλησιαστική οργάνωση Χρυσοπηγή που συμμετείχε μαζί με τα πιο οπισθοδρομικά στοιχεία της ιεραρχίας. Ο Άνθιμος ακόμα και στην κηδεία του, στον επικήδειο που έβγαλε δεν δίστασε να προσφωνήσει αμέσως μετά τον πρωθυπουργό τον εξοχότατο τέως βασιλέα, ο δε πνευματικός του αδελφός Αμβρόσιος των Καλαβρύτων όταν ακόμα ήταν στο Αρεταίειο ετοίμαζε τον διάδοχο του πριν ακόμα να γίνει γνωστή η προσπάθεια για μεταμόσχευση.

Γνήσια ζωικός ,με την χαρακτηριστική όψη του καλοζωισμένου και όχι τόσο φανατικού σε νηστείες ατόμου, με ιδιαίτερη προτίμηση σε μεταξωτά και χρυσοποίκιλτα άμφια, προτιμούσε να κάνει διακοπές σε πολυτελή ξενοδοχεία του Παρισιού όπως το 4 Seasons και όχι σε τίποτα μοναστήρια της Ελλάδας μη μπορώντας δε να κρατήσει τα συναισθήματα του δεν είχε πρόβλημα να εμφανιστεί χαμογελαστός και εύχαρις μαζί με τους άλλους συνυποψήφιους του στην κηδεία του Σεραφείμ.
Η δημοσιότητα που απέκτησε μαζί με την ευρεία λαοφιλία που είχε λόγω της έλλειψης στην εποχή του ενός χαρισματικού πολιτικού ηγέτη τον οδήγησε να επιδιώκει να παίξει εκτός του θρησκευτικού και τον ρόλο του πολιτικού ηγέτη.
Έτσι γνωρίζοντας εκ των προτέρων ότι η μάχη είναι χαμένη αλλά έχοντας και την απαράδεκτη στήριξη πολιτών ηγετών όπως του Καραμανλή και του Μητσοτάκη ξεκίνησε την ιστορία με την αναγραφή του θρησκεύματος στις ταυτότητες για να κτυπήσει την κυβέρνηση του Σημίτη.

Βέβαια όταν συγκέντρωσε τις υπογραφές και πήγε στον τότε Πρόεδρο της Δημοκρατίας Στεφανόπουλο εκείνος, όπως ήταν αυτονόητο, του εξήγησε ότι «δεν συντρέχουν οι προϋποθέσεις για την διεξαγωγή δημοψηφίσματος » και του έβαλε πάγο με την φράση«οι πάντες έχουν υποχρέωση συμμορφώσεως προς τους κανόνες του ισχύοντος δικαίου»
Παρά όμως όλα αυτά εμπλεκόμενος στην πολιτική και έχοντας για ψηφοθηρικούς λόγους στους υπογράψαντες τους περισσότερους από τους πολιτικούς της δεξιάς, επέμενε λέγοντας πως:το θέμα των ταυτοτήτων από μόνο του τίθεται στις προσεχείς βουλευτικές εκλογές. Δεν είναι δυνατόν τα κόμματα να ζητούν την ψήφο του λαού και να αγνοούν την θέληση 3000000 ψηφοφόρων (10).
Όταν δε με την βοήθεια του εκλέχτηκε κυβέρνηση της Δεξιάς αναφώνησε με αγαλλίαση σε ένα αμήχανο Καραμανλή: Οι καταστάσεις αλλάζουν, δόξα Σοι ο Θεός ! (11)
Όπως ήταν δε αναμενόμενο δεν ασχολήθηκε ξανά με την αναγραφή γιατί ήξερε και αυτός όπως και ο Καραμανλής που υπέγραφε, ότι αναγραφή δεν μπορεί να γίνει.
Στην αποκορύφωση της δόξας του αρχίζει να πιστεύει ότι έχει κατ΄ ευθείαν επικοινωνία με τον Χριστό και λέει πως προφήτης είναι εκείνος ο οποίος ομιλεί εξ ονόματος του Θεού και λέγει αυτά τα οποία λέγει ο Θεός και αυτό το νόημα έχει όταν λέμε και εμείς ότι δεν ομιλούμε από τον εαυτό μας, αλλά ομιλούμε εξ ονόματος του Ιησού … (12) Για όποιον δε δεν κατάλαβε τι εννοούσε ακριβώς, δηλαδή ότι έχει προφανώς ως προφήτης απευθείας σύνδεση με τον Θεό , το εξήγησε σύντομα λέγοντας :Έχω αναλάβει παρά του Θεού αυτήν την ευθύνη να πορεύομαι μπροστά και σεις να με ακολουθείτε. (13)
Ο χώρος της Ελλαδικής εκκλησίας του πέφτει μικρός όποτε τα βάζει με τον Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως και αρχίζει ένας πόλεμος ρασοφόρων γεμάτος χριστιανική αγάπη, αντίστοιχος με αυτούς που γίνονταν στο Βυζάντιο. Ο Πατριάρχης όμως αποδεικνύεται πολύ σκληρό καρύδι και τελικά αναγκάζεται σε τακτική υποχώρηση.

Θέλοντας να αναμιχθεί και στο Πατριαρχείο Ιεροσολύμων στέλνει τον διαβόητο Βαβίλη με τα γνωστά αποτελέσματα.
Δεν προλαβαίνει να απολαύσει το μέγιστο της δημοτικότητας του και του σκάει ο βόθρος με τα ροζ σκάνδαλα της εκκλησίας που φτάνουν μέχρι το έτερο μέλος της Χρυσοπηγής τον Πειραιώς. Υπόσχεται κάθαρση την οποία ποτέ δεν κάνει γιατί ξέρει ότι αυτός ο λαός έχει κοντή μνήμη.
Θα αναρωτηθεί κανείς αυτός ο άνθρωπος δεν προσέφερε τίποτα σε αυτό τον τόπο;
Ανασκοπώντας τα 10 χρόνια που πέρασαν θα έλεγα ότι στα θετικά του χαρακτήρα του ήταν η κοινωνικότητα και η εξωστρέφεια του στοιχεία που προσέφεραν πολύ στην δημοτικότητα του .
Για πρώτη φορά οι πιστοί είδαν στην ενορία τους έναν αρχιεπίσκοπο να ιερουργεί ο ίδιος εκεί να τους μιλά και να τους συναναστρέφεται.
Είναι χαρακτηριστική η απάντηση που έδωσε σε ερώτηση δημοσιογράφου γιατί πήγε σε συνέδριο που είχε οργανώσει ο ακροδεξιός Στόχος. Μα εγώ παιδί μου πάω παντού. Όποιος με καλέσει πηγαίνω.

Θετική, αν και εκ των πραγμάτων επιβαλλόμενη, ήταν επίσης η στάση του κατά την έλευση του Παπα στην Ελλάδα που η παπαδίστικη σκουριά την θεωρούσε ούτε λίγο ούτε πολύ σαν την έλευση του Σατανά.

Το ότι επέλεξε να χειρουργηθεί εδώ όπως και το μην κρύψει από το τι πάσχει είναι από τα θετικά πράγματα που του χρεώνονται.
Βέβαια είμαι σίγουρος ότι αν το έκρυβε, οπότε θα είχε αναγκαστικά απομακρυνθεί από το προσκήνιο και την δημοσιότητα, θα αισθανόταν σαν τον ηθοποιό που βρίσκεται μακριά από το κοινό του.
Είναι χαρακτηριστική ή κραυγή του μόλις ξαναεμφανίστηκε δημοσίως :Είμαι ο Χριστόδουλος σας !
Τέλος δύο λογια σχετικά με την εντύπωση που προκάλεσε σε πολλούς η στάση του, αφού πλέον ήταν γνωστό και σε αυτόν και σε μας ότι ο θάνατος είναι κάπου κοντά.
Πολλοί ,μάλλον τυχεροί, δεν έχουν βρεθεί δίπλα σε ανθρώπους που πρόκειται να πεθάνουν και να το ξέρουν, οπότε τους εξέπληξε η στάση του. Είμαι περίεργος όλοι αυτοί τι περίμεναν άραγε να κάνει.
Κατά πανομοιότυπο τρόπο, όλοι όσοι γνωρίζουν ότι θα πεθάνουν , έχουν την ίδια ψυχολογική πορεία και δυστυχώς δεν έχουν και κάποιο πλούσιο φίλο για να κάνουν όσα οι δύο μελλοθάνατοι του ΕΠΙΘΥΜΙΕΣ ...ΣΤΟ ΠΑΡΑ ΠΕΝΤΕ (THE BUCKET LIST) με τον Τζακ Νίκολσον και τον Μόργκαν Φρίμαν .
Τα ψυχολογικά στάδια που περνάνε αυτά τα άτομα είναι γνωστά και είναι : άρνηση και απομόνωση, θυμός, παζάρεμα, απογοήτευση και, τέλος, αποδοχή. (14)
Έτσι και ο Χριστόδουλος μετά τα αρχικά στάδια που πέρασε στο Αρεταίειο ,στο Μαϊάμι πέρασε από το παζάρεμα στην απογοήτευση για να γυρίσει πίσω στην Αθήνα στο στάδιο της αποδοχής.
Τελειώνοντας αυτό το ποστ και κάνοντας την σύγκριση δύο ιδίας προέλευσης, θέσης, αποστολής και πίστης ανθρώπων του Χριστόδουλου και του Αναστάσιου Αλβανίας θα έλεγα ότι μέσα στα τελευταία 10 χρόνια ο πρώτος άφησε μόνο την ανάμνηση από λόγια ,πολλά λόγια ,ενώ ο άλλος ακούστηκε λίγο αλλά αντίστοιχα έκανε πολλά έργα.



Τα αποσπάσματα από τις ομιλίες του προέρχονται από το αφιέρωμα που του έκανε ή ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ στις 29-1-2008 και έτσι δεν χρειάστηκε να προσφύγω στο βιβλίο Η μάστιγα του Θεού του Μαν. Βασιλάκη 2006 Εκδόσεις Γνώσεις που περιέχει πλήθος από όσα κατά καιρούς έχει πεί.
1- 27-5-1998 Αθήνα
2- 3-5-1998 Βόλος
3- 3-9-1999 Θεολογικό συνέδριο
4- 4-12-2003 Αγία Βαρβάρα Πατησίων
5- 31-10-2004 Άγιος Παντελεήμων Ιλισού.
6- 14-5-2000 Ραδιόφωνο Εκκλησίας.
7- 4-3-2001 » »
8- 31-5-2001
9- 5-6-2000 Ημαθία
10- 24-3-2002
11- 24-3- 2004
12- 2-6-2000 Ι.Ν. Κοιμήσεως Θεοτόκου Πολυγώνου
13- 30-6-2000 Άγιοι Απόστολοι Τζιτζιφιές
14- Kοbler-Ross, E. (1970) On Death and Dying. New York. Collier Books

ΑΣΧΕΤΟ ΑΛΛΑ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ

Μην χάσετε σήμερα το βράδυ (4-2) την ταινία- Τα παιδιά του Παραδείσου -στις 21οο στην ΕΤ1

Είναι από τις πιό τρυφερές ,ανθρώπινες και εξαιρετικής ευαισθησίας ταινίες και αν έχετε παιδιά κάθε ηλικίας είναι σημαντικό να την δείτε μαζί τους.

Στην καταναλωτική κοινωνία που ζούμε είναι μια γροθιά στο στομάχι και ένα από τα καλύτερα μαθήματα που μπορούν να πάρουν.

Μην την χάσετε.