Η ΑΝΕΡΓΙΑ ΚΑΙ Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ

Η ανεργία είναι ένα πρόβλημα στην χώρα μας, καθώς μπορεί να τείνει να μειωθεί τα τελευταία χρόνια αλλά δεν παύει να παραμένει σε υψηλό ποσοστό συγκριτικά με άλλες χώρες.
Τα στατιστικά στοιχεία της εγγεγραμμένης ανεργίας σύμφωνα με την Δ.ΥΠ.Α (Δημόσια Υπηρεσία Απασχόλησης για τον Δεκέμβριο 2023 υπάρχουν εδώ.
Στην Ελλάδα το ποσοστό ανεργίας τον Σεπτέμβριο 2023 ανήλθε σε 10% μειωμένο σε σχέση με τον Σεπτέμβριο 2022 που ήταν 12,1%. Το αντίστοιχο ποσοστό τον ίδιο μήνα στην ΕΕ ήταν 6%. 
Ωστόσο η Ελλάδα μαζί με την Ισπανία παραμένουν οι δύο χώρες της ΕΕ με διψήφιο ποσοστό ανεργίας, με την «πρωταθλήτρια» Ισπανία να είναι στο 12%.
Το ποσοστό όμως αυτό αντανακλά την ελληνική πραγματικότητα ή είναι σαφώς πλασματικό και γιατί.
Από τα στοιχεία της αγοράς εργασίας, προκύπτει μια σημαντική διαφορά της τάξεως του 17% μεταξύ του ύψους της απασχόλησης όπως αποτυπώνεται στην έρευνα εργατικού δυναμικού της ΕΛΣΤΑΤ και της απασχόλησης που θα ήταν συνεπής με τα στοιχεία για το ΑΕΠ.
Άρα έχουμε μια σαφή ένδειξη «μαύρης εργασίας», γεγονός που εξηγεί και τα μόνιμα υψηλά ποσοστά ανεργίας ακόμα και σε περιόδους όπως η σημερινή που δεν βρίσκει κανείς εργαζόμενο.
Γράφει σχετικά ο Νίκος Φιλιππίδης: (οι υπογραμμίσεις με έντονα στοιχεία είναι δικές μου)
Ένας πολύπειρος της κατασκευαστικής αγοράς, ο εντεταλμένος σύμβουλος της ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ Πέτρος Σουρέτης, μιλάει συχνά-πυκνά για την έλλειψη εργατικού δυναμικού. Πρόσφατα μετέφερε την προσωπική του εμπειρία, όταν μέσω της ΔΥΠΑ (πρώην ΟΑΕΔ) στην Κρήτη έκανε ως εταιρεία μια διερεύνηση σε 1.600 δηλωμένους ανέργους. Το αποτέλεσμα τον εξέπληξε και αυτόν. Μόλις οκτώ ενδιαφέρθηκαν! Για την ακρίβεια 1.592 προτίμησαν την ασφάλεια των επιδομάτων.
Η ίδια εικόνα και στην άλλη άκρη της χώρας. Έπειτα από τεράστιες προσπάθειες και πιέσεις του Εργατικού Κέντρου Ηρακλείου, οι αρμόδιοι υπουργοί υπέγραψαν απόφαση για την εφαρμογή πιλοτικού προγράμματος, που είχε ως στόχο την παροχή κινήτρων στους ανέργους της Δυτικής Μακεδονίας, προκειμένου να απασχοληθούν στο μάζεμα της ελιάς στην Κρήτη. Το πρόγραμμα έκανε λόγο για 500 θέσεις. Τελικά, όπως επισήμανε ο Άδωνις Γεωργιάδης, μόλις 55 εκδήλωσαν ενδιαφέρον και από αυτούς μόλις 2 εμφανίστηκαν για δουλειά.
Κι όμως οι εγγεγραμμένοι στο μητρώο ανέργων της ΔΥΠΑ τον Οκτώβριο ξεπερνούσαν τους 900.000. Αντίστοιχα, οι άνεργοι σύμφωνα με την Ελληνική Στατιστική Αρχή, επίσης τον Οκτώβριο, φτάνουν τους 453.783. Η διαφορά οφείλεται στο ότι η ΕΛΣΤΑΤ προσμετράει µόνο όσους δεν εργάζονται, αναζητούν εργασία και είναι άμεσα διαθέσιμοι να αναλάβουν εργασία.
Στο μητρώο της ΔΥΠΑ εγγράφεται οποιοσδήποτε δηλώσει άνεργος και αναζητά εργασία, αλλά η ενεργή αναζήτηση και διαθεσιμότητα για εργασία δεν επιβεβαιώνονται συστηματικά, παρά µόνο σποραδικά. Αυτό σημαίνει πως ένας άνεργος που δεν αναζητά εργασία μπορεί να είναι εγγεγραμμένος άνεργος στη ΔΥΠΑ και να παίρνει τα επιδόματα, αλλά η ΕΛΣΤΑΤ τον προσμετρά ως ανενεργό (εκτός εργατικού δυναμικού) και όχι ως άνεργο, βάσει του σχετικού ορισμού του Διεθνούς Γραφείου Εργασίας.
Σε κάθε περίπτωση ένας σημαντικός αριθμός συμπολιτών μας θα έπρεπε φυσιολογικά να είναι διαθέσιμος για εργασία. Κι όμως πληθαίνουν οι κλάδοι που δεν βρίσκουν εργαζόμενους. Όχι μόνο σε δουλειές για σκληραγωγημένους, όπως τα χωράφια και οι κατασκευές, αλλά και σε επαγγέλματα γραφείου.
Ο λογαριασμός των ελλείψεων εργαζομένων ανέβηκε χθες. Προστέθηκαν 83.000 πληροφορικάριοι. Η μελέτη, που παρουσιάστηκε στο συνέδριο του Συνδέσμου Επιχειρήσεων Πληροφορικής Ελλάδος, δείχνει ότι ακόμα και σε έναν τομέα όπως η τεχνητή νοημοσύνη, που όλοι φοβόντουσαν ότι θα οδηγούσε σε συρρίκνωση του εργατικού δυναμικού, δημιουργούνται ανάγκες απασχόλησης. Καλά αμειβόμενες, υψηλής εξειδίκευσης θέσεις εργασίας. Αλλά και εκεί εργαζόμενους δεν βρίσκουν.
Για όλη αυτή την κατάσταση, κάποιοι αποδίδουν το πρόβλημα στο γεγονός ότι πολλοί έχουν μείνει εκτός εργασίας για μεγάλο χρονικό διάστημα. Δεν νιώθουν ικανοί να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις των επιχειρήσεων. Για αυτούς η ευθύνη είναι κυρίως του κράτους, για το πώς θα τους επανακαταρτίσει ώστε να επιστρέψουν στην αγορά εργασίας.
Οι περισσότεροι ωστόσο δεν ανήκουν σε αυτή την κατηγορία. Στη ΔΥΠΑ η πιο πολυπληθής κατηγορία είναι αυτών που δεν απαντούν στα τηλέφωνα και τα email των υπαλλήλων που τους καλούν για να τους προτείνουν μια δουλειά. Πώς ζουν αυτοί οι άνθρωποι; Με επιδόματα, όπως το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα, είτε με χρήματα από την τσέπη των γονιών, είτε δουλεύουν με μαύρη ανασφάλιστη εργασία. Δεν πρέπει να μας διαφεύγει, ότι επιδόματα όπως αυτό του ενοικίου ή το μειωμένο τιμολόγιο του ρεύματος χάνεται όταν αυξηθεί το εισόδημα μέσω της νόμιμης εργασίας.
Εδώ και έναν χρόνο έχει υπογραφεί μια διάταξη η οποία προβλέπει ότι όποιος αρνηθεί τρεις προτάσεις εργασίας θα διαγράφεται από τα μητρώα της ΔΥΠΑ, ωστόσο ελάχιστα έχει μειωθεί ο αριθμός τους. Και το αντικίνητρο της εργασίας συνεχίζει ισχυρό.
 
Τα σχόλια δημοσιεύονται μετά από έγκριση.
 

Γ΄ Ο ΒΟΡΟΝΩΦ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΜΕΡΙΚΑ ΕΥΤΡΑΠΕΛΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΜΕΤΑΜΟΣΧΕΥΣΕΙΣ.

Όπως αναφέρω και στο Α΄ΟΙ ΜΕΤΑΜΟΣΧΕΥΣΕΙΣ ΑΔΕΝΩΝ, Ο ΒΟΡΟΝΩΦ ΚΑΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΙΑΤΡΟΙ. Έλληνες γιατροί είχαν ασχοληθεί με την μεταμόσχευση αδένων και μάλιστα ο Σκεύος Ζερβός πριν από τον Βορονώφ. Είχε διενεργήσει από το 1904 πειράματα με σκύλους και κουνέλια, αλλά και με πιθήκους που είχε αγοράσει έναντι 150 δρχ τον ένα από τον διευθυντή του Ζωολογικού Κήπου του Φαλήρου.
Όπως διαβάζω εδώ: Στην Ελλάδα τη δόξα του Βορόνωφ και τις επιστημονικές του απόψεις υιοθέτησε ο ουρολόγος και μετέπειτα Καθηγητής και Κοσμήτωρ της Ιατρικής Σχολής Σπύρος Ν. Οικονόμος (†1975). Τολμηρός επιστήμονας, συνέταξε το λήμμα στη Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια, όταν ήδη είχε πραγματοποιήσει τις δύο πρώτες επεμβάσεις με το σύστημα Βορονώφ. Διαβεβαίωνε πως μετά την εγχείρηση ο ασθενής αισθάνεται καταπληκτική διανοητική και σωματική βελτίωση. Έγραφε πως «οι γέροντες οι οποίοι υπέστησαν εγχείρησιν του Βορονώφ παρουσιάζουν από των πρώτων μετεγχειρητικών ωρών στύσεις … δε είναι πλέον μελαγχολικοί, αλλ’ εύθυμοι και πλήρεις επιθυμίας προς διανοητικήν και σωματικήν εργασίαν»
Η φήμη που είχε αποκτήσει στην χώρα μας, λόγω των συνεχών δημοσιεύσεων για την μέθοδο του, είχε επηρεάσει και την λαϊκή μούσα και έτσι, λόγω και του σκαμπρόζικου θέματος με τους όρχεις,  αποτέλεσε αντικείμενο σχολιασμού για την επιθεώρηση και το τραγούδι, καθώς αντιμετώπισαν την περίφημη εγχείρηση  του με ιδιαίτερο χιούμορ.

Το 1928 εμφανίζεται στην ελληνική δισκογραφία ο πρώτος δίσκος που έχει για θέμα τον Βορονώφ. Είναι σε ρυθμό φοξ τροτ  συνθέτης είναι  ο Θέμης Νάλτσας και τραγουδούν ο Κώστας Κοντόπουλος και ο Άλκης Παπακωνσταντίνου. Μπορεί να τον ακούσει κανείς εδώ.
Το 1929 κυκλοφόρησε και σε άλλη εκτέλεση με τους Γιώργο Σαβαρή και Δημήτρη Φιλιππόπουλο
Την ίδια χρονιά κυκλοφόρησε και Ο Βορονώφ του Ι. Ντάβου με τον  Γ. Βιδάλη.

To 1929 αναγγέλλεται η άφιξη του Βορονώφ στην Ελλάδα αλλά αυτός ήρθε τελικά  στις 7-4-1934. Στην ομιλία του στον Παρνασσό συρρέει πλήθος κόσμου .
Λόγω της διεθνούς του φήμης γίνεται προς τιμήν του συγκέντρωση στο Αρεταίειο στην οποία ο τότε καθηγητής της Μαιευτικής και Γυναικολογίας Λογοθετόπουλος, προέβη σε υστερεκτομία και την ωοθήκη που αφαιρέθηκε ο Δρ. Παμπούκης  την μεταμόσχευσε αμέσως παρουσία του Βορονώφ σε άλλη γυναίκα σύμφωνα με την μέθοδο Παμπούκη-Σωτηριάδου που είχε αναπτύξει.
O Λογοθετόπουλος είναι ο μετέπειτα κατοχικός πρωθυπουργός για τον οποίο έχω γράψει σχετικά τα ποστ
Α- ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΛΟΓΟΘΕΤΟΠΟΥΛΟΣ -ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΚΑΤΟΧΗ
Β- ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΛΟΓΟΘΕΤΟΠΟΥΛΟΣ - ΚΑΤΟΧΗ
Γ΄ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΛΟΓΟΘΕΤΟΠΟΥΛΟΣ-ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ
Στην συνέχεια ο Βορονώφ επέδειξε εγχείρηση μεταμόσχευσης από σκύλο σε σκύλο και ο Λογοθετόπουλος την επανέλαβε.
Η άφιξη του Βορονώφ ενέτεινε το ενδιαφέρον του κοινού και έτσι το 1934 κυκλοφόρησε Ο Βορονώφ του Κώστα Σκαρβέλη σε δύο εκτελέσεις με την Ρόζα Εσκενάζυ  και με την Μαρίκα Πολίτισα.

Την ίδια χρονιά ανέβηκε επίσης από τον θίασο Πέτρου Κυριακού η επιθεώρηση «Αλεπού». Από αυτήν, κυκλοφόρησε σε δίσκο το νούμερο «Μετά τον Βορονώφ» του Δημήτρη Γιαννουκάκη και μουσική του Κώστα Γιαννίδη.

Διαβάζω επίσης εδώ πως: Η εφημερίδα «Εστία» προϋπάντησε περιπαικτικώς τον Ρώσο και υπό τον τίτλο «Γέροντες πανηγυρίσατε» έγραφε: «Μας έρχεται λοιπόν και ο πολύς Βορονώφ. Φθάνει εις Αθήνας και πρόκειται να κάμη δύο διαλέξεις και… ο Θεός κ’ η ψυχή του τι άλλο ακόμα…».Ο «Ριζοσπάστης» ακολουθώντας την προσφιλή τακτική του επετέθη στην «Εστία»: «Η γρηά στρίγκλα της οδού Ανθίμου Γαζή, η «Εστία» των βόθρων των παληών παλατιών και των σημερινών ληστοσυμμοριών, ανέβηκε στα κεραμίδια… Όλοι τους ξεφωνίζουν εξ όλης ψυχής και εξ όλης καρδίας… απλώνοντας τα χέρια… -Βορονώφ! Βορονώφ!» Εν ολίγοις οι κομμουνιστές υποστήριζαν πως και για τις μεταμοσχεύσεις αδένων πιθήκων έφταιγαν τα «κρεμαστά προγούλια των γερασμένων τράγων της ελληνικής αριστοκρατίας» και οι «ιδέες της πατρίδας και της θρησκείας» γιατί «γύρω απ’ αυτές γίνεται κάθε μέρα ένας διαβολικός χορός από τους οπαδούς της τάξης και της δεξιάς»

Οι σκιτσογράφοι βέβαια δεν μπορούσαν διεθνώς να αφήσουν στο απυρόβλητο τον Βορονώφ και τα πειράματα του.
Υπάρχουν τέλος και μερικά ευτράπελα περιστατικά από τις μεταμοσχεύσεις που έγιναν στην χώρα μας.
Όπως ανέφερα εδώ ο Σκεύος Ζερβός είχε προβεί σε μεταμόσχευση όρχεως σκύλου στην μασχάλη ασθενούς. Η γυναίκα του ασθενούς είπε την επόμενη μέρα πως ο άνδρας της «εσκύλιασε», η φωνή του έγινε σκυλίσια, ότι γαύγισε και ότι δεν μπορεί πια να κοιμηθεί μαζί του γιατί φοβάται πως θα την δαγκάσει! Ο ίδιος άρχισε την επομένη του χειρουργείου να κτυπά με την γροθιά του «σε κατάσταση αληθούς φρενίτιδος» την μασχάλη του, οπότε και ο Ζερβός αναγκάστηκε να βγάλει το μόσχευμα.
Ο προαναφερθείς Σπύρος Οικονόμος  είχε προγραμματίσει, όπως διαβάζω εδώ, το 1929  την έκτη επέμβαση στην επί της οδού Πειραιώς «Πολυκλινική Αθηνών». Τα πάντα ήταν έτοιμα. Ιατροί, νοσοκόμες και ο πίθηκος που έφερε μαζί του ο ενδιαφερόμενος από την Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου. Ο επιμελητής Ν. Βρυώνης φρόντισε να αποκοιμίσει τον πίθηκο με χλωροφόρμιο, όσο ήταν ακόμη στο κλουβί. Σε λίγο ασθενής και ζωντανό βρίσκονταν κοιμισμένοι δίπλα – δίπλα. Μέχρι που κάποια νοσοκόμα ξεφώνισε προκαλώντας ταραχή και αναστάτωση: —Μα είναι θηλυκός! Η υπόθεση μετατράπηκε σε φάρσα, την οποία περιέγραψε ο Μιχαήλ Ροδάς και σκίτσαρε ο Φωκίων Δημητριάδης!

Από εκείνα τα χρόνια η ανάμνηση του Βορονώφ έχει διατηρηθεί στην Αθήνα από την οικογενειακή συνέχεια του καταστήματος επιδιόρθωσης υποδημάτων Βορονώφ και από την ομώνυμη ταβέρνα στον Πειραιά. 

 

Τα σχόλια δημοσιεύονται μετά από έγκριση.

ΤΑ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΑ

Α΄ΟΙ ΜΕΤΑΜΟΣΧΕΥΣΕΙΣ ΑΔΕΝΩΝ, Ο ΒΟΡΟΝΩΦ ΚΑΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΙΑΤΡΟΙ.

Β΄ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΥ ΜΕΣΟΥΡΑΝΟΥΣΕ Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΟΥ ΒΟΡΟΝΩΦ .

 

Β΄ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΥ ΜΕΣΟΥΡΑΝΟΥΣΕ Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΟΥ ΒΟΡΟΝΩΦ .

(Η αφίσα είναι του 1896 όταν ο Βορονώφ ήταν στην Αίγυπτο.)

Η δεκαετία του 20 και ένα μέρος της δεκαετίας του 30, ο Βορονώφ βρίσκεται στο επιστημονικό προσκήνιο παγκοσμίως και οι απόψεις του βρίσκονται συχνά σε πολύστηλα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων. 
Εκδίδονται ακόμη και βιβλία που εκθειάζουν τα αποτελέσματα της θεραπείας του, ενώ το βιβλίο του μεταφράζεται και στην χώρα μας και αναδημοσιεύεται από τις εφημερίδες, όπως πικρόχολα διαβάζουμε στο ΕΜΠΡΟΣ.

Από το 1919 και όλη την επόμενη δεκαετία τα πειράματα και οι θεραπείες του Βορονώφ βρίσκονται συνεχώς στην επικαιρότητα και χάρις στους εντυπωσιακούς τίτλους των εφημερίδων εξάπτουν την φαντασία των αναγνωστών τους που ελπίζουν πως βρέθηκε πια ο τρόπος να παραμένουν για πολλά χρόνια νέοι και ίσως και αθάνατοι!

Εκτός όμως των εφημερίδων, το κοινό συρρέει σε όλο τον κόσμο να παρακολουθήσει και κινηματογραφική ταινία για τις μεταμοσχεύσεις η οποία βέβαια προβλήθηκε και στην χώρα μας και μάλιστα στην Αθήνα στην σημαντικότερη ίσως αίθουσα της, το Παλλάς. 

Ο Βορονώφ την εποχή που μεσουρανούσε, πραγματοποίησε περίπου δύο χιλιάδες επεμβάσεις, σε εύπορους και ηλικιωμένους, εισπράττοντας ως αμοιβή σημαντικά ποσά.
Στον κολοφώνα της δόξας του  κατέλαβε ολόκληρο τον πρώτο όροφο ενός από τα πιο ακριβά ξενοδοχεία του Παρισιού, και περιτριγυριζόταν  από μια συνοδεία αποτελούμενη από σοφέρ, παρκαδόρους, προσωπικές γραμματείς και δύο ερωμένες.(!)
Χάρις στην φήμη που είχε αποκτήσει, πολλοί επώνυμοι προσέτρεχαν για να χειρουργηθούν από αυτόν. Σύμφωνα με την ειδησεογραφία μεταξύ αυτών ήταν και ο Ελευθέριος Βενιζέλος. Είναι δε χαρακτηριστικός ο τρόπος που παρουσιάζεται η είδηση από τους αντιβενιζελικούς! 

Το 1927 χάρις στην οικονομική ευμάρεια που είχε αποκτήσει αγόρασε και εγκαταστάθηκε σε πύργο στην Κυανή Ακτή.

Τα πειράματα όμως του Βορονώφ με σκοπό η νεότητα στους ανθρώπους να διατηρείται για χρόνια, σύμφωνα με τα εξαγγελλόμενα από αυτόν δεν μπορούσε να αφήσει εκτός και τον γυναικείο πληθυσμό!

 

Δεν πρέπει να λησμονούμε ότι η εποχή που ο Βορονώφ έγινε διάσημος, ήταν και η εποχή της ανόδου του φασισμού και του ναζισμού, με τις καθαρά αντιεπιστημονικές θεωρίες περί κατωτέρων και ανωτέρων φυλών. Δεν ξέρω βέβαια αν οι δηλώσεις του περί δημιουργίας φυλής υπεράνθρωπων, βασίζονται σε αυτές τις θεωρίες ή απλά αποτελούσαν υπερφίαλες δηλώσεις βασιζόμενες στην προσωπική του άποψη για τα αποτελέσματα των θεραπειών του.
Πάντως η οικογένεια του στην Ρωσία που καταγόταν ήταν Εβραίοι και ο ίδιος είχε υποβληθεί σε περιτομή.

Το μόνιμο πρόβλημα που αντιμετώπιζε ο Βορονώφ ήταν η ανεύρεση πιθήκων για να μπορέσει να εφαρμόσει την μέθοδο του.
Φαίνεται όμως ότι ήταν εφευρετικός και πειστικός και έτσι όπως διαβάζουμε στην ειδησεογραφία, έπεισε τον εκπρόσωπο της εκκλησίας στην Νέα Γουινέα να τον προμηθεύσει από εκεί με πιθήκους.
Αλλά και στην Σοβιετική Ένωση για να μπορεί να προμηθεύεται πιθήκους φαίνεται  ότι  κατασκευάστηκε πιθηκοτροφείο στο Σοχούμ! 

Η φρενίτιδα που είχε καταλάβει τον κόσμο σε όλη την υφήλιο για τα αποτελέσματα της θεραπείας του, ήταν αποτέλεσμα των όσων διάβαζε στις εφημερίδες όπως πχ στην παρακάτω κωμικοτραγική ιστορία του πάμπλουτου 83χρονου Αργεντινού που καθώς ξανάγινε νέος παντρεύτηκε ένα κορίτσι 13 χρονών!

Εκτός όμως από τον Βορονώφ υπήρχαν και άλλοι επιστήμονες εκείνα τα χρόνια που προσπαθούσαν με τις δικές τους έρευνες να βρουν την ουτοπική απάντηση στο πως μπορούμε να ξαναγινόμαστε νέοι.

Υπήρχαν όμως και αρκετοί που ήταν επιφυλακτικοί στα όσα διεκήρυσσε αυτός. Δεν ξέρω αν πράγματι είχε δηλώσει ότι είχε πετύχει να τεκνοποιήσει μια γουρούνα με την ενέργεια υπεριώδους ακτίνας (!) αλλά το χρονογράφημα του θεατρικού συγγραφέα Παντελή Χόρν, πατέρα του γνωστού ηθοποιού, είναι απολαυστικό!

Θέτοντας βέβαια σε επιστημονική βάση την αμφισβήτηση της θεραπείας του Βορονώφ είναι και το παρακάτω άρθρο που δημοσιεύτηκε στο ΕΜΠΡΟΣ το 1927.

Τέλος υπήρξαν και περιπτώσεις που ασθενείς του τον κατηγορούσαν ότι όχι μόνο δεν ξανάνιωσαν αλλά χειροτέρεψαν μετά την εγχείρηση του.

Στο βιβλίο του The Monkey Gland Affair,το 1986, ο David Hamilton, ένας έμπειρος χειρουργός μεταμοσχεύσεων, εξηγεί πώς ο  ιστός των λίγων χιλιοστών πάχους που εισάγεται σε έναν άνθρωπο, δεν απορροφάται, αλλά απορρίπτεται αμέσως. Στην καλύτερη περίπτωση, οδηγεί σε ουλώδη ιστό, ο οποίος θα μπορούσε να ξεγελάσει ένα άτομο να πιστέψει ότι το μόσχευμα είναι ακόμα στη θέση του. Αυτό σημαίνει ότι οι πολλοί ασθενείς που υποβλήθηκαν στη χειρουργική επέμβαση και επαίνεσαν τον Βορονώφ,  «βελτιώθηκαν» προφανώς από το φαινόμενο placebo.
Ήδη στη δεκαετία του 1940, ο Kenneth Walker, ένας διαπρεπής Βρετανός χειρουργός, απέρριψε τη θεραπεία του Βορονώφ  ως «όχι καλύτερη από τις μεθόδους των μαγισσών και των μάγων».
Το 2005, ο Kahn δήλωσε ότι το έργο του Βορονώφ και άλλων, στις δεκαετίες του 1920 και του 1930 ήταν η βάση για τη θεραπεία αναζωογόνησης, αλλά ότι οι θεραπείες που αναπτύχθηκαν τότε «έλαβαν ευρεία προσοχή (συμπεριλαμβανομένης της γελοιοποίησης) στον δημοφιλή Τύπο, διαδόθηκαν γρήγορα από  άτομα με αμφισβητήσιμη εκπαίδευση και ηθικά κίνητρα, και τελικά σχετικά γρήγορα εξαφανίστηκε από την κοινή χρήση».
 
(συνεχίζεται)
 
ΤΟ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ
Α΄ΟΙ ΜΕΤΑΜΟΣΧΕΥΣΕΙΣ ΑΔΕΝΩΝ, Ο ΒΟΡΟΝΩΦ ΚΑΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΙΑΤΡΟΙ.

ΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ

Γ΄ Ο ΒΟΡΟΝΩΦ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΜΕΡΙΚΑ ΕΥΤΡΑΠΕΛΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΜΕΤΑΜΟΣΧΕΥΣΕΙΣ.

 
Τα σχόλια δημοσιεύονται μετά από έγκριση.
 

Α΄ΟΙ ΜΕΤΑΜΟΣΧΕΥΣΕΙΣ ΑΔΕΝΩΝ, Ο ΒΟΡΟΝΩΦ ΚΑΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΙΑΤΡΟΙ.

Στις πρώτες δεκαετίες του περασμένου αιώνα στους κορυφαίους της επιστημονικής κοινότητας ήταν ο ιατρός Σέργιος Αμπράμοβιτς Βορονώφ, ρωσικής καταγωγής γάλλος χειρουργός.
Ο Βορονώφ είχε γίνει διάσημος χάρις στις μεταμοσχεύσεις που έκανε από όρχεις πιθήκων σε όρχεις ανδρών, πιστεύοντας ότι έτσι μπορεί να τους προσφέρει μακροημέρευση και αναζωογόνηση και την δυνατότητα να ζει κανείς μέχρι τα 150 όπως διαβάζουμε σε σχετική ανταπόκριση από Παρίσι.

Ο γεννημένος το 1866 Βορονώφ πίστευε ότι θα ζήσει μέχρι το 2000, αλλά δυστυχώς πέθανε το 1951 και στην σχετική ειδησεογραφία για τον θάνατο του μπορούμε να διαβάσουμε και μια σύντομη βιογραφία του.

Στα παρακάτω σχετικά άρθρα έχω γράψει για τα χρόνια εκείνα που η ιατρική σιγά σιγά άρχιζε, με αρκετά βέβαια σκαμπανεβάσματα, να  αποκτά ταχύτερα και με συνεχώς αυξανόμενο ρυθμό μια τεράστια ποσότητα νέων γνώσεων τόσο για την λειτουργία του ανθρωπίνου σώματος όσο και για την διάγνωση και θεραπεία  των διαφόρων νόσων του.
Η ΙΑΤΡΙΚΗ ΣΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΥ ΕΞΕΛΙΣΣΟΤΑΝ ΣΕ ΕΠΙΣΤΗΜΗ α΄μέρος
Η ΙΑΤΡΙΚΗ ΣΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΥ ΕΞΕΛΙΣΣΟΤΑΝ ΣΕ ΕΠΙΣΤΗΜΗ β΄μερος...
Η ΙΑΤΡΙΚΗ ΣΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΥ ΕΞΕΛΙΣΣΟΤΑΝ ΣΕ ΕΠΙΣΤΗΜΗ γ΄μέρος
Η ΙΑΤΡΙΚΗ ΣΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΥ ΕΞΕΛΙΣΣΟΤΑΝ ΣΕ ΕΠΙΣΤΗΜΗ δ΄μέρος (τελευταίο)
Τα χρόνια που μεσουράνησε ο Βορονώφ, εκτός από αυτόν,  πολλοί σοβαροί και σημαντικοί επιστήμονες σε όλο τον κόσμο είχαν αρχίσει να πειραματίζονται με τις μεταμοσχεύσεις με τις οποίες πίστευαν ότι θα προσφέρουν σημαντική βοήθεια στους ασθενείς.
Δεν ήξεραν βέβαια τότε για την ιστοσυμβατότητα και ούτε, μέχρι το 1935, είχε ακόμη απομονωθεί η τεστοστερόνη.
Επίσης εκείνα τα χρόνια δεν υπήρχαν οι σημερινοί κανόνες δεοντολογίας για τα ιατρικά πειράματα.
Στον ελληνικό τύπο το 1919 σε πρωτοσέλιδο στο ΕΜΠΡΟΣ διαβάζουμε για την πειραματική μεταμόσχευση από εκτελεσθέντα σε άλλο κατάδικο μαζί με την φωτογραφία του Βορονώφ που ισχυρίζεται ότι ανακάλυψε το ελιξίριο της νεότητας! 

Βέβαια αρχικά οι απόψεις του Βορονώφ για αναζωογόνηση του ανθρωπίνου οργανισμού με την μέθοδο του, αντιμετωπίστηκαν με σκεπτικισμό από μέρος του ιατρικού κόσμου και λόγω  της ευρύτερης προβολής που είχε γίνει από τον τύπο της εποχής και βέβαια λόγω της διασφάλισης της νεότητας  αντιμετώπισαν και την σάτιρα των δημοσιογράφων.

Στο παραπάνω σατιρικό κείμενο αναφέρεται και ο «κοκκοροκτόνος» ! καθηγητής Σκεύος Ζερβός του οποίου οι διάφορες έρευνες είχαν γίνει γνωστές από νωρίς στην Ελλάδα.
΄Ο Ζερβός ήταν μια σημαντική Ιατρική και Εθνική προσωπικότητα, γιατί πρωτοστάτησε στην απελευθέρωση των Δωδεκανήσων και για τον λόγο αυτό οι Ιταλοί τον είχαν καταδικάσει σε θάνατο.
Είναι διεθνώς γνωστός για την νόσο των γυμνών σπογγαλιέων που φέρει το όνομα του.
Είχε σπουδάσει Ιατρική στα Πανεπιστήμια Αθηνών, Μονάχου, Βερολίνου Βιέννης, Λειψίας και Παρισίων και η ιδέα των μεταμοσχεύσεων του γεννήθηκε όταν άσκησε Ιατρική στην Σμύρνη «εκ των γενομένων υπ΄αυτόν  εν τω γυναικωνίτη του Πασά Σμύρνης  παρατηρήσεων»  
Προφανώς το έναυσμα ήταν το ίδιο με του Βορονώφ γιατί και αυτός είχε προσληφθεί ως χειρουργός του Χεβίδου της Αιγύπτου όταν παρατήρησε τα αποτελέσματα του ευνουχισμού.
Ο Ζερβός το 1909 εξέδωσε το βιβλίο του «Περί μεταμοσχεύσεως των όρχεων» στη γαλλική γλώσσα.  και είχε ανακοινώσει το 1935 και δύο περιπτώσεις μεταμοσχεύσεων όρχεων  σκύλου στην μασχάλη και το βραχίονα ασθενών, προκαλώντας όμως τον έντονο σκεπτικισμό των ακροατών του από τα συζητήσιμα αποτελέσματα που είχε.
Το 1910 ο Ζερβός ήταν ο πρώτος που μεταμόσχευσε όρχι πιθήκου σε άνθρωπο, τεχνική που αργότερα χάρις σε αυτήν ο Βορονώφ έγινε διάσημος. Ο Βορονώφ το 1934  αναγνώρισε επισήμως ότι ο Ζερβός προηγήθηκε αυτού..
Σύμφωνα με μελέτη του Ινστιτούτου ARISTEiA ο Ζερβός ανήκει στους 63 ιατρούς και ερευνητές βιοϊατρικής που επιλέχθηκαν, μεταξύ 120 διακεκριμένων Ελλήνων επιστημόνων, από το 1821-2021.

Πέθανε το 1966 πάμφτωχος και μόνος.

Όμως εκτός από τον Σκεύο Ζερβό και άλλοι Έλληνες γιατροί είχαν ασχοληθεί με τις μεταμοσχεύσεις αδένων.
Ο Θ.Παπαδόπουλος το 1900 είχε εκτελέσει μεταμοσχεύσεις στο Παρίσι με τον καθηγητή Taffier. Με την μέθοδο του Taffier ο Σωκράτης Τσάκωνας έκανε στον Ευαγγελισμό μεταμόσχευση ωοθηκών από γυναίκα σε γυναίκα.
Το 1909 στην Βιέννη ο γυναικολόγος Μπούκουρας πέτυχε «ετερομεταμόσχευσιν ωοθήκης ινδοχοίρου επό ευνουχισθείσης λαγωού»
Το 1924 ο Σπ.  Οικονόμου μεταμόσχευσε όρχεις πιθήκου. Μετά λίγα χρόνια οι Αποστολόπουλος και Σωφρόνης προσπάθησαν να μεταμοσχεύσουν όρχεις νεαρού ατόμου σε γέροντα στον Ευαγγελισμό.
Από τα παραπάνω αντιλαμβάνεται κανείς ότι οι μεταμοσχεύσεις αδένων ανήκαν, εκείνα τα χρόνια, στην  πρωτοπορία της ιατρικής έρευνας με την οποία είναι φανερό ότι οι Έλληνες γιατροί, παρά τα προβλήματα που αντιμετώπιζε εκείνα τα χρόνια η χώρα, κατάφερναν να συμπορεύονται με όσα απασχολούσαν την τότε διεθνή επιστημονική έρευνα.

ΤΑ ΕΠΟΜΕΝΑ

Β΄ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΥ ΜΕΣΟΥΡΑΝΟΥΣΕ Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΟΥ ΒΟΡΟΝΩΦ .

Γ΄ Ο ΒΟΡΟΝΩΦ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΜΕΡΙΚΑ ΕΥΤΡΑΠΕΛΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΜΕΤΑΜΟΣΧΕΥΣΕΙΣ.

 
Τα σχόλια δημοσιεύονται μετά από έγκριση. 

Η ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΕΡΟΧΗ ΜΑΣ ΕΝΑΝΤΙ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ ΛΑΩΝ

Δεν ξέρω τι γίνεται με τα άλλα έθνη, αλλά οι Έλληνες στην πλειοψηφία τους πιστεύουν ότι λίγο πολύ αποτελούμε ένα λαό που ξεχωρίζει από τους άλλους, λέγοντας χαρακτηριστικά πως «όταν εμείς φτιάχναμε Παρθενώνες αυτοί βρίσκονταν ακόμα στα δέντρα» και πως σε όποιο κράτος  βρεθούμε αμέσως ξεχωρίζουμε.
Προφανώς και υπάρχουν άτομα που διακρίνονται στον τομέα τους και στην επιστήμη τους αλλά δυστυχώς αποτελούν  μεμονωμένες περιπτώσεις άσχετες από τον γενικό κανόνα.
Το τεκμηριωμένο άρθρο του Θοδωρή Γεωργακόπουλου με τίτλο Ο μύθος του ελληνικού ανθρώπινου δυναμικού επιβεβαιώνει δυστυχώς με στοιχεία τα όσα γράφω παραπάνω.
Μεταφέρω εδώ μερικές παραγράφους με στοιχεία από το άρθρο. Οι υποσημειώσεις με κόκκινα  γράμματα  είναι δικές μου.

Μετά, όμως, έρχεται η κάθε PISA και καταρρίπτει αυτή την ψευδαίσθηση, αποκαλύπτει ότι πρόκειται για πλάνη. Υπάρχουν, πράγματι, “αστέρια” που βγαίνουν από το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα, όπως βγαίνουν από όλα τα εκπαιδευτικά συστήματα του κόσμου. Στην Ελλάδα, όμως, τα “αστέρια” με τον ορισμό της PISA είναι το 0,9% του συνόλου. Στην Πορτογαλία, όπου επίσης έχουν αστέρια, αυτά είναι το 3,3% του συνόλου. Στην Εσθονία, που πριν από 30 χρόνια ήταν μια κατεχόμενη κομμουνιστική δικτατορία, το 6,1% του συνόλου.

Εκτός από την PISA, o ΟΟΣΑ κάνει και μια άλλη περιοδική έρευνα που μετρά τις δεξιότητες, η οποία απευθύνεται στους ενήλικες. Η PIAAC διεξάγεται κάθε δέκα χρόνια σε περίπου 40 χώρες και εξετάζει ένα μεγάλο δείγμα ατόμων ηλικίας 16-65 ετών σε τρία θέματα: Κατανόηση κειμένου, μαθηματικά και “επίλυση προβλημάτων σε τεχνολογικά πλούσιο περιβάλλον”. Προχτές η “Κ” δημοσίευσε ένα special report του καθηγητή στο Πολυτεχνείο του Μιλάνου Μάνου Ματσαγγάνη για τις δεξιότητες των Ελλήνων που, μεταξύ πολλών άλλων, αναλύει και τα αποτελέσματα της τελευταίας PIAAC του 2015 για την Ελλάδα. Τα αποτελέσματα, αναμενόμενα, δεν είναι καλά.
Ίσως το πιο κραυγαλέο στοιχείο που προκύπτει από την έρευνα είναι το εξής: το 19% των πρόσφατων αποφοίτων πανεπιστημίων ή μάστερ στην Ελλάδα, είναι λειτουργικά αναλφάβητοι. Πάρτε λίγα λεπτά για να χωνέψετε τι σημαίνουν αυτές οι λέξεις. 1 στους 5 νέους αποφοίτους τριτοβάθμιας εκπαίδευσης δεν έχουν ούτε καν τις βασικές δεξιότητες για να ανταποκριθούν σε ένα απλό μαθηματικό πρόβλημα, να καταλάβουν τι λέει ένα απλό καθημερινό κείμενο, ή να βρουν μια σελίδα στο ίντερνετ. Είναι τεράστιο ποσοστό, το μεγαλύτερο από όλες τις χώρες του ΟΟΣΑ που συμμετείχαν στην έρευνα (ίσο με της Τουρκίας). Ποιο ήταν το ποσοστό αναλφάβητων νεών πτυχιούχων στην Εσθονία, ας πούμε; Κάτω από 5%. Στην Τσεχία; Κάτω από 2%.
Το πρόβλημα είναι οριζόντιο. Το ότι το 19% των νέων πτυχιούχων και το 28% των αποφοίτων λυκείου είναι λειτουργικά αναλφάβητοι δεν σημαίνει ότι οι υπόλοιποι είναι αστέρια. Σημαίνει ότι το επίπεδο των δεξιοτήτων των Ελλήνων είναι γενικότερα πολύ χαμηλότερο από το επίπεδο δεξιοτήτων άλλων συγκρίσιμων χωρών. Ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον εύρημα από την PIAAC είναι το ότι Ελληνίδες και Έλληνες που γεννήθηκαν στη δεκαετία του ’50 έχουν ελάχιστα χειρότερες δεξιότητες από Ελληνίδες και Έλληνες που γεννήθηκαν στη δεκαετία του ’80, κάτι πρωτοφανές που, βεβαίως, δεν συμβαίνει πουθενά αλλού (αυτές οι γενιές στις άλλες χώρες έχουν κατά μέσο όρο 29 μονάδες διαφορά -στην Ελλάδα μόλις 6). Και ίσως το σημαντικότερο απ’ όλα: το ποσοστό των Ελλήνων ενηλίκων που έχουν αυτό που στον ΟΟΣΑ αποκαλούν “σφαιρικές δεξιότητες”, την ικανότητα δηλαδή να διαβάζουν και να καταλαβαίνουν μεγάλα κείμενα και να εξάγουν πληροφορίες από αυτά, να  κάνουν βασικούς υπολογισμούς και να καταλαβαίνουν δεδομένα και στοιχεία σε πίνακες και διαγράμματα, και να χρησιμοποιούν ιστοσελίδες ή να κάνουν βασικές διαδικασίες σε υπολογιστικά φύλλα εργασίας, είναι μόλις το 9,3% του συνόλου του πληθυσμού. Αυτοί που έχουν τις βασικές δεξιότητες για να ανταποκριθούν στις ανάγκες της σύγχρονης ζωής και ενός απαιτητικού εργασιακού περιβάλλοντος, είναι τόσοι. Ούτε 1 στους 10. Είναι απίστευτο ποσοστό, αποκαρδιωτικό, σοκαριστικό. Εντελώς αναμενόμενο, λαμβάνοντας υπόψιν και τα αποτελέσματα της PISA, βεβαίως. Γιατί εκείνα τα παιδιά που συμμετέχουν στην PISA από το 2000 κιόλας, είναι που μετά συμμετέχουν και στην PIAAC, όταν ενηλικιωθούν. Δεν έχει μεσολαβήσει τίποτε, δεν έχει αλλάξει κάτι. Στις περισσότερες αντίστοιχες με τη δική μας χώρα το ποσοστό του ενήλικου πληθυσμού που έχουν “σφαιρικές δεξιότητες” είναι από 20% (στη Σλοβενία) μέχρι 40% (στη Φινλανδία). Μόνο εμείς, η Χιλή και η Τουρκία εμφανίζουμε μονοψήφια ποσοστά.

πρόσφατη έκθεση του ΟΟΣΑ βρήκε ότι η παραγωγικότητα της εργασίας στην Ελλάδα είναι 29% κάτω του μέσου όρου των κρατών-μελών του οργανισμού. Εξαιρετικά ενδιαφέρον, όμως, είναι και το ότι στην Ελλάδα δεν έχουμε πρόβλημα μόνο στο επίπεδο των δεξιοτήτων των υπαλλήλων γραφείου ή των εργατών. Στοιχεία από την Παγκόσμια Έρευνα Διοίκησης Επιχειρήσεων (WMS) έδειξαν ότι οι Έλληνες μάνατζερ εμφανίζουν το χειρότερο επίπεδο από τους μάνατζερ των 20 χωρών που συμμετείχαν στην έρευνα. Στο special report ο συγγραφέας επέλεξε δύο αποσπάσματα από την έκθεση της WMS για την Ελλάδα, τα οποία τα βρήκα εκπληκτικά: «Οι ελληνικές επιχειρήσεις”, λέει, “έχουν τις χειρότερες επιδόσεις σε θέματα που απαιτούν διαχείριση ανθρώπων, προγραμματισμό και εποπτεία, που απαιτούν συνέργειες, διάλογο, και συνεργασία. Τα καταφέρνουν καλύτερα σε θέματα που απαιτούν τη λήψη αποφάσεων, ενδεχομένως από ένα μόνο άτομο». Φυσικά! Πόσο ελληνικό. Και επίσης: «Ο μέσος Έλληνας μάνατζερ δείχνει να μην έχει συναίσθηση του πόσο παρωχημένες είναι οι διοικητικές του πρακτικές, ενώ ταυτόχρονα αισθάνεται μεγάλη αυτοπεποίθηση για την ποιότητα του μάνατζμεντ της επιχείρησής του». Εννοείται! Όσες και όσοι έχετε εμπειρία από επιχειρήσεις και εργασιακά περιβάλλοντα στον ιδιωτικό και το δημόσιο τομέα, ασφαλώς διαβάζετε αυτά τα λόγια και τα βρίσκετε να κουμπώνουν απόλυτα στην προσωπική σας εμπειρία.
 
Σχετικά με το θέμα στοιχεία:
https://www.naftemporiki.gr/society/1545488/ta-apotelesmata-toy-programmatos-pisa/

 
https://www.dianeosis.org/2016/06/survey-of-adult-skills/
 
Τα σχόλια δημοσιεύονται μετά από έγκριση.

ΟΙ ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ ΤΟΥ 2023 ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΓΝΩΣΤΟΥΣ ΚΡΙΤΙΚΟΥΣ

Έχει ενδιαφέρον να δούμε ποιες ήταν οι καλύτερες ταινίες του 2023 που έχουν προβληθεί στην χώρα μας, σύμφωνα με την γνώμη 4 από τους πιο αξιόλογους κινηματογραφικούς κριτικούς, του Θοδωρή Κουτσογιαννόπουλου (ΘΚ)  της Lifo, του Κωνσταντίνου Καϊμάκη (KΚ) της Athens Voice  και των κριτικών στο ΑΘΗΝΟΡΑΜΑ Χρήστου Μήτση (ΧΜ) και Γιάννη Καντέα-Παπαδόπουλο (ΓΚΠ)
Οι  4 κριτικοί επέλεξαν συνολικά  από 22 ταινίες για τις 10 καλύτερες της χρονιάς.
Με μαύρα γράμματα είναι οι ταινίες που δεν έχω δει, με κόκκινα αυτές που έχω δει και με πράσινα μια σύντομη δική μου κριτική και βαθμολόγηση στην κλίμακα 0-5. Μετά τα αρχικά των κριτικών ο αριθμός είναι η σειρά που έχουν επιλέξει ο καθένας την ταινία.
Και οι 4 συμφωνούν σε τρείς ταινίες ότι πρέπει να συμπεριληφθούν στις 10, συμφωνούν δε πως η ΠΡΩΤΗ θέση  ανήκει στη
 Ζώνη Ενδιαφέροντος  (The Zone of Interest) του Τζοναθαν Γκλέιζερ

Σε όλη την ταινία είναι εμφανές, βασικά από τα μονίμως μακρινά πλάνα (δεν υπάρχει ούτε ένα γκρο πλαν) ότι η επιλογή του σκηνοθέτη είναι να περάσει στον θεατή την αντίστιξη μεταξύ της φρίκης του στρατοπέδου, που μόνο το ακούμε, και της ανέφελης οικογενειακής ζωής του Ες δίπλα σε αυτό που επιβεβαιώνει την κοινοτοπία του κακού της Χ.Αρέντ. Μαζί με την μουσική υπόκρουση στην αρχή και το τέλος αυτό το πετυχαίνει αλλά μετά την πρώτη ώρα επειδή η ταινία δεν έχει κάποια κορύφωση αρχίζει και κουράζει τον θεατή.  3

 
Οι άλλες δύο είναι:
 Tar  του Τοντ Φιλντ             ΘΚ2 ΚΚ 2  ΧΜ 2   ΓΚΠ  3
Μια σκληρή απεικόνιση της αποδόμησης μιας κορυφαίας διευθύντριας ορχήστρας κλεισμένης στην εγωιστική της αυταρέσκεια με την εξαιρετική Μπλάνσετ στον καλύτερο ρόλο της σταδιοδρομίας της   3
 
Ανατομία Μιας Πτώσης  (Anatomie d Une Chute / Anatomy of a Fall) της Ζιστίν Τριέ   ΘΚ 4   ΚΚ3  ΧΜ 5   ΓΚΠ 8
Χάρις στους εξαιρετικούς πρωταγωνιστές αλλά και στο καταπληκτικό σενάριο της η ταινία αυτή σε σχέση με την πλοκή της θυμίζει Χιτσκοκ και όσον αφορά τις σχέσεις του ζευγαριού ταινίες του Μπέργκμαν. Ίσως η καλύτερη ταινία του Ευρωπαϊκού κινηματογράφου φέτος.  4
 
 3 συμφωνούν σε 2 ταινίες
Οι Δολοφόνοι του Ανθισμένου Φεγγαριού ( Killers of the Flower Moon) του Μάρτιν Σκορτσέζε   ΚΚ 4  ΧΜ 4   ΓΚΠ 6
Σχεδόν σε 3 ½ ώρες, ο Σκορτσέζε με βασικούς πρωταγωνιστές τον εξαιρετικό Ρόμπερτ Ντε Νίρο αλλά και τον ισάξιο Λεονάρντο Ντι Κάπριο, καταφέρνει σε μια ταινία να μας δώσει την εικόνα μιας Αμερικής που το χρήμα αποκτημένο με κάθε τρόπο αποτελεί το βασικό συστατικό για την εκπλήρωση του Αμερικανικού ονείρου, μαζί με την εικόνα μιας αναπτυσσόμενης επαρχιακής πόλης με ουσιαστική έλλειψη νόμου, αλλά και τη εικόνα της έναρξης επιβολής του νόμου από το κράτος με την δημιουργία του FBI. Όλα αυτά γίνονται ταυτόχρονα με την ανάπτυξη μιας προσωπικής ιστορίας που τα συνδέει. Θα έλεγα ότι αν ο Τζων Φόρντ με τις ταινίες του δημιούργησε τον μύθο για την κατάκτηση της Δύσης, ο Σκορτέζε με αυτή την ταινία κατάφερε να τον αποδημήσει, καθώς ανέδειξε την ύπαρξη μιας υπάρχουσας και κληρονομικά διατηρούμενης βίας στην αμερικανική κοινωνία που δεν έχει καμία μυθική διάσταση. Το ιδιοφυές τέλος της ταινίας, στο οποίο εμφανίζεται και ο ίδιος, αποτελεί ένα εκπληκτικό εύρημα που αποδεικνύει πως η βία αυτή γίνεται τελικά ανώδυνη και αποδεκτή όταν μεταβάλλεται σε θέαμα και ακρόαμα. 5
 
Πεσμένα Φύλλα (Kuolleet Lehdet / Fallen Leaves) του Άκι Καουρισμάκι ΚΚ 6  ΓΚΠ 9  ΧΜ 10
 Ο Καουρισμάκι κατάφερε με αυτή την ταινία του να αποδείξει πως ένα απλό και συνηθισμένο θέμα στα χέρια ενός ικανού μέτρ μπορεί να γίνει ένα κινηματογραφικό αριστούργημα χάρις στον επιδέξιο συνδυασμό εικόνας, μουσικής και ηθοποιών που με την έκφραση των προσώπων τους, παρά με τον διάλογο, μπορούν να μας μεταδώσουν πλήρως τα συναισθήματα τους.4

 
Σε 6 συμφωνούν οι δύο από τους τρεις κριτικούς
 
Οπενχάιμερ (Oppenheimer) του Κρίστοφερ Νόλαν    ΘΚ 3 ΚΚ 9
Ευτυχώς πριν να δω την ταινία είχα δει την τηλεοπτική σειρά Μανχάταν και είχα γνωρίσει τα περισσότερα από τα πρόσωπα που, με καταιγιστικό ρυθμό, εμφανίζονται στην ταινία και τα οποία δεν είναι γνωστά στους περισσότερους θεατές . Ο Νόλαν θεωρεί δεδομένο ότι ο θεατής γνωρίζει τόσο τις διαδικασίες των επιτροπών που ελέγχουν την πολιτική δράση Oppenheimer όσο και τα διάφορα πρόσωπα που σχετίζονται μαζί του και σκιαγραφεί με συνεχή χρονική εναλλαγή τα γεγονότα της ζωής και το πετυχαίνει, αποσπώντας εξαιρετικές ερμηνείες από τον Cillian Murphy και τον Robert Downey Jr ενώ ο Matt Damon και η Emily Blunt είναι απλά επαρκείς στους ρόλους τους. Προσωπικά η ταινία μου άρεσε, αν και θεωρώ ότι δεν απευθύνεται στο ευρύ κοινό.  3
 
 Τα Πνεύματα του Ινισέριν (The Banshees of Inisherin) του
Μάρτιν ΜακΝτόνα  ΧΜ 3   ΓΚΠ 4
Μάρτιν ΜακΝτόνα  ΧΜ 3   ΓΚΠ 4
Η επιτυχία της ταινίας βασίζεται στο εξαιρετικό συνδυασμό του Colin Farrell με τον Brendan Gleeson και στο μοναδικό τοπίο της Ιρλανδίας αλλά χωλαίνει στο απίθανο και παράλογο σενάριο της.  2 ½
 
Περασμένες Ζωές  (Past Lives) της Σελίν Σονγκ  ΘΚ 5  ΓΚΠ 7
Μια εξαιρετικής ευαισθησίας ταινίας που με εξαιρετικό τρόπο η σκηνοθέτις μας δίνει με τις εικόνες τα περίπλοκα συναισθήματα των ηρώων της. 3
 
Η Χώρα του Θεού ( Vanskabte Land / Godland) του Χλίνουρ Πάλμασον ΓΚΠ 5  ΧΜ 6
Σε ένα καθηλωτικό και μοναδικής ομορφιάς αλλά και αγριότητας τοπίο μια ιστορία που θα χρειαζόταν μια καλύτερη ανάπτυξη των χαρακτήρων των ηρώων της. 2
 
 Close  του Λούκας Ντοντ ΘΚ 6  ΧΜ 8
Μια ταινία χαμηλών τόνων αλλά έντονων συναισθημάτων τα οποία διαπιστώνουμε όχι από τους διαλόγους αλλά από τις καταπληκτικές από κοντά λήψεις της κάμερας όταν εστιάζεται στα πρόσωπα των δύο εξαιρετικών μικρών πρωταγωνιστών της . 3 ½
 
 Στη Φωτιά (La Passion de Dodin Bouffant / The Pot au Feu)του Τραν Αν Χουνγκ  ΘΚ 8   ΧΜ 9
 
Τέλος υπάρχουν και ταινίες που αποτελούν πρόταση  ενός μόνο κριτικού.
 
How to Have Sex της Μόλι Μάνινγκ Γουόκερ ΓΚΠ 2
Παρά τους ξέφρενους ρυθμούς που κυριαρχούν στην ταινία, είναι ιδιαίτερα ευαίσθητη η κινηματογραφική ματιά της Μόλι Μάνινγκ Γουόκερ στην απεικόνιση των συναισθημάτων, κυρίως της πρωταγωνίστριας από τις τρείς φίλες αλλά και των αγοριών της παρέας, που φτάνοντας στην ενηλικίωση αντιμετωπίζουν το σεξ σαν κάποια υποχρέωση που δεν εμπλέκει, όπως νομίζουν, το συναίσθημα.  4
 
Ξερά Χόρτα  (Kuru Otlar Üstüne) του Νουρί Μπιλγκέ Τσεϊλάν ΚΚ 5

Σεντ Ομέρ (Saint Omer) της Αλίς Ντιόπ  ΚΚ 7

 Όλη η ομορφιά και η αιματοχυσία (All the Beauty and the Bloodshed) της Λόρα Πόιτρας   ΘΚ 7
Αρκετά χαοτική και μακροσκελής εξιστόρηση της μποέμ και περιθωριακής ζωής της φωτογράφου Ναν Γκόλντιν στην ΝΥ και της ακτιβιστικής δράσης της, εναντίον της οικογενείας των φιλότεχνων Σάκλερ, που προκάλεσαν στις ΗΠΑ πλήθος εξαρτημένων από τα οποιοειδή, εστιασμένη βασικά στην απόσυρση του ονόματος τους ως χορηγών σε διάφορα μεγάλα μουσεία. Το πως η εταιρεία των Σάκλερ κατάφερε να πλουτίσει από την διάδοση των οποιοειδών μας το εξηγεί καλύτερα η εξαιρετική μίνι σειρά  Dopesick. 2
 
Το Μπλε Καφτάνι ( Bleu du Caftan / The Blue Caftan) της Μαριάμ Τουζανί   ΧΜ 7
Τολμηρή θεματολογία για την χώρα που γυρίστηκε με εξαιρετικά πλάνα στα οποία τα βλέμματα λένε πολύ περισσότερα από τα στόματα αλλά λίγο κουραστική στην εξέλιξη της ταινία με τις επαναλαμβανόμενες σκηνές της.  2 ½
 
Το ήσυχο κορίτσι  (An Cailín Ciúin / The Quiet Girl) του Κόλουμ Μπερέιντ ΚΚ 8
 
Στο Γραφείο Καθηγητών (Das Lehrerzimmer/The Teachers Lounge) ΘΚ 9
Συγκλονιστική ταινία με πρωτότυπο θέμα και εξέλιξη σαν θρίλερ, καθώς η αλήθεια δεν οδηγεί πάντα στην κάθαρση με την δικαίωση του θύματος 4
 
Ευλογία (Benediction) ΘΚ 10 του Τέρενς Ντέιβις
Κουραστική βιογραφία του ποιητή Σασούν και των γκαίη καλλιτεχνικών και λογοτεχνικών κύκλων του Λονδίνου που ζούσε την εποχή του μεσοπολέμου και η οποία παρά τις ενσωματωμένες σκηνές επικαίρων του Α΄Παγκ. Πολέμου, δεν πετυχαίνει να δώσει στο μη αγγλόφωνο κοινό την αξία της αντιπολεμικής του ποίησης ούτε και τους λόγους στροφής του στον καθολικισμό.   1
 
Επιστροφή στη Σεούλ (Retour à Séoul) του Νταβί Τσου ΓΚΠ 10
 Ενδιαφέρουσα ταινία με βασικό θέμα τα ανάμικτα συναισθήματα   της πρωταγωνίστριας που μετανάστευσε μακριά από την χώρα της και του νανικού αμόρε της που παρέμεινε στην πατρίδα του. 2 ½

Το ήσυχο κορίτσι  (An Cailín Ciúin / The Quiet Girl) του Κόλουμ Μπερέιντ ΚΚ 8
Ιερή αράχνη (Holy Spider) του Αλί Αμπάσι ΚΚ 10
Συναρπαστική ταινία στην ουσία καταγγέλλει τον επικρατούντα στην Περσία αντιφεμινισμό βασισμένο σε μεγάλο βαθμό σε θρησκευτικές πεποιθήσεις 3 ½
 
 
Μερικές ταινίες ακόμη που ξεχώρισαν κατά τους δύο κριτικούς του ΑΘΗΝΟΡΑΜΑΤΟΣ και τον κριτικό της Athens Voice είναι:
(ΧΜ)   Επιστροφή στη Σεούλ του Νταβί Τσου, 
 
Περασμένες Ζωές της Σελίν Σονγκ, 
 
Ο Εχθρός Δίπλα μου του Ροδρίχο Σορογκογιέν, 
Εξαιρετική ταινία που αποτυπώνει με ιδιαίτερο τρόπο το κλίμα ξενοφοβίας στην κλειστή και πρωτόγονη κοινωνία ενός χωριού και οι αναπότρεπτες συνέπειες αυτής την κατάστασης.  3

Το Τέρας (Kaibutsu / Monster) του Χιροκάζου Κορεέντα, 
 
Πινόκιο του Γκιγιέρμο ντελ Τόρο, 
Ιδιαίτερα καλόγουστη και με φαντασία απόδοση του παραμυθιού που απευθύνεται πάντως περισσότερο σε ενήλικο κοινό. 3

Όλη η Ομορφιά και η Αιματοχυσία της Λόρα Πόιτρας, 
 
Ο Καθεδρικός του Ρίκι Ντ’Αμπρόουζ, 
 
Shayda της Νόορα Νιασάρι,  
 
Η Απόδραση του 77 του Αλμπέρτο Ροντρίγκεζ, 
Ρεαλιστική απεικόνιση της κατάστασης που επικρατούσε στις φυλακές της Ισπανίας τα πρώτα χρόνια μετά την πτώση του Φράνκο και τον αγώνα των κρατουμένων απέναντι στο φασιστικό καθεστώς που είχε διατηρηθεί εκεί, με συγκλονιστικές ερμηνείες από τους πρωταγωνιστές της ταινίας. 3 ½

Ο Όρκος του Παμφίρ (Pamfir) του Ντμίτρο Σουκολίτκι-Σάμπτσουκ.
Αρχικά η ταινία σε ξενίζει με το ιδιόρρυθμο περιβάλλον στο οποίο ζουν ο ήρωες της, αλλά τελικά όταν φτάνει στον όρκο του Παμφίρ αποκτά μια απόλυτα πανανθρώπινη διάσταση. 2 ½

(ΘΚΠ) Η Αδελφότητα της Καπνιστής Σάουνας της Άνα Χιντς, 
 
Το Τέρας του Χιροκάζου Κορεέντα, 
 
Σεντ Ομέρ της Αλίς Ντιόπ, 
 
Πίσω από τις Θημωνιές της Ασημίνας Προέδρου, 
 
Όλη η Ομορφιά και η Αιματοχυσία της Λόρα Πόιτρας, 
 
Η Τελευταία Παμπ του Κεν Λόουτς, 
 
Οι Δύο Όψεις του Ξυραφιού της Κλερ Ντενί, 
Εξαιρετική απεικόνιση της αμφιθυμίας και της δυσκολίας ελέγχου της ερωτικής επιθυμίας μαζί με το τι αυτό συνεπάγεται στην συμβίωση ενός ζευγαριού με τους δύο πρωταγωνιστές να έχουν μπει στο πετσί του ρόλου τους. 2 ½

Στο Γραφείο των Καθηγητών του Ίλκερ Τσαλτάκ, 
 
Ζάκρος του Φίλιππου Κουτσαφτή, 
 
Flux Gourmet του Πίτερ Στρίκλαντ
 
 
(KK) Τα πνεύματα του Ινισέριν, του Μάρτιν ΜακΝτόνα
 
The Master gardener, του Πολ Σρέιντερ
Η κλασσική ιστορία του ανθρώπου που χάρις στο παρελθόν του μπορεί να αντιμετωπίσει με επιτυχία προβλήματα του παρόντος.  2

Η Χώρα του Θεού, του Χλίνουρ Πάλμασον
 
Στη Φωτιά, του Τραν Αν Χουνγκ
 
Ο Εχθρός Δίπλα μου, του Ροντρίγκο Σορογκογιέν
 
Η Αδελφότητα της Καπνιστής Σάουνας, της Άννα Χιντς
 
Όλη η Ομορφιά και η Αιματοχυσία, της Λόρα Πόιτρας
 
Το μπλε καφτάνι, της Μαριάμ Τουζανί
 
Στο γραφείο των καθηγητών, του Ιλκέρ Τσατάκ
 
Επιστροφή στη Σεούλ, του Ντέιβι Τσου
 
Εκτός από 3 ταινίες που έχουν αναφερθεί παραπάνω (Η Χώρα του Θεού, Η Αδελφότητα της Καπνιστής Σάουνας, και  To Tέρας) η LIFO αναφέρει και άλλες 7 που θεωρεί πως ανήκουν στις 10 ταινίες της χρονιάς που πέρασαν απαρατήρητες κι αξίζουν μια δεύτερη ευκαιρία.
Πράγματι αξίζουν μια δεύτερη ευκαιρία επειδή έχω δει μερικές από αυτές.
 
Captain Volkonogov Escaped  O Σύντροφος Βολκονόγκοφ Aπέδρασε Μπορεί στα σημερινά μάτια να φαίνεται εξωπραγματική η υπόθεση της ταινίας, η ιστορική όμως πραγματικότητα δυστυχώς ήταν εκείνα τα χρόνια ήταν αυτή που με πολύ ρεαλισμό παρουσιάζεται στην αξιόλογη αυτή ταινία. 3

Εmpire of Light Η Αυτοκρατορία του Φωτός
Μια ταινία σε κινηματογράφο, για τον κινηματογράφο που θυμίζει κλασσικές ταινίες του κινηματογράφου, με ένα καστ εξαιρετικών ηθοποιών και την Ολίβια Κόλμαν να προσθέτει μια αξιομνημόνευτη ερμηνεία στην καριέρα της. 3

Queen of the Deuce H Bασίλισσα της Νέας Υόρκης

Driving Madeleine Ο Σοφέρ της Κυρίας Μαντλέν
Παρά το γεγονός ότι από την αρχή είναι αρκετά προβλέψιμη η εξέλιξη της ιστορίας χάρις στους δύο χαρισματικούς πρωταγωνιστές της την παρακολουθείς συνεχώς με ενδιαφέρον και συγκίνηση. 3
 
Last Night of Amore Η Τελευταία Νύχτα του Φράνκο Αμόρε
Πρωτότυπο θρίλερ δοσμένο με μια εξαιρετική νυκτερινή φωτογραφία που συμβάλλει ιδιαίτερα στην δημιουργία ατμόσφαιρας. 2 ½
 
Diary of a Fleeting Affair Το Χρονικό ενός Εφήμερου Έρωτα

Reality
Η εξαιρετική Σίντνεϊ Σουίνι είναι αποκάλυψη σε ένα ρόλο με ιδιαίτερες δυσκολίες σε αυτή την πραγματική και πρωτότυπη ιστορία μιας κοπέλας που βρίσκεται αντιμέτωπη με ένα πανίσχυρο κρατικό μηχανισμό. 3
 

ΠΡΟΣΘΗΚΗ 19-1-2024

Οι 10 (+2) καλύτερες ταινίες του 2023 σύμφωνα με την Πανελλήνια Ένωση Κριτικών Κινηματογράφου.

"Ζώνη ενδιαφέροντος" του Τζόναθαν Γκλέιζερ και "Πεσμένα φύλλα" του Άκι Καουρισμάκι

"Ανατομία μιας πτώσης" της Ζιστίν Τριέ

"Οι δολοφόνοι του ανθισμένου φεγγαριού" του Μάρτιν Σκορσέζε

"Τα πνεύματα του Ινισέριν" του Μάρτιν Μακ Ντόνα

"Οπενχάιμερ" του Κρίστοφερ Νόλαν

"Tar" του Τοντ Φιλντ

"Περασμένες ζωές" της Σελίν Σονγκ

"Ξερά χόρτα" του Νουρί Μπιλγκέ Τσεϊλάν

"Στο γραφείο των καθηγητών" του Ιλκέρ Τσατάκ

"Το τέρας" του Χιροκάζου Κορεέντα

"Η χώρα του Θεού" του Χλίνουρ Πάλμασον

 

Οι 3 καλύτερες ελληνικές ταινίες του 2023

"Πίσω από τις θημωνιές" της Ασημίνας Προέδρου

"Black stone" του Σπύρου Ιακωβίδη

"Φόνισσα" της Εύας Νάθενα

Τα σχόλια δημοσιεύονται μετά από έγκριση.