Τρίτη 26 Ιουνίου 2012

ΟΤΑΝ Ο ΑΥΝΑΝΙΣΜΟΣ ΑΠΟΤΕΛΟΥΣΕ ΙΑΤΡΙΚΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ!




Είδα χθες την αγγλική ταινία Hysteria με τους  Maggie Gyllenhaal, Rupert Everett και  Hugh Dancy που δεν έχει παιχτεί ακόμα στους κινηματογράφους .(αργότερα παίχτηκε)
Η ταινία, που είναι μια ρομαντική κωμωδία εποχής, έχει σαν βάση ένα υπαρκτό πρόσωπο τον ιατρό Joseph Mortimer Granville τον εφευρέτη του πρώτου ηλεκτρικού δονητή!
Στην ταινία ο ιατρός θεραπεύει με αυτόν την γυναικεία υστερία αλλά βέβαια στην πραγματικότητα ο Granville εφεύρε ένα δονητή ,τον ονομαζόμενο “Granville’s Hammer” για μασάζ των ανδρικών μυών που δούλευε με  μια μπαταρία βάρους 18 κιλών! 

 Από την εποχή του Ιπποκράτη θεωρήθηκε πως αιτία της υστερίας  ήταν η υστέρα, δηλαδή η μήτρα της γυναίκας η οποία πίστευαν πως είναι σαν ένα ζώο που όταν στερείται τα υγρά του μετακινείται μέσα στο σώμα και αποκλείει τις περιοχές που αναπνέουμε προκαλώντας ασφυξία και μαζί και όλα τα άλλα συμπτώματα της ασθένειας που ονομάστηκε υστερία, καθιστώντας  την γυναίκα ενοχλητική στους άλλους.
Τον 2ο αιώνα ο Γαληνός έγραψε πως η υστερία οφείλεται σε σεξουαλική στέρηση και πως η καλύτερη θεραπεία για τις παντρεμένες είναι το σεξ ενώ στις χήρες, τις ανύπανδρες, και τις θρησκευόμενες συνιστούσε πυελικό μασάζ.
Περιγράφει δε με καταπληκτική ενάργεια τα αποτελέσματα της θεραπείας:
 Μετά τα χρησιμοποιούμενα θεραπευτικά μέσα,  που αρχίζουν από το άγγιγμα των γεννητικών οργάνων που είναι αναγκαίο για  την θεραπεία,  ακολουθούν συσπάσεις που συνοδεύονται ταυτόχρονα από πόνο και ευχαρίστηση και την εκροή θολού και άφθονου σπέρματος.(Εννοούσε τις εκκρίσεις των βαρθολινίων αδένων) Από εκείνη την στιγμή  ήταν ελεύθερη από όλα τα κακά που αισθανόταν.
Η θεραπευτική αυτή αγωγή καθιερώθηκε και εφαρμοζόταν από τους γιατρούς σε όλη την Ευρώπη από τον 5ο αιώνα μέχρι τον 19ο αιώνα, θεωρούσαν δε την υστερία σαν την συχνότερη ασθένεια μετά τον πυρετό.
Επίσης  μια άλλη θεραπευτική αγωγή που χρησιμοποιήθηκε , από τα μέσα του 1700 στις ΗΠΑ και την Αγγλία ήταν το "υδραυλικό μασάζ" σε λουτρά, με εκτίναξη νερού υπό πίεση στα γεννητικά όργανα.
 Στην εποχή μας προκύπτει το εύλογο ερώτημα πως οι γιατροί και οι γυναίκες δεν αντιλαμβανόντουσαν πως οι μαλάξεις των γεννητικών οργάνων ήσαν καθαρός αυνανισμός που οδηγούσε σε οργασμό.
Αυτό οφείλεται στο ότι οι γιατροί της εποχής δεν μιλούσαν για την κλειτορίδα και  θεωρούσαν πως οι γυναίκες είτε δεν έχουν οργασμό είτε ότι αυτός μπορεί να προκληθεί μόνο με την κολπική διείσδυση.
Πάντως στα ιατρικά συγγράμματα του 1820 έως το 1900 η κλειτορίδα αναφέρεται ως πρωταρχικό σεξουαλικό όργανο ικανό για στήση.
Τον οργασμό πάντως στον οποίο έφταναν οι γυναίκες, πολλές μετά αρκετή ώρα μαλάξεων , γι΄ αυτό και στην ταινία ο πρωταγωνιστής παθαίνει κράμπα στο χέρι του  και το βάζει σε λεκάνη με παγάκια, τον θεωρούσαν σαν τον λυτρωτικό παροξυσμό της νόσου, που συνοδευόταν με κολπικά υγρά, αλλοίωση της αναπνοής και κοκκίνισμα του προσώπου.
Τα συμπτώματα αυτά τα θεωρούσαν παρόμοια με αυτά που έχει ο ασθενής όταν του πέφτει ο πυρετός.
Αντίστοιχα εκείνη την εποχή ο αυνανισμός και για τα δύο φύλα  εθεωρείτο  ότι μπορεί να προκαλέσει σοβαρές  παθήσεις  και σε ακραίες περιπτώσεις έφταναν για να τον θεραπεύσουν και σε κλειτοριδεκτομή .( Β ΄Η κλειτοριδεκτομή στις Δυτικές χώρες ως θεραπεία του αυνανισμού )
Η μόνη υγιής και επιτρεπτή σεξουαλική δραστηριότητα για τις γυναίκες ήταν η σεξουαλική επαφή με τον νόμιμο σύζυγο με σκοπό την τεκνοποιία οπότε σύμφωνα με τις ανδροκεντρικές αντιλήψεις της εποχής η γυναίκα έφτανε σε οργασμό μόνο με την διείσδυση.
Δεν γνώριζαν βέβαια τότε ότι σύγχρονοι μελετητές όπως οι  Alfred  Kinsey και Shere Hite έχουν διαπιστώσει πως το 50% και ίσως μέχρι και το 70% των γυναικών, δεν φτάνουν τακτικά σε οργασμό μέσω της διείσδυσης.
Οι γυναίκες επίσης δεν γνώριζαν τίποτα σχετικά με τον αυνανισμό, οπότε η θεραπεία της υστερίας από γιατρούς δεν ενείχε κανένα στοιχείο σεξουαλικότητας.
Έτσι η εφεύρεση από τον  Granville του ηλεκτρικού δονητή απέκτησε ταχύτατη εξάπλωση γιατί μπορούσε να χρησιμοποιηθεί στο σπίτι και επίσης να φτάνει η  γυναίκα στον "παροξυσμό" πολύ ταχύτερα από τα ιατρικά χέρια.
Ταυτόχρονα απάλλασσε και τους γιατρούς από μια κουραστική και χρονοβόρα θεραπεία, που απαιτούσε και εξάσκηση   πετυχαίνοντας πολύ ταχύτερα αποτελέσματα.
 Μέσα σε 15 χρόνια από το τέλος της δεκαετίας του 1880 πάνω από 12 κατασκευαστές έφτιαξαν μοντέλα που λειτουργούσαν με μπαταρία ή με σύνδεση σε ηλεκτρική γραμμή.
Ο ηλεκτρικός δονητής είναι η 5η συσκευή που λειτούργησε με ηλεκτρισμό μετά την ραπτομηχανή, τον ανεμιστήρα, τον βραστήρα τσαγιού και την τοστιέρα.
Μόλις μετά 10 ετια μπήκαν στην ζωή μας η ηλεκτρική σκούπα και το ηλεκτρικό σίδερο.







 Μέχρι το 1920 οι ηλεκτρικοί δονητές γνώρισαν μεγάλη εξάπλωση γιατί ήσαν φτηνοί, γύρω στα 5 δολάρια, ενώ η επίσκεψη σε γιατρό ή η κατ΄ οίκον επίσκεψη όπως στην παρακάτω διαφήμιση ιατρού στοίχιζε κάθε φορά 2-3 δολάρια.

 Ήδη  το 1900 στην έκθεση του Παρισιού εκτίθεται ένα πλήθος δονητών για ιατρική χρήση από φτηνούς ,ηλεκτρικούς, ατμοκίνητους ,ποδοκίνητους μέχρι τον πανάκριβο και τεράστιο  ατμοκίνητο Τσατανούγκα αξίας  200 δολαρίων σε εποχή που με 300 δολάρια μπορούσες να αγοράσεις σπίτι!
 Αυτό το  μηχάνημα χρειαζόταν ένα ξεχωριστό δωμάτιο όπου υπήρχε το βασικό μηχάνημα που έπρεπε κάποιος να το τροφοδοτεί με κάρβουνο για την ατμομηχανή του και μέσα από μια τρύπα στον τοίχο μεταδιδόταν η κίνηση μέσα στο ιατρείο που υπήρχε το κρεβάτι για τον ασθενή.
Το μηχάνημα αυτό διέθετε και ξεχωριστό εξάρτημα για την θεραπεία και ανδρών από το ορθό όπως  φαίνεται και στο σχέδιο .

 Αντίστοιχα μηχανήματα πουλιόνταν μέχρι την 10ετια του 60 στην Ελλάδα για  θεραπεία του προστάτη και  μάλιστα διαφημίζονταν με την φωτογραφία των θεραπευθέντων ασθενών! 

 Οι δονητές εξαφανίστηκαν από την ιατρική πρακτική κατά το 1920 όταν  εμφανίστηκαν να χρησιμοποιούνται σε  πορνογραφικά φιλμ και προφανώς οι οικιακής χρήσης σιωπηλά θα είχαν αρχίσει να χρησιμοποιούνται για προσωπική αυτοϊκανοποίηση .
Η παρακάτω ατμοκίνητη συσκευή του 1891 μάλλον λόγω του προφανούς σκοπού για τον οποίο και κατασκευάστηκε δεν πήρε δίπλωμα ευρεσιτεχνίας στις ΗΠΑ.

Υπάρχει μάλιστα και ένα χαρακτηριστικό τραγούδι που αναφέρεται στην χρήση ατμοκίνητου δονητή για σεξουαλική ικανοποίηση.

The Big Red Wheel
A sailor once told me before he died
I know not if the bastard lied
About a maid with a cunt so wide
she swore she'd never be satisfied

So fashioned for her was a big red wheel
Attached to it a cock of steel
Two balls of brass all filled with cream
And the whole fucking issue was run by steam

Around and around went the big red wheel
In and out went the cock of steel
Until at last the maid she cried
Take it away I'm satisfied

Now here my story must lag a bit
There was no way of stopping it
The maid was torn from twat to tit
And the whole fucking issue went up in shit

Πάντως  νωρίτερα από την καθιέρωση των δονητών σαν θεραπευτικών μέσων  υπήρξαν φωνές από τον ιατρικό χώρο, όπως του γάλλου γιατρού Auguste Tripier, το 1883, που υπέθεσε πως το πυελικό μασάζ είναι σκέτος αυνανισμός.
Το 1890 ο  Leonard Rau ανέφερε ότι η  κλειτορίδα έχει πρωταρχική θέση στον οργασμό της γυναίκας ενώ άλλος καθηγητής της γυναικολογίας το 1900 την ονόμασε ηλεκτρική καμπάνα!
Σε δημοφιλές σεξουαλικό εγχειρίδιο του 1918  με τίτλο Παντρεμένη αγάπη γίνεται εκτεταμένη αναφορά στον ρόλο της κλειτορίδας στον οργασμό.
Πάντως πριν τον ηλεκτρικό δονητή ο αμερικανός ιατρός George Taylor είχε εφεύρει το 1869 ένα ατμοκίνητο, ονόματι Manipulator  που είχε μια δονούμενη σφαίρα στο μέσο από  ένα τραπέζι.


Το 1952 η Αμερικανική Ψυχιατρική Εταιρεία διέγραψε τον όρο υστερία από τα ψυχιατρικά νοσήματα.
Στην τρέχουσα ταξινόμηση των ψυχιατρικών διαταραχών η υστερία ή αλλιώς υστερική νεύρωση έχει αντικατασταθεί από τον όρο 'διαταραχή μετατροπής' (ΔΜ)και ανήκει στην ευρύτερη ομάδα των σωματόμορφων διαταραχών.

Τα περισσότερα στοιχεία έχουν ληφθεί από το βιβλίο της RACHEL P. MAINES:
The Technology of Orgasm
"Hysteria," the Vibrator, and Women's Sexual Satisfaction
The Johns Hopkins University Press 2001


ΠΡΟΣΘΗΚΗ 
Το ενδιαφέρον είναι ότι εκείνα τα χρόνια μόλις είχαν αρχίσει να γίνονται γνωστοί οι κανόνες ασηψίας και αντισηψίας και οι μαλάξεις γινόντουσαν με γυμνά χέρια αλειμμένα με διάφορα αιθέρια έλαια.
Τα χειρουργικά γάντια άρχισαν να χρησιμοποιούνται εκείνη την εποχή, όχι για προφύλαξη των γιατρών ή των ασθενών από μολύνσεις, αλλά ως αποτέλεσμα ερωτικού πάθους όπως έχω περιγράψει στο ποστ μου   ΤΑ ΓΑΝΤΙΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

Παρασκευή 22 Ιουνίου 2012

ROBERT LASSALVY, Ο ΣΠΙΝΘΗΡΟΒΟΛΟΣ ΓΕΛΟΙΟΓΡΑΦΟΣ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ ΖΩΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΕΞ



 Ο Robert Lassalvy(1932-2001) είναι ένας ουσιαστικά άγνωστος στην Ελλάδα γάλλος γελοιογράφος.
Είχε σπουδάσει 4 χρόνια σε σχολή  γραφικών τεχνών στο Παρίσι και μετά ασχολήθηκε αποκλειστικά με την γελοιογραφία αν και τα τελευταία 4 χρόνια της ζωής του ζωγράφισε πολλά έργα  με την τεχνοτροπία του κυβισμού.
Στα 21 του παντρεύτηκε την Οντέτ, που του χάρισε δύο παιδιά και η οποία στάθηκε δίπλα του όλα τα χρόνια της ζωής του, από τα πρώτα δύσκολα χρόνια, μέχρι την καθιέρωση του.
Εκτός από την Γαλλία έργα του έχουν δημοσιευτεί στην Γερμανία, την Δανία, την Βραζιλία, την Βουλγαρία, την Γιουγκοσλαβία, την Ισπανία, την Αγγλία και την Ιαπωνία.
Λίγους μήνες πριν τον θάνατο του  τιμήθηκε  από το υπουργείο Πολιτισμού της Γαλλίας με τον τίτλο "Chevalier des arts et des lettres"
Το χιούμορ του Lassalvy βασίζεται  ουσιαστικά στην εικόνα του σκίτσο του  και στην πλειονότητα οι γελοιογραφίες του είναι χωρίς λόγια.
Παρατηρεί τα πάντα γύρω του και με την μεγάλη φαντασία του σατιρίζει πολλές φορές με τελείως σουρεαλιστικό τρόπο καταστάσεις.




 Ο ναυαγός αποτελεί για τον Lassalvy  ιδιαίτερη  πηγή έμπνευσης.





 Ο σχολιασμός των κοινωνικών διαφορών γίνεται από τον Lassalvy με τον καλύτερο τρόπο μέσω της οπτικής των παιδικών ματιών.

 Τα παιδιά όμως στα σκίτσα του δεν είναι συνήθως αθώα πλάσματα και εκτός από την σκανδαλιάρικη διάθεση που έχουν, έχουν   σαφές  ενδιαφέρον για το σεξ  και το σατυρίζει  με ιδιαίτερα εύγλωττο τρόπο!
 







 Εκεί όμως που το χιούμορ του γίνεται καταλυτικό είναι στις γελοιογραφίες του με σεξουαλικό περιεχόμενο.
Σατιρίζει με ιδιαίτερη πρωτοτυπία  τους  μπανιστιρτζήδες και τους επιδειξίες 








 Το χιούμορ του Lassalvy στις γελοιογραφίες που έχουν   σαν θέμα τους το σεξ είναι τολμηρό μεν αλλά ανάλαφρο και δεν έχει καμία σχέση με το ωμό, αθυρόστομο και αντισυμβατικό χιούμορ του Ρεζέ μερικά δείγματα του οποίου έχω δημοσιεύσει στα ποστ:
Η ΑΘΥΡΟΣΤΟΜΗ ΣΑΤΙΡΑ ΤΟΥ ΣΕΞ ΑΠΟ ΤΟΝ REISER.
















 Τα τελευταία χρόνια της ζωής του από το 1997, ζωγράφισε και αρκετούς ενδιαφέροντες πίνακες που ανήκουν στην σχολή του κυβισμού.