ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ ΚΑΙ ΑΙΤΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΒΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΡΟΜΑ β΄μέρος

Εδώ το α΄μέρος.

Ένα άλλο μεγάλο θέμα παραβατικότητας  υφίσταται με τους τοκετούς που δεν γίνονται στα νοσοκομεία και οι οποίοι βασίζονται σε υπεύθυνες δηλώσεις δύο «μαρτύρων». Λόγω της μεγάλης δυσκολίας που συναντούν πολλοί που θέλουν να υιοθετήσουν ένα παιδί με αυτό τον τρόπο μπορούν να το αγοράσουν.
Υπάρχουν επίσης  περιπτώσεις δηλώσεως τέτοιων ανύπαρκτων τοκετών που αποσκοπούν στην είσπραξη προνοιακών επιδομάτων. Βέβαια το δηλωμένο έτσι παιδί είναι πάντα κορίτσι, ώστε να μην το αναζητήσει αργότερα η στρατολογία.
 Είναι χαρακτηριστική η περίπτωση γυναίκας Ρομά που  ήταν κάτοχος δύο Δελτίων Αστυνομικής Ταυτότητας (με διαφορετικά στοιχεία) τα οποία ήταν σε ισχύ, ενώ διατηρούσε ταυτόχρονα δύο διαφορετικές οικογενειακές μερίδες.
Μία στον Δήμο Λαρισαίων, στην οποία εμφανιζόταν ως μητέρα πέντε κοριτσιών κι ενός αγοριού και μία στον Δήμο Τρικκαίων, στην οποία εμφανιζόταν ως μητέρα τεσσάρων κοριτσιών.
Μάλιστα, με αυτές τις δύο οικογενειακές μερίδες, η 40χρονη εμφανιζόταν μέσα σε χρονικό διάστημα πέντε μηνών (από τον Ιούνιο έως τον Νοέμβριο του ‘93), να έχει γεννήσει τρία παιδιά και σε ακόλουθο χρονικό διάστημα τρεισήμισι μηνών (από τον Οκτώβριο του 1994 μέχρι τον Φεβρουάριο του 1995) να έχει γεννήσει άλλα τρία παιδιά!
Επίσης ο 39χρονος σύζυγός της, διατηρούσε και τρίτη οικογενειακή μερίδα στον Δήμο Φαρσάλων, στην οποία εμφανιζόταν ως πατέρας ακόμη τεσσάρων παιδιών. 
Το σύνολο σχεδόν των Ρομά δεν μπορούν να προσληφθούν στο δημόσιο γιατί δεν έχουν “πιστοποιητικό σπουδών” αφού είναι αγράμματοι. Το 50% και πάνω, των μικρογυρολόγων είναι διαρκώς παράνομοι καθώς δεν έχουν άδεια εξασκήσεως επαγγέλματος του μικροπωλητή οπότε διαρκώς πληρώνουν βαριά πρόστιμα ή βρίσκονται στη φυλακή αφού συχνά δεν έχουν να πληρώσουν. Το 80% των Τσιγγάνων απασχολούνται ως εργάτες γης στα χωράφια άλλων ιδιοκτητών, χωρίς κοινωνική ασφάλιση, στις πιο ανθυγιεινές δουλειές, με τα χαμηλότερα μεροκάματα. Όλα αυτά εύκολα οδηγούν στην παραβατικότητα.
Τα στοιχεία που παραθέτει η Έκθεση για το σοβαρό και οργανωμένο έγκλημα στην Ελλάδα του έτους 2019 της Αστυνομίας είναι απογοητευτικά.
Από τις 171 εγκληματικές ομάδες που εξάρθρωσε η Αστυνομία το 2019 το 68% ήταν εγχώριες  και από αυτές το 65% το αποτελούσαν  Ρομά.
Στις ληστείες το 81% ήταν ελληνικές ομάδες και από αυτές το 55% ήταν με μέλη Ρομά. Το 2016 το ποσοστό αυτό ήταν 44%
Στις κλοπές και διακίνηση κλεμμένων τροχοφόρων ενώ στο 87%  οι ομάδες ήταν ελληνικές, οι Ρομά αποτελούσαν μόνο το 21% 
Για κλοπές υπεξαιρέσεις, πλαστογραφίες, εκβίαση κτλ εξαρθρώθηκαν 33 ομάδες και το 58% ήταν από ημεδαπούς και από αυτούς το 64% ήταν Ρομά.
Γενικά οι ομάδες από Ρομά είναι κατά κύριο λόγο ιεραρχικές και τα μέλη τους έχουν, ως επί το πλείστον συγγενικές ή/και φιλικές σχέσεις μεταξύ τους.
Όπως λέει η  δικηγόρος παρ' Αρείω Πάγω και διδάκτωρ Εγκληματολογίας, Μαρία Τσιλιάκου:
«Περιοχές όπως το Μενίδι και το Ζεφύρι έχουν τους υψηλοτέρους δείκτες εγκληματικότητας σε ολόκληρη τη χώρα. Εγκλήματα όπως ληστείες, διαρρήξεις, εμπόριο και χρήση ναρκωτικών, οπλοχρησία και οπλοκατοχή, πορνεία, «προστασία», αλλά και σύσταση συμμοριών είναι βασικές κατηγορίες μορφών παραβατικότητας που παρουσιάζονται σε αυτές. Οι δράστες, Έλληνες και αλλοδαποί, έχουν συνήθως εξοικείωση με το ποινικό σύστημα και τις φυλακές, εκτίοντας κατά διαστήματα διάφορες μικροποινές για ανάλογα αδικήματα, καθώς οι περισσότεροι από αυτούς είναι πολυ-υπότροποι. Η υψηλή εγκληματικότητα που γεννάται στις περιοχές αυτές και τροφοδοτεί την εγκληματική δραστηριότητα στην υπόλοιπη Αττική, δεν είναι νέο φαινόμενο. Ανησυχία όμως προκαλεί η συνεχής αύξηση της παραβατικότητας, καθώς είναι σαφές ότι η πρόσκαιρη φυλάκιση των δραστών στα υπερπληθή σωφρονιστικά καταστήματα δεν αποδίδει ούτε ως μέτρο καταστολής αλλά ούτε και ως πρόληψης, ενώ δεν μπορούμε να μιλήσουμε σε καμία περίπτωση για σωφρονισμό των δραστών».
Συχνά δημοσιεύονται επιθέσεις και καταστροφές που γίνονται στα λεωφορεία των γραμμών  Α10,  Β10 και 735. Όπως περιγράφει στο ρεπορτάζ του ο Άγγελος Σκορδάς:

Οι τρεις συγκεκριμένες λεωφορειακές γραμμές, εξάλλου, είναι εκείνες που ιδίως τις βραδινές ώρες μεταφέρουν ζωντανούς - νεκρούς από και προς τα «γκέτο» της Δυτικής Αττικής ή άλλοτε αποτελούν τον ασφαλή χώρο συναλλαγών με ντίλερ και εμπόρους, χωρίς να λείπουν και οι συμπλοκές με θεατές (ενίοτε και παράπλευρες απώλειες) τους υπόλοιπους επιβάτες και τους οδηγούς. Εκτός όμως από τα δρομολόγια του τρόμου, τα βράδια στο Ζεφύρι και στο Μενίδι η ησυχία διαταράσσεται από τους ήχους ριπών Καλάσνικοφ. Αυτοί, λένε όσοι γνωρίζουν καλά τις περιοχές, σηματοδοτούν - εν είδει σινιάλων - την παράδοση ναρκωτικών σε προκαθορισμένους τόπους και χρόνους. Ακόμα, ακούγονται και εκρήξεις από τις μηχανές κλεμμένων αυτοκινήτων, τα οποία αφού «γδύνονται» αφήνονται στη μέση του δρόμου και λαμπαδιάζουν για να εξαφανιστούν τα όποια ίχνη. Τα κουφάρια τους, όμως, δεν μαζεύονται ποτέ.
Και καταλήγει η κ. Μαρία Τσιλιακού: Για να μπορέσουμε να μιλήσουμε για πρόληψη και έλεγχο της εγκληματικότητας απαιτούνται βαθιά μελετημένες και μακροχρόνιες στρατηγικές, οι οποίες θα έχουν συνέχεια και συνέπεια. Το έγκλημα ως κοινωνικό παράγωγο δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί ούτε με σποραδικές συλλήψεις, οι οποίοι σύντομα θα είναι πάλι «στρατιώτες του εγκλήματος», ούτε με απομόνωση και γκετοποίηση περιοχών τάχα μου σαν να ξορκίζουμε μακριά μας το κακό».
Παραθέτω επίσης δύο παραγράφους από έκθεση του Συνηγόρου του Πολίτη:
Οι πρωτοβουλίες και τα προγράμματα της ελληνικής διοίκησης υπέρ της στεγαστικής αποκατάστασης των Ρομά της χώρας μας βρίσκουν κατ’ αρχήν το νομικό τους έρεισμα στο άρθρο 21 παρ. 4 του Συντάγματος σύμφωνα με το οποίο «η απόκτηση κατοικίας από αυτούς που την στερούνται ή που στεγάζονται ανεπαρκώς αποτελεί αντικείμενο ειδικής φροντίδας του κράτους».
Όπως έχει γίνει δεκτό και από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο ΔτΑ, η υποχρέωση διασφάλισης της ανθρώπινης αξιοπρέπειας δεν εξαντλείται αρνητικά στην υποχρέωση αποτροπής των προσβολών της αλλά εκτείνεται στην υποχρέωση να λαμβάνει το κράτος με ενεργό τρόπο θετικά μέτ ρα για την άρση καταστάσεων η ανοχή και διατήρηση των οποίων συνιστά εξευτελιστική μεταχείριση όσων τις υφίστανται. Και τέτοια ευλόγως μπορεί να θεωρηθεί ότι συνιστά η επί σειρά πολλών ετών ανοχή ή και συντήρηση των αθλίων συνθηκών υπό τις οποίες διαβιούν οι Ρομά σε αρκετούς καταυλισμούς της χώρας.
Θα ήθελα στο τέλος να προσθέσω πως πρέπει να λυθεί κάποτε το θέμα της καθημερινής αστυνόμευσης αυτών των οικισμών, με καθημερινή παρουσία αστυνομικών γιατί σήμερα η μόνη παρουσία της αστυνομίας είναι όταν αποφασίζεται να γίνει συντονισμένη έφοδος μεγάλης αστυνομικής δύναμης.

Τις υπόλοιπες μέρες, ακόμη και όταν καλείται η αστυνομία δεν πηγαίνει, γιατί φοβάται, και σωστά, για την ασφάλεια των οργάνων της.
Για να μην αποτελούν δε παράδειγμα προς μίμηση στα παιδιά οι διάφοροι παρανομούντες, που λόγω των παρανομιών τους εμφανίζουν και επιδεικτική οικονομική άνεση, ίσως θα πρέπει η αστυνομία να αρχίσει να αποκτά αστυνομικούς Ρομά από αυτούς που δεν εγκατέλειψαν το σχολείο και είναι απόφοιτοι Λυκείου. Εκτός του ότι αυτοί θα κατανοούν καλύτερα τις διάφορες καταστάσεις που θα καλούνται να αντιμετωπίσουν, δεν θα μπορούν να τους κατηγορήσουν για ρατσισμό και θα αποτελούν και το παράδειγμα στα παιδιά ότι δεν αποδίδει μόνο η παρανομία, στην θέση της σημερινής αντίληψης που έχει εδραιωθεί σε αρκετούς νεαρούς πως «δεν υπάρχει καλός Ρομά αν δεν έχει κάνει φυλακή».

Τα σχόλια δημοσιεύονται μετά από έγκριση.