Πέμπτη 27 Ιουνίου 2019

Β- ΜΕΡΙΚΕΣ ΑΚΟΜΑ ΑΠΟΛΑΥΣΤΙΚΕΣ ΑΤΑΚΕΣ





Όταν πριν από μερικούς μήνες δημοσίευσα το ποστ  Α-ΜΕΡΙΚΕΣ ΑΠΟΛΑΥΣΤΙΚΕΣ ΑΤΑΚΕΣ είδα πως άρεσε στους αναγνώστες του παρόντος ιστολογίου. Έτσι σήμερα προσθέτω μερικές ακόμα, εξίσου απολαυστικές.


"Τα πτυχία copies κτώνται"  (Σε τοίχο στην περιοχή Γκύζη)

"Θεσσαλονίκη, η μόνη πόλη που γράφεται με δύο Σίγμα και
 προφέρεται με δύο Λάμδα"  (Μύλος, Θεσσαλονίκη)

Μην επιθυμήσεις τη γυναίκα του πλησίον σου αν δεν είναι καλύτερη από τη δικιά σου.

Να θυμάσαι ότι το χρήμα δεν είναι το παν στη ζωή, υπάρχουν και οι επιταγές

Να θυμάσαι τα 3 Σ: Σιωπή, Σεξ, Σκατά:
η σιωπή είναι χρυσός, το σεξ είναι το παν κι όλα τα άλλα είναι σκατά!

Με τα λεφτά δεν αποκτάς φίλους αποκτάς όμως καλύτερης κλάσης εχθρούς.

Η τύχη σου χτυπάει την πόρτα μόνο μια φορά, αλλά η ατυχία έχει πολύ μεγαλύτερη υπομονή.

Δεν πειράζει αν το κεφάλι σου δεν έχει τρίχες εκτός αν τις έχει από μέσα...

Να είστε ευγενικοί με την πεθερά σας.
Οι μπέιμπι-σίτερς είναι ακριβές στις μέρες μας.

Τάιζε το μωρό σου σκόρδο, για να το βρίσκεις στο σκοτάδι.

  Δεν είναι όλοι οι άντρες ηλίθιοι. Μερικοί είναι ανύπαντροι !

Και κλείσε πια λιγάκι και αυτή την τηλεόραση.
Γιατί έχε υπ΄όψη σου ότι η τηλεόραση δεν θα μπορέσει ποτέ να αντικαταστήσει την εφημερίδα. Εξάλλου τι μπορείς να τυλίξεις με μια τηλεόραση;

Γιατί οι πίτσες τοποθετούνται σε τετράγωνα κουτιά αφού είναι όλες στρογγυλές;

Υπάρχει επιστημονική εξήγηση γιατί το παρδαλό κατσίκι έχει μεγαλύτερη αίσθηση του χιούμορ από τα υπόλοιπα μονόχρωμα;

Οι προϊστάμενοι είναι όπως τα σύννεφα, όταν εξαφανίζονται, κάνει υπέροχο καιρό.

Όπου ακούς πολλά κεράσια, εκεί υπάρχει κερασιά.

Όπου λαλούν πολλοί κοκόροι δεν μπορείς να κοιμηθείς.

Μην κρατάς αρνητική στάση λέγοντας. Δε θα επιτύχω, δε θα επιτύχω.
Προτιμότερη είναι η θετική στάση. Θα αποτύχω, θα αποτύχω.

Είναι φυσιολογικό να υπάρχει τμήμα αισθητικής προσώπου στο ΙΕΚ «ΑΚΜΗ»;

Οι γιατροί που τρώνε ένα μήλο την ημέρα είναι μαζόχες;

Η λέξη "Αμφιλοχίας" κρύβει κάποιο σεξουαλικό υπονοούμενο;

Η πείρα είναι μια χτένα που την αποχτάς όταν είσαι πια φαλακρός!

Το καλύτερο φάρμακο για το βήχα είναι η φασολάδα. Μετά θα φοβάσαι να βήξεις.

H ζωή χωρίζεται σε τρεις φάσεις: Επανάσταση, περισυλλογή, τηλεόραση.
Ξεκινάς ν' αλλάξεις τον κόσμο και καταλήγεις να αλλάζεις κανάλια.

 Μεγαλοφυΐα είναι κάποιος που σε μια παραλία γυμνιστών μπορεί να θυμάται φάτσες

Όταν ένας άντρας ανοίγει την πόρτα του αυτοκινήτου στην σύζυγό του, δύο πράγματα μπορεί να συμβαίνουν: Ή είναι καινούρια σύζυγος, ή είναι καινούριο το αυτοκίνητο.

Μην εκνευρίζεσαι αν ο γείτονάς σου έχει το στέρεο ανοιχτό στις δύο το πρωί.
Τηλεφώνησέ του στις τέσσερις και πες του πόσο σου άρεσε.

Η σκληρή δουλειά δε σκότωσε ποτέ κανέναν, αλλά γιατί να παίζουμε με την τύχη μας;

Στη δημοκρατία το κάθε κόμμα αφιερώνει το μεγαλύτερο μέρος της ενέργειάς του να αποδείξει ότι το άλλο δεν είναι ικανό να κυβερνήσει. Και τα δυο το  πετυχαίνουν. Και τα δυο έχουν δίκιο.


Κυριακή 23 Ιουνίου 2019

ΚΡΥΦΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ ΠΟΥ ΕΓΙΝΑΝ ΓΝΩΣΤΑ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΕΝΑ ΑΙΩΝΑ




Από επιγραφές στο Ερέχθειο ξέρουμε τα ονόματα του εργατοτεχνικού προσωπικού, την συγκεκριμένη δουλειά του καθενός και τη σχετική δαπάνη για το έργο. Έτσι γνωρίζουμε  ότι σε 107 τεχνίτες και εργάτες, οι 24 ήταν Αθηναίοι πολίτες, οι 42 μέτοικοι, οι 20 δούλοι και 21 άγνωστοι. Πολλοί από τους δούλους ανήκαν σε τεχνίτες και εργάζονταν μαζί με τους κυρίους τους στο έργο. Οι αμοιβές τους δεν διέφεραν για το ίδιο είδος δουλειάς.


Στις αναστηλώσεις  των διάφορων  μνημείων της Ακρόπολης  ένας μεγάλος αριθμός τεχνιτών έχει συμμετάσχει, αλλά αντίστοιχη επιγραφή δεν έχει αναρτηθεί σε αυτήν.
Στις αρχές του 20ου αιώνα έγιναν εργασίες συντήρησης και αποκατάστασης του μνημείου.  Στην αίθουσα περιοδικών εκθέσεων του Μουσείου Ακρόπολης,  υπάρχει μια προθήκη με ένα σπιρτόκουτο του 1913.
 Το βρήκαν κατά τις πρόσφατες εργασίες αποκατάστασης  στον βόρειο τοίχο του σηκού του Παρθενώνα, χωμένο σε μια σχισμή. Μέσα σε αυτό υπήρχε ένα σημείωμα τεχνιτών που είχαν δουλέψει στην αναστήλωση του Παρθενώνα το 1913.
Σε αυτό, οι «εκ Τήνου τεχνίτες» Νικόλαος Πουγγής και Ζαχαρίας Π. Μηλιός, γράφουν για την αναστήλωση των ετών 1900 - 1913, «ότε έγιναν οι δικοί μας πόλεμοι και νικήσαμε Τούρκους και Βούλγαρους»


Η ιστορία αυτή μου θύμισε κάτι ανάλογο που είχε γίνει όταν το 2002 είχε γίνει η αποσυναρμολόγηση του αγάλματος του Κολοκοτρώνη για να συντηρηθεί.
Ένα από τα 5 κομμάτια  ήταν και η περικεφαλαία του.
 Στην βάση της περικεφαλαίας στη μέσα πλευρά, αθέατη στους εξωτερικούς παρατηρητές του αγάλματος, υπάρχει χαραγμένη μια σημείωση που έλεγε: «Παρά την θέλισιν του Σώχου, Κολοκοτρώνη μου ξαναφόρεσε την περικεφαλαίαν, Σώχος, Paris 1909».
Ο Λάζαρος Σώχος κατασκεύασε το άγαλμα στο Παρίσι τα χρόνια 1891–1895, στο εργαστήριο που είχε παραχωρήσει στο Σώχο ο Γάλλος καθηγητής του στη Σχολή Kαλών Tεχνών, Antoine Mercie στο boulevard Saint–Michel. Το άγαλμα το έστησαν στην Αθήνα το 1904.
Η χύτευση του ανδριάντα του Κολοκοτρώνη έγινε σε δύο αντίτυπα από ορείχαλκο (κράμα χαλκού) στο χυτήριο των αδελφών Τιεμπώ. Το υλικό προερχόταν από κανόνια της Επανάστασης, που υπήρχαν στο Κάστρο του Παλαμηδίου.
Ο Σώχος για την κατασκευή του προσώπου του αγάλματος χρησιμοποίησε το εκμαγείο που είχε ληφθεί από το νεκρό Κολοκοτρώνη και σήμερα βρίσκεται στο Εθνικό Ιστορικό Μουσείο. Ο Κολοκοτρώνης είχε στην πραγματικότητα μακριά μαλλιά πίσω και ξυρισμένο το κεφάλι μπροστά, όπως το ‘χαν τότε συνήθειο οι Αρβανίτες.



Όμως η επιτροπή που του είχε αναθέσει την κατασκευή του αγάλματος αντέδρασε γιατί δεν της άρεσε αυτή η εικόνα και υποχρέωσε τον γλύπτη να του κοτσάρει πάνω στο κεφάλι μια μεγαλοπρεπέστατη αρχαιοελληνική περικεφαλαία Σπαρτιατικού τύπου με λοφίο.
Έτσι ο Σώχος την φόρεσε μεν στο άγαλμα, αλλά ενημέρωσε με την επιγραφή του τις επερχόμενες γενεές για την αντίθεση του.


Τετάρτη 19 Ιουνίου 2019

8-ΓΕΩΡΓΙΑ Γκόρι-Το Μουσείο του Στάλιν και το παράνομο τυπογραφείο του.




Μετά από όλη αυτή την περιφορά μας σε μοναστήρια η επόμενη πόλη που μας περιμένει είναι το Γκόρι η γενέθλια πόλη μιας άλλης θεότητας, για πολλά εκατομμύρια ανθρώπων στον κόσμο, του Στάλιν!
Εδώ υπάρχει ένα μεγαλόπρεπο μουσείο για τον Στάλιν που κατασκευάστηκε αρχικά το 1951 ως μουσείο της ιστορίας του σοσιαλισμού, αλλά τελικά το 1957 αφιερώθηκε στον Στάλιν. Έκλεισε το 1989 με την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης και την ανεξαρτησία της Γεωργίας, αλλά τελικά ξανάνοιξε και αποτελεί δημοφιλή τουριστικό προορισμό.




Μπροστά στο μουσείο υπάρχει το μαρμάρινο άγαλμα του, το οποίο δεν είναι αυτό από χαλκό  που το 2010 αφαιρέθηκε από την κεντρική πλατεία του Γκόρι το 2010.Βλέποντας το κεφάλι του Στάλιν επάνω στο λάστιχο του αυτοκινήτου, μου ήρθε στο μυαλό η φράση Sic transit gloria mundi! ("έτσι περνά η δόξα του κόσμου")





 Στις 6 αίθουσες του μουσείου υπάρχουν φωτογραφίες του, όπως αυτές σε νεαρή ηλικία, με πιο ενδιαφέρουσα όμως αυτή σε ώριμη ηλικία που την έχει πάρει αμερικανός φωτορεπόρτερ και δεν είναι ρετουσαρισμένη, όπως οι σοβιετικές, ώστε να μην φαίνεται πως ήταν βλογιοκομμένος.
Παρά το γεγονός ότι υπάρχουν πλήθος από φωτογραφίες και έντυπα για όλα τα χρόνια της ζωής του, έχει παραληφθεί πλήρως κάθε αναφορά στην συμμαχία του με τον Χίτλερ.


Ξεχωριστή προβολή έχει στο μουσείο η νεκρική μάσκα που έχει ληφθεί αμέσως μετά τον θάνατο του.
Ενδιαφέρον τέλος έχει το πρόπλασμα που μας δείχνει το επαναστατικό τυπογραφείο κάτω από ένα σπίτι που έμπαιναν σε αυτό από το πηγάδι!
Ο Στάλιν 21 ετών είχε αποβληθεί από την θεολογική σχολή της Τιφλίδας που φοιτούσε. Το 1901 είχε προσχωρήσει στο Σοσιαλδημοκρατικό κόμμα και το 1902 τον συνέλαβαν και στάλθηκε εξορία 18 μήνες στην Σιβηρία.
Στο 2ο συνέδριο του κόμματος στην Αγγλία το 1903 αυτοί διασπάστηκαν και η φράξια του Λένιν ονομάστηκαν Μπολσεβίκοι, στους οποίους και προσχώρησε ο Στάλιν, ο οποίος το 1904 δραπέτευσε από την Σιβηρία και άρχισε να διοργανώνει διαδηλώσεις και απεργίες στην Τιφλίδα βοηθώντας και στο παράνομο τυπογραφείο.







Ήδη από το 1903 οι Μπολσεβίκοι είχαν στήσει το παράνομο τυπογραφείο της εικόνας στα περίχωρα της Τιφλίδας, έχοντας αγοράσει μια τυπογραφική μηχανή από το Μπακού την οποία και έστησαν στο υπόγειο ενός σπιτιού σε 15 μέτρα βάθος, εκτυπώνοντας φυλλάδια στα Ρωσικά, Γεωργιανά και Αρμένικα.
Η είσοδος στο τυπογραφείο γινόταν από ένα πηγάδι και από μια δίοδο που υπήρχε στο πλαϊνό του τοίχωμα. Στην  βεράντα του σπιτιού κάθονταν 2 κυρίες που ζούσαν σε αυτό και έπλεκαν. Όταν έβλεπαν κάποιο να πλησιάζει κτύπαγαν μια φορά ένα κουμπί συνδεδεμένο με κουδούνι στο τυπογραφείο. Δεύτερο κτύπημα σήμαινε λάθος συναγερμός, τρίτο σήμαινε κρυφτείτε!
Το τυπογραφείο ανακαλύφθηκε τυχαία το 1906, όταν η αστυνομία υποπτεύτηκε τα πολλά σούρτα φέρτα σε αυτό το  σπίτι .
Το τυπογραφείο, με όλο τον εξοπλισμό και το τυπωμένο υλικό του, καταστράφηκε και αφέθηκε να σαπίζει για 31 χρόνια μέχρις ότου ο Στάλιν έγινε ηγέτης της ΕΣΣΔ και αποφάσισε να του δώσει μια δεύτερη ζωή μετατρέποντας το πρώην παράνομο τυπογραφείο σε μουσείο. Με την αποκατάσταση της τυπογραφικής μηχανής  και την προσθήκη μιας μεταλλικής σπειροειδούς  σκάλας για την είσοδο στο υπόγειο, το τυπογραφείο του Στάλιν έγινε δημοφιλής προορισμός για όσους ενδιαφέρονται να μάθουν για την προϊστορία της επανάστασης του 1917.
Σήμερα το σπίτι αυτό βρίσκεται δίπλα από τα γραφεία του ΚΚ Γεωργίας.





Τις πληροφορίες και τις φωτογραφίες από το πραγματικό σπίτι τις πήρα από εδώ.
Το κρεβάτι στην φωτογραφία είναι αυτό που κοιμόταν ο Στάλιν. Την φωτογραφία με το σχεδιάγραμμα την έχω μεγεθύνει για να διαβάζονται ευκρινώς οι αποστάσεις στα διάφορα μέρη.





Έξω από το μουσείο βρίσκεται προστατευμένο από κτισμένο στέγαστρο το πατρικό του σπίτι, στο υπόγειο του οποίου δούλευε σαν τσαγκάρης ο πατέρας του.  Αυτό μεταφέρθηκε εκεί αυτούσιο από άλλη περιοχή.





Λίγο πιο πέρα  υπάρχει το θωρακισμένο βαγόνι του τρένου με το οποίο ο Στάλιν ταξίδεψε στην περίφημη Διάσκεψη Κορυφής της Τεχεράνης (28 Νοεμβρίου – 1 Δεκεμβρίου 1943). Το βαγόνι μεταφέρθηκε στο Γκόρι το 1979 από το Ροστόφ, με την ευκαιρία της συμπλήρωσης 100 χρόνων από τη γέννηση του Στάλιν. Το βαγόνι διέθετε όλα τα κομφόρ για ένα άνετο ταξίδι. 


ΤΑ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΑ

Σάββατο 15 Ιουνίου 2019

7-ΓΕΩΡΓΙΑ-Μτσχέτα, Τζβάρι, Σβετσοσβέλι, Σάμταβρο, Ουπλιτσίκε.




Φεύγοντας 20 χιλιόμετρα βόρεια από την Τιφλίδα βρισκόμαστε στην δυσκολοπρόσφερτη για μας  Μτσχέτα, που είναι  μια από τις αρχαιότερες πόλεις της Γεωργίας και βρίσκεται στην συμβολή των ποταμών Κύρου και Αράγκβι.
Λόγω της ιστορικής σημασίας της και των πολλών πολιτιστικών μνημείων, τα ιστορικά μνημεία της πόλης από το 1994 ανήκουν στην παγκόσμια κληρονομιά της UNESCO.
Ως γενέτειρα του Χριστιανισμού στην Γεωργία, αλλά και ως ένα από τα πιο ζωντανά κέντρα του Χριστιανισμού στη χώρα, η Μτσχέτα ανακηρύχθηκε ως η "Ιερή Πόλη" από την Ορθόδοξη Εκκλησία της Γεωργίας το 2014.




Αρχικά ανεβαίνουμε στο μοναστήρι Τζβάρι, του 6ου αιώνα, που βρίσκεται σε ένα λόφο που δεσπόζει στην πόλη. Η εκκλησία είναι ένα πρώιμο παράδειγμα τετράκογχου ναού και στο τύμπανο της είσοδο του υπάρχει ανάγλυφο με την Ανάληψη του Σταυρού.





Στο κέντρο της πόλης είναι ο σταυροειδής καθεδρικός ναός Σβετσοσβέλι που το σημερινό κτίσμα του είναι του 1010-1029.
Η εκκλησία περιβάλλεται από αμυντικό τείχος που κατασκευάστηκε το 1787 και διαθέτει 8 πύργους.


Εντός της εκκλησίας υπάρχει ένα  ciborium που σημαίνει  στέγασμα βωμού. Σύμφωνα με την χριστιανική μυθολογία, ένας Γεωργιανός Εβραίος βρέθηκε στην Ιερουσαλήμ όταν σταυρώθηκε ο Χριστός και πήρε από ένα Ρωμαίο στον Γολγοθά τον χιτώνα του και τον έφερε εδώ.
Τον έδωσε στην αδελφή του, η οποία αμέσως από την μεγάλη της συγκίνηση έμεινε στον τόπο, και καθώς έσφιγγε τον χιτώνα δυνατά στα χέρια της,την έθαψαν αναγκαστικά μαζί με αυτόν. Από τον τάφο της φύτρωσε ένας τεράστιος κέδρος τον οποίο αναγκάστηκαν να κόψουν, για να κτίσουν την εκκλησία και από αυτόν η Αγία  Νίνα έφτιαξε 7 κολώνες της εκκλησίας. Η μία από αυτές είχε μαγικές ιδιότητες και άρχισε να μεγαλώνει και  η Αγία  προσευχόμενη μια νύκτα κατάφερε να σταματήσει αυτήν την πολεοδομική αυθαιρεσία. Λέγεται πάντως πως από αυτή την κολώνα ρέει θαυματουργό υγρό, καλύτερο από του Καματερού, που θεραπεύει τα πάντα! Κάτω από το  ciborium είναι ο τάφος με τον χιτώνα.
Το όνομα  Σβετσοσβέλι (Svetitskhoveli)  βασίζεται σε αυτή την ιστορία γιατί στα Γεωργιανά sveti σημαίνει κολόνα και  tskhoveli σημαίνει που δίνει ζωή ή ζώσα. 




Πλήθη κόσμου επισκέπτονται τον ναό καθημερινά την πύλη του οποίου διακοσμούν δύο κεφαλές ζώων.



Η εκκλησία έχει σημαντικές αγιογραφίες, αλλά πολλές καταστράφηκαν  την εποχή της Ρωσικής αυτοκρατορίας, γιατί  πολλές ασπριστήκαν για αποκτήσει η εκκλησία μια πιο όμορφη όψη! λόγω της επίσκεψης του τσάρου Νικολάου Ι το 1830, που τελικά όμως δεν έγινε !  Μετά από προσεκτική αποκατάσταση μερικές του 13ου αιώνα διασώθηκαν, όπως η χαρακτηριστική με τον ζωδιακό κύκλο.


Στον ναό γινόντουσαν και οι στέψεις των βασιλέων της Γεωργίας αλλά και η ταφή τους, όπως και των μελών της οικογενείας τους. Ο τάφος είναι του πρίγκιπα K.A. Bagration-Mukhransky.






Δεν θα μπορούσαμε να φύγουμε από την πόλη χωρίς να επισκεφτούμε το μοναστήρι Σάμταβρο, που κτίστηκε αρχικά τον 4ο αιώνα και ανακατασκευάστηκε τον 11ο..Ο μεγάλος ναός με την περίτεχνη πύλη είναι της Μεταμορφώσεως και ο μικρός της Αγίας Νίνα, που απεικονίζεται στο ψηφιδωτό.
Η επόμενη πόλη που βρεθήκαμε είναι η γενέτειρα του Στάλιν, Γκόρι, όπου υπάρχει το μουσείο του για το οποίο θα αναφερθώ στο επόμενο μαζί με το ενδιαφέρον μυστικό του τυπογραφείο.







Δέκα χιλιόμετρα από το Γκόρι βρίσκεται η περιοχή με την υπόσκαφη πόλη του Ουπλιτσίκε που χρονολογείται από το 1500 πΧ και εκτείνεται σε μια περιοχή 8 εκταρίων. Η πρόσβαση στα σπήλαια που είναι σκαμμένα σε απότομο και ανώμαλο βράχο γίνεται με μεταλλικές σκάλες.







Στα περισσότερα σπήλαια δεν υπάρχουν διακοσμήσεις, εκτός από μερικά από τα μεγαλύτερα, που το ταβάνι έχει σκαλίσματα, σε μερικά σαν να είναι σκεπή με κούτσουρα και στα πλάγια υπάρχουν κόγχες, οι οποίες μπορεί να έχουν χρησιμοποιηθεί για τελετουργικούς σκοπούς.





Υπάρχουν επίσης χώροι με συγκεκριμένη λειτουργία όπως φαρμακείο και δεξαμενή συλλογής κρασιού.
Το μεσαίο τμήμα της συνδέεται με το νότιο τμήμα μέσω ενός στενού περάσματος και μιας σήραγγας.
Με την εισβολή των Μογγόλων τον 14ο αιώνα η πόλη εγκαταλείφτηκε και πολλά τμήματα της, τα πιο ευπαθή, καταστράφηκαν στον σεισμό του 1920. Το Ουπλιτσίκε  βρίσκεται στον προσωρινό κατάλογο, για να συμπεριληφθεί στο πρόγραμμα παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς της UNESCO από το 2007.


ΤΑ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΑ