Χάρις στο μπλογκ http://roides.wordpress.com/ διάβασα το ποστ του Λασκαράτου για το βιβλίο του Δημήτρη Φύσσα, «Τα σινεμά της Αθήνας 1896 – 2013. Ιστορίες
του αστικού τοπίου».
Όπως είπε, μεταξύ άλλων, ο συγγραφέας του στον Γιώργο Κιούση στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ της 5-10-2013:
Είναι ένα αλφαβητικό λεξικό των σινεμά (και των χώρων
που έπαιξαν ταινίες σε κάπως μόνιμη βάση, ακόμα κι αν δεν ήταν σινεμά π.χ. καφενεία),
όσων λειτούργησαν από το 1896 μέχρι και το 2013, στα όρια που καλύπτει ο
σημερινός Δήμος Αθηναίων.
Σε κάθε κύριο λήμμα περιλαμβάνονται, ιδανικά, τα εξής:
ονομασία/ διεύθυνση/ τηλέφωνο/ σχόλια για το όνομα / διάταξη / σχόλια για το
χώρο/ ιδιοκτήτης/ εποχή του χρόνου που λειτουργεί/ χρονολόγηση λειτουργίας/
ερευνητικά ή άλλα περιστατικά/ προσωπικές, λογοτεχνικές, κινηματογραφικές ή
άλλες αναφορές/ σημερινή κατάσταση του χώρου /διαφημίσεις / διάφορα/
ενδεικτικές ταινίες σε ετήσια (και όχι κατ’ ανάγκην σε μηνιαία) σειρά.
Όταν ρωτήθηκε πόσα σινεμά περιλαμβάνει το βιβλίο του απάντησε:
«Δεν τα 'χω μετρήσει, θα πρέπει να είναι καμιά τετρακοσαριά.
Αλλά είναι όλα όσα βρήκα, είναι πολύ δημοκρατικό λεξικό. Είναι όλα εδώ: Λαϊκά
και κυριλέ, καλοκαιρινά και χειμωνιάτικα, τσοντάδικα και οικογενειακά,
συνοικιακά και κεντρικά. Μιλάμε για 960 σελίδες word times new roman 12άρι, με
3.500 υποσημειώσεις».
Στην ερώτηση όμως για το που θα κυκλοφορήσει η απάντηση δείχνει
και την αμείλικτη πραγματικότητα που υπάρχει σήμερα στην Ελλάδα όταν ένα βιβλίο
δεν ανήκει στα ευπώλητα.
«Ανεβαίνει
αποκλειστικά στο Ιντερνετ, ταυτόχρονα σε έξι σάιτ. Η έντυπη μορφή αποκλείστηκε
γιατί ένας παραδοσιακός εκδότης δεν μπορεί να σηκώσει το κόστος, αυτοέκδοση για
τον ίδιο λόγο αποκλείεται, δημόσιοι φορείς δεν ενδιαφέρθηκαν, ιδιωτικά ιδρύματα
ενδιαφέρθηκαν, αλλά μου είπαν "κάνε εταιρεία να σε στηρίξουμε και να το
βγάλουμε, δεν βοηθάμε φυσικά πρόσωπα". Κι αυτό ενώ τους εξήγησα εξαρχής:
"Δεν πρόκειται να βγάλω λεφτά, δεν μ' ενδιαφέρει"».
Έτσι τουλάχιστον όσοι έχουν πρόσβαση στο ινερνέτ θα μπορούν
να το απολαύσουν δωρεάν.
Τα site αυτά είναι :
www.staxtes.com, και
Το μόνο,σχετικό με το θέμα βιβλίο που έχω υπόψη μου, είναι ένα αντίστοιχο
αξιόλογο βιβλίο του χειρουργού ιατρού Χαρίλαου
Πατέρα με τίτλο Οι κινηματογράφοι της Αθήνας (1896-2006) 240 σελ. Εκδόσεις
Συλλογές 2006
Ο ίδιος έχει γράψει πρόσφατα και το βιβλίο Κινηματογράφοι του Πειραιά και των γύρω Δήμων Εκδόσεις Συλλογές 2012
Ο ίδιος έχει γράψει πρόσφατα και το βιβλίο Κινηματογράφοι του Πειραιά και των γύρω Δήμων Εκδόσεις Συλλογές 2012
Ο Πατέρας είναι ένα
εξαιρετικός συλλέκτης στοιχείων για τα θεάματα και την πόλη της Αθήνας όπως γίνεται
φανερό από τα βιβλία του που είναι:
Η
αθηναϊκή επιθεώρηση Συλλογές 1998
100
και... Γραφικοί τύποι της παλιάς ... Συλλογές 1999
Διεθνείς
Ολυμπιακοί Αγώνες. Αθήνα 1906 Συλλογές
2004
Θέατρο
1941-1946 Συλλογές 2007
100
χρόνια ελληνικής οπερέττας Συλλογές 2009
Η διαφορά μεταξύ των δύο βιβλίων είναι στο ότι οι συγγραφείς
τους για να τα γράψουν ξεκινούν από τελείως διαφορετικά ερεθίσματα.
Ο μεν Πατέρας
ξεκινά την έρευνα του από το ιδιαίτερο ενδιαφέρον που έχει για την ιστορική
καταγραφή των κινηματογράφων της πόλης ενώ αντίθετα ο Φύσσας είναι ένας γνήσιος κινηματογραφόφιλος που καταλήγει στην
συγγραφή του βιβλίου του από τον τεράστιο όγκων στοιχείων που έχει συγκεντρώσει
από χρόνια και από αγάπη για τους κινηματογράφους και τις ταινίες που είδε σε
αυτούς.
Η έρευνα που έχει κάνει εκτός από τα σχετικά με την τοποθεσία των κινηματογράφων κτλ περιλαμβάνει
συνεντεύξεις με άτομα που γνωρίζουν σχετικά με την προϊστορία κάποιου κινηματογράφου και έχει και αναφορές από κείμενα
που αναφέρονται σε γεγονότα σχετικά με αυτούς.
Στο πλήθος των αναφορών που παραθέτει έχει και 5 από
κείμενα παλαιότερων ποστ μου .
Το ενδιαφέρον σε αυτό το βιβλίο είναι πως δεν έχει την στυγνή
δομή ενός καταλόγου αλλά με διάφορα κείμενα που περιέχει σχετικά με γεγονότα
που αφορούν τους κινηματογράφους αποτελεί και μια ιστορική αναδρομή στην σύγχρονη
ιστορία της πόλης.
Σας μεταφέρω ένα χαρακτηριστικό σπαρταριστό απόσπασμα από το
λήμμα για τον κινηματογράφο ΑΑΒΟΡΑ
Το 1988, όταν έπαιζε
τον «Τελευταίο πειρασμό» του Σκορτσέζε, διάφοροι χριστιανοφασίστες
αποπειράθηκαν να αποτρέψουν την προβολή της ταινίας με τη βία, όπως είχαν κάνει
στην «Όπερα» και στο «Έμπασσυ». Εδώ όμως τα βρήκαν μπαστούνια. Απολαύστε
εκτεταμένα κομμάτια από σπαρταριστό ρεπορτάζ της Ιωάννας Σωτήρχου:
«ΧΡΙΣΤΕ ΒΟΗΘΑ ΝΑ … ΔΟΥΜΕ ΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ
Ο λαός απαιτεί η ταινία να παιχτεί’. Ήταν οι εξαγριωμένες
φωνές των θεατών, που τελικά δεν κατάφεραν να δουν ολόληρη την ταινία, μαζί με
τους ταλαίπωρους από τις φωνές και τα δακρυγόνα θαμώνες της πλατείας
Κολωνακίου, που πραγματοποίησαν γύρω στις 7 χθες το απόγευμα αυθόρμητη
αντιδιαδήλωση και απώθησαν τους … χριστιανούς.
Αυθόρμητα, αλλά δυναμικά, οι αντιδιαδηλωτές ανέβηκαν την
Πατριάρχου Ιωακείμ και αποφασιστικά ήρθαν αντιμέτωποι με τους χριστιανούς, οι
οποίοι αιφνιδιάστηκαν κι άρχισαν να οπισθοχωρούν. ..Τους πιστούς ακολούθησαν
μέχρι τη Βασιλίσσης Σοφίας οι αντιδιαδηλωτές φωνάζοντας ‘Ακάκιε μην ξεχάσεις,
οι εικόνες να είναι από το Άγιον όρος’…
Έξω από τον
κινηματογράφο ‘Άαβόρα’ είχε μαζευτεί πολύς κόσμος που ήθελε να δει την ταινία.
Μέσα η προβολή συνεχιζόταν κανονικά… Σε λίγο κατέφθασαν άνδρες των ΜΑΤ. Δεν
άργησαν να φανούν από την Αλεξάνδρας και οι χριστιανοί, που έκλεισαν την
Ιπποκράτους … και … άρχισαν να φωνάζουν συνθήματα. Ο κόσμος που περίμενε να
παρακολουθήσει την ταινία –αρκετοί από αυτούς είχαν γυρίσει όλους σχεδόν τους κινηματογράφους για να το καταφέρουν-
πέρασε αμέσως στην αντεπίθεση… δίνοντας μια φαιδρή νότα στην κατάσταση…:
‘Χριστέ βοήθα να δούμε την ταινία’, ‘Εμπρός στο δρόμο που χάραξε ο Πρεβέζης’,
‘Έξω οι παπάδες από τους σινεμάδες’, ‘Δεν γεμίζετε ναό’, ‘Αν δεν δούμε την ταινία δεν
θα πάμε εκκλησία’, ‘666 – Ιούδα είσαι σέξι’, ‘Δώστε τον κρίνο στο λαό’. Οι
χριστιανοί τους απειλούσαν ότι είναι καταραμένοι κι ότι θα αφοριστούν, ‘Κάθε
θεατής είναι σταυρωτής’ φώναξαν. ‘Δεν υποχωρούμε, αν δεν αφοριστούμε’, τους
ερχόταν η απάντησηαπό τους αντιδιαδηλωτές και ‘Είμαστε καλά παιδιά λα λα λα’.
‘Εδώ δεν είναι Αλβανία, είναι Ελλάδα – Ορθοδοξία’ φωναζαν οι χριστιανοί. ‘Εδώ θα γίνει
Αλβανία’, ‘Τίποτα τίποτα δεν μας σταματά, το έργο θα το δούμε με τον τσαμπουκά’,
φώναζαν οι αντιδιαδηλωτές. Οι χριστιανοί τραγούδησαν τον Ακάθιστο Ύμνο. Οι
αντιδιαδηλωτές έψαλαν το Χριστός Ανέστη….και … φώναζαν ‘Ηλί ηλί λαμά σαβαχθανί’
και ‘Ιούδα ζεις, εσύ τους οδηγείς’».
Το βιβλίο του γοητεύει τον αναγνώστη γιατί εκτός από τις
αναμνήσεις που φέρνει σε όσους αγαπούν τον κινηματογράφο, σου επαναφέρει στην
μνήμη αίθουσες που ενώ κάποτε έχεις περάσει
πολλές ευχάριστες ώρες μέσα σε αυτές, η
μνήμη τις είχε λησμονήσει.
Ταυτόχρονα διαβάζοντας το σου ξανάρχεται η εικόνα μιας Αθήνας
που δεν ξέρω αν ήταν καλύτερη από την σημερινή αλλά για μας που την ζήσαμε σίγουρα
ήταν καλύτερη γιατί ήταν τα χρόνια της νιότης μας τότε που ο κινηματογράφος αποτελούσε
μία από τις βασικές μας διασκεδάσεις.
Μερικά από τα ποστ που έχω γράψει
σχετικά με κινηματογράφους και ταινίες
Για όσους αγαπούν τον κινηματογράφο τον βιβλίο αυτό πραγματικά είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον και προσωπικά σε ευχαριστώ ιδιάιτερα που μας το γνώρισες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό προχθές διαβάζω σε αυτό όλα τα σχετικά που γράφει για τους κινηματογράφους που σύχναζα παλιά και συχνάζω και σήμερα .
Αλέξανδρος Κ.