Α΄ΟΙ ΜΕΤΑΜΟΣΧΕΥΣΕΙΣ ΑΔΕΝΩΝ, Ο ΒΟΡΟΝΩΦ ΚΑΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΙΑΤΡΟΙ.

Στις πρώτες δεκαετίες του περασμένου αιώνα στους κορυφαίους της επιστημονικής κοινότητας ήταν ο ιατρός Σέργιος Αμπράμοβιτς Βορονώφ, ρωσικής καταγωγής γάλλος χειρουργός.
Ο Βορονώφ είχε γίνει διάσημος χάρις στις μεταμοσχεύσεις που έκανε από όρχεις πιθήκων σε όρχεις ανδρών, πιστεύοντας ότι έτσι μπορεί να τους προσφέρει μακροημέρευση και αναζωογόνηση και την δυνατότητα να ζει κανείς μέχρι τα 150 όπως διαβάζουμε σε σχετική ανταπόκριση από Παρίσι.

Ο γεννημένος το 1866 Βορονώφ πίστευε ότι θα ζήσει μέχρι το 2000, αλλά δυστυχώς πέθανε το 1951 και στην σχετική ειδησεογραφία για τον θάνατο του μπορούμε να διαβάσουμε και μια σύντομη βιογραφία του.

Στα παρακάτω σχετικά άρθρα έχω γράψει για τα χρόνια εκείνα που η ιατρική σιγά σιγά άρχιζε, με αρκετά βέβαια σκαμπανεβάσματα, να  αποκτά ταχύτερα και με συνεχώς αυξανόμενο ρυθμό μια τεράστια ποσότητα νέων γνώσεων τόσο για την λειτουργία του ανθρωπίνου σώματος όσο και για την διάγνωση και θεραπεία  των διαφόρων νόσων του.
Η ΙΑΤΡΙΚΗ ΣΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΥ ΕΞΕΛΙΣΣΟΤΑΝ ΣΕ ΕΠΙΣΤΗΜΗ α΄μέρος
Η ΙΑΤΡΙΚΗ ΣΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΥ ΕΞΕΛΙΣΣΟΤΑΝ ΣΕ ΕΠΙΣΤΗΜΗ β΄μερος...
Η ΙΑΤΡΙΚΗ ΣΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΥ ΕΞΕΛΙΣΣΟΤΑΝ ΣΕ ΕΠΙΣΤΗΜΗ γ΄μέρος
Η ΙΑΤΡΙΚΗ ΣΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΥ ΕΞΕΛΙΣΣΟΤΑΝ ΣΕ ΕΠΙΣΤΗΜΗ δ΄μέρος (τελευταίο)
Τα χρόνια που μεσουράνησε ο Βορονώφ, εκτός από αυτόν,  πολλοί σοβαροί και σημαντικοί επιστήμονες σε όλο τον κόσμο είχαν αρχίσει να πειραματίζονται με τις μεταμοσχεύσεις με τις οποίες πίστευαν ότι θα προσφέρουν σημαντική βοήθεια στους ασθενείς.
Δεν ήξεραν βέβαια τότε για την ιστοσυμβατότητα και ούτε, μέχρι το 1935, είχε ακόμη απομονωθεί η τεστοστερόνη.
Επίσης εκείνα τα χρόνια δεν υπήρχαν οι σημερινοί κανόνες δεοντολογίας για τα ιατρικά πειράματα.
Στον ελληνικό τύπο το 1919 σε πρωτοσέλιδο στο ΕΜΠΡΟΣ διαβάζουμε για την πειραματική μεταμόσχευση από εκτελεσθέντα σε άλλο κατάδικο μαζί με την φωτογραφία του Βορονώφ που ισχυρίζεται ότι ανακάλυψε το ελιξίριο της νεότητας! 

Βέβαια αρχικά οι απόψεις του Βορονώφ για αναζωογόνηση του ανθρωπίνου οργανισμού με την μέθοδο του, αντιμετωπίστηκαν με σκεπτικισμό από μέρος του ιατρικού κόσμου και λόγω  της ευρύτερης προβολής που είχε γίνει από τον τύπο της εποχής και βέβαια λόγω της διασφάλισης της νεότητας  αντιμετώπισαν και την σάτιρα των δημοσιογράφων.

Στο παραπάνω σατιρικό κείμενο αναφέρεται και ο «κοκκοροκτόνος» ! καθηγητής Σκεύος Ζερβός του οποίου οι διάφορες έρευνες είχαν γίνει γνωστές από νωρίς στην Ελλάδα.
΄Ο Ζερβός ήταν μια σημαντική Ιατρική και Εθνική προσωπικότητα, γιατί πρωτοστάτησε στην απελευθέρωση των Δωδεκανήσων και για τον λόγο αυτό οι Ιταλοί τον είχαν καταδικάσει σε θάνατο.
Είναι διεθνώς γνωστός για την νόσο των γυμνών σπογγαλιέων που φέρει το όνομα του.
Είχε σπουδάσει Ιατρική στα Πανεπιστήμια Αθηνών, Μονάχου, Βερολίνου Βιέννης, Λειψίας και Παρισίων και η ιδέα των μεταμοσχεύσεων του γεννήθηκε όταν άσκησε Ιατρική στην Σμύρνη «εκ των γενομένων υπ΄αυτόν  εν τω γυναικωνίτη του Πασά Σμύρνης  παρατηρήσεων»  
Προφανώς το έναυσμα ήταν το ίδιο με του Βορονώφ γιατί και αυτός είχε προσληφθεί ως χειρουργός του Χεβίδου της Αιγύπτου όταν παρατήρησε τα αποτελέσματα του ευνουχισμού.
Ο Ζερβός το 1909 εξέδωσε το βιβλίο του «Περί μεταμοσχεύσεως των όρχεων» στη γαλλική γλώσσα.  και είχε ανακοινώσει το 1935 και δύο περιπτώσεις μεταμοσχεύσεων όρχεων  σκύλου στην μασχάλη και το βραχίονα ασθενών, προκαλώντας όμως τον έντονο σκεπτικισμό των ακροατών του από τα συζητήσιμα αποτελέσματα που είχε.
Το 1910 ο Ζερβός ήταν ο πρώτος που μεταμόσχευσε όρχι πιθήκου σε άνθρωπο, τεχνική που αργότερα χάρις σε αυτήν ο Βορονώφ έγινε διάσημος. Ο Βορονώφ το 1934  αναγνώρισε επισήμως ότι ο Ζερβός προηγήθηκε αυτού..
Σύμφωνα με μελέτη του Ινστιτούτου ARISTEiA ο Ζερβός ανήκει στους 63 ιατρούς και ερευνητές βιοϊατρικής που επιλέχθηκαν, μεταξύ 120 διακεκριμένων Ελλήνων επιστημόνων, από το 1821-2021.

Πέθανε το 1966 πάμφτωχος και μόνος.

Όμως εκτός από τον Σκεύο Ζερβό και άλλοι Έλληνες γιατροί είχαν ασχοληθεί με τις μεταμοσχεύσεις αδένων.
Ο Θ.Παπαδόπουλος το 1900 είχε εκτελέσει μεταμοσχεύσεις στο Παρίσι με τον καθηγητή Taffier. Με την μέθοδο του Taffier ο Σωκράτης Τσάκωνας έκανε στον Ευαγγελισμό μεταμόσχευση ωοθηκών από γυναίκα σε γυναίκα.
Το 1909 στην Βιέννη ο γυναικολόγος Μπούκουρας πέτυχε «ετερομεταμόσχευσιν ωοθήκης ινδοχοίρου επό ευνουχισθείσης λαγωού»
Το 1924 ο Σπ.  Οικονόμου μεταμόσχευσε όρχεις πιθήκου. Μετά λίγα χρόνια οι Αποστολόπουλος και Σωφρόνης προσπάθησαν να μεταμοσχεύσουν όρχεις νεαρού ατόμου σε γέροντα στον Ευαγγελισμό.
Από τα παραπάνω αντιλαμβάνεται κανείς ότι οι μεταμοσχεύσεις αδένων ανήκαν, εκείνα τα χρόνια, στην  πρωτοπορία της ιατρικής έρευνας με την οποία είναι φανερό ότι οι Έλληνες γιατροί, παρά τα προβλήματα που αντιμετώπιζε εκείνα τα χρόνια η χώρα, κατάφερναν να συμπορεύονται με όσα απασχολούσαν την τότε διεθνή επιστημονική έρευνα.

ΤΑ ΕΠΟΜΕΝΑ

Β΄ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΥ ΜΕΣΟΥΡΑΝΟΥΣΕ Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΟΥ ΒΟΡΟΝΩΦ .

Γ΄ Ο ΒΟΡΟΝΩΦ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΜΕΡΙΚΑ ΕΥΤΡΑΠΕΛΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΜΕΤΑΜΟΣΧΕΥΣΕΙΣ.

 
Τα σχόλια δημοσιεύονται μετά από έγκριση.