ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΗΝ ΒΑΖΕΛΙΝΗ

Νομίζω πως σε όλους αρέσει αυτή η εικόνα της κοπέλας που ατενίζει αυτά τα θαυμάσια χρώματα που παίρνει ο ουρανός όταν ό ήλιος έχει μόλις δύσει.
Όμως αν προσέξει κανείς καλύτερα την φωτογραφία θα διαπιστώσει ότι αυτή είναι μια πανέξυπνη και πονηρή γαλλική διαφήμιση της βαζελίνης MANEX !

Η Βαζελίνη είναι το εμπορικό σήμα που αναφέρεται στην ζελατίνα πετρελαίου.
Είναι επίσης ένα εμπορικό σήμα για κρέμες, λοσιόν, μέσων καθαρισμού, αποσμητικών και λιπαντικών δερμάτων της Unilever.
Η πρώτη γνωστή αναφορά του ονόματος βαζελίνη ήταν από τον εφευρέτη της ζελατίνας πετρελαίου, Robert Chesebrough στις ΗΠΑ που έγραψε στο δίπλωμα ευρεσιτεχνίας της το 1872 : «Εγώ, ο Robert Chesebrough, έχω εφεύρει ένα νέο και χρήσιμο προϊόν από το πετρέλαιο που το έχω ονομάσει βαζελίνη…».
Η ετυμολογία της λέξης προέρχεται από το γερμανικό wasser (= ύδωρ) + ελληνικό elaeon (= πετρέλαιο).
Ιδανική για μωρά, προστατεύει τα ευαίσθητα σημεία τους από τους ερεθισμούς, συγκάματα και ξηρότητα. Κατάλληλη και για σκασμένα χείλη, αγκώνες, φτέρνες, γόνατα ακόμα και για το ντεμακιγιάζ των ματιών. Ιδανική και για εγκύους καθώς προστατεύει το δέρμα τους από τους ραγάδες ή την χαλάρωση.
Έχει επίσης ιδιαίτερη χρησιμότητα στους πόλους της μπαταρίας του αυτοκινήτου.
Εκτός βέβαια από τους πόλους υπάρχει και μία άλλη εξ ίσου κοινή χρήση της που έχει περάσει ακόμα και στην πολιτική αρθρογραφία όπως βλέπουμε στον υπέρτιτλο του ΠΟΝΤΙΚΙΟΥ(τέλος και η βαζελίνη) αλλά και αλλού (πχ Αντίθεση στην κοινωνική βαζελίνη )

Επίσης η ιδιάζουσα αυτή χρήση έχει περάσει ακόμα και στον αθλητισμό!
Όλοι ξέρουμε πως βάζελος λέγεται ο οπαδός του Παναθηναϊκού και κατ' επέκταση ολόκληρος ο όμιλος. Βάσει του slang.gr η λέξη βάζελος προέρχεται από την βαζελίνη, που παλιότερα ήταν συνήθως πράσινη, εξ ου και προσδιορίζει τον Παναθηναϊκό. Ο χαρακτηρισμός αυτός χρησιμοποιήθηκε ευρύτατα μετά από ένα ντέρμπι Ολυμπιακού-Παναθηναϊκού, όπου οι οπαδοί του Ολυμπιακού στην εξέδρα κρατούσαν βαζελίνη και την επεδείκνυαν εννοώντας κάτι σαν «Θα σας γαμήσουμε που θα σας γαμήσουμε, βάλτε λίγη βαζελίνη τουλάχιστον να μην πονέσει τόσο».
Κι επειδή πράγματι ο Ολυμπιακός κέρδισε εκείνο το ματς, έμεινε οι Παναθηναϊκοί να λέγονται «βάζελοι».
O Χάρυ Κλίν έχει χρησιμοποιήσει την βαζελίνη, που την ονόμασε με το όλο νόημα όνομα Arpa cola, για να σατιρίσει στο παρακάτω σύντομο σατυρικό του σποτάκι την γνωστή διαφήμιση της Amstel .

Όμως και η ποίηση δεν έμεινε ανεπηρέαστη από την γοητεία της βαζελίνης!
Αυτός που έγραψε μια μοναδική ωδή σε αυτήν ήταν ο Ηλίας Πετρόπουλος.

Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Κράξιμο (τεύχος 6,Μάϊος 1986) .
Το περιοδικό είχε σαν υπέρτιτλο το σλόγκαν "κάθε εργασία με σκοπό το κέρδος είναι πορνεία", η δε τιμή του ήταν , δρχ. 25 "μετά από παζάρι".
Το Κράξιμο υπήρξε περιοδική έκδοση από το 1981μέχρι το 1993 και εκδιδόταν από την εκδιδόμενη τραβεστί Πάολα (κατά κόσμον Παύλο Ρεβενιώτη).
Εκτός από τον Πετρόπουλο δημοσιεύτηκαν εκεί κείμενα των Φελίξ Γκουαταρί, Μίνου Αργυράκη, Αλέξη Μπίστικα, Τάκη Σπετσιώτη, Νίκου Σπάνια, Ευγένιου Αρανίτση, Κατερίνας Γώγου, Γιώργου Χρονά. Επίσης συνομιλίες της Πάολας και των συνεργατών του περιοδικού με τους Ντίνο Χριστιανόπουλο, Μιχάλη Ράπτη, Μαλβίνα Κάραλη, Χρόνη Μίσσιο, Δημήτρη Παπαϊωάνου κ.ά.
.
Ωδή στην Βαζελίνη

του Ηλία Πετρόπουλου
.
Σήμερα, που είναι Κυριακή αργία,

θα γράψω μιαν Ωδή στην Βαζελίνη την Αγία.

-Αυτό μην το λες ούτε στ' αστεία, γιατί θα χαλάσεις την ιεροτελεστία.

-Mα η λειτουργία θ' αρχίσει μ' ένα καλό γαμίσι.

Το λοιπόν, βάφω τον πούτσο μου με πράσινη ανιλίνη

και μετά τον αλείφω με βαζελίνη.

Όμως Εκείνης

χάλασαν τα χέρια της από τη λάντζα

και την συμβουλεύω, με υστεροβουλία:

-Παράτα όλ' αυτά τα ρομάντζα

και πιάσε τη Nivea, γλυκιά μου Ιουλία.

-Nivea Nivea και λανολίνη,

ή προτιμάς την κλασική βαζελίνη;

- Η βαζελίνη υπεράνω όλων,

ιδίως όταν πρόκειται περί κώλων.

- Η βαζελίνη μου λέρωσε πάλι το σεντόνι…

-Το ίδια έπαθε κι η γυναίκα του Αντώνη.
.
Αυτή η χρήση πάντως της βαζελίνης άρχισε να εμφανίζει μια σημαντική πτώση μετά από την ιστορική σκηνή με τον Μάρλον Μπράντο και την Μαρία Σνάιντερ "Στο τελευταίο ταγκό στο Παρίσι" όταν αυτός αντί για βαζελίνη της ζήτησε να φέρει βούτυρο!
.

Τέλος τρία ανέκδοτα με βαζελίνη κυκλοφορούν στο διαδίκτυο εδώ, εδώ, και εδώ.

ΟΣΛΟ- ΤΟ ΠΑΡΚΟ ΜΕ ΤΑ ΓΥΜΝΑ ΑΓΑΛΜΑΤΑ

Στο 'Οσλο υπάρχει ένα μοναδικό πάρκο 80 στρεμμάτων που έχει 212 μπρούτζινα και γρανιτένια αγάλματα όλα γυμνά.

Το μόνο άγαλμα με ρούχα που υπάρχει στο πάρκο είναι του γλύπτη που τα φιλοτέχνησε, του Gustav Vigeland (1869 –1943).

Ο Vigeland νεαρός, από το 1891 έως το 96 έκανε πολλά ταξίδια στο εξωτερικό από την Κοπεγχάγη και το Βερολίνο έως το Παρίσι και την Φλωρεντία. Στο Παρίσι παρακολούθησε την δουλειά του Ροντέν ενώ στην Φλωρεντία ήρθε με επαφή με την τέχνη της αρχαιότητας και της Αναγέννησης.

Έτσι από τότε θέματα όπως ο θάνατος και οι σχέσεις άνδρα και γυναίκας κυριαρχούσαν στο έργο του.

Μετά την ανεξαρτησία της Νορβηγίας από την Σουηδία το 1905 ο Vigeland θεωρήθηκε σαν ο σημαντικότερος Νορβηγός γλύπτης και του ανατέθηκαν να φτιάξει αρκετά έργα.

Το 1921 η δημαρχία του Όσλο αποφάσισε να γκρεμίσει το σπίτι που ζούσε ο Gustav Vigeland, για να κτίσει μια βιβλιοθήκη, οπότε μετά από μεγάλες διαμάχες δέχτηκαν να του κτίσουν ένα νέο σπίτι με αντάλλαγμα να δωρίσει στην πόλη όλα τα επόμενα έργα που θα φτιάξει γλυπτά, σχέδια, χαρακτικά και προπλάσματα.

Έτσι λοιπόν ο Vigeland τα επόμενα 20 χρόνια αφοσιώθηκε στην κατασκευή αυτής της ανοικτής έκθεσης της γλυπτικής του που αποτελεί σήμερα το διεθνώς πλέον γνωστό Vigeland Park.

Τα αγάλματα προτίμησε να είναι όλα γυμνά γιατί έτσι παραμένουν διαχρονικά χωρίς να έχουν ρούχα που παραπέμπουν σε συγκεκριμένη εποχή και μόδες.

Το πάρκο εκτείνεται σε ένα άξονα 850 μέτρων και μετά την κύρια πύλη συναντάμε την γέφυρα, μήκους 100 μέτρων μαζί με την λεγόμενη "παιδική χαρά", που οδηγεί στην Πηγή.

Στην γέφυρα υπάρχουν 58 αγάλματα που αποτελούν ένα σύνολο που προβάλει την "ανθρώπινη κατάσταση" με πιο δημοφιλές το θυμωμένο παιδί.

Κυρίαρχα μοτίβα είναι οι σχέσεις μεταξύ άνδρα -γυναίκας, ενήλικων και παιδιών.

Στην συνέχεια η μνημειώδης Πηγή έχει σε κάθε γωνία από 5 δέντρα στα οποία τα αγάλματα που βρίσκονται κάτω από αυτά εμφανίζουν τους ανθρώπους από την γέννηση τους μέχρι τον θάνατο, γι αυτό το δέντρο με τον σκελετό ακολουθείται από ένα δέντρο γεμάτο παιδιά δείχνοντας έτσι ότι ο κύκλος ζωή-θάνατος είναι αιώνιος.

Στο ψηλότερο σημείο του πάρκου υπάρχει το πιο εντυπωσιακό του έργο ο μονόλιθος, ο οποίος σε μια μονοκόμματη γρανιτένια στήλη ύψους 17 μέτρων έχουν σκαλιστεί 121 φιγούρες που η μία στηρίζεται στην άλλη δίνοντας την αίσθηση ότι με μια συντροφικότητα οι άνθρωποι προσπαθούν να εξυψωθούν προς τον ουρανό.

Για να φτάσεις στο επίπεδο του μονόλιθου περνάς από μια από τις 8 πύλες από σφυρήλατο σίδηρο που εμφανίζουν τον άνθρωπο σε όλες τις ηλικίες.

Γύρω από τον μονόλιθο υπάρχουν 36 ομάδες από γρανιτένια αγάλματα με ανθρώπους σε συνήθεις ανθρώπινες καταστάσεις και σχέσεις.

Προχωρώντας ακόμα πιο πέρα συναντάμε πρώτα ένα ηλιακό ρολόι και τελικά βρισκόμαστε μπροστά στον Κύκλο της ζωής.

Ο κύκλος σχηματίζεται από την γυναίκα, τα παιδιά και τον άνδρα που ο ένας κρατάει τον άλλο.

Θα μπορούσε να πει κανείς ότι το γλυπτό αυτό συνοψίζει την θεματολογία όλου του πάρκου, την πορεία του από την κούνια στον θάνατο, από την χαρά στην θλίψη ,από την φαντασία και την ελπίδα μαζί με την επιθυμία για αιωνιότητα.

Εδώ μπορείτε να δείτε μια πανοραμική άποψη του πάρκου από την περιοχή του οβελίσκου.

ΤΟ ΩΡΑΡΙΟ ΤΟΥ ΑΥΓΟΥΣΤΙΑΤΙΚΟΥ ΦΕΓΓΑΡΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΡΑΚΙ

Φέτος το καλοκαίρι γνώρισα μια κυρία που μου διηγήθηκε μια ιστορία για την μάνα της, που με σοβαρά αναπνευστικά προβλήματα νοσηλευόταν στην μονάδα εντατικής θεραπείας ενός μεγάλου νοσοκομείου.

Ήταν η δεύτερη φορά που υπήρξε ανάγκη νοσηλείας της σε μονάδα, μέσα στον ίδιο μήνα και πλέον αυτή την φορά περίμενε το μοιραίο και αναπόφευκτο τέλος, όπως την είχε ήδη προειδοποιήσει η ιατρός που την παρέλαβε, λόγω της βαρύτατης κατάστασης της .

Κατά τις 7 το απόγευμα η ίδια γιατρός βγήκε και την ενημέρωσε ότι η μητέρα της ζούσε και πιθανόν να ξεπερνούσε και αυτή την κρίση.

Με δάκρυα στα μάτια η γνωστή μου, αφού την ευχαρίστησε για την καλή είδηση ,την ρώτησε αν μπορεί να την φιλήσει και καθώς την αγκάλιαζε η ιατρός της είπε:

Αυτό είναι το μεγαλύτερο ευχαριστώ που μπορώ να πάρω από σας για τον αγώνα που έδωσα για την μητέρα σας γιατί πίστεψα από την αρχή πως θα μπορούσε να σωθεί. Το ωράριο μου έχει τελειώσει εδώ και 3 ώρες!

Σε απάντηση της είπα και εγώ μια παλιότερη ιστορία που λέει ακριβώς το ίδιο πράγμα: Στην ιατρική δεν υπάρχει ωράριο, υπάρχει μόνο ο ασθενής και η σωτηρία του μαζί με το μεράκι του γιατρού για αυτό που κάνει.

Στην προΕΣΥ εποχή το ωράριο των γιατρών ήταν 5 1/2 ώρες του βοηθού και αντίστοιχα κλιμακωτά κατά 1/2 ώρα λιγότερο, του επιμελητή και του διευθυντή.

Σε ένα μεγάλο νοσοκομείο της Αθήνας ο διοικητής αποφάσισε μια μέρα και έβαλε μηχάνημα για να κτυπάνε κάρτες οι γιατροί.

Την ίδια μέρα κατά το μεσημέρι εμφανίστηκε στο γραφείο του ο διευθυντής μιας χειρουργικής κλινικής και του είπε :τελείωσε το ωράριο μου, κτύπησα την κάρτα. άφησα στο χειρουργείο τον επιμελητή μου με τον βοηθό μου να συνεχίσουν την εγχείρηση και πάω να πιω τον καφέ μου στο κιλικίο!

Μετά από μισή ώρα εμφανίστηκε στο γραφείο του ο επιμελητής και του είπε και αυτός: τελείωσε το ωράριο μου, κτύπησα την κάρτα. άφησα στο χειρουργείο τον βοηθό αλλά μου φαίνεται λίγο δύσκολο να τελειώσει μόνος του την εγχείρηση!

Εγώ πάω να πιώ ένα καφέ με τον διευθυντή μου!

Έντρομος ο διοικητής έτρεξε στο κιλικίο και τους παρακάλεσε να επιστρέψουν στο χειρουργείο και βέβαια πάραυτα ξήλωσε το μηχάνημα με τις κάρτες.

Είναι αυτονόητο βέβαια ότι και στους γιατρούς πρέπει να υπάρχει ένα ωράριο αλλά όταν η περίσταση το επιβάλλει προέχει ο ασθενής και οι ανάγκες του και αυτό γίνεται συνήθως τις περισσότερες φορές.

Σαφώς και υπάρχουν πολλά επαγγέλματα που οι εργαζόμενοι σε αυτά δεν υπάρχει κανένας λόγος να μείνουν ούτε στιγμή παραπάνω μετά την λήξη του ωραρίου τους.

Υπάρχουν όμως και εργασίες που αν δεν έχεις μεράκι για αυτό που κάνεις δεν έχεις λόγο να βρίσκεσαι εκεί.

Θυμάμαι πόσο κακή εντύπωση είχε κάνει παλιότερα η διαμαρτυρία κάποιων ηθοποιών κρατικού θεάτρου για τον σκηνοθέτη τους, που οι πρόβες του θεατρικού έργου που θα ανέβαζαν σε λίγες μέρες κρατούσαν περισσότερο από το επίσημο ωράριο τους!

Σκεφτείτε να γίνονται πχ πρόβες της Τραβιάτας και ενώ ακούγεται το ντουέτο Un dì, felice, eterea να βαράει ένα βάρβαρο κουδούνι για την λήξη του ωραρίου!

Άνθρωποι που έχουν μεράκι και αγάπη για την δουλειά τους δεν θα υπολογίσουν τον χρόνο που θα διαθέσουν σε αυτήν.

Ένας μάγειρας μπορεί να περάσει ώρες ολόκληρες μέχρι να πετύχει η συνταγή που έχει στο μυαλό του, ένας μεταφραστής να κατεβάσει τόμους ολόκληρους για να αποδώσει σωστά μια λέξη ή μια φράση στο κείμενο που μεταφράζει, ένας τεχνικός μπορεί να ξημερωθεί μέχρι επισκευάσει ένα μηχάνημα, ένας αθλητής να φτάνει να πέφτει κάτω από την εξάντληση για να βελτιώσει την απόδοση του.

Όλοι αυτοί και πολλοί άλλοι σε διάφορες εργασίες εκτός από την εκπλήρωση των βιοποριστικών τους αναγκών έχουν άλλο ένα βασικό κίνητρο για αυτό που κάνουν.

Το μεράκι και την αγάπη για την δουλειά τους .

Το μεράκι έχει ουσιαστικά σχέση με την προσωπική ικανοποίηση που αισθάνεται ο άνθρωπος από αυτό που κάνει και από την ικανοποίηση που αυτό το έργο μπορεί να δώσει στους άλλους ανθρώπους.

Όλες αυτές οι σκέψεις μου ήρθαν στο μυαλό όταν διάβασα πως πολλοί φύλακες των αρχαιολογικών χώρων αρνήθηκαν να τους ανοίξουν το βράδυ που το αυγουστιάτικο φεγγάρι θα έχει πανσέληνο.

Το άνοιγμα των αρχαιολογικών χώρων με διάφορες καλλιτεχνικές εκδηλώσεις ήταν μια πολύ καλή ιδέα που αγκαλιάστηκε με θέρμη από τον κόσμο τα τελευταία 10-15 χρόνια.

Φέτος που διανύουμε την εποχή που το κράτος λέει επισήμως δια των Λοβέρδιων χειλέων -Στα ταμεία δεν υπάρχει φράγκο- το ΥΠΠΟΤ έκανε στην αρχή του μήνα, έκκληση προς τους αρχαιοφύλακες, να εργαστούν, όσοι το επιθυμούν, το βράδυ της Πανσελήνου εθελοντικά.

Βρέθηκαν 86, με μεράκι για την δουλειά τους, που δέχτηκαν να δουλέψουν εθελοντικά και να απολαύσουν και αυτοί μαζί με τον κόσμο την μαγεία της βραδιάς που στα περισσότερα μέρη η ομορφιά του φεγγαριού μαζί με μουσική στους μοναδικούς αρχαιολογικούς χώρους δημιουργεί μια ονειρική ατμόσφαιρα .

Όλοι οι άλλοι αρνήθηκαν όπως βεβαίως είχαν κάθε δικαίωμα.

Έχω τύχει 2-3 φορές σε αρχαιολογικούς χώρους ,από αυτούς που δεν συγκεντρώνουν πολύ κόσμο, να μας ξεναγήσει αφιλοκερδώς και με προθυμία ο φύλακας που αγαπάει αυτό τον χώρο και τον θεωρεί σαν το σπίτι του. Μπορεί οι φύλακες αυτοί να μην είχαν τελειώσει ούτε γυμνάσιο ,όμως είχαν ρουφήξει σαν σφουγγάρι τα λόγια των αρχαιολόγων που δούλεψαν εκεί, και προσπάθησαν με τον καλύτερο τρόπο να μας τα μεταφέρουν σχεδόν λέξη προς λέξη, περήφανοι για το έργο τους και τον τόπο που τους είχαν αναθέσει να φυλάνε.

Είμαι σίγουρος ότι αυτοί θα είναι μέσα στους εθελοντικώς προσφερθέντες να υποδεχτούν το βράδυ της Τρίτης μαζί με τον κόσμο, σαν οικοδεσπότες στο σπίτι τους, την εμφάνιση του ολόγιομου αυγουστιάτικου φεγγαριού στον καλοκαιρινό ουρανό.

Τελικά για την μέρα της πανσέληνου το υπουργείο εξασφάλισε ένα κονδύλι για να πληρωθούν όλοι οι εργαζόμενοι ,και οι εθελοντικώς προσφερθέντες, για την υπερωριακή τους απασχόληση.

Αποτέλεσμα;

Οι συνδικαλιστές τους αρνήθηκαν να εργαστούν γιατί φέτος το υπουργείο θα τους έδινε την ΝΟΜΙΜΗ αποζημίωση ενώ στο παρελθόν με διάφορους ΠΑΡΑΝΟΜΟΥΣ τρόπους έπαιρναν τα τριπλάσια!

Φαίνεται ότι τα προηγούμενα χρόνια τα λεφτά δεν έμπαιναν στο μισθό τους αλλά τα κατέθεταν άλλοτε στο σωματείο (!!),άλλοτε στο ταμείο διαχείρισης ή στο ταμείο Αλληλοβοηθείας (!!) και από εκεί περνούσαν στους εργαζόμενους.

Έτσι φέτος για πρώτη φορά ο βράχος της Ακρόπολης θα παραμείνει κλειστός τη βραδιά της πανσελήνου.

Θα στερηθούμε ακόμη τη Ρωμαϊκή Αγορά, το Σούνιο, το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, το Βυζαντινό μουσείο, τον Κεραμεικό και το Ολυμπιείο.

Ο συνδικαλισμός του γ. γραμματέα των αρχαιοφυλάκων με την λογική του ότι -εμείς δεν ζητάμε από το κράτος να παρανομήσει ας μας πληρώσει με όποιο τρόπο θέλει- δηλαδή με άλλα λόγια να παρανομήσει για πάρτη μας!, έχει τελικά μαζί με τον πρόσφατη δήλωση -του θα ματώσουμε- των νταήδων της ΔΕΗ ,πετύχει να ολοκληρώσει την, δυστυχώς από καιρό πλέον εδραιωμένη , απαξίωση του συνδικαλιστικού κινήματος στα μάτια του κόσμου.

ΙΝΤΕΡΝΕΤΙΚΕΣ ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ

1-Αυτές τις μέρες προσπαθώ να βάλω σε κάποια τάξη τα αγαπημένα που έχω μαζέψει, και να ταξινομήσω σε φακέλους.

Το μεγαλύτερο μέρος από αυτά το έχω συγκεντρώσει από την καθημερινή στήλη της ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑΣ WWW. Τελειακαιπαυλα.ΕΝΕΤ που επιμελείται η Μαρία Μυστακίδου.

Στο παρελθόν ,επειδή παρακολουθώ καθημερινά την στήλη της, είχα κριτικάρει μια παρουσίαση που είχε κάνει για το εμβόλιο της γρίπης, αλλά άσχετα από αυτό, όσα χρόνια υπάρχει αυτή η στήλη η προσφορά της, σε όσους ασχολούνται με το ιντερνέτ,είναι πολύ μεγάλη.

Θα ήταν πολύ χρονοβόρο για όλους μας και θα χρειαζόταν να τρώμε αρκετή ώρα στο ψάξιμο για να εντοπίσουμε τόσα ποικίλα, ενδιαφέροντα και χρήσιμα sites.

Σας παραθέτω μερικά από τα πιο πρόσφατα sites που έχει δημοσιεύσει, και που ήδη χρησιμοποιώ.

www.printwhatyoulike.com για επιλεκτικό τύπωμα μόνο αυτού του μέρους που μας ενδιαφέρει.

www.imovietube.com Παλιές ταινίες ή ταινίες που δεν βγήκαν στους κινηματογράφους.

www.thetraveleditor.com για όσους ενδιαφέρονται για πληροφορίες για ταξίδια.

http://soluto.com/ Χρησιμότατο, επειδή σου εξηγεί γιατί καθυστερεί το PC μας να ξεκινήσει και σου υποδεικνύει ποιά προγράμματα μπορείς να σταματήσεις να τρέχουν με την έναρξη του.

,

,

vapsomalliades

The intelligent man finds almost everything ridiculous, the responsible man hardly anything. (Goethe, Reflections and Maxims)

2- http://vapsomalliades.blogspot.com/

Ένα εξαιρετικό μπλογκ είναι και το μπλογκ vapsomalliades στο οποίο μπορείτε να διαβάσετε απολαυστικές παρουσιάσεις ξένων αλλά κυρίως Ελλήνων καλλιτεχνών και πολιτικών και άλλων που βάφουν τα μαλλιά τους!

Έτσι μπορείτε να διαβάσετε για τον Κωστόπουλο, τον Αντώνη Φούσα, τον Βοσκόπουλο, τον Σπηλιωτόπουλο όπως και για πολλούς άλλους.

Προεξέχουσα θέση μεταξύ των αυτών έχει, η μακροσκελέστατη μεν, αλλά σπαρταριστή περιγραφή του Αβραμόπουλου με τίτλο Δημητράκης ο Πολιτεύόμενος:η μικρή ιστορία ενός κατά φαντασίαν μεγάλου

Ο μπλόγκερ vapsomallias είναι προφανώς δημοσιογράφος που ξέρει από πρώτο χέρι τα πρόσωπα που περιγράφει και το πόσο σοβαρά είναι στην πραγματικότητα και διαθέτει ένα καυστικότατο χιούμορ που τσακίζει κόκαλα.

Δυστυχώς όμως δεν μπορώ να πω το ίδιο και για το επίπεδο των σχολιαστών του μπλογκ ,που προφανώς και αυτοί στην πλειονότητα τους είναι δημοσιογράφοι, και το επίπεδο τους είναι από τα χειρότερα που υπάρχουν.

Η εμπάθεια, η χολή, το κατινίστικο κουτσομπολιό και η εμφανής ζήλεια τους για τους συναδέλφους τους που δικαίως ή αδίκως είναι προβεβλημένοι είναι τόσο εμφανής και τόση που δεν νομίζω να υπάρχει σε άλλη επαγγελματική ομάδα.

Στο παραπάνω ποστ για τον Αβραμόπουλο ένα μεγάλο μέρος από τα 182 !! σχόλια αφορούν διάφορους γνωστούς ή και άγνωστους σε μας δημοσιογράφους, και με κουτσομπολίστικο τρόπο γράφονται τα μύρια όσα ευτυχώς χωρίς σε αυτά να συμμετέχει ο vapsomallias.

Ενδεικτικά σας παραθέτω ελάχιστα από τα σχόλια που αφορούν πχ τον Χατζηνικολάου.

..

Πάντως, θεωρώ πως ο Χατζηνικολάου χρειάζεται επειγόντως διακοπές εφόσον κακαρίζει, πλέον, σαν ξιπασμένη γεροντοκόρη με την πρώτη ευκαιρία πoυ του δίδεται. Κάνε κάτι βρε Νίκο επιτέλους, βάλε ένα υπόθετο στην τελική, μπορεί να σου περάσει, who knows?

,

Οι άνθρωποι που έχουν νεύρα και ψυχολογικά προβλήματα δεν ηρεμούν μόνον με υπόθετο αλλά και με ένα καλοτοποθετημένο, "βιδωτό" κωλοδάκτυλο...

.

Εννοείται πως λέει ένα δυνατό ΟΧΙ σε τηγανητά και γλυκά. Άντε να χαρείς τη ζωή έτσι, αν δεν μπορείς να γευτείς τις μικρές απολαύσεις της ζωής. Αφού δεν τρώγει, ελπίζω (και πιστεύω)να μπορεί τουλάχιστον να απολαμβάνει τον έρωτα. Σε όποια μορφή προκρίνει εκείνος ως την πιο ταιριαστή για τα γούστα του.

.

να ρωτήσω και κάτι άλλο-ο Νίκος φορούσε λευκές-πετσετέ κάλτσες ως φοιτητής.

.

Ορκίζομαι ότι θυμάμαι ακριβώς την εμφάνισή του: φουσκωμένο μαλλί με χωρίστρα, τεράστια γυαλιά κοκκάλινα, στο χέρι εφημερίδες, γαλάζιο πουκάμισο, μπλε σακάκι, μπλε παντελόνι, καφέ ανοιχτά (!) παντοφλέ πλατιά παπούτσια και...άσπρες κάλτσες.

.

Ο παλαιός ηχολήπτης του 984, και τώρα του real, Πάνος Παππάς, έχει πει γελώντας ότι ο Νίκος έχει και ένα κατά κάποιο τρόπο ορμονικό πρόβλημα: μυρίζουν πολύ έντονα τα πόδια του!!! Ετσι, βάζει ένα είδος ταλκ προκειμένου να αντιμετωπίσει αυτό το σοβαρό και αντιαισθητικό πρόβλημα.

.

Να είναι όντως ορμονικό ή μήπως ο τηλεπαρουσιαστής πλένει μόνον ότι φαίνεται on camera και παραμελεί στα της καθαριότητας ότι βρίσκεται κάτωθεν του πάγκου;

.

Μου έχει πει η Ε.Σ. για τον Χατζηνικολάου, ότι ένα βράδυ, σε εκδήλωση κάποιου καναλιού που πήγε να τη φιλήσει κοινωνικά, μύριζε και το στόμα του.

.

Απόψε στο δελτίο του αλτερ ο νικολάκης μίλαγε τόσο παθιασμένα και θυμωμένα προς τον τράγκα που πραγματικά φοβηθήκαμε μήπως και από την πολλή ένταση... κλάσει.

.

.

.

3-Δυστυχώς ένα μπλογκ που είχαμε βασίσει πολλές ελπίδες για να μάθουμε τι έχει γίνει με τις προμήθειες του υπουργείου Υγείας ,το μπλογκ http://ermippos.blogspot.com/ και το οποίο είχα προβάλλει τον Μάιο με το ποστ μου ΝΑ ΠΟΥ ΠΗΓΑΝ ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΜΑΣ ! σταμάτησε να μας ενημερώνει με τα τόσο χιουμοριστικά, αλλά με γεμάτα με σοβαρά στοιχεία, ποστ του, προφανώς επειδή Έρμιππος διαπίστωσε πως σε αυτή την χώρα ότι και όσα να καταγγέλλεις δεν ιδρώνει το αυτί κανενός και τελικά δεν γίνεται τίποτα !

.

.

.

4-Είχα σκοπό να γράψω σχετικά με τον θάνατο του Ιωαννίδη αλλά με πρόλαβε η Μερόπη και είπε όλα όσα θα έγραφα και εγώ στο ποστ της Ο θανών ΔΕΝ δεδικαίωται....

Απλά μεταφέρω και εδώ το σχόλιο που άφησα εκεί .

Δεν ήταν μόνο εγκληματίας ήταν συγχρόνως και ηλίθιος.
Γράφει χθες ο Μ.Δρουσιώτης:
Το 1974, λίγους μήνες μετά την κυπριακή τραγωδία, ο Μακάριος διηγήθηκε στην Ιταλίδα δημοσιογράφο Οριάνα Φαλάτσι την εξής εμπειρία: Ενα πρωινό τον επισκέφθηκε στην Αρχιεπισκοπή ο Δημήτριος Ιωαννίδης, συνοδευόμενος από τον Νίκο Σαμψών, για να του εκθέσει ένα σχέδιο που θα τακτοποιούσε το Κυπριακό μια για πάντα.
«Υποκλίθηκε μπροστά μου, φίλησε το χέρι μου με μεγάλο σεβασμό και είπε: "Μακαριώτατε, να το σχέδιο. Θα επιτεθούμε ξαφνικά εναντίον των Τουρκοκυπρίων σε όλο το νησί. Θα τους βγάλουμε μια για πάντα από τη μέση. Και θα ξεμπερδέψουμε". Εμεινα κατάπληκτος. Του είπα ότι δεν μπορούσα να συμφωνήσω μαζί του, διότι δεν μπορούσα να διανοηθώ την ιδέα να σκοτωθούνε τόσοι αθώοι άνθρωποι. Ξαναφίλησε το χέρι μου και έφυγε οργισμένος. Σας λέω, είναι εγκληματίας».

Ο ΠΡΟΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΧΕΙΜΩΝΑ ΣΤΟ ΒΙΒΛΙΟ "ΤΟ ΠΕΙΡΑΜΑ" ΤΟΥ Β. ΔΑΣΚΑΛΑΚΗ ΠΟΥ ΕΚΔΟΘΗΚΕ ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ

Πριν από ένα χρόνο περίπου, κάνοντας μια ανακατάταξη, με αλφαβητική σειρά των συγγραφέων, αυτού του καρκινώματος στο σπίτι μου που λέγεται βιβλιοθήκη, βρήκα στο Δ δύο βιβλία με το όνομα Βασίλης Δασκαλάκης.

Το μεν ένα είναι το γνωστό μυθιστόρημα του 1930 Οι ξεριζωμένοι, το δε άλλο ένα μυθιστόρημα του 1978 από έναν άλλο Βασίλη Δασκαλάκη, με τίτλο Το πείραμα (Κέδρος)

Κοιτάζοντας στο Λεξικό της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας βρήκα να αναφέρεται μόνο ο Βάσος Δασκαλάκης που ήταν ο σύζυγος της Έλλης Αλεξίου, ο οποίος στην έκδοση των Ξεριζωμένων του 1930 που έχω στην βιβλιοθήκη μου, αναγράφεται ως Βασίλης.

Έγραψα λοιπόν πριν κανένα χρόνο μια επιστολή στον γνωστό λογοτέχνη και Υπεύθυνο Σύνταξης του Λεξικού κ. Αλέξη Ζήρα σχετικά με αυτή την παράλειψη του άλλου Βασίλη Δασκαλάκη, παραθέτοντας εκτός από μια σύντομη βιογραφία του και τον τίτλο του βιβλίου του που είχε εκδοθεί από τον Κέδρο μετά τον θάνατο του με πρόλογο του Χειμωνά.

Ο κ. Ζήρας μου είχε κάνει την τιμή, αφού είχε διαβάσει το ποστ μου Ο ΜΥΣΤΗΡΙΩΔΗΣ ΠΟΙΗΤΗΣ ΑΝΔΡΕΑΣ ΚΑΜΠΑΣ να μου στείλει σε e-mail αρκετές πληροφορίες σχετικά με τον ποιητή Ανδρέα Καμπά που τις χρησιμοποίησα στο ποστ Η ΣΥΝΑΡΠΑΣΤΙΚΗ ΖΩΗ ΤΟΥ ΑΝΔΡΕΑ ΚΑΜΠΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΜΑΤΣΗ ΧΑΤΖΗΛΑΖΑΡΟΥ όπου περιγράφεται πως η Μάτση από σύζυγος του Ανδρέα Εμπειρίκου έγινε ερωμένη του Καμπά και έφυγαν με το "Ματαρόα" στο Παρίσι.

Ο κ. Ζήρας, εύλογα, μου είχε ζητήσει περισσότερα στοιχεία για τον Δασκαλάκη γιατί όπως μου έγραψε: Δυστυχώς ό,τι έχει βγει στον Κέδρο ως το ΄80 και δεν αγοραζόταν πήγε σε πολτοποίηση ή πουλήθηκε σε παλαιοβιβλιοπώλες.

Μαζί μου ζήτησε και να του στείλω και τον πρόλογο που έχει γράψει ο Χειμωνάς.

Μετά λοιπόν από ψάξιμο σε γνωστούς και φίλους βρήκα ότι ένας φίλος μου είχε φιλοτεχνήσει το εξώφυλλο του πρώτου του βιβλίου !

Του ζήτησα λοιπόν και μου έστειλε τα στοιχεία του βιβλίου, που μάλλον ήταν αυτοέκδοση, και τα οποία παραθέτω παρακάτω σε φωτοτυπία μαζί με τα στοιχεία του τρίτου βιβλίου και τον πρόλογο του Χειμωνά .

Δυστυχώς για το δεύτερο βιβλίο του το Δεμάτι (1975) δεν κατάφερα να βρω στοιχεία.

Η έκπληξη όμως ήταν πως ψάχνοντας στο ιντερνετ βρήκα ότι ο Κέδρος όχι μόνο δεν είχε πολτοποιήσει το βιβλίο το Πείραμα άλλα το είχε επανεκδόσει το 1986 με άλλο εξώφυλλο και είναι και άμεσα διαθέσιμο έναντι 10,10 ευρώ!

Για να είμαι ειλικρινής όλο έλεγα ότι θα ασχοληθώ με το θέμα και όλο κάτι και άλλο προέκυπτε και το έβαζα στην πάντα μέχρι που διάβασα για το έργο που έγραψε η σύντροφος του Χειμωνά Λούλα Αναγνωστάκη, για τα 10 χρόνια από τον θάνατο του ,για να παρουσιαστεί στο Φεστιβάλ Φιλίππων-Καβάλας στις 2 Αυγούστου, οπότε έκατσα αυτές τις μέρες και έγραψα το σημερινό ποστ αφιερωμένο στην μνήμη και των δύο νεκρών που όμως τα κείμενα τους τους διατηρούν ζωντανούς στην μνήμη μας.

Τα βιβλία του Βασίλη Δασκαλάκη είναι με σειρά εκδόσεως τα εξής:

,

1-Μοναξιά στα σταυροδρόμια (1971) Μάλλον αυτοέκδοση.

2-Δεμάτι (1975)

3-Το πείραμα (1978) Κέδρος Επανέκδοση 1986

,

Ο Βασίλης Τ. Δασκαλάκης γεννήθηκε το 1944. Ο πατέρας του ήταν υφηγητής Γαστρεντερολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.

Σπούδασε στην Ιατρική σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και πήρε το πτυχίο του το 1968.

Υπηρέτησε ως έφεδρος σημαιοφόρος ιατρός στο ΠΝ 1968-1971

Διορίστηκε ως βοηθός στο Αιγινήτειο όπου και πήρε την ειδικότητα του νευρολόγου-ψυχίατρου .

Δυστυχώς μόλις τελείωσε την ειδίκευση του εμφάνισε ένα σπάνιο νεόπλασμα στον εγκέφαλο και πέθανε το 1976 πριν να προλάβει να γίνει ευρύτερα γνωστός σαν λογοτέχνης.

Από προσωπική εκτίμηση στις συγγραφικές του ικανότητες ο Χειμωνάς, που τον γνώρισε σαν ειδικευόμενο στην Ψυχιατρική κλινική που υπηρετούσε , φρόντισε να εκδοθεί μετά τον θάνατο του το τρίτο του βιβλίο στο οποίο έγραψε και τον πρόλογο.

Κλικάροντας επάνω στις φωτοτυπίες μπορεί κανείς να διαβάσει άνετα το κείμενο.

....................................................Το εσώφυλλο

..................................................Το οπισθόφυλλο

....................................Το εσώφυλλο

ΕΝ ΑΡΧΗ ΗΝ Ο ΛΟΓΟΣ.... (Ιωάννης 1/α: 1)

Ως γνωρίζετε καλώς το παρόν ιστολόγιον εμφορείται από έντονο θρησκευτικό προβληματισμό οπότε πριν να διαβάσετε το παρακάτω κείμενο που μου έστειλαν με e-mail, και να μου αρχίσετε όλοι εσείς οι άπιστοι να μου λέτε ότι δεν υπάρχει διάβολος και ότι αυτός είναι επινόηση του ιερατείου για να κανοναρχεί τους αφελείς, κατέφυγα σε ένα χριστιανικό ιστολόγιο που με μεγάλη σαφήνεια μας ξεκαθαρίζει τα πράγματα :

Πράγματι, μια μεγάλη μερίδα ανθρώπων πιστεύει ότι ο διάβολος είναι ανύπαρκτος ή ότι είναι ένας μύθος ενώ μια άλλη επίσης μεγάλη μερίδα πιστεύει ότι αν και υπάρχει "δεν μπορεί να βλάψει γιατί ο Θεός είναι υπεράνω όλων".

...Για να βρούμε την απάντηση, θα πρέπει να πάμε στην Βίβλο για να λάβουμε την καθαρή διδασκαλία της, ξεφορτώνοντας από πάνω μας όλες τις διαστρεβλώσεις που ο διάβολος έχει παράγει, και σύμφωνα με τις όποιες αυτός δεν υπάρχει και επομένως ο Θεός είναι υπεύθυνος για κάθε τι κακό.

Αφού λοιπόν μας έχει ξεκαθαρίσει ότι ο Διάβολος υπάρχει και ευθύνεται για όλα μας τα στραβά, μας αποκαλύπτει ποιός ήταν ο υπεύθυνος που έχει αυτή την δυνατότητα.

Αλλά ποιος άραγε ήταν αυτός που έδωσε στον διάβολο αυτήν την εξουσία πάνω στον κόσμο; Αυτός δεν ήταν άλλος από τον Αδάμ που την έλαβε από τον Θεό στην Γένεση 1/α/26-28 και την πέρασε στον διάβολο με την πτώση του. Από κείνη την ημέρα και έπειτα, ο διάβολος είναι ο άρχοντας του κόσμου αυτού.

Οπότε ποιός αναλαμβάνει την ευθύνη που κάποτε τα τινάζουμε πριν την ώρα μας;

Η απάντηση λοιπόν και σε αυτό το ερώτημα είναι σαφής και κατηγορηματική. Ο διάβολος!

Ποιος έχει το κράτος, την δύναμη, του θανάτου; Ποιος είναι αυτός που σκοτώνει ανθρώπους σε "ατυχήματα"; Ο Θεός ο οποίος έδωσε τον Γιο του για τον καθένα απ’ αυτούς τους ανθρώπους ή ο εχθρός της ζωής, ο διάβολος; Η Βίβλος λέει ο διάβολος.

Ε, λοιπόν το παρακάτω κείμενο έρχεται να επιβεβαιώσει πλήρως αυτή την θεολογική άποψη.

Εν αρχή ο Θεός γέμισε τη γη με μπρόκολο, κουνουπίδι και σπανάκι, πράσινα, κίτρινα και κόκκινα λαχανικά όλων των ειδών, ώστε ο άνδρας και η γυναίκα να ζήσουν υγιεινά και παντοτινά.

Ο σατανάς όμως δημιούργησε τα γλυκά και τα διάφορα cookies και ρώτησε:
«Λίγη ακόμη σάλτσα βύσσινου;»
και ο άνδρας απήντησε: «Ευχαρίστως!»
και η γυναίκα πρόσθεσε: «Παρακαλώ για μένα άλλη μια ζεστή βάφλα με σαντιγύ!».
Και έτσι πήραν και οι δύο από 5 κιλά .

Και ο Θεός δημιούργησε το γιαούρτι, ώστε να διατηρήσει η γυναίκα το σώμα της όπως άρεσε στον άνδρα.
Και ο σατανάς δημιούργησε από το σιτάρι το άσπρο αλεύρι και από το ζαχαροκάλαμο τη ζάχαρη και τα συνδύασε.
Και η γυναίκα άλλαξε νούμερο στην ένδυσή της και πήγε από το 38 στο 46.

Και έτσι είπε ο Κύριος: «Δοκίμασε το φρέσκο μαρούλι μου!»

Και ο σατανάς εφεύρε το ντρέσσιγκ και το σκορδόψωμο ως συνοδευτικά.
Και οι άνδρες και οι γυναίκες μετά από αυτή την απόλαυση άνοιξαν τις ζώνες τους κατά τουλάχιστον μία τρύπα.

Ο Κύριος όμως είπε: «Σας έδωσα φρέσκα λαχανικά και ελαιόλαδο, στο
οποίο να μαγειρεύετε υγιεινά!»

Και ο σατανάς συνόδεψε τα φαγητά αυτά με δεύτερο πιάτο, από νόστιμες
μπουκίτσες από ψωμάκια, τυράκια camembert, αστακό σε βούτυρο μυρωδάτο
και φιλετάκια κοτόπουλου.
Και οι τιμές χοληστερίνης του ανθρώπου ανέβηκαν στα ουράνια.

Έτσι ο Θεός έδωσε στον άνθρωπο αθλητικά παπούτσια, ώστε να χάσει
μερικά κιλά με την άθληση...

Και ο σατανάς δημιούργησε την δορυφορική τηλεόραση και τα DVD μαζί με
τα τηλεχειριστήρια, για να μην κουράζεται ο άνθρωπος με το ζάπινγκ.
Και οι άνδρες και οι γυναίκες γελούσαν και έκλαιγαν μπροστά την οθόνη
και άρχισαν να φοράνε ελαστικές φόρμες αδυνατίσματος.

Έτσι ο Θεός δημιούργησε την πατάτα, φτωχή σε λίπος και κάλιο και
γεμάτη θρεπτικές ουσίες.

Και ο σατανάς αφαίρεσε την φλούδα και έκοψε το εσωτερικό της σε
πατατάκια, τα οποία τηγάνισε και τα κάλυψε με πολύ αλάτι..
Και ο άνθρωπος πήρε μερικά κιλά ακόμη...

Ο Θεός όμως έφερε το άπαχο κρέας, ώστε τα τέκνα του να χορταίνουν
προλαμβάνοντας λιγότερες θερμίδες.

Και ο σατανάς έφερε τα Goodys και το τσίζμπουργκερ των 99 λεπτών.
Και ρώτησε ο σατανάς: «Θέλεις και τηγανητές πατάτες;»
Και είπε ο άνθρωπος: «Βεβαίως, μια μεγάλη μερίδα με μαγιονέζα!».
Kαι σχολίασε ο σατανάς: «Έτσι μπράβο!»
Και ο άνθρωπος έπαθε έμφραγμα.

Και ο Θεός αναστέναξε και δημιούργησε το τετραπλό μπαϊ-πάς της καρδιάς.
Και τότε ο σατανάς είπε "...είπαμε να παίζουμε τίμια"...

...και δημιούργησε το ΙΚΑ.

Μπορεί να λέμε πως η ισχύς εν τη ενώσει, αλλά τελικά Πατήρ, Υιός και Άγιον Πνεύμα παρότι ομοούσιος και αδιαίρετος τριας ,σαν τους 3 σωματοφύλακες (που βέβαια ήσαν 4!) δεν κατάφεραν, όπως διαπιστώσαμε, να νικήσουν τον δαιμόνιον και άρχοντα του κόσμου τούτου Σατανά !

Μήπως τελικά οι καλοί χριστιανοί θα πρέπει να καταφύγουν μέρες που είναι στην Τήνο για να προσευχηθούν να βάλει το χέρι της σαν γυναίκα η Παναγία γιατί ως είναι γνωστόν κανένας άνδρας δεν έχει καταφέρει μέχρι τώρα να νικήσει γυναίκα σε πονηριά;

Στην γιορτή της πάντως έχω αφιερώσει στο παρελθόν τα ποστ μου ΟΥΣΤ ΘΕΟΜΠΑΙΧΤΕΣ ! και ΕΠ΄ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΤΗΣ ΓΙΟΡΤΗΣ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ,Η ΣΧΕΣΗ ΜΕΤΑΞΥ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ ,ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ ΚΑΙ ΛΟΓΙΚΗΣ .

Ελπίζω το θρησκευτικό σας συναίσθημα να έχει παραμείνει αλώβητο και να μην έχετε πάθει και εσείς τα ίδια με μένα, όπως αναλυτικά έχω εξηγήσει και με μεγάλη σοβαρότητα στο ΠΩΣ ΧΑΝΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ ΤΟΥ

Β' ΜΕΡΙΚΕΣ ΑΚΟΜΑ ΠΙΝΕΛΙΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΚΑΝΔΙΝΑΒΙΑ

Δεν έχω σκοπό να σας γράψω για τις μεγάλες πόλεις της Σκανδιναβίας όπως η Στοκχόλμη, η Ουψάλα, το Ελσίνκι, το Όσλο ή την Κοπεγχάγη που μπορεί κανείς εύκολα να βρει όποιος ενδιαφέρεται σχετικές πληροφορίες στο ιντερνέτ.

Θα προτιμήσω να σας γράψω για μερικά λιγότερο γνωστά μέρη που όμως μου άρεσαν ιδιαίτερα και τα περισσότερα μου ήταν και τελείως άγνωστα προηγουμένως.

Ένα από αυτά είναι το χωριό Sigtuna στις όχθες της λίμνης Mälaren,που είναι ένα πολύ γραφικό και ιστορικό χωριό με πάνω από 1000 χρόνια προϊστορία, που διαθέτει και τον πιο αρχαίο δρόμο της Σουηδίας με παλιά ξύλινα σπίτια, σήμερα τουριστικά καταστήματα.

Εδώ είδα και ένα παλιό, όμορφο τηλεφωνικό θάλαμο.

Το Ροβανιέμι, που πολλοί Νεοέλληνες το κατακλύζουν τα Χριστούγεννα, είναι ένα ασήμαντο μέρος που επειδή από εκεί περνάει ο αρκτικός κύκλος σκέφτηκαν για τουριστικούς λόγους να το βαπτίσουν ως το χωριό του Αη Βασίλη.

Ευτυχώς που αυτός είναι ακούραστος ώστε οι τουρίστες όλο τον χρόνο να μπορούν να τον βρίσκουν εκεί και με μερικά ευρώ να μπορούν να φωτογραφηθούν μαζί του!

Μπορεί οι άγιοι να μην χρειάζονται φοβέρα αλλά ευρώ όλοι τα χρειάζονται!

Το Βόρειο Ακρωτήριο που συγκεντρώνει πλήθος κόσμου για να δουν τον ήλιο του Μεσονυκτίου είναι από μόνο του ένα εντυπωσιακό τοπίο τούνδρας στην άκρη της νήσου Mαγκερέϋ (Magerøya). Σε αυτή περνάς με μια σήραγγα 6870 μέτρων που φτάνει σε μερικά σημεία τα 212 μέτρα από το επίπεδο της θάλασσας και είναι από τα πιο επιμήκη και βαθιά υποθαλάσσια τούνελ.

Από τα πιο ενδιαφέροντα μέρη της Νορβηγίας είναι και η περιοχή με τις 5000 βραχογραφίες της Άλτα ηλικίας από το 4600 π.Χ. Οι βραχογραφίες ανακαλύφτηκαν το 1972 και σε όσες είναι επισκέψιμες στο υπαίθριο μουσείο της Αλτα για να γίνονται ορατές τις έχουν βάψει με κόκκινο χρώμα. Απεικονίζουν σκηνές από κυνήγι,ζώα, βάρκες, ψάρεμα και εικόνες από την καθημερινή ζωή και πιθανώς να έχουν και θρησκευτικούς συμβολισμούς.

Στην περιοχή αυτή ,όπως και στις βόρειες περιοχές της Σκανδιναβίας αλλά και στην Ρωσία, οι γηγενείς κάτοικοι είναι οι Σάμι ή οι Λάπωνες ,όπως είναι γνωστοί σε μας, με δική τους γλώσσα και πολιτισμό. Για χρόνια η Σουηδία, η Νορβηγία και η Φιλανδία προσπάθησαν να τους ενσωματώσουν στα κράτη τους με καταπίεση εξαλείφοντας τον πολιτισμό τους. Τελικά όμως το 1989 εξελέγη το πρώτο εθνικό κοινοβούλιο των Σάμι στην Νορβηγία, και τώρα πλέον έχουν ραδιοφωνικό σταθμό και εκπομπές στην γλώσσα τους στις εθνικές τηλεοράσεις ,εθνικό ύμνο και σημαία.

Ήταν πολύ ενδιαφέρουσα η επίσκεψη στο αντίστοιχο μουσείο αλλά και σε χαρακτηριστικό οικισμό των Σάμι που φορούν τις εθνικές τους ενδυμασίες με τις κυκλικές τους σκηνές με τρύπα στο κέντρο για να φεύγει ο καπνός της εστίας.

Η πρωτεύουσα του νορβηγικού βορρά, το Τρόμσο είναι μια αδιάφορη πόλη και ευτυχώς εκεί ήταν και η μοναδική μέρα που κινηθήκαμε υπό βροχή.

Στο μουσείο της πόλης είδα και ένα ξύλινο εσταυρωμένο με γνήσια μπυροκοιλιά !

Φεύγοντας αεροπορικώς από τον βορρά για την κεντρική Νορβηγία βρεθήκαμε στην 3η μεγαλύτερη πόλη της χώρας, και πρώτη πρωτεύουσα της στο παρελθόν, στο πολύ γραφικό και ιστορικό Τροντχάιμ που σαν φίδι ο ποταμός Νιτέλβα ελίσσεται μέσα στην πόλη πριν να εκβάλλει στην θάλασσα.

Ο καθεδρικός ναός Νίνταρος, που ήταν ο τόπος στέψης των Νορβηγών βασιλέων στα χρόνια των Βίκινγκς, είναι ένα μοναδικό γοτθικό συγκρότημα.

Κατηφορίζοντας από την περίφημη Λεωφόρο του Ατλαντικού περνάμε από ένα πλήθος από φιόρντ σε ένα καταπληκτικό τοπίο με ποτάμια, δέντρα, χαράδρες και πανύψηλους καταρράκτες και φτάνουμε τελικά στο Όλεσουντ που γράφεται όμως Ålesund, μια μοναδικής ομορφιάς πόλη με κτισμένα κτήρια σκέτα κομψοτεχνήματα.

Μέχρις εδώ η συνήθης κατασκευή των σπιτιών που βλέπαμε ήταν από ξύλο. Έτσι ήταν και το Όλεσουντ μέχρι το 1904 όταν μια φοβερή πυρκαγιά το κατέστρεψε και άφησε 10000 άτομα άστεγα ευτυχώς με μόνο ένα θύμα. Έτσι η ανοικοδόμηση του έγινε πλέον με κανονικό κτίσιμο και με την Ευρωπαϊκή αισθητική της εποχής που ήταν το Αρτ Νουβό.

Το 2007 οι Νορβηγοί την ψήφισαν σαν την ωραιότερη πόλη της χώρας τους.

Στην συνέχεια μας περίμενε ένα φιόρντ που έχει χαρακτηριστεί από την Ουνέσκο σαν μνημείο της πολιτιστικής κληρονομιάς της ανθρωπότητας το Γκεϊράνκερ.

Είχαμε την τύχη να το διαπλεύσουμε την μία μέρα με σύννεφα, που πολλές φορές ήταν χαμηλά ανάμεσα στις απόκρημνες ακτές του φιόρντ, και την επομένη φεύγοντας από εκεί με λιακάδα σε όλη του την ομορφιά. Από τις απόκρημνες ακτές του φιορντ σε πολλά σημεία έτρεχαν καταρράκτες με πιο εντυπωσιακούς από αυτούς, μια ομάδα που την ονομάζουν οι 7 αδελφές που η παράδοση θέλει να τις έχει ζητήσει σε γάμο με την σειρά ένας καταρράκτης ακριβώς απέναντι. Όμως τον απέρριψαν και οι 7, οπότε και αυτός καθώς τρέχει σχηματίζει στο κάτω μέρος του το σχήμα μιας μπουκάλας!

Σε αυτό το φιόρντ, όπως και στα περισσότερα λόγω του βάθους που έχουν ,μπορούν να μπουν και τεραστίου μεγέθους κρουαζιερόπλοια από τον Ατλαντικό.

Από το Hellesylt που μας άφησε το πλοίο μετά από λίγα χιλιόμετρα οδικής διαδρομής βρισκόμαστε σε ένα άλλο καταπληκτικό τοπίο που είναι ο παγετώνας Jostedalsbreen ,ο μεγαλύτερος της Ευρώπης, και ο οποίος έχει έκταση 487 τετρ.χιλιομ. Μετά από μια άνοδο με ηλεκτρικά αυτοκινητάκια και μια μικρή πεζοπορία, δίπλα σε ένα ποτάμι που θύμιζε έντονα το απαράμιλλο τοπίο των πηγών του Αχέροντα, βρεθήκαμε να χαζεύουμε μια από τις άκρες του παγετώνα που έχει μήκος 60 χιλιομ. Ταμπέλες έδειχναν την τμηματική υποχώρηση της άκρης του παγετώνα τα τελευταία 100 χρόνια.

Κατεβαίνοντας νότια συναντάμε το πιο μεγαλύτερο φιόρντ του κόσμου το Σόγκνεφιόρντεν όπου και διανυκτερεύσαμε στις ακτές του σε ένα γραφικό χωριουδάκι το Leikanger. Από εκεί την άλλη μέρα με ένα φέρυ εισχωρήσαμε στο νότιο τμήμα αυτού του εξίσου θεαματικού φιόρντ στην διαδρομή μεταξύ Kaupanger και Gudvangen οπότε από εκεί βρεθήκαμε πλέον οδικώς στην δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Νορβηγίας ,το πανέμορφο Μπέργκεν.

Από τα τέλη του 13ου αιώνα, το Μπέργκεν που βρίσκεται στις ακτή του Ατλαντικού , έγινε μια από τις σημαντικότερες εμπορικές πόλεις της Χανσεατικής Ένωσης, της οποίας Σάξονες έμποροι διέμεναν σε ξεχωριστή συνοικία της πόλης και απολάμβαναν αποκλειστικά προνόμια στο εμπόριο με τους ψαράδες του Βορρά, οι οποίοι κάθε καλοκαίρι κατέφταναν στο λιμάνι της πόλης.

Στις μέρες μας, η παλιά προκυμαία του Μπέργκεν, το Μπρύγκεν, με τα ξύλινα σπίτια του, αποτελεί Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO.