ΤΑ ΑΝΑΠΑΨOΛΙΑ ΤΗΣ ΚΑΡΙΟΛΑΣ

Στο παραπάνω επεισόδιο του 50/50 άκουσα για πρώτη φορά για τα Αναπαψόλια ή αναπαυσόλια της καριόλας.

Στο βιβλίο “ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΛΙΑ ΖΑΚΥΝΘΟ” του Ντίνου Θεοδόση διαβάζουμε πως:

 Στην παλιά Ζάκυνθο όταν "δενότανε" ο γάμος οι γονέοι του γαμπρού με δυο από τους κοντινούς συγγενείς του πηγαίνανε στο σπίτι της νύφης με γλυκίσματα και φιόρα για να γράψουνε το Σκαρτσοφόλι ή την "Αρέσκεια", όπως λέγανε.

Παρόντες καλεσμένοι ήτανε ο παπάς της ενορίας ή ο Νοδάρος ή Νοτάριος (Συμβολαιογράφος) που θάγραφε το σκαρτσοφόλι, όταν ο πατέρας θα υπαγόρευε τα προικιά που θάδινε στη θυγατέρα του και δυο άτομα γνωστά για μάρτυρες. Μετά την υπογραφή τση "αρέσκειας" ένας κοντινός συγγενής της νύφης την πήγαινε στο σπίτι του γαμπρού για να λάβει γνώση του περιεχομένου όπου επισημοποιείτο με σπαροκόπια και κεράσματα.

Σε αυτά λοιπόν τα Σκαρτσοφόλια (προικοσύμφωνα) στα Επτάνησα αναγράφονταν μεταξύ των άλλων και τα Αναπαψόλια ή αναπαυσόλια της καριόλας που χάριζε στο ζεύγος ο πατέρας της νύφης.

Ο Χυτήρης στο Κερκυραϊκό Γλωσσάρι του επεξηγεί πως:

«αναπαψόλια, τα = βαμβακερό ή μάλλινο πλεχτό σκοινί, που τα άκρα του κατέληγαν σε θηλειές. Κρεμόταν από το δοκάρι της οροφής πάνω από το συζυγικό κρεβάτι και στις θηλειές τοποθετούσε τα πόδια της η σύζυγος, κατά τη γεννετήσια πράξη (ανα-παύω>ανάπαψη).»

Στο Λαογραφικό Μουσείο Παξών στον Γάιο, μπορούμε να δούμε τα αναπαψόλια σε μια καριόλα, όπως ονόμαζαν συνήθως το σιδερένια κρεβάτι που στα πιο εύπορα σπίτια είχε και ουρανό.

Και για να μην πληγώνονται οι αστράγαλοι της γυναίκας στο αναπαψόλιο ήταν ντυμένο με  ύφασμα.

Η χρησιμότητα των αναπαψολίων ήταν διττή.

Αφ΄ενός οι πιο παχύσαρκες βάζοντας σε αυτά τα πόδια τους κατά την διάρκεια της σεξουαλικής επαφής την απολάμβαναν ποιο αναπαυτικά!

Ο δεύτερος λόγος και ο σημαντικότερος,  ήταν ότι σε αυτή την στάση στην οποία παρέμεναν μετά την συνουσία για σύντομο διάστημα θα ήταν πιο εύκολο να συλλάβουν παιδί καθώς το σπέρμα θα παρέμενε μεγαλύτερο διάστημα στον κόλπο.   

Βέβαια σε σύγχρονη πολυετή έρευνα που έχει ανακοινωθεί στο Ευρωπαϊκό Συνέδριο Αναπαραγωγής και Εμβρυολογίας που διεξήχθη στο Ελσίνκι της Φινλανδίας διαπιστώθηκε ότι τα σπερματοζωάρια κινούνται ταχύτατα και μπορούν να φθάσουν στη σάλπιγγα, όπου βρίσκεται το ωάριο  μέσα σε 5 λεπτά της ώρας και επίσης ότι μπορούν να επιζήσουν για μερικές ημέρες στη μήτρα  έτσι ώστε η μόνη χρήση που παραμένει για τα αναπαψόλια να είναι αυτή που με ευθυμία εμφανίζουν ευτυχείς ιδιοκτήτες τους!

Ίσως το μόνο διαχρονικά χρήσιμο όργανο από τα παραδοσιακά της Επτανήσου, να παραμένει η τόσο χρήσιμη μεν αλλά σε αχρηστία πλέον κλανιόρα!