Στη συνέχεια, μίλησε για την εμμονή των ανθρώπων με τα θαύματα: «Αν διαβάζετε Espresso, θα βλέπετε ότι γίνονται τουλάχιστον επτά θαύματα την ημέρα. Δεν υπάρχουν εικόνες που να μην κλαίνε, ανάπηροι σηκώνονται, τυφλοί βλέπουν, ο Ολυμπιακός παίρνει το πρωτάθλημα, κ.ά. Μία τέτοια «πλεκτανίτσα» λοιπόν όπως αυτή με το Άγιο Φως, θυμίζει κατασκεύασμα που σκαρφίζονταν και οι παγανιστικές θρησκείες». Και καταλήγοντας πολύ εύστοχα: «Ο Χριστιανισμός είναι μία γλυκύτατη θρησκεία με συχνά πικρότατους εκπροσώπους, όπως ο Αμβρόσιος Καλαβρύτων και ο Άνθιμος. Το σκάνδαλο λοιπόν, δεν είναι το βιβλίο. Δεν χρειαζόμαστε κανένα αεροπλάνο και καμία εντυπωσιακή άφιξη για να πιστέψουμε στην Ανάσταση».
Παρασκευή 26 Απριλίου 2019
H ΘΑΥΜΑΤΟΠΟΙΙΑ ΜΕ ΤΟ «ΑΓΙΟ» ΦΩΣ
Μια
μεγάλη πρόοδος συντελέστηκε τα τελευταία 200 χρόνια στην Ελλάδα, από την εποχή
που ο Κοραής έγραψε αυτές τις αλήθειες,
χάρις στις άοκνες προσπάθειες της εκκλησίας να καταπολεμά όλα αυτά τα χρόνια τον
διαφωτισμό.
Σήμερα
σύμφωνα με πρόσφατη δημοσκόπηση η μεγαλύτερη πλειοψηφία του ελληνικού λαού
πιστεύει πως το Άγιο Φως ανάβει με θεϊκή παρέμβαση (42,4%) ενώ το 19,4% κρατώντας
την πισινή, δεν ξέρει ή δεν απαντά!
Πρόσφατα
ο δημοσιογράφος-ερευνητής, αλλά και γιός ιερέα, Δημήτρης Αλικάκος έγραψε το βιβλίο «Λύτρωση
– Περί του Αγίου Φωτός» (εκδ. Εκκρεμές) στο οποίο με υπομονή, επιμονή και καταγεγραμμένες μαρτυρίες
ανθρώπων εκ των έσω, καταλήγει βέβαια , ότι δεν πρόκειται για θαύμα, για θεϊκή
παρέμβαση, αλλά για ένα ανθρώπινο χέρι που κρατά έναν αναπτήρα ή ένα σπίρτο.
Στην
παρουσίαση του βιβλίου αυτού, όπως μας την
περιγράφει η Αστερόπη Λαζαρίδου,
ο Κωνσταντίνος Παπαστάθης φώτισε τις
πολιτικές και άλλου είδους σκοπιμότητες που κρύβονται πίσω από την εντυπωσιακή
φλόγα: «Η κατασκευή του θαύματος λειτούργησε ως εργαλείο
νομιμοποίησης των πρωτείων του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων. Κάθε χρόνο, η
προσέλκυση των προσκυνητών είναι εντυπωσιακή. Στο φαντασιακό των πιστών, το Άγιο
Φως επιβεβαιώνει την αλήθεια της πίστης. Παράλληλα, συντελείται η
εργαλειοποίηση της θρησκείας από την πολιτική».
Ο Σταύρος Ζουμπουλάκης, που προλογίζει το
βιβλίο, μίλησε μεταξύ άλλων για τους λόγους που αποτρέπουν τους κληρικούς να
αποκαλύψουν την αλήθεια για το Άγιο Φως: «Οι επίσκοποι δεν λένε την αλήθεια
που ξέρουν, από δειλία. Στην Εκκλησία της Ελλάδος συγκεκριμένα, δεν υπάρχει
κουλτούρα διαλόγου. Θέτουν ως μοναδικό κριτήριο ποιος είναι πιστός στην
παράδοση και ποιος την «προδίδει». Όλοι λοιπόν, πρέπει να συμμορφωθούν με το αξίωμα
ότι τα κεριά του Πατριάρχη ανάβουν θαυματουργικά με φλόγα που προέρχεται
άνωθεν. Μέσα σε όλον αυτόν τον Σκοταδισμό, πού να βρει θέση το αληθινό θαύμα;».
Ο Παντελής Μπουκάλας που έγραψε το
Επίμετρο στο βιβλίο, είπε με χιούμορ: «Κάποια στιγμή πρέπει να αποφασίσουμε ποιον Χριστιανισμό θέλουμε: του
Παπαδιαμάντη, ή του Γαϊτάνου; Γιατί αν ο Γαϊτάνος είναι η μετουσίωση του
Χριστιανισμού, ας αλλάξουμε πλανήτη!». Λέγοντας ότι όταν ήταν μικρός, ήταν
παπαδοπαίδι στην εκκλησία επί επτά χρόνια και έχει μία ιδιαίτερη σχέση και
ευαισθησία με όλα αυτά, τόνισε: «Η κοινωνία μας είναι πλέον ωριμότατη να δεχτεί
την απομυθοποίηση του «θαύματος» του Αγίου Φωτός και να μην θαμπώνεται πια από
το παραμύθι με την άφιξη στο αεροδρόμιο και τις τιμές αρχηγού κράτους. Τις
εκλογές θα τις χάσει έτσι κι αλλιώς ο ΣΥΡΙΖΑ. Ας βρει κάτι απ’ την ψυχή του. Άλλωστε,
και στην περίπτωση της ολυμπιακής φλόγας, τη λαμπαδηδρομία την επινόησε ο
Αδόλφος Χίτλερ».
Στη συνέχεια, μίλησε για την εμμονή των ανθρώπων με τα θαύματα: «Αν διαβάζετε Espresso, θα βλέπετε ότι γίνονται τουλάχιστον επτά θαύματα την ημέρα. Δεν υπάρχουν εικόνες που να μην κλαίνε, ανάπηροι σηκώνονται, τυφλοί βλέπουν, ο Ολυμπιακός παίρνει το πρωτάθλημα, κ.ά. Μία τέτοια «πλεκτανίτσα» λοιπόν όπως αυτή με το Άγιο Φως, θυμίζει κατασκεύασμα που σκαρφίζονταν και οι παγανιστικές θρησκείες». Και καταλήγοντας πολύ εύστοχα: «Ο Χριστιανισμός είναι μία γλυκύτατη θρησκεία με συχνά πικρότατους εκπροσώπους, όπως ο Αμβρόσιος Καλαβρύτων και ο Άνθιμος. Το σκάνδαλο λοιπόν, δεν είναι το βιβλίο. Δεν χρειαζόμαστε κανένα αεροπλάνο και καμία εντυπωσιακή άφιξη για να πιστέψουμε στην Ανάσταση».
Στη συνέχεια, μίλησε για την εμμονή των ανθρώπων με τα θαύματα: «Αν διαβάζετε Espresso, θα βλέπετε ότι γίνονται τουλάχιστον επτά θαύματα την ημέρα. Δεν υπάρχουν εικόνες που να μην κλαίνε, ανάπηροι σηκώνονται, τυφλοί βλέπουν, ο Ολυμπιακός παίρνει το πρωτάθλημα, κ.ά. Μία τέτοια «πλεκτανίτσα» λοιπόν όπως αυτή με το Άγιο Φως, θυμίζει κατασκεύασμα που σκαρφίζονταν και οι παγανιστικές θρησκείες». Και καταλήγοντας πολύ εύστοχα: «Ο Χριστιανισμός είναι μία γλυκύτατη θρησκεία με συχνά πικρότατους εκπροσώπους, όπως ο Αμβρόσιος Καλαβρύτων και ο Άνθιμος. Το σκάνδαλο λοιπόν, δεν είναι το βιβλίο. Δεν χρειαζόμαστε κανένα αεροπλάνο και καμία εντυπωσιακή άφιξη για να πιστέψουμε στην Ανάσταση».
Για
να δούμε λοιπόν φέτος, τώρα που η αριστερή μας κυβέρνηση απαλλάχτηκε από τον ακροδεξιό
της συνέταιρο, χάρις στην περισυλλογή στους κόλπους της των διάφορων κοινοβουλευτικών
αδαμάντων, όπως ο Φωκάς, η Μεγαλοοικονόμου κτλ θα τολμήσει να
σταματήσει την γελοιότητα της υποδοχής ενός λαδοφάναρου με τιμές Αρχηγού
κράτους;
Dum
spiro spero που λέγαμε, όσοι προλάβαμε να διαπρέψουμε στα λατινικά!
Εύχομαι να περάσετε καλά τις
χοληστερινούχες ημέρες των γιορτών και θα τα ξαναπούμε σε λίγες μέρες όταν θα
ξαναβρεθούμε στην συνήθη καθημερινή μας ρουτίνα.
Ετικέτες
Επικαιρότητα,
έρευνα,
θρησκεία,
θρησκευτικός σουρεαλισμός,
ξένα άρθρα
Τρίτη 23 Απριλίου 2019
ΠΩΣ ΔΥΟ ΓΥΜΝΑ ΓΥΝΑΙΚΕΙΑ ΣΤΗΘΗ ΞΕΣΗΚΩΣΑΝ ΕΝΑ ΚΟΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ!
Προ
ημερών είδα την πολύ καλή γερμανική ταινία DAS SCHWEIGENDE KLASSENZIMMER (Η ΣΙΩΠΗΛΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ)
(2018) . Η υπόθεση της ταινίας εκτυλίσσεται το 1956 σε μια νέα πόλη της Ανατολικής
Γερμανίας το Stalinstadt, που
δημιουργήθηκε λόγω της κατασκευής χαλυβουργίας εκεί. Μέχρι τον Αύγουστο 1961,
πριν την κατασκευή του τείχους, μπορούσε να πάρει κανείς το μετρό ή τον
βερολινέζικο σιδηρόδρομο για να περάσει από την Ανατολή στη Δύση. Δύο φίλοι, τελειόφοιτοι του σχολείου
πηγαίνοντας στο Δυτικό Βερολίνο με το τραίνο πήγαν στον κινηματογράφο και στα
επίκαιρα πριν την ταινία είδαν τα γεγονότα της εξέγερσης στην Ουγγαρία τους νεκρούς
και την ψευδή είδηση ότι σε αυτά σκοτώθηκε ο θρύλος του ποδοσφαίρου Πούσκας. (Σχετικά
με την εξέγερση μπορεί να διαβάσει κανείς το ποστ μου Η ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΣΤΗΝ ΟΥΓΓΑΡΙΑ
ΤΟ 1956 ΚΑΙ Η ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ ΤΗΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΣΟΒΙΕΤΙΚΟΥΣ)
Μεταφέροντας
τις ειδήσεις αυτές στην τάξη τους αποφασίζουν
να παραμείνουν 2 λεπτά σιωπηλοί και αυτή η διαμαρτυρία έχει σαν αποτέλεσμα να
κινητοποιηθεί όλος ο κομουνιστικός κομματικός μηχανισμός του υπουργείου
Παιδείας για να καταστείλει την αντεπαναστατική αυτή διαμαρτυρία και να βρει τους
υποκινητές της!
Δεν
θα γράψω άλλο για την ταινία γιατί ένα άλλο σημείο της με οδήγησε να γράψω το
σημερινό κείμενο.
Οι δύο νεαροί που δεν είχαν μέχρι τότε κάποιο
ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τα πολιτικά δρώμενα στην χώρα τους και το εξωτερικό,
δεν πήγαν στον κινηματογράφο να δουν τα επίκαιρα.
Πήγαν
για να δουν την ταινία Liane, das Mädchen
aus dem Urwald γιατί σε αυτήν η πρωταγωνίστρια εμφανιζόταν στην ζούγκλα με
το στήθος γυμνό, πράγμα που μέχρι τότε δεν είχαν ξαναδεί στον κινηματογράφο.
Άλλωστε
η ταινία αυτή και τα στήθια της Λιάνας, ήταν και το πρώτο ερώτημα
των συμμαθητών τους όταν επέστρεψαν πίσω.
Οι σχετικές
συζητήσεις για την ταινία ήσαν ακριβώς οι ίδιες που είχαν γίνει στις αντίστοιχες
και νεώτερες ηλικίες και στην Ελλάδα όταν προβλήθηκε εδώ αυτή η ταινία.
Γράφω
γι΄ αυτήν την ταινία πριν 6 χρόνια, σε σχόλιο στο ποστ μου ΕΙΝΑΙ
ΑΚΑΤΑΛΛΗΛΟ ΓΙΑ ΑΝΗΛΙΚΟΥΣ! :
Μεγάλη επιτυχία στην πιτσιρικάδα της εποχής είχε η γερμανική ταινία
Λιάνα το κορίτσι της ζούγκλας (Liane, das Mädchen aus dem Urwald)) στην οποία η
ξανθιά ηρωίδα ήταν στην ζούγκλα κάτι σαν τον Ταρζάν και κυκλοφορούσε τόπλες και
με ένα υποτυπώδες φυτικό φουστανάκι προκαλώντας τις ιαχές των ξελιγωμένων
πιτσιρικάδων γιατί ήταν και κατάλληλο!
Μετά την επιτυχία της αρχικής ταινίας υπήρξε και η συνέχεια Λιάνα η λευκή σκλάβα Jungle Girl and the Slaver
Όσοι επιθυμούν να θυμηθούν τα παιδικά τους χρόνια μπορούν να την δουν ολόκληρη στην αγγλική της κόπια Liane, Jungle Goddes
Μετά την επιτυχία της αρχικής ταινίας υπήρξε και η συνέχεια Λιάνα η λευκή σκλάβα Jungle Girl and the Slaver
Όσοι επιθυμούν να θυμηθούν τα παιδικά τους χρόνια μπορούν να την δουν ολόκληρη στην αγγλική της κόπια Liane, Jungle Goddes
Την
ίδια χρονιά εμφανίστηκε γυμνή η Μπριζίτ
Μπαρντό στην ταινία Και
ο Θεός... έπλασε τη γυναίκα ( Et Dieu... crea la Femme) και έτσι
έγιναν κινηματογραφικά αστέρια μέσα σε μια μέρα τόσο η ίδια όσο και ο Τρεντινιάν.
Η
προηγούμενη ταινία με γυμνό ήταν η Έκσταση
του 1933, τσεχοσλοβακικής και αυστριακής παραγωγής. Η λογοκρισία απαγόρευσε την
προβολή της στην Γερμανία και προβλήθηκε όπως και στην Αμερική
λογοκριμένη. Όλη η ταινία εδώ.
Η Έκσταση, άνοιξε τον δρόμο για το Χόλυγουντ στην πανέμορφη 17χρονη τότε Χέντι Λαμάρ που κολύμπαγε γυμνή σε μία
λίμνη και έτρεχε μετά στο δάσος γυμνή ,να πιάσει το άλογο της γιατί έχει επάνω του τα ρούχα της !(από το 28:42΄)
Εκτός
όμως από το γυμνό η ταινία έχει και την εξαιρετικής αισθητικής σκηνή με οργασμό,που
θεωρήθηκε πολύ προκλητική στην εποχή της. (από το 45:20΄)
Πάντως
η πρώτη κινηματογραφική σκηνή με γυμνό στην ιστορία του ευρωπαϊκού
κινηματογράφου ανήκει στην βωβή ταινία του Ορέστη
Λάσκου Δάφνις και Χλόη του 1931.
Ετικέτες
ιστορία,
Κινηματογράφος,
Τέχνη
Κυριακή 21 Απριλίου 2019
ΟΤΑΝ Η ΧΟΥΝΤΑ ΧΟΡΕΥΕ ΚΑΙ ΜΑΣ ΧΟΡΕΥΕ!
Στην
φωτογραφία ο ανεκδιήγητος Κωνσταντίνος,
που μας έχει εξηγήσει πως σε αυτή την φωτογραφία είναι εμφανής η αντίθεση του στην
χούντα γιατί δεν χαμογελάει όταν τους όρκισε κυβέρνηση!
Το
πιθανότερο όμως είναι ότι, αν και Κωνσταντίνος
τον είχαν πιάσει Κώτσο οι συνταγματάρχες και δεν πρόλαβε να κάνει ο ίδιος δικτατορία με τους στρατηγούς
του, με τον αρχηγό ΓΕΣ Σπαντιδάκη. Αρχηγό
με τον οποίο γέλαγαν όλοι οι αξιωματικοί που ήξεραν την αναγγελία που είχε
κάνει περιχαρής σε λέσχη αξιωματικών: Η βασίλισσα συνέλαβε! (την Αλεξία!)
Αν
ο Κοκός είχε αντισταθεί στους πραξικοπηματίες, είναι πολύ πιθανό ο στρατός να μην τους είχε ακολουθήσει και
έτσι να γλυτώναμε αυτά τα 7 δυσβάστακτα χρόνια που μας έκατσαν στον σβέρκο και
μας χόρεψαν στο ταψί, ενώ αντίστοιχα οι ίδιοι δεν έχαναν ευκαιρία στην οποία να
μην μας δείξουν τις απαράμιλλες χορευτικές τους ικανότητες.
Κυρίως
ο Παπαδόπουλος, που θεωρούσε πως το
τσάμικο προάγει τον ελληνοχριστιανικό πολιτισμό, που πρέσβευε η χούντα (Ελλάς,
Ελλήνων, Χριστιανών) και γι΄ αυτό μετά τον χορό αντάλλασε θερμούς εναγκαλισμούς
και φιλιά με παπάδες, προκαλώντας τον θαυμασμό της Δέσποινας που όταν δεν τον
έβλεπε ζωντανό τον καμάρωνε σε ένα
πιάτο!
Δεν
θα μπορούσε βέβαια να μην επιδείξει τις χορευτικές του ικανότητες και ο Ζωιτάκης που έγινε και αντιβασιλιάς, αλλά ακόμα και ο επονομαζόμενος από τους ίδιους ως «Αρσακιάς», Ιωαννίδης.
Οι
έτεροι δύο της τριανδρίας Παττακός
και Μακαρέζος απέδειξαν και αυτοί τις
χορευτικές τους ικανότητες, ο δε Παττακός
μάλιστα και σε επίσημες δεξιώσεις, όταν προλάβαινε να κλέψει χρόνο από το βασικό του υπουργικό λειτούργημα, δηλαδή να
πηγαίνει και να δίνει, όπως πίστευε, «επιτοπίως λύσεις» και με το μυστρί στο χέρι να τοποθετεί θεμέλιους
λίθους!
Όλοι αυτοί δικαιολογημένα χόρευαν μέσα στην καλή χαρά.
Το
πρώτο έργο που έκαναν με τον Αναγκαστικό
Νόμο 5/1967 ήταν να υπερδιπλασιάσουν τον μισθό του πρωθυπουργού από τις
23.600 στις 45.000 δραχμές και των υπουργών και υφυπουργών από τις 22.400 στις
35.000 δραχμές!
ΣΧΕΤΙΚΕΣ
ΜΕ ΤΗΝ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ ΔΗΜΟΣΙΕΎΣΕΙΣ ΜΟΥ
Η ΛΟΓΟΚΡΙΣΙΑ
ΤΗΣ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑΣ, ΤΟ ΛΑΧΕΙΟ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ ΚΑΙ ΟΙ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ ΠΟΥ ΞΕΣΚΟΝΙΣΑΝ (;)
ΤΗΝ ΧΟΥΝΤΑ
Πέμπτη 18 Απριλίου 2019
ΠΩΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΑΝ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΤΩΝ ΠΑΡΙΣΙΩΝ ΟΙ ΓΕΛΟΙΟΓΡΑΦΟΙ ΣΕ ΟΛΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ.
Όλη
η ανθρωπότητα παρακολούθησε με αγωνία και θλίψη την καταστροφή που προκάλεσε η
πυρκαγιά στην Παναγία των Παρισίων, ένα μνημείο που από χρόνια έχει αποκτήσει
ξεχωριστή θέση στην καρδία όλων των πολιτισμένων ανθρώπων, σε όλες τις χώρες του
κόσμου. Αναπόφευκτη ήταν και η άμεση ανταπόκριση των γελοιογράφων σε όλες τις χώρες
στην τραγική αυτή εικόνα καταστροφής.
Ας δούμε
μερικά από αυτά τα σκίτσα.
Και
στην Ελλάδα επίσης εμφανίστηκαν γρήγορα οι πρώτες σχετικές με το θέμα γελοιογραφίες,
με τον Αρκά μάλιστα να συμβαδίζει με πολλούς άλλους ξένους συναδέλφους του που
διάλεξαν ως θέμα τον Κουασιμόδο, που μαζί με την Εσμαράλδα, αποτελούν τα βασικά
πρόσωπα στο παγκοσμίως αγαπητό έργο του Βίκτωρος Ουγκώ η Παναγία των Παρισίων.
Ο
Κουασιμόδος στην παραπάνω γελοιογραφία θρηνεί μαζί με τα τέρατα που στολίζουν
τον ναό και σύμφωνα με την λαϊκή
αντίληψη, διώχνουν το κακό. Τόσο τα τερατόμορφα αγάλματα όσο και τα γκαργκόιλ που
περιβάλλουν τον ναό, δηλαδή οι καλυμμένες υδρορροές του, απετέλεσαν για άλλους γελοιογράφους
το θέμα τους.
Η
μόνη γελοιογραφία που προκάλεσε έντονες αντιδράσεις ήταν αυτή στο εξώφυλλο του Charlie Hebdo που απεικονίζει την Παναγία των
Παρισιών να φλέγεται πάνω στο κεφάλι του Εμανουέλ
Μακρόν που έχει το σχήμα της πρόσοψης του ναού.
Αναφέρεται
στο διάγγελμα που θα έκανε ο Μακρόν
το βράδυ της πυρκαγιάς και γι΄αυτό στη
μια πλευρά γράφει «μεταρρυθμίσεις» και στην άλλη «θα ξεκινήσω από τις
δομές».
Ετικέτες
Γελοιογραφία,
Επικαιρότητα,
Επικαιρότητα.πυρκαγιές,
θρησκεία,
ιστορία,
Τέχνη
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)