Γ΄ ΦΩΤΙΑ ΣΤΟΝ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟ! Η ΘΑΝΑΤΗΦΟΡΑ ΠΥΡΚΑΓΙΑ ΣΤΟΝ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟ ΤΗΣ ΛΗΜΝΟΥ

Το έναυσμα για να γράψω τα ποστ μου αυτά, την έδωσε η πολύ καλή ιδέα του ΒΗΜΑΤΟΣ της Κυριακής να δημοσιεύει κάθε φορά και μια μαθητική εφημερίδα από κάποιο μέρος της  Ελλάδας.

Στην εφημερίδα λοιπόν των μαθητών της Λήμνου διάβασα το άρθρο της Βασιλικής Κολώνα για την ασύλληπτη τραγωδία που έγινε εκεί στις 9/9/ 1939 με 63 νεκρούς.

Αντιγράφω λοιπόν από εκεί το χρονικό του θανατικού:

Ήταν 9 το βράδυ, στις 9/9 του 1939. Στο παλιό Τζαμί στην κεντρική αγορά της Μύρινας, που είχε πρόχειρα μετατραπεί σε κινηματογράφο, όλα ήταν έτοιμα για την προβολή του «Ave Maria», ενός μιούζικαλ του 1936. Αυτή θα ήταν η πρώτη ταινία του «ομιλούντος» κινηματογράφου που θα προβαλλόταν ποτέ στη Λήμνο, η πρώτη φορά που την εικόνα θα συνόδευε ο ήχος και οι θεατές θα μπορούσαν να ακούσουν τις φωνές των ηθοποιών, αλλά και να απολαύσουν τη μουσική. Όπως ήταν αναμενόμενο, η προβολή αυτή θεωρήθηκε σπουδαίο κοσμικό γεγονός, που όμως λίγο έλειψε να μη συμβεί ποτέ, αφού ο αστυνομικός διευθυντής Κ. Ζούβας, λίγες μόνο μέρες πριν, έκρινε τον χώρο ακατάλληλο και αρνήθηκε την απαιτούμενη άδεια. Ύστερα, όμως, από πιέσεις της υψηλής κοινωνίας του νησιού, που δεν διανοούνταν να χάσει ένα τέτοιο γεγονός, οι ενστάσεις του διοικητή κάμφθηκαν και η άδεια υπεγράφη.
Είχαν-δεν είχαν περάσει τα πρώτα δεκαπέντε λεπτά από την έναρξη της ταινίας, όταν η προβολή διακόπηκε λόγω τεχνικού προβλήματος, που γρήγορα διορθώθηκε και η προβολή συνεχίστηκε.
Όμως τα μηχανήματα είχαν στηθεί τόσο πρόχειρα που λίγο αργότερα το πρόβλημα επανήλθε, αυτή τη φορά μάλιστα πολύ πιο έντονο.
Από τη μηχανή προβολής, που είχε στηθεί πολύ κοντά στην ξύλινη στέγη, άρχισε να βγαίνει καπνός και γρήγορα ξέσπασε φωτιά που πήρε να εξαπλώνεται στο κτίριο. Οι πανικόβλητοι θεατές έσπευσαν προς την έξοδο προκαλώντας συνωστισμό, μα η πόρτα άνοιγε προς τα μέσα και η έξοδός τους καθυστέρησε δραματικά. Τυχεροί στάθηκαν όσοι βρέθηκαν δίπλα στην πόρτα και κατάφεραν να βγουν εγκαίρως. Μέσα σε λίγες στιγμές η οροφή άρχισε να καταρρέει. Έξοδος κινδύνου δεν υπήρχε και τα παράθυρα ήταν σφραγισμένα με σανίδες και λαμαρίνες για να υπάρξει συσκότιση, αλλά και να αποτρέπονται οι «τζαμπατζήδες». Αρκετοί βρήκαν διέξοδο μέσα από τα παράθυρα του εξώστη, πηδώντας έξω από το φλεγόμενο κτίριο προς τη σωτηρία.
Οι περισσότεροι, όμως, δεν στάθηκαν τυχεροί και ο τραγικός απολογισμός αυτής της μεγάλης καταστροφής έφτασε τους 63 νεκρούς και 50 τραυματίες.

Όπως γράφει η ίδια, μια αντίστοιχη σκηνή υπάρχει στη ταινία του Τορνατόρε Σινεμά ο Παράδεισος, από όπου και η φωτογραφία στην αρχή. Μια στιγμή απροσεξίας στο δωματιάκι της μηχανής προβολής, μια σπίθα, κι αμέσως το εύφλεκτο φιλμ της εποχής αρπάζει φωτιά. Το Σινεμά «Παράδεισος» γίνεται παρανάλωμα του πυρός.

 Στην δίκη για τα αίτια της πυρκαγιάς έναν χρόνο αργότερα, στο δικαστήριο της Μυτιλήνης, καταδικάστηκαν ο διοικητής της χωροφυλακής Ζούβας, ο επιχειρηματίας τεχνικός που τον συνόδευε και ο αστυνομικός σταθμάρχης.
Οι κατηγορούμενοι άσκησαν έφεση, στην οποία η ποινή που τους ορίστηκε ήταν ελαφρότερη. Ο Ζούβας οδηγήθηκε στις στρατιωτικές φυλακές από τις οποίες αποφυλακίστηκε σε λιγότερο από έναν χρόνο. Επανήλθε στην υπηρεσία του και αποστρατεύτηκε με το βαθμό του ταξίαρχου.

Κανείς από τους υπόλοιπους κατηγορουμένους δεν εξέτισε την ποινή του γιατί στο μεταξύ είχε ξεκινήσει ο πόλεμος του 1940.

Κάπου στη μέση του κεντρικού δρόμου της Μύρινας, εκεί που ο περισσότερος κόσμος κάνει την βόλτα του για να καταλήξει στο λιμάνι, μια επιγραφή με 63 ονόματα και ένα εκκλησάκι είναι τα μόνα που θυμίζουν σήμερα την μεγάλη τραγωδία που χτύπησε το νησί πριν από περίπου 80 χρόνια.

 Ο Χ.Α.Χωμενίδης έχει γράψει ένα κείμενο στο οποίο αποδίδει με ευαισθησία την τραγωδία αυτή.
Πώς να μην το βαριούνται; Ασπρόμαυρες φιγούρες στο πανί μιλούσαν γερμανικά με στόμφο, χειρονομούσαν, μόρφαζαν υπερβολικά. Ένας διερμηνέας μετέφραζε τσάτρα πάτρα. Ό,τι συνέβαινε στην αίθουσα είχε ασυγκρίτως μεγαλύτερο ενδιαφέρον.
Στην πόρτα του κινηματογράφου στεκόταν ένα πιτσιρίκι με ξυρισμένο κεφάλι. Μας έκοψε τα εισιτήρια και μας έμπασε σε μια αίθουσα με ξύλινους τοίχους, τέντα αντί για ταβάνι. Είχαν κλείσει –στην πραγματικότητα– πρόχειρα την ταράτσα, φοβούμενοι τα πρωτοβρόχια.
Δύο σερβιτόροι έπαιρναν παραγγελίες, άνοιγαν όσο πιο αθόρυβα γινόταν σαμπάνιες, έφερναν πορσελάνινες πιατέλες με εκλεπτυσμένους μεζέδες, αυγοτάραχο, βουτυρωμένα ψωμάκια με μπρικ. Κάτω από την οθόνη, ένα πιάνο. «Αφού η ταινία είναι ομιλούσα! Θα παίξουν ελαφρά τραγούδια στο διάλειμμα. Θα ανέβει μια ντιζέζ απ’ την Αθήνα και θα τους πει το “Πόσο λυπάμαι» του Γιαννίδη και την “Παπαρούνα” του Αττίκ. Αυτό περιμένουν. Το φιλμ κατά βάθος το βαριούνται…»
Σε μια στιγμή, οι φιγούρες παραμορφώθηκαν, ο ήχος της ταινίας αλλοιώθηκε. Αμέσως έπειτα, το φιλμ κόπηκε. Φλόγες ξεπήδησαν από τη μηχανή προβολής. Ώσπου να στρέψω το κεφάλι μου, οι τοίχοι καίγονταν, η τέντα είχε λαμπαδιάσει. Έντρομοι οι θεατές αναποδογύριζαν τραπέζια και καρέκλες, έβηχαν, πνίγονταν απ’ τους καπνούς, περνούσαν από μέσα μας –ήμασταν άυλοι– και συνωθούνταν προς την έξοδο. «Ανοίξτε δρόμο στον κύριο έπαρχο!» ακούστηκε μια λαχανιασμένη φωνή. Κανείς δεν της έδωσε σημασία.

Μαρμάρινα τραπεζάκια, γύρω τους συντροφιές κυρίων με λινά κοστούμια, καλοψαλιδισμένα μουστάκια και μπριγιαντίνη στα μαλλιά και κυριών και δεσποινίδων με μαργαριταρένια κολιέ και αέρινες εσάρπες. Γοβίτσες και γαμπίτσες, ανταλλαγές σημειωμάτων στο ημίφως, μαντίλια με στάμπες από κραγιόν, κρυφά αγγίγματα, ειδύλλια που θα ολοκληρώνονταν σε αθέατες παραλίες. Ο καλός κόσμος, η χρυσή νεολαία της Λήμνου κάποτε…

Ο οδοντίατρος  και συγγραφέας Αριστείδης Τσοτρούδης μετά από μεγάλη έρευνα που έκανε για την τραγωδία αυτή, έγραψε το βιβλίο «Η μεγάλη συμφορά της Λήμνου»

ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΑ

Α΄ ΦΩΤΙΑ ΣΤΟΝ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟ! ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΟΘΟΝΗ ΑΛΛΑ ΣΤΟΝ ΙΔΙΟ.

Β΄ ΦΩΤΙΑ ΣΤΟΝ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟ! ΝΕΚΡΟΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΝΙΚΟ ΓΙΑ ΦΩΤΙΑ ΣΕ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥΣ

ΤΑ ΕΠΟΜΕΝΑ
 
Δ΄ ΦΩΤΙΑ ΣΤΟΝ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟ! ΘΑΝΑΤΗΦΟΡΕΣ ΠΥΡΚΑΓΙΕΣ ΣΕ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥΣ ΤΟΥ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΥ.
 
Ε΄ Η ΘΑΝΑΤΗΦΟΡΑ ΦΩΤΙΑ ΣΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΙΡΟΚΙ
 
ΣΤ΄ ΘΑΝΑΤΗΦΟΡΕΣ ΠΥΡΚΑΓΙΕΣ ΣΕ ΘΕΑΤΡΑ (τελευταίο)
  
 Τα σχόλια δημοσιεύονται μετά από έγκριση.
 

Β΄ ΦΩΤΙΑ ΣΤΟΝ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟ! ΝΕΚΡΟΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΝΙΚΟ ΓΙΑ ΦΩΤΙΑ ΣΕ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥΣ

Οι πυρκαγιές που έγραφα στο Α΄ ΦΩΤΙΑ ΣΤΟΝ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟ! ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΟΘΟΝΗ ΑΛΛΑ ΣΤΟΝ ΙΔΙΟ. ήσαν ευτυχώς χωρίς θύματα.
Όμως στο παρελθόν υπήρξαν περιπτώσεις στις οποίες δυστυχώς υπήρξαν θύματα σε κινηματογράφους, βασικά από τον φόβο για φωτιά σε αυτούς.
Το κινηματοθέατρο ΠΑΝΟΡΑΜΑ βρισκόταν στην διασταύρωση των οδών Χαλκοκονδύλη και 3^ης Σεπτεμβρίου στην πλατεία Λαυρίου. Από εκεί ξεκινούσε τα τρένο για το Λαύριο.
Ήταν λαϊκός κινηματογράφος με εισιτήριο 3,20 δρχ στην πλατεία και 2,5δρχ στον εξώστη.
Την Κυριακή 20 Οκτωβρίου 1924 έπαιζε από τις 10 το πρωί και ήταν συνεχώς γεμάτος από την πιτσιρικάδα της Αθήνας και πολλοί από αυτούς κάθονταν δύο δύο στα καθίσματα. Το απόγευμα κατά τις 5  κάποια στιγμή ακούγεται από τις πρώτες θέσεις η κραυγή «φωτιά-φωτιά», η οποία, μέσα σε ελάχιστα δευτερόλεπτα, επαναλαμβάνεται από τους περισσότερους, με αποτέλεσμα ο πανικός να κυριαρχήσει στην αίθουσα. Οι θεατές τρέχουν προς την έξοδο πατώντας ο ένας τον άλλο, ενώ στον εξώστη όπου κυριαρχούν οι ανήλικοι επικρατεί απόλυτο χάος, αφού άλλα παιδιά πηδούν στην πλατεία του θεάτρου, άλλα από το παράθυρο στο δρόμο ενώ κάποια προσγειώνονται από την ταράτσα σε γειτονικά σπίτια.
Η περιγραφή που μας δίνει εφημερίδα της εποχής είναι συγκλονιστική: «Ολος εκείνος ο κόσμος του υπερώου, μη συγκρατούμενος από τον πανικόν του, ερρίφθη προς την έξοδο της κλίμακος. Αλλά ποιος να προφτάση πρώτος; Οι μεγαλύτεροι, οι ισχυρότεροι εις την πάλην εκείνην της σωτηρίας επικράτησαν και διήλθον. Οι μικρότεροι, υποκύψαντες εις την βίαν, εσωριάσθησαν προ της εξόδου, και άλλοι παρασυρώμενοι εκυλίοντο από της κλίμακος κάτω. Πατείς με πατώ σε. Εικών μάχης εκ του συστάδην θα αναπαριστά το αποτρόπαιον θέαμα. Ούτε έβλεπον, ούτε ελυπείτο ο ένας τον άλλον. Εφώναζον σπαρακτικά οι μικρότεροι και τα παιδιά, αλλά ποιος να τα ακούση; Ποιος να ευσπλαχνιστή; Πατούν πέντε, δέκα και τα σκάζουν, τα σκοτώνουν εκεί εις την έξοδον του υπερώου. Αλλος κόσμος αγωνιά εις την άλλην έξοδον. Και εκεί σωρός πτωμάτων. Φωναί απογνώσεως να εξέλθουν, αλλά ποιος να πρωτοπροφθάση; Μερικοί εις τα τραγικάς αυτάς στιγμάς διατηρούν την ψυχραιμίαν τους να πάρουν ανά χείρας μερικά μικρά, τα οποία επάνω από τας κεφαλάς των άλλων, τα ωθούν, τα πετούν κυριολεκτικά έξω. Αλλά, ως είπομεν, η φρικωδεστέρα τραγωδία εξελίσσεται επάνω εις τον στενόν χώρον του υπερώου. Εκεί ο αγών της σωτηρίας των συνωθουμένων είναι φρικώδης. Τα θύματα αυξάνουν».

Η πολύνεκρη αυτή τραγωδία ξεκίνησε όταν από τα πρώτα καθίσματα της πλατείας ακούστηκε η κραυγή : Φωτιά!

Φωτιά όμως δεν υπήρξε, όπως διαπίστωσε και η πυροσβεστική όταν έφτασε,  ίσως όμως κάποιο τσιγάρο να έκαψε ένα ύφασμα, ή να έπεσε σε κασελάκι λούστρου ή κατ΄άλλους σε μπομπίνες ταινιών από τους μηχανικούς προβολής.

Όπως όλοι οι λαϊκοί κινηματογράφοι μέχρι στις μέρες μας δεν έπαιζαν μόνο μια ταινία αλλά τουλάχιστον 2 και ίσως εκείνα τα χρόνια, λόγω της μικρής διάρκειας των ταινιών και 3.
Έτσι εξηγείται το γεγονός ότι ένας θεατής που μπήκε στις 4 το απόγευμα στο σινεμά λέει ότι πήγε να δει την ταινία Η κόρη του Βορρά, ο ιδιοκτήτης του κινηματογράφου ότι τότε παιζόταν η ταινία Ο Σαρλό και ο σκύλος του ( A dog’s life 1918) και η εφημερίδα ΣΚΡΙΠ η ταινία Έλμος (  St. Elmo 1914)  Σε αυτήν υπάρχει σκηνή που ένα τρένο εκτροχιάζεται, και ο Άγιος Έλμος  σώζει την πρωταγωνίστρια από τα φλεγόμενα συντρίμμια.  Στην φωτογραφία του κινηματογράφου φαίνεται πως έπαιζε 2 έργα.

Δεν αποκλείεται λοιπόν κάποιος που ίσως να μην είχε δει στην ζωή του πυρκαγιά να θεώρησε ως πραγματικά τα όσα γίνονταν στην οθόνη.
Τα περισσότερα από τα 26 θύματα βρέθηκαν στην μικρή σκάλα που πήγαινε στον εξώστη και εκτός από ένα φαντάρο τα υπόλοιπα ήσαν παιδιά από 10-16 ετών.
Ο διευθυντής της αστυνομίας πήρε δυσμενή μετάθεση γιατί «δεν δικαιολόγησε επαρκώς τη μη εφαρμογή των ήδη υπαρχουσών διατάξεων περί δημοσίων θεαμάτων». Αυτός βέβαια παρουσίασε  ένα χαρτί που είχε λάβει από το υπουργείο Οικονομικών, που ανέφερε ότι η εφαρμογή του ορίου πωλήσεων εισιτηρίων για τα θέατρα και τους κινηματογράφους ανάλογα με το χώρο, μειώνει την είσπραξη φόρου στα κρατικά ταμεία ! Ο κινηματογράφος ξαναλειτούργησε μετά από μια εβδομάδα.

Η πιο πρόσφατη τραγωδία σε κινηματογράφο με 8 νεκρούς και 26 τραυματίες έγινε στον Πειραιά στις 19/3/1950. Η τραγωδία που είχε γίνει στο ΠΑΝΟΡΑΜΑ πριν 25 χρόνια, δεν είχε γίνει μάθημα στους νεώτερους θεατές  και έτσι μια νέα τραγωδία καρμπόν με αυτή επαναλήφθηκε.

Ο κινηματογράφος ΚΑΛΙΦΟΡΝΙΑ, χωρητικότητας περίπου 600 θεατών, βρίσκεται στην συμβολή των οδών Αντιπλοίαρχου Βλαχάκου και Παλαμηδίου στην περιοχή της Αγίας Σοφίας. Σήμερα οι κάτοικοι κινητοποιούνται για να γίνει Πολιτιστικό Κέντρο της περιοχής τους.
Την Κυριακή 19/3/1950, στις 9 παρά τέταρτο το βράδυ, από υπερθέρμανση της ταινίας άναψε φωτιά η οποία κατέστρεψε τελείως την μηχανή προβολής. 

Την φωτιά έσβησε ο ιδιοκτήτης του κινηματογράφου με τον βοηθό του με ατομικούς πυροσβεστήρες και κατά την κατάσβεση κάηκε ο ίδιος στο πρόσωπο και τα χέρια.
Όπως και στο ΠΑΝΟΡΑΜΑ οι θεατές δεν κινδύνευσαν από την φωτιά αλλά οι νεκροί ήσαν αποτέλεσμα του πανικού που δημιουργήθηκε.
Και εδώ μια γυναικεία κραυγή, Φωτιά, προκάλεσε τον πανικό και άνδρες που βρίσκονταν στον εξώστη άρχισαν να πηδούν κάτω στην κυρίως αίθουσα από ύψος 7 μέτρων. Σκηνές αλλοφροσύνης επικράτησαν στη συνέχεια! Οι πρώτοι έπεσαν και οι επόμενοι πατούσαν πάνω τους και αφού έπεφταν κι αυτοί έρχονταν κι άλλοι, κι άλλοι. Η ειδησεογραφία από την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ της 21/3/1950.

Η ταινία που έπαιζε ήταν το Πουλημένη στην αμαρτία (Criss Cross  1949)με τον Μπάρτ Λάνκαστερ και  την Υβόν Ντε Κάρλο. Η ταινία μετά την τραγωδία μετονομάστηκε σε "Ο κόκκινος διάβολος του Λος Άντζελες". 

ΤΑ ΕΠΟΜΕΝΑ
 
Γ΄ ΦΩΤΙΑ ΣΤΟΝ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟ! Η ΘΑΝΑΤΗΦΟΡΑ ΠΥΡΚΑΓΙΑ ΣΤΟΝ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟ ΤΗΣ ΛΗΜΝΟΥ
 
Δ΄ ΦΩΤΙΑ ΣΤΟΝ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟ! ΘΑΝΑΤΗΦΟΡΕΣ ΠΥΡΚΑΓΙΕΣ ΣΕ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥΣ ΤΟΥ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΥ.
 
Ε΄ Η ΘΑΝΑΤΗΦΟΡΑ ΦΩΤΙΑ ΣΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΙΡΟΚΙ
 
ΣΤ΄ ΘΑΝΑΤΗΦΟΡΕΣ ΠΥΡΚΑΓΙΕΣ ΣΕ ΘΕΑΤΡΑ (τελευταίο)

Τα σχόλια δημοσιεύονται μετά από έγκριση.

Α΄ ΦΩΤΙΑ ΣΤΟΝ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟ! ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΟΘΟΝΗ ΑΛΛΑ ΣΤΟΝ ΙΔΙΟ.

 Στην Ελλάδα υπήρξαν μερικές περιπτώσεις που κινηματογράφοι κάηκαν από πυρκαγιά που έγινε στην περιοχή τους, όπως πχ η πυρκαγιά στην Λευκάδα στην οποία κάηκε ο ιστορικός κινηματογράφος της Απόλλων, ή στους ίδιους, όπως το 2010 στον κινηματογράφο Τηλέμαχος στα Τρίκαλα.

Αλλά και στο κέντρο των Αθηνών είχαμε το 1982 εκτεταμένες ζημιές από πυρκαγιά στο REX.  Ευτυχώς το ίδιο έτος κηρύχθηκε διατηρητέο μνημείο και το 1987 περιήλθε στην ιδιοκτησία του Υπουργείου Πολιτισμού. Σήμερα, ανακαινισμένο, στεγάζει δύο σκηνές του Εθνικού Θεάτρου (στο υπόγειο και τον όροφο) και ένα κέντρο.
Στο υπόγειο ήταν ΣΙΝΕΑΚ Ο ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΚΩΝ ΜΑΣ ΧΡΟΝΩΝ ο αγαπημένος κινηματογράφος των παιδικών μου χρόνων.

Δίπλα στο REX είναι το ΙΝΤΕΑΛ στο οποίο το 1990 εμφανίστηκε μια περίεργη φωτιά στις 6 τα πρωί στον καυστήρας. Ο κινηματογράφος πριν ένα χρόνο είχε πλήρως ανακαινιστεί. Οι ζημιές ήταν μικρές, καθώς οι πυροσβέστες κατάφεραν μέσα σε δύο ώρες να ελέγξουν την πυρκαγιά πριν να επεκταθεί. Δύο ώρες αργότερα όμως, την ώρα που οι υπεύθυνοι του σινεμά έκαναν πρόχειρο απολογισμό των ζημιών, ξεσπούσε κατά περίεργο τρόπο μια δεύτερη μεγαλύτερη φωτιά στη σκηνή....
Στις 3 Ιουνίου 1933 το ΙΝΤΕΑΛ είχε ξαναπιάσει φωτιά. Τότε είχε αποκαλυφθεί μια άλλη τραγική αλήθεια που αφορούσε τους μηχανικούς του . Εκεί κατοικούσαν οι πολυπληθείς οικογένειες του μηχανικού και του επιστάτη που κόντεψαν να καούν ζωντανοί και διασώθηκαν ύστερα από υπεράνθρωπες προσπάθειες των πυροσβεστών.
Αλλά υπάρχουν και κινηματογράφοι που έχουν υποστεί καταστροφές από εμπρησμούς .
Το 1977 λαμβάνει χώρα εμπρησμός του κινηματογράφου «Αττικόν» στον Πειραιά από την τρομοκρατική οργάνωση «Επαναστατικός Λαϊκός Αγώνας».

Αλλά και το άλλο Αττικόν της Αθήνας μαζί με τον Απόλλωνα στο υπόγειο του, έπεσαν θύματα κουκουλοφόρων εμπρηστών τον Φεβρουάριο 2012. Το παρήγορο είναι πως και οι δύο αυτοί κινηματογράφοι δεν υπέστησαν καμιά ζημιά από την πυρκαγιά. Η καταστροφή «περιορίζεται» στο χώρο υποδοχής και έκδοσης εισιτηρίων, περίπου 170 τετραγωνικά μέτρα, αλλά και σε βοηθητικούς χώρους των δύο αιθουσών (μπαρ, κ.λπ.).
Ελπίζουμε πως τα δύο ιδρύματα στα οποία ανήκουν θα τα βρουν για να μπορέσουν οι δύο αυτοί πανέμορφοι κινηματογράφοι της Αθήνας να ξαναλειτουργήσουν.
Στο ποστ μου Η ΜΑΓΕΥΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΩΝ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ.. γράφω για το ιντερνετικό βιβλίο του Δημήτρη Φύσσα,  «Τα σινεμά της Αθήνας 1896 – 2013. Ιστορίες του αστικού τοπίου».
Από το βιβλίο αυτό έχω μεταφέρει στο ποστ μου ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΧΡΥΣΗ ΕΠΟΧΗ ΤΩΝ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΩΝ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ ορισμένα αποσπάσματα που αφορούν γεγονότα που έγιναν σε κινηματογράφους από την αρχή της εμφάνισης τους στην πόλη.
Στο τέλος του κάθε αποσπάσματος αναφέρεται η σελίδα από την οποία είναι παρμένο, σε ποιόν κινηματογράφο αναγράφεται και το πότε αυτός άνοιξε και πότε έκλεισε.
Μεταφέρω εδώ ένα απολαυστικό απόσπασμα από το βιβλίο του Φύσσα από μια πυρκαγιά που έπιασε σε ένα κινηματογράφο που δεν υπάρχει πια. Ο κινηματογράφος ΣΤΑΔΙΟΝ ήταν απέναντι από το καλλιμάρμαρο στάδιο. 

ΤΑ ΕΠΟΜΕΝΑ

 
Β΄ ΦΩΤΙΑ ΣΤΟΝ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟ! ΝΕΚΡΟΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΝΙΚΟ ΓΙΑ ΦΩΤΙΑ ΣΕ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥΣ 
  
Γ΄ ΦΩΤΙΑ ΣΤΟΝ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟ! Η ΘΑΝΑΤΗΦΟΡΑ ΠΥΡΚΑΓΙΑ ΣΤΟΝ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟ ΤΗΣ ΛΗΜΝΟΥ
 
Δ΄ ΦΩΤΙΑ ΣΤΟΝ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟ! ΘΑΝΑΤΗΦΟΡΕΣ ΠΥΡΚΑΓΙΕΣ ΣΕ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥΣ ΤΟΥ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΥ.
 
Ε΄ Η ΘΑΝΑΤΗΦΟΡΑ ΦΩΤΙΑ ΣΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΙΡΟΚΙ
 
ΣΤ΄ ΘΑΝΑΤΗΦΟΡΕΣ ΠΥΡΚΑΓΙΕΣ ΣΕ ΘΕΑΤΡΑ (τελευταίο)

Τα σχόλια δημοσιεύονται μετά από έγκριση.

ΚΑΤΑΡΡΑΚΩΣΗ ΤΟΥ ΚΥΡΟΥΣ ΤΟΥ ΚΛΗΡΟΥ ΠΡΟΚΑΛΕΣΕ Η ΠΑΝΔΗΜΙΑ ΤΟΥ COVID-19

Μέσα στα όσα δεινά μας επιφύλαξε η πανδημία του κορονοϊού, υπήρξε και μια θετική συμβολή του και αυτή ήταν στο να αντιληφθεί ο κόσμος πως η ελληνική εκκλησία στο μεγαλύτερο της μέρος βρίσκεται ακόμα στον Μεσαίωνα.
Θυμάστε τους πρώτους μήνες της πανδημίας τις ανοησίες με τις πινακίδες πως στην εκκλησία δεν κολλάς τον ιό!
Μετά άρχισε μια επίμονη αντίδραση στην πρόταση οι πιστοί να μεταλαμβάνουν με πλαστικό κουταλάκι ώστε να αποφεύγεται η μετάδοση του ιού μέσω της μετάληψης και σχετικά έχω γράψει στο Η ΜΕΤΑΛΗΨΗ,ΟΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ ΚΑΙ Η ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗ ΠΙΣΤΗ.
Πρόσφατα μάλιστα ο Μητροπολίτης Ιωαννίνων Μάξιμος τιμώρησε για δεύτερη φορά και άλλο παπά του, όπως πέρυσι τον Μάρτιο, κατά το πρώτο κύμα πανδημίας, γιατί κοινώνησε τους πιστούς με κουταλάκια μιας χρήσης.!
Ο δε παπάς και ψυχίατρος Στυλιανός Καρπαθίου , ήταν από τους πρώτους που ξεσπάθωσε, να κοινωνάμε άφοβα, με την αποστομωτική ιατρική του άποψη  πως «ο Χριστός ποτέ δεν υπήρξε φορέας μικροβίων μέσα στην Ιστορία»!
Στο ποστ μου επίσης ΤΑ ΤΟΡ 15 ΑΠ΄ ΟΣΑ ΑΠΙΘΑΝΑ ΑΚΟΥΣΤΗΚΑΝ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΟΡΟΝΑΪΟ. γράφω πως ένα από αυτά είναι ότι η Ιερά Σύνοδος κατόπιν άμεσης επικοινωνίας με το Άγιο Πνεύμα και ειδικά με τον Άγιο Πέτρο ως παραλήπτη των αποθνησκόντων  από την γρίπη, μας πληροφόρησε υπεύθυνα πως ο ιός δεν μεταδίδεται με την μετάληψη!
Επίσης σε αυτό  γράφω και την σύσταση του μητροπολίτη Αμβρόσιου πως για να είναι απόλυτα ασφαλείς οι χριστιανοί συνιστά με ειδικό μπουκαλάκι να ψεκαζόμαστε με αγιασμό!
Αφού βέβαια από τον ιό μας προφυλάσσει ο αγιασμός η μάσκα δεν είναι αναγκαία για τους παπάδες και ιδίως μέσα στην εκκλησία!

Δεν πάει να φοράει μάσκα ο αποθεραπευθείς από τον ιό αρχιεπίσκοπος προσπαθώντας να δώσει το καλό παράδειγμα, υπάρχουν υψηλόβαθμοι ιεράρχες, όπως  Κρήτης Ειρηναίος, ο οποίος μετά το πέρας της θείας λειτουργίας για τον εορτασμό του Αγίου Τίτου είπε: «Όσοι βρίσκεστε μέσα στην εκκλησία βγάλτε τις μάσκες. Η πίστη μας δεν φυλακίζεται, η Παναγία μάς ελευθερώνει»!
Το ίδιο και στην Θεσσαλονίκη ασύδοτοι χωρίς μάσκα πήγαν όλοι οι ιερείς στην γιορτή του Αγίου Δημητρίου.
Από κοντά και ο δημιουργός των παπαροκάδων Μουλασιώτης.

Μέσα σε όλη αυτή την μαυρίλα των οπισθοδρομικών παράλογων συμπεριφορών, τι μπορεί να κάνει η φωνή ενός παπά, του Γεώργιου Μιλκα στον Ι.Ν. Αγίου Αθανασίου Ευόσμου που διαθέτει τον κοινό νου και είπε στο εκκλησίασμα του το συγκλονιστικό: 
“πέφτω στα πόδια σας και σας παρακαλώ” (!) “αν σας σκανδαλίζει το να φοράτε μάσκα στην εκκλησία και το θεωρείτε ανήθικο, η αμαρτία πάνω μου- πείτε εμένα ανήθικο, τον πνευματικό σας” (!)
Δυστυχώς οι φωτεινές εξαιρέσεις είναι ελάχιστες και αυτό φάνηκε όταν φάνηκε φως στο τούνελ με την κυκλοφορία των εμβολίων.
Εκεί ο σκοταδισμός, η αγραμματοσύνη και οι δεισιδαιμονίες που κυκλοφορούν στο ιερατείο ξεσάλωσαν!
Ο Μητροπολίτης Κυθήρων κ. Σεραφείμ ισχυρίστηκε πως «τα νέα εμβόλια τα οποία κυκλοφορούν από σήμερα και άρχισε από τους άρχοντες η χρήση, αυτά γίνονται και παρασκευάζονται με το προϊόν των εκτρώσεων».
Στο ποστ μου ΓΙΑΤΙ Ο ΘΕΟΣ ΜΑΣ ΤΙΜΩΡΕΙ ΜΕ ΤΟΝ ΚΟΡΟΝΟΪΟ, ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΠΕΙΡΑΙΩΣ γράφω για άποψη του πως :
Δημοσιεύματα αναφέρουν ότι μετά την κρίση της πανδημίας θα γίνει αναγκαστικό εμβόλιο σε όλους με άγνωστο υλικό! Οι ηλεκτρονικές ταυτότητες, (με τσιπάκι, εφοδιασμένο με πομπό τύπου R.F.I.D.) είναι προ των πυλών!
Στην Κύπρο ο μητροπολίτης Μόρφου  έχει αναδειχθεί στον κορυφαίο συνωμοσιολόγο και αρνητή του εμβολίου, απανταχού του Ελληνισμού. Η αντιεμβολιαστική υστερία του Μόρφου (κατά κόσμον, Ομηρος Μασούρας, το καλλιτεχνικό του, Νεόφυτος) τον έχει καταστήσει αντικείμενο χλεύης και εμπαιγμού. Τον δουλεύουν πια συστηματικά. Πρόσφατα, λ.χ., κάποιοι φιλοπαίγμονες διέδωσαν σκοπίμως ότι ο Μόρφου έκανε το εμβόλιο, μόνο και μόνο για να τον εξαγριώσουν και να διασκεδάσουν με την αντίδρασή του!
Εκεί βέβαια που δεν λένε να ξεκολλήσουν από τον  Μεσαίωνα είναι το Άγιο  Όρος.
Αρχικά δεν ήθελαν να αποδεχτούν ότι υπάρχει ο κορονοϊός και μίλαγαν για επιδημία γρίπης!

Εκεί κυριαρχούν οι διάφοροι γέροντες, μερικοί από τους οποίους έχουν σημαντική αναγνώριση τόσο από τους μοναχούς όσο και από πολλούς θρησκευόμενους και αποτελούν και τους πρωτεργάτες του αντιεμβολιαστικού κινήματος.
Ὁ καθηγούμενος της Ιεράς Μονής Αγίου Παύλου Γέροντας Παρθένιος, μίλησε στην τράπεζα της Μονής μετὰ την αγρυπνία των Χριστουγέννων και είπε τα εξής σοφά:
Εγώ δεν θα δώσω σε κανέναν ευλογία να πάει να κάνει το εμβόλιο! Είμαι κατά τον εμβολίου!
Ο Γέροντας Ευθύμιος της Καψάλας, που ο κόσμος συνήθως ονομάζει "διάδοχο του Γέροντα Παΐσίου", παρεμβαίνει με βαρύνουσα επιστολή του από τον Άγιο Όρος
προειδοποιεί να μην πάρει κανείς το υποχρεωτικό εμβόλιο και τονίζει, έναντι του εμβολίου, τα ασύγκριτα "φάρμακα" των Αγίων Μυστηρίων της Ορθοδοξίας (προφανώς από την εποχή του Μεσαίωνα!).
Παλαιοτέρα σε παρόμοιες περιπτώσεις θανατηφόρων επιδημιών τελούσε αγιασμούς και έκανε λιτανείες ιερών εικόνων και αγίων λειψάνων. Γιατί και σήμερα να μην γίνονται αυτά; «Μή οὐκ ἰσχύει ἡ χείρ Κυρίου» νά μᾶς βοηθήση καί σήμερα;
 Ἀπό πολλούς ἀναμένεται ἐναγωνίως ἡ νίκη τοῦ κορονοϊοῦ μέ τήν ἐφεύρεση τοῦ ἐμβολίου, τό ὁποῖο θά εἶναι ὑποχρεωτικό γιά ὅλους. Ἐμεῖς ἀρνούμαστε νά κάνωμε τό ἐμβόλιο.
Το ίδιο όχι στο εμβόλιο είπαν ο Γέρων Γαβριήλ αλλά και  ο Γέρων Παύλος απὸ τα Βουλευτήρια  ο οποίος μάλιστα είναι και Βιολόγος, MD Μοριακής Βιολογίας καὶ Βιοϊατρικής! Στο ποστ μου ΕΠ΄ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΤΗΣ ΓΙΟΡΤΗΣ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ,Η ΣΧΕΣΗΜΕΤΑΞΥ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ ,ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ ΚΑΙ ΛΟΓΙΚΗΣ.γράφω για τον Kurt Wise  χαρακτηριστικό παράδειγμα και αυτός πως ο φονταμενταλισμός της θρησκείας υπερισχύει της επιστήμης.
Απὸ τοις 2.000 χιλιάδες Μοναχοὺς ποὺ εγκαταβιώνουν στο Άγιον Όρος, δήλωσαν άτι θα εμβολιαστούν λιγότεροι από 300 πατέρες, δηλαδή 15% του συνολικού αριθμού των Αγιορειτών! 

Μόλις άνοιξε το εμβολιαστικό κέντρο στις 19 Μαρτίου  εμβολιάστηκαν οι πρώτοι 36 μοναχοί, καθώς και εργαζόμενοι-συνεργάτες μονών. Πρώτος εμβολιάστηκε ο ηγούμενος της Ιεράς Μονής Εσφιγμένου, αρχιμανδρίτης κ. Βαρθολομαίος και ακολούθησαν μοναχοί από της μονές Ιβήρων, Κουτλουμουσίου, Σίμωνος Πέτρας.
Δυστυχώς το παράδειγμα τους δεν ακολούθησαν οι περισσότεροι μοναχοί, με αποτέλεσμα σχεδόν το 50% να νοσήσει και πάνω από 10 να πεθάνουν.
Μεταξύ αυτών και ο Ιερομόναχος Χρύσανθος Αγιαννανίτης που πέθανε στις 15 Απριλίου και η επιστολή που άφησε είναι συγκλονιστική.

«Χαράλαμπε, στο λέω εγώ που ήμουν αρνητής του κορωνοϊού και της μάσκας. Στο λέω εγώ που έλεγα ότι είναι μία γρίπη και τώρα είμαι στο νοσοκομείο Παπαγεωργίου με κορωνοϊό και δεν ξέρω τι θα γίνει. Ό, τι πει η Παναγιά. Τώρα κατάλαβα ότι δυστυχώς άθελα μου έπαιζα το παιχνίδι αυτών που θέλουν το κακό μας. Άθελα μου τον διέδοσα γιατί αντιστεκόμουν, όπως πίστευα. Νόμιζα ότι είμαι άτρωτος. Κι όμως για τις αρρώστιες είναι οι γιατροί ειδικοί. Εμείς οι χριστιανοί μόνο για την ψυχή μας μπορούμε να μιλάμε. Να προσέχεις και να προσεύχεσαι για μένα».
Μέσα στους διάφορους παραλογισμούς που ακούστηκαν στο Άγιο Όρος ήταν και πως η Μονή Βατοπαιδίου θεωρεί ακατάλληλο το εμβόλιο της Pfizer και με το δικό της ιατρικό επιτελείο κάνει έρευνα για εναλλακτικές επιλογές! 

Ο γνωστός ηγούμενος της Εφραίμ, το Πάσχα έλεγε πως με τη θαυμαστή βοήθεια των κειμηλίων της Μονής Βατοπαιδίου, όπως και όπου μεταφέρθηκε η Τιμία Ζώνη της Θεοτόκου δεν υπήρξαν κρούσματα κορονοϊού!
Σχετικά με την περιφορά από τον Εφραίμ της ζώνης  της Παναγίας και την εισπρακτική επιτυχία που έχει αυτή η περιφορά, μπορεί να διαβάσει κανείς στα ποστ μου  ΜΗΠΩΣ Η ΒΡΑΚΟΖΩΝΗ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΤΗΣ ΣΤΗΝ  ΕΥΡΟΖΩΝΗ; ... , ΒΡΗΚΑ ΚΑΙ ΑΛΛΗ ΖΩΝΗ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ και  Η ΖΩΝΗ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΚΑΙ Ο ΜΑΝΑΤΖΕΡ ΤΗΣ ΕΦΡΑΙΜ
Ο Εφραίμ νοσηλεύεται σήμερα σε εξαιρετικά κρίσιμη κατάσταση 7 μέρες διασωληνωμένος στον Ευαγγελισμό.
Σε ανακοίνωση της η μονή γράφει, προσπαθώντας να καλύψει τον ανεμβολίαστο ηγούμενο της: «από αρχές Μαΐου η Μονή έχει κάνει αίτηση στους αρμόδιους φορείς για τον εμβολιασμό της αδελφότητος» όταν όπως ανέφερα παραπάνω το εμβολιαστικό κέντρο άνοιξε στις 19 Μαρτίου!
Φαίνεται πως το επιστημονικό επιτελείο της μονής δεν βρήκε τελικά δικό του εμβόλιο και πως η ζώνη της Παναγίας δεν απομάκρυνε τον ιό!
 
Στο Εκκλησία και θνησιμότητα κατά τον πρώτο χρόνο της πανδημίας μπορείτε να δείτε ένα μακροσκελή και θλιβερό κατάλογο ιερωμένων που άλλοι νόσησαν και άλλοι πέθαναν το 2020.

ΑΡΑΞΕ ΣΤΗΝ ΠΕΤΣΑ ΣΟΥ ΚΑΙ ΔΙΑΒΑΣΕ ΑΥΤΟ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΣΕ ΛΕΝΕ ΤΥΡΙ!

 
Πριν από αρκετά χρόνια είχα δημοσιεύσει το ποστ μου ΕΣΕΙΣ ΞΕΡΕΤΕ ΑΡΑΓΕ ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΓΚΟΜΕΝΑ-ΓΑΡΙΔΑ; (Εμπεριστατωμένη μελέτη της εξελίξεως της Ελληνικής Γλώσσης).
Σε αυτό έχω παραθέσει ένα κείμενο με λέξεις που έχουν μπει στο νεανικό λεξιλόγιο και τις οποίες βέβαια πολλοί από εμάς τους μεγαλύτερους δεν τις γνωρίζουμε οπότε αναγκαστικά παρέθεσα και το ανάλογο λεξιλόγιο.
Κάθε γενιά δημιουργεί ένα δικό της λεξιλόγιο, άλλοτε πετυχημένο και άλλοτε όχι .Τελικά βέβαια υπάρχουν πλέον λέξεις που με τον καιρό αποκτούν επίσημη θέση στο καθημερινό λεξιλόγιο όπως πχ της γενιάς μου το πιπίνι και τα πουρά.
Δημοσιεύοντας πρόσφατα το ποστ  Έχω πάθει τσότσο! σκέφτηκα ότι έχει έρθει η ώρα να ανανεώσω τις γνώσεις σας με μερικές νέες λέξεις και φράσεις που έχουν αρχίσει να χρησιμοποιούνται από το νεανικό κοινό.
Βρήκα λοιπόν στην lexilogia μια συλλογή με το Γλωσσάρι της νεανικής αργκό και από αυτό σας μεταφέρω εδώ μερικές λέξεις που δεν είναι εύκολο από τα συμφραζόμενα να καταλάβει κανείς τι σημαίνουν.

ακαφελόγιστο (ουσιαστικό) = έλλειψη διαύγειας πνευματικής συγκέντρωσης το πρωί πριν την κατανάλωσης του πρωινού καφέ, π.χ. Μην τον παρεξηγείς το Γιώργο που δεν σε χαιρέτησε πρωί πρωί, έχει το ακεφαλόγιστο. Ούτε ένα καφεδάκι δεν έχει πιει ακόμα και δεν βλέπει μπροστά του.

άραξε στην πέτσα σου = χαλάρωσε, π.χ. Η Μαρία πρέπει να αράξει στην πέτσα της. Με το παραμικρό νευριάζει!
 
γκικ [geek] = φυτό, καλός μαθητής αλλά ιδιόρρυθμος, ακοινώνητος, π.χ. Πώς μπορείς να κάνεις παρέα με άτομα που είναι γκικ
 
είσαι για φορμάτ (format) = τα έχεις χάσει, έχεις μπλοκάρει, π.χ. Κάποια παιδιά είναι για format! Δεν πάνε καθόλου καλά!
 
είχα μπούκα / δεν είχα μπούκα = ήμουν / δεν ήμουν θυμωμένος, π.χ. Χτες είχα μπούκα! Είχα νευριάσει πολύ!
 
έφαγα πατάτα = κόλλησα, π.χ. Έφαγα πατάτα χτες στο διαγώνισμα Φυσικής!
 
έφαγα χι / έριξα χι = με απόρριψαν, απορρίφθηκα, π.χ. Έφαγα χι από τον Μιχάλη! Μου το είπε ξεκάθαρα, δε με θέλει!
 
ζάκι = πρεζάκι (αποκοπή συλλαβής, με επιρροή από το τζάνκι), π.χ. Άσε, τον είδα με την σύριγγα στο χέρι! Είναι σίγουρο ότι είναι ζάκι.
 
ζώγγολο = ανόητος (από το ζώο + μόγγολο), π.χ. Μου τη σπάει, γιατί είναι πολύ ζώγγολο και δεν καταλαβαίνει τίποτα!
 
καστανάς = ο ασήμαντος, π.χ. Αυτός είναι καστανάς! Κανείς δεν του δίνει σημασία!
 
κόλαρέ με = τηλεφώνησέ μου (από το αγγλικό call), π.χ. Μόλις πας σπίτι, κόλαρέ με! Μην το ξεχάσεις!
 
κρέας = τα λέει χύμα και τσουβαλάτα, π.χ. Μερικοί τα λένε πολύ κρέας που δεν ξέρεις τι να κάνεις!
 
λεβελιάζω = ανεβαίνω επίπεδο σε ηλεκτρονικό παιχνίδι με γρήγορους ρυθμούς, π.χ. Η Μαρία λεβελιάζει σε χρόνο dt. Είναι άσος στο play-station.
 
λίρο = τάλιρο (αποκοπή συλλαβής), π.χ. Πατέρα, πέσε κανένα λίρο να πάω σινεμά με τα παιδιά.
 
λοστρέ = τρελός (αναστροφή συλλαβών), π.χ. Είναι και πολύ λοστρέ αυτός! Πάμε να φύγουμε, πριν κάνει καμιά βλακεία!
 
λούζομαι = αράζω χωρίς να κάνω τίποτα, π.χ. Μόλις πάω σπίτι λούζομαι γιατί βαριέμαι!
 
μπαλότσα = άσχημη και χοντρή γυναίκα, π.χ. Αυτή η κοπέλα είναι μπαλότσα! Δεν βλέπεται! ΕΛΕΟΣ!!!
 
νταουνιάζομαι = καταθλίβομαι, π.χ. Άσε, χώρισαν οι γονείς μου και έχω νταουνιαστεί.
 
ντέλο = μοντέλο (αποκοπή συλλαβών), π.χ. Φοβερά αυτά τα ρούχα! Είσαι σαν ντέλο.
 
ντρίμι [dreamy] = θεϊκός, πάρα πολύ ωραίος, καταπληκτικός, π.χ. Πω πω, στον αγώνα ήσουν ντρίμι!
 
ξα = ξάδερφος (αποκοπή συλλαβών), π.χ. Έφτασε η θεία μου με τον μεγάλο μου ξα.

παναφύ = πάμε να φύγουμε (αποκοπή συλλαβής), π.χ. Παναφύ, έχω βαρεθεί εδώ τόση ώρα.
 
προλεφτάριος = αυτός που φαίνεται φτωχός αλλά δεν είναι, π.χ. Μη τον βλέπεις να ντύνεται έτσι, είναι προλεφτάριος.
 
ρούχλας = τεμπέλης, μούχλας, π.χ. Φίλε, είσαι και πολύ ρούχλας.
 
σάπινγκ = τεμπελοσκύλιασμα, τίποτα το δημιουργικό (από τα «σαπίζω» και «ζάπινγκ»), π.χ. Γύρισα σπίτι και τώρα κάνω σάπινγκ.
 
συσιφόνι = youtube (κατά λέξη μετάφραση των συνθετικών της αγγλικής λέξης με χιουμοριστική διάθεση), π.χ. Ανέβασα κάτι βίντεο στο συσιφόνι. Ρίξε μια ματιά.
 
τηγκανά < την κάνω (συμφυρμός) = φεύγω, αποχωρώ, π.χ. Παιδιά, τηγκανά! Νύχτωσε.
 
τηλεσβηστρόνι = τηλεχειριστήριο, π.χ. Γυναίκα, πιάσε το τηλεσβηστρόνι να δούμε τι γίνεται στον κόσμο
 
το άτομο είναι τσίου = τα έχει χάσει (συν. είναι γκάου), π.χ. Το άτομο είναι τσίου, δεν ξέρει τι του γίνεται.

το πήρα το fax = πήρα το μήνυμα, κατάλαβα, π.χ. Το πήρα το φαξ, μάνα! Δεν ξαναπάω εκεί.
 
τρώω πακέτο = μου ήρθε έκπληξη, π.χ. Έφαγα πακέτο χτες, μόλις είδα ότι οι γονείς μου επέστρεψαν γρηγορότερα από το ταξίδι.
 
τσάγεια = άντε μπάι, άντε γεια, π.χ. Τσάγια, παιδιά, θα τα πούμε αύριο στο σχολείο.
 
τσοι = μπάτσοι (αποκοπή συλλαβής) = αστυνομικοί, π.χ. Πάμε να φύγουμε, έρχονται οι τσοι ! Θα μας βάλουν μέσα.
 
τυρί = αμόρφωτος, π.χ. Ο Κώστας είναι τυρί. Ούτε 20 x 20 δεν ξέρει πόσο κάνει.
 
Φ.Ε.Τ.Α. = άσχημη γυναίκα (αρκτικόλεξο: Φανατική Εκπρόσωπος Της Ασχήμιας), π.χ. Φίλε, αυτή η κοπέλα είναι τελείως Φ.Ε.Τ.Α. Δεν βλέπεται!
 
φλόκος = μη εμφανίσιμος άνδρας, π.χ. Ο Μάριος είναι φλόκος! Χτες φορούσε κάτι ρούχα εκτός μόδας.
 
φλόμπα = μη εμφανίσιμη γυναίκα, π.χ. Η Όλγα είναι φλόμπα! Έπρεπε να δεις χτες τι φορούσε. Έλεος!
 
φταλέ = λεφτά (αναστροφή συλλαβών), π.χ. Πατέρα, φέρε κανένα φταλέ γιατί ξέμεινα!
 
χουπουά = για παράδειγμα, π.χ. —Γιά πες ένα χουπουά! —Δεν ξέρω.
 
ψάρι = εύπιστος, αγαθός, ανόητος άνθρωπος, π.χ. Η Γιάννα είναι μεγάλο ψάρι, γιατί μόλις της είπα χτες ότι είδα τον Σάκη, το πίστεψε κι άρχισε να ουρλιάζει.
 
ψιλοξενέρωτος = βαρετός, π.χ. Η Γιώτα είναι ψιλοξενέρωτη! Της είπα χτες να πάμε σε ένα μπαράκι και είπε ότι είχε δουλειά.
 
ψιλοπανικάουα = πανικοβλήθηκα, π.χ. Χτες μόλις είδα τον πατέρα μου έπαθα ψιλοπανικάουα. Έλεγα ότι θα ερχόταν στο δωμάτιο μου.
 

ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΤΡΙΧΕΣ ΜΑΣ!

Ένα από τα πρώτα ποστ που έγραψα πριν από 15 χρόνια ήταν το  ΦΑΛΑΚΡΑΣ ΕΓΚΩΜΙΟΝ ! και αυτό έγινε γιατί «την ανάγκην φιλοτιμίαν ποιούμενος» έπρεπε να υπερασπιστώ την από πολλών ετών αποψίλωση του τριχωτού της κεφαλής μου, που θυμίζει σεληνιακό τοπίο με την προσθήκη διαφόρων δερματικών κηλίδων, όπως αυτές εμφανίζονται σε όλα τα νεανικά δέρματα!
Η δική μου γενιά είναι η γενιά που αγωνίστηκε για να μείνουν τα μαλλιά της στο κεφάλι της γιατί στα χρόνια της νιότης μου οι τρίχες της κεφαλής μας κινδύνευαν από τις συνεχείς επιθέσεις εναντίον τους από κούρεμα με την ψιλή είτε για λόγους υγειονομικούς λόγω της συχνής εμφάνισης ψειρών σε αυτές είτε και για σπάσιμο του ηθικού στους νεοσύλλεκτους στον στρατό.
Αποτελούσε θριαμβευτική στιγμή  μεταξύ των  νεοσύλλεκτων όταν κάποιος ανήγγελλε  με καμάρι πως μπόρεσε να αποκτήσει ξανά χωρίστρα.   
Άλλωστε ποιος μπορεί να ξεχάσει την τιμωρία από την αστυνομία με κούρεμα όσων συλλάμβαναν για τεντιμποϊσμό.

Γι αυτό και ποτέ μου δεν κατάλαβα αυτούς που ξυρίζουν το κεφάλι τους και τα μαλλάκια τους λόγω μόδας, προσφέροντας μας το αηδές θέαμα ενός γλόμπου που δεν είναι καν LED!
Τα παραπάνω μου ήρθαν στο μυαλό όταν οι τρίχες ήρθαν στην επικαιρότητα κατόπιν ενός βίντεο που ανέβασε μια πολιτεύτρια που επιτέθηκε σε όσες γυναίκες δεν ξυρίζουν τα πόδια τους και τις μασχάλες τους !
Δεν την άκουσα, ή δεν πρόσεξα  να αναφέρει για το μουστάκι των γυναικών.
Θυμάμαι πάντως την παλιά καλή εποχή το φρικώδες θέαμα των γυναικών με το απάνω χείλος τους κατακόκκινο από το κερί, που είχαν βάλει για να βγάλουν το μουστάκι τους!

Γράφει σχετικά με το χιούμορ που την διακρίνει η Πέπη Ραγκούση: 
Νομίζω ότι τέτοια υπερχείλιση ανάλυσης (και μάλιστα κοινωνικής) της αποτρίχωσης έχει να μου συμβεί από την πρωτοεφηβεία μου – βάλτε με τον νου σας πόσα χρόνια. Δώδεκα, δεκατρία θα ήμουν εκείνη την ημέρα που κλειδώθηκα στο μπάνιο, πήρα το ξυραφάκι (από τα πρώτα bic μιας χρήσης πρέπει να ήταν) αποφασισμένη να κόψω άπαξ και δια παντός τους δεσμούς μου με την παιδική ηλικία. Καλά, περιττό να πω ότι έγινε η σφαγή του Δράμαλη και της γάμπας μου. Τύπου «Κατακόπηκα και τι θα πω στη μάνα μου;». Γιατί η γυναίκα θα σκεφτόταν – και με το δίκιο της – ότι κάπως θα θέλει να γκομενίσει το δεκατριάχρονο αφού ξυρίζει γάμπα. Βέβαια η ίδια ήταν που, λίγους μήνες πριν με είχε σύρει σε ένα ινστιτούτο αισθητικής στην οδό Μέρλιν (σημαδιακό για μένα που, τότε, κοιμόμουν, με τον «Μικρό Ηρωα» κάτω από το μαξιλάρι ότι ήταν ο δρόμος όπου, επί Κατοχής, βρίσκονταν τα κρατητήρια της Γκεστάπο) για να με υποβάλει στο εξευτελιστικό μαρτύριο της χαλάουα στο μουστάκι – εκείνη την εποχή που οι ορμόνες έκαναν στο σώμα μου πάρτι, είχε πάρει την άγουσα για να γίνει σαν του Ανδρούτσου.
Πάντως σε όσα λέει η Λατινοπούλου δεν μπορώ να μην συμφωνήσω με το πράγματι αηδιαστικό θέαμα του ξυρισμένου στήθους των ανδρών.
Προσωπικά, συμφωνεί ευτυχώς και η γυναίκα μου, το βρίσκω τελείως αντιαισθητικό θέαμα,αν και όπως φαίνεται υπάρχουν και γυναίκες που το αποδέχονται. Γράφει πάλι η Πέπη Ραγκούση:

 Και ως προς την αποτρίχωση των ανδρών, το θέμα, για μένα έχει κλείσει εδώ και πάνω από δέκα χρόνια, όταν μια φίλη μου, στην πρώτη ερωτική της συνάντηση με το αντικείμενο του πόθου της, μου περιέγραψε γλαφυρότατα τι αντίκρυσε μόλις εκείνος αποκάλυψε το στέρνο του. «Παρκέ σου λέω αγάπη μου, παρκέ». «Ε, και;» τη ρώτησα. Δεν θυμάμαι αν και τι μου απάντησε. Πάντως το ότι είναι ακόμη μαζί κι αγαπημένοι, απάντηση είναι.  
Και καταλήγει η Ραγκούση γράφοντας:
 Πάμε τώρα στα περί των γυναικών. Δεν ξέρω πώς έγινε και στο παραμορφωτικό «σύστημα καθρεφτών» των σόσιαλ μίντια διακινείται εδώ και δύο μέρες μια υφέρπουσα άποψη ότι το προοδευτικό είναι να μην παραδίνεται στην παγίδα του καπιταλισμού που προωθεί το πρότυπο του αποτριχωμένου σώματος ώστε να πλουτίζουν οι πολυεθνικές.
Αν και στα δικά μου νιάτα συνέβαινε το ακριβώς αντίθετο – οι τριχωτές γάμπες και οι θαμνώδεις μασχάλες παρέπεμπαν στις λεγόμενες «κυρίες της Ζωής» και λοιπών θρησκευτικών οργανώσεων – το ουσιαστικά προοδευτικό είναι να κάνει κάθε γυναίκα ό,τι θέλει. Και να το υποστηρίζει. Να υποστηρίζει την επιλογή της χωρίς να χρειάζεται να την επενδύσει με ιδεολογική άποψη. Διότι, τότε, γίνεται διδακτική. Οπως και η Αφροδίτη Λατινοπούλου αλλά και όσες και όσοι την επικρίνουν με απολύτως ανάλογα με τα δικά της επιχειρήματα. Δηλαδή, μπούρδες. Αρκετό διδακτισμό τρώμε στη μούρη κάθε μέρα από τους ντελιβεράδες της απόλυτης αλήθειας. Ε όχι και για τη «γραμμή του μπικίνι» βρε κορίτσια.
Το να αφήνεις τις τρίχες στη μασχάλη, το «μπικίνι», τις γάμπες, την κοιλιά δεν είναι ακριβώς δικαίωμα, είναι επιλογή. Απολύτως σεβαστή όπως θα πρέπει να είναι όμως και η αντίθετη επιλογή. Να αποτριχώνεται κάποια από κορυφής μέχρις ονύχων, να πλακώνεται στα μπότοξ και τα υαλουρονικά, να περνάει από τις φωτογραφίες της όχι απλώς ρετούς αλλά τις μπουλντόζες του Ελληνικού. Αν οι αξίες μας έχουν ανάγκη από την παρουσία ή απουσία τριχοφυΐας σε επίμαχα σημεία, σημαίνει ότι μπάζουν από παντού.

Ήδη βέβαια από το 1999 η Τζούλια Ρόμπερτς έχει γίνει κάτι σαν φεμινιστικό είδωλο όταν  αποκάλυψε τις αξύριστες μασχάλες της στην πρεμιέρα της ταινίας «Μια βραδιά στο Νότινγκ Χιλ» 
Πάντως άσχετα από το ξύρισμα των τριχών σε όσα μέρη του σώματος υπάρχουν τρίχες, το μόνο  μέρος που δεν μπορούν να ξυριστούν είναι στον εγκέφαλο!
Το βίντεο της ασήμαντης πολιτεύτριας της ΝΔ περί τριχών, οδήγησε την  Ειρήνη Αγαθοπούλου, αναπληρώτρια τομεάρχη Δικαιοσύνης του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ να θέσει στην επιτροπή Ισότητας του κοινοβουλίου τα λεγόμενα της.
Οπότε η κυβέρνηση δεν μπορούσε να μην απαντήσει στο σοβαρό αυτό θέμα περί τριχών:
«Οι απόψεις αυτές δεν απηχούν τις απόψεις του υπουργείου, της κυβέρνησης και της ΝΔ», ανέφερε η υφυπουργός Δημογραφικής Πολιτικής, Μαρία Συρεγγέλα. 
Στο ίδιο μήκος κύματος και η πρόεδρος της επιτροπής Άννα Καραμανλή. «Δεν εκφράζουν την ΝΔ και την κυβέρνηση αυτές οι συμπεριφορές» υποστήριξε. «Είναι αυτονόητο πως υπερασπιζόμαστε το δικαίωμα του καθενός να διαχειρίζεται το σώμα του όπως θέλει. Πρέπει να απομακρύνουμε αυτές τις συμπεριφορές» σημείωσε.
Η γνωστή ηθοποιός και stand up  κωμικός Σοφία Μουτίδου στο παρακάτω βίντεο τρολάρει την Αφροδίτη Λατινοπούλου.

Έχω πάθει τσότσο!

 Με ακατάβλητη υπομονή και επιμονή, η γυναίκα μου καθόταν κάπου 5 ώρες, εν μέσω ατέλειωτων διαφημίσεων στην τηλεόραση, για να δει ποιος θα είναι ο τελικός νικητής στο House of fame. 

Από το πρόγραμμα αυτό είδα με μεγάλη προσοχή την αρχή του, όταν τραγούδησε η Ελένη Φουρέιρα, και μπορεί τα αυτιά μου να μην εκτίμησαν ιδιαιτέρως τα τραγούδια που είπε, σε αντίθεση με τους  οφθαλμούς μου που εκτίμησαν δεόντως όλα της τα προσόντα που η φύση απλόχερα της έχει χαρίσει.

Στο τέλος του προγράμματος και αφού μας έβγαλαν την πίστη μέχρι να ανακοινώσουν το όνομα (στο Ράδιο Αρβύλα διακωμωδούν εξαιρετικά αυτή την μακρόσυρτη ανακοίνωση αποτελεσμάτων) ο  νεαρούλης νικητής εν μέσω ασπασμών και εναγκαλισμών είπε κάτι το παντελώς ακατάληπτο και στους δύο μας :

 Έχω πάθει τσότσο!

Τι λέει με ρώτησε η σύζυγος.

Με καταισχύνη, καθώς θεωρώ με μετριοφροσύνη τον εαυτό μου γνώστη των πάντων και δεινό χειριστή της ελληνικής γλώσσας, αναγκάστηκα να παραδεχτώ πως δεν έχω ιδέα.

Κατέφυγα πάραυτα στο ιντερνέτ και πληκτρολόγησα την λέξη στο μοναδικό διαδικτυακό λεξικό στο οποίο μπορείς να βρεις και την πιο απίθανη λέξη που δεν έχουν τα σοβαρά λεξικά, το slang.gr.

Όπως το περίμενα εκεί υπάρχει η λέξη και η εξήγηση που δίνει είναι: ζουζουνιάρικη, γκομενίστικη έκδοση του επιρρήματος τόσο.

Δίνει μάλιστα και σχετικό παράδειγμα:

 Έλα ρε αγάπη άσε με να κοιμηθώ λίγο ακόμαα..

-Είναι δώδεκα ρε πότε θα κατέβουμε κέντρο;

-Τσότσο, τσότσο δα, δέκα λεπτάκια και σηκώνομαι.

Το Λεξικό του Λευκαδίτικου Γλωσσικού Ιδιώματος του  Πανταζή Κοντομίχη επεξηγεί πως τσότσος -η –ο είναι ο μικρός, ο ολίγος. Στην τοπική διάλεκτο χρησιμοποιείται σε πολλές περιπτώσεις. Φράσεις: “τσότσο πράμα” – “τσότσο κρέας, τυρί κ.λπ” – Ένα παιδάκι τσότσο” – “τσότσο γλυκό” κ.ά.π.
Οι εξηγήσεις αυτές όμως δεν εξηγούν την φράση που ειπώθηκε: Έχω πάθει τσότσο!
Όμως το πάντα καλά ενημερωμένο slang.gr μας δίνει την πλήρη εξήγηση της φράσης στο λήμμα του τσότσαρε: Τσοτσαρε η αλλιώς έπαθε τσοτσο σημαίνει ότι σταμάτησε να λειτουργεί η επαθε καποια βλάβη. Χρησιμοποιείται για μηχανήματα αλλά και όταν κάποιος μπερδεύει την γλώσσα του. Με μια λέξη χάλασε.
Έτσι χάρις στον Γούγλη βρήκα και μερικές ακόμα περιπτώσεις που χρησιμοποιείται το τσότσο, που φαίνεται πως είναι αρκετά πρόσφατη προσθήκη στο λεξιλόγιο.
Η πιο παλιά αναφορά που βρήκα είναι σε σχόλιο στου Σαραντάκου το 2019 που λέει: Ένα καινούριο που ψάρεψα από την κόρη μου για το «έμεινε άναυδος» είναι το «έπαθε τσότσο» 
Τα υπόλοιπα είναι του 2020.

-Ρε κορίτσια σας βλέπω και παθαίνω τσοτσο, όλες σας είστε τέρμα όμορφες ψηλές, κοντές, κανονικές , όλες.
 
Έχω πάθει τσοτσο (που λέει και ένας φίλος) με έναν τύπο 9 χρόνια μεγαλύτερο, που μένει με τη κοπέλα του και μέσα σε 3 βδομάδες γνωριμίας είμαστε αχώριστοι. αυτός ακόμα μένει μαζί της γιατί όπως λέει, είναι σε δύσκολη κατάσταση αυτή και δεν του πάει η καρδιά να τη διώξει έτσι.
 
Στολίσαμε...και έπαθα ΤΣΟΤΣΟ
 
Τέσπα, στο τέλος βγήκε μια Μαριάννα που το μόνο που μου έμεινε από αυτή την κοπέλα ήταν ένα “τσότσο” που πάθαινε που και που, το οποίο σήμαινε κάτι σαν “έπαθα πλάκα” ή “μου ήρθε κολούμπρα”. Εγώ πάλι έπαθα τσότσο όταν κατάλαβα ότι πλέον δεν ανήκω στη γενιά που κάπως πως, μαθαίνει όλους αυτούς τους νέους όρους άμεσα. Ανήκω στη γενιά αυτών που τα ακούνε και δεν καταλαβαίνουν Χριστό, και στον τύπο εκείνο των ανθρώπων που αρχίζουν τα λογοπαίγνια τύπου “τσότσο, είσαι για τον πότσο”, κλπ.
 
Τώρα πλέον είστε πλήρως ενημερωμένοι με την νέα έκφραση της μόδας και μπορείτε να καταλάβετε τι λέει και το παρακάτω:

Βέβαια όσοι δεν καταλαβαίνουν τι είναι το Taki Taki είναι τελείως απληροφόρητοι, γιατί είναι  τραγούδι που έφτασε στο Νο 1 στην Ελλάδα και το βίντεο του το έχουν δει, μέχρι στιγμής, μόνο 76.545.918 άτομα!

Μείνατε τσότσοι;