Τετάρτη 22 Ιουλίου 2009

Δ΄ ΜΕΡΙΚΕΣ ΤΕΛΙΚΕΣ ΠΙΝΕΛΙΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ



Στο ταξίδι στις ΗΠΑ μεγάλο ενδιαφέρον είχαν και τα διάφορα μουσεία που είδαμε.
Στην Νέα Υόρκη το Μητροπολιτικό Μουσείο (φωτ 1) διαθέτει ένα πλήθος από εκθέματα που καλύπτουν όλα τα είδη του πολιτισμού από όλο τον κόσμο.
Χαρακτηριστικά στο μουσείο μπορεί να δει κανείς ολόκληρο αιγυπτιακό ναό, τον ναό Dendur, του 15 π.Χ., δωρεά της Αιγύπτου στο μουσείο (φωτ 2), ολόκληρη αίθουσα με έργα τέχνης που διακοσμούσαν κτήρια της πόλης που γκρεμίστηκαν, μέσα δε σε αυτήν την αίθουσα έχουν μεταφέρει ακόμα και την πρόσοψη ολόκληρου κτηρίου(φωτ 3).
Το παράδειγμα αυτό θα μπορούσαν να ακολουθήσουν και για την επίμαχη πολυκατοικία μπροστά στο μουσείο της Ακρόπολης.


Βέβαια το μουσείο διαθέτει σημαντικά έργα ,ευρωπαϊκής ζωγραφικής(πχ η Σαλώμη(1870) του Henri Regnault,φωτ 4 ), γλυπτικής από την ρωμαϊκή εποχή μέχρι την πρόσφατη, όπως πχ τους αστούς του Καλαί του Rodin, (φωτ 5, 6), όπως επίσης και έργα ασιατικής τέχνης (φωτ 7).



Δυστυχώς δεν μας έπαιρνε ο χρόνος να δούμε τα εκθέματα , εκτός από την αρχιτεκτονική του δομή, του μουσείο Guggenheim στην 5η Λεωφόρο(φωτ 8), που θεωρείται ένα από τα αριστουργήματα του Frank Lloyd Wright του μεγαλύτερου αμερικανού αρχιτέκτονα όλων των εποχών, κατά το Αμερ. Ινστιτούτο Αρχιτεκτόνων.
Το άλλο σημαντικό μουσείο της Νέας Υόρκης είναι το ΜΟΜΑ (Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης)Εδώ μπορεί να δει κανείς ένα πλήθος από έργα καθοριστικά για την μοντέρνα τέχνη όπως πχ του Jackson Pollock( φωτ 9),ή τον τροχό ποδηλάτου(1913),του Marcel Duchamp, (φωτ 10),διάφορων εξπρεσιονιστών όπως του George Grosz (φωτ 11), μέχρι την πρόσφατη εγκατάσταση «Waste Not» του Song Dong με τα σκουπίδια της μαμάς του(φωτ 12)!



Το τρίτο σημαντικό μουσείο της πόλης είναι το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας που διαθέτει την πληρέστερη συλλογή από σκελετούς ζώων από την προϊστορική εποχή.(φωτ 13,14)

Στην Ουάσινγκτον είδαμε επίσης ένα καταπληκτικό μουσείο, το Smithsonian Αεροναυτικής και διαστήματος.(φωτ 15)
Εκεί εκτίθενται όλα τα μέσα με τα οποία ο άνθρωπος σηκώθηκε πάνω από την γη.
Από τους θαλαμίσκους για το διάστημα και τα πρώτα αεροπλάνα μέχρι τα προπλάσματα συσκευών που σχεδίασαν στο παρελθόν ευφάνταστοι εγκέφαλοι.(φωτ 16,17)
Βέβαια πιο ευφάνταστοι εγκέφαλοι του Χόλυγουντ γύρισαν τις ταινίες Μια νύχτα στο Μουσείο Ι και ΙΙ ,με τον Μπέν Στιλλερ την πρώτη στο μουσείο Φυσικής ιστορίας και την δεύτερη στο Smithsonian.


Στο Σικάγο το Μουσείο Τέχνης διαθέτει ένα μεγάλο αριθμό έργων από όλα τα ρεύματα της ζωγραφικής και της γλυπτικής από όλο τον κόσμο.
Εκτός από τα γνωστά έργα Ευρωπαίων ζωγράφων πχ όπως του Ρενουάρ (φωτ18, οι δύο αδελφές στην ταράτσα ,1881) ή το δωμάτιο του Βαν Γκόγκ (φωτ 19,1889) στο μουσείο αυτό υπάρχει και ένα από τα πιο γνωστά και δημοφιλή έργα Αμερικανού ζωγράφου του Grant Wood, το , American Gothic (φωτ 20,1930).
Πρόσφατα, τον περασμένο Δεκέμβριο, σε κεντρικό σημείο της πόλης στήθηκε ένα γλυπτό ύψους 25 ποδιών, του Steward Johnson ,που ονομάζεται God Bless America (φωτ 21), βασισμένο στον πίνακα, με την διαφορά ότι στα πόδια τους έχουν μια βαλίτσα με ταξιδιωτικές ετικέτες από όλο τον κόσμο!



Πάντως αυτό που βρήκα εξαιρετικά ενδιαφέρον ήταν ένα μοναδικό γλυπτό του Αμερικανού Lorado Taft με τίτλο The Solitude of the Soul.Το άγαλμα έχει δύο άνδρες και δύο γυναίκες εναλλάξ, που το κάθε άτομο έχει επαφή με τους διπλανούς του!
Ο γλύπτης εξήγησε το έργο του με την φράση:"The thought is the eternally present fact that however closely we may be thrown together by circumstances . . . we are unknown to each other."(Φωτ 22-25)



Βέβαια θα ήταν ιεροσυλία να βρεθεί κανείς στο Broadway και να μην δει ένα μιούζικαλ. Έτσι λοιπόν και εγώ είδα εκεί το Φάντασμα της Όπερας μια άψογη παράσταση που απευθύνεται κυρίως σε όλο το πλήθος των τουριστών που επισκέπτονται την πόλη.
Στο Σικάγο είδα άλλη μια παράσταση μιούζικαλ που παίζεται συγχρόνως και στο Broadway το The Jersey boys βασισμένο στην ζωή του FrankieValli και των 4 Seasons.
Τέλος στο Λας Βέγκας είδα στο τεράστιο θέατρο του ξενοδοχείου-καζίνου μια παράσταση με τον Criss Angel και το Cirque du Soleil. Ο Criss Angel είναι κάτι αντίστοιχο με τον «μάγο» David Copperfield .
Όταν ο Criss Angel έδειξε ένα βίντεο με την μάνα του καταλάβαμε τότε ότι είναι Έλληνας και ονομάζεται Σαραντάκος!
Βέβαια η Ελλάδα είναι λίγο πολύ παντού παρούσα και όχι μόνο στις ελληνικές συνοικίες των πόλεων(φωτ 26), που βρίσκεις από σουβλατζιδικα (φωτ 27) μέχρι ακόμα και καταστήματα με καντήλια και στέφανα για τις κηδείες.

Η Ελλάδα υπάρχει κυρίως σε σημαντικά δημόσια κτήρια που εμπνέονται από την κλασσική αρχαιότητα, όπως το μνημείο του Λίνκολν (φωτ 28), ή το πανεπιστήμιο της Κολούμπια(φωτ 29,30) ή ακόμα και στο Άρλινγκτον στον τάφο του Κένεντυ(φωτ 31).
Στο ίδιο νεκροταφείο βλέπεις στον τάφο κάποιου Έλληνα τιμητικά θαμμένου εκεί, ότι ακόμα και ο θάνατος δεν τον χώρισε από την γυναίκα του(φωτ 32).
Υπάρχει ακόμα και σε γήπεδα όπως η παλιά πρόσοψη του γηπέδου Soldier Field στο Σικάγο(φωτ 33) ή και σε καταστήματα όπως στο Σαν Φραντζισκο και ας πουλάνε ιταλικά προϊόντα της φίρμας Αρμάνι !(φωτ 34)
Στο μουσείο της καμπάνας της Ελευθερίας στη Νέα Φιλαδέλφεια η λέξη ελευθερία είναι γραμμένη σε όλες τις γλώσσες με πρώτη την ελληνική (φωτ 35).
Βέβαια είναι σαφές ότι τα Ελληνικά είναι γι΄ αυτούς όπως τα κινέζικα για μας!( φωτ 36)








Ένα μεγάλο θέμα για την Αμερική είναι οι άστεγοι και οι πάμφτωχοι σε μια κοινωνία αφθονίας που όμως αρκετές φορές το ψωμί βγαίνει αρκετά δύσκολα και επικίνδυνα (φωτ 37) ακόμα δε άλλες φορές μαζεύοντας και κουτιά από τα σκουπίδια(φωτ 38)!

Περίμενα να δω περισσότερους άστεγους από όσους συνάντησα, περπατώντας ή διασχίζοντας τις πόλεις με το πούλμαν , αλλά πιθανόν τα μέρη που κινήθηκα να μην είναι και τα πιο συνήθη για να τους δεις.(39,40,41)
Είδα τρείς-τέσσερεις με χάρτινη πινακίδα πεινάω-είμαι άστεγος αλλά θεώρησα απάνθρωπο και ντρεπόμουνα να σταματήσω να τους φωτογραφίσω. Πάντως είδα και ένα με πινακίδα που έγραφε: αντί να λέω ψέματα δώστε κάτι για μια μπίρα! ,όποτε και η φωτογραφία αυτή από το διαδίκτυο πρέπει να είναι πραγματική!(φωτ 42)



Στις ΗΠΑ επιβεβαίωσα πλέον το γεγονός ότι σε λίγο διάστημα η μουσική θα διακινείται σε λίγο χρόνο ουσιαστικά μόνο μέσω του διαδικτύου. Πουθενά πλέον δεν βλέπεις σε κεντρικά σημεία των πόλεων δισκάδικα και στο Σαν Φραντζίσκο μόλις είχε κλείσει ένα πολύ μεγάλο της Virgin (φωτ 43).
Τελειώνοντας αυτά τα ποστ με τις εντυπώσεις μου από αυτό το ενδιαφέρον ταξίδι θα έλεγα ότι με τις λίγες, όπως ήταν αναπόφευκτο, επαφές με τον κόσμο οι Αμερικανοί είναι απλοί και ανοικτοί σαν άτομα, όπου δε Έλληνοαμερικανοί μας άκουγαν να μιλάμε κατά τον συνήθη τρόπο φωνάζοντας, πάντα μας πλησίαζαν και μας ρώταγαν από πού είμαστε και πως βρεθήκαμε εκεί. Αισθανόντουσαν δε ιδιαίτερη συγκίνηση όταν διαπίστωναν ότι είχαν κοινό τόπο καταγωγής με κάποιον από μας.
Επίσης ,τουλάχιστον στις πόλεις που πήγαμε, δεν είδαμε να υφίστανται εμφανείς πλέον φυλετικές διακρίσεις ,βλέπεις δε χαρακτηριστικά να υπάρχουν και αρκετά μεικτά ζευγάρια από διάφορες φυλές.
Αυτό βέβαια που μου προκάλεσε αρκετή θλίψη ήταν η σύγκριση της εικόνας των Πανεπιστημίων εκεί, με την γνωστή μας εικόνα των Ελληνικών πανεπιστημίων.
Δυστυχώς όχι μόνο έχεις την αίσθηση ότι βρισκόμαστε χρόνια πίσω και στάσιμοι, έχοντας αναγάγει ως σημαντικά πράγματα που είναι στην ουσία ασήμαντα, αλλά ότι πλέον έχουμε χάσει και την ελπίδα για οποιαδήποτε βελτίωση βουλιάζοντας μέσα σε μια δίνη αλληλοδιαπλεκομένων μικροσυμφερόντων και μικροπολιτικής.
Για να γράψω όλα αυτά τα ποστ για το ταξίδι της Αμερικής έφαγα αρκετές ώρες, αρχικά να ταξινομήσω τις πάνω από 1100 φωτογραφίες , να δω επίσης τις περίπου 3 ώρες βίντεο που τράβηξα και να διαβάσω σχετικά πολλά πράγματα από διάφορες μεριές για να είναι έγκυρα αυτά που γράφω.
Αυτά είχαν σαν αποτέλεσμα να χρειάζομαι πλέον ΕΠΕΙΓΟΝΤΩΣ ΔΙΑΚΟΠΕΣ οπότε γι΄ αυτό το λόγο ακούγοντας το άσμα –άλλος για Χίο τράβηξε και άλλος για Μυτιλήνη, το αποφάσισα.
Φεύγω πάραυτα αύριο μετά της κ. Αθεόφοβου και εκλεκτής παρέας για Χίο, οπότε θα τα ξαναπούμε πλέον ξανά ανανεωμένοι μάλλον γύρω στο 15γουστο.
Ν΄αστε καλά και να περάσετε καλά !
.ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΠΑΝΩ ΣΤΙΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΜΕΓΑΛΩΣΟΥΝ

Όσοι θέλουν να διαβάσουν με την σειρά τα ποστ από αυτό το ταξίδι τα λινκ είναι αυτά:

ΑΛΛΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΙΣ ΗΠΑ
Το έγραψε μετά από πολλή σκέψη ο στις 10 σχόλια:
Ετικέτες , , ,

Δευτέρα 20 Ιουλίου 2009

Γ΄ ΕΙΚΟΝΕΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΥΠΟΛΟΙΠΕΣ ΠΟΛΕΙΣ ΤΗΣ ΑΜΕΡΙΚΗΣ




Το Λας Βέγκας είναι η απόλυτη έκφραση του αμερικανικού κιτς αλλά και της αμερικανικής φαντασίωσης ότι μπορείς να κερδίσεις εύκολα λεφτά παίζοντας στο καζίνο. Εκτός όμως από τους αρρωστημένους τζογαδόρους αποτελεί για πολλούς Αμερικανούς το μέρος που τους προσφέρει, για ένα Σαββατοκύριακο, την ψευδαίσθηση μιας πολυτελούς διαβίωσης στα θεματικά ξενοδοχεία που διαθέτει.
Εμείς μείναμε στο Luxor που είναι φτιαγμένο σε σχήμα πυραμίδας και διαθέτει 4.400 δωμάτια! (φωτ1,2)
Ευτυχώς από το Λας Βέγκας ,με ένα αεροπλανάκι 12 θέσεων ,βρίσκεσαι σύντομα σε ένα από τα πιο συναρπαστικά μέρη του κόσμου που είναι το Γκράν Κάνιον.
Το άνυδρο βραχώδες τοπίο στο Γκράν Κάνιον έρχεται σε πλήρη αντίθεση με το προηγούμενο υγρό τοπίο του Νιαγάρα. Δικαιολογημένα πάντως ονομάστηκε μεγάλο το 1869 από τον εξερευνητή Powel, γιατί έχει μήκος 349 χιλιόμετρα και σε μερικά μέρη του έχει πλάτος 6 έως 29 χιλιόμετρα και βάθος έως 1400 μέτρα !
Τα βράχια, ανάλογα με το φως παίρνουν διάφορα χρώματα και σχήματα, όπως πχ στην φωτ 3, σαν αετού με ανοικτά τα φτερά του. Ο ποταμός Κολοράντο (φωτ 4) που τρέχει στο βάθος του σχηματίζει την λίμνη Mead πριν το φράγμα Hoover.(φωτ 5)


Το skywalk είναι μια μεγάλη εξέδρα επάνω από το Γκράν Κάνιον με γυάλινο πάτωμα που σου προσφέρει την αίσθηση ότι περπατάς επάνω στο κενό βλέποντας κάτω σου το χάος!
Το Σαν Φραντζίσκο είναι από τις πιο γραφικές πόλεις των ΗΠΑ και αυτό οφείλεται στους λόφους του, στο κέντρο του (φωτ 6 , πλατεία Union με το άγαλμα της Νίκης στην στήλη φωτ 7),στα δημόσια κτήρια του (φωτ 8 το Δημαρχείο), στα γραφικά του τράμ που στο τέρμα τους τα γυρίζουν με το χέρι (φωτ 9,10), την παραλία του στον κόλπο, με επιστέγασμα την μεγαλοπρεπή γέφυρα Golden bridge(φωτ 11), αλλά και στα μοναδικής ομορφιάς διώροφα σπίτια του που το καθένα ξεχωρίζει από το διπλανό του(φωτ 12).






Η πόλη αυτή είναι η πιο φιλελεύθερη και χωρίς προκαταλήψεις πόλη της Αμερικής και οι ομοφυλόφιλοι σ΄ αυτήν δηλώνουν ελεύθερα την ταυτότητα τους τοποθετώντας την σημαία τους στα σπίτια και τα καταστήματα τους.
Η βόλτα με το καραβάκι μέχρι την γέφυρα και γύρω από το νησάκι με τις κλειστές πια φυλακές του Αλκατράζ (φωτ 13), είναι ιδιαίτερα ευχάριστη ,όταν ιδίως επιστρέφοντας στην αποβάθρα Pier 39 έχεις την ευκαιρία να δεις πως διασκεδάζει ο κόσμος την ημέρα της εθνικής του εορτής (4 Ιουλίου) τρώγοντας και χορεύοντας.(φωτ 14)
Εδώ δοκίμασα για πρώτη φορά και μια ωραία σούπα την Clam Chowder.
Παρεμπιπτόντως ακόμα και κατά την Εθνική γιορτή τους τα καταστήματα παραμένουν ανοικτά. Καλή η πατρίδα και οι γιορτές, αλλά το χρήμα πρέπει να κυκλοφορεί !

Πριν να μπείς στο Λος Άνζελες συναντάς τις παραλίες του,πασίγνωστες από τα νεανικά φίλμ και το Baywatch , οι οποίες συγκεντρώνουν ένα ετερόκλητο, με κάθε καρυδιάς καρύδι πλήθος και σου θυμίζουν λίγο-πολύ Λούτσα.(φωτ 15)
Το Λος Άντζελες δεν θα έλεγα ότι έχει κάποια ιδιαίτερη γοητεία εκτός ίσως από την περιοχή του Hollywood.
To Beverly Hills, εκτός από τις βίλες των σχετικών με τον κινηματογράφο ,έχει την οδό Rodeo drive όπου χαζεύουν τα πλήθη των τουριστών τα καταστήματα με τις πανάκριβες φίρμες ,όπου είμαι σίγουρος κανένας από τους γνωστούς ηθοποιούς δεν θα αγοράζει πλέον.(φωτ.16,17).Πάντως εκεί είδα να κυκλοφορεί και κουπέ Rolls Royse .


Ίσως το πιο ενδιαφέρον μέρος του Λος Άντζελες ήταν η επίσκεψη στα στούντιο της Universal.
Εκεί έχεις την ευκαιρία σε μια βόλτα με τραινάκι να δεις πως γυρίζονται οι τούμπες των αυτοκινήτων και οι αναφλέξεις τους, πως γίνονται οι πλημμύρες, σκηνικά από γνωστές ταινίες, να βρίσκεσαι ξαφνικά εγκλωβισμένος στο μετρό όπως στην ταινία Daylight με τον Σταλόνε που πέφτει επάνω του ένα βυτιοφόρο και μετά πλημμυρίζει ο τόπος, ή πως επιτίθεται ο καρχαρίας στην ταινία τα σαγόνια του καρχαρία κτλ.
Υπάρχει επίσης μια ενδιαφέρουσα παράσταση με ηθοποιούς-κασκαντέρ στο σκηνικό του Υδάτινου κόσμου, την ταινία του Κέβιν Κόστνερ που πήγε άπατη, όπου οι μισοί θεατές γίνονται μούσκεμα, αλλά το καλύτερο θέαμα είναι η προβολή μιάς 15 λεπτης περίπου περίληψης από το Σρέκ με σύστημα 4D, δηλαδή 4 διαστάσεων.
Φορώντας τα ειδικά γυαλιά των 3 διαστάσεων το κάθισμα σου κουνιέται απότομα όταν πέφτει σε λακκούβα ο Σρέκ ,σου έρχονται σταγονίδια νερού όταν βρέχεται και φυσάει αέρας στο σβέρκο σου όταν στην σκηνή έχει ρεύμα.
Αυτή η πόλη όμως που ήταν αποκάλυψη για μένα ήταν το Σικάγο.
Είναι μια πανέμορφη πόλη, κτισμένη στα παράλια της λίμνης Μίτσιγκαν (φωτ 18)και έχεις την αίσθηση ότι είναι παραθαλάσσια πόλη γιατί λόγω του μεγέθους της λίμνης δεν βλέπεις στον ορίζοντα άλλη ακτή.
Παρά την εντύπωση που είχα ότι οι ουρανοξύστες πρωτοπαρουσιάστηκαν στην Νέα Υόρκη το Σικάγο είναι το μέρος που για πρώτη φορά κτίστηκαν και μάλιστα χωρίς σιδερένιο σκελετό.
Αν ήμουνα αρχιτέκτονας στο Σικάγο θα αισθανόμουνα τεράστια ζήλια για όλους αυτούς τους υψηλής αισθητικής ουρανοξύστες που ο ένας συναγωνίζεται τον άλλο.(φωτ 19-26)









Επίσης διαθέτει και τον υψηλότερο ουρανοξύστη της χώρας τον Sears Tower.(φωτ 27)Η πόλη έχει διακοσμηθεί με πολλά σύγχρονα έργα τέχνης σε διάφορα σημεία του κέντρου της (φωτ 28,29)

μεταξύ των οποίων του Πικάσο (φωτ 30), του Μιρό (φωτ 31), και του Σαγκάλ (φωτ 32).


και διαθέτει επίσης ένα από τα πιο πρωτοποριακά ανοικτά θέατρα το Jay Pritzker Pavilion (φωτ 33), έργο του Frank Gehry που έχει φτιάξει και το πρωτοποριακό μουσείο Guggenheim στο Bilbao, αλλά και το Walt Disney Concert Hall στο Λος Αντζελες (φωτ 34).

Το ιστορικό της κέντρο, το Loop, περικλείεται από το παλιό της εναέριο τραίνο που το έχουμε δει σε πολλές ταινίες.(φωτ 35)
Όπως θα έχετε διαπιστώσει σε πολλές φωτογραφίες ο καιρός που μας υποδέχτηκε στις ΗΠΑ ήταν συννεφιασμένος στις περισσότερες πόλεις και μερικές φορές έριξε και γερή βροχή.
Ακόμα και στο Λας Βέγκας έριξε μερικές σταγόνες!
Το έγραψε μετά από πολλή σκέψη ο στις 6 σχόλια:
Ετικέτες
Εγγραφή σε: Αναρτήσεις (Atom)