ΑΡΙΣΤΕΡΟΙ ΑΝΑΡΧΟΦΑΣΙΣΤΕΣ

Οι παραπάνω εικόνες αθλιότητας από το ΕΜΠ, είναι ενδεικτικές της ηλιθιότητας μαζί με την έλλειψη στοιχειώδους αισθητικής που διακατέχουν ένα ευτυχώς μειοψηφικό τμήμα της νεότερης γενιάς στη χώρα μας.
Δυστυχώς η σημερινή κυβέρνηση παρά τις πομπώδεις διακηρύξεις της περί Πανεπιστημιακής αστυνομίας τελικά δεν έκανε τίποτα και οι ΟΠΠΙ είναι στην ουσία εξαφανισμένοι από τα Πανεπιστήμια, με αποτέλεσμα μικρές αλλά δυναμικές μειοψηφίες να προσπαθούν να επιβάλλουν τις απόψεις τους γράφοντας στα παλιά τους μποτάκια το αναφαίρετο δικαίωμα στην  ελευθερία του λόγου. 
Αλλά και έξω από τα Πανεπιστήμια ο ανεξέλεγκτος Ρουβικώνας προσπαθεί να επιβάλλει με διάφορους τρόπους την δική του άποψη, μιας και στην περιορισμένη διανοητική τους αντίληψη των πραγμάτων, μόνο αυτή μπορεί να είναι η σωστή.
Από το σταλινικής νοοτροπίας  μικρονοϊκό μυαλό τους, που συγγενεύει με των θρησκευόμενων που αποδέχονται ως εξ αποκαλύψεως αλήθεια μόνο ότι λέει το δόγμα τους,  δεν μπορεί να περάσει η σκέψη ότι μπορεί να υπάρχουν και άλλες απόψεις. Έτσι στοχοποιούνται από αυτούς όσοι δημοσιογράφοι δεν ταυτίζονται με τα πιστεύω του περιχαρακωμένου πνευματικού τους ορίζοντα.
Σχετικά με τα παραπάνω και τις πρόσφατες παρεμβάσεις των αριστερών αναρχοφασιστών σε διάφορες περιπτώσεις,  είναι το  εξαιρετικό άρθρο του Ηλία Κανέλλη  ΕΧΘΡΟΣ Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ, το οποίο και παραθέτω ολόκληρο, έχοντας μόνο προσθέσει μερικές σχετικές φωτογραφίες σε αυτά που αναφέρει το κείμενο .
 

Η καθηγήτρια Βάνα Νικολαΐδου-Κυριανίδου είναι ένα πρόσωπο του ελληνικού Πανεπιστημίου που αξίζει το σεβασμό μας. Όχι μόνο για την επιστημονική της ταυτότητα που συνυφαίνεται επί πολύ καιρό με τη μελέτη του έργου της Χάνα Άρεντ, ο στοχασμός της οποίας για τον ολοκληρωτισμό, την εξουσία, την ισχύ, τη βία είναι ιδιαίτερα επίκαιρος στις ημέρες μας. Αλλά και επειδή η ίδια προσπαθεί να είναι συνεπής στις επιλογές της ζωής της με τη διδασκαλία της. Δεν είναι τυχαίο ότι μπήκε μπροστά και διεκδίκησε την αφαίρεση του τίτλου του επίτιμου δικτάτορα από τον Βλαντίμιρ Πούτιν από το Πανεπιστήμιο Αθηνών, μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία. Το γεγονός ότι η διεκδίκηση εκείνη είχε επιτυχία και ο τίτλος αφαιρέθηκε δημιούργησε εύλογες αντιπάθειες, αφού είμαστε μια χώρα με μεγάλο ποσοστό συμπαθούντων του ολοκληρωτικού ρώσου ηγέτη.
Τις προάλλες, η Βάνα Νικολαΐδου-Κυριανίδη έγραψε τη γνώμη της στο λογαριασμό της στα κοινωνικά δίκτυα για την πολιτική χρήση του δυστυχήματος στα Τέμπη. Ήταν ο λόγος για τον οποίο φοιτητές των ΕΑΑΚ απαίτησαν με παράσταση εναντίον της, έξω από την πόρτα του γραφείου της, να παραιτηθεί επειδή δεν πήρε τη «σωστή» θέση για το δυστύχημα!

Στην πολιορκία του γραφείου της ήταν μόνη της, ενώ η υποστήριξη που της δόθηκε και από τους συναδέλφους της ήταν μειοψηφική. Προφανώς, πολλοί απέφυγαν να μιλήσουν όχι μόνο επειδή συμφωνούν με τη σταλινικής εμπνεύσεως απειλή εναντίον της, αλλά επειδή είτε φοβούνται είτε δεν θέλουν να μπλέξουν. Και κάπως έτσι, στα πανεπιστήμια, εξακολουθεί να ασκείται μια τρομοκρατία οπαδών ενός αριστερού ολοκληρωτισμού.  

Ό,τι συνέβη στο Πανεπιστήμιο Αθηνών με τη συγκεκριμένη καθηγήτρια, τις τελευταίες ημέρες κατά κόρον κυριαρχεί και στη δημόσια σφαίρα εναντίον συγκεκριμένων δημοσιογράφων. Προχτές, ο Σταύρος Θεοδωράκης έγινε στόχος επιθέσεων ακόμα και από συναδέλφους του, επειδή είχε ανακοινωθεί ότι πήρε συνέντευξη από τον πρωθυπουργό. Ό,τι οπουδήποτε αλλού θα θεωρούνταν επιτυχία, στην Ελλάδα είναι αφορμή για καθύβριση και απειλές. Μάλιστα, το κλίμα που φτιάχτηκε πριν μεταδοθεί η συνέντευξη, κατά τη διάρκεια της μετάδοσής της μεταφράστηκε σε «χαμηλή καταδρομική επιχείρηση» κατά της κατοικίας του δημοσιογράφου από τους γνωστούς Ρουβίκωνες, οι οποίοι έγραψαν στους τοίχους του σπιτιού του, όπως το συνηθίζουν, εκφράσεις του επαναστατικού λυρισμού τους.

Ο Θεοδωράκης δεν είναι ο μόνος που έχει γίνει στόχος.
Εδώ και μερικές ημέρες, στα Εξάρχεια, απέναντι από το βιβλιοπωλείο Πρωτοπορία (πιθανόν να υπάρχει κι αλλού), βρίσκεται ένα στένσιλ με τη μορφή του δημοσιογράφου Αρη Πορτοσάλτε στο πρόσωπο του οποίου έχει φιλοτεχνηθεί ένας στόχος. Το σύνθημα που συνοδεύει αυτή την εικόνα είναι τρομερό: «Βάλτε στόχο στη ζωή σας». Σε οποιαδήποτε χώρα του κόσμου, ένα τέτοιο σύνθημα θα κινητοποιούσε τη δημοκρατική διανόηση και τα σωματεία του Τύπου. Εδώ, μούγκα.
Γιατί; Επειδή οι ακραίοι της Αριστεράς θέτουν συνεχώς στο στόχαστρο δημοσιογράφους και δημόσιους διανοούμενους με διακριτή τη διαφωνία μαζί τους. Ουσιαστικά πολεμούν την ελεύθερη πληροφόρηση. Η υπόλοιπη Αριστερά, σιωπηλά, συμφωνεί μαζί τους. Η άκρα Δεξιά, επίσης. Οι απόψεις αυτές («αλήτες, ρουφιάνοι, δημοσιογράφοι», δεν χρειαζόμαστε τα ΜΜΕ) διαδίδονται μέσω των κοινωνικών δικτύων. Έτσι διαμορφώνεται μια σιωπηλή πλειοψηφία κατά του Τύπου, ενώ τα σωματεία του Τύπου (όταν δεν εκφράζουν τον πουτινισμό, δίνοντάς τους χώρο) συνήθως δίνουν συμβουλές πώς και τι να γράφουμε.
Πουθενά, ποτέ σε δημοκρατία δεν έχει φτιαχτεί μια πλειοψηφία σταλινικής εμπνεύσεως που να διεκδικεί τη χειραγώγηση, τη μονοφωνία, την περιστολή της ελευθερίας της έκφρασης.

Στο παραπάνω άρθρο να προσθέσω σχετικά με την καθηγήτρια κ  Νικολαΐδου, ότι αυτό που έγραψε στο facebook ήταν ότι οι κινητοποιήσεις για το δυστύχημα στα Τέμπη δεν μπορεί να έχουν τοξικότητα ή βία, καθώς αυτά δεν συνάδουν με καμιά διαμαρτυρία, πόσω μάλλον με ένα συλλαλητήριο για μια εθνική τραγωδία.
Έτσι το γκρουπούσκουλο της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς της Φιλοσοφικής,  έβγαλε το συμπέρασμα ότι χαρακτηρίζει  φασίστες τους φοιτητές που συμμετείχαν στη διαμαρτυρία, και την κατηγόρησαν ότι είναι εχθρός της κοινωνίας και πως «στοχοποιεί αρχικά τις ίδιες τις μαζικές λαϊκές διαδηλώσεις, τους συλλογικούς φορείς αλλά και τις ίδιες τις αποφάσεις των φοιτητικών συλλόγων.»
Της είπαν “άλλη φορά να προσέχετε τι γράφετε”. Και όπως είπε στην Καθημερινή: Δεν επιδιώκουν διάλογο, θέλουν συμμόρφωση στις υποδείξεις τους. Μου θυμίζουν τάγματα εφόδου» και πρόσθεσε ότι θα ήθελε να μπορεί να συζητήσει με τους φοιτητές, αλλά σε τέτοιες κινητοποιήσεις δεν μπορείς να συνομιλήσεις. «Κραυγάζουν, με οχλοβοή και απειλές σού επιτίθενται, ζητώντας να επιβάλουν τις απόψεις τους. Θέλουν συμμόρφωση με τις υποδείξεις τους».
Μόλις διάβασα την παραπάνω φράση αυτόματα μου ήρθε στο μυαλό η ομοιότητα τους με τους φασίστες της χούντας που ενέπνευσαν τον Θεοδωράκη να γράψει το Διότι δεν συνεμορφώθην εις τας υποδείξεις.

Είναι τέλος συγκλονιστική η ανάρτηση του καθηγητού Αχιλλέα Γραβάνη στο ΦΒ:  ΜΟΥΓΚΑ ΣΤΗΝ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΗ ΣΤΡΟΥΓΚΑ!
Οι φασίζουσες δυνάμεις του παν/μίου προπηλακίζουν την Καθηγήτρια Βάνα Νικολαΐδου, πρόεδρο του Τμήματος Φιλοσοφίας του Παν/μίου Αθηνών, επειδή διαφωνούν με ανάρτησή της στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Η ελεύθερη έκφραση έχει πεθάνει στο ελληνικό παν/μιο προ πολλού. Τα τάγματα εφόδου τις αριστεράς την ελέγχουν πλήρως. Φοβισμένοι ή αδιάφοροι καθηγητές και φοιτητές έχουν παραδώσει το παν/μιο σε φασίζουσες μειοψηφίες. Σε οποιαδήποτε άλλη χώρα αυτές θα είχαν εξοστρακιστεί από το παν/μιο αλλά στη χώρα του αριστερού αναχρονισμού κυριαρχούν. Αν η πλειοψηφία της πανεπιστημιακής κοινότητας αντιστέκονταν, ξεσηκώνονταν κατά του φασισμού στα παν/μια τα θρασύδειλα αυτά φασιστάκια θα ήταν ανίσχυρα. Το παν/μιο δεν θα είχε την ανάγκη αστυνόμευσης ούτε την παρέμβαση του όποιου κυβερνήτη και θα δικαίωνε το αυτοδιοίκητό του. Αλλά, μούγκα στην στρούγκα …
Με την θαρρετή και ελεύθερη κ. Νικολαΐδου!!
ΥΓ# Η συνάδελφος πρωτοστάτησε στην αφαίρεση του τίτλου του επίτιμου διδάκτορα του Παν/μίου Αθηνών από τον νεοναζί Πούτιν
 
Τα σχόλια δημοσιεύονται μετά από έγκριση.