Ο ΑΣΤΙΚΟΣ ΜΥΘΟΣ ΤΗΣ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΗΣ ΑΦΑΙΡΕΣΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΟΡΓΑΝΩΝ

Από ότι φαίνεται όσο πιο απίθανη είναι μια ψευδής είδηση ή πληροφορία, τόσο πιο εύκολο είναι να την πιστέψουν οι άνθρωποι. Έτσι λοιπόν δημιουργούνται οι αστικοί μύθοι. Ο Αστικός μύθος (urban legend) είναι μια ιστορία η οποία δίχως να αληθεύει ή να επαληθεύεται, αναπαράγεται, κυκλοφορεί ανάμεσα στον κόσμο και γίνεται ευρέως πιστευτή και μάλιστα άκριτα γιατί συνήθως πατάει σε κάποια αδυναμία τού κόσμου, πολύ συχνά στην εθνική περηφάνια ή στην έλλειψη κριτικής σκέψης. Ο Νίκος Σαραντάκος προσφυώς αυτούς τους μύθους τους έχει βαφτίσει "λερναίους", για την ευκολία με την οποία κάθε τόσο ξεπηδούν από εδώ κι από κει, παρά τις αλλεπάλληλες ανασκευές τους. Από τους πιο παλιούς και διαδεδομένους είναι πως όταν κάποτε ψηφίστηκε στις ΗΠΑ ποια γλώσσα θα είναι η επίσημη, τα αρχαία Ελληνικά χάσαν από τα αγγλικά για μία μονάχα ψήφο. Έτσι, παραλίγο οι Αμερικάνοι να μιλούσαν αρχαία! Οι περισσότεροι μέσα στην εθνικοπατριωτική τους έξαρση δεν έκαναν την απλή σκέψη πως θα ήταν δυνατόν όλοι αυτοί οι μετανάστες να μπορούσαν να συνεννοηθούν μεταξύ τους σε μια γλώσσα που δεν την γνώριζε κανένας τους ! Πιο πρόσφατο είναι το Hellenic Quest δηλαδή ένα πρόγραμμα εκμάθησης ελληνικών που το παρήγαγε η Apple και το διαφημίζει το CNN, ότι η ελληνική είναι η μοναδική «νοηματική γλώσσα» με 70 εκατομμύρια λεκτικούς τύπους και ότι οι υπολογιστές του μέλλοντος θα επικοινωνούν στα αρχαία ελληνικά. Ο μύθος αναπαράγεται ακατάπαυστα συνεχώς μέχρι σήμερα ακόμα και σε τηλεοπτικές εκπομπές! Ευτυχώς ακόμα πιο πρόσφατα το ανώνυμο e-mail, με τα γνωστά αποτελέσματα, το οποίο, υποτίθεται, είχε συντάξει υψηλόβαθμο τραπεζικό στέλεχος και δήθεν ενημέρωνε επιχειρηματίες, εμπόρους, λογιστές, καταθέτες και άλλους ότι επίκεινται συγκλονιστικά γεγονότα στην οικονομία, με κατάρρευση, πτώχευση και αιφνιδιαστική επιστροφή στο καθεστώς της δραχμής, είχε ημερομηνία λήξης την 25η Μαρτίου. Εκεί δε που πολλοί, ακόμα και αν εκφράζονται αμφιβολίες για την αλήθεια της είδησης, την πιστεύουν χωρίς δεύτερη σκέψη είναι όταν αφορά το ανθρώπινο σώμα. Πριν 2 χρόνια πάρα πολλοί ανατρίχιασαν διαβάζοντας πως στο Περού σκότωσαν πάνω από 60 ανθρώπους, με κίνητρο να αφαιρέσουν το λίπος από τις σορούς τους και να το πουλήσουν σε προφανώς σατανικές εταιρίες που παράγουν καλλυντικά! Ευτυχώς βέβαια που σύντομα διαπιστώθηκε πως αστυνομικοί είχαν επινοήσει αυτό το σενάριο προκειμένου να συγκαλύψουν αποδείξεις για την ανάμιξη αστυνομικών σε σειρά παράνομων δολοφονιών. Όμως ο αστικός μύθος πως αρπάζουν και σκοτώνουν ανθρώπους και παιδιά για να τους πάρουν όργανα έχει εδραιωθεί τόσο πολύ που αναγράφεται πλέον σαν υπαρκτό δεδομένο άσχετα αν δεν έχει βρεθεί ποτέ κανένα πεταμένο πτώμα χωρίς όργανα. Σε αυτή την παρανοϊκή ιστορία έχουν συμβάλλει τα μέγιστα και οι διάφορες ταινίες που βρίσκουν πιασάρικο το θέμα . Πρόσφατα είδα την ταινία Inhale (2010) με γονείς που ψάχνουν στην παρανομία να βρουν πνευμόνια για το παιδί τους μπλέκοντας με συμμορία που θα σκοτώσει κάποιο άλλο παιδί για του αφαιρέσουν τα πνευμόνια! Αλλά ακόμα και γνωστοί σκηνοθέτες όπως ο Stephen Frears με το Βρώμικα όμορφα πράγματα (Dirty Pretty Things-2002) δεν διστάζουν να σκηνοθετούν απίθανα σενάρια με ανθρώπινες καρδιές να ανακαλύπτονται πεταμένες στον απόπατο δωματίου ξενοδοχείου στο οποίο βέβαια γίνονται και αφαιρέσεις νεφρών για να πουληθούν! Η ιστορία λοιπόν αυτή ξεκίνησε ως εξής: Το πρώτο δημοσίευμα περί εμπορίου οργάνων ενεφανίσθη στην Ονδούρα, στις 2/1/87, στην εφημερίδα La Tribuna. Η πηγή ήταν ο Γεν. Γραμματέας του Συμβουλίου Κοιν. Υποθέσεων Leonardo Villeda Bermudez, ο οποίος την επόμενη μέρα στην El Heraldo και στις 5/1/87 στη La Tribuna αρνήθηκε κατά κατηγορηματικό τρόπο αυτά που του απεδόθησαν δηλώνοντας ότι απλώς είχε ακούσει κάποιες φήμες γι΄ αυτές τις δραστηριότητες. Ο Γραμματέας ακολούθως απηλλάγη των καθηκόντων του, μετά από παρέμβαση του Προέδρου της Ονδούρας, με αποτέλεσμα την ενοχοποίηση του Προέδρου για ανάμειξη στο εγκληματικό εμπόριο, ενώ το πιο λογικό είναι να πιστέψουμε ότι ζήτησε την παραίτηση του ανθρώπου, που ήταν έστω και έμμεσα υπεύθυνος για ένα τέτοιο σκάνδαλο. Για την Ονδούρα η υπόθεση έκλεισε σχεδόν αμέσως τοποθετούμενη στο αρχείο, το σκάνδαλο όμως άρχιζε το παγκόσμιο ταξίδι του το οποίο ,συνεχίζεται και σήμερα. Το σκάνδαλο με τα χρόνια έχει αυξηθεί σε μέγεθος και δύναμη σε απίστευτο βαθμό, χωρίς εν τούτοις καμία απόδειξη που να το στηρίζει. Οι εφημερίδες όλων σχεδόν των χωρών του κόσμου ανακυκλώνουν τη φήμη χρησιμοποιώντας ως πηγές άλλα, προηγούμενα δημοσιεύματα, χωρίς καμία να αναφέρει την κατηγορηματική άρνηση του Γραμματέα και την έλλειψη οποιουδήποτε αποδεικτικού στοιχείου. Θα ήταν πολύ χρονοβόρο και ανιαρό να αναφερθούμε σε όλα αυτά τα δημοσιεύματα (με τίτλους όπως ¨Παιδικές καρδιές για πούλημα¨ και άλλα παρόμοια), τα οποία έχουν απασχολήσει ακόμα και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το Συμβούλιο της Ευρώπης, και την Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας (Π.Ο.Υ.) Σχετικά με τον παραλογισμό αυτής της φημολογίας ήδη από το 2006 έχω γράψει το ποστ ΜΕΤΑΜΟΣΧΕΥΣΕΙΣ ΑΕ όπου με κοινή λογική μπορεί κανείς να διαπιστώσει γιατί οι φήμες αυτές είναι ασύστατες. Όμως ο αστικός αυτός μύθος αναπαράγεται συνεχώς από πλήθος ανεύθυνων ιστολογίων διανθισμένος και με υποτιθέμενες πραγματικές ιστορίες, χωρίς βέβαια ονόματα ή αναφορά στο που, και πότε έγιναν, όπως η παρακάτω ιστορία: Ένα μικρό αγόρι γύριζε στο σπίτι του από το σχολείο όταν συναντάει μια ευγενική γιαγιά που το παρακαλεί να πάει ένα γράμμα στην αδερφή της που είναι τρία τετράγωνα πιο κάτω γιατί της έχουν κόψει το τηλέφωνο. Ο μικρός παίρνει το γράμμα αλλά πρώτα σταματάει στο σπίτι του και τα λέει στην μάνα του.Η μάνα ανοίγει το γράμμα και έντρομη διαβάζει τέσσερις λέξεις ΠΑΡΤΕ ΤΟΥ ΤΑ ΝΕΦΡΑ!Η αστυνομία που πήγε στο σπίτι της υποτιθέμενης αδερφής της γιαγιούλας βρήκε έναν πάγκο διαμορφωμένο για εγχειρήσεις σύνεργα και μία μπουκάλα με αναισθητικό αέριο. Από πολλούς η ιστορία αυτή θεωρείται ως πραγματική και βέβαια προέρχεται από τον παραπάνω αστικό μύθο. Δυστυχώς δε και δημοσιογράφοι μεγάλων εφημερίδων τον αναπαράγουν ανεξέλεγκτα κατά τον ίδιο τρόπο χωρίς να κάνουν τον στοιχειώδη κόπο να τον ελέγξουν. Έτσι διαβάζουμε στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: ..ούτε ομάδες του υποκόσμου να σε ψάχνουν ως ανταλλακτικό, να σου κάνουν μια μεταμοσχευσούλα αναγκαία σε κάποιον «σπουδαίο», χρησιμοποιώντας την εικαζόμενη συναίνεση. Οι τερατολογίες δε που δημοσιεύονται στο ιντερνέτ φθάνουν και στο κωμικό σημείο να διαβάζεις πως στην Αμερική κλέβουν ακόμα και πτώματα που αν το κάνεις κομμάτια μπορείς να πιάσεις μέχρι 250000 δολάρια!, αφού μόνο η παλάμη(που προφανώς μουντζώνει αυτόν που τα γράφει) αξίζει 270-670 ευρώ ! Μπορεί βέβαια όλα αυτά να προκαλούν την θυμηδία σε ανθρώπους που διαθέτουν τον κοινό νου, αλλά δυστυχώς ένα μεγάλο μέρος του κόσμου δεν τον διαθέτει. Αυτό είχε σαν συνέπεια μετά την διασπορά αυτών των μύθων ελάχιστοι να είναι εγγεγραμμένοι στη λίστα των εθελοντών δοτών (μόλις το 0,9% των πολιτών). Οι δωρεές οργάνων το 2010 μειώθηκαν σε σχέση με το 2008 κατά 58%! Έτσι αντί οι μεταμοσχεύσεις στην Ελλάδα να αυξάνουν ελαττώνονται με αποτέλεσμα το 2010 να γίνουν μόνο 135 επεμβάσεις , λιγότερες και από το 2001, το πρώτο έτος αναφοράς του Εθνικού Οργανισμού Μεταμοσχεύσεων, που είχαν ανέλθει σε 186. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα στον Εθν. Οργανισμό Μεταμοσχεύσεων να περιμένουν 850 με 900 ασθενείς για μεταμόσχευση νεφρού, ενώ 50 με 70 για ήπαρ και 20 για καρδιά. Αντίστοιχα ο αριθμός λήψεως οργάνων που έχει προβεί την τελευταία 5ετια το πρώτο σε δωρητές νοσοκομείο της χώρας, που είναι το Πανεπιστημιακό του Ηρακλείου, είναι απογοητευτικός. Αυτές ήσαν το 2010 7, το 2009 1!, το 2008 (θρίαμβος) 11, και το 2006 και 2007, 8. Σύμφωνα με το Ευρωβαρόμετρο σε ό,τι αφορά την πρόθεση, μόνο το 43% των Ελλήνων δηλώνουν πρόθυμοι να γίνουν δωρητές. Ωστόσο, στην ερώτηση «έχετε ποτέ συζητήσει το θέμα της δωρεάς οργάνων με την οικογένειά σας», θετικά απαντά το 32% των Ελλήνων, ενώ μόλις το 14% δηλώνει ενήμερο για την εθνική νομοθεσία αναφορικά με τη δωρεά οργάνων και τη μεταμόσχευση. Στην ερώτηση «ποιοι είναι οι λόγοι για τους οποίους δεν επιθυμείτε να γίνετε δωρητές οργάνων», το 45% των Ελλήνων απάντησαν ότι δεν εμπιστεύονται το σύστημα, το 31% απάντησαν ότι φοβούνται την «εκμετάλλευση» του ανθρωπίνου σώματος, ενώ το 10% επικαλέστηκε θρησκευτικούς λόγους. Επιπρόσθετα δυστυχώς το 30% των συγγενών αρνείται να προχωρήσει στη δωρεά. Τελειώνοντας λοιπόν αυτή την σειρά των αναρτήσεων που προκάλεσε το νομοσχέδιο για τις μεταμοσχεύσεις, θέλω να τονίσω ότι και εδώ, όπως το ίδιο και σε όλες τις χώρες του πολιτισμένου κόσμου, άσχετα από το σύστημα που έχουν για αυτές , δεν υπάρχουν ούτε πρόκειται να υπάρξουν γιατροί σε νοσοκομείο που θα αφαιρούσαν ποτέ όργανα, όταν θα βρισκόντουσαν αντιμέτωποι με την σαφή άρνηση των συγγενών του ασθενούς. Τέλος ο νόμος, εφ΄όσον ψηφιστεί, πιστεύω ότι ουσιαστικά αποσκοπεί στην νομική κατοχύρωση αφαίρεσης οργάνων στις λίγες περιπτώσεις που υπάρχει δότης χωρίς να εμφανίζονται συγγενείς όπως επίσης και στις περιπτώσεις που οι συγγενείς δεν γνωρίζουν τι επιθυμούσε ο ασθενής και εμφανίζονται διστακτικοί να πάρουν μόνοι τους απόφαση για να δώσουν την άδεια. Τα προηγούμενα σχετικά ποστ: ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΕΝΑ ΣΩΣΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΝΟΜΟΥ ΓΙΑ ΤΙΣ ΜΕΤΑΜΟΣΧΕΥΣΕΙΣ ΜΥΘΟΙ ΚΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΝΟΜΟ ΤΩΝ ΜΕΤΑΜΟΣΧΕΥΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΑ ΔΙΕΘΝΩΣ ΙΣΧΥΟΝΤΑ