Από
το 1952 που για πρώτη φορά το ιστορικό βρετανικό περιοδικό Sight
& Sound ανέδειξε τις 100 καλύτερες ταινίες όλων των
εποχών, κάθε δέκα χρόνια δημοσιεύει μια λίστα η οποία προκύπτει από τις ταινίες
που ψήφισαν φέτος ως καλύτερες 1.639 κριτικοί και 480 σκηνοθέτες απ΄όλο τον
κόσμο.
Για 50 χρόνια στη θέση νούμερο ένα βρισκόταν ακλόνητος ο "Πολίτης Κέιν" (Όρσον Γουέλς, 1941), μέχρις ότου το 2012 ο "Δεσμώτης του Ιλίγγου" (Άλφρεντ Χίτσκοκ, 1958) πήρε την πρωτιά.
Φέτος έγινε μια επαναστατική αλλαγή και ως καλύτερη ταινία αναδείχθηκε το "Jeanne Dielman, 23, quai du Commerce, 1080 Bruxelles" της εικονοκλάστριας Σαντάλ Άκερμαν. Μια ταινία διάρκειας 3 ωρών και 20 λεπτών, η οποία από όταν κυκλοφόρησε το 1975 αναγνωρίστηκε ως ένα ρηξικέλευθο φιλμ πρωτοφανούς ματιάς και πολιτικής δύναμης. Η υπόθεσή του είναι φαινομενικά απλή: αφορά τη ρουτίνα μιας σεξεργάτριας στο πέρας τριών ημερών, καθώς ασχολείται με τις δουλειές του σπιτιού, την ανατροφή του γιου της και την υποδοχή των πελατών όταν εκείνος λείπει. Η ομαλή λειτουργία των καθημερινών ασχολιών της αρχίζει να διαταράσσεται ανεξήγητα, ώσπου τα πράγματα οδηγούνται σε μια αναπάντεχη κλιμάκωση.
Το 2012 το "Jeanne Dielman" βρισκόταν στο νούμερο 36 της κατάταξης ενώ στην 100άδα του Sight & Sound υπάρχει ακόμα μία ταινία της σκηνοθέτριας, το συγκινητικό "News From Home" (1976).
Η ταινία στην Ελλάδα έχει παιχθεί μόνο στις Νύχτες Πρεμιέρας της Αθήνας το 2015 και μετά λίγες μέρες η Άκερμαν έβαλε τέλος στη ζωή της τον Οκτώβριο του 2015 .
Είναι ενδεικτικό της διαφορετικής αντιμετώπισης των γυναικών σκηνοθετών το γεγονός ότι το 2012 μόλις μία ακόμα σκηνοθέτρια να βρισκόταν στη λίστα, η Κλερ Ντενί με το "Beau Travail" (1999). Φέτος, ο αριθμός τους έφτασε τις 11. Η στροφή αυτή οδήγησε απ΄ότι φαίνεται στην «αποπομπή» από την φετινή λίστα του Οργισμένου Ειδώλου (Raging Bull) του Σκορσέζε μιας ταινίας που είχε φτάσει να θεωρείται η καλύτερη της δεκαετίας του ’80, ενδεχομένως όμως να υποβιβάστηκε λόγω υπερχειλίζουσας «τοξικής αρρενωπότητας».
Στη συγκεκριμένη λίστα δεν χώρεσε ούτε μία ταινία του Χάουαρντ Χοκς, του Μπουνιουέλ, του Πολάνσκι (στην αντίστοιχη λίστα των σκηνοθετών πάντως, το Chinatown ανέβηκε είκοσι θέσεις από την προηγούμενη φορά), του Ρομέρ, του Άλτμαν, του Μάλικ, του Λιούμπιτς, του Νίκολας Ρέι, του Χέρτσογκ, του Πολ Τόμας Άντερσον, ακόμα και του Σπίλμπεργκ, μεταξύ άλλων λιγότερο ή περισσότερο κραυγαλέων απουσιών.
Ο Πέκινπα έμοιαζε ξεγραμμένος απ’ την αρχή, όπως και ο Γούντι Άλεν αλλά, όπως και κανένας Έλληνας ούτε βέβαια και ο Αγγελόπουλος.
Η πλήρης διάσταση στις απόψεις μεταξύ της γνώμης του κοινού και των κριτικών μπορεί να γίνει αντιληπτή από το γεγονός ότι στην λίστα αυτή υπάρχουν μόνο 14 ταινίες από την αντίστοιχη λίστα του Empire . Η ιδιαιτερότητα αυτής της λίστας, σχετικά με την σημερινή είναι ότι εκείνη συγκέντρωσε τις ψήφους των έμπειρων συντακτών αλλά και των πολυάριθμων αναγνωστών του ανά τον κόσμο. Γι αυτό άλλωστε στην λίστα αυτή, στο νούμερο 1 βρίσκεται η ταινία Ο Άρχοντας των Δαχτυλιδιών: Η Συντροφιά του Δαχτυλιδιού (Πίτερ Τζάκσον, 2001)
Αυτές διακρίνονται από το πράσινο χρώμα των γραμμάτων τους.
Με κόκκινο χρώμα είναι οι 67 ταινίες που έχω δει, από τις 79 που έχουν προβληθεί κάποτε στην Ελλάδα (84,8%).
Οι 100 καλύτερες ταινίες όλων των εποχών:
1. Jeanne Dielman, 23, quai du Commerce, 1080 Bruxelles (Σαντάλ Άκερμαν, 1975)
2. Ο Δεσμώτης του Ιλίγγου (Άλφρεντ Χίτσκοκ, 1958)
3. Ο Πολίτης Κέιν (Όρσον Γουέλς, 1941)
4. Tokyo Story (Γιασουζίρο Όζου, 1953)
5. Ερωτική Επιθυμία (Γουόνγκ Καρ-Βάι, 2001)
6. 2001: Η Οδύσσεια του Διαστήματος (Στάνλεϊ Κιούμπρικ, 1968)
7. Beau Travail (Κλερ Ντενί, 1998)
8. Οδός Μαλχόλαντ (Ντέιβιντ Λιντς, 2001)
9. Ο Άνθρωπος με την Κινηματογραφική Μηχανή (Ντζίγκα Βερτόφ, 1929)
10. Τραγουδώντας στη Βροχή (Στάνλεϊ Ντόνεν & Τζιν Κέλι, 1951)
11. Sunrise: A Song of Two Humans (Φ. Β. Μούρναου, 1927)
12. Ο Νονός (Φράνσις Φορντ Κόπολα, 1972)
13. Ο Κανόνας του Παιχνιδιού (Ζαν Ρενουάρ, 1939)
14. Η Κλεό Από τις 5 έως τις 7 (Ανιές Βαρντά, 1962)
15. Η Αιχμάλωτος της Ερήμου (Τζον Φορντ, 1956)
16. Meshes of the Afternoon (short 14m Μάγια Ντέρεν & Αλεξάντερ Χάμιντ, 1943)
17. Close-Up Nema-ye Nazdik (Αμπάς Κιαροστάμι, 1989)
18. Περσόνα (Ίνγκμαρ Μπέργκμαν, 1966)
19. Αποκάλυψη Τώρα (Φράνσις Φορντ Κόπολα, 1979)
20. Επτά Σαμουράι (Ακίρα Κουροσάβα, 1954)
= The Passion of Joan of Arc (Καρλ Θέοντορ Ντράγιερ, 1927)
= Late Spring - Banshun (Γιασουζίρο Όζου, 1949)
23. Playtime (Ζακ Τατί, 1967)
24. Κάνε το Σωστό (Σπάικ Λι, 1989)
= Στην Τύχη ο Μπαλταζάρ (Ρομπέρ Μπρεσόν, 1966)
= Η Νύχτα του Κυνηγού (Τσαρλς Λότον, 1955)
27. Shoah (9 hours 26 minutes) (Κλοντ Λανζμάν, 1985)
28. Daisies - Sedmikrásky (Βέρα Χιτίλοβα, 1966)
29. Ο Ταξιτζής (Μάρτιν Σκορσέζε, 1976)
= Ο Καθρέφτης (Αντρέι Ταρκόφσκι, 1975)
= 8½ (Φεντερίκο Φελίνι, 1963)
= Ψυχώ (Άλφρεντ Χίτσκοκ, 1960)
34. Αταλάντη (Ζαν Βιγκό, 1934)
35. Το Τραγούδι του Δρόμου (Στατγιαζίτ Ράι, 1955)
= Τα Φώτα της Πόλης (Τσάρλι Τσάπλιν, 1931)
= M (Φριτζ Λανγκ, 1931)
= Με Κομμένη την Ανάσα (Ζαν-Λικ Γκοντάρ, 1960)
= Σιωπηλός Μάρτυρας (Άλφρεντ Χίτσκοκ, 1954)
41. Κλέφτης Ποδηλάτων (Βιτόριο ντε Σίκα, 1948)
= Ρασομόν (Ακίρα Κουροσάβα, 1950)
43. Στάλκερ (Αντρέι Ταρκόφσκι, 1979)
= Killer of Sheep (Τσαρλς Μπάρνετ, 1977)
45. Στη Σκιά των Τεσσάρων Γιγάντων (Άλφρεντ Χίτκοκ, 1959)
= Η Μάχη του Αλγερίου (Τζίλο Ποντεκόρβο, 1966)
= Μπάρι Λίντον (Στάνλεϊ Κιούμπρικ, 1975)
48. Wanda (Μπάρμπαρα Λόντεν, 1970)
= Ο Λόγος Ordet (Καρλ Τέοντορ Ντράγιερ, 1955)
50. Τα 400 Χτυπήματα (Φρανουά Τριφό, 1959)
= Μαθήματα Πιάνου (Τζέιν Κάμπιον, 1992)
52. News from Home (Σαντάλ Άκερμαν, 1976)
= Ο Φόβος Τρώει τα Σωθικά (Ράινερ Βέρνερ Φασμπίντερ, 1974)
54. Η Γκαρσονιέρα (Μπίλι Γουάιλντερ, 1960)
= Το Θωρηκτό Ποτέμκιν (Σεργκέι Αϊζενστάιν, 1925)
= Sherlock Jr. (Μπάστερ Κίτον, 1924)
= Περιφρόνηση (Ζαν-Λικ Γκοντάρ, 1963)
= Blade Runner (Ρίντλεϊ Σκοτ, 1982)
59. Sans Soleil (Κρις Μαρκέρ, 1983)
60. Daughters of the Dust (Τζούλι Ντας, 1991)
= La Dolce Vita (Φεντερίκο Φελίνι, 1960)
= Moonlight (Μπάρι Τζένκινς, 2016)
63. Καζαμπλάνκα (Μάικλ Κέρτιζ, 1942)
= Τα Καλά Παιδιά (Μάρτιν Σκορσέζε, 1990)
= Ο Τρίτος Άνθρωπος (Κάρολ Ριντ, 1949)
66. Touki Bouki (Ντζιμπρίλ Ντιόπ Μαμπέτι, 1973)
67. The Gleaners and I (Ανιές Βαρντά, 2000)
= Metropolis (Φριτς Λανγκ, 1926)
= Αντρέι Ρουμπλιόφ (Αντρέι Ταρκόβσκι, 1966)
= Τα Κόκκινα Παπούτσια (Μάικλ Πάουελ & Έμερικ Πρεσμπέργκερ, 1948)
= Σταθμός αποχαιρετισμού La Jetée (Κρις Μαρκέρ, 1962)
72. My Neighbour Totoro (Χαγιάο Μιγιαζάκι, 1988)
= Ταξίδι στην Ιταλία (Ρομπέρτο Ροσελίνι, 1954)
= Η Περιπέτεια (Μικελάντζελο Αντονιόνι, 1960)
75. Αυτή Είναι Η Ζωή Μου (Ντάγκλας Σερκ, 1959)
= Επιστάτης Σάνσο (Κένζι Μιζογκούτσι, 1954)
= Ταξίδι στη Χώρα των Θαυμάτων (Χαγιάο Μιγιαζάκι, 2001)
= A Brighter Summer Day (Έντουαρντ Γιάνγκ, 1991)
= Sátántangó 7 ώρες+19m(Μπέλα Ταρ, 1994)
80. Céline and Julie Go Boating (Ζακ Ριβέτ, 1974)
= Μοντέρνοι Καιροί (Τσάρλι Τσάπλιν, 1936)
= Η Λεωφόρος της Δύσης (Μπίλι Γουάιλντερ, 1950)
= A Matter of Life and Death (Μάικλ Πάουελ & Έμερικ Πρεσμπέργκερ, 1946)
84. Μπλε Βελούδο (Ντέιβιντ Λιντς, 1986)
= Ο Τρελός Πιερό (Ζαν-Λικ Γκοντάρ, 1965)
= Histoire(s) du cinéma (Ζαν-Λικ Γκοντάρ, 1988-1998)
= Το Πνεύμα του Μελισσιού (Βίκτορ Ερίθες, 1973)
= Η Λάμψη (Στάνλεϊ Κιούμπρικ, 1980)
= Chungking Express (Γουόνγκ Καρ-Βάι, 1994)
90. Η Άγνωστη Κυρία (Μαξ Οφίλς, 1953)
= Ο Γατόπαρδος (Λουκίνο Βισκόντι, 1962)
= Ουγκέτσου Μονογκατάρι (Κένζι Μιζογκούτσι, 1953)
= Παράσιτα (Μπονγκ Τζουν-Χο)
= Και Ένα... και Δύο... Οικογενειακοί Ρυθμοί Yi Yi (Έντουαρντ Γιάνγκ, 1999)
95. Ένας Καταδικασμένος σε Θάνατο Δραπέτευσε (Ρομπέρ Μπρεσόν, 1956)
= The General (Μπάστερ Κίτον, 1926)
= Κάποτε στη Δύση (Σέρτζιο Λεόνε, 1968)
= Τρέξε! (Τζόρνταν Πιλ, 2017)
= Black Girl (Ουσμάν Σεμπένε, 1965)
100. Τροπική Ασθένεια (Απιτσατπόνγκ Βερεσεθάκουλ, 2004)
Για 50 χρόνια στη θέση νούμερο ένα βρισκόταν ακλόνητος ο "Πολίτης Κέιν" (Όρσον Γουέλς, 1941), μέχρις ότου το 2012 ο "Δεσμώτης του Ιλίγγου" (Άλφρεντ Χίτσκοκ, 1958) πήρε την πρωτιά.
Φέτος έγινε μια επαναστατική αλλαγή και ως καλύτερη ταινία αναδείχθηκε το "Jeanne Dielman, 23, quai du Commerce, 1080 Bruxelles" της εικονοκλάστριας Σαντάλ Άκερμαν. Μια ταινία διάρκειας 3 ωρών και 20 λεπτών, η οποία από όταν κυκλοφόρησε το 1975 αναγνωρίστηκε ως ένα ρηξικέλευθο φιλμ πρωτοφανούς ματιάς και πολιτικής δύναμης. Η υπόθεσή του είναι φαινομενικά απλή: αφορά τη ρουτίνα μιας σεξεργάτριας στο πέρας τριών ημερών, καθώς ασχολείται με τις δουλειές του σπιτιού, την ανατροφή του γιου της και την υποδοχή των πελατών όταν εκείνος λείπει. Η ομαλή λειτουργία των καθημερινών ασχολιών της αρχίζει να διαταράσσεται ανεξήγητα, ώσπου τα πράγματα οδηγούνται σε μια αναπάντεχη κλιμάκωση.
Το 2012 το "Jeanne Dielman" βρισκόταν στο νούμερο 36 της κατάταξης ενώ στην 100άδα του Sight & Sound υπάρχει ακόμα μία ταινία της σκηνοθέτριας, το συγκινητικό "News From Home" (1976).
Η ταινία στην Ελλάδα έχει παιχθεί μόνο στις Νύχτες Πρεμιέρας της Αθήνας το 2015 και μετά λίγες μέρες η Άκερμαν έβαλε τέλος στη ζωή της τον Οκτώβριο του 2015 .
Είναι ενδεικτικό της διαφορετικής αντιμετώπισης των γυναικών σκηνοθετών το γεγονός ότι το 2012 μόλις μία ακόμα σκηνοθέτρια να βρισκόταν στη λίστα, η Κλερ Ντενί με το "Beau Travail" (1999). Φέτος, ο αριθμός τους έφτασε τις 11. Η στροφή αυτή οδήγησε απ΄ότι φαίνεται στην «αποπομπή» από την φετινή λίστα του Οργισμένου Ειδώλου (Raging Bull) του Σκορσέζε μιας ταινίας που είχε φτάσει να θεωρείται η καλύτερη της δεκαετίας του ’80, ενδεχομένως όμως να υποβιβάστηκε λόγω υπερχειλίζουσας «τοξικής αρρενωπότητας».
Στη συγκεκριμένη λίστα δεν χώρεσε ούτε μία ταινία του Χάουαρντ Χοκς, του Μπουνιουέλ, του Πολάνσκι (στην αντίστοιχη λίστα των σκηνοθετών πάντως, το Chinatown ανέβηκε είκοσι θέσεις από την προηγούμενη φορά), του Ρομέρ, του Άλτμαν, του Μάλικ, του Λιούμπιτς, του Νίκολας Ρέι, του Χέρτσογκ, του Πολ Τόμας Άντερσον, ακόμα και του Σπίλμπεργκ, μεταξύ άλλων λιγότερο ή περισσότερο κραυγαλέων απουσιών.
Ο Πέκινπα έμοιαζε ξεγραμμένος απ’ την αρχή, όπως και ο Γούντι Άλεν αλλά, όπως και κανένας Έλληνας ούτε βέβαια και ο Αγγελόπουλος.
Η πλήρης διάσταση στις απόψεις μεταξύ της γνώμης του κοινού και των κριτικών μπορεί να γίνει αντιληπτή από το γεγονός ότι στην λίστα αυτή υπάρχουν μόνο 14 ταινίες από την αντίστοιχη λίστα του Empire . Η ιδιαιτερότητα αυτής της λίστας, σχετικά με την σημερινή είναι ότι εκείνη συγκέντρωσε τις ψήφους των έμπειρων συντακτών αλλά και των πολυάριθμων αναγνωστών του ανά τον κόσμο. Γι αυτό άλλωστε στην λίστα αυτή, στο νούμερο 1 βρίσκεται η ταινία Ο Άρχοντας των Δαχτυλιδιών: Η Συντροφιά του Δαχτυλιδιού (Πίτερ Τζάκσον, 2001)
Αυτές διακρίνονται από το πράσινο χρώμα των γραμμάτων τους.
Με κόκκινο χρώμα είναι οι 67 ταινίες που έχω δει, από τις 79 που έχουν προβληθεί κάποτε στην Ελλάδα (84,8%).
1. Jeanne Dielman, 23, quai du Commerce, 1080 Bruxelles (Σαντάλ Άκερμαν, 1975)
2. Ο Δεσμώτης του Ιλίγγου (Άλφρεντ Χίτσκοκ, 1958)
3. Ο Πολίτης Κέιν (Όρσον Γουέλς, 1941)
4. Tokyo Story (Γιασουζίρο Όζου, 1953)
5. Ερωτική Επιθυμία (Γουόνγκ Καρ-Βάι, 2001)
6. 2001: Η Οδύσσεια του Διαστήματος (Στάνλεϊ Κιούμπρικ, 1968)
7. Beau Travail (Κλερ Ντενί, 1998)
8. Οδός Μαλχόλαντ (Ντέιβιντ Λιντς, 2001)
9. Ο Άνθρωπος με την Κινηματογραφική Μηχανή (Ντζίγκα Βερτόφ, 1929)
10. Τραγουδώντας στη Βροχή (Στάνλεϊ Ντόνεν & Τζιν Κέλι, 1951)
11. Sunrise: A Song of Two Humans (Φ. Β. Μούρναου, 1927)
12. Ο Νονός (Φράνσις Φορντ Κόπολα, 1972)
13. Ο Κανόνας του Παιχνιδιού (Ζαν Ρενουάρ, 1939)
14. Η Κλεό Από τις 5 έως τις 7 (Ανιές Βαρντά, 1962)
15. Η Αιχμάλωτος της Ερήμου (Τζον Φορντ, 1956)
16. Meshes of the Afternoon (short 14m Μάγια Ντέρεν & Αλεξάντερ Χάμιντ, 1943)
17. Close-Up Nema-ye Nazdik (Αμπάς Κιαροστάμι, 1989)
18. Περσόνα (Ίνγκμαρ Μπέργκμαν, 1966)
19. Αποκάλυψη Τώρα (Φράνσις Φορντ Κόπολα, 1979)
20. Επτά Σαμουράι (Ακίρα Κουροσάβα, 1954)
= The Passion of Joan of Arc (Καρλ Θέοντορ Ντράγιερ, 1927)
= Late Spring - Banshun (Γιασουζίρο Όζου, 1949)
23. Playtime (Ζακ Τατί, 1967)
24. Κάνε το Σωστό (Σπάικ Λι, 1989)
= Στην Τύχη ο Μπαλταζάρ (Ρομπέρ Μπρεσόν, 1966)
= Η Νύχτα του Κυνηγού (Τσαρλς Λότον, 1955)
27. Shoah (9 hours 26 minutes) (Κλοντ Λανζμάν, 1985)
28. Daisies - Sedmikrásky (Βέρα Χιτίλοβα, 1966)
29. Ο Ταξιτζής (Μάρτιν Σκορσέζε, 1976)
= Ο Καθρέφτης (Αντρέι Ταρκόφσκι, 1975)
= 8½ (Φεντερίκο Φελίνι, 1963)
= Ψυχώ (Άλφρεντ Χίτσκοκ, 1960)
34. Αταλάντη (Ζαν Βιγκό, 1934)
35. Το Τραγούδι του Δρόμου (Στατγιαζίτ Ράι, 1955)
= Τα Φώτα της Πόλης (Τσάρλι Τσάπλιν, 1931)
= M (Φριτζ Λανγκ, 1931)
= Με Κομμένη την Ανάσα (Ζαν-Λικ Γκοντάρ, 1960)
= Σιωπηλός Μάρτυρας (Άλφρεντ Χίτσκοκ, 1954)
41. Κλέφτης Ποδηλάτων (Βιτόριο ντε Σίκα, 1948)
= Ρασομόν (Ακίρα Κουροσάβα, 1950)
43. Στάλκερ (Αντρέι Ταρκόφσκι, 1979)
= Killer of Sheep (Τσαρλς Μπάρνετ, 1977)
45. Στη Σκιά των Τεσσάρων Γιγάντων (Άλφρεντ Χίτκοκ, 1959)
= Η Μάχη του Αλγερίου (Τζίλο Ποντεκόρβο, 1966)
= Μπάρι Λίντον (Στάνλεϊ Κιούμπρικ, 1975)
48. Wanda (Μπάρμπαρα Λόντεν, 1970)
= Ο Λόγος Ordet (Καρλ Τέοντορ Ντράγιερ, 1955)
50. Τα 400 Χτυπήματα (Φρανουά Τριφό, 1959)
= Μαθήματα Πιάνου (Τζέιν Κάμπιον, 1992)
52. News from Home (Σαντάλ Άκερμαν, 1976)
= Ο Φόβος Τρώει τα Σωθικά (Ράινερ Βέρνερ Φασμπίντερ, 1974)
54. Η Γκαρσονιέρα (Μπίλι Γουάιλντερ, 1960)
= Το Θωρηκτό Ποτέμκιν (Σεργκέι Αϊζενστάιν, 1925)
= Sherlock Jr. (Μπάστερ Κίτον, 1924)
= Περιφρόνηση (Ζαν-Λικ Γκοντάρ, 1963)
= Blade Runner (Ρίντλεϊ Σκοτ, 1982)
59. Sans Soleil (Κρις Μαρκέρ, 1983)
60. Daughters of the Dust (Τζούλι Ντας, 1991)
= La Dolce Vita (Φεντερίκο Φελίνι, 1960)
= Moonlight (Μπάρι Τζένκινς, 2016)
63. Καζαμπλάνκα (Μάικλ Κέρτιζ, 1942)
= Τα Καλά Παιδιά (Μάρτιν Σκορσέζε, 1990)
= Ο Τρίτος Άνθρωπος (Κάρολ Ριντ, 1949)
66. Touki Bouki (Ντζιμπρίλ Ντιόπ Μαμπέτι, 1973)
67. The Gleaners and I (Ανιές Βαρντά, 2000)
= Metropolis (Φριτς Λανγκ, 1926)
= Αντρέι Ρουμπλιόφ (Αντρέι Ταρκόβσκι, 1966)
= Τα Κόκκινα Παπούτσια (Μάικλ Πάουελ & Έμερικ Πρεσμπέργκερ, 1948)
= Σταθμός αποχαιρετισμού La Jetée (Κρις Μαρκέρ, 1962)
72. My Neighbour Totoro (Χαγιάο Μιγιαζάκι, 1988)
= Ταξίδι στην Ιταλία (Ρομπέρτο Ροσελίνι, 1954)
= Η Περιπέτεια (Μικελάντζελο Αντονιόνι, 1960)
75. Αυτή Είναι Η Ζωή Μου (Ντάγκλας Σερκ, 1959)
= Επιστάτης Σάνσο (Κένζι Μιζογκούτσι, 1954)
= Ταξίδι στη Χώρα των Θαυμάτων (Χαγιάο Μιγιαζάκι, 2001)
= A Brighter Summer Day (Έντουαρντ Γιάνγκ, 1991)
= Sátántangó 7 ώρες+19m(Μπέλα Ταρ, 1994)
80. Céline and Julie Go Boating (Ζακ Ριβέτ, 1974)
= Μοντέρνοι Καιροί (Τσάρλι Τσάπλιν, 1936)
= Η Λεωφόρος της Δύσης (Μπίλι Γουάιλντερ, 1950)
= A Matter of Life and Death (Μάικλ Πάουελ & Έμερικ Πρεσμπέργκερ, 1946)
84. Μπλε Βελούδο (Ντέιβιντ Λιντς, 1986)
= Ο Τρελός Πιερό (Ζαν-Λικ Γκοντάρ, 1965)
= Histoire(s) du cinéma (Ζαν-Λικ Γκοντάρ, 1988-1998)
= Το Πνεύμα του Μελισσιού (Βίκτορ Ερίθες, 1973)
= Η Λάμψη (Στάνλεϊ Κιούμπρικ, 1980)
= Chungking Express (Γουόνγκ Καρ-Βάι, 1994)
90. Η Άγνωστη Κυρία (Μαξ Οφίλς, 1953)
= Ο Γατόπαρδος (Λουκίνο Βισκόντι, 1962)
= Ουγκέτσου Μονογκατάρι (Κένζι Μιζογκούτσι, 1953)
= Παράσιτα (Μπονγκ Τζουν-Χο)
= Και Ένα... και Δύο... Οικογενειακοί Ρυθμοί Yi Yi (Έντουαρντ Γιάνγκ, 1999)
95. Ένας Καταδικασμένος σε Θάνατο Δραπέτευσε (Ρομπέρ Μπρεσόν, 1956)
= The General (Μπάστερ Κίτον, 1926)
= Κάποτε στη Δύση (Σέρτζιο Λεόνε, 1968)
= Τρέξε! (Τζόρνταν Πιλ, 2017)
= Black Girl (Ουσμάν Σεμπένε, 1965)
100. Τροπική Ασθένεια (Απιτσατπόνγκ Βερεσεθάκουλ, 2004)
Άλλες λίστες που έχω δημοσιεύσει στο παρελθόν.
ΟΙ 100 ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΠΟΧΩΝ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ EMPIRE
ΟΙ 100 ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ ΤΟΥ ΑΙΩΝΑ ΜΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ GUARDIAN- Α΄μέρος.
ΟΙ 100 ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ ΤΟΥ ΑΙΩΝΑ ΜΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ GUARDIAN- B΄μέρος.
ΤΑ 100 ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΑ ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ LES CAHIERS DU CINEMA
ΟΙ 250 ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ
ΟΙ 100 ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ ΚΩΜΩΔΙΕΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΠΟΧΩΝ (α΄μέρος)
ΟΙ 100 ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ ΚΩΜΩΔΙΕΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΠΟΧΩΝ (β΄μέρος)
ΟΙ 10 ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ ΤΟΥ 2020
ΟΙ ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ ΤΗΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑΣ 10ΕΤΙΑΣ
ΟΙ ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ ΤΟΥ 2019 ΚΑΤΑ ΤΗΝ GUARDIAN
ΟΙ ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ ΤΟΥ 2019 ΑΠΟ ΤΟ SIGHT & SOUND
ΟΙ ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ ΤΟΥ 2018
ΟΙ ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ ΤΟΥ 2015
BBC-ΟΙ 100 ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΕΣ ΣΕΙΡΕΣ ΤΟΥ 21ΟΥ ΑΙΩΝΑ
Τα σχόλια δημοσιεύονται μετά από έγκριση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου