Τρίτη 22 Αυγούστου 2017

ΟΙ ΠΥΡΚΑΓΙΕΣ ΣΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΤΟΥΣ ΔΙΑΣΤΑΣΗ




Είναι βέβαια η επιβεβαίωση της ρήσης «η εκδίκηση είναι ένα φαγητό που τρώγεται κρύο», η αντιπαράθεση κυβέρνησης και αντιπολίτευσης σχετικά με τις πυρκαγιές. Σχεδόν με τα ίδια λόγια η αντιπολίτευση κατηγορεί την κυβέρνηση για ανικανότητα στην αντιμετώπιση των πυρκαγιών όπως ακριβώς η νυν κυβέρνηση, τότε αντιπολίτευση  κατηγορούσε στο παρελθόν την τότε κυβέρνηση, νυν αντιπολίτευση!
Εδώ ισχύει απόλυτα η Αισώπεια ρήση: των οικιών ημών εμπιπραμένων υμείς άδετε!
Και αυτό γιατί δυστυχώς  οι αντιπαραθέσεις αυτές δεν σβήνουν τις πυρκαγιές ούτε εξαλείφουν τους λόγους που προκαλούνται.
Με αυτές έχω ασχοληθεί αρκετά εκτενώς στο παρελθόν και γι΄αυτό και απλά σήμερα θα μεταφέρω μερικά δεδομένα από αυτά.


Το 2007 στο ποστ μου ΚΑΙΕΙ, ΜΑΝΑΡΑΜ΄ ΚΑΙΕΙ , ΚΑΙΕΙ ΚΑΙ ΜΑΤΑΚΑΙΕΙ ! έχω μεταφέρει την προσωπική μαρτυρία του πως μια μικρή φωτιά από την Αθηνών-Κορίνθου, πριν τον Ισθμό, καταφέρνει και περνάει τον Ισθμό και επεκτείνεται στην Πελοπόννησο!
Και αυτό βέβαια χάρις στις κουκουνάρες, που όταν το είχε πει ο Ράλλης, το ΠΟΝΤΙΚΙ τον είχε τότε γελοιοποιήσει.
Η εξέλιξη αυτής της πυρκαγιάς ,που κατάφερε να περάσει τον Ισθμό με τις «κουκουνάγες», με έχει κάνει πολύ επιφυλακτικό να πιστέψω ότι όταν αναφέρονται πολλαπλές εστίες πυρκαγιάς πρόκειται πάντα για πιθανό εμπρησμό.
Είναι χαρακτηριστική ή δήλωση που έκανε στις εφημερίδες ο υπεύθυνος του κέντρου που είναι στο ναό του Σουνίου όταν είχε πιάσει μια φωτιά πριν το Λαύριο.
«Βλέπαμε την φωτιά χιλιόμετρα μακριά και δεν καταλάβαμε πότε ήρθε ξαφνικά δίπλα μας»


Όπως  γράφω στο ποστ μου ΟΤΑΝ Ο ΕΡΩΤΑΣ ΔΕΝ ΚΡΥΒΕΤΑΙ…..αλλά ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΟΜΩΣ ΟΥTE ΚΑΙ ΟΙ ΦΩΤΙΕΣ... ο καθηγητής Μάργαρης είχε εξηγήσει πως οι κουκουνάρες από τα πεύκα πετάγονται σε 3πλάσια απόσταση από το ύψος του δέντρου, δηλ από ένα δέντρο 8 μέτρων θα πεταχτούν 24 μέτρα μακριά !
Επίσης από τις καύτρες η φωτιά μεταδίδεται χιλιόμετρα μακριά, όπως γράφει στην μελέτη του ο δρ δασολόγος-ερευνητής, ειδικός στις δασικές πυρκαϊές στο Ινστιτούτο Μεσογειακών Δασικών Οικοσυστημάτων και Τεχνολογίας Δασικών Προϊόντων του Εθνικού Ιδρύματος Αγροτικής Ερευνας, κ Γαβριήλ Ξανθόπουλος .( Υπουργείο Γεωργίας -Γενική Γραµµατεία Δασών και Φυσικού Περιβάλλοντος)
 Πηγές δε της Δασικής υπηρεσίας, παρατήρησαν στις παλιότερες  φωτιές άγρια ζώα όπως αλεπούδες και λαγοί, να έχουν πιάσει φωτιά και να τρέχουν για να σωθούν. Ύστερα δε από λίγο εντόπιζαν εστίες φωτιάς σε απόσταση 2-3 χιλιομέτρων.
Στην μεγάλη φωτιά του Αγίου Όρους το 1990, ένα θερμοδυναμικό ρεύμα, από αυτά που αναπτύσσονται στις πυρκαγιές ,πήρε ένα φλεγόμενο κλαδί πουρναριού το μετέφερε σε απόσταση 800 και σε ύψος 100 μέτρων, το πέρασε από μιά... πόρτα και το κάρφωσε στην ξύλινη οροφή του τελευταίου ορόφου της μονής Σίμωνος Πέτρας. Οι καλόγεροι έσβησαν την φωτιά αλλά διατηρούν την τρύπα στην οροφή για να θυμούνται το θαύμα της σωτηρίας τους.
Αυτό εξηγεί και την εμφάνιση των πολλαπλών εστιών που εύκολα αποδίδονται σε εμπρησμό.


Διαβάζοντας το ποστ μου του 2007 ΑΣΥΜΜΕΤΡΕΣ ΜΑΛΑΚΙΕΣ διαπιστώνει κανείς ότι  ο  Σταύρος Κοντονής και ο Παύλος  Πολάκης  δεν πρωτοτυπούν όταν κάνουν  λόγο για  οργανωμένο σχέδιο εμπρησμών κατά της κυβέρνησης. Και άλλοι στο παρελθόν τις ίδιες ανοησίες έλεγαν, όπως με γλαφυρό τρόπο γράφει σε επιστολή διαμαρτυρίας του, από το 1993, «άγνωστος εμπρηστής» αναφέροντας μάλιστα και τους συνεργούς του! Γι΄αυτό και  δημοσίευσα ολόκληρη αυτή την απολαυστική μεν αλλά με πικρές αλήθειες επιστολή  σε αυτό το ποστ.


Το 2009  στο ΟΙ ΠΥΡΚΑΓΙΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΙ ΕΜΠΡΗΣΤΕΣ. έγραφα για  τα αίτια των πυρκαγιών, την μηδενική προσπάθεια πρόληψης τους  και την συνήθως ανεπαρκή αντιμετώπιση τους :
 Άσχετοι άνθρωποι μιλάνε και έχουν γνώμη για τα πάντα, κάτοικοι λένε ο καθένας το κοντό του και το μακρύ του, χωρίς να υπάρχει κανένα σχέδιο πρόληψης αλλά και αντιμετώπισης έκτακτης ανάγκης , πυροσβεστική με κακή εκπαίδευση, ανεπαρκή εξοπλισμό, οχήματα χωρίς νερό, οδηγοί που δεν ξέρουν την περιοχή που πρέπει να κινηθούν ,χωρίς αντιπυρικές ζώνες, χωρίς δασικούς δρόμους, με ανεξέλεγκτες χωματερές , νομάρχες, δήμαρχοι ,αντιδήμαρχοι αντί να φροντίζουν για την περιοχή τους να περιμένουν να μιλήσουν στα κανάλια και τους ραδιοφωνικούς σταθμούς, αρχές που δεν ξέρουν τι να κάνουν και πώς να κινηθούν, κάτοικοι που δεν έχουν φροντίσει να κόψουν ούτε ένα χορτάρι έξω από το σπίτι τους, και όλοι να περιμένουν από τα αεροπλάνα την σωτηρία.
Εκτός από τα γαϊδούρια που πετάνε τα τσιγάρα τους από τα παράθυρα των αυτοκινήτων, πάντα ήμουνα περίεργος οι καπνιστές οδηγοί σε όλα αυτά τα μηχανάκια, που πετάνε τα τσιγάρα τους; Προφανώς στ μεγάλο τασάκι του δρόμου.
Δεν μπορώ να ξέρω πόσες από τις φωτιές που ζούμε είναι εμπρησμός και πόσες όχι.
Προσωπικά πιστεύω ότι οι περισσότερες δεν είναι, και ο εμπρησμός είναι μια βολική δικαιολογία για να καλύψουν όλοι τις ευθύνες τους.
Σε κακόβουλο εμπρησμό (εξακριβωμένο ή πιθανό), όπως αναφέρεται στην μελέτη του Ινστιτούτου Μεσογειακών Δασικών Οικοσυστημάτων και Τεχνολογίας Δασικών Προϊόντων ΔΑΣΙΚΕΣ ΠΥΡΚΑΓΙΕΣ ΕΛΛΑΔΑΣ 1983-2008, οφείλονται μόνο το 11% των πυρκαγιών της χώρας οι οποίες ευθύνονται για το 18% των καμένων εκτάσεων. Πρωταγωνιστές σε εμπρησμούς είναι τα νησιά του Ιονίου με 22,3% και πρωταθλητής η Ζάκυνθος με 60%!
Η πραγματικότητα δε είναι ότι τα πευκοδάση έχουν ένα κύκλο ζωής περίπου ογδόντα ετών, θα καούν και μετά θα αναγεννηθούν από μόνα τους με την προϋπόθεση βέβαια ότι η καμένη περιοχή δεν θα βοσκηθεί, από γίδια. Ο χρόνος αναγέννησης τους είναι τα 10 χρόνια.
Στα Μεσογειακή κράτη, μια σημαντική αιτία αύξησης των πυρκαγιών είναι τα δάση στις νότιες περιοχές της Ευρώπης έχουν επεκταθεί ραγδαία τις τελευταίες δεκαετίες, με τη δασική κάλυψη να έχει φθάσει στο υψηλότερο επίπεδο στη διάρκεια αιώνων όπως φάινεται και στον σχετικό πίνακα.


Το 2009 στο ποστ μου ΠΩΣ ΣΤΑ ΚΑΜΕΝΑ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΦΥΤΡΩΣΟΥΝ ΔΕΝΤΡΑ ΑΝΤΙ ΓΙΑ ΑΥΘΑΙΡΕΤΑ. Γράφω για   τα διαπιστωμένα αίτια μερικών από τις μέχρι τότε πρόσφατες πυρκαγιές και τα στοιχεία της Δασικής Υπηρεσίας για τα αίτια των δασικών πυρκαγιών της περιόδου 2000-2008 αλλά και για την πρωτότυπη ιδέα για αναδάσωση στην Χίο.
Σύμφωνα με  τα στοιχεία της Δασικής Υπηρεσίας για τα αίτια των δασικών πυρκαγιών της περιόδου 2000-2008, το μεγαλύτερο ποσοστό των πυρκαγιών προκαλούνται από διάφορες γεωργικές δραστηριότητες (22%).
Οι πυρκαγιές που προκαλούνται από τους εκδρομείς /ταξιδιώτες ακολουθούν με ποσοστό 14%.
Οι πυρκαγιές με άγνωστα αίτια κατέχουν το ίδιο ποσοστό (15%) στο σύνολο των δασικών πυρκαγιών της περιόδου.
Οι πυρκαγιές που προκλήθηκαν από κακόβουλες ενέργειες κατέχουν ένα σημαντικό ποσοστό (14%).
Ακολουθούν διάφορες άλλες αιτίες πρόκλησης δασικών πυρκαγιών σε μικρότερα ποσοστά όπως, το κάψιμο σκυβάλων, διάφορες στρατιωτικές δραστηριότητες, δραστηριότητες σε εξοχικές κατοικίες, δραστηριότητες κυνηγών και το βραχυκύκλωμα καλωδίων υψηλής τάσης.
Tο ποσοστό των πυρκαγιών που προκλήθηκαν από κεραυνούς ανέρχεται στο 11% επί του συνόλου των δασικών πυρκαγιών της περιόδου.



Και κατέληγα:
Αυτό λοιπόν που θα πρέπει όμως να γίνει κατανοητό από όλους είναι ότι είτε από εμπρηστές είτε από άλλες αιτίες οι πυρκαγιές είναι και θα είναι μια υπαρκτή πραγματικότητα τους θερινούς μήνες στην Ελλάδα όπως και στις άλλες χώρες όπως πχ οι τεράστιες πυρκαγιές  στην Καλιφόρνια αλλά ακόμα και στην Αυστραλία λόγω του ζεστού χειμώνα.
ΟΥΣΙΑ ΛΟΙΠΟΝ ΕΧΕΙ Η ΠΡΟΛΗΨΗ ΤΟΥΣ ΚΑΙ Η ΜΕΤΕΠΕΙΤΑ ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΟΝΤΑΙ.

           13-7-2009 ώρα 2:15΄την νύχτα. Η εικόνα  πυρκαγιάς από την βεράντα μου. 

Κυριακή 20 Αυγούστου 2017

ΤΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ !




 Όταν ήμουν παιδί τρία πράγματα μου την έσπαγαν τελείως.
Πρώτο ήταν ένα χέρι που απειλητικά μου χαλούσε την επιμελώς φτιαγμένη χωρίστρα μου (είχα μαλλιά τότε), ανακατεύοντας τα, δήθεν χαϊδεύοντας τα , η το χέρι αυτό σου τσιμπούσε το αυτί, το μάγουλο η και τη μύτη λέγοντας –τι ωραίο παιδάκι έχετε! ,στους υπερήφανους γονείς (το ωραίο μου άρεσε, το χέρι δεν μου άρεσε).
Το δεύτερο ήταν η άκρως ανόητη και συνήθης ερώτηση:
Πώς πάει το σχολείο;
Τι ρωτάς βρε ηλίθιε, τι περιμένεις να σου πω –πάει χάλια λέω να το κόψω;
Η τρίτη και συνήθως με την παραπάνω σειρά ένδειξη ενδιαφέροντος προς το πρόσωπο μου ερώτηση ήταν:
Τι θέλεις να γίνεις άμα μεγαλώσεις;
Τι να θέλω βρε ανεγκέφαλε να γίνω όταν μεγαλώσω;
Σάμπως στα 5 μου χρόνια ξέρω όλα τα επαγγέλματα;


Αλλά ξέρω τι περιμένεις να σου πω, κάτι εντυπωσιακό πχ αστροναύτης για να πεις και συ :α! τι έξυπνο παιδί θα πάει μπροστά !(λες και είχα σκοπό να πάω πίσω!) και οι γονείς να λάμψουν από την ευτυχία για το βλαστάρι που έχουν (αυτοί δεν χρειάζονταν επιβεβαίωση ότι το καμάρι τους θα καταπλήξει τον κόσμο, απλώς ήσαν σίγουροι!)
Ενθουσιάστηκα όταν σε διπλανό τραπέζι σε ταβέρνα ο πιτσιρικάς στην ερώτηση αυτή τους άφησε όλους ξερούς απαντώντας:
Πάσαρης!*

Δυστυχώς στην εποχή μου δεν υπήρχε το ηθικό παράστημα ενός Πάσαρη για να δίνω την ίδια απάντηση.
Είχα δει όμως σε Ελληνική ταινία και με είχε εντυπωσιάσει ότι ο σκουπιδιάρης που περνούσε από τις γειτονιές βάραγε ένα καμπανάκι για να βγαίνουν οι νοικοκυρές με τον σκουπιδοντενεκέ.
Οπότε το πρώτο επάγγελμα ήταν :Σκουπιδιάρης!


Μεγαλώνοντας ,κοντά στα 12 εκεί που τα αγοράκια αρχίζουν να μαγκεύουν η απάντηση προσαρμόστηκε σε κάτι που είχα ακούσει και μου φαινόταν αρκετά προβοκατόρικο με αποτέλεσμα να αποκλείει την συνέχεια της ανάκρισης:
Τοκιστής και σουλατσαδόρος!
Γύρω στα 15 ανακάλυψα το τέλειο επάγγελμα που και σήμερα δεν θα είχα αντίρρηση να εξασκήσω:
Εισοδηματίας!


Οι γονείς μου ,επιστήμονες και οι δύο, άνθρωποι με ανοικτό μυαλό ποτέ δεν με πίεσαν για οποιοδήποτε επάγγελμα , αν και μπορούσε να διαιστανθεί κανείς ότι θα ήθελαν να ακολουθήσω την δικιά τους επιστήμη.
Από παιδί βέβαια την ίδια δουλειά ήθελα και εγώ να κάνω αλλά σαν γνήσιο κωλόπαιδο τους άφηνα να βράζουν στο ζουμί τους.
Πονηρά ο πατέρας μου, που ανησυχούσε πιο πολύ, γιατί η μάνα μου καλύτερη ψυχολόγος του γιου της ήταν λίγο πολύ σίγουρη για το που θα καταλήξω, έλεγε δήθεν αδιάφορα:
Κοίταξε αν δεν θέλεις να σπουδάσεις θα σε βοηθήσω να ανοίξεις ένα συνεργείο!
Το μαρτύριο τους έλαβε τέλος όταν μια μέρα είπα στον πατέρα μου:
Θέλω λεφτά για φροντιστήριο για να δώσω.....
Ακολούθησα την επιστήμη τους και δεν μετάνιωσα αλλά δεν ρώτησα ποτέ παιδί στη ζωή μου – τι θα γίνεις όταν μεγαλώσεις;

Δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στις 14-7-2006 με τον ίδιο τίτλο.(8 σχόλια)
* Πάσαρης .Εκείνη την εποχή για μεγάλο διάστημα ήταν πρώτο θέμα στις τηλεοπτικές ειδήσεις,Για όσους δεν θυμούνται η δεν ξέρουν ποιος είναι μπορούν να διαβάσουν εδώ.

Παρασκευή 18 Αυγούστου 2017

ΣΤΙΓΜΕΣ ΕΥΤΥΧΙΑΣ !




 Είμαι σε ένα ταπεινό ταβερνάκι- μπαράκι και μπροστά μου είναι μια απέραντη παραλία με αμμουδιά.
Αραιός κόσμος λιάζεται και κολυμπάει σε μια θάλασσα που χάνεται στη γραμμή του ορίζοντα.
Στεγνώνω ,χωρίς να σκουπιστώ με πετσέτα στη σκιά ,από εκείνη την θαλάσσια αύρα που είναι ζεστή αλλά όχι καυτή.
Αισθάνομαι εκείνη την γλυκιά απολαυστική κούραση που σου προσφέρουν 3 ώρες ψαροντούφεκο.


Μπορεί να μην βγήκε τίποτε το ιδιαίτερο στο ψάρεμα αλλά όποιος δεν έχει γνωρίσει την ιδιαίτερη μαγεία που προσφέρει απλόχερα ο βυθός δεν μπορεί να καταλάβει το συναίσθημα που σε καταλαμβάνει.
Στη σκέψη ότι παλιότερα μετά 3 ώρες στη θάλασσα το πρώτο πράγμα που επιθυμούσα ήταν ένα τσιγάρο ενώ τώρα μου έχει μείνει μόνο η ανάμνηση χωρίς καμία επιθυμία, μια μικρή νίκη στις αδυναμίες μου, μου φτιάχνει ακόμα περισσότερο την διάθεση.
Έχω αυτό το αίσθημα της πληρότητας που μόνο ορισμένες φορές έχουμε στη ζωή μας.
Ίσως αυτές οι στιγμές να είναι και η ευτυχία .
Κάνω την κλασσική μου σκέψη σε τέτοιες στιγμές.
Είμαι τυχερός που γεννήθηκα σε αυτόν τον θείο τόπο. Δεν θα ήθελα να ζήσω πουθενά αλλού κι’ας με πληγώνει αρκετές φορές όχι ο τόπος αλλά οι άνθρωποι του και τα έργα τους.
Μετά από αυτές τις σκέψεις πάω να παραγγείλω ένα φαγκρόπουλο που είδα να φέρνει ένας ψαράς από παραγάδι!


Το ΣΤΙΓΜΕΣ ΕΥΤΥΧΙΑΣ (11 σχόλια) είχε δημοσιευτεί την ίδια μέρα ακριβώς πριν 11 χρόνια (18-8-2006)
Όταν γράφτηκε μόλις είχαμε γυρίσει από θαυμάσιες διακοπές στο Λιμένι της Μάνης,o Δημήτρης, ο Θόδωρος  και η Άννα ζούσαν, δεν είχα σταματήσει το ψαραντούφεκο και δεν υπήρχαν στον ορίζοντα μνημόνια και capital controls.

Τετάρτη 16 Αυγούστου 2017

ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΞΑΝΑΜΠΑΙΝΩ ΣΕ ΤΑΞΙ!




 Βρίσκομαι στην Κηφισίας και ψάχνω για ταξί.
Στο σήμα μου σταματάει ένα ολοκάθαρο ταξί και ένας άψογος οδηγός βγαίνει και έρχεται και μου ανοίγει την πόρτα να μπω.
Με ιδιαίτερη ευγένεια με ρωτά που πάμε. Του λέω Χαλάνδρι.
Ξεκινάει απαλά βγάζοντας φλας και με ομαλή ταχύτητα κατηφορίζει την Κηφισίας.
Σταματώντας σε φανάρι μια κυρία ζητάει να την πάρουμε μαζί μέχρι το ΥΓΕΙΑ. Με εξαιρετική λεπτότητα της απαντά ότι έχει ήδη πελάτη και λυπάται πολύ που δεν θα μπορέσει να την εξυπηρετήσει.


Περιμένει με μεγάλη υπομονή μια γριούλα να περάσει ενώ ήδη έχει ανάψει πράσινο και ενώ μόλις έχει ξεκινήσει παραχωρεί αμέσως προτεραιότητα σε μια νεαρή που την τελευταία στιγμή της ήρθε να στρίψει από την δεξιά λουρίδα που ήταν αριστερά.
Προχωρώντας προς τα κάτω βλέπουμε την Weirdo που μόλις έχει στουκάρει και ετοιμάζεται να σταματήσει να την βοηθήσει αλλά όταν την βλέπει να βγαίνει από το αμάξι και να του ρίχνει 2 μούντζες καταλαβαίνει ότι δεν έχει πάθει τίποτα και λέει ήρεμα –Το καημένο το κορίτσι !


Έχω μείνει κατάπληκτος από τον οδηγό, την οδήγηση του, την ευγένεια του και τον ρωτάω.
Είστε πολλά χρόνια οδηγός γιατί με έχετε καταπλήξει;
Οδηγώ 30 χρόνια κύριε μου και δεν είχα ποτέ μου ατύχημα.
Φθάνοντας στο στρογγυλό της Αττικής οδού επειδή βλέπω ότι πάει να μπει σε λάθος λωρίδα σκύβω τον ακουμπώ στον ώμο και ετοιμάζομαι να του πω να στρίψει αριστερά
…και εκεί γίνεται η συμφορά
του φεύγει το τιμόνι από τα χέρια ,πέφτουμε στις μπάρες, παίρνουμε δύο τούμπες και βρισκόμαστε στο The Mall.


Ευτυχώς χάρις στο Τίμιο Ξύλο που έχω στον κόρφο μου την έχουμε γλιτώσει και οι δύο με μικρογρατσουνιές.
Κατάπληκτος για ότι έγινε τον ρωτάω:
Τι έπαθες άνθρωπε μου και έγιναν όλα αυτά μόλις σε ακούμπησα στον ώμο;
Ξέρετε κύριε μου τι οδηγούσα μέχρι χθες; Νεκροφόρα!


Με τον τίτλο ΠΟΤΕ ΠΙΑ ΤΑΞΙ! (4 σχόλια) δημοσιεύτηκε στις 30-5-2006
Η  Weirdo ήταν μπλόγκερ με την οποία ανταλλάσαμε τότε πειρακτικά σχόλια. 

Δευτέρα 14 Αυγούστου 2017

ΟΥΣΤ ΘΕΟΜΠΑΙΧΤΕΣ !





Με την ευκαιρία του δεκαπενταύγουστου τα κανάλια πάλι ξεσάλωσαν .
Να πάλι θαυματουργές εικόνες που κάνουν παράλυτους να περπατούν ,στραβούς να βλέπουν, καρκινοπαθείς να θεραπεύονται και όλο το γνωστό αυτές τις μέρες καρακατσουλιό που προβάλουν με ιδιαίτερο δήθεν σεβασμό προς τα θεία αλλά με κανένα σεβασμό προς την νοημοσύνη μας.




Μια κατάσταση μεσαίωνα, η οποία συντηρείται μέσω της τηλεόρασης και με την δύναμη που έχει αυτή, επεκτείνεται στην κοινωνία μας ιδίως στα στρώματα με χαμηλή παιδεία και έλλειψη κριτικής σκέψης.


Από την άλλη μεριά ένα ιερατείο ασύδοτο εκμεταλλεύεται τον ανθρώπινο πόνο και την ανάγκη της ανθρώπινης ψυχής να πιστέψει ότι είναι δυνατή η λύση των προβλημάτων του ,από κάτι υπερφυσικό και πανίσχυρο, το όποίο όμως πρέπει να το ικετεύσει για να τον βοηθήσει και όλα αυτά μπορούν να γίνουν όχι απλά με την ικεσία αλλά με αυτή που γίνεται στο μαντρί του ιερατείου και με την διαμεσολάβησή του.



Έτσι πάλι τα σαρκοβόρα κανάλια με ιδιαίτερη φροντίδα θα φροντίσουν να μας δείξουν απελπισμένους ανθρώπους να σέρνονται στα γόνατα, να περνούν κάτω από χρυσοστόλιστες εικόνες περιστοιχιζόμενες από τους τροφαντούς χρυσοποίκιλτους παπάδες στον πρωταγωνιστικό ρόλο με το κλασσικό ύφος του αφέντη που χαίρεται τον σεβασμό των υποτακτικών του.


Και ο φουκαράς ο λαός θα αγοράζει λαμπάδες στο μπόι του, θα γεμίζει τα παγκάρια ,θα κρεμάει χρυσά κοσμήματα στις εικόνες και θα βαφτίζει τα ταμένα παιδιά του στις κολυμπήθρες της Παναγίας της Τήνου. (Οργανωμένες, 7-8 στη σειρά και με αποχέτευση !! για να μην καθυστερούμε και δυσανασχετεί η πελατεία)
Αλλά και στην άλλη Παναγία, της Σουμελά ,ο μεγάλος τράγος ο Πρωταγωνιστής ,όπως λέει και Σαββόπουλος στον Μπάλο, ο Χριστόδουλος, μεγαλοπρεπής, χορτάτος, στολισμένος, με το θανατερό του χαμόγελο θα κοιτάει με οίκτο τους διάφορους πολιτικούς να στριμώχνονται να σηκώσουν την εικόνα μπας και πάρουν καμία ψήφο από το πλήθος που θα τους δει
Μετά μιλάμε για Μουσουλμανικό φονταμενταλισμό, δεν κοιτάμε τα χάλια μας.
Το δεκαπενταύγουστο έχω κλειστή την τηλεόραση.


Δημοσιεύτηκε με τον ίδιο τίτλο στις   15-8-2006 (14 σχόλια)

Την κραυγή αγανάκτησης ΟΥΣΤ ΘΕΟΜΠΑΙΧΤΕΣ ! την είχα ακούσει τον Ιούνιο  2001 να την λέει ένας Κρητίκαρος καθώς περιμέναμε  σε μια ουρά στο κιλικίο του πλοίου όταν από την τηλεόραση του πλοίου ακούστηκε πως από του Χημείο του Κράτους διαπιστώθηκε πως τα δάκρυα από την εικόνα της Παναγίας στον Άγιο Φανούρη Αργυρούπολης, στην όποια συνέρρεαν πλήθη για κόσμου για προσκύνημα, ήταν βυσσινάδα!

Μερικές ακόμα αναρτήσεις σχετικές με το Δεκαπενταύγουστο





Σάββατο 12 Αυγούστου 2017

ΠΩΣ ΧΑΝΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΤΗΝ ΠΊΣΤΗ ΤΟΥ!




Σήμερα θα σας κάνω μια εξομολόγηση.
Θα σας διηγηθώ πως έχασα την πίστη μου και απομακρύνθηκα από την εκκλησία.
Από μικρός ήμουν πιστός Χριστιανός ,με τις νηστείες μου, τις γονυκλισίες μου, τα κατηχητικά μου, τις αρτοκλασίες μου, τις υπογραφές μου για τις ταυτότητες ,το προσκύνημα στο σκήνωμα του Βησσαρίωνα και όλα τα σχετικά.


Ως καλός Χριστιανός είχα σχέσεις, μόνον εντός του γάμου, με την σύζυγο μου, η οποία όμως τον τελευταίο καιρό όλο είχε πονοκέφαλο η περίοδο και οι προσπάθειες μου προς ευόδωση της Θείας ευχής όπως ή παιδίσκη (δεν θα έλεγα ακριβώς ότι είναι παιδίσκη, αλλά τέλος πάντων) αποκτήσει «καρπόν κοιλίας» ήσαν ανεπιτυχείς.
Συνεχείς και επίμονες προσπάθειες ,με λεπτότητα και ευγένεια ,όπως
-είσαι για ένα καλό;
-θα κάνουμε σήμερα ένα ιεραποστολικό;
-να σου δείξω τον Παβαρόττι;
και άλλα τινα είχαν αποτύχει.
Παρενθετικώς θα ήθελα να εξηγήσω ότι το πολυτιμότερο όργανο που έχει ο άνδρας και δεν θέλει να χάσει είχε ονομασθεί προσφυώς Παβαρόττι λόγω του όγκου του και της ισχυράς «φωνής» του.


Ακόμη πλην των λεκτικών οχλήσεων κινήσεις ιδιαίτερου αισθησιασμού όπως η σύλληψη του προέχοντος τμήματος του σώματος της όταν έσκυβε στον σκουπιδοτενεκέ η όταν έβαζε πλυντήριο, με τους δακτύλους της χειρός εν εκτάσει πλην του μεσαίου εν κάμψει, ή η σύλληψη εκ των όπισθεν αμφοτέρων των μαστών δια της συγχρόνου τριβής του Παβαρόττι εις την μεσογλουτιαίαν αύλακα δεν είχαν και αυτά αποτέλεσμα.
Έμπλεος απογοητεύσεως λόγω της μακροχρονίου αποχής ως μόνην παρήγορον σκέψιν είχα τους διαφόρους οσιομάρτυρες της Εκκλησίας μας οι οποίοι απείχαν των σεξουαλικών απολαύσεων και ορισμένοι είχαν φθάσει και εις τον ακρωτηριασμόν των οργάνων.


Εγώ όμως δεν ήθελα να αγιάσω, μόνον την σύζυγο ήθελα να πηδήξω.
Μια ημέρα λοιπόν που διοχέτευα την ενεργητικότητα μου στο PC αίφνης με πλησίασε η σύζυγος από πίσω και χαϊδεύοντας το φαλακρόν μου κρανίον μου λέει:
Έλα τώρα που έχω όρεξη!
Πλήρης χαράς και ευτυχίας την οδήγησα στην συζυγικήν παστάδα όπου όμως μετά φρίκης διαπίστωσα ότι ο Παβαρόττι δεν ήθελε να τραγουδήσει.
Τον εσταύρωσα 3 φορές, είπα το Πάτερ ημών και το τη Υπερμάχω αλλά αυτός τίποτα ,μούγκα.
Άρχισα να σκέπτομαι διεγερτικές εικόνες όπως τον Χριστόδουλο με υψωμένο το λάβαρο της Αγίας Λαύρας αλλά ο Παβαρόττι δεν έδειχνε ούτε λαύρα ούτε ανύψωση.


Έβαλα στο βίντεο τον Ελληνικό θρίαμβο με τις διεγερτικές φωνές των φιλάθλων –Σήκωσε το τιμημένο αλλά πάλι ο Παβαρόττι παρέμενε άφωνος.
Στην απελπισία μου άρχισα να βλέπω τηλεόραση και κατά τύχη έπεσα στον Αρχιεπίσκοπό μας ο οποίος εξηγούσε σε ερώτηση του ρεπόρτερ, ότι καλώς γίνονται αγιασμοί στα αυτοκίνητα για να λειτουργούν σωστά, να μην γίνονται ατυχήματα και να είναι ασφαλή ως εργαλεία.
Και εκεί άστραψε μέσα μου η λύση.
Η πλειονότητα των Ελλήνων έχουν σαν προέκταση του Παβαρόττι τους το αυτοκίνητο.
Άρα αφού η Εκκλησία ευλογεί τα αυτοκίνητα γιατί να μην ευλογήσει και το αρχικό εργαλείο;
Πάραυτα λοιπόν μπήκα στο αυτοκίνητο και πήγα εκεί που γίνονται οι αγιασμοί.
Μέγα πλήθος με τα ευρώ ανά χείρας ανέμενε να του ευλογήσουν το αυτοκίνητο.


Άνοιγαν καπώ, πόρτες, πορτ μπαγκάζ και ο ιερέας το ευλογούσε.
Όταν ήρθε η σειρά μου αφού ευλόγησε το αυτοκίνητο του είπα διακριτικά και με σιγανή φωνή προσπαθώντας να κατεβάσω το φερμουάρ μου
Και αυτό το εργαλείο Πάτερ.
Εκεί μου ήρθε όλη η περικοκλάδα της αγιαστούρας κατακούτελα και με ένα ιερό υβρεολόγιο όπως θεομπαίχτη, τρισκατάρατε, θεομίσητε, παμμίαρε με έδιωξε κακήν κακώς πριν να προλάβω να του εξηγήσω ότι την ευλογία του ήθελα για να εκπληρώσω τις συστάσεις της γαμήλιας λειτουργίας.
Επιστρέφοντας στο σπίτι με κλονισμένη πλέον την πίστη μου και μουσκεμένη την φαλάκρα μου από την αγιαστούρα, σε ένα φανάρι περνάει μπροστά μου ένα όραμα το οποίο ένας αμαρτωλός θα μπορούσε να το χαρακτηρίσει ως «θείον ξέκωλο»



Αμαρτωλές σκέψεις διαπέρασαν τον εγκέφαλο μου εις την θέαν του θείου εκ Θεού πλάσματος και λόγω της θρησκευτικής μου παιδείας αναφώνησα:
Υπάρχει Θεός!!
Και ω του θαύματος!
Ο Παβαρόττι ολόρθος ατένιζε με αισιοδοξία το μέλλον.
Το πρόβλημα Θεία Χάρητι είχε λυθεί.
Επέστρεψα στο σπίτι και έτρεξα στην αγαπημένη μου γυναικούλα.
Θαύμα αγάπη μου Ο Παβαρόττι αναστήθηκε.
Ο Θεός μας λυπήθηκε.

Και τι μου απαντά;
Καλά ας μην είχα ρίξει Viagra στον καφέ σου…


Το ΠΩΣ ΧΑΝΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ ΤΟΥ είχε δημοσιευτεί στις 5-7-2006 χωρίς τις σημερινές φωτογραφίες.

Πέμπτη 10 Αυγούστου 2017

ΟΤΑΝ Ο ΓΚΟΜΕΝΟΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΠΑΤΕΡΑΣ!




 Μια από τις εικόνες που μου προκαλεί ιδιαίτερη αίσθηση όταν την βλέπω στον δρόμο είναι η εικόνα νέος πατέρας-παιδί.
Είναι γιατί βλέπεις μια μεταμόρφωση αυτού του τέως γκόμενου σε πατέρα, με μία τρυφερότητα στα μάτια, να κρατάει με τόση προσοχή κάτι τόσο πολύτιμο που ποτέ μέχρι τότε δεν είχε φανταστεί ότι θα αλλάξει τόσο ριζικά την ζωή του.


Αυτός που μέχρι τότε δεν επέτρεπε σε κανένα να τον καβαλήσει σε τίποτα, έχει τώρα ένα παιδί καβαλημένο στο σβέρκο ,να του τραβάει τα αυτιά ,να του ανακατεύει τα μαλλιά ,να τον τσιμπάει,να καλπάζει και αυτός κρατώντας δύο ποδαράκια ή χεράκια σφιχτά, να αισθάνεται τόσο ευτυχισμένος που να μην μπορεί να κρυφτεί από κανένα.


Και όταν αυτό κουραστεί να το κρατά τρυφερά στα χέρια του και αυτό να κοιμάται με το κεφαλάκι ακουμπισμένο στον ώμο του η να έχει κάνει τα χέρια του κρεβάτι προσέχοντας να μην κτυπήσει πουθενά.
Οι εικόνες αυτές μου ήρθαν προχθές στο μυαλό παρατηρώντας ένα νεαρό ζευγάρι στο μετρό με ένα νεογέννητο στα χέρια του πατέρα υπό το άγρυπνο βλέμμα της μάνας .


Το κράταγε σαν να του είχαν εμπιστευτεί ένα πανάκριβο εύθραυστο θησαυρό με μάτια γεμάτα υπερηφάνεια
Κρατούσε τον κόσμο όλο στα χέρια του.
Χαρακτηριστική ήταν και η εικόνα της μητέρας.
Θύμιζε την γάτα που αφήνει για πρώτη φορά να πιάσουν στα χέρια τους τα αφεντικά της τα νεογέννητα της ,χωρίς ακόμη να είναι σίγουρη αν αυτά είναι ασφαλή .
Γύρισα σπίτι έχοντας φτιάξει η διάθεση μου.


Αρχική δημοσίευση ως ΠΑΤΕΡΑΣ ΜΕ ΠΑΙΔΙ στις 8-6-2006 με 6 σχόλια.

Τρίτη 8 Αυγούστου 2017

ΠΕΡΙ ΟΡΧΕΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΥΨΟΥΣ ΑΥΤΩΝ!



                                                     ΔΗΛΟΣ


Ένα άλλο ανάλαφρο καλοκαιρινό θέμα που είχα γράψει είναι αυτό που αναφέρει ο σημερινός τίτλος της ανάρτησης. Είχε γραφτεί ακριβώς πριν 11 χρόνια τον Αύγουστο 2006. Ως ΑΡΧΙΔΟΛΟΓΙΑ (3 σχόλια) στις 10-8-2006 και ΑΡΧΙΔΟΛΟΓΙΑ ΜΕΡΟΣ Β΄  στις 11-8-2006 (3 σχόλια)

                                Από το ποστ μου ΟΙ ΠΟΛΕΜΙΣΤΕΣ ΤΟΥ ΡΙΑΤΣΕ



 AKAΤΑΛΛΗΛΟ ΓΙΑ ΣΕΜΝΟΤΥΦΟΥΣ
Το παρόν blog δεν διακρίνεται για την σεμνοτυφία του.
Δεν θεωρεί ότι υπάρχουν χυδαίες λέξεις παρά μόνον χυδαίοι άνθρωποι.
Η σεμνοτυφία πολλές φορές καταλήγει σε κωμικές καταστάσεις σαν κι’ αυτήν που περιγράφει ο Καζαντζάκης.
Σε ένα σπίτι με δύο γεροντοκόρες που βρέθηκε άκουσε να φωνάζει η μία την αδελφή της Κλυταίστρα.
Έβγαλε αμέσως το μπλοκάκι που είχε και έγραφε τις λέξεις που πρωτάκουγε και ρώτησε με ενδιαφέρον πως και την έχουν βαφτίσει με αυτό το πρωτότυπο όνομα.
Ε, δεν είναι ακριβώς αυτό το όνομα της είπε διστακτικά η μία αδελφή.
Και πώς την έχουν βαφτίσει ,ρώτησε ο Καζαντζάκης.
Κλυταιμνήστρα!
Και γιατί την φωνάζετε Κλυταίστρα;
Γιατί έχει εκείνο το μνή μέσα και είναι ντροπή!
Γι’ αυτό λοιπόν εμείς τα αρχίδια τα λέμε αρχίδια καιν όχι αμελέτητα.
Δεν κάνουμε επίσης διακρίσεις ανάλογα με τον τόπο προελεύσεως όπως πχ Αρχίδια καλαβρέζικα η καλαβρυτινά.
Άλλωστε τα αρχίδια πλην της βασικής τους λειτουργίας χρησιμοποιούνται και ως σημειωματάριο. Τους γράφω στ’ αρχίδια μου!
Αλλά και εκτός των εγγραφών αποτελούν και σημείο αναφοράς και παραπομπής ιδίως όταν συνοδεύονται με την αντίστοιχη ωλένιο κίνηση του καρπού –Στ’ αρχίδια μου!( Οι σεμνότυφοι λένε- στους διδύμους μου)
Χρησιμοποιούνται επίσης ως όργανα υποτίμησης του άλλου όπως στη ρήση-κλάσε μας τα αρχίδια! που σαφώς υποδηλεί άμεση σχέση των όρχεων με κάποιο έμπροσθεν ευρισκόμενο κώλο.
Στον ενικό δε αποκτούν πλήρως απαξιωτική έννοια για το πρόσωπο που αναφέρονται .-Α! ρε αρχίδι! Είναι ένα αρχίδι αυτός!
Αν θέλουμε δε να προσδώσουμε έλλειψη σοβαρότητας στα λεγόμενα ενός, τότε η έκφραση –τα αρχίδια μας κουνιόνται –είναι η πλέον κατάλληλη.
Κατά τον ίδιο τρόπο χρησιμοποιείται η έκφραση –ξύσε μας τα αρχίδια! και πλέον κοσμίως –έχω μια φαγούρα στα αρχίδια.

Αυτά για την ώρα και φεύγω για την θάλασσα ,να θαυμάσουν και οι τουρίστριες Νεοελληνική κορμάρα!





 Τώρα θα αναρωτηθείτε πως μου ήρθε ντάλα καλοκαίρι να ασχοληθώ με τα αρχίδια.
Ένα βράδυ κατά την συνήθη περιήγηση μου στα διάφορα μπλόγκια διάβασα κάπου ότι αν είσαι δεξιόχειρ η αριστερόχειρ είναι ανάλογα και το ύψος του αντίστοιχου όρχεως.
Λόγω της προχωρημένης ώρας και της επιμόνου προσκλήσεως του Μορφέως να βρεθώ εις τας αγκάλας του, βαριόμουνα να σηκωθώ και να κατεβάσω το σλιπάκι μου στο καθρέπτη για να διαπιστώσω το αληθές η όχι των αναγραφομένων .
Την επομένη που το θυμήθηκα είχα ξεχάσει σε πιο ποστ είχα διαβάσει για τα αρχίδια και το ύψος τους και έτσι δεν μπορώ να σας παραπέμψω.
Η απορία λοιπόν που μου έμεινε ήταν τι ισχύει με μένα που γράφω με το δεξί αλλά δουλεύω και με το αριστερό.
Λογικά θα έπρεπε στη περίπτωση αυτή να βρίσκονται και τα δύο στο ίδιο ύψος.
Όμως η ενδελεχής μελέτη των πολυτίμων αυτών οργάνων προ του καθρέπτου κατέληξε εις το αποτέλεσμα ότι το αριστερό είναι χαμηλότερα του δεξιού.
Το θέμα λοιπόν απαιτούσε ουσιαστικότερη μελέτη.
Ανέτρεξα λοιπόν σε ένα παλαιό πολύτιμο βιβλίο ,της δεκαετίας του 20,που έχω στη βιβλιοθήκη μου. (Προσθήκη: Ανατομική του ανθρώπου Γ.Σκλαβούνου)
Μέχρι εκείνη την εποχή η παρατήρηση ήταν βασικό στοιχείο της Ιατρικής.
Μη διαθέτοντας τις σημερινές δυνατότητες και εργαστηριακές εξετάσεις μέτραγαν τα πάντα και από αυτές τις παρατηρήσεις προσπαθούσαν να βγάλουν συμπεράσματα που τα συσχέτιζαν με νοσήματα και θεραπείες.
Από τις πιο χαρακτηριστικές και γνωστές είναι οι μελέτες του Λομπρόζο που μέτραγε παραμέτρους της κεφαλής για να βγάλει συμπεράσματα για την εγκληματικότητα του ανθρώπου!
Λοιπόν για να μην πολυλογώ είχαν από τότε παρατηρήσει ότι ο άνθρωπος έχει μικροδιαφορές μεταξύ του δεξιού και αριστερού μέρους του σώματος του.
Έτσι είχαν παρατηρήσει ότι συνήθως ο αριστερός όρχις είναι χαμηλότερα από τον δεξιό.
Άρα στο αριστερό έχετε μεγαλύτερη δυνατότητα εγγραφών από ότι στον δεξιό.
Εκμεταλλευτείτε λοιπόν την ευκαιρία!
Αντίστοιχα και στις γυναίκες συνήθως ο αριστερός μαστός είναι μεγαλύτερος από τον δεξιό.
Μετά λοιπόν από αυτή την άκρως επιστημονική ενημέρωση είναι ευκαιρία να διαπιστώσετε ιδίοις όμασι την αλήθεια των ανωτέρω!


Ένα σχετικό με το θέμα ποστ είναι επίσης το: