Κωνσταντίνος
Καραμανλής:
Έπρεπε να πεθάνει για να αναγνωρίσουν πολλοί την καθοριστική σημασία που είχε
για την χώρα, η επιμονή του για την ένταξη της στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Γεώργιος Ράλλης: Από τα εντιμότερα πρόσωπα της πολιτικής μας ζωής που ανέλαβε την εξουσία αδυνατώντας να προσφέρει οτιδήποτε στον ένα χρόνο που διακυβέρνησε, καθώς ήταν πλέον σαφές και προδιαγεγραμμένο το τέλος των δεξιών κυβερνήσεων με την τότε επέλαση του ΠΑΣΟΚ.
Τζαννής
Τζαννετάκης:
Πρωθυπουργός 3 κάτι μηνών που απλά χρησιμοποιήθηκε σαν άτομο κοινής αποδοχής
στην συνεργασία Δεξιάς-Αριστεράς.
Κωσταντίνος
Μητσοτάκης:
Ένα ικανό πρόσωπο που στιγμάτισε την πορεία του με την αποστασία και όταν
πέτυχε να επανακάμψει, η ισχνή του κοινοβουλευτική πλειοψηφία και τις δύο φορές
που ανέλαβε την διακυβέρνηση της χώρας, δεν του επέτρεψε να κάνει σπουδαία
πράγματα.
Κώστας
Σημίτης:
Έντιμο και ικανό πρόσωπο που κατάφερε να προσφέρει σημαντικά έργα στην χώρα
αλλά δεν μπόρεσε να ελέγξει σε σημαντικό βαθμό τα τρωκτικά του κόμματος του.
Κώστας
Καραμανλής:
Έγινε πρωθυπουργός λόγω ονόματος,
καταχρέωσε την χώρα και έντρομος όταν το πήρε χαμπάρι εγκατέλειψε την εξουσία αποδεικνύοντας και με την
μετέπειτα πορεία του την ανεπάρκεια του.
Γιώργος
Παπανδρέου:
Ενώ είχε μερικές σωστές ιδέες φάνηκε πολύ λίγος όταν οι συνθήκες απαιτούσαν
στιβαρή αποφασιστικότητα.
Λουκάς
Παπαδήμος:
Μετά τον Ζολώτα δεύτερος πρωθυπουργός γενικότερης αποδοχής με την στήριξη
ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΛΑΟΣ.
Παναγιώτης
Πικραμμένος:
Θα μείνει στην ιστορία σαν ο υπηρεσιακός πρωθυπουργός 1 μηνός που με απαράδεκτο
τρόπο κατηγορήθηκε για δωροδοκία στην σκευωρία της Νοβάρτις.
Αντώνης
Σαμαράς:
Ο πραγματικός διδάσκαλος του επομένου πρωθυπουργού του πως από αντιμνημονιακός, πριν να αναλάβεις, γίνεσαι μνημονιακός ως πρωθυπουργός.
Τα σχόλια δημοσιεύονται μετά από έγκριση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου