ΟΤΑΝ ΤΟ ΙΕΡΑΤΕΙΟ ΕΧΕΙ ΑΠΟΨΗ ΓΙΑ ΤΟ ΣΕΞ.

Εάν με ρωτήσει κάποιος την γνώμη μου πχ για το ποδόσφαιρο θα του πω ότι δεν έχω καμία άποψη γιατί ούτε έχω παίξει ποτέ μου ούτε έχω παρακολουθήσει ποδοσφαιρικούς αγώνες.
Όποτε με έχει εντυπωσιάσει το γεγονός ότι από το παρελθόν άτομα που υποτίθεται δεν έχουν σεξουαλικές σχέσεις, και ίσως γι΄αυτό εκφράζουν αντίθεση στο σεξ μαζί με τον ανοικτά μισογυνισμό τους, έχουν άποψη και δίνουν και συμβουλές, όπως γράφω στο ΟΙ ΑΡΡΩΣΤΗΜΕΝΕΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΕΣ ΑΝΤΙΛΗΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΓΥΝΑΙΚΑ ΚΑΙ ΤΟ ΣΕΞ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΓΑΜΟ!.
Άλλοι, όπως ο μητροπολίτης Πειραιώς, χρησιμοποιούν, υπερβάλλοντας, τον υπαρκτό κίνδυνο μόλυνσης στο σεξ όπως έχω γράψει στο
ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΚΑΙ ΠΡΟΦΥΛΑΞΗ ΓΙΑ ΤΟ ΣΤΟΜΑΤΙΚΟ ΣΕΞ ΣΕ ΑΝΤΙΘΕΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΤΡΟΜΟΛΑΓΝΕΙΑ ΤΟΥ ΣΕΡΑΦΕΙΜ.
Και
Ο ΤΡΟΜΟΛΑΓΝΟΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΞΑΝΑΚΤΥΠΑ!
Βέβαια και ο Πάπας μιλάει ως ειδήμων της ανθρώπινης σεξουαλικότητας όπως γράφω στο
ΟΤΑΝ Ο ΠΑΠΑΣ ΑΝΤΙ ΝΑ ΠΑΕΙ ΓΙΑ ΨΑΡΕΜΑ ΔΙΝΕΙ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΣΕΞ!
Θυμήθηκα όμως ότι πριν 19 χρόνια είχα γράψει το ΠΕΣΤΑ ΟΛΑ ΜΕΓΑΛΕ! σχετικά με τις θεόπνευστες οδηγίες του τότε μητροπολίτη Λαγκαδά, προφανώς με την εγκυρότητα του ειδικού για το πως πρέπει να είναι η σωστή σεξουαλική συμπεριφορά. Το μεταφέρω αυτούσιο εδώ.

Περνώντας από το περίπτερο το μάτι μου έπεσε στην Espresso .Η πλέον έγκυρη εφημερίδα της Ελλάδας δημοσιεύει αποκλειστική συνέντευξη με τον μητροπολίτη Λαγκαδά.
Ο μητροπολίτης δίνει σαφείς οδηγίες για την σωστή σεξουαλική συμπεριφορά !
Οι παντρεμένες δεν πρέπει να αρνούνται την συνουσία στον σύζυγο εκτός εάν έχουν πυρετό.
Ο αυνανισμός απαγορεύεται αλλά δεν θα τους πάρουμε και το κεφάλι !
Δυστυχώς δεν αγόρασα την εφημερίδα ώστε να δώ και άλλες ενδιαφέρουσες απόψεις αλλά ήδη το πρωτοσέλιδο μου δημιούργησε τις εξής απορίες:
1-Οι περισσότερες γυναίκες προφασίζονται πονοκέφαλο η περίοδο άμα δεν θέλουν πήδημα γιατί ο πυρετός εύκολα διαπιστώνεται.
Τι είναι λοιπόν το χριστιανικώς ορθόν, να πηδάμε την σύζυγο με παγοκύστη στο κεφάλι η να την ποτίζουμε με DEPON πριν το πήδημα;
Εάν έχει πράγματι περίοδο ποια είναι η θέση της εκκλησίας για την χρήση εναλλακτικών οπών;
2-Ποιο κεφάλι εννοεί ,το επάνω η το κάτω ;
Αν εννοεί το κάτω δυστυχώς πρέπει να το στείλω να εξομολογηθεί να λάβει συγχώρεση και να μεταλάβει γιατί διατηρεί μια μακροχρόνια εξωσυζυγική σχέση με δύο άκρως ευκίνητες και δραστήριες δίδυμες κυρίες ονόματι HUFTA

Δυστυχώς μάλλον τότε ντράπηκα να αγοράσω τη ΕSPRESSO, αλλά ευτυχώς κάποιοι άλλοι την αγόρασαν και έτσι, όποιος θέλει να πληροφορηθεί όλες τις θεόπνευστες οδηγίες του Μητροπολίτη μπορεί να τις διαβάσει εδώ.

Μεταφέρω τις σχετικές παραγράφους της συνέντευξης;

– Ποια είναι η άποψή σας για τη σύγχρονη γυναίκα και τα διαζύγια;
«Η Αγία Γραφή λέει ότι η γυναίκα δεν έχει δικαίωμα να αρνείται το σεξ όταν το θέλει ο άντρας. Δεν έχει δικαίωμα να λέει “έπλυνα τα ρούχα και είμαι κουρασμένη”. Όταν το θέλει ο άντρας θα υπηρετήσει τη συνεύρεση, όσο κουρασμένη και αν είναι. Διότι οι δύο είναι ένας. Για το καλό του ζεύγους. Για να προλάβουμε τα διαζύγια. Εκτός αν είναι άρρωστη και έχει πυρετό. Όχι και να την εξοντώσει το αρσενικό, λέγοντας “να βυζάξω, δηλαδή για να εξοντώσω τη γυναίκα μου”».

– Στις «αδιαθεσίες» τι κάνουμε;
«Έχουμε και τέτοιες περιπτώσεις… (σ.σ. εννοεί την κατάσταση εμμήνου ρήσεως). Οι άλλες οι περιπτώσεις που μπορεί να γίνει, χωρίς καμία δυσκολία μεγάλη, χωρίς “βλάβη” εννοείται, έτσι, όχι με σκέρτσο (εδώ δεν είναι αρκετά σαφής). Όταν υπάρχει ένας κίνδυνος, πρέπει ο άντρας να το καταλάβει και να θυσιάσει την όρεξή του».

Είναι αμαρτία κατ’ εσάς η αυτοϊκανοποίηση;
«Ε, ναι. Είναι αμαρτία. Αλλά δεν παίρνουμε και κεφάλια. Ούτε το προγαμιαίο σεξ. Έρχονται παιδιά στην εκκλησία και λένε “πάτερ, είμαι βρόμικος, το βράδυ το έκανα με την γκόμενά μου, και χθες έκανα και απόψε θα κάνω. Και αύριο”. Του λέω, “όχι, παιδί μου, θα πάρεις το κορίτσι σου, θα πάρεις την γκόμενά σου και θα έρθεις στην εκκλησία, θα σου δώσω αντίδωρο, αλλά δεν θα σε κοινωνήσω”. Όσο για τον αυνανισμό, έχω να πω το εξής. Μου λένε “πάτερ, δεν μπορώ, δεν αντέχω”. Του λέω, “ναι παιδάκι μου, μη στεναχωριέσαι, μην απελπίζεσαι”. Του δίνω συμβουλές. Γιατί τέτοιες καταστάσεις βλάπτουν και την υγεία. Το λένε και οι γιατροί, ότι και το μυαλό και όλες οι δυνάμεις του οργανισμού εξαντλούνται. Φεύγουν από το σώμα οι ορμόνες και το. αφήνουν απροστάτευτο. Το υγρό αυτό, (σ.σ. εννοεί το σπέρμα) είναι μυελός. Δεν είναι για πέταμα. Το μυαλό, η καρδιά, τα κύτταρα, τα αγγεία, εξαντλούνται. Βέβαια, το περίσσευμα που υπάρχει στον οργανισμό βγαίνει στον ύπνο, με τις ονειρώξεις. Όχι, όμως, έξοδος σπέρματος εξαναγκαστικά».
  
Τα σχόλια δημοσιεύονται μετά από έγκριση

 

Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΤΙΜΩΡΕΙ ΤΟΥΣ ΛΩΠΟΔΥΤΕΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΕΡΩΤΕΥΜΕΝΟΥΣ!

 

Μπορεί να πέρασε το 15γουστο αλλά τα θαύματα της Παναγίας είναι διαχρονικά.
Σε ένα απολαυστικό κείμενο ο Τάσος Θεοφίλου μας ενημερώνει για  Τα «αντιλωποδυτικά θαύματα» της Παναγίας.  που έχει αναφέρει σε δημοσιογραφική έρευνα που έκανε το 1933 ο αστυνομικός ρεπόρτερ Ευστάθιος Θωμόπουλος. Σε αυτήν  κατέγραψε τους άθλους της Παναγίας· από την Κρήτη μέχρι τη Ροδόπη, οι πιστοί «έβλεπαν» τη δράση της, ένιωθαν ευγνώμονες και τη μαρτυρούσαν.
 Βέβαια η Παναγία δεν τιμωρούσε μόνο τους λωποδύτες αλλά και τους ασεβείς ερωτευμένους!

«ΠΛΗΘΟΣ Η ΦΙΛΟΛΟΓΙΑ των θαυμάτων για την σημερινή μεγάλη εορτή της χριστιανοσύνης και οι θρύλοι των πιστών άμμος!» γράφει ο αστυνομικός ρεπόρτερ Ευστάθιος Θωμόπουλος της εφημερίδας «Ακρόπολις» τον Δεκαπενταύγουστο του 1933.   
«Οι κακόπιστοι ας μειδιούν και ας σκέπτωνται ό,τι θέλουν για την έλλειψι εγκύρων στοιχείων. Οι θρύλοι έχουν την αγία εγκυρότητα της πίστεως και αυτό σώνει και παρασώνει. Βλέπει κανείς αυτήν την αγία εγκυρότητα όχι μόνο στο βοερό και χαρμόσυνο πανηγύρι της Τήνου, αλλά παντού της Ελλάδος όπου –από τις όχθες του Έβρου ως τον μακρυνόν Ίσανο της Κρήτης– αναρίθμητα εκκλησάκια, σκαλωμένα σε άγριες και γραφικές αετοράχες, συγκεντρώνουν το 24ωρο της 15ης Αυγούστου άπειρα τα πλήθη των πιστών εις το προσκύνημα της γλυκυτέρας και υψηλοτέρας των ουρανών Θεοτόκου». 
«Και όπως δεν μένει άνθρωπος δίκαιος ή άδικος», συνεχίζει ο Θωμόπουλος, «που να μη φθάσει με το τάμα του και το κεράκι του στο προσκύνημα της Μεγαλόχαρης στην γειτονική της περιοχής του εκκλησούλα της, άλλο τόσο δεν είναι και κανείς που να μη γνωρίζει ν' αφηγηθεί και από μία ιστορία θαύματος…»
Μέσα σ' αυτή την ανεξάντλητη φιλολογία, γενναίο είναι το μερίδιο των αφηγήσεων που αφορούν τους... «αστυνομικούς άθλους της Μεγαλόχαρης!». Δεν μπορεί να πει κανείς αν το μερίδιο αυτών των αγίων θρύλων είναι μεγαλύτερο από όλων των άλλων. Γεγονός είναι πάντως ότι, όπως διαβεβαίωσαν τον ρεπόρτερ της εφημερίδας «Ακρόπολις» οι αστυνομικοί, «παρ' όλη τη σύγχυση του απείρου πλήθους των προσκυνητών, τη θάλασσα των αναθημάτων, η όραση των “ποντικών” είναι ελαχίστη. Μηδαμινή, ανυπολόγιστη. Η Θεοτόκος μαζί με τ' άλλα σκέπει και προστατεύει την ασφάλεια και την περιουσία των πιστών, που έχουν φθάσει στα εκκλησάκια της για να προσφέρουν την λατρεία τους». 
Για του λόγου το αληθές, ο Ευστάθιος Θωμόπουλος επικαλείται «το προ ετών εκδοθέν βιβλιαράκι του διοικητικού συμβουλίου του οργανισμού του ναού της Τήνου». Μέσα σε αυτό, μαζί με την ιστορία και τη σειρά των θαυμάτων του ιδρύματος, διαβάζει και μία περιπετειώδη, καθαρώς αστυνομικής φύσεως, υπόθεση, όπου «ο σηκώσας βέβηλον χείρα εις τα αναθήματα της Παναγίας, παραλύει και αυτοαποκαλύπτεται εις τους αστυνομικούς».
Και δεν είναι μόνο τα αντιλωποδυτικά θαύματα που αποδίδονται στη Θεομήτορα. Είναι και οι σωτήριες επεμβάσεις της σε ζητήματα τάξης, ηθικής και αισχροκέρδειας. «Γεγονός είναι», εξηγεί ο ρεπόρτερ, «ότι είτε διότι σκοπίμως από τους διευθύνοντες τα παλλαϊκά πανηγύρια του Δεκαπενταύγουστου πλάσθηκαν οι θρύλοι –κατά το "ο φόβος φυλάει τα έρημα"– είτε διότι συνέβησαν στην πραγματικότητα, η Μεγαλόχαρη στην παντοδυναμία της φορτώθηκε και τα βάρη της ιδιότητας του καταδιωκτικού λαγωνικού».
Οι αποδιδόμενοι στην Παναγία άθλοι
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ του Ε. Θωμόπουλου, αλλά χωρίς, όπως διευκρινίζει, να αναλαμβάνει την ευθύνη της αυθεντικότητάς τους, αυτοί είναι κάποιοι από τους αποδιδόμενους στην Παναγία άθλους:
«Ο περισσότερο ενδιαφέρων από τη σωρεία των άλλων είναι ο αναφερόμενος ως να έχει λάβει χώρα το 1930. Το πάθημα φορτώνεται σε ένα γνωστό άσσο της λαθροχειρίας, τον Κακάτιμο. Ο δαιμόνιος άνθρωπος, παραβαίνοντας την παράδοση των ομοίων του να σέβονται τους τόπους των αγίων προσκυνημάτων, αναμίχτηκε στο πλήθος των συνταραζομένων προ της θαυματουργού εικόνος και διά της μεθόδου του "πράσου" ξελάφρωσε δύο γυναίκας από το κομπόδεμα του μαντηλιού τους και το πορτοφόλι ενός άλλου. Ελαφρύς ξεγλίστρησε κατόπιν προς την έξοδο του ναού. Εν τούτοις ενώ ώρα ολόκληρη είχε περάσει, ο λωποδύτης –ω του θαύματος!– δεν μπορούσε να ξεκολλήσει από την πόρτα. Και έμενε εκεί με τα μαντήλια και το πορτοφόλι στα χέρια, ζαλισμένος, έως ότου η κραυγή μιας εκ των θυμάτων έκανε τον κόσμο ν' αναστατωθεί και τους αστυνομικούς να σπεύσουν προς το μέρος όπου αμήχανος ο Κακάτιμος περιφέρονταν. Εκεί και τον συνέλαβαν με την λεία της δεξιοτεχνίας του στα χέρια».
Παρόμοια σχεδόν είναι η αφήγηση η αναφερομένη ως «πάθημα δύο λωποδυτών που έβαλαν χέρι στο τάμα μιας ολοκλήρου κοινότητος, αποτελούμενο από έναν όγκο χρυσαφιού αξίας πολλών χιλιάδων δραχμών». Αυτοί απομακρύνθηκαν πολύ από τον ναό της Μεγαλόχαρης, αλλά αντί να στραφούν προς την παραλία, στράφηκαν προς το εσωτερικό του νησιού. Έχασαν και εκεί τον δρόμο και «ωσάν τρελλοί περιεφέροντο εις ένα πηγάδι, τρέχοντες γύρω από αυτό διά ν' ανακαλύψουν τον δρόμο! Τέλος, τους είδαν διαβαίνοντες χωρικοί, έτρεξαν κοντά τους, είδαν τα κλοπιμαία και τους συνέλαβαν!». Η Παναγία φέρεται και στις τρεις αυτές περιπτώσεις «συλλαμβάνουσα και παραδίδουσα τους λωποδύτας εις τας χείρας της Εξουσίας!».
Σκληρότερες επεμβάσεις της Μεγαλόχαρης
Στην Κρήτη εξάλλου αφηγούνται, μεταξύ άλλων, σκληρότερες επεμβάσεις της Μεγαλόχαρης: κάποιοι θέλησαν να κλέψουν ολόκληρο το περιεχόμενο του παγκαριού που ήταν γεμάτο από τις εισπράξεις της γιορτής. «Το πέτυχαν κόβοντας το κιγκλίδωμα του παραθυριού, από το οποίον μπουκάρησαν εντός του ναού». Δεν μπόρεσαν όμως να βγουν από τον ίδιο δρόμο και όχι μόνον δεν μπόρεσαν να βγουν, αλλά τα ίδια τα κομμένα σίδερα τους έπνιξαν. «Έκλεισαν πάλι μόνα τους –χάρις εις την αόρατον θείαν της επέμβασιν–, τους έκλεισαν τον λαιμό και την άλλη ημέρα τους εύρηκαν τούμπανο επάνω εις το παράθυρο και κάτω σωρούς χυμένα τα κλοπιμαία».
Επίσης, η Παναγία η Γηροκομίτισσα των Πατρών, στο μοναστηριακό εκκλησάκι της οποίας συγκεντρώνεται τη μέρα της Κοιμήσεώς της όλος ο νομός της Αχαΐας, έχει αναγνωρισθεί από τους πιστούς ως καθοδηγήτρια των καταδιωκτικών αρχών. Εκεί είχε γίνει αρπαγή ενός μέρους των θησαυρών των αναθημάτων από τους πιστούς της και οι ιερόσυλοι έφυγαν έφιπποι για να αποφύγουν τη σύλληψη. «Κανείς δεν είχε πάρει είδηση της κλοπής, διότι έγινε προς την χαραυγή, όταν η κούραση του ξενυχτιού και το αεράκι του Παναχαϊκού είχαν κλείσει τα βλέφαρα των πιστών σε γλυκύτατο υπνάκο. Αιφνιδίως όμως το άλογο του ανθυπομοιράρχου χλιμίντρησε και έκοψε το σχοινί από το δένδρο, στο οποίο ήταν δεμένο. Άρχισε να τρέχει, ο ανθυπομοίραρχος το πρόλαβε και πήδηξε πάνω του να το συγκρατήσει. Αλλά το θεόπνευστο άλογο στάθηκε μόλις μια στιγμή. Όταν ο ανθυπομοίραρχος το καβάλησε, έγινε σίφουνας. Οι χωροφύλακες, φοβούμενοι δυστύχημα, όρμησαν και αυτοί προς τα άλογά τους, ακλουθώντας το αφηνιασμένο άλογο του καπετάνιου. Κοντολογίς, ενώ ξημέρωνε, τα όργανα της χωροφυλακής χωρίς να το θέλουν βρέθηκαν αντιμέτωπα με τους αγιογδύτες, είδαν τί κρατούσαν και τους συνέλαβαν. Τότε ημέρεψε και το "θεόπνευστο" άλογο».
Στην Κύχρα της Ροδόπης η Μεγαλόχαρη έχει παρουσιάσει ακόμα και προσόντα ανιχνευτή. Αποκάλυψε δηλαδή σε έναν αποσπασματάρχη πού είχαν κρύψει οι λωποδύτες της γιορτής την είσπραξη του παγκαριού. Καθώς ο αποσπασματάρχης έτρεχε χωρίς να γνωρίζει πού πηγαίνει, σκόνταψε και έπεσε. Εκεί κάτω στη γη, είδε νεοσκαμμένο το μέρος, υποψιάσθηκε και όταν το έσκαψε βρήκε μέχρι τελευταίας δεκάρας τα κλοπιμαία. 
«Η Παναγία κατά την γιορτή της τιμωρεί ακόμη και τους αισχροκερδείς. Και αφηγούνται σχετικώς οι Χιώτες για την Παναγία την Νερατζιώτισσα ότι μάρανε κατά τη νύχτα τα άνθη των νεραντζιών και των πορτοκαλιών σε κάποιον αισχροκερδή που πουλούσε πανάκριβα τις λουλουδένιες μαρμελάδες του. Αλλού πάλι έκανε ξύδι τα κρασιά και αλλού στείρεψε την πηγή, γιατί οι διπλανοί μαγαζάτορες από τον ναό της πωλούσαν ακριβά».
Η Θεοτόκος ως αστυνομία Ηθών
«Περισσότερον διασκεδαστική είναι η περίπτωσις του θαύματος που αφορά τους ερωτευμένους, οι οποίοι δεν συγκρατούν τας παρορμήσεις του αισθήματός των ούτε εις τους άγιους τόπους της Μεγαλόχαρης. 
Την αφηγούνται σε όλες τις γωνίες της χώρας μας και διεκδικούν τη γνησιότητά της όλοι οι πιστοί Έλληνες. Ελαφρά είναι η παραλλαγή ανά τα διάφορα μέρη. Οπωσδήποτε, αφηγούνται με πλήθος λεπτομερειών ότι κάποτε ένας ερωτευμένος με την εκλεκτή του δεν σεβάστηκαν την Μεγαλόχαρη, στο πανηγύρι της οποίας είχαν πάει να προσκυνήσουν. Θέλησαν να φιληθούν. Αλλού λέγεται ότι "ο έρως των τους εξώθησεν έτι περαιτέρω". Πάντως όλοι βεβαιούν ότι οι ασεβείς ερωτευμένοι δεν μπορούσαν να ξεκολλήσουν τα χείλη τους. Έμεναν εκεί κολλημένοι παρ' όλες τας προσπάθειές τους, κοινός περίγελως του κόσμου των πιστών, έως ότου έγινε δέησις και ξεκόλλησαν!»
«Τοιουτοτρόπως η Θεομήτωρ», σχολιάζει κλείνοντας την έρευνά του ο Ευστάθιος Θωμόπουλος, «δεν ημπορείτε να έχετε αντίρρησιν – μαζί με τας τόσας θεοδωρήτους ενεργείας της υπέρ των πιστών ασθενών και μη, τους εξασφαλίζει την ασφάλειαν, την περιουσίαν των και την ηθικήν. Και είναι τελεσφόρος αυτή η πίστις προς την φιλολογίαν των... αστυνομικών θαυμάτων της. Ούτε λεηλασίαι σημειούνται από τους “ποντικούς” εις τα πλήθη των πιστών, ούτε η Τήνος π.χ. γίνεται τόπος ερωτικών ραντεβού. Τιμή και δόξα λοιπόν προς την πίστιν και από αυτής της πλευράς». 
 
Τα σχόλια δημοσιεύονται μετά από έγκριση.

Ο ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ ΚΑΙ Η ΑΛΟΓΟΜΥΓΑ!

 

Σε όσους είναι τακτικοί αναγνώστες του παρόντος ιστολογίου γνωρίζουν ότι ο Μητροπολίτης Μεσογαίας με έχει απασχολήσει πολλές φορές στο παρελθόν με αρκετά από όσα έχει πει και γράψει κατά καιρούς.
Ο λόγος της ενασχόλησης μου με τον συγκεκριμένο μητροπολίτη είναι γιατί λόγω των αρχικών του σπουδών στην Αμερική, και της ξεχωριστής ικανότητας του στην ομιλία,  ένα μεγάλο μέρος του κόσμου πιστεύει ακράδαντα ότι είναι ένας πεφωτισμένος και προοδευτικός ιεράρχης προαλειφόμενος και για μελλοντικός αρχιεπίσκοπος.
Είμαι σίγουρος ότι όσοι κάνουν τον κόπο να διαβάσουν έστω και μερικά από τα άρθρα που έχω δημοσιεύσει μέχρι σήμερα τα προηγούμενα 16 χρόνια για τον Μεσογαίας,  θα αποκτήσουν μια ιδιαίτερα αντικειμενική άποψη γι΄αυτόν.
ΕΠ΄ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΤΗΣ ΓΙΟΡΤΗΣ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ,Η ΣΧΕΣΗΜΕΤΑΞΥ ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ ,ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ ΚΑΙ ΛΟΓΙΚΗΣ.   14-8-2009
 
ΑΠΑΝΘΙΣΜΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΡΩΤΟΠΟΡΙΑΚΕΣ ΕΓΚΥΚΛΙΟΥΣ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ.   6-10-2011
 
Η ΘΕΟΠΝΕΥΣΤΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΤΟΥ ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ   5-6-2012
 
ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ: ΚΑΠΟΙΟΙ ΑΠΟΦΑΣΙΣΑΝ ΝΑ ΦΟΡΟΛΟΓΗΣΟΥΝ ΚΑΙ ΤΟΝ ΘΕΟ!     14-8-2013
 

Η ΑΝΑΒΙΩΣΗ ΤΟΥ ΧΟΥΝΤΙΚΟΥ ΤΑΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ 12-6-2018

Η ΚΑΠΗΛΕΙΑ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΞΙΩΜΑΤΩΝ   19-6-2018
 
Ο ΚΡΑΥΓΑΛΕΟΣ ΛΑΪΚΙΣΜΟΣ ΣΤΗΝ ΕΓΚΥΚΛΙΟ ΤΟΥ ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ   22-7-2018
 
ΔΕΝ ΣΚΟΠΕΥΕΙ ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΕΙ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΑΡΑΝΟΜΊΕΣ ΤΗΣ! 16-12-2020
 
Ο ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ ΩΣ ΚΡΙΤΙΚΟΣ ΤΕΧΝΗΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΟΙ ΑΠΟΨΕΙΣ ΤΩΝ ΣΧΕΤΙΚΩΝ ΜΕ ΤΗΝ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ ! 10-6-2020
 
Όσοι δείτε το βίντεο της αρχής, από την ομιλία του στην Σχολή Γονέων Κατερίνης την 12-2-2018, στην οποία αναφέρεται, φοιτητής τότε, στην πρώτη συνάντηση του με τον Άγιο Παΐσιο το 1972 στο Άγιον Όρος, μπορείτε να διαπιστώσετε τον έντεχνο τρόπο που υποβάλλει στο πολυπληθές κοινό του πως το πέταγμα μιας αλογόμυγας οφείλεται σε θαυματουργή ενέργεια του Παΐσιου!
Βλέποντας το παραπάνω βίντεο ο γνωστός συγγραφέας Πέτρος Τατσόπουλος έγραψε στο ΦΒ το παρακάτω καυστικότατο μεν αλλά ουσιαστικό σχόλιο:
Θα μου επιτρέψετε να επισημάνω ότι ο εικονιζόμενος μητροπολίτης Μεσογαίας και Λαυρεωτικής Νικόλαος δεν είναι μια ακόμη καραμπινάτη περίπτωση "γνωστικής ασυμφωνίας" -κάποιου δύσμοιρου, με άλλα λόγια, που υποχρεώνεται δημοσίως να παριστάνει τον ηλίθιο ενώ έχει κάνει ανώτατες σπουδές αστροφυσικής. Είναι κάτι πολύ πιο νοσηρό και επικίνδυνο: κάποιος που εντελώς ΣΥΝΕΙΔΗΤΑ διαδίδει -ως "αυτόπτης μάρτυρας", τρομάρα του- ουρανομήκεις μαλακίες (όπως ότι ο Παϊσιος, εν προκειμένω, μπορούσε να... διατάξει μια αλογόμυγα να αποχωρήσει) κι εκμεταλλεύεται ότι οι χάνοι που τον ακούν κάνουν τον απλό συνειρμό: για να ισχυρίζεται κάτι τέτοιο, όχι ένας αγράμματος καλόγερος αλλά ένας "σπουδαγμένος" άνθρωπος, δεν μπορεί, θα ισχύει... Εν ολίγοις, αυτός ο ξετσίπωτος απατεώνας, ο Νικόλαος, είναι δέκα φορές πιο επιζήμιος από οιονδήποτε ρασοφόρο τενεκέ ξεγάνωτο. Αλλά ξέρετε κάτι; Όσο καιρό και για όσο καιρό κανένας εισαγγελέας δεν ασχολείται μαζί του, μια χαρά αρμέγει τα αμνοερίφιά του. Και μπράβο του.
Εξ ίσου καυστικά είναι και μερικά σχόλια από την αρχική δημοσίευση του βίντεο όπως τα παρακάτω:
 
-Η αλογόμυγα στα σκατα δεν πάει; Ε πήγε 
-Αλήθεια λέει! Είμαι η αλογόμυγα.
-Αφήσαμε τις σαύρες και πιάσαμε τις αλογόμυγες
-Να μην τον έχω στην Αυλώνα νεοσύλλεκτος που μας είχαν τσακίσει τα κουνούπια...

Τα σχόλια δημοσιεύονται μετά από έγκριση.
 

ΠΩΣ ΕΠΕΚΡΑΤΗΣΕ Η ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΘΡΗΣΚΕΙΑ. -Ε΄ ο εξελληνισμός του Βυζάντιου και η ιερά εξέτασις στην δύση

Το 395 ο Θεοδόσιος Α' διαίρεσε την αυτοκρατορία στο ανατολικό τμήμα που περιλάμβανε τις επαρχίες Ανατολής και Ιλλυρικού που δόθηκε στον 17χρονο γιο του Αρκάδιο, και το δυτικό που περιλάμβανε τις επαρχίες Ιταλίας-Αφρικής και Γαλατίας που δοθήκαν στον 11χρονο γιο του Ονώριο. Η διαίρεση αυτή αποδείχθηκε οριστική, καθώς τα δύο τμήματα δεν επρόκειτο ποτέ πια να ενωθούν σε ένα σύνολο, με εξαίρεση την περίοδο της βασιλείας του Ιουστινιανού.
Το ανατολικό τμήμα  αργότερα απεκλήθη  Βυζάντιο και ήταν μια πολυεθνική αυτοκρατορία, αλλά ήταν μια αυτοκρατορία ελληνόφωνη και γι΄αυτό πριν τη μεταφορά της πρωτεύουσας της αυτοκρατορίας στην Κωνσταντινούπολη, οι ρωμαίοι αυτοκράτορες απευθύνονταν προς τις ανατολικές επαρχίες στα ελληνικά, επειδή εκεί επικρατούσε η ελληνική γλώσσα.
Σταδιακά επικράτησε  διγλωσσία, και στην εποχή του Θεοδοσίου προβλέπεται η απασχόληση ελληνόφωνων και λατινόφωνων γραμματέων, βιβλιοθηκονόμων, καθηγητών ανώτατης παιδείας κλπ. Οι πολίτες στις καθημερινές τους συναλλαγές χρησιμοποιούν κυρίως τα ελληνικά. Αυτοκρατορικά και δικαιοπρακτικά κείμενα όταν γράφονται στα λατινικά, συνοδεύονται από ελληνική περίληψη. Στο στρατό μόνο οι αξιωματικοί ήταν λατινόφωνοι. Έτσι η Πολιτεία εισάγει σταδιακά την ελληνική γλώσσα ως επίσημη.

Ο Αναστάσιος Α' (491-518) θεσμοθετεί στα ελληνικά για τις ανατολικές επαρχίες του κράτους. Ο Ιουστινιανός (527-565) παρ΄ότι δεν μιλούσε ελληνικά, πρώτος νομοθετεί σε αυτή την γλώσσα αναγκαστικά "ώστε οι νόμοι να γίνουν γνωστοί σε όλους και να ερμηνεύονται εύκολα"
Μέχρι και τα μέσα του 3ου αιώνα ο χριστιανισμός ήταν ένα τελείως περιθωριακό φαινόμενο, και οι πιστοί του δεν ξεπερνούσαν το 1-2% των κατοίκων της αυτοκρατορίας. Όταν ανήλθε στον θρόνο ο Κωνσταντίνος είναι ζήτημα αν  χριστιανοί ήταν το 15% του πληθυσμού ή το 5% κατά τους ιστορικούς.
Ο Χριστιανισμός δεν γιγαντώθηκε με φυσικό τρόπο, αλλά μόνο αφότου ουσιαστικά επελέγη ως επίσημη κρατική ιδεολογία από τον αυτοκράτορα Κωνσταντίνο στις αρχές του 4ου αιώνα, ο όποιος στην Α' Οικουμενική Σύνοδο  απευθύνεται προς τους ιεράρχες στα λατινικά τα οποία μεταφράζονται στα ελληνικά.
Ο διεθνολόγος και ιστορικός Σωτήριος Φ. Δρόκαλος, μέσα από το βιβλίο του «Πως και γιατί επικράτησε ο Χριστιανισμός» επεξηγεί τους λόγους για τους οποίους έγινε η βίαιη αλλαγή του θρησκεύματος της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.  Η κρίσιμη εξέλιξη που τελικά επέφερε την επικράτηση του Χριστιανισμού και το τέλος του ελληνορωμαϊκού πολιτισμού ήταν η αποστρατιωτικοποίηση του κέντρου της αυτοκρατορίας, και το πέρασμα της στρατιωτικής ισχύος στα χέρια στρατιωτικών περιφερειακής ή βαρβαρικής καταγωγής, όπως ήταν και ο ίδιος ο Κωνσταντίνος.
Έτσι δημιουργήθηκε μια νέα αριστοκρατία, που είχε στα χέρια της τον στρατό αλλά όχι τον πλούτο, η οποία εντόπισε τον Χριστιανισμό ως ένα ιδανικό ιδεολογικό όπλο για να αντιπαρατεθεί στην παραδοσιακή εθνική αριστοκρατία και να αρπάξει την εξουσία και τον πλούτο της. Η χριστιανική θρησκεία, που εν τω μεταξύ είχε εμφανιστεί σε κάποιες ανατολικές επαρχίες της αυτοκρατορίας, ήταν ιδανική γι’ αυτόν τον σκοπό, γιατί αποτελούσε ριζική άρνηση και εναντίωση στα ελληνικά και ρωμαϊκά πολιτισμικά στοιχεία, άρα στο πνευματικό και πολιτισμικό βάθρο όπου στερεωνόταν η εξουσία της παραδοσιακής ελίτ.
Οι αιώνες εδραίωσης του Χριστιανισμού, συνοδεύτηκαν με βία, αίμα και καταστροφή του μεγαλύτερου μέρος της αρχαίας σκέψης καθώς η αρχαία ελληνική γλώσσα και κουλτούρα υπήρξε επί πολλούς αιώνες η διεθνής γλώσσα και κουλτούρα σε ολόκληρο τον γνωστό κόσμο, ιδίως μετά την εποχή του  Μεγάλου Αλεξάνδρου.
Στην Δύση η αριστοκρατία στην Ρώμη ήταν ανεκτική με τις άλλες θρησκείες και η αρχική αντίδραση στον Χριστιανισμό ήταν λόγω του ότι αυτός ήταν αντίθετος και δεν αποδεχόταν τους επίσημους θρησκευτικούς και πολιτικούς θεσμούς του κράτους.
Οι λαοί επίσης που ζούσαν εκεί, δεν είχαν το μοναδικό πολιτιστικό επίπεδο των Ελλήνων λόγω της αρχαίας ελληνικής γραμματείας, οπότε ο προσηλυτισμός τους στην νέα θρησκεία ήταν ευκολότερος και μαζικότερος.

Είναι χαρακτηριστικό ότι ο Κλόβης-Χλωδοβίκος Α’ που θεωρείται ο δημιουργός της μεσαιωνικής μοναρχικής παράδοσης των Γάλλων, και είναι αυτός που μετέφερε την πρωτεύουσα της Γαλλίας στο Παρίσι από τη Σουασόν, βαπτίστηκε χριστιανός, μαζί με 3.000 υπηκόους του,  οι οποίοι ασπάστηκαν αμέσως την εκ των άνω επιβληθείσα θρησκεία,  κάτι αντίστοιχο με το 1938 στην Γερμανία, που έγιναν όλοι εθνικοσοσιαλιστές ή κομμουνιστές στην Σοβιετική Ένωση.
Έτσι στην Δύση για να επικρατήσουν τα δόγματα της επικρατούσας χριστιανικής θεολογίας αυτό έγινε με την εξόντωση χριστιανών μεν, αλλά αυτών που εθεωρούντο ως αιρετικοί.
Πχ το 385, ο Πρισκιλ­λι­ανός, που δίδασκε στοιχεία  γνωστικισμού  και Μανιχαϊσμού, δικάστηκε από τον Μάξιμο, στην πόλη Treves, με χρήση βασανιστηρίων, και θανατώθηκε, μαζί με έξη μαθητές του.
Τελικά στην Δύση εμφανίστηκε η Ιερά Εξέταση από τον 4^ο αιώνα μέχρι τον 19^ο, που είχε ως σκοπό να καταστείλει κάθε αμφισβήτηση της χριστιανικής πνευματικής και πολιτισμικής κυριαρχίας ιδίως στην Αναγέννηση.
Ενδεικτικά αναφέρω μερικές μόνο από τις φρικώδεις πράξεις της Ιεράς Εξέτασης .Το 1119 με Πατριάρχη τον  Μιχαήλ Οξίστα, η ποινή του να καείς ζωντανός εισάχθηκε ως ποινή των Βογομίλων.
Το 1163, οι Καθαροί, που ανακαλύφθηκαν στην Κολωνία, καταδι­κά­σθη­καν να καούνε από  δικαστές που διορίσθηκαν γι’ αυτόν τον σκοπό.
Βέβαια την ίδια εποχή έγινε η πλήρης εξάλειψη της αιρέσεως των Καθα­ρών. Η εκ­στρατεία κατά των Καθαρών της Νοτίου Γαλλίας, Αλβιγηνών και Βαλν­τεσίων, στο τέλος του 12ου αιώνα και αρχές του 13ου, έμεινε παροιμιώδης. Η απάντηση στο ερώτημα αν θα πρέπει οι Σταυροφόροι στην άλωση της Μπεζιέ να διαχωρίσουν τους καθολικούς από τους καθαρούς  ήταν: «Σφάξετε τους όλους και ο Θε­ός ξέρει να ξεχωρίσει τους δικούς του». Οι σφαγιασθέντες υπολογίζονται περί το ενάμιση εκατομμύριο.
Το 1212 ογδόντα αιρετικοί κάηκαν στο Στρασβούργο.
Το 1401 στην Αγγλία νομοθετήθηκε  η δικαστική πράξη de heretico  comburendo, «περί της καύσεως των αιρετικών»
Στην Ανατολή δεν υπήρξε Ιερά Εξέταση γιατί σε αυτή δεν υπήρξε Αναγέννηση, λόγω της συρρίκνωσης του κράτους και της κατάλυσης του το 1453 από τους Τούρκους.
Υπολογίζεται ότι κατά τη διάρκεια του 15ου και 16ου αιώνα θανατώθηκαν στις πυρές της Ιεράς Εξέτασης πάνω από 40.000 άνθρωποι, τα τρία τέταρτα των οποίων ήταν γυναίκες, που κατηγορήθηκαν σαν μάγισσες.
Βέβαια όχι σπάνια η Ιερά Εξέταση διέσωζε ανθρώπους από τη μανία του θρησκόληπτου χριστιανικού λαϊκού όχλου, δίνοντάς τους τουλάχιστον τη δυνατότητα να δικαστούν, και να σώσουν τη ζωή τους αποδεχόμενοι την «αμαρτία» τους και ζητώντας συγχώρεση. 

Είναι γνωστοί βέβαια οι διωγμοί που υπήρξαν των Εβραίων στην Δύση και όπως γράφει ο ομότιμος καθηγητής Περικλής Σ. Βαλλιάνος ο  Ιωάννης Χρυσόστομος στους Κατά Ιουδαίων λόγους του κατηγορεί συλλήβδην τους Εβραίους ως θεοκτόνους, ενώ το 1543 ο Λούθηρος στο έργο του Περί των Ιουδαίων και των ψευδών αυτών λέει ότι είναι καθήκον,  των Χριστιανών η εξόντωσή τους.

Αντίθετα όταν οι μουσουλμάνοι Άραβες κατέκτησαν ευρωπαϊκά εδάφη έδειξαν ανοχή στους «λαούς της Βίβλου» δηλαδή τους Εβραίους και τους Χριστιανούς γιατί ο μουσουλμανισμός θεωρεί  ότι συνιστά την ολοκλήρωση της θείας αποκάλυψης μετά την Παλαιά και την Καινή Διαθήκη, και αποδέχεται τον Μωυσή, τον Ιησού κλπ ως προφήτες. Αντιλαμβάνεται δηλαδή τον εαυτό του ως συνέχεια της εβραϊκής και της χριστιανικής θρησκείας, όχι σαν άρνησή τους.

ΤΑ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΑ

ΠΩΣ ΕΠΕΚΡΑΤΗΣΕ Η ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΘΡΗΣΚΕΙΑ. -Α΄ Οι σύγχρονες απόψεις για τους διωγμούς των πρώτων χριστιανών.
 
ΠΩΣ ΕΠΕΚΡΑΤΗΣΕ Η ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΘΡΗΣΚΕΙΑ. -Β΄ Οι πρώτες διώξεις των αιρετικών και των μη χριστιανών.
 
ΠΩΣ ΕΠΕΚΡΑΤΗΣΕ Η ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΘΡΗΣΚΕΙΑ. -Γ΄ Τα εγκλήματα κατά των πιστών στο Ελληνικό δωδεκάθεο.
 
ΠΩΣ ΕΠΕΚΡΑΤΗΣΕ Η ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΘΡΗΣΚΕΙΑ. -Δ΄ Δεν πρωτοτύπησαν οι Ναζί.

Τα σχόλια δημοσιεύονται μετά από έγκριση.

ΠΩΣ ΕΠΕΚΡΑΤΗΣΕ Η ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΘΡΗΣΚΕΙΑ. -Δ΄ Δεν πρωτοτύπησαν οι Ναζί.

Πολλοί από όσους έχουν δει τις φωτογραφίες με τους SS να καίνε σε μεγάλες πυρές τα βιβλία που θεωρούσαν αντίθετα στα  ναζιστικά πιστεύω, δεν γνωρίζουν ότι το ίδιο ακριβώς έγινε και στα χρόνια της επικράτησης του χριστιανισμού. Στο Βυζάντιο  ήταν συχνές οι καύσεις σε δρόμους, πλατείες και στάδια των αρχαίων βιβλίων ή των βιβλίων αιρετικών ή όσων άλλων βιβλίων, που δεν άρεσαν στο χριστιανικό ιερατείο.

Οι πυρές  άρχισαν με τον αυτοκράτορα Θεοδόσιο Α΄ τον «Μέγα», τον επίσκοπο  Αλεξανδρείας Θεόφιλο, αυτόν που δολοφόνησε την Υπατεία,  τον Ιωάννη Χρυσόστομο στην Κωνσταντινούπολη και συνεχίστηκαν και τον 9ο αιώνα από  τον Ιερό Φώτιο  στην Κωνσταντινούπολη.
Με εντολή του Θεοδοσίου Β΄ του Μικρού το +448 κάηκε συστηματικά και το δεκαπεντάτομο σύγγραμμα του Πορφυρίου «Κατά Χριστιανών». Νόμος αποκεφαλισμού εκδίδεται για όποιον συλλαμβανόταν να το κατέχει κρυφίως, αφού φανερά  ήταν αδύνατον.
 Οι ειδικοί πιστεύουν ότι αυτά που σώθηκαν από την αρχαία ελληνική γραμματεία είναι το 1 από 10.000!

Από τα γραπτά του   Μιχαήλ Ψελλού (+1018-1078), έχει υπολογιστεί  ότι την εποχή του Ιερού Φωτίου (9ος αιών) υπήρχαν δέκα φορές περισσότερα βιβλία αρχαίων από όσα έχομε εμείς σήμερα στα χέρια μας!
Όταν ο  Ιουστινιανός έκλεισε  οριστικά την Ακαδημία του Πλάτωνος το έτος +529, επτά  από τους καθηγητές της γλίτωσαν την σφαγή  διαφεύγοντας  την νύχτα και πηγαίνοντας  στην αυλή του βασιλέως της Περσίας Χοσρόη.
Για τις βιβλιοθήκες, όπως αυτή του Σεραπείου κατά τον 4ο και 5ο αιώνα ίσχυε ότι και για τους ναούς «ες έδαφος φέρειν»
Επίσης οι Γερμανοί στον Παγκόσμιο Πόλεμο δεν πρωτοτύπησαν με τα στρατόπεδα συγκέντρωσης και εξόντωσης των Εβραίων.
Επί βασιλέας του δευτερότοκου γιου του Κωνσταντίνου του Κωνστάντιου Β΄ και για 20 χρόνια συστήθηκε και λειτούργησε ένα αντίστοιχο με το Άουσβιτς στρατόπεδο συγκέντρωσης και εξόντωσης, όσων δεν ήθελαν να ασπαστούν τον Χριστιανισμό, στην Σκυθόπολη, ένα απομονωμένο μέρος μεταξύ Αντιοχείας και Αλεξάνδρειας, σήμερα στο Ισραήλ ως Μπέιτ Σεάν.

Τα σχετικά με το στρατόπεδο αυτό, που οι χριστιανικές πηγές συστηματικά αποκρύπτουν, τα αναφέρει ο Ρωμαίος ιστορικός Αμμιανός Μαρκελλίνος,(330-392) στο 19ο βιβλίο του έργου του «Rerum Gestarum Libri XXXI Αλλά και όπως γράφει ο Ροΐδης στην Πάπισσα Ιωάννα:  Τα περί τούτων χωρία των συγχρόνων ιστορικών εξαλείφουσι παν ίχνος αμφιβολίας, διεγείροντα αγανάκτησιν και φρίκην κατά των ελθόντων «βαλείν μάχαιραν και ουχί ειρήνην» Παρά του χριστιανού χρονογράφου Σωζομένου, ον ουδείς βεβαίως θέλει κατηγορήσει ως συκοφαντούντα τους ομοθρήσκους του, μανθάνομεν ότι «των ελληνιστών μικρού πάντες κατ’ εκείνο διεφθάρησαν, και οι μεν πυρί, οι δε ξίφει απολέσθαι προσετάχθησαν. Παραπλησίως δε δια την αυτήν αιτίαν διεφθάρησαν οι ανά πάσαν την αρχομένην λαμπρώς φιλοσοφούντες. Αλλά και εις μη φιλοσόφους, εσθήτι δε τη εκείνων χρωμένους εχώρει ο φόνος’ ως μηδέ τους τα’ άλλα επιτηδεύοντας κροκωτοίς τριβωνίοις αμφιένυσθαι, δι υπόνοιαν κινδύνου και δέος» (Ερμ. Σωζομένου, «Εκκλ. Ιστορ.», βιβλ. Στ’, κεφ. 35).
Δηλαδή με δύο λόγια όχι μόνο εξοντώθηκαν με ξίφη και πυρά οι παραμένοντες στην πατρογονική τους θρησκεία, αλλά οι άνθρωποι φοβόντουσαν να μην φοράνε ρούχα σαν τους φιλοσοφούντες Έλληνες!
Γράφει επίσης ο Ροΐδης στην Πάπισσα Ιωάννα, ότι τόση τρομοκρατία υπήρχε ώστε κινδύνευαν να συλληφθούν : Ο σφάζων πρόβατον προς οικογενειακήν ευωχίαν, ο προσφέρων άνθη εις του πατρός του τον τάφον, ο συλλέγων χαμαίμηλα εις το φως της σελήνης, ο αρωματίζων την οικίαν του ή φέρων ανηρτημένον περί τον τράχηλον φυλακτήριον κατά του πυρετού κατεμηνύετο υπό κουκουλοφόρων κατασκόπων ως μάγος ή ειδωλολάτρης, κατεβαρύνετο δι αλύσεων και εστέλλετο εις Σκυθούπολιν, όπου είχε στηθεί το χριστιανικόν κρεουργείον. Εκεί συνεδρίαζον ευσεβείς δικασταί, αμιλλώμενοι τις πλείονας ειδωλολάτρας να οπτήσει επί εσχάρας, να βράση εντός ζέοντος ελαίου ή να κατακόψη μεληδόν. Μυριάδες μαρτυρολογίων διηγούνται τας αθλήσεις των χριστιανών ομολογητών, εκ των πληγών των οποίων έσταζε γάλα, και τους εδρόσιζον αι φλόγες, αλλ’ ουδείς έγραψεν ακόμη το αψευδές συναξάριον των μαρτύρων εκείνων, οίτινες αντί μυθώδους γάλακτος έχυσαν αίμα αληθές και αντί να δροσίσει κατέκαυσε το πυρ της χριστιανικής ανεπιεικίας, καυστικότερον όν, φαίνεται, του πυρός της πολυθεϊκής ωμότητος,.
Την Σκυθόπολη την σκέφτηκε και την οργάνωσε ο Επίσκοπος Αλεξάνδρειας Γεώργιος με το πρόσχημα ότι έτσι θα μπορέσει να καταπνίξει κάθε συνομωσία εναντίον  του αυτοκράτορα, οπότε και αυτός του έστειλε για βοήθεια τον αρχιγραμματέα της Αυλής τον Παύλο που και μόνο από το παρατσούκλι του Τάρταρος μπορεί να καταλάβει κανείς πόσο βάρβαρος ήταν. 

Κατά τον Αμμιανό (βιβλίο 17 κεφ 11) :ο Γεώργιος είχε  ανέλθει στον επισκοπικό θώκο εξοντώνοντας πολλούς ανθρώπους και με τη συμμορία του προχωρούσε στους δρόμους των Ελλήνων της Αλεξάνδρειας κομματιάζοντας ανθρώπους και καίγοντας τα πάντα.
Το κολαστήριο της Σκυθόπολης  πιθανώς  να καταργήθηκε  από τον Ιουλιανό το 361μΧ.

Το μύθευμα του ελληνοχριστιανικού πολιτισμού που δημιουργήθηκε το 1852 από τον Επτανήσιο λόγιο  Σπυρίδωνα Ζαμπέλιο, είχε σαν σκοπό να εδραιώσει, την κατ΄αυτόν, συνέχεια του ελληνικού πολιτισμού από την κλασσική αρχαιότητα στο Βυζάντιο και από αυτό, μετά την απελευθέρωση, στην νεότερη Ελλάδα.
Δυστυχώς όμως ήδη από την Παλαιά Διαθήκη, δηλαδή πριν τον Χριστό ,υπήρχε μίσος κατά των Ελλήνων λόγω των θεών που πίστευαν.
Έτσι στον εσπερινό της Κυριακής των Βαΐων ακούμε:  Καὶ ἐξεγερῶ τὰ τέκνα σου, Σιών, ἐπὶ τὰ τέκνα τῶν Ἑλλήνων... από την Προφητεία Ζαχαρίου κεφ. 9,13.
Με την επικράτηση του Χριστιανισμού οι Έλληνες, ως ειδωλολάτρες, εξοντώθηκαν από τους χριστιανούς που βασίστηκαν  στα λόγια του Χριστού από τα Ευαγγέλια: Όσο για τους εχθρούς μου , αυτούς που δεν με θέλησαν για βασιλιά τους φέρτε τους εδώ και κατασφάξτε τους μπροστά μου . Κατά Λουκάν (ΙΘ΄, 27)

ΤΑ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΑ

ΠΩΣ ΕΠΕΚΡΑΤΗΣΕ Η ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΘΡΗΣΚΕΙΑ. -Α΄ Οι σύγχρονες απόψεις για τους διωγμούς των πρώτων χριστιανών.

 ΠΩΣ ΕΠΕΚΡΑΤΗΣΕ Η ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΘΡΗΣΚΕΙΑ. -Β΄ Οι πρώτες διώξεις των αιρετικών και των μη χριστιανών.

 ΠΩΣ ΕΠΕΚΡΑΤΗΣΕ Η ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΘΡΗΣΚΕΙΑ. -Γ΄ Τα εγκλήματα κατά των πιστών στο Ελληνικό δωδεκάθεο. 

ΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ

ΠΩΣ ΕΠΕΚΡΑΤΗΣΕ Η ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΘΡΗΣΚΕΙΑ. -Ε΄ ο εξελληνισμός του Βυζάντιου και η ιερά εξέτασις στην δύση

Τα σχόλια δημοσιεύονται μετά από έγκριση.
 
 
 

ΠΩΣ ΕΠΕΚΡΑΤΗΣΕ Η ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΘΡΗΣΚΕΙΑ. -Γ΄ Τα εγκλήματα κατά των πιστών στο Ελληνικό δωδεκάθεο.

Στο ποστ μου 1-ΑΙΜΟΣΤΑΓΕΙΣ ΒΥΖΑΝΤΙΝΟΙ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΕΣ ΠΟΥ ΑΓΙΑΣΑΝ Μέγας Κωνσταντίνος και Θεοδόσιος Α΄ ο Μέγας. γράφω σχετικά για όλα τα εγκλήματα που διέπραξε ο Θεοδόσιος (379-395) για να αγιάσει!
Ένας νόμος του Ονορίου, υιού του Θεοδοσίου, το έτος +398, εκφόβησε τους καθοδηγητές ορισμένων αιρέσεων, και ιδιαιτέρως τους ιερείς των Μοντανιτών και των Ευνομιανών, με εξορίες και θανατώσεις εάν αυτοί επέμεναν να συγκαλούν ή να οργανώνουν θρησκευτικές συγκεντρώσεις. Τα διατάγματα για την εκρίζωση των παραδοσιακών θρησκειών της υπαίθρου ήταν περισσότερο αυστηρότερα.
Στο ποστ μου 2-ΑΙΜΟΣΤΑΓΕΙΣ ΒΥΖΑΝΤΙΝΟΙ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΕΣ ΠΟΥ ΑΓΙΑΣΑΝ Θεοδόσιος Β’ ο Μικρός, Μαρκιανός, Ιουστινιανός Α’, Κωνσταντίνος Δ’, Ιουστινιανός Β’ Ρινότμητος  γράφω εκτενώς για τα εγκλήματα αυτών των αυτοκρατόρων, αλλά αξίζει να προσθέσω εδώ, εκτός από όσα αναφέρω στο ΕΛΛΗΝΟΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ-ΕΝΑ ΠΛΑΣΤΟ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΜΕΝΟ ΣΤΕΡΕΟΤΥΠΟ.  μερικά από τον νομικό Κώδικα του Ιουστινιανού (Ιουστινιάνειος Κώδιξ) όπως και τον κώδικα του Θεοδοσίου (Θεοδοσιανός Κώδιξ) που δείχνουν ότι η  σχέση της Χριστιανικής θρησκείας με τον πολιτισμό της κλασσικής Ελληνικής αρχαιότητας είναι παρόμοια με αυτήν που έχει ο φάντης με το ρετσινόλαδο!

Έτσι στο Ιουστινιάνειο Κώδικα διαβάζουμε:
-Η Ιερά Εξέτασις (ανάκριση) μπορεί να επεκταθεί, ακόμη και μέχρι θανάτου
 
-Οι Μανιχαίοι (πιστοί θρησκεύματος από την μεσανατολική περιοχή) , οπουδήποτε ευρεθούν, θα τιμωρούνται με θανατική ποινή. 
 
 -Να κλείσουν όλοι οι ναοί σε όλες τις πόλεις και σε όλους τους τόπους της οικουμένης. Αν κάποιος με οποιαδήποτε εξουσία παραβεί [αυτόν τον νόμον] θα τιμωρηθεί με αποκεφαλισμό. 
 
-Εάν στο λιβάδι ή το σπίτι κάποιου γίνονται ειδωλολατρικές τελετές αυτά θα δοθούν στους χριστιανούς ιερείς, αυτός θα χάσει τα αξιώματα του και την περιουσία του   και αφού υποστεί σωματικό βασανισμό με μεταλλικά όργανα, σύμφωνα με το δημόσιο και ιδιωτικό δίκαιο θα οδηγηθεί σε διαρκή εξορία. 
 
-Και βέβαια προέβλεπε να μην μπορούν να κληροδοτούν ή να χαρίζουν όσοι  «διαπράττουν την ασέβεια του Ελληνισμού»  και να διατηρηθούν οι τιμωρίες των προηγούμενων βασιλέων στην «ελληνική πλάνη»
 
-Όσοι έχουν βαπτιστεί και επιμένουν στην «πλάνη των ανόσιων μυσαρών Ελλήνων» και επιμένουν σε αυτήν θα υποβληθούν στην έσχατη των ποινών.
 
-Εάν δεν έχουν βαπτιστεί,  αφού διδαχθούν και αποβάλουν την [Ελληνική] πλάνη που τους διακατείχε προηγουμένως, θα πρέπει να βαπτιστούν  αλλιώς δεν θα έχουν κανένα πολιτικό δικαίωμα, ούτε θα τους επιτραπεί να είναι ιδιοκτήτες περιουσίας, ούτε κινητής, ούτε ακίνητης.
 
-Τα μικρά παιδιά πρέπει να δέχονται το σωτήριο βάπτισμα αμέσως και χωρίς καμία αναβολή. Επίσης επειδή φαίνεται πως μερικοί που είχαν  κάποιο στρατιωτικό ή άλλο αξίωμα και μεγάλη περιουσία,  είχαν βαπτιστεί για γλυτώσουν ,ενώ η υπόλοιπη οικογένεια τους παρέμεινε στην «ελληνική πλάνη» «διατάσσομε να δημευθεί η περιουσία τους, να στερηθούν όλων των πολιτικών δικαιωμάτων τους και να τιμωρηθούν όπως τους αξίζει, αφού είναι φανερό ότι έτυχαν του αγίου βαπτίσματος δίχως να έχουν πίστη, και τα ίδια δε θα υφίστανται οι αλιτήριοι Έλληνες και οι Μανιχαίοι, τμήμα των οποίων είναι οι Βορβορίτες».
 
-Απαγορεύομε δε κάθε διδασκαλία των πασχόντων από την νόσο των ανοσίων Ελλήνων, ώστε να μην μπορούν να διαφθείρουν τις ψυχές των μαθητών τους με δήθεν αλήθειες. Οι περιουσίες αυτών των ανθρώπων θα δημευθούν και οι ίδιοι θα τιμωρηθούν με εξορία. 
 
Υπάρχει δε στον Κώδικα διάταξη, η απιστία προς το δόγμα της αναστάσεως και τελικής κρίσεως να τιμωρείται με θάνατο.

Και στον Θεοδοσιανό Κώδικα
-Απαγορεύονται οι ειδωλολατρικές θυσίες, πρέπει να καταστραφούν οι Ναοί και τα Ιερά και οι παραβάτες θα τιμωρούνται με θάνατο.
 
-Καταστροφή των αγαλμάτων που είναι μέσα στους ναούς  και εκ θεμελίων καταστροφή τους και εξαγνισμός τους με ύψωση στην θέση τους χριστιανικών σημείων. Στην φωτογραφία άγαλμα θεάς του 2-1πΧ  αιώνα στο Αρχαιολογικό Μουσείο Σάμου.

Τέλος για όσους δεν ήθελαν να μεταλάβουν την «θείαν κοινωνίαν» με το καλό, υπήρχαν οι τανάλιες που άνοιγαν τα κλειστά στόματά τους και μετά οι ιερείς έσπρωχναν κάτω την μετάληψη!
 Η μανία  κατά του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού διαιωνίζεται μέχρι σήμερα με τους αναθεματισμούς των Ελλήνων την Κυριακή της Ορθοδοξίας για τους οποίους μόνον ο Κωστής Στεφανόπουλος, ως πρόεδρος της Δημοκρατίας, είχε το θάρρος είχε πει ότι «οι αναθεματισμοί αυτοί πρέπει να παραλείπονται».

ΤΑ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΑ

ΠΩΣ ΕΠΕΚΡΑΤΗΣΕ Η ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΘΡΗΣΚΕΙΑ. -Α΄ Οι σύγχρονες απόψεις για τους διωγμούς των πρώτων χριστιανών.

 ΠΩΣ ΕΠΕΚΡΑΤΗΣΕ Η ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΘΡΗΣΚΕΙΑ. -Β΄ Οι πρώτες διώξεις των αιρετικών και των μη χριστιανών.

ΤΑ ΕΠΟΜΕΝΑ

ΠΩΣ ΕΠΕΚΡΑΤΗΣΕ Η ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΘΡΗΣΚΕΙΑ. -Δ΄ Δεν πρωτοτύπησαν οι Ναζί.

ΠΩΣ ΕΠΕΚΡΑΤΗΣΕ Η ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΘΡΗΣΚΕΙΑ. -Ε΄ ο εξελληνισμός του Βυζάντιου και η ιερά εξέτασις στην δύση

 
Τα σχόλια δημοσιεύονται μετά από έγκριση.

ΠΩΣ ΕΠΕΚΡΑΤΗΣΕ Η ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΘΡΗΣΚΕΙΑ. -Β΄ Οι πρώτες διώξεις των αιρετικών και των μη χριστιανών.

Έγραψα στο προηγούμενο, για τον μύθο των Διώξεων των πρώτων Χριστιανών. Οι διώξεις πλην του, όπως αναφέρω σε αυτό, αποκαλούμενου ως «μεγάλος διωγμός» κράτησε 2 χρόνια στην Δυτική αυτοκρατορία και 10 στην Ανατολική, ενώ υπήρχε ελαστικότητα στην επιβολή των αυτοκρατορικών οδηγιών από τους κατά τόπους κυβερνήτες. Σε αυτόν είναι συζητήσιμο αν τα θύματα έφτασαν τις 3000-3500.

Με την ανακήρυξη της χριστιανικής θρησκείας ως επίσημης του κράτους και με βασική της διδασκαλία το «αγαπάτε αλλήλους» και «Ό Θεός αγάπη εστί» όπως γράφει ο Ευαγγελιστής Ιωάννης στην Α’ Επιστολή του, θα περίμενε κανείς ότι θα άλλαζαν τα πάντα στην τότε κοινωνία.
Αμ δε!
Ο Κωνσταντίνος (272-337) βαπτίστηκε χριστιανός την μέρα του θανάτου του. Η μητέρα του Ελένη υποτίθεται ότι βρήκε τον Τίμιο Σταυρό, αλλά όπως έχω μεταφέρει  εδώ από το βιβλίο του Άγγελου Βλάχου:
«Όποιος διαβάσει το χρονικό (απόκρυφο υποθέτω) της ανακαλύψεως του Τ.Σταυρού από την Αγία Ελένη, φρικιά από τα απάνθρωπα βασανιστήρια που μεταχειρίστηκε η αγία για να αναγκάσει τρεις Εβραίους να της αποκαλύψουν το μέρος. Τρεις μέρες τους βασάνιζε κάνοντας το χριστιανικό της καθήκον….τους θανάτωσε όταν της είπαν την αλήθεια αφού τους είχε σπάσει τα κόκκαλα και τους είχε παντοιοτρόπως τσουρουφλίσει…».
 Η  Εκκλησία, στην Δύση και στην Ανατολή ήταν μια η Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία, μέχρι το 1054, το έτος δηλαδή που υπεγράφη οριστικά το σχίσμα μεταξύ τους.

Βέβαια πριν ο Χριστιανισμός να γίνει επίσημη θρησκεία, υπήρχε μεγάλη φαγωμάρα μεταξύ των πάνω από 100 φατριών χριστιανών  και ο Ειρηναίος (180-185) είχε γράψει το βιβλίο «Κατά των Αιρέσεων», στο οποίο όλοι οι άλλοι που δεν πιστεύουν τα ίδια με αυτόν που είναι οι «Ορθόδοξοι», είναι «αιρετικοί» και αποκαλούνται «όργανα του διαβόλου».
Έτσι αμέσως με την επισημοποίηση του χριστιανισμού ως θρησκείας άρχισε πρώτα το κυνήγι όσων θεωρούντο αιρετικοί ,όπως οι Δονατιστές πρωτοστατούντος του Ιερού Αυγουστίνου στην Αφρική. Αυτοί είχαν αποσχιστεί από την τοπική εκκλησία της Βόρειας Αφρικής,  με κεκαλυμμένη αιτία το ζήτημα επιστροφής των πεπτωκότων στην εκκλησία. 

Για τους αιρετικούς, ο Αυγουστίνος λέγει: «Ας πλακώσει ο θάνατος επάνω τους, και άσε τους να πάνε κάτω γρήγορα στην κόλαση όπως ο Δαθάν και ο Αβειρών, οι συγγραφείς ενός ασεβούς. σχίσματος» ―[Επιστολές του Αυγουστίνου, σελίδες 395-420.].
Στην δε επιστολή 133, (412 Κ.Ε.,) προς Μαρκελλίνον, λέγει:
«Πραγματοποίησε, Χριστιανέ δικαστή, το καθήκον ενός φιλόστοργου πατέρα. Ας με­τριαστεί η αγανάκτησή σου εναντίον των εγκλημάτων τους από ανθρωπι­στι­κές σκέ­ψεις. Μην εξωθείσαι από την θηριωδία των αμαρτωλών πράξεών τους, για να ικανο­ποιήσεις το πάθος της εκδίκησης, αλλά μάλλον να συγκινείσαι από τα τραύματα που αυτές οι πράξεις έχουν επιφέρει στις ίδιες τις ψυχές τους, και να εξασκείς την επι­θυ­μία να τους θεραπεύσεις. Μην χάσεις τώρα αυτή την πατρική φροντίδα την οποία διατήρησες όταν ασκούσες την ανάκριση, που όταν την έκανες αποσπούσε μαρτυρί­ες τέτοιων φρικιαστικών εγκλημάτων, χωρίς να τους ξαπλώνεις στο στρεβλωτήριο, χωρίς να αυλακώνεις τις σάρκες τους με τα σιδερένια νύχια, χωρίς να τους προκαλείς εγκαύματα με φωτιές, αλλά με το να τους δέρνεις με ραβδιά ―μια μέθοδος σωφρο­νισμού που χρησιμοποιείται από διευθυντές σχολίων, και από τους ίδιους τους γονείς όταν συμμορφώνουν τα παιδιά, και συχνά επίσης από επισκόπους, στις καταδι­κα­στι­κές αποφάσεις εκδοθείσες υπ’ αυτών.
Είναι γενικώς αναγκαίο να χρησιμοποιείς περισσότερη σκληρότητα όταν κάνεις ανάκριση (εξέταση), έτσι ώστε όταν το έγκλημα έλθει στο φως, να υπάρχει χώρος για να επι­δεικνύεις επιεί­κεια.
[Στην ίδια Επιστολή, στην σελίδα 170.]…Μην καλείς το εκτελεστή δήμιο τώρα, όταν πλέον το έγκλημα έχει ανακα­λυ­φθεί, αφού απέφυγες να καλέσεις μέσα τον βασανιστή κατά τον χρόνο που το ανακά­λυ­πτες.»

Ο άλλος δε, εκτός από τον Αυγουστίνο μεγάλος εκκλησιαστικός πατέρας ο Ιερώνυμος (342-420) θεωρώντας ότι ο  Μαρκίων (85-160) και ο Βαλεντίνος (100-160) είναι αιρετικοί, βασιζόμενος  θεολογικώς στο χωρίο του Ιερεμίου 12: 1-3 γράφει: Και συ, Κύριε, με έχεις γνωρίσει, και με έχεις δοκιμάσει ενώπιον σου. Αγίασε τους όταν έλθει η ημέρα της σφαγής των»
Ο Φιρμίκος Ματέρνος (Julius Firmicius Maternus 314-360) είναι ο πρώτος εκκλησιαστικός συγγραφέας που απευθύνει στους συναυτοκράτορες γιούς του Κωνσταντίνου  την σύσταση να αρπάζουν και να κατάσχουν τις περιουσίες όλων όσων παρέμεναν πιστοί στις παραδοσιακές θρησκείες και να δίδονται στους Χριστιανούς για δική τους χρήση. 

ΤΟ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ

ΠΩΣ ΕΠΕΚΡΑΤΗΣΕ Η ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΘΡΗΣΚΕΙΑ. -Α΄ Οι σύγχρονες απόψεις για τους διωγμούς των πρώτων χριστιανών.

ΤΑ ΕΠΟΜΕΝΑ

ΠΩΣ ΕΠΕΚΡΑΤΗΣΕ Η ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΘΡΗΣΚΕΙΑ. -Γ΄ Τα εγκλήματα κατά των πιστών στο Ελληνικό δωδεκάθεο.

ΠΩΣ ΕΠΕΚΡΑΤΗΣΕ Η ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΘΡΗΣΚΕΙΑ. -Δ΄ Δεν πρωτοτύπησαν οι Ναζί.

 
ΠΩΣ ΕΠΕΚΡΑΤΗΣΕ Η ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΘΡΗΣΚΕΙΑ. -Ε΄ ο εξελληνισμός του Βυζάντιου και η ιερά εξέτασις στην δύση

 

 

 

 
Τα σχόλια δημοσιεύονται μετά από έγκριση.