Η ΠΑΡΑΛΟΓΗ ΛΟΓΙΚΗ ΤΗΣ ΕΠΙΛΟΓΗΣ ΜΙΘΡΙΔΑΤΗ

Τα πρώτα χρόνια μετά την πτώση της χούντας κατέβαινα στο Πολυτεχνείο για την πορεία μέχρι που αυτή εκφυλίστηκε σε επίδειξη περιχαρακωμένων κομματικών μπλόκ οπότε και δεν ξαναπήγα όπως γράφω στο ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΘΑ ΠΑΩ ΣΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ
Παρά το τελείως διαφορετικό στυλ απολάμβανα επίσης και τα σατιρικά τραγούδια του Γιάννη Λογοθέτη, και τις μοναδικές παρλάτες   του σόουμαν που υπήρξε στην χώρα μας του Γιώργου Μαρίνου.
Δεν μπορώ βέβαια να παραλείψω τον μοναδικό Τζίμη Πανούση με το βιτριολικό χιούμορ του σε παρλάτες και τραγούδια.
Όσοι δε έχουν κοιτάξει τα όσα γράφω στο προφίλ μου θα δουν ότι στους αγαπημένους μου μουσικούς έχω συμπεριλάβει και τα Ημισκούμπρια.
Όλοι αυτοί και πολλοί άλλοι  μου αρέσουν σαν καλλιτέχνες , αλλά αυτό δεν σημαίνει πως θα τους θεωρούσα και ικανούς να με εκπροσωπήσουν στο κοινοβούλιο.

Σε αυτά τα χρόνια πρόλαβα όμως να αποκτήσω από ένα τραπεζάκι που τις πουλούσε όλες τις κασέτες που είχε βγάλει τότε ένας σχετικά άγνωστος στο ευρύ κοινό μουσικός στον οποίο είχα από την αρχή διαπιστώσει πως είχε ταλέντο. Ήταν ο Νικόλας Άσημος.

Δυστυχώς όμως τα κόμματα, ιδίως δε ο ΣΥΡΙΖΑ αντί να προσπαθήσουν να κατεβάσουν υποψήφιους που με τις γνώσεις, την πείρα και την αποδεδειγμένη επαγγελματική τους ικανότητα σε διάφορους τομείς της ζωής της χώρας, βάζουν στα ψηφοδέλτια τους άτομα τα οποία για κάποιο λόγο έχουν αποκτήσει αναγνωρισιμότητα στο ευρύ κοινό.
Μπορεί μερικές φορές να αποδειχθεί ότι ένα άτομο που έχει αναγνωρισιμότητα λόγω επωνύμου, όπως πχ η κόρη του Λοϊζου να φαντάζει σαν καλή επιλογή για υποψήφια βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ μέχρι να έρθουν στην δημοσιότητα αθλιότητες που έχει πει, γράψει ή κάνει στο παρελθόν για να αποσυρθεί τάχιστα η υποψηφιότητα.
Η αναγνωρισιμότητα έχει οδηγήσει άτομα να εκλεγούν  στο ελληνικό κοινοβούλιο όπως η βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ Ραλλία Χριστίδου με βασικό προσόν την συμμετοχή της στο Fame Story αλλά και στο Ευρωκοινοβούλιο όπως ο συμπαθής ηθοποιός Αλέξης Γεωργούλης παντελώς αφανής και άφωνος εκεί.

Όπως γράφει χαρακτηριστικά η Χριστίνα Γαλανοπούλου:  Γεγονός: Ανά τετραετία, όλο και πληθαίνουν οι «διάσημοι» που με κάποιον «κατεβαίνουν». Δημοσιογράφοι, ηθοποιοί, τραγουδιστές, τηλεοπτικά περιστατικά, άτομα απίθανα, άσχετα και κάποτε επικίνδυνα ζητούν «σταυρό» και αναμασούν εκείνο το βαρετό και βλακώδες «πάντα ασχολούμουν με τα κοινά – πάντα με ένοιαζε ο τόπος». Μπορεί. Μπορεί, όμως, και κολοκύθια. Οι περισσότεροι από αυτούς κάποια αργομισθία αναζητούσαν και συνήθως ποτέ και πουθενά δεν πρόσφεραν απολύτως τίποτα. Παρ’ όλα αυτά ψηφίστηκαν.
Το τραγικό δε είναι ότι μερικοί φτάνουν να γίνουν και υπουργοί όπως το «αρσενικό παλαιάς κοπής»  Παύλος Χαϊκάλης, υφυπουργός Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης στην κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ και σήμερα επί  πληρωμή αστρολόγος!

Ο δε Γιάννης Πρετεντέρης μόλις έμαθε για την επιλογή του Τσίπρα να κατεβάσει τον Μιθριδάτη σαν υποψήφιο έγραψε:  Η θεωρία ότι θα κατεβάζουμε σαχλαμπούχλες για να μας ψηφίζουν οι σαχλαμπούχλες είναι τόσο παλιά αλλά και τόσο διαψευσμένη όσο η ίδια η πολιτική.
Αν δηλαδή αρκούσε να κατεβάσεις κάποιο Μιθριδάτη ή Πτολεμαίο για να γίνεις Καίσαρας τότε ο Μικ Τζάγκερ , ο Μπρούς Σπρινγκστιν και η Μπιγιονσέ θα ανεβοκατέβαζαν τις κυβερνήσεις στην χώρα τους.

Η δε Μαρία Δεδούση επισημαίνει :Πες, ας πούμε, ότι είσαι ένας αριστερός άνθρωπος. Και ειδικότερα μια αριστερή γυναίκα. Και κλείνεις τα μάτια και σκέφτεσαι ότι αυτός που έχει γράψει δημόσια ότι «οι γυναίκες θέλουν μια Χάννα Μοντάνα και οι άντρες μια Χάννα Πουτάνα» μπαίνει αύριο στη Βουλή. Και κανείς, ούτε ο ίδιος, ούτε το κόμμα που τον έβαλε στη Βουλή, δεν έχουν ζητήσει συγγνώμη για όλα αυτά. Αντιθέτως, σε έχουν αποκαλέσει μειωμένης αντίληψης που δεν κατάλαβες την ειρωνεία. Και τον έχεις βάλει εσύ αυτόν στη Βουλή. Είτε ευθέως, με την ψήφο σου, είτε έμμεσα, με την ανοχή σου. Θέλουμε έναν Μιθριδάτη στη Βουλή; Στ’ αλήθεια αυτό που μας λείπει από τη Βουλή είναι ένας ναρκισσευόμενος καλλιτέχνης ο οποίος θεωρεί ότι μπορεί να λέει ό,τι του κατέβει και μετά να μας υποτιμά κιόλας που δεν τον καταλαβαίνουμε σωστά; Δηλαδή, αυτός όταν αποκτήσει και εξουσία, τι ακριβώς θα κάνει; Πώς θα τη διαχειριστεί; Θέλουμε να το δούμε; Το είδαμε. Τόσο πολύ «μικραίνουμε» αντί να ενηλικιωθούμε ως πολιτικός πολιτισμός; Κατά την άποψή μου, κακώς αντέδρασε η Νέα Δημοκρατία στην υποψηφιότητα του Μιθριδάτη. Ο ΣΥΡΙΖΑ έπρεπε να έχει αντιδράσει. Σύσσωμος. Διότι ούτε τους πιτσιρικάδες θα πάρει ο παρωχημένος Μιθριδάτης και θα χάσει και πολλούς ενήλικες το κόμμα. Αυτούς που δεν θέλουν να πουλήσουν δίσκους με ό,τι να ’ναι. Φτάνει με το ό,τι να ’ναι. Πουλάει και η καλή μουσική δίσκους. Αρκεί να μπορείς να τη γράψεις.

 

Τέλος ο Μιχάλης Μητσός είναι καταπέλτης: Αν με ρωτάτε, που δεν με ρωτάτε, θα σας πω ότι αυτό που με ενοχλεί περισσότερο στον Μιθριδάτη δεν είναι ο σεξισμός, η χυδαιότητα και η ομοφοβία. Είναι η απόλυτη έλλειψη χιούμορ, που περνάει για εξυπνάδα. Είναι η κλισεδούρα, που περνάει για ανατρεπτικότητα. Είναι η γεροντίλα, που περνάει για φρεσκάδα.
Πάντως αν ο «Έλα με φόρα αρχηγέ» πιστεύει ότι έτσι θα προσελκύσει τους νέους ψηφοφόρους των 17 ετών, μάλλον δε ξέρει ότι αυτοί δεν ακούνε πλέον μεσήλικες ράπερ, αλλά τα καινούργια φυντάνια του είδους όπως  LEX, Sneak, Tranos και  Light. Εκτός βέβαια αν σκοπεύει στους ημιπιτσιρικάδες!
Και σίγουρα πάντως δεν τους κάνει κλικ το αγλαές απόκτημα από την δεξιά, ο πρώην κυβερνητικός εκπρόσωπος του Βούδα της Ραφίνας, Αντώναρος!  
 
Τα σχόλια δημοσιεύονται μετά από έγκριση.