Η ΣΥΖΥΓΟΣ

Γενικώς η σύζυγος είναι ένα ιδιαίτερο και ξεχωριστό είδος του ζωικού βασιλείου, το οποίο υπερέχει όλων των άλλων, χάρις στις χαρακτηριστικές, και πολλές φορές απόλυτα αντιφατικές ικανότητες που έχει.

Η πιο χαρακτηριστική είναι ότι  με την πάροδο των ετών επιτυγχάνει να ανατρέψει την άκρως εσφαλμένη αντίληψη  πως  ο άνδρας είναι το ισχυρό φύλο αποδεικνύοντας τελικά  το ακριβώς αντίθετο.

 Ο ατυχής, αφελής και ευκολόπιστος άρρην πιστεύει  πως άνοιξε η τύχη του αφ΄ότου γνώρισε  την χαριτόβρυτο τρυφερή και γλυκιά νεαρά οπότε φροντίζει να την κουκουλωθεί μην τυχόν και του την πάρει κάποιος άλλος.

Μέγα σφάλμα!

Βαθμιαία και χωρίς να το συνειδητοποιήσει από ισχυρό φύλο που  είχε γαλουχήσει τον κανακάρη της η μάνα του,  καθίσταται υποχείριο του ετέρου ημίσεως το οποίο βέβαια από ήμισυ προ του γάμου έχει γίνει τουλάχιστον πάνω από τρία τέταρτα .

Η μεταβολή δε της συζύγου σε ισχυρό φύλο κα η επιβολή της στον σύζυγο δεν επιτυγχάνεται με παρωχημένες μεθόδους όπως βασανιστήρια, μαστίγια κτλ

Δεν χρειάζεται μαστίγιο όταν διαθέτεις γλώσσα και ηχηρή φωνή.

Σωρεία εντολών και επιθυμιών εκπέμπονται καθημερινώς  προς  τον ανυπεράσπιστο σύζυγο από τις πλέον ανώδυνες, όπως πχ σκούπισε τα πόδια σου πριν μπεις, κατέβασε τα σκουπίδια, ντύσου και πήγαινε να μου πάρεις 4 αυγά κτλ μέχρι τις πλέον επώδυνες όπως χρειάζομαι νέες κουρτίνες, να πάρεις ένα φούρνο μικροκυμάτων, ο άλλος χάλασε κτλ

Πάντα δε επικρέμαται επί της κεφαλής του η ατομική βόμβα της  καθοριστικής φράσης –δεν έχω τίποτα να φορέσω-οπότε κατανοεί πλήρως τι αισθάνθηκαν οι  κάτοικοι  της Χιροσίμα όταν έριξαν την βόμβα οι Αμερικάνοι.

Μερικές φορές οι σύζυγοι υπερασπιζόμενοι το φύλο τους καταβάλουν επίμονες και πείσμονες προσπάθειες να αντισταθούν στις προσταγές της συζύγου τους σύντομα όμως κατανοούν το μάταιο των προσπαθειών τους και υποκύπτουν καταπτοημένοι.

Και αυτό γιατί οι γυναίκες διαθέτουν από την φύση τους δυο πανίσχυρα και ακαταμάχητα όπλα σε δυο κοιλότητες του σώματος τους.

Το πρώτο εδρεύει στο στόμα τους που όταν αρχίζει να γκρινιάζει ασταμάτητα και για ώρες κανένας ανδρικός εγκέφαλος δεν μπορεί αντέξει  για μεγάλο διάστημα.

Το δεύτερο όπλο είναι αυτό που σέρνει και καράβι.

Εκεί που ο αφελής ανήρ με ηθικόν ακμαίο και ανήθικο υπερυψωμένο,  φαντασιώνεται πρωτότυπες και πρωτοποριακές συνευρέσεις και όλος ερωτική επιθυμία και γεμάτος τρυφερότητα προσεγγίζει αυτό το ήμισυ, που βλακωδώς πίστευε πως  με το δικό του άλλο μισό θα «έσονται εις σάρκα μιαν», όλα καταπίπτουν ακαριαία γιατί ακούει τις συνήθεις φράσεις:

Πάλι; δεν μπορώ, έχω περίοδο ή έχω πονοκέφαλο.

Καθώς δε αποχωρεί περίλυπος και συντετριμμένος διερωτάται ευλόγως πως γίνεται με τόσο πονοκέφαλο εκείνη να μπορεί να τσακίζει  χωρίς πρόβλημα μισό ταψί αρνάκι με πατάτες και στο τέλος καπάκι ένα ραβανί περιχυμένο με παγωτό επάνω!

Με την εμφάνιση τέλος της κλιμακτηρίου το σεξ μεταβάλλεται σε αυτό που ονομάζεται « συζυγικό», δηλαδή όταν οι δύο σύζυγοι συναντώνται στον διάδρομο του σπιτιού λέει ο ένας στον άλλο με στοργή: Άι γαμήσου!

 Η αμείλικτη όμως φύση έχει φροντίσει ώστε κανένα είδος να μην μπορεί να αποκτήσει τόσο μεγάλη ισχύ ώστε να επικρατεί ολοκληρωτικά στα άλλα.

Έτσι μπορεί μεν η σύζυγος να μεταβάλλεται σε ισχυρό φύλο στον νυμφίο της,  υπάρχει όμως ένα ισχυρότερο είδος στο οποίο από την πρώτη στιγμή που θα το αντικρύσει γίνεται αυτομάτως χαλί για να την πατήσει.

Δεν είναι τίποτα άλλο από το τέκνο της!

Πάσα επιθυμία αυτού του δυνάστη γίνεται σεβαστή χωρίς αντίλογο και εκτελείται πάραυτα και αστραπιαία όσο παράλογη και να είναι.

Δεν ζητάει δε καμιά ανταμοιβή για την εκτέλεση των επιθυμιών και των προσταγών από αυτό και  της αρκεί μια καλή κουβέντα, ένα χάδι ή ένα φιλί.

Ίσως δε η φύση γι΄αυτό τον λόγο έχει προνοήσει να ξεμωραίνονται οι άνδρες νωρίτερα από τις γυναίκες.

Από σύζυγοι επιστρέφουν στην παιδική τους ηλικία και έτσι οι γυναίκες τους αντιμετωπίζουν σαν το παιδί τους μέχρι να αποφασίσουν τα τινάξουν συνήθως νωρίτερα από τις συζύγους τους.

 Έτσι οι γυναίκες τους  χήρες πλέον , αφού έχουν ολοκληρώσει τον κύκλο της ζωής τους  απελευθερωμένες από συζύγους και παιδιά μπορούν να μαζευτούν όλες μαζί για να ασχοληθούν με κάτι ευχάριστο, δηλαδή να ασχοληθούν με τον κοινωνικό σχολιασμό των φιλενάδων τους που απουσιάζουν και μετά να  παίξουν καμιά μπιρίμπα!

ΟΙ ΙΔΕΟΛΗΨΙΕΣ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ ΘΑ ΔΙΑΛΥΣΟΥΝ ΤΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ

Την περασμένη Κυριακή δημοσιεύτηκε στο ΒΗΜΑ ένα εξαιρετικό άρθρο της καθηγήτριας Φιλοσοφίας στο ΕΚΠΑ Βάσως Κιντή με τίτλο Εμμονές και προχειρότητα σχετικά με τα σχέδια του υπουργού Παιδείας για τα Πανεπιστήμια. Το 2011 επί υπουργίας Διαμαντοπούλου είχε ψηφιστεί από την Βουλή ένας πρωτοποριακός νόμος  για την Ανωτάτη Παιδεία  με την πρωτοφανή πλειοψηφία των  255 βουλευτών! Μόλις είχε αρχίσει να εφαρμόζεται και να φαίνονται τα πρώτα θετικά αποτελέσματα ήρθε η λαίλαπα των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ  και στις προγραμματικές δηλώσεις της νέας τότε κυβέρνησης ο υπουργός ,που θεωρεί την αριστεία ρετσινιά, προανήγγειλε την κατάργηση του λέγοντας ότι: αυτός ο νόμος κατεδάφισε ό,τι είχε πετύχει το πανεπιστήμιο από το 1982 και μετά!

Στην ανάλυση της κ. Κιντή οι υπογραμμίσεις με έντονα είναι δικές μου.

Τρεις υπουργοί Παιδείας ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, τρεις απόπειρες να επέμβουν με νόμο στα πανεπιστήμια. Οι δύο πρώτες, του Αριστείδη Μπαλτά και του Νίκου Φίλη, έμειναν στα μισά του δρόμου αφού τα νομοσχέδιά τους αποσύρθηκαν υπό το βάρος του αναχρονισμού και της προχειρότητάς τους. Ελπίζω το ίδιο να συμβεί και με το νομοσχέδιο του Κώστα Γαβρόγλου που έχει τα ίδια χαρακτηριστικά.

Ποια είναι αυτά τα χαρακτηριστικά;

1 Παντελής απουσία οποιουδήποτε σχεδιασμού και στόχευσης. Όπως είχε πει η πρώην αναπληρώτρια υπουργός Σία Αναγνωστοπούλου: «Έχουμε βαρεθεί τους υπουργούς με τα μεγάλα σχέδια που καταστρέφουν τελικά την Παιδεία και ειδικά την τριτοβάθμια». Έτσι, δεν σχεδιάζουν τίποτε και αρκούνται στο να γκρεμίζουν. Δύο χρόνια έκαναν πολλαπλούς διαλόγους σε διάφορα επίπεδα και τώρα ούτε καν τους επικαλούνται. Καλύτερα η επιστροφή στα δοκιμασμένα συνθήματα της νιότης τους.

2 Αφού δεν έχουν στόχους και σχέδια, ικανοποιούν αποσπασματικά συντεχνιακές και προσωπικές διεκδικήσεις. Δεν έχουμε παρά να θυμηθούμε τις φωτογραφικές διατάξεις για συζύγους, φίλους και στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ. Τώρα ο υπουργός το λέει ευθέως. Ομολογεί ωμά ότι νομοθετούν μία συναλλαγή: «Εμείς λοιπόν είπαμε: Αν τυχόν δώσουμε το ενιαίο Master στους μηχανικούς του Πολυτεχνείου μπορούν οι μηχανικοί να δώσουν ένα δείγμα γραφής ότι θα αρχίσουν να συζητάνε με τους μηχανικούς των ΤΕΙ ώστε να αρχίσει η επίλυση αυτού του απίστευτα περίπλοκου προβλήματος που έχει σχέση με τα επαγγελματικά δικαιώματα;» (συνέντευξη στον ρ/σ 24.7). 
Δηλαδή δίνει Master ως δώρο για να πάρει επαγγελματικά δικαιώματα για τα ΤΕΙ από το ΤΕΕ ως αντίδωρο. Κατά τα άλλα, κόπτονται για την ακαδημαϊκότητα. Τα πτυχία και τα διπλώματα στον πάγκο του συντεχνιασμού.

3 Εμμονές: Εμμονή για την κατάργηση των Συμβουλίων Ιδρύματος που θέσπισε ο ν. 4009, εμμονή υπέρ του ασύλου της ανομίας και της σύγκρουσης, εμμονή υπέρ του κομματισμού στη διοίκηση των ΑΕΙ μέσω της συμμετοχής των φοιτητικών παρατάξεων.

Ας δούμε αυτές τις εμμονές.
Είπε ο Κ. Γαβρόγλου στην ίδια συνέντευξη: «Μετά από τρία χρόνια [βλέπουμε] τα Συμβούλια είτε να έχουν παραιτηθεί είτε να έχουν τσακωθεί είτε να μη συζητάνε καν με τις πρυτανικές αρχές είτε, το σημαντικότερο, να έχουν μαραθεί. Κάπως, ξέρετε, εξατμίστηκε η δυναμική τους». Έτσι που τα λέει ο υπουργός είναι σαν να έπεσε φυλλοξήρα! Εξατμίστηκαν τα Συμβούλια, μαράθηκαν. Φαίνεται ξεχνάει ο υπουργός ότι ο πρώτος υπουργός Παιδείας του ΣΥΡΙΖΑ, ο Αριστείδης Μπαλτάς, δήλωσε ρητά στα μέλη των Συμβουλίων ότι υπάρχει ειλημμένη πολιτική απόφαση να καταργηθούν ενώ τους είχε ήδη λοιδορήσει ως αφελείς. Ότι ο δεύτερος υπουργός Παιδείας του ΣΥΡΙΖΑ, ο Νίκος Φίλης, εξέδωσε πράξη νομοθετικού περιεχομένου που τους αφαιρούσε τις αρμοδιότητες με αποτέλεσμα μαζικές παραιτήσεις, με πρώτη του διακεκριμένου επιστήμονα Γρηγόρη Σηφάκη, προέδρου του ΣΙ του Πανεπιστημίου Κρήτης, ο οποίος στην επιστολή του έγραψε πως στα 50 χρόνια σχέσης του με την ανώτατη εκπαίδευση δεν είχε ποτέ πριν αισθανθεί να τον υποτιμούν και να τον προσβάλλουν έτσι.

Ότι ο υφυπουργός Θ. Πελεγρίνης του ΣΥΡΙΖΑ έκανε αγωγή ζητώντας 1.000.000 ευρώ από τα μέλη του ΣΙ του ΕΚΠΑ που ακόμη εκκρεμεί χαρακτηρίζοντάς τους πέμπτη φάλαγγα και ναζιστές καθηγητές. Και όλα αυτά δύο χρόνια από την έναρξη της θητείας των Συμβουλίων και όχι τρία, διότι η παράταξη του κ. Υπουργού παρεμπόδιζε την εφαρμογή του νόμου Διαμαντοπούλου εμποδίζοντας εκλογές, κατεβάζοντας σέρβερ, καταλαμβάνοντας κτίρια. «Ηταν», είπε ο υπουργός στη συνέντευξή του, «ένας θεσμός ο οποίος μάλλον μας διέσυρε».

Μας διέσυραν οι καθηγητές του Harvard, του Princeton, του Cambridge, του ΜΙΤ, που ήρθαν να βοηθήσουν αφιλοκερδώς την πατρίδα τους, αλλά δεν μας διασύρουν οι υπάλληλοι των υπουργείων που βάζει το νομοσχέδιο του κ. Γαβρόγλου σε κάτι διακοσμητικά Περιφερειακά Συμβούλια αμφίβολης συνταγματικότητας, όπου καθηγητές ενός ιδρύματος μαζί με τους υπαλλήλους αυτούς θα παρεμβαίνουν, παραβιάζοντας το αυτοδιοίκητο, στις υποθέσεις ενός άλλου.

Από ένα πανεπιστήμιο που κοίταζε με αυτοπεποίθηση το διεθνές περιβάλλον με τη βοήθεια των Συμβουλίων αυτών σε ένα πανεπιστήμιο που συναλλάσσεται με υπαλλήλους υπουργών στο περιβάλλον μιας περιφέρειας. Η κατάργηση των Συμβουλίων στερεί από τα πανεπιστήμια έναν θεσμό που υπάρχει σε όλον τον κόσμο, ακόμη και τον τριτοκοσμικό τον οποίο τόσο συχνά επικαλείται ο υπουργός, έναν θεσμό στρατηγικής, λογοδοσίας και ουσιαστικής εποπτείας που απουσιάζουν παντελώς από το παρόν νομοσχέδιο αφήνοντας τα ιδρύματα στο έλεος ομάδων συμφερόντων.

Η διάταξη για το άσυλο στο νομοσχέδιο είναι τραγελαφική. Επιτρέπει την αυτεπάγγελτη επέμβαση της Αστυνομίας για πλημμελήματα και κακουργήματα αλλά θέλει απόφαση επταμελούς Πρυτανικού Συμβουλίου με συμμετοχή φοιτητή και διοικητικού υπαλλήλου για τις υπόλοιπες παραβάσεις. Δηλαδή για ποιες; Για τα πταίσματα; Στην ίδια συνέντευξη για να δικαιολογήσει ο υπουργός τις ρυθμίσεις για το άσυλο και τη συμμετοχή των φοιτητών στα διοικητικά όργανα λέει: «Το πανεπιστήμιο δεν είναι ένας θεσμός όπου όλοι ενδιαφέρονται για την παραγωγή της γνώσης, όλοι είναι ευγενικοί ο ένας με τον άλλον κ.λπ. Είναι ένας θεσμός στον οποίο συγκρούονται οι άνθρωποι και συνυπάρχουν ταυτοχρόνως». 

Σε ένα περιβάλλον όπου υπάρχει βία, λαθρεμπόριο, αποθήκες μολότοφ, ανακαλύπτονται πτώματα, διακινούνται ναρκωτικά και γίνονται παράνομες καταλήψεις, έρχεται ο υπουργός να μιλήσει υμνητικά για το πανεπιστήμιο της σύγκρουσης.

Πώς νομίζει ότι θα εκληφθεί αυτό; Ως μια θεωρητική κουβέντα περί ειρηνικού πλουραλισμού και ζύμωσης σε ακυβέρνητα όργανα ή σαν κλείσιμο ματιού στους κάθε λογής μπαχαλάκηδες ότι εμάς δεν μας πειράζει τόσο η ανομία; Θα ήθελε να ακροβατεί ανάμεσα στα δύο για να χειραγωγεί κομματικό ακροατήριο και γενικό κοινό. Αλλά πόση αδιαφορία αποκαλύπτουν οι ρυθμίσεις του νομοσχεδίου τους για τους νέους που αγωνίζονται τις ημέρες αυτές για μια θέση στα ΑΕΙ και πόση περιφρόνηση στις θυσίες των οικογενειών τους!  

ΠΡΟΣΘΗΚΗ 21-6-2017

Μερικά ακόμη, σχετικά με το θέμα, άρθρα από ειδικούς

Νομοθετικά αστοχήματα για τα πανεπιστήμια

Από τα ΑΕΙ της Αριστε-ρ-άς σε αυτά της αριστε-ί-ας

Κ. Γαβρόγλου: Ο υπουργός των πειραματισμών στην Παιδεία

Χρηματοδοτούμενη έρευνα και μεταπτυχιακά... στο «απόσπασμα»!

ΤΙ ΕΓΙΝΕ ΤΕΛΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΚΑΤΑΡ;

Η Σαουδική Αραβία, τα ΗΑΕ, το Μπαχρέιν, η Αίγυπτος, η Υεμένη και η κυβέρνηση της ανατολικής Λιβύης διέκοψαν  τις διπλωματικές τους σχέσεις με το Κατάρ, κατηγορώντας το ότι στηρίζει «την τρομοκρατία».

Για να μπορέσει κανείς να καταλάβει τι είναι όλη αυτή η ιστορία με το Κατάρ πρέπει βασικά να γνωρίζει  όχι μόνο ότι οι μουσουλμάνοι χωρίζονται σε δύο μεγάλες κατηγορίες τους σουνίτες και τους σιίτες αλλά και τις διάφορες διαφοροποιήσεις και φράξιες μεταξύ τους.

Οι σουνίτες, που είναι πολυπληθέστεροι, πρεσβεύουν  πως είναι οι πιστοί στην παράδοση (σούνα) και θεωρούν ως πρώτο διάδοχο του Μωάμεθ τον πατέρα της γυναίκας του Αμπού Μπάκρ, σε αντίθεση με τους Σιίτες που θεωρούν ως διάδοχο τον γαμπρό του Μωάμεθ Αλή.

Σιίτες κατοικούν κυρίως  στο Ιράν και βέβαια υποστηρίζουν τους σιίτες και τα κινήματα που βρίσκονται  στην πλούσια ανατολική επαρχία της Σαουδικής Αραβίας, στον Λίβανο, στο Ιράκ, στη Συρία, στην Υεμένη, και στο Μπαχρέιν στο οποίο το 75% είναι σιίτες.

Αν θα μπορούσαμε να κάνουμε μια, όχι βέβαια απόλυτης ακρίβειας συσχέτιση με τους χριστιανούς, θα λέγαμε πως οι σουνίτες είναι οι ορθόδοξοι, με παλαιοημερολογίτες και πιο οπισθοδρομικούς τους  ουαχαμπίτες της Σαουδικής Αραβίας που θεωρούν τον εαυτό τους ως θεματοφύλακες των ιερών τόπων. Αυτοί αντιμετωπίζουν τους σιίτες ως ειδωλολάτρες και αποτελούν το 80% του πληθυσμού καταπιέζοντας βέβαια το 20% που είναι σιίτες . 

Στους σουνίτες ανήκει βέβαια και το Κατάρ,

Η ανάπτυξη στην Αίγυπτο του πολιτικού Ισλάμ οδήγησε το 1928 στην ίδρυση της Μουσουλμανικής Αδελφότητας με αρχικό σύνθημα «Πιστοί αλλά Αδελφοί». Αυτό το σύνθημα επεκτάθηκε σε πέντε μέρη: «Ο Αλλάχ είναι ο στόχος μας, Το Κοράνι είναι το Σύνταγμα, Ο Προφήτης είναι ο ηγέτης μας, Τζιχάντ είναι ο δρόμος μας, Θάνατος για χάρη του Αλλάχ είναι η επιθυμία μας». Η Μουσουλμανική Αδελφότητα απέκτησε πολλούς οπαδούς στις αραβικές χώρες   και το 2011, έγινε το πρώτο δημοκρατικά εκλεγμένο πολιτικό κόμμα στην Αίγυπτο, εκλέγοντας το 2012 πρόεδρο τον Μόρσι, μέχρι που τον συνέλαβε και τον καθαίρεσε το στρατιωτικό πραξικόπημα.

 Θεωρείται τρομοκρατική οργάνωση από τις κυβερνήσεις του Μπαχρέιν, της Ρωσίας, της Σαουδικής Αραβίας, της Συρίας και των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων.

Μέσα σε αυτό το υφιστάμενο πολιτικο-θρησκευτικό πλαίσιο, το μικροσκοπικό Κατάρ προσπάθησε να διαφοροποιηθεί ελαφρά από τις γειτονικές του χώρες. Διαθέτει το πρώτο αραβικό κανάλι δορυφορικής τηλεόρασης  Al Jazeera, το υπερσύγχρονο αεροδρόμιο της Ντόχα, όπως προσωπικά έχω διαπιστώσει 2 φορές που βρέθηκα εκεί και το οποίο αποτελεί ενδιάμεσο σταθμό για πολλούς διεθνείς προορισμούς, η θέση των γυναικών είναι σαφώς καλύτερη από την γειτονική Σαουδική Αραβία, το αλκοόλ επιτρέπεται σε αλλόθρησκους και αλλοδαπούς κτλ

Το Κατάρ προέβη σε συνεκμετάλλευση με το Ιράν στον περσικό Κόλπο στο τεράστιο κοίτασμα φυσικού αερίου North Field, γεγονός που προκάλεσε  την μήνι της Σαουδικής Αραβίας που βρίσκεται σε πλήρη ανταγωνισμό με το σιιτικό Ιράν για την ηγεμονική κυριαρχία στην περιοχή.

Είχε υποστηρίξει επίσης την Μουσουλμανική Αδελφότητα και τον εκλεγέντα πρόεδρο της στην Αίγυπτο, ενώ βέβαια η Σαουδική Αραβία με τις ΗΠΑ χρηματοδοτούσαν την ανατροπή του, με το στρατιωτικό πραξικόπημα του νυν πρόεδρου, στρατηγού Αμπντέλ Φατάχ αλ Σίσι. Για τον λόγο αυτό το 2014 η Σαουδική Αραβία, τα ΗΑΕ και το Μπαχρέιν είχαν αποσύρει προσωρινά τους πρεσβευτές τους από την Ντόχα.

Το Κατάρ επίσης φιλοξενεί την εξόριστη ηγεσία της Χαμάς, κόκκινο πανί για την Σαουδική Αραβία  και αξιωματούχους των Ταλιμπάν και διατηρεί σχέσεις με τους αντάρτες στο Νταρφούρ του Σουδάν, αναπτύσσοντας την άποψη ότι κρατώντας μια ουδέτερη στάση μπορεί όταν οξύνονται τα πράγματα να παίξει τον ρόλο του μεσάζοντα στις περιφερειακές κρίσεις της περιοχής.

Από την άλλη μεριά από την  Σαουδική Αραβία ήταν ο Μπιν Λάντεν και οι 15 από τους 19 αεροπειρατές της 9/11 και οι περισσότεροι από τους ιδιώτες χορηγούς, οι οποίοι χρηματοδότησαν την επιχείρηση. 

Η Σαουδική Αραβία, σχετικά με τους τζιχαντιστές υιοθέτησε  δύο πολιτικές, ενθαρρύνοντας τους από τη μια,  ως ένα χρήσιμο εργαλείο της Σαουδικής αντι-σιιτικής επιρροής στο εξωτερικό, αλλά καταστέλλοντας τους, από την άλλη, ως απειλή για το εσωτερικό καθεστώς καθώς  το Ισλαμικό Κράτος αναδύθηκε από την ιδεολογία της Μουσουλμανικής Αδελφότητας .

Μέσα σε αυτόν τον κυκεώνα αλληλοσυγκρουόμενων θρησκευτικών, πολιτικών και οικονομικών διαφορών πήγε και ο Τράμπ στην Σαουδική Αραβία, μόνιμο σύμμαχο των Αμερικανών και υπέγραψε συμφωνίες άνω των 380 δις δολαρίων, δηλώνοντας μάλιστα ο υπουργός των Εξωτερικών του, πως οι αμυντικές συμφωνίες που ανακοινώθηκαν κατά την διάρκεια της επίσκεψης του Τραμπ στην Σαουδική Αραβία έχουν ως στόχο να αντιμετωπίσουν «την κακή ιρανική επιρροή».

Ο ανίδεος από τις λεπτές ισορροπίες της περιοχής Τραμπ, κατέστρεψε αφ΄ενός την πολιτική προσέγγισης με το Ιράν που είχε ξεκινήσει ο Ομπάμα και αφ΄ετέρου στηρίζοντας με τις ευλογίες του το εμπάργκο στο Κατάρ στρέφεται κατά των συμφερόντων της χώρας του, γιατί σε αυτό εδρεύει η μεγαλύτερη αεροπορική και βάση ραντάρ των ΗΠΑ στην Μέση Ανατολή με πάνω από 11.000 άτομα προσωπικό και η οποία βρίσκεται εκεί γιατί την έδιωξε η Σαουδική Αραβία το 2003!

Η Ευρώπη και οι επιχειρηματίες των ΗΠΑ  παρακολουθούν  με αμηχανία την όλη κατάσταση γιατί το Κατάρ είναι σημαντικός επενδυτικός προορισμός για επιχειρήσεις ενέργειας του Ηνωμένου Βασιλείου, των ΗΠΑ και της Γαλλίας, οι οποίες έχουν επενδύσει εκεί  δισεκατομμύρια δολάρια σε εγκαταστάσεις εξαγωγής φυσικού αερίου, το οποίο με τη σειρά του διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στις ευρωπαϊκές και αμερικανικές αγορές ενέργειας. Αντίστοιχα και το Κατάρ είναι τεράστιος επενδυτής σε αγορές του εξωτερικού. Μόνο στη Βρετανία του Brexit το επενδυτικό ταμείο του Κατάρ, έχει δεσμευτεί να δαπανήσει 5 δισ. Στερλίνες. Με ένα επενδυτικό ταμείο 350 δισ. δολαρίων από τα λεφτά του φυσικού αερίου, το εμιράτο χρησιμοποιεί τον τεράστιο πλούτο του για σχέσεις και επιρροή από το Λονδίνο μέχρι την Ουάσιγκτον και το Τόκιο.

Τέλος η Τουρκία στην οποία το εμιράτο έχει επενδύσει μέσα στα 2 τελευταία χρόνια 19δις δολάρια, στα ΜΜΕ, στα χρηματοπιστωτικά και στις αμυντικές βιομηχανίες στάθηκε στο πλευρό του Κατάρ και απέστειλε περίπου 200 στρατιώτες που προστέθηκαν στους 150 που βρίσκονται ήδη στη βάση που κατασκευάζει στο Κατάρ, την πρώτη στη Μέση Ανατολή, σε εφαρμογή αμυντικής συμφωνίας του 2014. Η Τουρκία σχεδιάζει να σταθμεύουν τελικά 3.000 στρατιώτες μονίμως στο Κατάρ αναβαθμίζοντας έτσι την θέση της σαν περιφερειακή δύναμη στην περιοχή.

Βέβαια είναι γνωστό ότι μέσω της επαρχίας Ιντλίμπ της σουνιτικής Τουρκίας, ανεφοδιάζονταν οι  τουρκόφιλοι «μετριοπαθείς» ισλαμιστές του Ελεύθερου Συριακού Στρατού (FSA) που είναι σύμμαχοι και με την Αλ Κάιντα.

Μετά από όσα αναπτύχτηκαν παραπάνω καταλαβαίνει κανείς ότι είναι τουλάχιστον αστεία η κατηγορία ότι το Κατάρ ενισχύει την τρομοκρατία όταν όλοι τους με τον ένα ή τον άλλο τρόπο έχουν ενισχύσει τις διάφορες τρομοκρατικές ομάδες.

Όλο αυτό το κουβάρι των χωρών της Μέσης Ανατολής που διαθέτει άφθονο χρήμα και πετρέλαιο μπορεί τελικά να δημιουργήσει μεγάλα προβλήματα όχι μόνο στην Ευρώπη αλλά και διεθνώς, ιδίως μάλιστα σήμερα που της υπερδύναμης ηγείται ένας παντελώς απρόβλεπτος πρόεδρος.

Ας μην ξεχνάμε δε πως πολλές από τις μεγάλες κατασκευαστικές εταιρείες της Ελλάδας έχουν σημαντική παρουσία εκεί οπότε εάν δεχτεί πλήγματα στην οικονομία της, υπάρχει ο κίνδυνος και γι΄αυτές.

Τα τρομοκρατικά δε χτυπήματα στην Ευρώπη μπορεί να τα πατρονάρει ο ISIS αλλά δε φαίνεται στην πλειονότητα τους να βασίζονται σε χρηματοδότηση από αυτόν, αλλά από ριζοσπαστικοποίηση δεύτερης γενιάς  μουσουλμάνων σε αυτήν.

Η ριζοσπαστικοποίηση βέβαια αυτή, σε ένα σημαντικό βαθμό, οφείλεται στην άφθονη χρηματοδότηση από τα Αραβικά κράτη  τζαμιών στην Ευρώπη, σε αρκετά από τα οποία προΐστανται ακραίοι ιμάμηδες. 

ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΙΣ ΧΩΡΕΣ ΤΗΣ ΠΡΩΗΝ ΓΙΟΥΓΚΟΣΛΑΒΙΑΣ-Θ΄ ΚΡΟΑΤΙΑ (ΝΤΟΥΜΠΡΟΒΝΙΚ)

Το Ντουμπρόβνικ έχει χαρακτηριστεί σαν το «μαργαριτάρι της Αδριατικής» και πράγματι η παλιά του πόλη δικαιωματικά ονομάζεται έτσι. Το όνομα του ήταν μέχρι το 1918 Ραγούζα και Ντουμπρόβνικ έγινε  μετά την πτώση της Αυστροουγγαρίας και την ενσωμάτωση του στο νέο Βασίλειο Σέρβων, Κροατών και Σλοβένων (αργότερα Βασίλειο της Γιουγκοσλαβίας)

Ήταν για αιώνες, ήδη από τον 13^ο αιώνα, ναυτική δύναμη και μετά την Βενετία το σημαντικότερο λιμάνι των Βενετών στην Αδριατική.

Υπέστη σοβαρές ζημιές στον σεισμό του 1667, αλλά τελικά κατάφερε να επιδιορθώσει και να διατηρήσει τα ωραία γοτθικά, αναγεννησιακά, και Μπαρόκ παλάτια και μοναστήρια του, αλλά και τις εκκλησίες και τις πηγές του.

Από το 1979 η παλιά του πόλη έχει ανακηρυχτεί Μνημείο της Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Ανθρωπότητας.

Μεγάλες ζημίες στα μνημεία και στα μισά του σπίτια, υπέστη ξανά το 1991-2 από τους γιουγκοσλαβικούς βομβαρδισμούς με πάνω από 2000 βόμβες και τηλεκατευθυνόμενους πυραύλους. Ευτυχώς μετά το  1995, με την βοήθεια της ΟΥΝΕΣΚΟ και της Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης,  οι ζημίες αποκαταστάθηκαν γρήγορα.

Πριν να μπούμε στην παλιά πόλη βλέπουμε προς την μεριά της θάλασσας το επιβλητικό φρούριο του Αγίου Λαυρεντίου γνωστό και ως «Γιβραλτάρ του Ντουμπρόβνικ» ,του 13^ου αιώνα, χτισμένο σε ένα βράχο 36μ πάνω από τη θάλασσα, που έγινε ευρύτερα γνωστό ως σκηνικό της σειράς «Game of Thrones».  

Στην άκρη των τειχών, προς τη στεριά, βλέπουμε τον πύργο Μιντσέτα του 1461.

Μία πέτρινη γέφυρα του 1537 οδηγεί  στην δυτική πύλη Πίλε που έχει επάνω της ένα άγαλμα του Αγίου Βλάσιου, πολιούχου της πόλης.

Μπαίνοντας στην πόλη, συναντάμε ένα από τα γνωστότερα μνημεία της ,την Μεγάλη Κρήνη Ονόφριο (1438-44) που τροφοδοτούσε την πόλη με νερά από τον ποταμό Ντουμπρόβατσκα.

Στην απέναντι πλευρά, ανάμεσα στα τείχη και το Φραγκισκανικό Μοναστήρι ,υπάρχει η εκκλησία του Σωτήρος, από τα λίγα κτήρια που δεν επλήγησαν από τον σεισμό του 1667, με πρόσοψη χαρακτηριστική της αναγεννησιακής βενετσιάνικης-δαλματικής τέχνης.

Παραπλεύρως είναι το Φραγκισκανικό Μοναστήρι (1417)  και ή εκκλησία του (1300)  Στο όμορφο περιστύλιο του υπάρχουν τοιχογραφίες και στην μία πλευρά του το Φαρμακείο που λειτουργεί από το 1317 και είναι το αρχαιότερο της Ευρώπης.

Την πόρτα του Μοναστηριού,με το εξαιρετικό υπέρθυρο με την αποκαθήλωση, την στόλιζε αυτό το σμάρι από τα παιδάκια που απολάμβαναν κατευχαριστημένα το χωνάκι τους!

Ο κεντρικός δρόμος που βρισκόμαστε είναι Στράντουν ή Πλάτσα  μήκους 300 μ που συνδέει την πύλη Πίλ με την πύλη Πλάς προς την θάλασσα. Το πρωί είναι κατάμεστος από κόσμο ενώ το βράδυ η εικόνα του είναι τελείως διαφορετική και πιο όμορφη, καθώς τα μνημεία της πόλης φωτίζονται.

Κάθετα σε αυτόν είναι διάφορα γραφικά στενάκια και παράλληλα με αυτόν άλλοι μικροί δρόμοι, γεμάτα με μπαράκια και εστιατόρια.

Φτάνοντας στο τέλος του στην πλατεία της Λότζιας βρισκόμαστε πλέον στο πολιτικό και οικονομικό κέντρο της πόλης.

Μπροστά στον ναό του Αγίου Βλάσιου που ξανακτίστηκε σε μπαρόκ σχέδια στις αρχές του 18^ου αιώνα βρίσκεται ο κίων του Ορλάντο του 1418.

Ανατολικά στην πλατεία δεσπόζει ο ύψους 31μ πύργος του Ρολογιού που άρχισε να κατασκευάζεται το 1444.

Αριστερά του είναι το παλάτι Σπόνζα, με γοτθικά και αναγεννησιακά στοιχεία, που ανακατασκευάστηκε μεταξύ 1516-22 και στεγάζει τα κρατικά αρχεία.  . Στο παρελθόν στέγασε αρχικά το τελωνείο και μετέπειτα λειτούργησε ως λογοτεχνική λέσχη, με την καλή κοινωνία της πόλης να συναντιέται στο κομψό αίθριο για φιλοσοφικές συζητήσεις.

Το Πρυτανικό Μέγαρο, σήμερα το Μουσείο της πόλης, ήταν το πολιτικό και διοικητικό κέντρο της δημοκρατίας.

Ο Καθεδρικός Ναός της Ανάληψης της Παρθένου, χτίστηκε έπειτα από αίτημα του Ριχάρδου του Λεοντόκαρδου, αλλά μετά από τον μεγάλο σεισμό του 1667 ξαναχτίστηκε σε αρχιτεκτονικό ύφος μπαρόκ.

Πάνω από την Άγια Τράπεζα δεσπόζει το τρίπτυχο με την Κοίμηση, του Τισιάνο (1552)

Βγαίνοντας προς το λιμάνι είδαμε ότι υπάρχουν πλοιάρια που κάνουν μια σύντομη βόλτα γύρω από τα τείχη και μετά γύρω από το νησάκι Λόκρουμ, που είναι 600 μέτρα από το λιμάνι, όποτε χωρίς δεύτερη σκέψη μπήκαμε σε αυτό που φαίνεται αριστερά στην φωτογραφία.

Ο Αυστριακός αρχιδούκας και βραχύβιος Αυτοκράτωρ του Μεξικού (λόγω εκτελέσεως του) Μαξιμιλιανός είχε φτιάξει ένα εξοχικό στο Λόκρουμ. Από εκείνη την εποχή στο νησί έχουν επιβιώσει ένα μοναστήρι και ένας βοτανικός κήπος.

Η βόλτα με το καΐκι σου δίνει την ευκαιρία να έχεις μια καλύτερη εικόνα της οχύρωσης της πόλης.

Μετά την βόλτα κάτσαμε σε ένα εστιατόριο στην πλατεία  Gundulic, που την κοσμεί το άγαλμα του ομώνυμο ποιητή και πολιτικού και δοκίμασα ζυμαρικά με μελάνι σουπιάς, μια από τις τοπικές σπεσιαλιτέ με αυτό το αποτέλεσμα!

Στην συνέχεια αρκετά ξεπατωμένοι με την κ. Αθεόφοβου γυρίσαμε για ένα υπνάκο στο ξενοδοχείο, μιας και θα ξαναερχόμαστε το βράδυ στην πόλη και η ακαταπόνητος κόρη μας έμεινε για να περπατήσει επάνω στα τείχη που έχουν μήκος περίπου δύο χιλιόμετρα και για να βγάλει φωτογραφίες. Θεωρούνται τα πιο ολοκληρωμένα κι ίσως τα μεγαλύτερα στην Ευρώπη. Χτίστηκαν από τον 8ο ως τον 16ο αιώνα 

Μερικές φωτογραφίες επάνω από τα τείχη και από την βραδινή βόλτα.

Το ξενοδοχείο που μείναμε ήταν στο Lapad, μια περιοχή ξενοδοχείων κοντά στην παλιά πόλη με αστική συγκοινωνία, όποτε το πρωί πριν να φύγουμε κάναμε μια βόλτα σε ένα γραφικό δρομάκι που έχει στο πλάι του κόλπου.

Φεύγοντας από το Ντουμπρόβνικ γεμάτοι ωραίες αναμνήσεις από αυτό το ταξίδι, είδαμε και την νέα 518μ κρεμαστή γέφυρα, που την ονόμασαν  Franjo Tuđman για να τιμήσουν τον πρώτο πρόεδρο της Κροατίας.

Στην από αέρος φωτογραφία του Ντουμπρόβνικ βλέπει κανείς την γέφυρα αριστερά και την παλιά πόλη δεξια.

ΤΑ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΑ

ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΙΣ ΧΩΡΕΣ ΤΗΣ ΠΡΩΗΝ ΓΙΟΥΓΚΟΣΛΑΒΙΑΣ- Α΄ΣΕΡΒΙΑ (ΒΕΛΙΓΡΑΔΙ)

ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΙΣ ΧΩΡΕΣ ΤΗΣ ΠΡΩΗΝ ΓΙΟΥΓΚΟΣΛΑΒΙΑΣ- Β΄ ΚΡΟΑΤΙΑ (ΖΑΓΚΡΕΜΠ)

ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΙΣ ΧΩΡΕΣ ΤΗΣ ΠΡΩΗΝ ΓΙΟΥΓΚΟΣΛΑΒΙΑΣ-Γ΄ΣΛΟΒΕΝΙΑ (ΛΙΟΥΜΠΛΙΑΝΑ)

ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΙΣ ΧΩΡΕΣ ΤΗΣ ΠΡΩΗΝ ΓΙΟΥΓΚΟΣΛΑΒΙΑΣ-Δ΄ ΣΛΟΒΕΝΙΑ (ΜΠΛΕΝΤ-ΣΠΗΛΑΙΑ ΠΟΣΤΟΪΝΑ-ΠΙΡΑΝ)

ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΙΣ ΧΩΡΕΣ ΤΗΣ ΠΡΩΗΝ ΓΙΟΥΓΚΟΣΛΑΒΙΑΣ-Ε΄ ΚΡΟΑΤΙΑ (ΡΟΒΙΝ-ΡΙΕΚΑ-ΟΠΑΤΙΑ)

ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΙΣ ΧΩΡΕΣ ΤΗΣ ΠΡΩΗΝ ΓΙΟΥΓΚΟΣΛΑΒΙΑΣ-ΣΤ΄ΣΛΟΒΕΝΙΑ (ΛΙΜΝΕΣ ΠΛΙΤΒΙΤΣΕ-ΤΡΟΓΚΙΡ)

ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΙΣ ΧΩΡΕΣ ΤΗΣ ΠΡΩΗΝ ΓΙΟΥΓΚΟΣΛΑΒΙΑΣ-Ζ΄ ΚΡΟΑΤΙΑ (ΣΠΛΙΤ

ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΙΣ ΧΩΡΕΣ ΤΗΣ ΠΡΩΗΝ ΓΙΟΥΓΚΟΣΛΑΒΙΑΣ-Η΄ ΒΟΣΝΙΑ (ΜΟΣΤΑΡ) και ΜΑΥΡΟΒΟΥΝΙΟ (ΚΟΤΟΡ και ΜΠΟΥΤΒΑ)