Nικολάου Kωνσταντίνος
Kαλλίας Kωνσταντίνος
Kύρκος Λεωνίδας
Πεσμαζόγλου Iωάννης
Mαύρος Γεώργιος
Γλέζος Eμμανουήλ
Aυγερινός Παρασκευάς
Aβέρωφ-Tοσίτσας Eυάγγελος
Λαμπρίας Παναγιώτης
Γιαννάκου-Kουτσίκου Mαριέττα
Φαράκος Γρηγόριος
Παπαγιαννάκης Mιχαήλ
Tσάτσος Δημήτριος
Mαρίνος Iωάννης
Eυθυμίου Πέτρος
Ποια σύγκριση μπορεί να κάνει κανείς με τους σημερινούς εκπροσώπους της χώρας στην Ευρωβουλή όταν μεταξύ αυτών ήδη 3 έχουν ήδη δοσοληψίες με την δικαιοσύνη και μία, η Μαρία Σπυράκη (υπό αναστολή από την ΝΔ) διερευνάται δικαστικώς για την εκ μέρους της διαχείριση της κοινοβουλευτικής αποζημίωσης;
Οι υπόλοιποι 3, ο Γιάννης Λαγός διακεκριμένο στέλεχος της εγκληματικής οργάνωσης Χρυσή Αυγή, εκπροσωπεί την χώρα μας από τις φυλακές Δομοκού καταδικασμένος σε 13 χρόνια και 8 μήνες, ενώ η Εύα Καϊλή (που την διέγραψε το ΠΑΣΟΚ) βρίσκεται αποφυλακισμένη μεν αλλά με βραχιολάκι, και αναμένει να δικαστεί για συμμετοχή σε εγκληματική οργάνωση, ξέπλυμα χρήματος και διαφθορά σχετικά με το γνωστό σκάνδαλο Κατάργκειτ.,
Τέλος ο Αλέξης Γεωργούλης (τον διέγραψε ο ΣΥΡΙΖΑ) μετά τις, απ΄ότι φαίνεται, τεκμηριωμένες καταγγελίες της υπαλλήλου του Ευρωκοινοβουλίου Ελένης Χρονοπούλου ερευνάται ποινικά για βιασμό και πρόκληση σωματικών βλαβών.
Αλλά ας δούμε με μια ματιά και τους υπόλοιπους ευρωβουλευτές μας.
Με την ανεξίτηλη κρητική προφορά του, διάβασε ένα κείμενο αγγλιστί, συντεταγμένο και καθωσπρέπει. Δεν ξέρω αν οι Ευρωπαίοι σοσιαλιστές κάνουν οικονομία και δεν μπορούν να πληρώσουν διερμηνείς. Εκείνο που ξέρω είναι ότι ένας νέος άνθρωπος που έχει την εμπειρία της Ευρωβουλής θα έπρεπε να έχει φροντίσει να μάθει την «ευρωπαϊκή κοινή». Μακάρι να ήταν η καζαντζακική. Ομως είναι η αγγλική. Είναι η διαφορά του κ. Ανδρουλάκη από τον κ. Τσίπρα. Και οι δύο τη χρησιμοποιούν χωρίς να την ξέρουν. Ο μεν όμως νομίζει ότι την ξέρει, ο δε αναγνωρίζει ότι δεν την ξέρει, όμως αυτό δεν τον εμποδίζει να τη χρησιμοποιεί…………….
Ομως για τη γενιά του Ανδρουλάκη και του Τσίπρα, η εκμάθηση της αγγλικής ήταν στοιχείο της βασικής παιδείας. Και η άγνοιά της σε κάνει να αναρωτιέσαι για τις βάσεις της παιδείας τους.
Από την υπόλοιπη ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ, εκτός του Πέτρου Κόκκαλη με την οικολογικού ενδιαφέροντος δραστηριότητα, οι άλλοι μαζί με τον αναφερθέντα Γεωργούλη έχουν εκλεγεί λόγω της τηλεοπτικής τους προβολής.
Ο Κώστας Αρβανίτης είναι γνωστός για την άποψη του ότι οι άριστοι είναι η Αρία Φυλή! αλλά και για τις αντιμητσοτακικές του ύβρεις, ενώ το πρώην μοντέλο Έλενα Κουντουρά αποτελεί αγλαές απόκτημα από τους αλήστου μνήμης ΑΝΕΛ.
Με την Χρυσή Αυγή είχε εκλεγεί και ο αφανής Κωνσταντίνος Αθανασίου αλλά είναι πλέον ανεξάρτητος και το ίδιο αφανής είναι και ο Εμμανουήλ Φράγκος του κόμματος των επιστολών του Χριστού.
Βέβαια ο Φράγκος, μαζί με τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ που βρίσκονταν στην ολομέλεια, απείχαν στην ψηφοφορία κατά Ρωσίας και Πούτιν για την εισβολή στην Ουκρανία.
Οι δε βουλευτές του ΚΚΕ Λευτέρης Νικολάου-Αλαβάνος και Κωνσταντίνος Παπαδάκης ψήφισαν κατά της καταδίκης της Ρωσίας και του Πούτιν.
Οι βουλευτές του ΚΚΕ είναι μάλιστα δευτεραθλητές στην φιλοπουτινική ψήφο, καθώς υπολείπονται μόνο από το Κομμουνιστικό Κόμμα Πορτογαλίας με την τετράδα να συμπληρώνεται από το κόμμα της Λεπέν και βεβαίως εκείνο του Ορμπάν.
Τελικά εκτός από τον Νίκο Ανδρουλάκη, που προτού να εκλεγεί πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ έκανε σε πολλές περιπτώσεις αισθητή την παρουσία του, με τις καταγγελίες για τα πεπραγμένα του τουρκικού επεκτατισμού, οι μόνες δραστήριες στην Ευρωβουλή, που δεν αρκούνταν σε τυπική παρουσία και κομματικά λογύδρια και εκπροσωπούν την χώρα με αξιοπρέπεια είναι η Άννα Μισέλ Ασημακοπούλου και η Ελίζα Βόζενμπεργκ της ΝΔ.
Πρώτον, ότι τα κριτήρια επιλογής των μεγάλων κομμάτων για την εκπροσώπησή τους στο ευρωκοινοβούλιο είναι άθλια. Οι Ευρωεκλογές λογίζονται αποκλειστικά ως πρόκριμα για τις επικείμενες εθνικές, χωρίς κάποια επί της ουσίας άποψη για τα ευρωπαϊκά πράγματα και το ρόλο της Ευρώπης, ούτε κάποια μέριμνα ώστε οι παρεμβάσεις όλων των Ελλήνων ευρωβουλευτών να συνυπηρετούν τις εθνικές κόκκινες γραμμές. Έτσι καταλήγουν στο να προωθούν άσχετους, σελέμπριτι, και μεγαλοστελέχη, υπό πολιτική συνταξιοδότηση ώστε να απομακρυνθούν από την εγχώρια πολιτική ζωή δια του ευρωκοινοβουλίου. Αυτό καταδεικνύει το πόσο κυρίαρχη είναι η ευρωεπαρχιωτική νοοτροπία, που θέλει τους Έλληνες μέσα στην Ευρώπη μουσαφίρηδες δεύτερης κατηγορίας, τουρίστες ή ακολούθους.
Δεύτερο, ότι τα κριτήρια με τα οποία και οι ψηφοφόροι επιλέγουν τους εκπροσώπους τους στην Ευρωβουλή είναι εξίσου άθλια. Κάτι που αποτελεί αντανάκλαση της τρομακτικής υποβάθμισης της πολιτικής συνείδησης της ελληνικής κοινωνίας, μετά από δεκαετίες σχολικής αποτυχίας, πολιτιστικής καθίζησης, και αξιακής χρεοκοπίας.
Δεν είναι τυχαίο, εξάλλου πως για την αντιμετώπιση του προβλήματος συζητείται η επαναφορά της λίστας στα ευρωψηφοδέλτια και όχι η συμμετοχή στο ευρωψηφοδέλτιο των πιο ικανών στελεχών των κομμάτων και προσωπικοτήτων.
Τρίτον, η στάση των περισσότερων εκπροσώπων μας στο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο αναδεικνύει ένα μεγάλο κενό εθνικής ευθύνης και εθνικής στρατηγικής. Περισσότερο από τους ευρωβουλευτές κάθε άλλης χώρας, οι Έλληνες επιδεικνύουν την μικροπολιτική νοοτροπία του να εξάγουν τις εγχώριες πολιτικές κόντρες μέσα στο ευρωκοινοβούλιο, ή το εσωτερικό των ευρωπαϊκών κομμάτων.
Τα σχόλια δημοσιεύονται μετά από έγκριση.