Σάββατο 11 Μαρτίου 2023

ΔΥΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΜΕ ΠΙΚΡΗ ΑΛΛΑ ΕΥΣΤΟΧΗ ΣΑΤΙΡΑ ΤΗΣ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΜΑΣ




Μέσα στην κατήφεια που αισθάνομαι αυτές τις μέρες, λόγω της τραγωδίας στα  Τέμπη, έτυχε να ξαναβρώ ένα ξεχασμένο αλλά αγαπημένο τραγούδι, που κατάφερε όμως να μου φτιάξει το κέφι γιατί παρά το γεγονός ότι με τους στίχους του περνάει μπροστά από τα μάτια μας όλη η αθλιότητα της πρόσφατης ιστορίας μας η σάτιρα που περικλείουν, σε κάνει να χαμογελάς πικρά.
Το τραγούδι Η ιστορία της Μαρίας, είναι του Βασίλη Νικολαΐδη και είναι από τον δίσκο του Ελλάς του 1984.

 

Εξίσου όμως συγκλονιστική με την κοινωνική σάτιρα που περιέχει το προηγούμενο τραγούδι, είναι και η ιστορία της Μαρίας Νο 2 από τον δίσκο του Ατασθαλίες του 1993.



Τον Βασίλη Νικολαΐδη, που γεννήθηκε το 1954 και εργάστηκε ως δικηγόρος, τον πρωτακούσαμε όταν ακόμη τότε υπηρετούσε την θητεία του ως ναύτης το 1981,  στους Αγώνες ελληνικού τραγουδιού Κέρκυρας, που διοργάνωσε ο Μάνος Χατζηδάκις  Τα τραγούδια του «Οδός Σανταρόζα» και «Δωμάτιο Χρωματιστό» ξεχώρισαν σε αυτούς, και βραβεύθηκαν.
Όπως έχει δηλώσει σε παρουσίαση του στην τηλεόραση η μουσική του έχει δεχθεί επιδράσεις από τα τραγούδια του Μπρασένς, του  Σαββόπουλου αλλά και από τον  Μποστ  καθώς επίσης και από την κέλτικη μουσική, και από τα ελληνικά λαϊκά.
Από τον Μάρτιο έως τον Ιούνιο του 1995, ταξίδεψε στην Ρουάντα ως εκπρόσωπος της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, όπου κατέγραψε τα όσα έζησε στο βιβλίο του Μπαζουνγκού: Ένα οδοιπορικό στη Ρουάντα, Μάρτιος-Ιούνιος 1995, που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις «Ποντίκι»
Η δισκογραφία του δεν είναι μεγάλη.
Οι δύο  πρώτοι του  δίσκοι Οδός Σανταρόζα 1982 και Ελλάς 1984, έχουν εκδοθεί από την Μίνος ενώ ο τρίτος του Η Νύχτα Ήταν Πάλι Κάπου Αλλού 1989 εκδόθηκε από τον Σείριο του Μάνου Χατζηδάκι .Δυστυχώς  και οι 3 δεν έχουν κυκλοφορήσει έκτοτε σε CD.
Από τον δίσκο αυτόν είναι και το Αστείο που πριν λίγα χρόνια τραγούδησε και ο Πάνος Μουζουράκης.
Ο τέταρτος και τελευταίος Ατασθαλίες, είναι του 1993 εκδόθηκε από την Lyra και σε CD.
Συμμετείχε επίσης στιχουργικά και ερμηνευτικά σε δίσκους των Χάνομαι γιατί Ρεμβάζω και έγραψε τους στίχους του δίσκου της Έλλης Πασπαλά "Το νησί των λωτοφάγων" (1990) και μουσική του Στάμου Σέμση.


Το 2017, σε συνέντευξη του 35 χρόνια μετά την οδό Σανταρόζα ρωτήθηκε:
Δεν έχει κυκλοφορήσει προσωπικός σας δίσκος από το 1993. Σε τι οφείλεται αυτό; Υπάρχει ακυκλοφόρητο υλικό ή κάτι στα σκαριά;
Υπάρχει. Ακυκλοφόρητο αλλά όχι πια καινούργιο. Από την άλλη μεριά, η δισκογραφία βρίσκεται σε κρίση. Δεν εννοώ εμπορική μόνο, εννοώ υπαρξιακή, των δημιουργών. Αν ακόμη κυκλοφορούν σιντί και δίσκοι, είναι επειδή οι δίσκοι έχουν αναχθεί σε αντικείμενα φετίχ, υποκαθιστούν την πραγματική αξία της μουσικής που μεταφέρουν, το μόνο που προσφέρουν στον καλλιτέχνη είναι μία ψευδαίσθηση κύρους. Η μουσική μετακόμισε στο διαδίκτυο και έχει και εξοχικό στο λάιβ. Οπότε κι εγώ δεν επιδιώκω πρόσφατα να κυκλοφορήσω τα τραγούδια μου σε δίσκο.
 
Εδώ υπάρχουν οι στίχοι από όλα τα τραγούδια του.
 
Τα σχόλια δημοσιεύονται μετά από έγκριση.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου