Η ΓΙΟΡΤΗ ΤΟΥ ΠΑΤΈΡΑ.

Μέσα στην προεκλογική βαβούρα πέρασε κάπως απαρατήρητη πριν 10 μέρες και η γιορτή του πατέρα. Πριν από πολλά χρόνια είχα γράψει στο ποστ μου  ΠΑΤΕΡΑΣ ΜΕ ΠΑΙΔΙ πως μια από τις εικόνες που μου προκαλεί ιδιαίτερη αίσθηση όταν την βλέπω στον δρόμο είναι η εικόνα νέος πατέρας-παιδί.
Αργότερα είχα γράψει στο  ΠΑΤΕΡΑΣ ΚΑΙ ΓΙΟΣ αναμνήσεις μου από την ζωή μου, όταν ο πατέρας μου ήταν ακόμα μαζί μας.
Όλα αυτά μου ήρθαν στην μνήμη όταν είχα διαβάσει το κείμενο που έγραψε ο Κώστας Γιαννακίδης για την Γιορτή του πατέρα, και καθώς το είχα φυλάξει από κείνη την μέρα, σκέφτηκα να το δημοσιεύσω σήμερα τώρα πια που έχουν καταλαγιάσει τα πολιτικά πάθη και ξαναγυρνάμε στον κανονικό ρυθμό της ζωής.
(το πόσο η άλλη Ζωή θα τον αφήσει να είναι κανονικός θα το δείξει το μέλλον!)
 
Η γιορτή του πατέρα του Κώστα Γιαννακίδη
 
Στη Γιορτή της Μητέρας θυμόμαστε πάντα τις γυναίκες που δίνουν τον σκληρό αγώνα για να μεγαλώσουν τα παιδιά τους. Την εργαζόμενη μητέρα, την κεφαλή της μονογονεϊκής οικογένειας και πάει λέγοντας. Για τον πατέρα δεν λέγονται τα αντίστοιχα.
Στο ελληνικό ρεπερτόριο δεν υπάρχουν τραγούδια για τον πατέρα. Κάτι πήγε να πει ο μακαρίτης ο Σταμάτης ο Κόκοτας, αλλά και τότε κεντρικό πρόσωπο ήταν ο γιος που δεν τον άκουσε τον δόλιο του πατέρα, παρασύρθηκε και μέρα με τη μέρα κ.λπ. Δηλαδή κάτι ακούσαμε για τον πατέρα, αλλά εξ αντανακλάσεως. Αν ο γιος ήταν μια χαρά, δεν θα μαθαίναμε τίποτα. Αντιθέτως, υπάρχουν δεκάδες, αν όχι εκατοντάδες, παρτιτούρες μουσκεμένες από δάκρυα για τη μάνα.
Στα μισά τραγούδια του Καζαντζίδη ακούς ένα μωρό με μπάσα φωνή να κλαίει για τη μαμά του. Η μάνα που πονάει. Το παιδί που νοσταλγεί τη μάνα του. Ολος ο Φρόιντ με ένα μπουζούκι. Πατέρας δεν υπάρχει πουθενά. Λες και όλοι αυτοί γεννήθηκαν ορφανοί ή η μάνα τους μύρισε τον κρίνο. Άλλωστε Παναγιά ήταν η μακαρίτισσα. Αλλά ακόμα και να μην ήταν Παναγιά, ήταν παρθένος. Για μάνα μιλάμε.
Σήμερα είναι η Γιορτή του πατέρα. Πείτε μου, με το χέρι στην καρδιά, πόσοι το γνωρίζετε. Εντάξει, στα social το ξέρουν και αναρτούν φωτογραφίες του μπαμπά τους, αν και νομίζω ότι αυτό που επιδιώκουν είναι να πάρουν σχόλια για το πόσο γλυκά μωράκια ήταν οι ίδιοι. Και στα ανθοπωλεία επίσης υπάρχουν σχετικές αφίσες. Όμως η κίνηση δεν αντιστοιχεί ούτε στο ένα τρίτο από τον τζίρο που κάνει η Γιορτή της Μητέρας. Λογικό.
Οι περισσότεροι μπαμπάδες παίρνουν για πρώτη φορά λουλούδια όταν δεν μπορούν να το χαρούν καθώς υπάρχει και μια μαρμάρινη πλάκα από πάνω τους. Εντάξει, δεν έγινε και κάτι. Ο μπαμπάς μπορεί και να αισθανθεί αμηχανία αν του χαρίσεις λουλούδια. Του αρκεί μια τρυφερή ματιά. Ένα χάδι στην καράφλα, και αυτό συγκρατημένο.
Στη Γιορτή της Μητέρας θυμόμαστε πάντα τις γυναίκες που δίνουν τον σκληρό αγώνα για να μεγαλώσουν τα παιδιά τους. Την εργαζόμενη μητέρα, την κεφαλή της μονογονεϊκής οικογένειας και πάει λέγοντας. Για τον πατέρα δεν λέγονται τα αντίστοιχα. Και όμως, δεν είναι λίγοι εκείνοι που μεγαλώνουν μόνοι τους παιδιά ή καταπίνουν χιλιόμετρα κάθε μέρα για να βρεθούν έστω για λίγο κοντά τους. Δεν είναι λίγοι ούτε αυτοί που προσπαθούν να διατηρήσουν επαφή μαζί τους, διαπερνώντας το τείχος μίας σκληρής και αδιάλλακτης πρώην συζύγου – και στη συζήτηση για τη συνεπιμέλεια θεωρήθηκαν εξ ορισμού υπεύθυνοι για τις δυσλειτουργίες στην οικογένεια.
Όμως ζούμε σε έναν κόσμο που φτιάχτηκε από άνδρες και λειτουργεί βάσει στερεοτύπων που επέλεξαν αυτοί. Ο πατέρας στέκει λίγο πιο πέρα, ακλόνητος, σκληρός. Αυτός τιμωρεί, η μάνα παρηγορεί. Η κοινωνία είναι πατριαρχική. Μπορεί στη μάνα να αποδίδεται ιερότητα, αλλά στον πατέρα αναγνωρίζεται κυριαρχία. Ο ίδιος ο Θεός είναι αρσενικό και πατέρας όλων. Και είναι απολύτως φυσιολογικό η σχέση του παιδιού με τη μητέρα να ορίζεται από τον ομφάλιο λώρο. Η αγάπη προς τη μάνα είναι υπαρξιακή, ενστικτώδης. Η αγάπη προς τον πατέρα είναι, ουσιαστικά, κατ’ επιλογή, αποφασίζεται από την ίδια τη ζωή.
Υποθέτω ότι ανάμεσα σε όσους διαβάζετε αυτές τις γραμμές βρίσκονται άνθρωποι που είχαν (ή έχουν) μία εξαιρετική σχέση με τον πατέρα τους. Αλλά και άλλοι που βίωσαν κακοποιητική συμπεριφορά ή αδιαφορία. Κάποιοι που έχασαν νωρίς τον πατέρα τους και κάποιοι άλλοι που θα προτιμούσαν να μείνουν ορφανοί. Όσοι ήσασταν άτυχοι, σήμερα μπορεί να αισθάνεστε αμηχανία, λύπη, οργή. Οι υπόλοιποι, όμως, πείτε το «Πάτερ ημών», χωρίς να απευθύνεστε στον ουρανό.
 
Τα σχόλια δημοσιεύονται μετά από έγκριση.

ΣΗΜΑΣΙΑ ΕΧΕΙ ΤΟ ΨΕΥΔΩΝΥΜΟ ή ΤΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΕΝΟΣ ΑΡΘΡΟΥ;

Το ψευδώνυμο που χρησιμοποίησαν γνωστοί συγγραφείς μας (στην παρένθεση το πραγματικό τους όνομα)
1-ΣΤΡΑΤΗΣ ΤΣΙΡΚΑΣ  (ΓΙΑΝΝΗΣ ΧΑΤΖΗΑΝΤΡΕΑΣ)
2-ΑΛΚΗΣ ΘΡΥΛΟΣ  (ΕΛΕΝΗ ΝΕΓΡΕΠΟΝΤΗ)
3-ΓΙΩΡΓΟΣ ΙΩΑΝΝΟΥ (ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΟΡΟΛΟΠΗΣ)
4-ΗΛΙΑΣ ΒΕΝΕΖΗΣ  (ΗΛΙΑΣ ΜΕΛΛΟΣ)
5-ΦΩΤΗΣ ΚΟΝΤΟΓΛΟΥ (ΑΠΟΣΤΟΛΕΛΛΗΣ)
6-Μ.ΚΑΡΑΓΑΤΣΗΣ  (ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΡΟΔΟΠΟΥΛΟΣ)
7-ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΒΙΖΥΗΝΟΣ  (ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΙΧΑΗΛ ΣΥΡΜΑΣ Η ΜΙΧΑΗΛΙΔΗΣ)
8-ΟΔΥΣΣΈΑΣ ΕΛΥΤΗΣ  (ΑΛΕΠΟΥΔΕΛΗΣ)
 
Από μια ομάδα με το ψευδώνυμο XYZ Contagion έγινε η αποκάλυψη πως κάποιοι από τους αρθρογράφους του ιστότοπου Protagon δεν είναι υπαρκτά πρόσωπα αλλά ψευδώνυμα και οι φωτογραφίες που συνοδεύουν τα ονόματά τους είναι ψεύτικες.
Βέβαια η περίπτωση άρθρων με ψευδώνυμο δεν έχει καμία σχέση με τα διάφορα τρολ και ψευδείς λογαριασμούς που κυκλοφορούν στο ιντερνέτ και σκοπό έχουν να δημιουργήσουν στους αναγνώστες τους την πλαστή εντύπωση ότι υπάρχει τεράστιος αριθμός ατόμων που υποστηρίζουν τις ίδιες απόψεις.
Στην συγκεκριμένη περίπτωση, όπως αναφέρει εύλογα, η απάντηση του Protagon
: την ευθύνη για τα ψευδώνυμα κείμενα, όπως και για το υπόλοιπο site, την έχει ο εκδότης και διευθυντής του.
Προφανώς όμως επειδή το Protagon έχει μεγάλη αναγνωσιμότητα με τα άρθρα του, με τον πολιτικό σχολιασμό που έχουν, χωρίς να κάνουν καταγγελτικές αποκαλύψεις, όπως γράφει ο δημοσιογράφος Γιάννης Σιδέρης, ενόχλησαν επειδή αντιπολιτεύονται τον ΣΥΡΙΖΑ, γιατί βέβαια σημασία έχει το τι γράφουν και όχι αν το γράφουν με το επώνυμο τους.
Στην απάντηση του Protagon ,με την υπογραφή του Αλέκου Παπαναστασίου ενός από τους υπογράφοντες με ψευδώνυμο, υπάρχει η μαρτυρία της δημοσιογράφου και συγγραφέως Ρούλας Γεωργακοπούλου ότι :Τα πρώτα 35 χρόνια της επαγγελματικής μου ζωής υπέγραφα με διάφορα ψευδώνυμα ή έγραφα κείμενα που τα υπέγραφαν άλλοι, με το δικό τους όνομα, γιατί αυτές ήταν οι ανάγκες της εφημερίδας ή του περιοδικού.
Η δε δημοσιογράφος Εμμανουέλα Νικολαΐδου αναφέρει ότι: «Προσωπικά, είχα 3 “επίσημα” ψευδώνυμα, για να μπορώ να μεγαλώνω το παιδί μου»
 Ο δημοσιογράφος Δημήτρης Τριανταφυλλίδης, γράφει μεταξύ άλλων πως κάποιος που γράφει σε ένα ΜΜΕ, τον θέλει, όμως και ένα άλλο. Για να μην χαλάσει τις σχέσεις του με το πρώτο, γράφει στο δεύτερο με ψευδώνυμο.
Τέλος ο Ηλίας Κανέλλης έγραψε στα «ΝΕΑ» ότι τα ονόματα  Μίνως Αμαριώτης / Αναπληρωτής / Φανή Δημαρά / Εμμανουήλ Κασιμάτης / Δήμος Κρητικός / Φώτης Παλιός / Σαλβατόρ υ Ρέγιες / Α. Φελιάδης / Σωκρ. Λαζαρίδης / Αλίκη Στεφανίδου / Αλ. Καμής / Θείος Λένον  ήταν όλα ψευδώνυμα του ποιητή και αρθρογράφου,  Μανόλη Αναγνωστάκη, που έγραφε μετά τη μεταπολίτευση κυρίως στα κομματικά έντυπα του ΚΚΕ εσωτερικού, και ο οποίος έχει χρησιμοποιήσει πάρα πολλά ψευδώνυμα, συχνά εφάπαξ, πολύ συχνά στην κομματική εφημερίδα “Αυγή”
Και βέβαια, δημιούργησε  και τον ανύπαρκτο ποιητή Μανούσο Φάσση για να δημοσιεύσει σε βιβλίο σατιρικά του ποιήματα που ξέφευγαν από την κομματική γραμμή.  Και ο Κανέλλης καταλήγει:
Αν είχες την τύχη να γνωρίσεις στη ζωή σου τον Αναγνωστάκη και να διαπιστώσεις ο ίδιος το ήθος της Αριστεράς που εκείνος –και αρκετοί άλλοι– αντιπροσώπευαν τότε έχεις ένα προβληματάκι: δεν μπορείς, όσο κι αν προσπαθήσεις –και το έκανα φιλότιμα– να δεχτείς ότι η Αριστερά μπορεί να είναι μόνο ο Τσίπρας και ο μεξικανικός στρατός του ΣΥΡΙΖΑ. «Συμπαθάτε με, ω Αθηναίοι» που έλεγε και το τραγουδάκι.
Ο Κανέλλης στην σελίδα του στα ΝΕΑ παραθέτει και ένα από τα ποιήματα του Μανόλη Αναγνωστάκη που δημοσιεύτηκαν με το ψευδώνυμο Μανούσος Φάσσης
 
Η ΜΠΑΛΑΝΤΑ ΤΗΣ ΤΑΣΙΑΣ
(ΤΗΣ ΑΡΧΟΝΤΟΚΝΙΤΙΣΑΣ)
 
Ήταν οι μέρες εκείνες
που λυσσάγαν οι μπασκίνες
και σου ‘ρχότανε ναυτία
όταν περνούσες τα Χαυτεία.
 
Κι εσύ!
 
Κρατώντας τον «Οδηγητή»
διάβηκες από μπρος μου
λουσμένη αρώματα Κοττύ
στην μπόχα του υποκόσμου.
 
Φώναζαν ΕΝΑ-ΔΥΟ-ΧΙ
στα προποπρακτορεία
μα πέρναγες αγέρωχη
Κνιταρχοντοκυρία.
 
Κανένας δεν αγόραζε
δε δίναν σημασία
ήρθα και σ’ έπιασα αγκαζέ
και σου ‘πα: «Έλα Τασία
 
πούλησες δέκα σήμερα
νομίζω πια πως φτάνει
– αρχόντισά μου και κερά –
μάζεψτα μάνι-μάνι

Κι αν είσαι του δογματικού
σκασίλα μου μεγάλη
πάμε από Ηρώδου του Αττικού
να βγούμε προς Εκάλη.
 
Κνίτισα αρχοντοκνίτισα
παλαιοημερολογήτισα
να γίνουμε ένα εγώ κι εσύ
δόγμα και ανανέωση.
 
Θα το πατήσω το πεντάλ
μέχρι 90 και 100.
Διάβαζε εσύ τον Ρόζενταλ
για μένα η λίρα εκατό.
 
Θα κάνεις σού, θα κάνω μού
κι ό,τι άλλο θες ακόμα
κι απά στην ώρα του χαμού
θα σου φωνάξω: «Ένα είν’ το Κόμμα»
 
Τα σχόλια δημοσιεύονται μετά από έγκριση.
 
 

ΜΙΑ ΑΠΟΛΑΥΣΤΙΚΗ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΤΩΝ ΠΕΝΤΕ ΣΤΑΔΙΩΝ ΠΕΝΘΟΥΣ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΧΡΗΣΤΟ ΧΩΜΕΝΙΔΗ

Έχουν περάσει 12 χρόνια από τότε που είχα δημοσιεύσει το ποστ μου  Η ΧΡΕΟΚΟΠΙΑ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΑΠΟ ΨΥΧΙΑΤΡΙΚΗ ΑΠΟΨΗ στο οποίο γράφω: Εκεί που είμαστε ανέμελοι, ωραίοι και κιμπάρηδες,  βρεθήκαμε από την μία μέρα στην άλλη να είμαστε οφειλέτες ,αναξιόπιστοι και άφραγκοι, όταν μας ξεφούρνισαν πως όλα αυτά τα χρόνια ζούσαμε με δανικά και όσο και να κάνουμε το σκατό μας παξιμάδι είναι πολύ αμφίβολο αν θα τα καταφέρουμε να ξεπληρώσουμε τα χρωστούμενα.
Και στην συνέχεια αναλύω τα 4 ψυχολογικά στάδια που περάσαμε μέχρι την εποχή που γράφτηκε, τότε δηλαδή που είχαμε φτάσει  στο 5ο στάδιο, το στάδιο της αποδοχής και στο οποίο όπως γράφω: θα καταλήξουμε αν τελικά φτάσουμε στην   χρεοκοπία ελεγχόμενη ή  ανεξέλεγκτη , οπότε τότε αναγκαστικά θα αναγκαστούμε να επιβιώσουμε με ανασυγκρότηση των δαπανών μας με τα μειωμένα οικονομικά μας, την αποδοχή πλέον από όλες τις πολιτικές δυνάμεις της πραγματικότητας χωρίς παπαρολογίες και  φληναφήματα του τύπου δεν πληρώνω( θα πληρώσουν κάποιοι άλλοι από τον Άρη !), το χρέος να πληρώσει το κεφάλαιο ( ποιός έχει αντίρρηση, αλλά πως;) και θα πάω να επαναδιαπραγματευθώ τα δάνεια (εσένα περιμένανε!)
Δυστυχώς αυτό το στάδιο χρειάστηκε 8 χρόνια για να καταφέρουμε να το ξεπεράσουμε, χάρις στην ατελέσφορη πολιτική του Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ, μέχρι να φτάσουμε στις εκλογές του 2019.
Από εκείνη την μέρα, που ευτυχώς η χώρα έπαψε να αντιμετωπίζει τα ψυχολογικά αυτά στάδια, ξεκίνησε να τα αντιμετωπίζει ο ΣΥΡΙΖΑ. 

Ο Χρήστος Χωμενίδης μας δίνει μια εξαιρετική ανάλυση για ΤΑ ΠΕΝΤΕ ΣΤΑΔΙΑ ΤΟΥ ΠΕΝΘΟΥΣ του ΣΥΡΙΖΑ στο παρακάτω άρθρο του και επεξηγεί πως ακόμα βρίσκεται δυστυχώς καθηλωμένος στα δύο πρώτα.
Είμαι πάντως σίγουρος, πως μετά την Κυριακή 25 Ιουνίου, θα αρχίσει να ξεπερνάει το 3^ο στάδιο, το στάδιο της διαπραγμάτευσης, στο οποίο βρίσκεται σήμερα και στο οποίο  η ψυχίατρος Elisabeth Kübler-Ross θεωρεί  πως:
 Σε αυτό το στάδιο το άτομο προσπαθεί να αποφύγει τις αρνητικές συνέπειες της κατάστασης την οποία πρέπει να δεχτεί και κρύβει μια ελπίδα ότι η κατάσταση μπορεί να είναι αντιστρέψιμη, επομένως την δέχεται υπό όρους.
και αναπόφευκτα θα μπει στο στάδιο της κατάθλιψης στο οποίο:
ο ασθενής  δεν βλέπει καμία ελπίδα για την κατάστασή του και βλέπει το τέλος να έρχεται απειλητικό.

ΤΑ ΠΕΝΤΕ ΣΤΑΔΙΑ ΤΟΥ ΠΕΝΘΟΥΣ

Στις 7 Ιουλίου 2019, ο Σύριζα θρήνησε την απώλεια της κυβερνητικής εξουσίας.
Στις 21 Μαϊου 2023, ο Σύριζα θρήνησε την απώλεια κάθε προοπτικής επιστροφής του στην κυβερνητική εξουσία στο ορατό -ακόμα και με το κυάλι- μέλλον.
Η δεύτερη απώλεια είναι προφανώς πιο βαριά από την πρώτη.
Οι περί τον ανθρώπινο ψυχισμό ειδικευμένοι επιστήμονες μιλούν για τα πέντε στάδια του πένθους, από τα οποία ο καθένας μας περνάει -οφείλει να περνάει-, ώστε να επανακτήσει την ισορροπία του. Να επανέλθει, έστω και συναισθηματικά ακρωτηριασμένος, στην κανονικότητα. Να ξαναγίνει λειτουργικός. Τα πέντε στάδια του πένθους είναι: άρνηση, οργή, διαπραγμάτευση, κατάθλιψη, αποδοχή.
Σε φάση άρνησης είχε περιέλθει ο Σύριζα εβδομάδες πριν να στηθούν οι κάλπες.
Αμφισβητούσε τις δημοσκοπήσεις κι ας ήταν -όπως αποδείχθηκε- εξαιρετικά θωπευτικές για εκείνον, αφού περιόριζαν τη διαφορά στις πέντε ή έξι, άντε εφτά μονάδες. Ανήγγελλε ότι την Κυριακή των εκλογών θα είχε δικό του σύστημα καταμέτρησης των ψήφων. Με τη διάψευση των προγνωστικών για νίκη της αντιπολίτευσης στην Τουρκία, αναθάρρησε. Γιατί να μην συνέβαινε και στην Ελλάδα μια αντίστοιχη ανατροπή; Προφανώς γύρω από την ηγετική ομάδα βυσσοδομούσε ένα σμάρι αυλικών, οι οποίοι λειτουργούσαν παρηγορητικά, δηλαδή καταστροφικά. Εάν κάποιος σύμβουλος τολμούσε να πει την αλήθεια, η αυλή τον συκοφαντούσε, προέτρεπε τον ηγέτη να τον διώξει με τις κλωτσιές. Έτσι φημολογείται ότι συνέβη, κεκλεισμένων των θυρών, την παραμονή των εκλογών. Ακόμα και όταν βγήκαν τα εξίτ πολ, που ούτε εκείνα αποτύπωναν το μέγεθος της πανωλεθρίας, οι παροικούντες την πλατεία Κουμουνδούρου συνέστηναν να περιμένουμε τα επίσημα αποτελέσματα. Θέλοντας να ελπίζουν ότι η ψαλίδα θα έκλεινε…
Στις πρώτες δηλώσεις του Αλέξη Τσίπρα μετά τη συντριβή, κάτω από τις κόσμιες διατυπώσεις, διακρινόταν έντονο το στοιχείο τής οργής. Μας είπε ότι φοβάται για την κοινωνία. Ότι ανησυχεί για τη δημοκρατία. Προφανώς ο κύριος Τσίπρας -ελάτε στη θέση του, δείτε το ανθρώπινα- προφανώς δικαιολογούνταν να λέει και να κάνει ό,τι ήθελε. Να ξεσπάσει στα κοντινά του πρόσωπα. Να βαράει μπουνιές στον τοίχο. Να γίνει λιάρδα από το αλκοόλ. Αν και εγώ πιστεύω ότι το μόνο που θα του πρόσφερε προσωπική κάθαρση, θα ήταν να παραιτηθεί και να αποσυρθεί, προσωρινά έστω, από την πολιτική. Όπως πράττουν οι ηγέτες όλων των δημοκρατιών σε ανάλογες στιγμές. Των καθ’ημάς μη εξαιρουμένων. Όπως έκανε ο Ελευθέριος Βενιζέλος το 1920, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής το 1963, ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης το 1993 και ο Κώστας Καραμανλής το 2009.
Το θλιβερό είναι πως η οργή του κυρίου Τσίπρα στις ψυχές των οπαδών του εξαλλάχθηκε ραγδαία σε μίσος. Μίσος προς τον ελληνικό λαό. Διαβάζω τις αναρτήσεις τους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης: «…Καταλήγω με σιγουριά πως οι εκλογές στην Ελλάδα είναι ένα θορυβώδες event μασκαράτας…» «… Η χώρα είναι βαθιά, απροσπέλαστα δεξιά…» «Είμαστε η χώρα με τον χαμηλότερο δείκτη νοημοσύνης στον πλανήτη!» Και αλλά, ακόμα πιο φαρμακερά, στο μοτίβο του «ψόφος!» των πάλαι ποτέ «Αγανακτισμένων». Με εξωφρενικότερο όλων το «μακάρι να γίνει πόλεμος, εμείς θα πολεμήσουμε υπέρ των Τούρκων!»
«Τρικυμία εν κρανίω» θα μού πείτε. «Όποιος ξέρει να αγαπά, ξέρει και να χωρίζει» θα σας απαντήσω, ως άλλος Μανώλης Χιώτης. «Οι θερμοκέφαλοι οπαδοί του ΝΑΙ πώς αντιδρούσαν την επαύριο του δημοψηφίσματος του 2015;» θα μού επισημάνετε. «Φωτογραφίζονταν με το διαβατήριο στα δόντια, απειλούσαν ότι θα εγκαταλείψουν την Ελλάδα.» «Ευτυχώς» θα σας θυμίσω «ο Τσίπρας πριν αλέκτωρ φωνήσαι έκανε την διεθνώς ξακουστή “kolotoumba” και το ΟΧΙ έγινε ΝΑΙ…»
Ας μη συνεριζόμαστε τους τάλανες οπαδούς. Ο θυμός τους θα ξεσπάσει και θα ξεθυμάνει. Η ζωή τους θα συνεχιστεί. Τους περιμένουν, δόξα τω Θεώ, μπόλικες εκλογικές μάχες - οι αυτοδιοικητικές το φθινόπωρο του 2023, οι ευρωεκλογές την άνοιξη του 2024, μόνο λίγο καιρό ξαποσταίνουν και ξανά προς τη δόξα τραβούν…
Ας επικεντρωθούμε στην ηγετική ομάδα. Παρακολούθησα ολόκληρη την παρουσίαση του προγράμματος του Σύριζα στο ωραιότατο θέατρο στο Ρέμα Χαλανδρίου. Ο Αλέξης Τσίπρας δεν αφήνεται πλέον μόνος του. Περιστοιχίζεται -υποστηρίζεται ή απειλείται- από ανερχόμενα άστρα του κόμματός του. Συνεπικουρείται από τον άτυπο ηγέτη της εσωκομματικής αντιπολίτευσης, Ευκλείδη Τσακαλώτο. Μιλάμε δηλαδή για μια βεντάλια στελεχών που εναλλάσσονταν επί μιάμισυ ώρα στο βήμα.
Οι εντυπώσεις μου είναι οι εξής:
Οι ομιλητές, πρώτον, έθιξαν αρκετά καίρια έως κρίσιμα ζητήματα της ελληνικής κοινωνίας, όχι σπανίως δε είχα να προτείνουν και ενδιαφέρουσες λύσεις. Οι οποίες ωστόσο παρέπεμπαν μάλλον σε άρθρο ή σε δοκίμιο παρά σε πολιτικό πρόγραμμα.
Οι ομιλητές, δεύτερον, εξαιρουμένου του Τσίπρα και του συμπαθέστατου Τσακαλώτου, με τη χαρακτηριστική του προφορά, δεν κάνουν κανένα απολύτως γκελ. Λένε το ποίημα τους σαν επιμελείς μαθητές ή σαν βαριεστημένοι πωλητές που δεν τους νοιάζει να ανεβεί ο τζίρος καθώς δεν προσδοκούν ούτε ποσοστά ούτε μπόνους. Βαυκαλίζεται η κυρία Αχτσιόγλου πως πληκτικός σημαίνει σοβαρός. Καλλιεργείται άραγε το επικοινωνιακό χάρισμα σε αμμώδες έδαφος; Ίδομεν…
Οι ομιλητές, τρίτον και ανησυχητικότερον, δεν φαίνεται να έχουν πάρει χαμπάρι τι συνέβη στις 21 Μαϊου. Δεν έχουν κατανοήσει για ποιους λόγους οι πολίτες επεκρότησαν σε τέτοιο εύρος τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Μοιάζει να μην αντιλαμβάνονται ότι η Ιστορία γύρισε όχι σελίδα αλλά κεφάλαιο. Μοιάζει κυρίως να μην έχουν συνειδητοποιήσει -ή να έχουν παραλύσει- εμπρός στον θανάσιμο κίνδυνο που διατρέχουν στις 25 Ιουνίου. Το κόμμα τους να φάει δεύτερη και μεγαλύτερη κατραπακιά και σταδιακά να πολυδιασπασθεί και να περιθωριοποιηθεί. Να καταντήσουν κομμάτια και θρύψαλα.
Τι θα έκανα στη θέση τους; Όποιος είναι έξω από τον χορό πολλά τραγούδια ξέρει. Τούτου δοθέντος, θα επιχειρούσα -καθώς το γράφει ο Ελύτης- «ένα άλμα πιο γρήγορο από τη φθορά».
Θα έπαυα επιτέλους να καπηλεύομαι τους εθνικούς και λαϊκούς αγώνες, να μνημονεύω με έπαρση κληρονόμου τον Ανδρέα Παπανδρέου, το ΕΑΜ και την ΕΠΟΝ, όπως έκανε προχθές πάλι ο Αλέξης Τσίπρας.
Θα σταματούσα να διατυμπανίζω το -ανύπαρκτο- ηθικό μου πλεονέκτημα. Να παριστάνω τον καλό και τον ευαίσθητο σε αντίθεση με τους κακούς και ανάλγητους δεξιούς. Την πάτησαν ξανά όταν, αφού είχαν ρίξει στο πυρ το εξώτερον τον ολισθήσαντα Σπύρο Πνευματικό, αποδείχθηκε με βίντεο ότι η υποψήφιά τους κυρία Λινού έχει τις ίδιες πάνω-κάτω απόψεις.
Θα εκκαθάριζα τα ψηφοδέλτιά μου από πρόσωπα καραμπινάτα εχθροπαθή ή φαιδρά. Υστερικές προσωπικότητες, γραφικές φιγούρες μπορεί να πρωτεύουν σε “likes”, να συγκεντρώνουν λεγεώνες ακολούθων στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης… Άλλο το διαδίκτυο όμως και άλλο η αληθινή ζωή.
Θα άλλαζα, τέλος, ριζικά ατζέντα. Έχοντας το πάρει απόφαση ότι θα παραμείνω στα έδρανα της αντιπολίτευσης για τα επόμενα τουλάχιστον τέσσερα χρόνια, θα έθετα πρώτος επί τάπητος τα μεγάλα διακυβεύματα που θα αντιμετωπίσει η ελληνική κοινωνία κατά την τέταρτη δεκαετία του 21ου αιώνα. Θα μιλούσα για την ανάγκη, εν όψει της πιο σαρωτικής τεχνολογικής επανάστασης, να αναμορφωθεί εκ βάθρων η εκπαίδευση. Να ρυθμιστεί τελείως διαφορετικά η εργασία. Θα ενέκυπτα στα μεγάλα ζητήματα βιοηθικής. Και πάντως θα έπαυα να επισείω ως φόβητρο τις ανεμογεννήτριες και να αντιστέκομαι με χορούς και τραγούδια στην κατά φαντασίαν μου ιδιωτικοποίηση του νερού.
Όσο πρύμα και αν τα πάει η κυβέρνηση, η χώρα θα έχει ανάγκη από αριστερό αντίλογο. Από ριζοσπαστικές προτάσεις.
Καθηλωμένος μεταξύ του πρώτου και του δεύτερου σταδίου του πένθους, ανάμεσα στην άρνηση και την οργή, ο Σύριζα καθίσταται εμπόδιο σε ό,τι εναλλακτικό θα μπορούσε να φανεί.-
 
Τα σχόλια δημοσιεύονται μετά από έγκριση.

Ο καταποντισμός του ΣΥΡΙΖΑ οφείλεται στην ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΑΠΛΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΑΣ (ένα κείμενο του ΠΕΡΙΚΛΗ ΒΑΛΛΙΑΝΟΥ)

Ο απελέκητος Τσίπρας «συνομιλεί» στα κορακίστικα και στη νοηματική με τον πρώην Πρόεδρο των ΗΠΑ Μπιλ Κλίντον στη Νέα Υόρκη, 28 Σεπτεμβρίου 2015, κατά τη διάρκεια του 10ου ετήσιου συνεδρίου του Clinton Global Initiative, γελοιοποιούμενος παγκοσμίως. ΑΠΕ-ΜΠΕ / Γραφείο Τύπου Πρωθυπουργού / Andrea Bonetti

Ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης καταχειροκροτούμενος για την ιστορική ομιλία του ενώπιον της Αντιπροέδρου των ΗΠΑ Καμάλα Χάρις και της προέδρου της Βουλής των ΗΠΑ Νάνσυ Πελόζι κατά τη διάρκεια κοινής συνεδρίασης της Γερουσίας και της Βουλής των Αντιπροσώπων, στην αίθουσα της Βουλής στο Καπιτώλιο στην Ουάσιγκτον, 17 Μαΐου 2022. EPA / ΑΠΕ-ΜΠΕ / Michael Reynolds

Η αντίθεση μεταξύ των δύο παραπάνω φωτογραφιών είναι χαρακτηριστική.
Στην πρώτη μας κάνει εκτύπωση το έκπληκτο βλέμμα με το οποίο ο Κλίντον κοιτάει τον Τσίπρα γελοιοποιούμενο, καθώς δεν καταλαβαίνει τι του λέει ο Κλίντον και στην δεύτερη, σε κραυγαλέα αντίθεση με την προηγούμενη, βλέπουμε  τον Έλληνα πρωθυπουργού να καταχειροκροτείται  στο Καπιτώλιο μετά την άψογη ομιλία του σε αυτό.
Οι φωτογραφίες είναι από το κείμενο  του Περικλή Βαλλιάνου με τίτλο Επανάσταση της απλής ανθρωπιάς που έχει δημοσιευτεί στο τεύχος του Ιουνίου Νο 151 του εξαιρετικού περιοδικού The Athens Review of Books.
Ο Βαλλιάνος, με μια συγκλονιστική ευθυκρισία στην γραφή του περιγράφει με ενάργεια και επεξηγεί με μοναδικό τρόπο το γιατί ο λαός αποφάσισε να απαλλαγεί από τον χυδαίο λαϊκισμό του ΣΥΡΙΖΑ που καταταλάνισε  για χρόνια την χώρα.
Παραθέτω όλο  το ενδιαφέρον κείμενο του και οι επισημάνσεις με  bold γράμματα είναι δικές μου.

Λίγο πριν από τις εκλογές του 2019 ένας από τους γκουρού μιας προοδευτικότητας κατευθείαν μέσα απ’ τα σπλάχνα του μέλλοντος, δηλαδή της δεκαετίας του 1960, δήλωνε ότι ο «Τσίπρας θα έκανε μια χαψιά τον Μητσοτάκη». Και λίγο πριν από τις πρώτες εκλογές του 2023 ένα από τα ιερά τέρατα της συντεχνίας των συνταγματολόγων, που διεκδικούν το δικαίωμα να αποφασίζουν αυτοί ποιος επιτρέπεται να είναι εκάστοτε πρόεδρος της κυβερνήσεως, δήλωνε ότι ο Μητσοτάκης έχει «ισχνές ελπίδες» να παραμείνει πρωθυπουργός. Μεταμφιέζοντας αμφότεροι τις πολιτικές τους προτιμήσεις, δηλαδή τον αντιμητσοτακισμό, σε επιστημονικό συμπέρασμα προσδοκούσαν να παρασύρουν καλόπιστους ψηφοφόρους στην κατεύθυνση που οι ίδιοι επιθυμούσαν. Παράλληλα, ο επί έτη πολλά πρώτος αρθρογράφος εμβληματικής εφημερίδας μάς πληροφορούσε ότι μετά τα Τέμπη είχε «ραγίσει το γυαλί» στη σχέση Μητσοτάκη και κοινωνίας.
Και όμως. Στις 21 Μαΐου για πρώτη φορά μετά από μισόν αιώνα η Κρήτη, μαζί με την υπόλοιπη Ελλάδα, βάφτηκε γαλάζια. Και ο Κυριάκος Μητσοτάκης μετά από τέσσερα χρόνια εξουσίας υπό τις αντιξοότερες συνθήκες σχεδόν κατέκτησε αυτοδυναμία με εκλογικό σύστημα απλής αναλογικής. Έκανε συντρίμμια μιαν αντιπολίτευση αδίστακτη ηθικά και θεσμικά, που τα πλοκάμια της επιρροής της περισφίγγουν τον Τύπο, την διανόηση, πανεπιστημιακή και μη, την σφαίρα του πολιτισμού, τον κρατικό μηχανισμό. Από την πρώτη στιγμή τους είχε όλους αυτούς συνασπισμένους εναντίον του, με μιαν όλο και εντεινόμενη λύσσα. Στρατηγική τους ήταν η κομματική εργαλειοποίηση κάθε κοινωνικού συμβάντος για την καλλιέργεια μιας διαρκούς συγκρουσιακής ατμόσφαιρας, η οποία –δεν μπορεί– στο τέλος θα γκρέμιζε τον «γιο του Εφιάλτη» (Τσίπρας). Η συνολική νεκρανάσταση του Κουτσογιωργισμού, που είχε ήδη εκδηλωθεί με την θέσπιση της απλής αναλογικής, φάνταζε το ιδεώδες μέσο για την πολιτική ανωμαλία που δεν έκρυψαν ποτέ ότι αποτελεί το προνομιακό πεδίο της δράσης τους.
Δεν είχε προλάβει καν να αναλάβει την κυβέρνηση ο Κ. Μητσοτάκης και τα κοκκινόμαυρα κοκόρια του «αντισυστημισμού» (που βέβαια τρέφονται από τις παχυλές παροχές του πολιτικού μας συστήματος) λαλούσαν απ’ όλες τις στέγες ότι τον Ιούλιο του 2019 είχε γίνει «παλινόρθωση της χούντας». Οι New York Times το παρουσίαζαν αυτό ως τετελεσμένο γεγονός δημοσιεύοντας τον Αύγουστο του 2019 άρθρο κάποιου από το Γραφείο Τύπου του Α. Τσίπρα που υποδυόταν τον …αμερόληπτο δημοσιογραφικό παρατηρητή. Πριν αρχίσει καν να κυβερνά η νέα κυβέρνηση ονομάστηκε «καθεστώς Μητσοτάκη»: από εκείνους που το 2015-’19 είχαν οργιάσει στην προσπάθειά τους να υποτάξουν στο κόμμα τους την Δικαιοσύνη και τον Τύπο και από την αντιπολίτευση διακήρυσσαν τώρα ότι η «δεύτερη φορά» τους θα είχε σκοπό να αλώσει τους «αρμούς» της εξουσίας. Αυτοί μόνοι, βλέπετε, είχαν το εκ Θεού δικαίωμα να θεμελιώνουν καθεστώτα.
Η «δεύτερη φορά» δεν πρόκειται βέβαια να υπάρξει ποτέ. Ο δε σεισμός της 21ης Μαΐου 2023 σηματοδοτεί μια τέτοια αλλαγή παραδείγματος, πολιτικού και εν καιρώ και πολιτιστικού, που σταδιακά θα ξηλώνει τα ικριώματα του διεφθαρμένου κρατικιστικού λαϊκισμού που για σαράντα τόσα χρόνια κρέμεται πάνω από τα κεφάλια μας πνίγοντας κάθε δημιουργική ικμάδα της κοινωνίας. Έτσι και η εφιαλτική τους «πρώτη φορά» θα καλυφθεί κι εκείνη από μια κατηγορηματική damnatio memoriae.
Η δημοκρατία μας, πνιγμένη στην απελπισία που η αχαλίνωτη «ριζοσπαστική» δημαγωγία έσπερνε κεντρίζοντας αταβιστικές ψυχώσεις, έκανε το 2015 μια επιλογή που σχεδόν απέβη αυτοχειρία. Είναι και αυτό μέσα στην λογική και στα δικαιώματα της δημοκρατίας. Το ουσιώδες είναι ότι, με έρμα το σχετικά μικρό αλλά σκληροτράχηλο φιλοευρωπαϊκό της τμήμα, η κοινωνία κατόρθωσε τελικά να διαπλεύσει τη θύελλα. Επιβίωσε με άφθονες πληγές, αλλά εκ των υστέρων συνετισμένη κοιτώντας το βάθος του γκρεμού όπου την είχε σπρώξει ο αμαθής πρωτογονισμός των παλιάτσων μιας τυχάρπαστης αριστεράς.
Οι υστερικοί λαρυγγισμοί περί «μητσοτακικής χούντας» χρωμάτισαν πάντως την ειδησεογραφική κάλυψη της Ελλάδος από τα δημοσιογραφικά φερέφωνα του ΣΥΡΙΖΑ στο εξωτερικό που την ελέγχουν, με αποτέλεσμα συν τοις άλλοις να παρουσιάζεται η χώρα μας ως «ορμπανικό» κράτος που πνίγει μετανάστες στο Αιγαίο και τους δολοφονεί στον Έβρο. Την παραμονή της 21ης Μαΐου ο ειδικός απεσταλμένος του BBC στην Αθήνα, διοχετεύοντας πληροφόρηση ντόπιων συνεργατών, ισχυριζόταν ότι οι εκλογές διεξάγονται υπό την σκιά της τραγωδίας των Τεμπών και των υποκλοπών. Χρησιμοποιώντας τον όρο που λανσάρισε ένας από τους «αγανακτισμένους» συνταγματολόγους ζητώντας την παραίτηση Μητσοτάκη, ισχυριζόταν ότι πρόκειται περί του «ελληνικού Γουώτεργκεϊτ», που κατατάσσει την Ελλάδα ως «την χειρότερη χώρα στην ΕΕ όσον αφορά την ελευθερία του Τύπου». Δεν μας πληροφόρησε ποιος κάνει αυτές τις κατατάξεις. Κάποιοι «ερευνητές δημοσιογράφοι» με τους οποίους συνομίλησε κατηγορούν τον ελληνικό Τύπο ότι έθαψε το «τεράστιο σκάνδαλο» και απλώς αναπαρήγε τις κυβερνητικές απόψεις. Επισκέφθηκε και την Πρώτη Σερρών, όπου ρωτά τους κατοίκους γιατί δεν αποκλείσθηκε ο K. Α. Καραμανλής από τα ψηφοδέλτια της ΝΔ. Δεν έκανε την ίδια ερώτηση στον Α. Τσίπρα για τον Ν. Παππά. Η ελληνική πολιτική ζωή διαβρώνεται από τον νεποτισμό, συνεχίζει. Ο πατέρας του Κ. Μητσοτάκη ήταν κι αυτός πρωθυπουργός, η αδελφή του υπουργός Εξωτερικών και ο ανεψιός του είναι Δήμαρχος Αθηναίων. Σε ένα «αριστερό προάστιο της Αθήνας» μια ψηφοφόρος τον πληροφορεί ότι ο πληθωρισμός είναι «20-30 %» και γι’ αυτό θα ψηφίσει ΣΥΡΙΖΑ, το κόμμα που όταν κυβερνούσε αναγκάσθηκε να πάρει σκληρά μέτρα «λόγω των προγραμμάτων για τη διάσωση» της χώρας. Το εθνικό εισόδημα αυξήθηκε κατά 6%, αλλά αυτό δεν σημαίνει τίποτα για τον μέσο κάτοικο. Ένα τρίτο των Ελλήνων, μας λέει, δεν μπορεί να πληρώσει εφέτος τους λογαριασμούς του. Κανένα κόμμα δεν θα συγκεντρώσει πλειοψηφία, καταλήγει. Το άρθρο επιστέφεται με την σπαρακτική όντως φωτογραφία τριών νέων κοριτσιών που έχασαν την ζωή τους στα Τέμπη. Η ανταπόκρισή του την επομένη των εκλογών έχει την μισή έκταση της προηγούμενης. Επαναλαμβάνοντας, για να τα εμπεδώσουμε, τα περί νεποτισμού αναφέρει την «μεγάλη νίκη» Μητσοτάκη, που μέσα στη συριζαίικη ξινίλα των συμφραζομένων φαίνεται να έπεσε ανεξήγητα σαν μετεωρίτης.
Στόχος αυτής της μακεδονικής φάλαγγας των συκοφαντών, των ψευδολόγων και των δερβίσηδων του αβυσσαλέου μίσους υπήρξε από την πρώτη στιγμή της θητείας του ο Κ. Μητσοτάκης. Κι όμως με ήπιο λόγο και τρόπο, που σε πολλούς από μας εφάνταζε υπερβολικά ενδοτικός, υπερφαλάγγισε άθικτος τις σάρισσες του εμφυλιοπολεμικού εσμού και τον έπληξε καίρια από τα νώτα. Η περίφημη πόλωση που διατυμπάνιζαν ήταν απλώς ευσεβής τους πόθος που ποτέ δεν ρίζωσε στην κοινωνία. Το πραγματικό έργο που η κυβέρνηση επιτελούσε (ψηφιοποίηση του κράτους, ελαφρύνσεις νοικοκυριών κτλ.) ήταν αρκετό όχι μόνο να διαψεύσει την έξαλλη ψευδολογία, αλλά και να την γελοιοποιήσει. Οι εκλογές ήταν οι πιο ήρεμες της τελευταίας γενιάς. Η σιωπή του πλήθους που παρακολουθούσε, στην αρχή σαστισμένο, στο τέλος εξοργισμένο, τους σπασμούς των σαλτιμπάγκων σφράγισε τον πολιτικό θάνατό τους.
Το 2019 η χώρα είχε μόλις βγει από την χρεωκοπία με την ψυχή στο στόμα, και ευθύς άρχισαν να πέφτουν επάνω της αλλεπάλληλα εξωτερικά χτυπήματα που απειλούσαν την ίδια την υπόστασή της (προσβολή των συνόρων στον Έβρο, πανδημία, πολεμική ατμόσφαιρα στο Αιγαίο, ενεργειακή κρίση Πούτιν). Ο Κ. Μητσοτάκης την κράτησε όρθια με σθένος και ικανότητα, ενώ η αντιπολίτευση έκανε ό,τι μπορούσε για να υπονομεύσει τα έκτακτα μέτρα που εξ ανάγκης έπρεπε να πάρει. Ο Βαρουφάκης σερνόταν στην άσφαλτο επί Covid για να εικονογραφήσει το παραμύθι της αστυνομοκρατίας. Και ο Α. Τσίπρας ζητούσε επιτακτικά διαδηλώσεις στους δρόμους, αναλαμβάνοντας, λέει, αυτός, την ευθύνη για την εκ τούτου εξάπλωση και για τα θύματα του κορωνοϊού. Την ηθελημένα εγκληματική ανευθυνότητα ήταν αδύνατο να την χωρέσει το μυαλό ομαλού ανθρώπου.
Υπό τέτοιες συνθήκες πολιτικής αγριότητας η κυβέρνηση επιτέλεσε γιγάντιο έργο, πρώτα απ’ όλα στον τομέα της οικονομίας. Οι λεπτομέρειες είναι γνωστές και βεβαιωμένες από όλους τους υπεύθυνους διεθνείς οργανισμούς: μείωση του χρέους, δραστική περικοπή των εξοντωτικών φόρων του ΣΥΡΙΖΑ, ανάπτυξη, αύξηση ξένων επενδύσεων, μεγάλη αύξηση θέσεων εργασίας, πτωτικός πληθωρισμός, κοινωνική στήριξη των μεσαίων νοικοκυριών. Σ’ αυτά οι αντίπαλοι αντέλεγαν ότι η Ευρωπαϊκή Τράπεζα, η Τράπεζα της Ελλάδος, ο Economist κτλ. «ή τα πίνουν ή τα παίρνουν». Δεν πρόκειται για «φοιτητική ανεμελιά», όπως ευγενικά σχολίασε ο Διονύσης Σαββόπουλος. Αλλά για εμπαθή και εμμονικό αμοραλισμό. Πρόκειται για συνειδητή διασπορά χοντροκομμένου ψεύδους, όχι απλώς fake news, αλλά deep fakes με σκοπό να σπείρουν απόγνωση, ταραχή, ανωμαλία με κάθε ευκαιρία. Επινοούσαν μύθους για μιαν Ελλάδα στοιβαγμένη «μες στην υπόγεια την ταβέρνα, μες σε καπνούς και σε βρισιές», ενώ στους δρόμους αντηχούσε δήθεν η μπότα «του φασιστικού καθεστώτος». Το πίστευαν κιόλας; Οι περισσότεροι ναι. Δεν υπολόγισαν όμως ότι η άρνηση της πραγματικότητας δεν εξαλείφει την πραγματικότητα. Και ότι οι κανονικοί άνθρωποι που δουλεύουν, ελπίζουν, παλεύουν μέσα σ’ αυτήν (αυτοί που τους χλεύαζαν «κυρ-Παντελήδες») ξέρουν την αλήθεια μέσα στον νου τους, στην καρδιά τους και –γιατί όχι;– και στην τσέπη τους. Εκείνοι ήταν που ορθώθηκαν γιγάντιο κύμα και τους κατάπιαν.
Μέσα στην ατμόσφαιρα αυτή προφανώς πολλά πράγματα δεν έγιναν σωστά και άλλα δεν έγιναν καθόλου. Προεκλογικά παντοία τάγματα εφόδου της τηλεοπτικής υπεροψίας και εξυπνακισμού εγκαλούσαν κυβερνητικά στελέχη ότι δεν εφάρμοσαν «όλες τις μεταρρυθμίσεις» που είχαν υποσχεθεί. Τις μεταρρυθμίσεις σημειωτέον που οι ίδιοι αυτοί θα καβαλούσαν τις στέγες για να τις αναθεματίσουν αν οι κυβερνητικοί τις είχαν τολμήσει – θυμηθείτε τις αντιδράσεις για την φύλαξη των πανεπιστημίων. Ας μην ανησυχούν όμως. Ο Κ. Μητσοτάκης θα έχει τώρα όλο τον χρόνο (δύο εισέτι τετραετίες υπολογίζω) και όλη τη δύναμη για να τις εισαγάγει και να τις εφαρμόσει. Αυτή είναι η ελπίδα όσων τον στήριξαν, και αν δεν το κάνει από αυτούς πρώτους θα ελεγχθεί αυστηρά και άτεγκτα. Εν πάση περιπτώσει η δοκησισοφία και η προπέτεια αυτών των καταληψιών του δημόσιου αιθέρα έχει πλέον ημερομηνία λήξεως στην νέα εποχή που άρχισε την 21η Μαΐου. Το εκλογικό σώμα ευτυχώς έδειξε ότι όση θρασύτητα κι όση βιαιότητα ψυχολογική και φυσική κι αν ασκηθεί από τα στίφη των αδίστακτων, δεν είναι δυνατόν να εξαπατούν τελείως τους περισσότερους σε όλη τη διάρκεια του χρόνου.
Μια πικρότατη γεύση που μένει καθώς το νέφος του ΣΥΡΙΖΑ διαλύεται σήμερα από τον καθαρό άνεμο της αληθινής ζωής είναι πόσο δηλητηριώδεις ήταν οι αναθυμιάσεις που ανέδιδε το αλλοπρόσαλλο αυτό μόρφωμα. Μια απανθρωπιά και μια ακραία κακία αναδυόταν από κάθε έκφραση και συμπεριφορά του. Οξυνέ μαινάδες βορείων προαστίων φρόντιζαν να ακούγεται πάνω από κάθε φωνή η ιεροεξεταστική στριγγλιά τους κάθε που αντιλαμβάνονταν κάτι που αμφισβητούσε συριζαίικες ορθοδοξίες. Ο αρχάνθρωπος των Σφακίων κρατούσε στα δόντια την εμφυλιοπολεμική σπάθα, άνοιγε κελιά και έσκαβε λάκκους. Διάσημο διαβατάρικο «στέλεχος της κεντροαριστεράς» ειδικευόταν σε ψευτοψυχολογίζουσες λοιδορίες κατά των αριστερών εκείνων που μένοντας πιστοί στην δημοκρατική και εθνοενωτική παρακαταθήκη του ΚΚΕ εσ. του Κύρκου βδελύσσονταν την διχαστική εξαλλοσύνη των τελευταίων φίλων του. Άλλοι ονόμαζαν τον Μητσοτάκη «Ιμπραήμ» και καλούσαν σε στρατιωτικό πραξικόπημα προς ανατροπή του, χωρίς η κομματική ηγεσία να έχει σχόλιο επί του προκειμένου. Διάφορες ανθυπομηδαμινότητες του χώρου ξεστόμιζαν εμετικές βρισιές κατά της οικογένειας του πρωθυπουργού. Κάποια του καταλόγισε και …γυναικομαστία. Το έσχατο σύμπτωμα αυτής της ψυχοσαπίλας ήταν το ομαδικό λυντσάρισμα του Δ. Σαββόπουλου. Ξεχνάω πολλά άλλα τα οποία είναι τόσο αποκρουστικά που θέλω να τα ξεχάσω. Και πίσω απ’ όλα αυτά κόχλαζε ένας σκοτεινός όχλος τρωγλοδυτών του Διαδικτύου που διέδιδαν hashtags με το γνωστό βρωμερό σύνθημα κατά του Κ. Μητσοτάκη και την επονομασία της ΝΔ ως «κόμματος παιδεραστών». Αυτή ήταν η καθημερινότητα στην «προοδευτική» τούτη φάρμα των ζώων (χαϋβάν τσιφτλίκ, τουρκιστί), χωρίς να μπορείς να διακρίνεις ούτε έναν που να αποπνέει έστω και υποκριτικά κάποιαν ανθρωπιά στον λόγο και τη συμπεριφορά του.
Ήταν πέτρα στο στήθος όλα αυτά τα χρόνια, ακόμα και μετά το 2019, τούτος ο αδιάκοπος βρόντος των ύβρεων. Και υποδήλωνε κάτι τρομακτικό, κάτι που ξεπερνούσε τα όρια του πολιτικού και του πολιτιστικού φαινομένου ακόμα: μιαν ιδιότυπη ανθρωπολογική αλλοίωση, σαν να είχε ξεπηδήσει από τους κλιβάνους των αγανακτισμένων πλατειών ένα πρωτόγνωρο πλάσμα συρραμμένο από τους πιο βίαιους και άλογους σπασμούς της ανθρώπινης ψυχής. Ο Λ. Κύρκος είχε διαπιστώσει λίγο πριν πεθάνει την αλλοίωση τούτη. Την εννοούσε πρωτίστως με πολιτικούς όρους. Είχε αρχίσει με την «κινηματική» μετάλλαξη του Συνασπισμού επί Α. Αλαβάνου, που τελειώθηκε μέσα στα αποκαΐδια της Αθήνας το 2008 και το 2012 και την κομματική κινητοποίηση για το ανύπαρκτο «δικαίωμα» του αρχιδολοφόνου να επιλέγει ο ίδιος φυλακή που τον βολεύει. Για να είμαστε δίκαιοι, στο τελευταίο τούς ακολούθησαν και κάποιοι αξιοθρήνητοι «φιλελεύθεροι».
Αλήθεια, τι ήταν τάχατες αυτό το περιλάλητο «κινηματικό» στοιχείο που έπνιξε την πολιτικότητα και την κοινωνική ευθύνη αυτής της εκτρωματικής αριστεράς; Διάφορες κηφηνοπαρέες «που κάνουν κριτική» (ο Σαββόπουλος το εκφράζει πιο αιχμηρά) και μετά για διασκέδαση κατεβαίνουν στον δρόμο για να βρωμίσουν δυο-τρία τετράγωνα με τα λύματα του διαταραγμένου ψυχισμού τους ρίχνοντας και πεντέξι μολότωφ για «επαναστατική» επισφράγιση. Αμέσως ανοίγουν οι αγκάλες του ριζοσπαστισμού για να υποδεχθούν τις καινούργιες «συλλογικότητες», που από κει και πέρα κανείς δεν τις αγγίζει όσες ασχημίες, κι εγκλήματα ακόμα, να διαπράξουν.
Κάποτε φθάνει όμως ο κόμπος στο χτένι. Αυτήν την βαρβαρότητα και ο πιο παραιτημένος και ο πιο εφεκτικός δεν την αντέχει για πάντα. Η οργή ξεχειλίζει και μετατρέπεται σε παλιρροϊκό κύμα. Αυτή ήταν που όχι μόνο συντήρησε, αλλά έκανε χαλύβδινο τείχος το αντι-ΣΥΡΙΖΑ μέτωπο που διάφοροι «αντικειμενικοί» κρυπτοσυριζαίοι περιέγραφαν υπό διάλυση τις παραμονές της εκλογής. Θα πάρουν κάποια μαθήματα από την συντριβή τους; Δεν περιμένω κάτι τέτοιο κι ούτε δίνω δεκάρα.
Προς το παρόν ασχολούνται να βρίζουν συλλήβδην τους ψηφοφόρους που τους μαύρισαν. Κραδαίνοντας την ηθικονοητική τους παχυδερμία ως επιστημονικότητα ένα ξεχασμένο κουφάρι της «πρώτης φοράς» κατηγορεί τον λαό για «εγκεφαλική ομίχλη». Ακόμα και μετά την ιστορική τους καταρράκωση σείονται και λικνίζονται ως «οι φωτισμένοι», ως το άλας της γης. Μπροστά στην θρασύτητα τούτη στερεύουν τα λόγια – κι οι σιελογόνοι αδένες οσονούπω. Έξεστιν Κλαζομενίοις ασχημονείν. Αυτή είναι η φύση τους. Δεν γνωρίζουν τίποτε άλλο από το να ασχημονούν, να βανδαλίζουν, να κακοποιούν ιδέες και πρόσωπα. Το απορριμματοφόρο όμως περιμένει έξω απ’ την πόρτα τους. Και μια σκέψη γι’ αυτούς που προαλείφονται να τους υποκαταστήσουν ως αξιωματική αντιπολίτευση. Τον θρίαμβο του Κ. Μητσοτάκη δεν του τον χάρισε ο αντίπαλός του. Είναι δικό του κατόρθωμα με το έργο που επιτέλεσε, τη μετριοπάθειά του και τη δημοκρατική του καλλιέργεια. Αν ο αυριανικός αντιμητσοτακισμός και η ψύχωση κατά της «Δεξάς» πάρουν το πάνω χέρι στο ΠΑΣΟΚ, ως μνήμες της «χρυσής εποχής» του, είναι και αυτών προδιαγεγραμμένη η εκμηδένιση. Τρεις μέρες μετά τις εκλογές ο επιρρεπής αρχηγός του, μιλώντας φαρσί την συριζαίικη γλώσσα, κατηγορούσε την κυβέρνηση για «δημοσιονομικά εγκλήματα» (!), χωρίς περαιτέρω διευκρινίσεις. Και υποσχόταν στον λαό ακυβερνησία «ακόμα κι αν η ΝΔ έχει 149 βουλευτές». Με τέτοια μυαλά αν πορευθεί έχει αρχίσει κιόλας κι η δική του κατρακύλα στον βυθό του ΧΥΤΑ της πολιτικής μας ιστορίας.
 
Τα σχόλια δημοσιεύονται μετά από έγκριση.

Η ΟΠΙΣΘΟΔΡΟΜΗΣΗ ΕΤΟΙΜΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ΜΠΕΙ ΣΤΗΝ ΒΟΥΛΗ.

Στις προηγούμενες εκλογές η ΝΙΚΗ δεν μπήκε στην Βουλή για 3.000 ψήφους!
Όπως γράφει ο Γιώργος Παπαχρήστος:   Σε μια χώρα όπου ένας στους τρεις πολίτες πιστεύει ότι αεροπλάνα που υπερίπτανται του ελληνικού εναέριου χώρου «μας ψεκάζουν» και πως για τη χρεοκοπία και τη δεκαετή πολυεπίπεδη κρίση που επακολούθησε της οικονομικής ευθύνεται ο διεθνής καπιταλισμός, το ντόπιο και ξένο κεφάλαιο και βεβαίως ο σιωνισμός και η διεθνής των προαιώνιων εχθρών του Εθνους, δεν αποτελεί παράδοξο που ένα κόμμα όπως η «Νίκη» χτυπάει την πόρτα της Βουλής.
Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι ανιχνεύθηκε σε δημοσκόπηση πρώτη φορά λίγες ημέρες μετά τον αποκλεισμό του κόμματος Κασιδιάρη από τον Άρειο Πάγο, αλλά και άλλων κομμάτων δεξιά της… Δεξιάς, όπως αυτό των Εμφιετζόγλου – Μπογδάνου ή της Λατινοπούλου.
Η εμφάνιση της ακροδεξιάς στην Ελλάδα δεν αποτελεί κάποιο νέο φαινόμενο και ήδη πριν 11 χρόνια είχα δημοσιεύσει το άρθρο μου: Η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ, Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΑΚΡΟΔΕΞΙΑΣ ΣΤΗ ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΗ, ΚΑΙ ΟΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΕΣ ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟΥ

Η ΝΙΚΗ δημιουργήθηκε το 2019 από τον Δημήτρη Νατσιό ένα δάσκαλο θρησκευτικών από το Κιλκίς που είχε αποκτήσει κάποια δημοσιότητα από το κανάλι Ε4 ως πρωταγωνιστική φιγούρα στους παραθρησκευτικούς και συνωμοσιολογικούς κύκλους.  Το 2016 ο Νατσιός έκανε γιουρούσια στα σχολεία για να μην διδαχθεί στην ΣΤ΄Δημοτικού το βιβλίο Ιστορίας της Ρεπούση  και  επίσης  αρθρογραφούσε στο antibaro.gr.
Το 2015 συμμετείχε στο βραχύβιο κόμμα ΡΙΖΕΣ του Βασίλη Καπερνάρου στο οποίο συμμετείχαν  πρώην στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων και των σωμάτων Ασφαλείας και είχε την ευλογία ενός τμήματος της Εκκλησίας και στο οποίο αρχικά είχε προαγγελθεί και η συμμετοχή του Τάκη Μπαλτάκου η οποία όμως τελικά δεν έγινε.
Με την κρίση αρχικά και μετέπειτα με την πανδημία υπήρξε  ανάπτυξη του αντιεμβολιαστικού και συνωμοσιολογικού κινήματος στο οποίο διακρίθηκε ο Νατσιός.

Ήδη από το 2014 σε έρευνες του Πανεπιστημίου Μακεδονίας διαπιστώθηκε πως το 70% των Ελλήνων πίστευε πως η κρίση ήταν προσχεδιασμένη από εξωθεσμικά κέντρα και πως το 69% πως έχει βρεθεί το φάρμακο για τον καρκίνο αλλά το μπλοκάρουν οι φαρμακευτικές εταιρείες! Το δε 2016 το 80,5% απάντησε ότι υπάρχουν μυστικές οργανώσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό που κινούν τα νήματα στο παρασκήνιο!
Ο Νατσιός και οι ομοϊδεάτες του, μαζί με μερικούς υπερσυντηρητικούς ιεράρχες και σκληροπυρηνικά μοναστήρια στην Βόρειο Ελλάδα διακίνησαν όλες τις διεθνώς κυκλοφορούσες ανοησίες περί κατασκευής του ιού, ότι με το εμβόλιο εμφυτεύονται μικροτσιπ, για το δίκτυο 5G  κτλ.
Αυτές οι ηλιθιότητες, παρά το γεγονός ότι στους περισσότερους προκαλούσαν θυμηδία (σχετικό ποστ μου το ΣΑΤΙΡΙΖΟΝΤΑΣ ΤΟΥΣ ΑΝΤΙΕΜΒΟΛΙΑΣΤΕΣ),
 είχαν σαν αποτέλεσμα περιοχές όπως η Πέλλα, η Πιερία, η Δράμα, οι Σέρρες το Κιλκίς, να πληρώσουν βαρύ τίμημα σε θανάτους στο δεύτερο κύμα της πανδημίας αλλά και να δώσουν στην ΝΙΚΗ ποσοστά γύρω στο 5%
Είναι σαφής η σχέση του Νατσιού με τους αντιεμβολιαστές καλόγερους του Αγίου Όρους, όπως ο θεωρούμενος από πολλούς ως διάδοχος του Παΐσιου γέρων Ευθύμιος από το κελί της Αναστάσεως στην Καψάλα της Μονής Σταυρονικήτα. 

Είναι αυτός που πρότεινε ως αντιμετώπιση του κορονοϊού αγιασμούς, λιτανείες ιερών εικόνων και λειψάνων! Η ανιψιά του Ευθύμιου, Μαρία Εζνεπίδου είναι υποψήφια της ΝΙΚΗΣ, όπως ο αδελφός του Ηγουμένου Νικόδημου της Μονής Φιλοθέου, όπως και πολλά πνευματικά «τέκνα» των Μονών Καρακάλλου και Βατοπεδίου τα οποία έχουν την υποστήριξη διάφορων καλόγερων του Όρους σε πολλά SMS τους που κυκλοφορούν από εκεί. 

Είναι γνωστό πως οι Ρώσοι και ο Πούτιν που έχει επισκεφτεί το Άγιο Όρος  προσπαθούν με χρηματοδότηση μονών να περάσουν την πολιτική τους μέσω αυτών στην Ελλάδα. Οι πιο φιλορωσικές και αντιπατριαρχικές μονές είναι η Φιλοθέου, η Καρακάλλου, η Κωνσταμονίτου και η Ξηροπατάμου.
Αλλά και ο εμφανιζόμενος στο You Tube Αρσένιος Βλιαγκόφτης της Μονής Αρσενίου ως φιλορώσος ανοικτά καταφέρεται κατά του Ζελένσκι .

Ο Αρσένιος, λίγο πριν από τις εκλογές, διάβαζε από το κανάλι του στο YouTube, με 7.500 εγγεγραμμένους, άρθρο του περιοδικού «Παρακαταθήκη», του οποίου είναι σύμβουλος έκδοσης, με τίτλο «Ψηφίστε, Μαυρίστε, Νικήστε». Η εκπομπή είχε 30.000 προβολές .
Στην «Παρακαταθήκη» βέβαια αρθρογραφεί και ο Δημήτρης Νατσιός.
Μετά τις εκλογές ο Αρσένιος, σε νέα εκπομπή, υπονόησε νοθεία, μίλησε ευθέως υπέρ της «ΝΙΚΗΣ» που «δέχθηκε τόνους λάσπης» επειδή τόλμησε να αναφερθεί δημοσίως «στις σκοτεινές οργανώσεις και τις στοές» και γιατί τους «χάλασε τη σούπα. Θέλουν να αναθεωρήσουν το Σύνταγμα και να απαλείψουν την αναφορά στην Αγία Τριάδα».

Μετά από όλα αυτά ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος αναγκάστηκε να πάρει αποστάσεις από αυτές τις συμπεριφορές και  δήλωσε ότι «η Εκκλησία ούτε πολιτεύεται ούτε συμπολιτεύεται ούτε αντιπολιτεύεται ούτε κομματίζεται»,  και το Άγιον Όρος αναγκαστικά επανατοποθετείται, καθώς η πλειονότητα των μονών αντιτίθεται στην ανάμειξή του με την πολιτική. 
Αλλά ας δούμε τι πρεσβεύει επίσης η ΝΙΚΗ. Γράφει ο Βασίλης Κανέλλης και μεταφέρω ενδεικτικά μερικές παραγράφους από το κείμενο του:
..(ο Νατσιός ) μιλάει για προδότες πολιτικούς, για μασόνους και Εβραίους, για ξεπούλημα της Ελλάδας, για «βρόμικους» μετανάστες ενώ στην ιστοσελίδα του φιλοξενεί απίστευτα άρθρα – που φυσικά λέει ότι δεν υιοθετεί τις απόψεις τους- …που μιλούν για χρήση ἐμβρυϊκῶν κυτταρικῶν σειρῶν γιά τήν ἀνάπτυξη ἐμβολίων ή για την «πρωτεΐνη ἀκίδα τοῦ κορωναϊοῦ Sars-CoV-2 που εἶναι νευροτοξική καί ἐξασθενεῖ τούς μηχανισμούς ἐπιδιόρθωσης τοῦ DNA».
Οσο για τις αμβλώσεις είναι ξεκάθαρο. Ο Τραμπ ζει μέσα τους. Πανηγυρίζει για την   απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου των Η.Π.Α. η οποία ανέτρεψε την σχετική απόφαση στην υπόθεση «Roe v. Wade
Η Ελλάδα το 1986 προχώρησε την νομιμοποίηση των εκτρώσεων, παρασυρμένη από την ιδεολογική ηγεμονία των επίπλαστων δικαιωμάτων. Ένα νομοθέτημα-όνειδος για την Ελλάδα του Πνεύματος, της Δημοκρατίας, της Ελευθερίας, της Ζωής και της Αγάπης για τον άνθρωπο, το οποίο σήμανε την πνευματική και δημογραφική κατάρρευση της χώρας».
Πρόκειται για κείμενο με απλοϊκές, λαϊκίστικες αναφορές στην Πατρίδα, τη Θρησκεία, την Οικογένεια κ.λπ. που συναντά κανείς και στα χρυσαυγίτικα έντυπα αλλά και στα άλλα ακροδεξιά πολιτικά μανιφέστα.
§Η «σεξουαλική αγωγή» έχει αποδεδειγμένα καταγράψει ολέθρια αποτελέσματα για τον ψυχισμό των παιδιών σε όσες χώρες εφαρμόστηκε, με έκρηξη των φαινομένων κακοποιήσεων και ανεπιθύμητης εγκυμοσύνης ανηλίκων.
#Υπήρξε εισήγηση για την ασφαλιστική κάλυψη προστατευτικών σκευασμάτων (PrEP) για την έκθεση στον ιό HIV της επἰκτητης ανοσοανεπάρκειας (AIDS). Μία τέτοια εισήγηση επιβεβαιώνει ότι αυτό είναι αίτημα ιδιαιτέρως των ΛΟΑΤΚΙ. Δεν είναι κρυφή η σύνδεση ΛΟΑΤΚΙ και AIDS» (!!!).
§«Με εξαίρεση απειροελάχιστες γονιδιακές διαταραχές που δεν έχουν την παραμικρή σχέση με αυτή τη μόδα της εποχής, η ομοφυλοφιλία είναι κατ’εξοχήν επιλογή(ii)και όχι βιολογική πραγματικότητα.
Κι επειδή η… ακτινοβολία των κινητών είναι επικίνδυνη ας δούμε και μια ρηξικέλευθη πρόταση: «Ειδικά σχεδιασμένα κινητά για μαθητές Γυμνασίου και Λυκείου, με ελαχιστοποιημένη ακτινοβολία, ελαχιστοποιημένο κόστος, και κλειστό περιεχόμενο που θα εξυπηρετεί βασικές λειτουργίες επικοινωνίας με γονείς – συμμαθητές».
§Δεν υπάρχει κάποια δήθεν ενιαία «Μακεδονική περιοχή» που τριχοτομήθηκε, αφού η αρχαία γεωγραφική Μακεδονία συμπίπτει σχεδόν με την απελευθερωμένη ελληνική επικράτεια. Η Μακεδονία είναι Μία, και είναι Ελληνική – εθνικά και γεωγραφικά. Κατάργηση της προδοτικής Συμφωνίας των Πρεσπών».
§«Η Τουρκία δεν έχει ιστορία παρά μόνο ποινικό μητρώο, και καταλαβαίνει μόνο τη γλώσσα της Ισχύος. Ας τη μιλήσουμε». 

§«Με τον γενικευμένο εμβολιασμό παρατηρούνται αναιτιολογήτως θάνατοι και σοβαρές επιπλοκές σε νέους και μεσήλικες ανθρώπους. Οι άνθρωποι χρησιμοποιούνται, ακουσίως πλέον, ως «πειραματάνθρωποι». Εύλογα, αναπάντητα ερωτήματα προκύπτουν από τη διαπίστωση ότι πολλοί εμβολιασμένοι συμπεριφέρονται ως φορείς μαγνητικού πεδίου.
§«Βιομηχανία παιδικής ψυχαγωγίας. Τα παραδοσιακά μας παιχνίδια, τα παραδοσιακά μας παραμύθια, πρέπει να γίνουν εξαγώγιμο προϊόν – από τη σβούρα και τους πεσσούς, μέχρι τους μύθους του Αισώπου».
 
(Πολλά στοιχεία και εικόνες  έχουν ληφθεί από εδώ)
 
Τα σχόλια δημοσιεύονται μετά από έγκριση.
  

ΜΙΑ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ ΕΠΟΧΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΟΙΝΟ ΝΟΥ ΚΑΙ ΤΟΝ ΟΡΘΟ ΛΟΓΟ

Ο Αλέξης Τσίπρας, στις 25-1-2015 στα Προπύλαια μετά την νίκη του στις εκλογές δήλωσε ότι «Η ετυμηγορία του ελληνικού λαού ακυρώνει τη λιτότητα, η ετυμηγορία του ελληνικού λαού ακυρώνει με έναν τρόπο αδιαμφισβήτητο τα μνημόνια της καταστροφής» αλλά βέβαια αυτό θα γίνει «χωρίς ρήξη με τους εταίρους αλλά και χωρίς συνέχιση της υποτέλειας», αλλά και ότι «Η ετυμηγορία του ελληνικού λαού ακυρώνει τα μνημόνια της καταστροφής, καθιστά την Τρόικα παρελθόν».
Μετά από αυτά τα μεγαλόστομα που σύντομα αποδείχτηκαν πομφόλυγες, γιατί   δεν ακυρώθηκε ούτε η λιτότητα, ούτε τα μνημόνια, ούτε η Τρόικα και λίγο πριν να γίνει η αναπόφευκτη ρήξη με τους εταίρους αναγκάστηκε να κάνει την διεθνώς πλέον γνωστή kolotuba, και έτσι ΜΙΑ ΝΕΚΡΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΚΟΙΝΟΥ ΝΟΥ ΠΟΥ ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΟΥΣ TIMES ΤΟΥ ΛΟΝΔΙΝΟΥ. αποδείχτηκε ότι αν είχε δημοσιευτεί μετά το 2015 σίγουρα θα περιλάμβανε και τα λεγόμενα του Τσίπρα.
Αυτές τις μέρες πριν τις εκλογές το τι ακούμε από τους διάφορους πολιτικούς αρχηγούς είναι πράγματι απίστευτο. Όλοι υπόσχονται πως κάνουν τα αδύνατα δυνατά για να περάσουμε, εφ όσον βέβαια τους ψηφίσουμε και εκλεγούν, μια πολύ καλύτερη ζωή τα επόμενα χρόνια και αυτό θα επιτευχθεί χάρις στα προγράμματα που έχουν εκπονήσει. Μερικοί δε βαρουφολογούν με άνεση τυπώνοντας Δήμητρες καθώς γνωρίζουν ότι απευθύνονται σε κοινό που εδώ και χρόνια έχει κόψει κάθε επαφή με τον κοινό νου.
Το ίδιο όμως κινδυνεύει να πάθει και ο ορθός λόγος από τις προεκλογικές ομιλίες και την κατάσταση που βρίσκεται την περιγράφει με ενάργεια ο Νίκος Δήμου στο κείμενο του που έχει διαχρονική αξία.

Ο ψηλός με τα γένια φαινόταν ξεθεωμένος.
«Συγγνώμη», ρώτησε, «μπορώ να καθίσω; Εχω πεθάνει, από την ορθοστασία».
Σωριάστηκε σε μια καρέκλα. «Μια ζωή ορθός», συνέχισε, «μια αιωνιότητα ορθός. Δεν αντέχω άλλο!».
«Τώρα βέβαια θα μου πείτε, ήσουν πάντοτε εντελώς όρθιος, ίσος, ευθύς, ευθυτενής; Δυστυχώς όχι. Οι περιστάσεις βλέπετε… Κάνεις και συμβιβασμούς για να επιζήσεις. Συνήθως ήμουν ορθός. Εκανα κάτι υποκλίσεις στους θεολόγους. Κάτι κάμψεις για τους διαλεκτικούς. Μερικές κλίσεις στους Φροϋδιστές. Αλλά πάντως στάθηκα ορθός, τον περισσότερο χρόνο της ζωής μου».
«Είμαι – θα το καταλάβατε ήδη – ο Ορθός Λόγος. Πάντα ορθός, στην υπηρεσία σας. Αλλά τώρα πολύ κουρασμένος. Δεν θα πείτε σε κανέναν πως κάθισα – δεν είναι έτσι; Θα χάσω τη δουλειά μου. Αλλά πιστέψτε με, είχα απόλυτη ανάγκη να καθίσω. Οι τελευταίες εβδομάδες ήταν σκέτη κόλαση».
«Σ’ αυτή τη χώρα, που καυχιέται ότι με ανακάλυψε, είναι αδύνατο πια να σταθώ όρθιος. Με τραβάνε όλοι για να με διπλώσουν κατά τη μεριά τους. Πιστέψτε με, ούτε ένας δεν νοιάζεται για τη σωστή σκέψη. Ολοι κουβαλάνε μέσα τους κάποια υστεροβουλία. Ολοι προσπαθούν με τον ορθό λόγο να αποδείξουν τον ανορθολογισμό τους. Ο ένας με επικαλείται για να βγάλει σκοταδιστές όσους διαφωνούν μαζί του. Θέλει δηλαδή να εγκαταστήσει μια δικτατορία του (δήθεν) ορθού λόγου. Που σημαίνει να με αναιρέσει, γιατί ορθός λόγος είναι μόνο ο ανοιχτός, ο δημοκρατικός λόγος. Ο άλλος πάλι καταφεύγει σε μένα για να του δοθεί το δικαίωμα να διαδίδει τον δικό του ζόφο και να με θάψει γρήγορα κάτω από το δικό του δόγμα».
«Πρέπει να εξετάζω τα πάντα. Που έλεγε κι ο μέγας εκείνος οπαδός (και μετά καταστροφέας μου), ο Καρτέσιος: Δεν πρέπει τίποτα να το δέχομαι αν δεν το γνωρίσω πρώτα πως είναι σωστό».
«Το είχε πει και ο άπιστος Θωμάς».
«Σίγουρα – ναι. Τέως ορθολογιστής και αυτός. Τελικά επίστεψε. Οχι μόνο σ’ αυτό που άγγιξε, αλλά και σ’ αυτό που δεν είδε. Ας είναι. Νιώθω εξουθενωμένος». Παύση. «Θα καθίσω πέντε λεπτά ακόμη – αν με διαβεβαιώσετε πως δεν θα διαδώσετε το χάλι μου. Η χώρα σας μπορεί να μηδενίσει κάθε ίχνος σκέψης. Προσπαθώ να οργανώσω ξανά το μυαλό μου, για να προχωρήσω σε μια αξιοπρεπή αναχώρηση».
«Τι, μας φεύγετε;».
«Φίλε μου, αρχίζει η προεκλογική περίοδος. Οχι ορθός δεν θα χωράω να σταθώ αλλά ούτε ξαπλωμένος σε λαγούμι. Οσο πιο μακριά σας είμαι αυτόν τον καιρό, τόσο το καλύτερο. Και για σας και για μένα».
(Σε πρώτη μορφή το κείμενο αυτό δημοσιεύτηκε στο «Βήμα» το 1984)

Τα σχόλια δημοσιεύονται μετά από έγκριση.

ΕΥΡΕΤΗΡΙΟ

O κατάλογος όλων των ποστ από τον Μάιο 2006 μέχρι τον Ιούλιο 2007 (1-186) υπάρχει εδώ
Από τον Ιούλιο του 2007 μέχρι τον Φεβρουάριο του 2008 (187-256) υπάρχουν εδώ
Από τον Φεβρουάριο του 2008 μέχρι τον Ιούλιο του 2008 (257-299) υπάρχουν εδώ
Από τον Ιούλιο 3008 μέχρι τον Ιούνιο 2009 (300-385) υπάρχουν εδώ
Από τον Ιούλιο 2009 μέχρι τον Δεκέμβριο 2010 (386-522) υπάρχουν εδώ
Από τον Ιανουάριο 2011 μέχρι  τον  Ιούλιο 2011(523-578)  υπάρχουν εδώ
Από τον Ιούλιο  2011 μέχρι  τον Οκτώβριο 2013 (579-777) υπάρχουν εδώ.
Από τον Οκτώβριο 2013 μέχρι τον Σεπτέμβριο  2014 (778- 862) υπάρχουν εδώ
Από τον Σεπτέμβριο 2014 μέχρι τον Φεβρουάριο 2016 (863-1000) υπάρχουν εδώ
Από τον Φεβρουάριο 2016 μέχρι τον Φεβρουάριο 2019(1001-1321) υπάρχουν εδώ
Από τον Φεβρουάριο 2019 μέχρι τον Ιούνιο 2020(1322-1455) υπάρχουν εδώ
Από τον Ιούνιο 2020 μέχρι τον Δεκέμβριο 2020 (1456-1500) υπάρχουν εδώ
Από τον Δεκέμβριο 2020 μέχρι τον Απρίλιο 2022(1501-1621) υπάρχουν εδώ.

1622-ΠΕΡΑΣΑΝ ΚΙΟΛΑΣ 55 ΧΡΟΝΙΑ! 22-4
1623-ΤΑ ΜΕΘΕΟΡΤΙΑ ΤΩΝ ΕΟΡΤΑΣΤΙΚΩΝ ΣΥΝΑΞΕΩΝ 26-4
1624-«ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΟ» ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΙΣΤΟΡΗΤΗ ΖΑΧΑΡΟΒΑ 30-4
1625-16 ΧΡΟΝΙΑ! 5-5
1626-DO YOU SPEAK ENGLISH?  9-5
1627-ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΣΟΥ ΤΥΧΕΙ! 13-5
1628-ΟΙ ΛΩΤΟΦΑΓΟΙ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ 17-5 17-5 
1629-Η ΔΕΗ ΚΑΙ Ο ΣΥΡΙΖΑ 21-5
1630-ΟΤΑΝ ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΔΕΝ ΣΥΜΦΩΝΟΥΝ ΜΕ ΤΙΣ ΑΠΟΨΕΙΣ. 25-5 
1631-ΤΑ ΘΥΜΑΤΑ ΠΟΥ ΥΠΗΡΞΑΝ ΑΠΟ ΚΑΙ ΕΞ ΑΙΤΙΑΣ ΤΗΣ ΕΥΛΟΓΙΑΣ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΞΑΛΕΙΨΗ ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΩΣ  29-5
1632-ΓΙΑΤΙ ΑΥΤΟΚΤΟΝΟΥΝ ΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ 2-6
1633-ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΛΕΞΕΙΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΚΟΜΑ ΣΤΑ ΛΕΞΙΚΑ! 6-6
1634-ΓΥΜΝΑΣΤΗΡΙΑ ΜΕ ΟΡΓΑΝΑ ΓΥΜΝΑΣΤΙΚΗΣ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΠΟ ΤΟ 1865! 10-6
1635-Η ΣΚΕΥΩΡΙΑ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΝΟΒΑΡΤΙΣ 14-6
1636-ΚΥΡΙΤΣΗΣ,ΡΑΓΚΟΥΣΗΣ ΚΑΙ ΤΟ ΜΠΑΧΑΛΟ ΜΕ ΤΟΝ ΠΑΠΠΑ! 18-6
1637-ΠΩΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΟΥΜΕ ΤΙΣ ΑΠΕΙΛΕΣ ΤΟΥ ΕΡΝΤΟΓΑΝ 22-6
1638-ΟΤΑΝ Ο ΠΑΠΑΣ ΑΝΤΙ ΝΑ ΠΑΕΙ ΓΙΑ ΨΑΡΕΜΑ ΔΙΝΕΙ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΣΕΞ! 26-6
1639-ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΜΒΛΩΣΕΙΣ 30-6
1640-Η ΣΩΣΤΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΟΥ TURKAEGIAN 4-7
1641-Η ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑ ΜΙΑΣ KOLOTOUMBAS 8-7
 1642-Η ΡΙΧΤΡΑ Κ’ Η ΣΩΣΤΡΑ 12-7
1643-ΣΟΥΒΛΑΚΙ , ΕΝΑ ΓΕΥΣΤΙΚΟ ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑ!  14-7
1644-ΕΙΝΑΙ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΗ Η ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ ΤΟΥ ΤΥΠΟΥ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΥΣ ΔΙΧΩΣ ΣΥΝΟΡΑ; 18-7
1645-ΤΟ ΧΑΠΙ ΜΕ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΞΕΠΕΡΝΙΕΤΑΙ Η ΠΡΟΣΦΑΤΗ ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ ΤΩΝ ΑΜΒΛΩΣΕΩΝ ΣΤΙΣ ΗΠΑ 22-7
1646-ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ-Ο ΜΥΘΟΣ ΚΑΙ Η   ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ 26-7
1647-ΜΟΙΡΑΙΕΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΕΝΟΣ ΤΡΑΓΙΚΟΥ ΛΑΘΟΥΣ 30-7
1648-ΤΟ 2022 Η ΧΡΥΣΗ ΧΡΟΝΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΤΟΥΡΙΣΜΟ 3-8
1649-ΠΩΣ ΔΕΝ ΑΠΕΚΤΗΣΑ ΣΠΙΤΙ ΣΕ ΠΕΥΚΟΦΥΤΗ ΠΕΡΙΟΧΗ. 7-8
1650-Ο ΠΑΣΚΑΛ ΜΠΡΥΚΝΕΡ ΑΝΑΛΥΕΙ ΓΙΑΤΙ Η ΡΩΣΙΑ ΤΟΥ ΠΟΥΤΙΝ ΠΛΗΣΙΑΖΕΙ ΣΤΟΝ ΝΑΖΙΣΜΟ 11-8
1651-ΌΤΑΝ Η ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΜΕΤΑΤΡΕΠΕΙ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΣΕ ΤΕΤΡΑΠΟΔΟ ! 15-8
1652-Η ΑΠΕΧΘΕΙΑ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΧΩΜΕΝΙΔΗ 19-8
1653-ΤΙΝΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ Η ΜΟΥΣΙΚΗ; 23-8
1654-ΜΙΑ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΜΕΝΗ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ 27-8
1655-BEAUTIFUL CITY- ΜΙΑ ΠΑΡΑΓΝΩΡΙΣΜΕΝΗ ΑΛΛΑ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΤΑΙΝΙΑ 31-8
1656-Η ΑΠΑΤΗ ΤΩΝ ΕΞΟΡΚΙΣΜΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΘΑΥΜΑΤΩΝ! 4-9
1657-ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΑΝΤΙΣΗΜΙΤΙΣΜΟ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ. 8-9
1658-Η ΕΛΙΣΑΒΕΤ,ΟΙ ΑΠΑΓΧΟΝΙΣΜΕΝΟΙ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΤΗΣ ΕΟΚΑ ΚΑΙ Η ΑΛΗΘΕΙΑ 12-9
1659-ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΟΥ ΑΝΔΡΟΥΛΑΚΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΜΕΤΡΟΕΠΕΙΑ ΤΟΥ. 16-9
1660-ΕΩΡΑΚΑΜΕΝ ΤΟΥΣ ΛΗΣΤΑΣ! ΣΠΑΡΤΑΡΙΣΤΕΣ ΑΝΑΦΟΡΕΣ ΚΑΙ ΔΙΑΤΑΓΕΣ ΧΩΡΟΦΥΛΑΚΩΝ 20-9
1661-ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ Η ΕΛΙΣΑΒΕΤ ΠΕΘΑΝΕ! 25-9
1662-ΠΕΤΥΧΗΜΕΝΟΙ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΤΕΣ ΤΗΣ ΘΡΗΣΚΟΛΗΨΙΑΣ ΤΩΝ ΑΦΕΛΩΝ  29-9
1663-ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ ΤΟΥ ΧΙΤΖΑΜΠ ΣΤΗΝ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗ ΕΠΙΒΟΛΗ ΤΟΥ 3-10
1664-ΟΙ ΗΡΩΙΚΕΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΤΟΥ ΙΡΑΝ 7-10
1665-Η ΓΟΗΤΕΙΑ ΤΗΣ ΦΑΛΑΚΡΑΣ ! 11-10
1666-ΜΠΟΥΡΓΚΑ ΣΤΗ ΣΤΡΟΥΓΚΑ του ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΚΑΜΠΑΡΔΩΝΗ  15-10
 1667-ΠΩΣ ΔΕΝ ΤΙΜΩΡΟΥΝΤΑΙ ΟΙ ΠΑΡΑΝΟΜΟΥΝΤΕΣ του ΓΙΑΝΝΗ ΜΑΡΙΝΟΥ  19-10
1668-ΟΙ ΕΝΤΟΛΕΣ ΤΗΣ ΣΥΖΥΓΟΥ 23-10
1669-Ο ΕΛΥΤΗΣ ΠΟΛΕΜΗΣΕ ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΓΡΑΜΜΗ ΤΟΥ ΑΛΒΑΝΙΚΟΥ ΕΠΟΥΣ.  28-10
1670-Η ΤΑΡΑΧΩΔΗΣ ΖΩΗ ΤΟΥ JERRY LEE LEWIS 31-10
1671-Η ΧΥΔΑΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΑΝΤΙΠΑΡΑΘΕΣΗΣ 4-11
1672-ΟΙ ΘΕΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΕΠΙ ΓΗΣ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΙ ΤΟΥΣ  8-11
1673-Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΣΑΤΑΝΙΚΗΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΕΙΡΑΣ ΕΙΡΗΝΗΣ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΙΑΣ ΔΙΑΝΘΙΣΜΕΝΗ ΜΕ ΑΠΟΦΘΕΓΜΑΤΑ ΚΑΙ ΠΑΡΟΙΜΙΕΣ!  12-11
1674-1-ΜΙΚΡΟ ΑΠΑΝΘΙΣΜΑ ΑΠΟ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΣΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ, ΑΠΟΨΕΙΣ ΚΑΙ ΑΠΟΦΘΕΓΜΑΤΑ  16-11
1675-ΟΙ ΥΠΟΚΛΟΠΕΣ, ΤΟ ΠΡΟΣΚΗΝΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ ΤΗΣ ΥΠΟΘΕΣΗΣ α΄Μέρος. 20-11
1676-ΟΙ ΥΠΟΚΛΟΠΕΣ, ΤΟ ΠΡΟΣΚΗΝΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ ΤΗΣ ΥΠΟΘΕΣΗΣ β΄Μέρος.  24-11
1677-2-ΜΙΚΡΟ ΑΠΑΝΘΙΣΜΑ ΑΠΟΨΕΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΘΡΗΣΚΕΙΑ α΄μέρος  28-11
1678-ΠΑΝΤΑ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΛΥΠΤΕΙ ΤΑ ΑΠΛΥΤΑ ΤΩΝ ΙΕΡΩΜΕΝΩΝ ΤΗΣ  2-12
1679-3-ΜΙΚΡΟ ΑΠΑΝΘΙΣΜΑ ΑΠΟΨΕΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΘΡΗΣΚΕΙΑ β΄μέρος 6-12
1680-ΟΤΑΝ ΤΟ ΑΠΑΝΘΡΩΠΟ ΣΟΒΙΕΤΙΚΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΕΞΟΡΙΣΕ ΤΟΥΣ ΔΙΑΝΟΟΥΜΕΝΟΥΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ. 10-12
1681-ΟΙ 100 ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΡΕΤΑΝΙΚΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ SIGHT & SOUND.  14-12
1682-ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ ΚΑΙ ΑΙΤΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΒΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΡΟΜΑ α΄μέρος  18-12
1683-ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ ΚΑΙ ΑΙΤΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΒΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΡΟΜΑ β΄μέρος  21-12
1684-«ΓΕΝΝΗΣΙΣ» ΕΝΑ ΑΙΡΕΤΙΚΟ ΠΟΙΗΜΑ ΓΙΑ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ  25-12
1685-ΘΑ ΘΕΛΑΤΕ ΝΑ ΦΑΤΕ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΓΚΟΥΡΜΕΔΙΑ; 29-12
1686-ΟΙ 50 ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ ΤΟΥ 2022 ΑΠΟ ΤΗ GUARDIAN  2-1
1687-4-ΜΙΚΡΟ ΑΠΑΝΘΙΣΜΑ ΑΠΟΨΕΩΝ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ  6-1
1688-OI 200 ΚΑΛΥΤΕΡΟΙ ΤΡΑΓΟΥΔΙΣΤΕΣ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ROLLING STONE  10-1
1689-ΠΩΣ ΚΑΤΑΛΗΞΑΜΕ ΣΤΟ ΗΘΙΚΟ ΜΕΙΟΝΕΚΤΗΜΑ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ 14-1
1690-ΓΙΑΤΙ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ ΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ 18-1
1691-ΣΑΒΒΟΠΟΥΛΟΣ-ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΣΥΝΑΥΛΙΑ 22-1
 1692-Η ΑΠΕΙΚΟΝΙΣΗ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΜΑΣ ΣΤΙΣ ΓΕΛΟΙΟΓΡΑΦΙΕΣ  26-1
1693-28 ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΙΣ ΥΠΟΚΛΟΠΕΣ ΠΟΥ ΘΑ ΠΑΡΑΜΕΙΝΟΥΝ ΑΝΑΠΑΝΤΗΤΑ 30-1
1694-ΜΕΡΙΚΑ ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΥΜΒΟΛΗ ΤΗΣ ΣΟΒΙΕΤΙΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ ΣΤΗΝ ΝΙΚΗ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΝΑΖΙ  4-2
1695-ΠΟΣΑ ΕΙΣΠΡΑΤΤΕΙ ΕΝΑΣ ΕΥΡΩΒΟΥΛΕΥΤΗΣ 8-2
1696-ΠΕΣΤΑ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΕ!  12-2  
1697-ΦΑΛΑΚΡΑ ΚΑΙ ΠΑΧΟΣ  17-2
1698-5-ΜΕΡΙΚΕΣ ΑΠΟΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗ ΠΊΣΤΗ  21-2
1699-ΜΕΡΙΚΑ ΑΠΛΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΜΕ ΤΗΝ ΣΥΜΠΛΗΡΩΣΗ 1 ΧΡΟΝΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΙΣΒΟΛΗ ΣΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ  25-2
1700-ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΖΟΝΤΑΣ ΜΕ ΜΙΑ ΦΡΑΣΗ ΤΟΥΣ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥΣ ΤΗΣ ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΣΗΣ. 1-3
1701-ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΤΟ ΤΡΕΝΟ-ΕΝΑ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟ ΚΕΙΜΕΝΟ.  3-3
1702-ΜΕΡΙΚΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΠΩΣ ΦΤΑΣΑΜΕ ΣΤΟ ΔΥΣΤΥΧΗΜΑ ΤΩΝ ΤΕΜΠΩΝ 7-3
1703-ΔΥΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΜΕ ΠΙΚΡΗ ΑΛΛΑ ΕΥΣΤΟΧΗ ΣΑΤΙΡΑ ΤΗΣ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΜΑΣ 11-3
1704-ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ! Ο ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ ΒΡΗΚΕ ΓΙΑΤΙ ΕΓΙΝΕ ΤΟ ΑΤΥΧΗΜΑ ΣΤΑ ΤΕΜΠΗ!  15-3
1705-ΓΙΑΤΙ ΑΠΕΤΥΧΑΝ ΟΙ ΚΥΡΩΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΡΩΣΙΑ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΙΣΒΟΛΗ 19-3
1706-ΤΟ 1821 ΚΑΙ Η ΑΛΗΘΕΙΑ. 23-3
1707-ΑΡΙΣΤΕΡΟΙ ΑΝΑΡΧΟΦΑΣΙΣΤΕΣ  27-3
1708-ΟΤΑΝ ΤΑ ΦΥΚΙΑ ΑΞΙΖΟΥΝ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΜΕΤΑΞΩΤΕΣ ΚΟΡΔΕΛΕΣ! 31-3
1709-ΑΝΤΙΓΡΑΦΕΣ ΚΑΙ ΡΙΜΕΙΚ ΤΑΙΝΙΩΝ 4-4
1710-Η ΠΑΡΑΛΟΓΗ ΛΟΓΙΚΗ ΤΗΣ ΕΠΙΛΟΓΗΣ ΜΙΘΡΙΔΑΤΗ 8-4
1711-ΟΤΑΝ ΟΙ ΚΑΘΗΓΗΤΕΣ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΕΧΟΥΝ ΤΟ ΣΘΕΝΟΣ ΝΑ ΑΝΤΙΣΤΑΘΟΥΝ ΣΤΟΥΣ ΤΡΑΜΠΟΥΚΟΥΣ ΥΠΕΡΑΣΠΙΖΟΝΤΑΣ ΤΟ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΑΣΥΛΟ 12-4
1712-Η ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΘΕΩΝ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ 15-4
1713-ΤΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ ΤΟΥ ΜΙΣΟΥΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΒΙΑΣ 18-4
1714-ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΜΙΑΣ ΔΥΣΚΟΙΛΙΑΣ  22-4
1715-Ο ΕΞΕΥΤΕΛΙΣΜΟΣ ΜΑΣ ΣΤΟ ΕΥΡΩΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ 27-4
1716-Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΔΟΞΙΑΔΗΣ ΚΑΤΑΓΓΕΛΕΙ. 1-5
1717-ΑΙΣΙΩΣ ΣΥΜΠΛΗΡΩΣΑΜΕ 17 ΧΡΟΝΙΑ! 5-5
1718-Ο ΣΥΡΙΖΑ ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ ΤΩΡΑ ΑΥΤΑΡΚΗ ΤΗΝ ΧΩΡΑ ΣΕ ΥΔΡΟΓΟΝΑΝΘΡΑΚΕΣ !  9-5
 1719-Η ΛΟΥΜΠΕΝ ΝΟΟΤΡΟΠΙΑ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ 13-5
1720-ΜΙΑ ΕΠΙΛΟΓΗ ΑΠΟ ΑΡΘΡΑ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ 17-5
1721-Ο ΓΙΟΣ ΤΟΥ «ΓΚΑΝΤΕΜΗ» ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΤΥΧΕΡOΣ!  20-5
1722-ΤΑ ΑΙΤΙΑ ΤΗΣ ΠΑΝΩΛΕΘΡΙΑΣ  23-5
1723-ΤΟ ΠΥΡ ΟΜΑΔΟΝ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΣΑΒΒΟΠΟΥΛΟΥ ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΥΡΙΖΑ!  27-5
1724-ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ ΑΠΑΝΘΙΣΜΑ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΩΝ ΑΠΟ ΑΡΘΡΑ ΠΟΥ ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΑΝ ΣΤΗΝ ATHENS VOICE ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ  31-5
1725-ΜΙΑ ΣΥΝΤΟΜΗ ΣΚΙΑΓΡΑΦΙΑ ΤΟΥ ΘΟΔΩΡΟΥ ΠΑΓΚΑΛΟΥ ΑΠΟ ΤΟ «ΜΑΖΙ ΤΑ ΦΑΓΑΜΕ» ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΣΩΒΡΑΚΟ ΤΟΥ! 4-6