Τετάρτη 30 Δεκεμβρίου 2015

Β΄ ΜΕΡΟΣ-ΘΑ ΠΑΡΟΥΝ ΑΡΑΓΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ ΣΥΝΤΑΞΗ;





Στις 20-12-2015 δημοσίευσα με τίτλο ΘΑ ΠΑΡΟΥΝ ΑΡΑΓΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ ΣΥΝΤΑΞΗ; τα δύο πρώτα άρθρα του Γιάννη Μαρίνου, στα οποία αναλύει με σαφήνεια  μερικές από τις αιτίες  που μας έχουν οδηγήσει στο σημερινό αδιέξοδο του  Ασφαλιστικού.
Συνολικά με τα δύο επόμενα άρθρα του της 20-12 και 27-12-2015 στο ΒΗΜΑ ολοκλήρωσε το θέμα, αναδεικνύοντας τόσο τις ευθύνες του κράτους αλλά επίσης και των πολιτών.  
Οι επισημάνσεις με κόκκινο και η επεξήγηση στο τέλος είναι δικές μου.


Οι καταστροφικές ιδιαιτερότητες του Συνταξιοδοτικού 

Ασφαλιστικού ατέρμονη συνέχεια. Στα άρθρα των προηγούμενων δύο Κυριακών αναφερθήκαμε στις αντικειμενικές αιτίες του αδιεξόδου στο ασφαλιστικό - συνταξιοδοτικό μας σύστημα (υπογεννητικότητα, γήρανση του πληθυσμού, αύξηση του προσδόκιμου ζωής) στις οποίες θα πρέπει να προστεθούν η λόγω κρίσεως αύξηση της ανεργίας και η δραματική μείωση των εσόδων των ασφαλιστικών ταμείων, όπως και η συρρίκνωση των αποδοχών των εργαζομένων.
 Πέραν αυτών συντρέχουν και οι ελληνικές ιδιαιτερότητες που επιδεινώνουν δραματικά την κατάσταση. Ενδεικτικά σημειώνω ότι ένας στους πέντε είναι ανασφάλιστος, 200.000 πλήρους ωραρίου απασχολήσεως δηλώνουν μερική απασχόληση, 300.000 εμφανίζονται ψευδώς ως ελεύθεροι επαγγελματίες. Είναι και οι αόρατοι απασχολούμενοι αγνώστου αριθμού που ούτε εκείνοι ούτε οι εργοδότες τους καταβάλλουν ασφαλιστικές εισφορές.
Οι ανασφάλιστοι και συνεπώς εισφοροδιαφεύγοντες δίνουν ρέστα ιδιαίτερα στους τομείς τουρισμού και επισιτισμού (ένας στους τρεις εργαζομένους) ενώ ουκ ολίγοι είναι οι επιδοτούμενοι από τον ΟΑΕΔ άνεργοι που ταυτόχρονα εργάζονται κρυφά
Οι απώλειες για τα Ταμεία από όλους αυτούς λόγω της κρίσεως ή από την αδυναμία της πολιτείας να επιβάλει τη νομιμότητα έχουν υπολογιστεί σε 6 δισεκατομμύρια ευρώ (στοιχεία της ΓΣΕΕ). Είναι προφανές ότι η εισροή ενός τόσο υψηλού ποσού στα Ταμεία θα περιόριζε ριζικά τις περικοπές. Δεν θα χρειαζόταν επίσης το κούρεμα των αποθεματικών τους.


Στις ελληνικές ιδιαιτερότητες του προβλήματος της υπονόμευσης του ασφαλιστικού οικοδομήματος ολέθριο ρόλο παίζουν οι πρόωρες συνταξιοδοτήσεις (μόνο το 18%-20% των ασφαλισμένων συνταξιοδοτούνται στα γενικά όρια ηλικίας). Οι εξαιρέσεις αφορούν τα βαρέα και ανθυγιεινά επαγγέλματα, ανάμεσα στα οποία έχουν παρεισφρήσει και ουκ ολίγα υγιεινότατα, η πρόωρη συνταξιοδότηση με μόλις 15 χρόνια ασφάλισης, η προνομιούχος ευνοϊκή συνταξιοδοτική πρόνοια για τις γυναίκες σε ηλικία ακόμη και πολύ κατώτερη από τα 50 έτη, οι ένστολοι που είναι το ένα τρίτο των συνταξιούχων και αποστρατεύονται στην ηλικία των 53 ετών και συνεπώς συνταξιοδοτούνται επί 30 ή και 40 χρόνια (ζωή να 'χουν) προσφέροντας συγχρόνως μαύρη εργασία εις βάρος των ανέργων και των Ταμείων.
Ας σημειωθεί ότι ο μέσος όρος ηλικίας συνταξιοδότησης στο Δημόσιο εξακολουθεί να είναι κάτω από τα 54 χρόνια, προφανώς χάρη στις αιτήσεις πρόωρης (κυρίως λόγω της απειλής απώλειας του εφάπαξ ή για να προλάβουν τις περαιτέρω περικοπές συντάξεων). Κάπου 330.000 αιτήσεις συνταξιοδότησης αναμένουν και θα επιβαρύνουν τα Ταμεία με επιπλέον 4,5 δισεκατομμύρια ευρώ.


Το ασφαλιστικό σύστημα υπονομεύεται και με τις κατά καιρούς εθελούσιες εξόδους διαφόρων συνήθως προνομιούχων εργαζομένων (κυρίως σε τράπεζες και ΔΕΚΟ) ή με συνταξιοδότηση με ελάχιστα χρόνια θητείας, όπως για τους βουλευτές, δημάρχους και περιφερειάρχες. Υψηλό κόστος έχουν και οι πολλαπλές συντάξεις (ακόμη και 10 εισπράττουν κάποιοι, ενώ με 5 συντάξεις είναι τουλάχιστον 14.000 άτομα).
Αλλά για να είναι στοιχειωδώς πλήρης η συνοπτικότατη δυστυχώς (ελλείψει χώρου) περιγραφή των αιτιών που οδήγησαν το Ασφαλιστικό στο σημερινό αδιέξοδο θα χρειαστεί ένα ακόμη σημείωμα όπου θα κρύβονται και πολλά δυσώδη μυστικά, στα οποία συνέβαλε η φαυλότητα του πολιτικού μας συστήματος, συμπεριλαμβανομένης και της δήθεν αθώας Αριστεράς.


Ασφαλιστικό σύστημα που παραβιάζει ακόμη και το Σύνταγμα

Στην καρικατούρα ασφαλιστικού συστήματος στην οποία αυτό έχει καταντήσει, εκτός της συμβολής των φαύλων παροχών και ρυθμίσεων, πρωτεύοντα ρόλο διαδραμάτισαν και η εισφοροδιαφυγή από μικρούς και μεγάλους και τα διάφορα κατά καιρούς συγχωροχάρτια, που γενναιόδωρα χορηγούνταν προς τους παρανομούντες σε βάρος των νομοταγών. Τα τελευταία χρόνια στην εισφοροδιαφυγή προστέθηκαν και δεκάδες χιλιάδες οικονομικοί μετανάστες, που δουλεύουν με «μαύρα» ακόμη και για το Δημόσιο.


Σχετικά πρόσφατη και η αριστερής ευρεσιτεχνίας και ήθους συνταγή «Δεν πληρώνω, δεν πληρώνω», η οποία ήδη διαθέτει και υπουργό* στην για πρώτη φορά κυβέρνηση της Αριστεράς
Η θεότυφλη μάλιστα Δικαιοσύνη μας έφθασε να νομιμοποιήσει κόμμα που καλούσε τους πολίτες να μην πληρώνουν. Δηλαδή να παρανομούν. Ανάλογης «αβλεψίας» αποτέλεσμα είναι και η πληθώρα των κάθε είδους ειδικών ευνοϊκών διατάξεων για διάφορες κατηγορίες ευνοουμένων του πολιτικού μας συστήματος.

 Μάταια το άρθρο 4 του Συντάγματος θεσπίζει για όλους τους Ελληνες «ίσα δικαιώματα και υποχρεώσεις» και ότι «συνεισφέρουν χωρίς διακρίσεις στα δημόσια βάρη ανάλογα με τις δυνάμεις τους». Ομως πολύ πριν από το οργουελικό εύρημα είχε προβλεφθεί ακόμη και στο ίδιο το Σύνταγμά μας κάποιοι Έλληνες να είναι πιο ίσοι από τους άλλους. 
Και αφού το ίδιο το Σύνταγμά μας είναι διάτρητο από αντιδημοκρατικές παρεκκλίσεις, γιατί και οι προστάτες και εφαρμοστές του δικαστικοί να μην έχουν ευνοηθεί με πρόωρη συνταξιοδότηση, ακόμη και έπειτα από μόλις 12 χρόνια υπηρεσίας, όπως συνέβη με νόμο του 2008... 
Οπως και οι συνδικαλιστές, που με 12 χρόνια θητεία και αυτοί έπαιρναν συνδικαλιστική σύνταξη που πληρώναμε εμείς, οι δευτέρας κατηγορίας πολίτες.



Το διάσπαρτο σε πολυάριθμα Ταμεία ασφαλιστικό μας σύστημα με τεράστιο κόστος λειτουργίας είναι γνωστό ότι παρέχει πρόωρη σύνταξη και με πλασματικά χρόνια υπηρεσίας (στρατιωτική θητεία, 300 ημέρες ανεργίας, εκπαιδευτική άδεια άνευ αποδοχών, χρόνος σπουδών, χρόνος κύησης και λοχείας, χρόνος απεργίας, χρόνος μαθητείας, κ.ο.κ.). 
Πρόσφατος νόμος του ΣΥΡΙΖΑ παρέσχε σε έξι γυναίκες ασφαλισμένες στο ταμείο προσωπικού ΗΣΑΠ σύνταξη μόλις συμπλήρωσαν το 50ό έτος.


Το γενναιόδωρο (με τις εισφορές μας) φαύλο κράτος μας φόρτωσε τα ασφαλιστικά ταμεία με πολυάριθμες κατηγορίες ευνοουμένων, που ελάχιστα επιβαρύνθηκαν με ασφάλιστρα, όπως ηθοποιοί, ποδοσφαιριστές, ναυτικοί της ξηράς (με ελάχιστο χρόνο εργασίας στη θάλασσα), επαναπατρισθέντες από ανατολικές χώρες αριστεροί, πρόσφυγες από Αίγυπτο, Τουρκία, Κύπρο, αντιστασιακοί συχνά ψευδεπίγραφοι, δηλαδή απατεώνες, αγρότες που μέχρι πριν από λίγα χρόνια δεν επιβαρύνονταν με εισφορές (αλλά και αν επιβαρύνονταν σπανίως τις πληρώνουν), που μάλιστα λαμβάνουν και διπλή σύνταξη (τα ανδρόγυνα).


Προσθέστε σε όλους αυτούς και εκείνους που επιδίδονται στο ευρύτατα διαδεδομένο σπορ της απάτης - τυφλοί που οδηγούν ταξί, ανάπηροι που παίζουν ποδόσφαιρο, βαριά ασθενείς που χαίρουν άκρας υγείας, εργαζόμενοι σε (ψευδο)-βαρέα και ανθυγιεινά επαγγέλματα, 7.500 που συνταξιοδοτούνταν αν και νεκροί. Επίσης τεράστιες είναι οι απώλειες των Ταμείων από επιστροφές ασφαλίστρων σε επιχειρήσεις για αναπτυξιακούς ή εξαγωγικούς λόγους, ή στον βωμό του ψηφοθηρικού λαϊκισμού (όπως υπέρ των ποδοσφαιρικών εταιρειών), ή για εξυπηρέτηση διαπλεκομένων, όπως στον χώρο του δυσώδους πετρελαϊκού κυκλώματος. Με αυτά και με αυτά φθάσαμε στο σημερινό κατάντημα.




* Ο Αλέξης Χαρίτσης από στέλεχος του κινήματος με σύνθημα το «δεν πληρώνω-δεν πληρώνω» έγινε Γενικός Γραμματέας του ΕΣΠΑ με αποτέλεσμα το «δεν εισπράττω-δεν εισπράττω» Ήταν φυσικό να γίνει και Υφυπουργός Οικονομίας για θέματα ΕΣΠΑ.
Ο υπεύθυνος του τομέα Ανάπτυξης του ΠΑΣΟΚ Οδυσσέας Κωνσταντινόπουλος, είχε κατηγορήσει την κυβέρνηση πως επί οκτώ μήνες δεν προχώρησε σε καμία απορρόφηση από το ΕΣΠΑ.


Σάββατο 26 Δεκεμβρίου 2015

ΤΡΕΙΣ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ





Αυτές τις εορταστικές μέρες υπάρχει μεγαλύτερη διάθεση σε πολλούς να παρακολουθήσουν μια καλή παράσταση για να διασκεδάσουν και γι΄ αυτό και σκέφτηκα να γράψω δύο λόγια από τις εντυπώσεις μου για 3 παραστάσεις που είδα  πρόσφατα.
Φέτος όπως , είπε η κόρη μου, γινήκαμε Ευρωπαίοι !, γιατί ανήμερα τα Χριστούγεννα επήγαμε στο BADMINTON και είδαμε τον Καρυοθραύστη  με  τους κορυφαίους σολίστ της  Bolshoi Ballet Academy.
Πάντοτε στην μνήμη μου υπάρχει, παρά τα  χρόνια που πέρασαν, η μαγευτική  εικόνα από την παράσταση που είχαμε παρακολουθήσει στην Μόσχα στο ίδιο το θέατρο Bolshoi και  έχω γράψει σχετικά στο ποστ μου ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΕΥΗΜΕΡΙΑΣ ΣΤΗΝ ΜΟΣΧΑ ΕΠΙΥΠΑΡΚΤΟΥ
Το μουσικό  έργο του Τσαϊκόφσκι, που το έγραψε για  το παραμύθι του Καρυοθραύστη και με αρχική χορογραφία από τα μπαλέτων Κίρωφ  το 1892 που πρωτοπαίχτηκε,  διατηρεί μέχρι της μέρες μας ατόφια την γοητεία του και αυτό αποδεικνύεται ότι και η Λυρική σκηνή το ανέβασε τον ίδιο μήνα στην Αθήνα και την Θεσσαλονίκη.
Η χορογραφία, στην θαυμάσια παράσταση που είδαμε, ήταν του Βασίλι Βαϊνόνεν. Ο Βασίλι Βαϊνόνεν (1901 - 1964), ανανεωτής Σοβιετικός χορογράφος, γνωστός για τη συνεργασία του κυρίως με τα Μπαλέτα Κίροφ (νυν Μαριίνσκι) και τα Bolshoi Ballet, δημιούργησε την χορογραφία του Καρυοθραύστη το 1934 για τα μπαλέτα Κίροφ.
Όλοι οι περίπου 40 χορευτές από τα παιδάκια μέχρι τους ενήλικες, ήσαν άψογοι και χειροκροτήθηκαν θερμά από το γεμάτο  θέατρο στο οποίο πολλοί γονείς είχαν πάρει μαζί τα παιδιά τους που παρακολουθούσαν καταγοητευμένα το θέαμα.


Το συγγραφικό δίδυμο Θανάση Παπαθανασίου, Μιχάλη Ρέππα έχει πετύχει από χρόνια να ανεβάζει παραστάσεις που βασίζονται σε καλογραμμένα σενάρια με έξυπνα ευρήματα.
Ακόμα και όταν προσαρμόζουν στα ελληνικά ένα ξένο θεατρικό έργο, όπως το Άνδρες έτοιμοι για όλα, πετυχαίνουν να πλουτίσουν την παράσταση και να την βελτιώσουν με δικά τους ευρήματα.
Έχοντας δει αυτήν την παράσταση στην περσινή θερινή διανομή της, και έχοντας  διασκεδάσει και γελάσει, πήγα και στην  φετινή τους επιτυχία Γαμπροί  για πούλημα.
Θέλοντας να επαναλάβουν την προηγούμενη επιτυχία τους, μετέφεραν από αυτή την παράσταση  βασικούς συντελεστές της,  όπως ήσαν ο Κώστας Κόκλας , ο Αλέξανδρος Αντωνόπουλος, ο Γιάννης Τσιμιτσέλης , ο Μάνος Ιωάννου και η Νίκη Λαμή.
Δυστυχώς όμως οι επιτυχίες δεν επαναλαμβάνονται εύκολα.
Το έργο διαθέτει αρκετά από τα προτερήματα που γνωρίζουμε ότι διαθέτει η συγγραφική δυάδα και που αποσκοπούν στο γέλιο του θεατή και αυτό το πέτυχαν  και τώρα αρκετές φορές.
Η βασική ιδέα του έργου είναι ενδιαφέρουσα.
 Το χρήμα είναι ο καθοριστικός παράγοντας που κανονίζει τις σχέσεις και τις αποφάσεις όλων των ηρώων του έργου και οι οποίοι σε εποχή κρίσης είναι διατεθειμένοι να πουλήσουν, να πουληθούν ή να αγοράσουν.
 Στα αρνητικά της στοιχεία είναι ότι οι συγγραφείς θέλοντας σαφώς να δώσουν μια τρελή κωμωδία, με στοιχεία μπουρλέσκ και επιρροές από τον πρωτομάστορα της αστικής κωμωδίας Ζόρζ Φεϋντώ,  χρησιμοποίησαν επανειλημμένα, μέχρι κόπωσης του θεατή, το κόλπο της εισόδου και εξόδου των ηθοποιών πριν να προλάβουν αυτοί που μπαίνουν σε ένα δωμάτιο να δουν αυτούς που έχουν βγει από ένα άλλο.
Επίσης το τέλος έρχεται λίγο απότομα και σου δίνει την αίσθηση ότι κάπου εκεί εξαντλήθηκε η έμπνευση των συγγραφέων ή ότι ό χρόνος τους πίεζε να το τελειώνουν.
Πιστεύω ότι με λίγο "συμμάζεμα" και ένα πιο ευρηματικό τέλος  το έργο θα κερδίσει σημαντικά και θα αποκτήσει μια καλύτερη διάσταση.


Το Θέατρο του Νέου Κόσμου είναι  ένα θέατρο που τα τελευταία χρόνια όσες παραστάσεις έχω δει σε αυτό μπορώ να πω  πως στην πλειονότητα τους ήσαν ιδιαίτερα αξιόλογες.
Στην Κεντρική του σκηνή παίζεται το έργο Το Δάνειο του καταλανού θεατρικού συγγραφέα Τζόρντι Γκαλθεράν.
Το έργο έχουν σκηνοθετήσει ο Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος και ο Παντελής Δεντάκης και παίζουν ο Μιχάλης Οικονόμου και ο Γιάννης Σαρακατσάνης.  Όλη η δράση του έργου εκτυλίσσεται σε ένα γραφείο Τράπεζας  στο οποίο ο πρώτος είναι διευθυντής σε αυτήν και στην οποία ο δεύτερος έχει πάει να ζητήσει ένα δάνειο.
Οι απολαυστικές συνομιλίες των δύο είναι γεμάτες από ιδιαίτερα ευφυές και πικρό χιούμορ και οι ανατροπές στην σχέση τους αναδεικνύει ότι η οικονομική κρίση είναι πρωταρχικά κρίση στις ανθρώπινες σχέσεις και αξίες.
Και οι δύο πρωταγωνιστές έχουν μπει στο πετσί του ρόλου τους και  δικαιολογημένα απέσπασαν το θερμό χειροκρότημα του κατάμεστου θεάτρου.
Μια παράσταση που αξίζει να δει κανείς.


Τετάρτη 23 Δεκεμβρίου 2015

ΤΡΕΞΑΤΕ! ΤΑ ΔΩΡΑ ΤΩΝ ΜΑΓΩΝ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΣΤΟΝ ΒΟΛΟ!





Ἑκατὸν χιλιάδες, καὶ ἴσως περισσότεροι, μαυροφορεμένοι . ζῶσιν ἀργοὶ καὶ τρέφονται ἀπὸ τοὺς ἵδρωτας τῶν ταλαιπώρων καὶ πτωχῶν Ἑλλήνων. Τόσαι ἑκατοντάδες μοναστήρια, ὁποὺ πανταχόθεν εὑρίσκονται, εἶναι τόσαι πληγαὶ εἰς τὴν πατρίδα, ἐπειδή, χωρὶς νὰ τὴν ὠφελήσουν εἰς τὸ παραμικρόν, τρώγοσι τοὺς καρπούς της καὶ φυλάττουσι τοὺς λύκους, διὰ νὰ ἁρπάζουν καὶ ξεσχίζουν τὰ ἀθῶα καὶ ἱλαρὰ πρόβατα τῆς ποίμνης τοῦ Χριστοῦ 
Αυτά έγραφε ήδη από το 1806 η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΝΟΜΑΡΧΙΑ  του ΑΝΩΝΥΜΟΥ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΟΣ για τα μοναστήρια και τους καλογέρους.
Περιγράφει δε με ενάργεια τον τρόπο που χρησιμοποιούν για να μαζέψουν χρήματα ..είναι άξιος γέλωτος ενταυτώ και δακρύων. Αυτοί έχουν εν κιβωτίδιον γεμάτον από ανθρώπινα κόκκαλα και κρανία ακέραια, τα οποία ασημώνοσι, και έπειτα ονοματίζουσιν, άλλα μεν του Αγίου Χαραλάμπους και άλλα του Αγίου Γρηγορίου. Έν ένί λόγω, δεν αφήνουν άγιον, χωρίς να έχουν μέρος από τα κόκκαλα του.
Αναφέρει δε ότι :Έγώ, έως τώρα βέβαια ,είδα έως τέσσαρας κεφαλάς του Αγίου Χαραλάμπους…
Μπορεί να έχουν περάσει πάνω από 200 χρόνια αλλά όταν έχεις βρει ένα αποτελεσματικό τρόπο να ξεζουμίζεις τον κοσμάκη, δεν τον αλλάζεις με την πάροδο των αιώνων.
Έτσι και σήμερα το ιερατείο περιφέρει ανά την χώρα κατά τακτά διαστήματα διάφορα κόκαλα, τα οποία μάλιστα ευωδιάζουν! και εισπράττει χωρίς ΦΠΑ και φόρους τα λεφτά που καταθέτει η αμορφωσιά, η ευπιστία, και η θρησκοληψία  πολλών ανθρώπων.
Πρόσφατα μάλιστα δεν υποδεχτήκαμε με τιμές αρχηγού κράτους πρώτα το Άγιο Φως και μετά τα λείψανα της ανύπαρκτης Αγίας Βαρβάρας;
Εκτός όμως από τα λείψανα, προηγουμένως την ίδια εισπρακτική επιτυχία είχε και η μία και καλύτερη από τις 3 (μιας και είναι σε δικό μας μοναστήρι!) ζώνη της Παναγίας που προφανώς διέθετε πλούσια γκαρνταρόμπα.
Ευτυχώς δε που στο Άγιο Όρος υπάρχει μια πλούσια παρακαταθήκη από πράγματα, που κατά καιρούς εμφανίζονται και περιφέρονται ανά την επικράτεια, τα οποία  αφού τα προσκυνήσει το χριστεπώνυμο πλήρωμα μπορεί μετά να καταθέσει τον οβολόν του εξασφαλίζοντας έτσι μελλοντικώς μια θέση στον χριστιανικό Παράδεισο και όχι βέβαια δυστυχώς σε εκείνον με τα παρθενικά Ουρί. 


Έτσι λοιπόν με μεγάλη ευλάβεια διάβασα  ότι στην Μητρόπολη Δημητριάδος ήρθαν από την Ιερά Μονή του Αγίου Παύλου τα Τίμια Δώρα των Μάγων και τα οποία τα υποδέχτηκαν με μεγαλοπρέπεια όλες οι αρχές του Βόλου!
Αυτή η άφιξη ήταν ένας καταπέλτης σε όσα γράφω για  ΤΗΝ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ, γιατί πλέον όπως επεσήμανε ο Μητροπολίτης κ.Ιγνάτιος για την προσκύνηση των Μάγων:
«αυτό συνιστά απόδειξη ότι η Γέννηση του Χριστού δε συνιστούσε υπόθεση μόνο των Εβραίων, αλλά αφορούσε όλα τα έθνη, που εκπροσωπούσαν οι Μάγοι. Αποδεικνύει, επίσης, ότι ο Θεός ομιλεί στους ανθρώπους με τον τρόπο και τη γλώσσα που ο καθένας γνωρίζει. Έτσι μίλησε στους σοφούς της Ανατολής, μέσα από τα σημεία του ουρανού, με το περίλαμπρο άστρο, που έδειξε ότι γεννιέται ο Βασιλεύς των βασιλέων…».
Για όποιον δε απορεί πως βρέθηκαν στο Άγιο Όρος τα δώρα των Μάγων η εξήγηση είναι απλή.
Αυτά  δωρήθηκαν στη Μονή το 1470, από την Χριστιανή Μητέρα του Μωάμεθ του Πορθητή, Βασιλομήτορα Μάρω.


Δεν έχει δε καμία σημασία για τους πιστούς που ήσαν άραγε τα δώρα 14 αιώνες προηγουμένως ,ούτε το γεγονός πως τα βρήκε η μητέρα του Μωάμεθ Hüma Hatun η οποία μάλλον ήταν από την Ιταλία ή την Σερβία.
Μπορεί σίγουρα και αυτή να είδε κανένα όραμα, όπως όλοι αυτοί που βρίσκουν τις θαυματουργές εικόνες, και να την οδήγησε η Παναγία να τα ανακαλύψει.
Άλλωστε όλα αυτά είναι λεπτομέρεις και δεν απασχολούν τους πιστούς σε μία θρησκόληπτη χώρα σαν την δική μας.
Το ιερατείο ξέρει πολύ καλά  ότι : το 74,2% των Ελλήνων πιστεύουν στον Θεό, το 62,5% στο μάτι, το 41,4% στα θαύματα, το 37,8% στην ύπαρξη εξωγήινων και το 31,8% στη Δευτέρα Παρουσία!
Έτσι λοιπόν όλοι οι πιστοί τρέξατε εγκαίρως μέχρι τις 28/12 που θα παραμείνουν τα δώρα στον Βόλο και θα τελούνται συνεχώς πλήθος ιερών Ακολουθιών, αφού βέβαια κρατάτε στο χέρι και τον "οβολό της χήρας" για το παγκάρι.


Βέβαια αυτονόητο είναι ότι ο οβολός όλων των χηρών είναι δεκτός, ακόμα και εκείνων που ο μακαριστός Αυγουστίνος Καντιώτης στο γεμάτο χριστιανική αγάπη κήρυγμα του μας ξεκαθάρισε ότι:
Ὑπάρχει βέβαια διαφορά, χήρα ἀπὸ χήρα διαφέρει. Ὑπάρχουν χῆρες ποὺ δὲν ἀξίζουν τὸ ἱερὸ ὄνομα τῆς χηρείας. Εἶνε χῆρες κακές ,πονηρές, ἁμαρτωλές. Δὲν μένουν ἀφωσιωμένες στὴ μνήμη τοῦ ἀνδρός τους. Τὶς βλέπεις καὶ καλλωπίζονται, ντύνονται ἐπιδεικτικά, περπατοῦν μὲ τέτοιες κινήσεις καὶ τέτοια καμώματα ποὺ νομίζεις πὼς εἶνε νεαρὲς κοπέλλες.(προφανώς οι χήρες πρέπει να είναι γριές και μαυροφορεμένες και ακόμα καλύτερα βέβαια να φοράνε μπούργκα!)
 Αὐτές, ὄχι ἕνα χρόνο ἢ δύο ἢ τρία χρόνια, οὔτε μῆνες οὔτε βδομάδες δὲν περιμένουν, καὶ ἔρχονται σὲ δεύτερο γάμο ἢ καὶ τρίτο καὶ τέταρτο.
 Ἄλλες πάλι, οἱ ζωντοχῆρες, ἐνῷ ὁ ἄντρας τους δὲν ἔχει πεθάνει ἀλλὰ τὸν ἔχουν διώξει, ζοῦν μὲ ὁποιονδήποτε ἄλλον καὶ περιφέρουν τὰ αἴσχη τους ἀναιδῶς.(Σωστό, δεν μπορεί ποτέ να φταίει ένας ανδρας!)
 Γνωρίζουμε ἀπὸ τὴν ἱστορία, ὅτι χῆρες διεστραμμένες τάραξαν τὸν κόσμο.



Κυριακή 20 Δεκεμβρίου 2015

ΘΑ ΠΑΡΟΥΝ ΑΡΑΓΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ ΣΥΝΤΑΞΗ;





Μπορεί το κλίμα των ημερών να είναι εορταστικό και να απαιτεί πιο ευχάριστα θέματα, αλλά τα προβλήματα όμως που αντιμετωπίζει η χώρα παραμένουν και επιζητούν τα περισσότερα άμεση λύση.
Μεταξύ αυτών, και ίσως το σημαντικότερο είναι και το ασφαλιστικό.
Ένας άνθρωπος που πάντα εύρισκα και βρίσκω τα κείμενα του να είναι τεκμηριωμένα και ιδιαίτερα αντικειμενικά είναι ο Γιάννης Μαρίνος.
Επίσης πολλές φορές έχει λειτουργήσει σαν  Κασσάνδρα και δυστυχώς όπως και αυτή δεν εισακούστηκε από κανένα.


Χαρακτηριστικά στο παραπάνω  βιβλίο, με το τόσο προφητικό  σκίτσο του Κώστα Μητρόπουλου στο εξώφυλλο, περιέχονται κείμενα του από το 1993-1996 στα οποία προέβλεπε  από τότε την οικονομική κρίση  που ζούμε σήμερα στην Ελλάδα.  Σε κείμενο του της 23ης Οκτωβρίου 1994  επισημαίνει ότι «συμπεριφερόμαστε ως επιβάτες του Τιτανικού!»
16 χρόνια δε πριν από το 2010, δηλαδή από  το 1994,   υπάρχει σε κείμενο του η πρόβλεψη της προσφυγής της Ελλάδας στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (17/4/1994 - σελ. 99).
Πρόσφατα (6-12 και 13-12-2015) σε δύο Κυριακάτικες συνέχειες στο ΒΗΜΑ ανέπτυξε το πρόβλημα που υπάρχει με το Ασφαλιστικό, τις αιτίες  και τα αδιέξοδα του, αναλύοντας και τα στοιχεία με τα οποία γίνεται φανερό του πόσο είναι δυσεπίλυτο.
Αξίζει να τα διαβάσει κανείς για να αντιληφθεί  το μέγεθος του προβλήματος που αφορά κυρίως   τις επόμενες γενεές που πρόκειται να συνταξιοδοτηθούν .
Όλες οι υπογραμμίσεις  είναι δικές μου.


Η βραδυφλεγής ατομική βόμβα του Ασφαλιστικού (06/12/2015)

Ηταν επί της δεύτερης τετραετίας διακυβέρνησης του ΠαΣοΚ από τον Ανδρέα Παπανδρέου (1985-1988) όταν ο τότε υπουργός Εθνικής Οικονομίας Π. Ρουμελιώτης μια μέρα μου είπε ξαφνικά:
«Τρέμω στην ιδέα ότι μπορεί να σκάσει στα χέρια μου η βόμβα του Ασφαλιστικού». Χρειάστηκε να περάσουν πάνω από 25 χρόνια, να ματαιωθούν με συνενοχή όλων των κομμάτων και όλων των συνδικαλιστών δύο σημαντικές προσπάθειες των Σπράου και Γιαννίτση, για να εκραγεί στα χέρια του Αλέξη Τσίπρα η βόμβα. Και καθώς δεν υπάρχει πια όπως τότε η εύκολη αλλά ολέθρια λύση του ατέρμονος δανεισμού, δεν υφίσταται περιθώριο νέας αναβολής. Την απαιτεί αμέσως το οικονομικό αδιέξοδο, την επιβάλλει η τρόικα, και το τρίτο μνημόνιο που ενέκριναν ΣΥΡΙΖΑ και Δημοκρατική αντιπολίτευση και επιβάλλεται τώρα όλοι οι πολιτικοί μας να συμφωνήσουν σε ένα ριζικό σχέδιο για την αντιμετώπιση του Ασφαλιστικού για τα επόμενα 50 χρόνια.
Είναι όμως αυτό εφικτό και με ποιο κόστος; Σύμφωνα με μία εκτίμηση, από 900.000 σήμερα οι συνταξιούχοι του ΙΚΑ μόνο το 2050 θα φθάσουν το 1.420.000 άτομα και θα χρειάζεται το 34,6% του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος (ΑΕΠ) για να συνταξιοδοτούνται. Και δυστυχώς οι μέχρι σήμερα εμβαλωματικές λύσεις, που έχουν εφαρμοσθεί ή εκκρεμεί η εφαρμογή τους, μεριμνούν κυρίως αν όχι αποκλειστικά για τους σημερινούς συνταξιούχους ή τους υπό συνταξιοδότηση και διόλου για τις νεότερες γενεές, που έτσι δικαιολογημένα φοβούνται ότι δεν θα είναι αυτή εφικτή, έστω και με τα ήδη αποδεκατισθέντα ποσά. «Δεν θέλουμε να γίνουμε η γενιά της ανασφάλιστης εργασίας» λένε. Αλλά, όντας κατά κανόνα απληροφόρητοι, αγνοούν την τραγική πραγματικότητα, την οποία απεικονίζουν οι αμείλικτοι αριθμοί της στατιστικής:
Οι μόνιμοι κάτοικοι της Ελλάδας είναι 10.800.000. Από αυτούς τα 3.850.000 είναι εργαζόμενοι έστω και με γλίσχρες αμοιβές. Οι υπόλοιποι 7.000.000 δεν εργάζονται, δεν παράγουν, δεν προσφέρουν τίποτα και τους τρέφουν οι προαναφερθέντες εργαζόμενοι. Από αυτά τα 7.000.000, τα 2.000.000 είναι παιδιά, φοιτητές, αργόσχολοι (άεργοι), 2.350.000 είναι συνταξιούχοι και 1.150.000 είναι άνεργοι. Αυτό σημαίνει ότι κάθε Ελληνας που εργάζεται πρέπει με τη δουλειά του να τρέφει τον εαυτό του και άλλους δύο ακόμα που δεν εργάζονται και τα νούμερα αυτά καθημερινά επιδεινώνονται, καθώς τείνει κάθε εργαζόμενος να αντιστοιχεί πια προς έναν έως ενάμιση συνταξιούχο.


ΥΓ.: Καθώς μερικοί αναγνώστες μου με επικρίνουν έντονα για την πολεμική που ασκώ στην πρώτη περίοδο διακυβέρνησης του Ανδρέα Παπανδρέου και επειδή θα ενοχληθούν και με το σημερινό άρθρο μου, θα τους πληροφορήσω ότι και εκείνος είχε συμφωνήσει ότι είχα δίκιο σε συνέντευξη που μου είχε δώσει το 1987 στον «Οικονομικό Ταχυδρόμο». Όμως ήταν πια αργά για να αλλάξει ο ολέθριος πασοκικός λαϊκισμός, στον οποίο παραδόθηκαν και οι επόμενες κυβερνήσεις και του ΠαΣοΚ αλλά και της Νέας Δημοκρατίας, και στον οποίο δίνει σήμερα τα ρέστα του ο ολεθριότερος ΣΥΡΙΖΑ του Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος άλλωστε μαινόμενος υπονόμευε ως αντιπολίτευση κάθε προσπάθεια επίλυσης του προβλήματος.


Το Ασφαλιστικό σε πλήρες αδιέξοδο (13/12/2015)

Το πώς έφθασε στο σημερινό τραγικό αδιέξοδο το Ασφαλιστικό και Συνταξιοδοτικό είναι μια ιστορία τριών τουλάχιστον δεκαετιών με συνευθύνη όλων μας.
Αντικειμενικές αιτίες υπήρξαν και παραμένουν: πρώτα απ' όλα η υπογεννητικότητα, την οποία αντί να καταπολεμήσουν ενθαρρύνουν με κάθε τρόπο οι αναίσχυντα ψηφοθηρούσες πολιτικές παρατάξεις κάθε χρώματος, οι συνεργοί τους συνδικαλιστές, ο φεμινισμός και η σχεδόν με περιφρόνηση αντιμετώπιση των πολύτεκνων οικογενειών. Η ένταξη των γυναικών στο εργατικό δυναμικό και ο καταναλωτισμός, υποδαυλιζόμενος από τη διαφημιζόμενη μίμηση των τηλεοπτικών προτύπων, απέτρεπαν την τεκνοποιία και βαθμιαία οδήγησαν σε παραμερισμό της κορυφαίας αποστολής που έταξε η φύση ή ο Θεός (δική σας η επιλογή) στο γυναικείο φύλο. Τα τελευταία χρόνια προστέθηκε η φτωχοποίηση των Ελλήνων, που συμβάλλει και αυτή στην αποφυγή τεκνοποιίας. Καθώς ταυτόχρονα αυξήθηκε το προσδόκιμο ζωής μας για τις γυναίκες στα 84 χρόνια και για τους άνδρες στα 78, γεμίσαμε από ηλικιωμένους (σχεδόν το 30% του πληθυσμού είναι πάνω από 60 ετών), ενώ οι γυναίκες τεκνοποιούν κατά κανόνα σε μεγαλύτερη ηλικία και μετά βίας ένα τέκνο οι περισσότερες, ενώ ένα 25% δεν ανατρέφει παιδιά καθώς οι εκτρώσεις έχουν πιάσει ταβάνι.
Αξίζει να προσέξετε τις αγγελίες κηδειών για να συνειδητοποιήσετε ότι η ηλικία των αποθνησκόντων κυμαίνεται γύρω στα 80-95 έτη, αν δεν φεύγουμε από τη ζωή πρόωρα λόγω ασθένειας. Αν προστεθεί και ο αριθμός των νεκρών νέων λόγω τροχαίων, έχουμε την εικόνα του τραγικού αδιεξόδου μιας χώρας όπου οι μεσήλικοι και οι γέροντες κυριαρχούν. Αποτέλεσμα, η ασφυκτική επιβάρυνση του συνταξιοδοτικού συστήματος, που εισπράττει όλο και λιγότερα από τους εργαζομένους για να τροφοδοτεί τους μαζικά συνταξιοδοτουμένους που επιπλέον ζουν πολύ περισσότερα χρόνια από παλαιότερα.


Μια μελέτη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής προβλέπει ότι από 11 εκατομμύρια το 2013 ο πληθυσμός της Ελλάδας θα μειωθεί ως το 2060 κατά 2,4 εκατομμύρια και συνεπώς θα περιορισθεί σε 8,4 εκατομμύρια. Θα κυριαρχούν οι γέροντες και είναι αμφίβολο αν θα συνταξιοδοτούνται παρά μόνο με ψιχία, αφού οι ελάχιστοι νέοι που θα εργάζονται δεν θα επαρκούν για να τροφοδοτούν με ασφαλιστικές εισφορές το συνταξιοδοτικό σύστημα.
Στους αντικειμενικούς λόγους που επιδείνωσαν το «πρόβλημα» είναι και οι τεράστιες επιτυχίες της ιατρικής επιστήμης και της φαρμακευτικής στην καταπολέμηση πλήθους ασθενειών που έστελναν πρόωρα στον τάφο τους ανθρώπους, καθώς και ο δραστικός περιορισμός της παιδικής θνησιμότητας.
Και είναι επίσης οξύμωρο η βελτίωση της υγιεινής κατάστασης του ανθρώπινου γένους να δημιουργεί πρόβλημα επιβίωσης του ασφαλιστικού συστήματος καθώς έτσι 6 στα 10 άτομα του ενεργού πληθυσμού μας το 2060 θα είναι άνω των 65 ετών, ένας στους 4 ηλικίας 65-74 ετών θα εργάζεται και το όριο ηλικίας συνταξιοδότησης θα είναι το 72ο έτος!


Τετάρτη 16 Δεκεμβρίου 2015

ΠΩΣ ΑΠΟ ΤΟ ΧΕΣΙΜΟ ΤΟΥ ΓΑΡΓΑΝΤΟΥΑ ΦΤΑΝΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΣΤΗΝ ΛΗΔΑ ΜΕ ΤΟΝ ΚΥΚΝΟ ΤΟΥ ΜΙΧΑΗΛ ΑΓΓΕΛΟΥ





Έχω εξηγήσει μερικές φορές ,σε όσους έχουν την απορία πως επιλέγω τα διάφορα θέματα με τα οποία ασχολούμαι, ότι ο τρόπος είναι ένας και μοναδικός.
Διαβάζοντας πολλά και ποικίλα θέματα σε βιβλία ή εφημερίδες αλλά και σερφάροντας στο ιντερνέτ.
Έτσι λοιπόν βρέθηκα στο ενδιαφέρον άρθρο του Γιώργου Κωνσταντινίδη :Περί του χέζειν: Μια μοσχοβολιστή ιστορία στο οποίο υπάρχει η παρακάτω παράγραφος:
Ωστόσο, ο νεαρός Γαργαντούας αποδεικνύει στον πατέρα του ότι εκείνος είχε ανακαλύψει «μετά από μακροχρόνιες και λεπτομερείς έρευνες, τον πιο αρχοντικό, τον πιο καλό και τον πιο αποτελεσματικό τρόπο που είδε ποτέ ο άνθρωπος» να σκουπίζει τον πισινό του: «Λέω και υποστηρίζω πως δεν υπάρχει καλύτερο κωλοσφούγγι από ένα χηνάκι με μπόλικα φτεράκια, αρκεί να του κρατάς το κεφάλι ανάμεσα στα σκέλια. Σου δίνω το λόγο μου πως νιώθεις μια θεσπέσια απόλαυση στην κωλοτρυπίδα, τόσο εξαιτίας της απαλότητας του φτερώματος όσο και λόγο της όμορφης ζέστης από το χηνάκι, που μεταδίδεται εύκολα από το κωλάντερο στ’ άλλα σωθικά ως την περιοχή της καρδιάς και του μυαλού».
 Επειδή ετίθετο βασανιστικό το ερώτημα γιατί ο Γαργαντούας κατέληγε στην παράξενη αυτή επιλογή, ένας καθηγητής του Πανεπιστημίου του Πρίνσετον, ο Φρανσουά Ριγκολό, απέδειξε ότι ο ιδιοφυής Ραμπελαί θέλησε να παρωδήσει τον πιο αισθησιακό πίνακα του Μιχαήλ Αγγέλου, το περίφημο «Η Λήδα και ο κύκνος», που έγινε πολύ δημοφιλής στη Γαλλία, χάρη στον μαθητή του Αντόνιο Μίνι, ο οποίος ίδρυσε ολόκληρο «εργοστάσιο με Λήδες».

Ο μύθος τούς Λήδας και του Κύκνου είναι από τους πιο γνωστούς της Ελληνικής Μυθολογίας.
Ο μπερμπάντης Δίας όταν την είδε την ερωτεύθηκε, ζήτησε από την Αφροδίτη να τον μεταμορφώσει σε Κύκνο ενώ η ίδια να μεταμορφωθεί σε αετό που τον κυνηγά.
Έτσι η ψυχοπονιάρα Λήδα για να τον σώσει τον πήρε στην αγκαλιά της οπότε μετά  τα ευκόλως παραλειπόμενα  το αποτέλεσμα ήταν να γεννήσει  δύο αυγά. Από το ένα βγήκαν ο Πολυδεύκης και η Ελένη (τα παιδιά του Δία) κι από το άλλο ο Κάστωρ και η Κλυταιμνήστρα (τα παιδιά του Τυνδάρεω που ήταν ο άντρας της).
O μύθος αυτός ήταν ιδιαίτερα δημοφιλής τον 16ο αιώνα γιατί ήταν ευκολότερο να απεικονίσει ένας καλλιτέχνης την συνουσία μια γυναίκας με ένα μυθολογικό  κύκνο, αντί με ένα άνδρα και να αποφύγει την λογοκρισία της πανίσχυρης τότε εκκλησίας που οδήγησε εκείνα τα χρόνια στην πυρά το πρώτο βιβλίο με ερωτικές απεικονίσεις, De omnibus Veneris Schematibus . Αλλά με αυτό θα ασχοληθούμε σε άλλη ευκαιρία.


Η πρώτη απεικόνιση της Λήδας με τον Κύκνο επάνω σε ένα άρμα υπάρχει στο βιβλίο του 1489 Υπνερωτομαχία Πολύφιλου (Hypnerotomachia Poliphili).



Ο Ντα Βίντσι άρχισε να κάνει σχέδια για ένα πίνακα της Λήδας με τον Κύκνο από το 1504 που δεν ολοκληρώθηκε και το 1508 ζωγράφισε ένα πίνακα με την Λήδα γυμνή και τα 4 παιδιά της να έχουν βγει από τα αυγά τους.
Ο πίνακας αυτός έχει χαθεί ή σκόπιμα καταστραφεί, αλλά ευτυχώς υπάρχουν αντίγραφα του από άλλους ζωγράφους.
Το ίδιο θέμα  αλλά με σαφώς πιο αισθησιακό τρόπο ζωγράφισε με τέμπερα ο Μιχαήλ Άγγελος  και είναι  αυτός  που σατιρίζει  ο Ραμπελαί στον Γαργαντούα.
Και αυτός ο πίνακας έχει χαθεί ή καταστραφεί σκόπιμα.





Ευτυχώς όμως που το σχέδιο του πίνακα ο βοηθός του Antonio Mini, το είχε βγάλει σε πολλά αντίγραφα και έτσι σε αυτά βασίστηκε το χαρακτικό του  Cornelis Bos το 1563, το γλυπτό του Bartolomeo Ammanati στο Palazzo del Popolo στην Φλωρεντία και δύο πίνακες του νεαρού Ρούμπενς από το ταξίδι του στην Ιταλία.
Το έργο αυτό του Μιχαήλ Άγγελου, που το ζωγράφισε  το 1529, χαρακτηρίζεται από τις τάσεις του κυριάρχου τότε ρεύματος του μανιερισμού στην ζωγραφική  (1520-1600) που από τα κυριότερα χαρακτηριστικά του ήταν η πολυπλοκότητα στη σύνθεση, η επιτήδευση στην απόδοση της ανθρώπινης έκφρασης καθώς και η κατάργηση των αρμονικών αναλογιών της Αναγέννησης, πολλές φορές μέσω της επιμήκυνσης των ανθρώπινων χαρακτηριστικών ή με τη χρήση εξεζητημένων στάσεων (Figura serpentinata).
 Σε αντίθεση με τα αναγεννησιακά ιδεώδη, τα οποία αναζητούσαν την ρεαλιστική απεικόνιση των φυσικών αναλογιών, οι εκφραστές του μανιερισμού απεικονίζουν υπερβολικά παραμορφωμένες φιγούρες προκειμένου να καλλιεργηθεί μία συναισθηματική ένταση.
Το έργο σύμφωνα με άρθρο στην Guardian συμπεριλαμβάνεται στα 10 καλύτερα έργα ερωτικής τέχνης και γράφει σχετικά:
Υπάρχουν πολλοί υπαινιγμοί ομοφυλοφιλίας καθώς και πεολιξίας σε αυτήν την την απεικόνιση της Λήδας να κάνει έρωτα σε ένα κύκνο. Στο αρχαίο μύθο, ο Δίας πήρε τη μορφή ενός κύκνου για να αποπλανήσει Λήδα. Τέτοιοι μύθοι έχουν μεταμορφωθεί από καλλιτέχνες της Αναγέννησης, όπως ο Τιτσιάνο σε σαγηνευτική αισθησιακή ζωγραφική. Ο Μιχαήλ Άγγελος  σχεδιάζει  προκλητικά ως πραγματική την σύζευξη. Το μοντέλο για την Λήδα ήταν ο βοηθός του Antonio Mini. Το έργο σχεδόν υποκρύπτει  την φαντασίωση  του Μιχαήλ Αγγέλου - ή υποδηλώνει  - την προσέγγιση του πέους του στο στόμα του Mini.
Το αντίγραφο του πίνακα του Μιχαήλ Αγγελου «Η Λήδα και ο Κύκνος»,  είχε θεωρηθεί τόσο τολμηρό, που ώς τον 19ο αιώνα κρεμόταν στο γραφείο του διευθυντή της National Gallery του Λονδίνου. για να μη σκανδαλίζει τους επισκέπτες!



Σάββατο 12 Δεκεμβρίου 2015

ΕΝΑ ΣΥΓΚΙΝΗΤΙΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΑΠΟ ΜΙΑ ΑΛΗΘΙΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ





Η κάντρυ μουσική δεν είναι ιδιαίτερα γνωστή στην Ελλάδα και επόμενο είναι να μην είναι γνωστοί σε μας και οι τραγουδιστές της.



Ως εκ τούτου και η 69χρονη  σήμερα τραγουδίστρια της κάντρυ Ντόλυ Πάρτον παρά το ότι ξεκίνησε να τραγουδά από 9 χρονών είναι περισσότερο  γνωστή εδώ σαν ηθοποιός από την κωμωδία του 1980  9 to 5 , όπου συμπρωταγωνιστούσε με την Τζέιν Φόντα και την Λίλυ Τόμλιν και από την ταινία του 1989   Steel Magnolias, όπου συμπρωταγωνιστούσε με την Σάλυ Φίλντ, την Σίρλεϋ Μακ Λέιν, την Ντάρυλ Χάνα, την Ολυμπία Δουκάκις και την Τζούλια Ρόμπερτς.


Το 1969 συνεργαζόταν με έναν άλλο τραγουδιστή της κάντρυ τον Porter Wagoner όταν της ήρθε στο μυαλό η σύνθεση ενός τραγουδιού.
Καθώς δεν είχε πρόχειρο χαρτί για να το γράψει βρήκε πρόχειρη μια απόδειξη από καθαριστήριο του Wagoner και το έγραψε πίσω από αυτήν.


Όταν το τραγούδι έγινε επιτυχία ο Wagoner κορνιζάρισε την απόδειξη.
Το τραγούδι είναι το Coat of Many Colors και την συγκινητική ιστορία του, όπως και την ταινία που γυρίστηκε γι΄αυτό την έχει γράψει ο Κώστας Βίδος στο ΒΗΜΑ:


«Αυτό είναι το χριστουγεννιάτικο δώρο μου στους θαυμαστές μου» δήλωσε η Ντόλι Πάρτον, καλώντας όλες τις αμερικανικές οικογένειες να παρακολουθήσουν στις 10 Δεκεμβρίου - όταν και θα προβληθεί για πρώτη φορά από το NBC - την τηλεταινία «Coat of many colors». Οχι μόνο επειδή είναι συμπαραγωγός της, αλλά και επειδή το «Coat of many colors», τίτλος «δανεισμένος» από ένα από τα διασημότερα τραγούδια της, «αποτελεί κάτι πολύ δικό μου, πολύ προσωπικό, πολύ σημαντικό για τη ζωή μου». Η ταινία, όπως και το τραγούδι, αναφέρεται σε ένα περιστατικό από τα παιδικά χρόνια της το οποίο, ως φαίνεται, τη σημάδεψε και καθόρισε σε μεγάλο βαθμό την εξέλιξή της, τον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβάνεται τα πράγματα.
Η ιστορία
Πίσω λοιπόν στη δεκαετία του 1950, σε μια καλύβα στα Smoky Mountains του Τενεσί, όπου η Ντόλι, το τέταρτο από τα 12 παιδιά μιας οικογένειας αγροτών, μεγαλώνει μέσα στην απόλυτη ανέχεια. Μια μέρα η μητέρα της άρχισε να φτιάχνει στην εννιάχρονη κόρη της ένα παλτουδάκι, ράβοντας μεταξύ τους διάφορα πολύχρωμα κουρέλια που της είχαν δώσει οι γείτονες. Όσο το ετοίμαζε, για να πείσει τη μικρή (που δεν το έβλεπε με μεγάλη συμπάθεια) να το φορέσει, άρχισε να της διηγείται τη βιβλική ιστορία του Ιωσήφ που ο πατέρας του τού χάρισε ένα (παρόμοιο;) πολύχρωμο παλτό για να του δείξει την αγάπη του. Το εντυπωσιακό ρούχο προκάλεσε τη ζήλια των αδελφών του που αφού προσπάθησαν να τον σκοτώσουν τον πούλησαν σκλάβο. Ο Ιωσήφ κατάφερε να επιζήσει και να γίνει ο αξιόλογος και ξεχωριστός άνθρωπος που στο τέλος θα συγχωρούσε τα αδέλφια του και θα ενωνόταν ξανά με τον πατέρα του.
Μαγεμένη από την ιστορία η Ντόλι φόρεσε τελικά το παλτό και έτρεξε χαρούμενη στο σχολείο πιστεύοντας πως θα εντυπωσίαζε τους συμμαθητές της, εκείνοι όμως άρχισαν να γελούν και να την κοροϊδεύουν για την πολύχρωμη αμφίεση. Έτσι, το παλτό έγινε για τη διάσημη τραγουδίστρια και ηθοποιό το σύμβολο της φτώχειας μέσα στην οποία γεννήθηκε, του πόνου που βίωσε μεγαλώνοντας μέσα στη στέρηση. Έγινε όμως και το σύμβολο της αγάπης και της φροντίδας που της έδωσε η μητέρα της, η οικογένειά της ολόκληρη. Η Ντόλι Πάρτον δεν ξέχασε ποτέ, όπως επιβεβαιώνει με την πλούσια φιλανθρωπική δράση της, τη μικρή Ντόλι που πήγαινε στο σχολείο με τρύπια παπούτσια, που δεν είχε ρούχα κατάλληλα για τον παγωμένο αέρα του βουνού, που συνήθως σηκωνόταν από το τραπέζι πεινασμένη. Όσο για το πολύχρωμο παλτό το κράτησε και το εκθέτει στο «Chasing Rainbows Museum» στο ψυχαγωγικό πάρκο «Dollywood» που έχει ιδρύσει η ίδια.



Μια μέρα, πολλά χρόνια μετά το συμβάν και ενώ η Ντόλι ήταν ήδη γνωστή τραγουδίστρια της κάντρι, το πολύχρωμο παλτό τής έδωσε την έμπνευση για ένα ακόμη τραγούδι. Τον Απρίλιο του 1971 η Πάρτον ηχογράφησε το «Coat of many colors». Το τραγούδι γνώρισε μεγάλη επιτυχία φτάνοντας στην τέταρτη θέση του καταλόγου των αμερικανικών country singles charts. Το 2012 καταχωρίστηκε στη Library of Congress's National Recording Registry, χαρακτηριστικό (μεταξύ άλλων) δείγμα της πολιτιστικής κληρονομίας του αμερικανικού έθνους.
Η τηλεταινία
Στη σημερινή εποχή της παντοδυναμίας της εικόνας, και δη της τηλεοπτικής εικόνας, η τηλεταινία έρχεται για να θυμίσει με τον πιο γλαφυρό τρόπο τα βαθύτερα νοήματα του «Coat of many colors»: την αγάπη των γονιών προς τα παιδιά τους, την καλοσύνη και την ανιδιοτελή προσφορά που λειτουργούν θεραπευτικά, τον πλούτο της ανθρώπινης ψυχής που είναι πιο πολύτιμος από οτιδήποτε αγοράζεται. Έρχεται να μιλήσει, επίσης, για τα όνειρα των ταπεινών ανθρώπων και για την υποχρέωση που έχει καθένας να αγωνιστεί για να τα πραγματοποιήσει.

Τρίτη 8 Δεκεμβρίου 2015

Η ΣΥΝΘΗΚΗ ΣΕΝΓΚΕΝ , Η FRONTEX, Η ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΚΑΙ Ο ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΣ !






Ως «αναληθή» χαρακτηρίζει η ελληνική κυβέρνηση τα δημοσιεύματα τα οποία κάνουν λόγο για σενάρια αποπομπής της Ελλάδας από τη Ζώνη Σένγκεν, λόγω της στάσης της στο προσφυγικό ζήτημα.
................................
Οι ίδιοι κύκλοι αναπαράγουν τις τελευταίες μέρες το εχθρικό κλίμα προς την Ελλάδα με την απαράδεκτη απειλή περί εξόδου από τη Συνθήκη Σένγκεν. Και δυστυχώς, κάποιοι στην Ελλάδα υιοθετούν άκριτα αυτές τις προσεγγίσεις κατέληξε η κυρία Γεροβασίλη.


Επίσης όπως διαβάζω στο left.gr
Όπως ανακοινώθηκε χτες από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και επιβεβαιώνεται σε σημερινή ανακοίνωση της Frontex, η Ελλάδα υπέβαλε αίτημα για την ανάπτυξη της Ομάδας 'Αμεσης Επέμβασης της Frontex (RABIT) στα νησιά του Αιγαίου, προκειμένου να ενισχυθεί η φύλαξη των εξωτερικών συνόρων. 

Η μνημονιακή πλέον κυβέρνηση της δεύτερης φοράς αριστεροακροδεξιάς καταφέρνει καθημερινά να μας εκπλήσσει με την τεράστια ευκολία που έχει να κάνει συνεχώς  και από μια καινούργια κωλοτούμπα, χωρίς  καν να αισθάνεται ντροπή γι΄αυτό ή να προσπαθεί να δικαιολογήσει την αλλαγή της στάσης της.



Δεν έχει περάσει ούτε ένας μήνας που διαβάσαμε στην επίσημη ιστοσελίδα του ΣΥΡΙΖΑ την παρέμβαση της Ευρωβουλευτού του Κ.Κούνεβα υπό τον χαρακτηριστικό τίτλο:
Κ. Κούνεβα για Frontex: Θα βάλουμε τον λύκο να φυλάει τα πρόβατα;
Η Ευρώπη και η ηγεσία της είναι για πολλούς λόγους ένοχη για την τραγωδία που εξελίσσεται στο Αιγαίο και σε όλη τη Μεσόγειο. Και ένας από τους λόγους που είναι ένοχη είναι η ίδια η Frontex. Η Frontex ήταν ο πρώτος πανευρωπαϊκός φράχτης, πριν γεμίσουν φράχτες σχεδόν όλα τα σύνορα της Ευρώπης. Η Frontex ήταν και παραμένει η δύναμη που σπρώχνει τους απελπισμένους πρόσφυγες στους επικίνδυνους δρόμους που τους ανοίγουν οι διακινητές. Ευθύνεται, άμεσα ή έμμεσα, για εκατοντάδες θανάτους προσφύγων.


Τα σκυλιά ουρλιάζουνε, αλλά το καραβάνι προχωρά, σύμφωνα με την αραβική παροιμία που ξεφούρνισε ο Τσίπρας  αλλά φαίνεται ότι  το καραβάνι δεν φοβάται πλέον τον λύκο ο οποίος από ότι φαίνεται έγινε πρόβατο όπως πχ η τρόικα έγινε θεσμοί κτλ
Σίγουρα δε αφού το μαντρί, που θα το φυλάει πλέον ο λύκος, αποκτήσει ασφάλεια, χωρίς κανένα πρόβλημα ο Τσίπρας  θα ευχαριστήσει τους Ευρωπαίους για την βοήθεια τους , όπως άλλωστε έκανε και για του φονιάδες των λαών  Αμερικανούς, όπως τους αποκάλεσε πρόσφατα ο βουλευτής του Μπαλαούρας.


Αλλά μήπως και για την Σένγκεν τα ίδια δεν έλεγαν πριν ένα χρόνο στην διακήρυξη για τις Ευρωεκλογές ;
Χωρίς τρομονόμους, Σένγκεν, FRONTEX, στρατόπεδα κράτησης μεταναστών, πολιτικές αποτροπής που μεταβάλλουν την Μεσόγειο σε ένα μεγάλο νεκροταφείο
Και όλα αυτά όταν ο Συνασπισμός είχε ψηφίσει την συνθήκη Σένγκεν!
Προφανώς όμως δεν θέλουν να φανούν λιγότερο "αριστεροί" από το ΚΚΕ που έτσι και πάρει για  ένα θέμα μια θέση πρέπει να περάσουν 3 γενεές για να αλλάξει άποψη.
Όσοι έχουν ισχυρή πολιτική μνήμη θα θυμούνται  το 1997 τον μακαρίτη βουλευτή του  ΚΚΕ, τιμημένο και με την ομώνυμη πλατεία, Λέοντα  Αυδή  να αγορεύει  στη Βουλή κατακεραυνώνοντας την Σένγκεν  ότι:
 «Πρόκειται για υπαγωγή όλων των Ελλήνων στις διαθέσεις των πολυεθνικών διευθυντηρίων του καπιταλισμού. Πρόκειται για πολτοποίηση της προσωπικότητας», και τον Ριζοσπάστη  να πλειοδοτεί :
 «Η Συνθήκη ΣΕΝΓΚΕΝ θυμίζει τις φοβερές πολιτείες του Όργουελ και του Χάξλεϊ, όπου χθόνιοι και σκοτεινοί ηλεκτρονικοί εγκέφαλοι προσπαθούσαν να γκρεμίσουν το οδόφραγμα της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, να νομιμοποιήσουν τον τρόμο και την υποταγή» .
Εκείνη την εποχή δε στην χώρα που ανθεί η φαιδρά πορτοκαλέα, οι απόψεις αυτές υποστηρίζονταν και από μερικούς, αν θυμάστε,  "αποπυρηνικοποιημένους" Δήμους, όπως ο Δήμος Ταύρου, αλλά και διάφορες άλλες μαζικές οργανώσεις όπως το παράρτημα Νέα Ιωνίας της Πανελλήνιας Ένωσης Αγωνιστών Εθνικής Αντίστασης αλλά και από πολυμελή Σωματεία όπως ο  Πανελλήνιος Σύνδεσμος Αντιπροσώπων Αντικαταστατών και Συντηρητών Ανελκυστήρων ! 
Πράγματι άμα έχεις γαλουχηθεί με τις φιλελεύθερες και δημοκρατικές αρχές του σταλινικού καθεστώτος, της Στάζι, ή της Σεκιουριτάτε  του Τσαουσέσκου δεν μπορείς να ανεχθείς να κυκλοφορεί κανείς στην Ευρωπαϊκή Ένωση χωρίς κανένα έλεγχο!


Βέβαια δεν πρέπει να ξεχαστεί ότι όχι μόνο η Αριστερά αλλά και η εξίσου προοδευτική Ιερά Σύνοδος της Εκκλησία μας είχε συμπαραταχθεί κατά της συνθήκης Σένγκεν το 1998 και ανησυχούσε για :
«ότι δι’ αυτής επιχειρείται η επιβολή ολοκληρωτικού συστήματος ελέγχου επί της ιδιωτικής ζωής, που προσβάλλει το ανθρώπινο πρόσωπο. Πέραν αυτών, με την εφαρμογή της Συνθήκης αυτής, έχουν συνδεθή σοβαρότατα πνευματικά ζητήματα, ως το περί του Αντιχρίστου και του χαράγματός του, καθώς και του δυσωνύμου αριθμού 666».

 Μπορεί δε με την εκλογή του Τσίπρα τον Ιανουάριο να μην ήρθε ο Αντίχριστος αλλά το μέχρι τότε πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ έγραφε:
αναγκαίος ο διαχωρισμός Κράτους-Εκκλησίας, και σε συνταγματικό επίπεδο, 
όπως επίσης ότι είναι:
 απαράδεκτα τα υποχρεωτικά Θρησκευτικά και πρέπει να καταργηθούν και να αντικατασταθούν από τη θρησκειολογία
αλλά ακόμη  ότι είναι :
 ανεπίτρεπτος ο εκκλησιασμός, η υποχρεωτική πρωινή προσευχή στα σχολεία, και η ανάρτηση χριστιανικών εικόνων και συμβόλων στις τάξεις μαθημάτων κ.α.



Βέβαια όλα αυτά φρόντισε να τα ξορκίσει ο Τσίπρας μετά τις στενές επαφές που απέκτησε με τον Ιερώνυμο, τον Πάπα, το Άγιο Όρος και τους διάφορους Πατριάρχες με τους οποίους έχει συχνές επαφές, και έτσι όλα τα παραπάνω εξαφανιστήκαν από το τελευταίο προεκλογικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ.( εδώ)
Σχετικά με αυτή την κωλοτούμπα του ΣΥΡΙΖΑ γράφω στο ποστ μου ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΟ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ!