Όπως «αποκάλυψε» μάλιστα ο ίδιος : πως δεν είναι η πρώτη φορά που η πρόεδρος του τμήματος έχει ταχθεί ανοιχτά κατά των φοιτητών. «Το ιστορικό συνεχίζεται από τότε που τάσσεται με τον Παπαϊωάννου του ΑΠΘ και εχθρικά απέναντι στους φοιτητές θέλοντας να περιορίσει την δημοκρατική και ακαδημαϊκή έκφραση στα πανεπιστήμια».
Γιατί όμως ο αγωνιστής φοιτητής ανέφερε τον Παπαϊωάννου;
Όπως γράφει ο Ηλίας Κανέλλης όταν της επιτέθηκαν με κραυγές στο αμφιθέατρο οι αγράμματοι τραμπούκοι του αριστερού γκρουπούσκουλου, η καθηγήτρια τους προέτρεψε να διαβάσουν κανένα βιβλίο που θα τους βοηθήσει να σκεφτούν, τους σύστησε μάλιστα να διαβάσουν τον Παπαϊωάννου. Οι μυημένοι θα καταλάβαιναν πως ότι μιλούσε για τον Κώστα Παπαϊωάννου, διάσημο μαρξιστή κριτικό του ολοκληρωτισμού των κομουνιστικών καθεστώτων σοβιετικού τύπου. Οι φοιτητές ( ; ) όμως θεώρησαν ότι τους μιλάει για τον Νίκο Παπαϊωάννου, πρύτανη του ΑΠΘ, με τον οποίο το «κίνημα» έχει πολλούς λογαριασμούς. Και άρχισαν να ξανακραυγάζουν!
Γράφει επίσης ο Κανέλλης και το αμίμητο, ότι μια φοιτήτρια, από τα τάγματα εφόδου, έχοντας πληροφορηθεί ότι ο πρωθυπουργός της εξέφρασε τηλεφωνικώς την στήριξη του, την κατηγόρησε ότι ο πρωθυπουργός θα την βάλει στο Συμβούλιο Επικρατείας! Είχε ακούσει κάποια άκυρη φήμη και μπέρδεψε το Συμβούλιο Επικρατείας με το ψηφοδέλτιο της Επικρατείας της ΝΔ- στο οποίο προφανώς δεν θα είναι η καθηγήτρια.
Δυστυχώς όμως δεν είναι πολλοί οι καθηγητές που έχουν το σθένος να αντισταθούν στους τραμπούκους, αλλά όταν το κάνουν έχουν την πλήρη συμπαράσταση των φοιτητών τους.
Γράφει η Κατερίνα Παναγοπούλου ανάμνηση της από τα φοιτητικά της χρόνια:
Εκείνη την ημέρα χιόνιζε πολύ. Ήταν όμως οι τελευταίες παραδόσεις πριν από την εξεταστική και το μάθημα έπρεπε να γίνει. Τρένο, μετρό, λεωφορείο, λεωφόρος Συγγρού 136. Ενώ οι συζητήσεις με τον καθηγητή για τον McLuhan και για «το μέσο» που «είναι το μήνυμα» είχαν φουντώσει, ξαφνικά στην αίθουσα του Παντείου εισβάλλει ένα γκρουπούσκουλο αγανακτισμένων κρατώντας πανό.
Όσο κι αν προσπαθώ να ανακαλέσω στη μνήμη μου τον λόγο της έξαλλης διαμαρτυρίας είναι αδύνατον. Θυμάμαι όμως την αντίδραση του καθηγητή. Ο οποίος τούς ξεκαθάρισε σε έντονο ύφος πως οποιαδήποτε διαμαρτυρία θα γίνει αφού ολοκληρωθεί το μάθημα και να σηκωθούν να φύγουν. Οι φοιτητές ξεσπάσαμε σε χειροκροτήματα, εκείνοι κάτι ψέλλισαν περί φασισμού και κάπως έτσι το επαναστατικό μονόπρακτο έληξε άδοξα, αφού πριν του υπενθύμισαν πως «κάποιοι επί δικτατορίας πολέμησαν για να μπορείς εσύ να διδάσκεις ελεύθερος». Για την ιστορία, ο καθηγητής ήταν ο Διόδωρος Κυψελιώτης του «Βήματος», ο οποίος επί δικτατορίας και ενώ το γκρουπούσκουλο αγανακτισμένων ήταν αγέννητο, εκείνος τοποθετούσε βόμβες κατά της δικτατορίας.
Τα σχόλια δημοσιεύονται μετά από έγκριση
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου