Είχα την εντύπωση ότι αυτές οι βόμβες είχαν χρησιμοποιηθεί για πρώτη φορά στην εξέγερση στην Ουγγαρία το 1956.
Όμως κοιτάζοντας σχετικά είδα ότι για πρώτη φορά χρησιμοποιήθηκαν όταν ο κόκκινος στρατός επιτέθηκε στους Φιλανδούς το Νοέμβριο του, 1939 και ο τότε σοβιετικός υπουργός εξωτερικών του Στάλιν, Μολότοφ είχε πει σε ραδιοφωνικό του μήνυμα στο σοβιετικό λαό ότι δεν έριξαν βόμβες στους Φιλανδούς αλλά πανέρια με τρόφιμα, οπότε και οι Φιλανδοί ονόμασαν τις βόμβες που πέταγαν στα σοβιετικά τανκ πικ νικ μολότοφ και κοκτέιλ μολότοφ!
Σχετικά τώρα με την εξέγερση στην Ουγγαρία θυμάμαι όταν ήμουν παιδί, την τρομερή εντύπωση που μου είχε κάνει ένα φυλλάδιο που είχε ο πατέρας μου για αυτήν, γιατί για πρώτη φορά έβλεπα να έχει φωτογραφηθεί εκτέλεση ανθρώπων και λιντσάρισμα.
Χθες προσπαθώντας να ξεκαθαρίσω ένα μεγάλο μέρος από χαρτιά και παλαιά βιβλία του πατέρα μου ξαναβρήκα αυτό το φυλλάδιο.
Ήταν μια ειδική έκδοση 96 σελίδων του περιοδικού LIFE το 1956, με τίτλο Η μάχη των Ούγγρων διά την ελευθερίαν και αναφέρεται στην εξέγερση των Ούγγρων κατά του καθεστώτος και των ρωσικών στρατευμάτων.
Μετά την επικράτηση των κομμουνιστών στην Ουγγαρία ο γενικός γραμματέας του κομμουνιστικού κόμματος Ματίας Ρακόζι, ο επονομαζόμενος μικρός Στάλιν, ανακήρυξε την Ουγγαρία λαϊκή δημοκρατία στις 20 Αυγούστου 1949 και ξεκίνησε μια μεγάλη επιχείρηση εκκαθαρίσεων εναντίον των οπαδών του Τίτο προσθέτοντας το 1952 στις εξουσίες του και το αξίωμα του προέδρου της κυβέρνησης.
Με την αποσταλινοποίηση όμως του 1953 αντικαταστάθηκε από τον μετριοπαθή Ιμρε Νάγκυ οποίος έδωσε γενική αμνηστία, αλλά το 1955 προς γενική δυσαρέσκεια επανήλθε στην εξουσία ο Ρακόζι.
Όμως η χαλάρωση της καταπίεσης την περίοδο διακυβέρνησης από τον Νάγκυ, η εισήγηση του Χρουστσόφ στο 20ο συνέδριο του κομμουνιστικού κόμματος της σοβιετικής ένωσης που καταδικάστηκε ή προσωπολατρία και άρχισε η αποσταλινοποίηση ,οδήγησαν στην εκ νέου απομάκρυνση του Ρακόζι και την αντικατάσταση του από τον Ερνε Γκέρε ο οποίος όμως και αυτός προσπάθησε να συνεχίσει την πολιτική του προκατόχου του και να μην έρθει σε συμβιβασμό με την ομάδα του Νάγκυ .
Στις 23 Οκτωβρίου οι φοιτητές της Βουδαπέστης οργανώνουν μια διαδήλωση με τα αιτήματα αυτά ,αλλά η αστυνομία άρχισε να πυροβολεί τον κόσμο με αποτέλεσμα να αρχίσουν ταραχές.
Η επανάσταση έχει πια αρχίσει.
Μέχρι τις 29 Οκτωβρίου η εξέγερση έχει εξαπλωθεί και στην επαρχία και δημιουργούνται χαρακώματα στην πόλη.
Το άγαλμα ξαναστήθηκε μετά την καταστολή της εξέγερσης και μπορείτε να το δείτε σε σχετικό ποστ που έχω γράψει .
.
Ο Νάγκυ καταφεύγει στην Γιουγκοσλαβική πρεσβεία και ο καρδινάλιος Μιντζέντυ που είχε απελευθερωθεί από τις φυλακές που βρισκόταν μετά την καταδίκη του σε ισόβια το 1949 για κατασκοπία και συνομωσία, κατέφυγε στην Αμερικανική.
Την πρωθυπουργία αναλαμβάνει ο Γενικός Γραμματέας του κομμουνιστικού κόμματος Γιάνος Καντάρ υπουργός Εσωτερικών κατά την δίκη του Μιντζέντυ.
Ο Καντάρ που είχε φυλακιστεί από το καθεστώς Ρακόζι είχε προσχωρήσει στην επανάσταση στις 24 Οκτωβρίου, σχημάτισε κυβέρνηση μόνο με κομμουνιστές, υποσχέθηκε αποκατάσταση της τάξης, μεταρρυθμίσεις, συνεννοήσεις για αποχώρηση των Ρώσων ενώ συγχρόνως ανακάλεσε την αποχώρηση από το σύμφωνο της Βαρσοβίας.
Μετά 2 μέρες σιγεί και ο επαναστατικός ραδιοφωνικός σταθμός και μέχρι τις 15 Νοεμβρίου έχει σταματήσει κάθε αντίσταση στην πόλη και την επαρχία όταν καταρρέει και το τελευταίο οχυρό σε μια νησίδα στον Δούναβη.
Οι εργάτες κηρύσσουν γενική απεργία που παραλύει την χώρα ,η οποία και αναστέλλεται στις 25 Νοεμβρίου όταν η κυβέρνηση διαπραγματεύεται μαζί τους την επιστροφή του Νάγκυ και την αποχώρηση των Ρώσων.
Ο Νάγκυ μετά από διαβεβαιώσεις για την ζωή του έχει εγκαταλείψει την γιουγκοσλαβική πρεσβεία και έχει οδηγηθεί βιαίως στην Ρουμανία όπου το 1958 μετά από μυστική δίκη αυτός ,ο Μάλετερ και μερικοί συνεργάτες του εκτελούνται.
Λιγότερο σημαντικές προσωπικότητες οδηγήθηκαν στην Σοβιετική Ένωση και μερικοί δεν επέστρεψαν ποτέ, ενώ υπολογίζονται σε 10.000 όσοι εξορίστηκαν σε σοβιετικά στρατόπεδα.
Από τους 6 ανταποκριτές και φωτορεπόρτερ του περιοδικού οι 4 κρατήθηκαν προσωρινά από τους Ρώσους και ένας τραυματίστηκε .
Στις μάχες σκοτώθηκε ένας φωτογράφος του Παρί Μάτς ο οποίος πρόλαβε και είπε σε συνάδελφο του«Πάρε τώρα και μια δική μου φωτογραφία!»
Όπου ήταν εφικτό διατηρήθηκαν οι λεζάντες από τις φωτογραφίες που σε ορισμένες περιπτώσεις αναφέρονται σε προηγούμενη η επόμενη φωτογραφία.
Στις υπόλοιπες φωτογραφίες οι λεζάντες είναι δικές μου και αποδίδουν εν συντομία το περιεχόμενο των αρχικών του φυλλαδίου.
Η λεγόμενη εξέγερση δεν ήταν τόσο αθώα, αφού υπάρχουν σοβαρές ενδείξεις ότι ήταν υποκινούμενη. Ωστόσο, η επέμβαση αποτελει μία μελανή σελίδα της σοβιετικής ιστορίας.
ΑπάντησηΔιαγραφήκοιτάζοντας τις φωτογραφίες δύο πράμματα μου έμειναν στο τέλος σαν πρώτη αντίδραση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠως τελικά η φασιστική νοοτροπία ντύνεται όποιον μανδύα τη βολεύει.
Ειδικά οι συλληφθέντες αστυνομικοί, το μάτι του ναζί τόχουνε .
Και πως τουλάχιστο , οι Ούγγροι , γιά όσο κράτησε αυτό, είχαν την ευτυχία να σκοτώσουν ή τουλάχιστο να ξεβρακώσουν τους δοσίλογους.
Αργότερα πίνοντας τον καφέ μου,έγινα χριστιανή.
δ
δείμος του πολίτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήέχω λάθος να πιστεύω πως
οι εξεγέρσεις,από κάπου υποκινούνται πάντα;
Ενίοτε τα κέντρα υποκίνησης μας αρέσουν, ενίοτε πάλι ,όχι.
Και ο Τσε υποκίνησε μία εξέγερση αλλά αυτός μας ήρεσε.(Παραδείγματα και εδώ έχουμε μπόλικα στη νεώτερη ιστορία μας)
Επίσης, "λεγόμενη εξέγερση" δεν υφίσταται με τις φτωχές μου ιστορικές γνώσεις.
Ή είναι εξέγερση, ή είναι γάμος και γιορτή και υπάρχει κάπου και μιά Βασίλω.
Όσο γιά τη "λεγόμενη" θυμίστε μου λίγο ποιός την είπε;
δ
Τι άραγε θέση πήραν οι πολλοί Έλληνες μαχητές του εμφυλίου που ζούσαν στην Ουγγαρία;
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολέμησαν μαζύ ή κατά της μυστικής αστυνομίας;
Εγώ την γνωρίζω..
Απλώς διερωτώμαι για να ψάξουν μερικοί..
Πολύ ενδιαφέροντα τα στοιχεία που παραθέτεις Αθεόφοβε μου. Όταν ήμουν φοιτήτρια (αρχές της δεκαετίας του 70), ένα καλοκαίρι πήγα σ' ένα κολλέγιο στην Αγγλία, έτσι για εξάσκηση στην Αγγλική γλώσσα. Εκεί λοιπόν γνώρισα έναν Ούγγρο (ήταν τότε σαραντάρης), ο οποίος βρισκόταν εκεί κι αυτός για τη γλώσσα. Μου είπε ότι έλαβε μέρος σ' αυτή την εξέγερση και μου διηγόταν τα καθέκαστα. Όσα μου είπε μου έκαναν βαθιά εντύπωση. Τότε συνειδητοποίησα ότι οι Σοβιετικοί συμπεριφέρθηκαν στην Ουγγαρία ως στρατός κατοχής.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈνας γνωστός που έλαβε μέρος σ' αυτή την εξέγερση είναι ο Γιώργος Βασιλείου, ο πρώην Πρόεδρος της Κύπρου. Βρισκόταν εκεί ως παιδί πολιτικών προσφύγων. Οι γονείς του (πατέρας Κϋπριος, μητέρα Ελλαδίτισσα) είχαν λάβει μέρος στην Αντίσταση και μετά στον Εμφύλιο και έτσι αναγκάστηκαν να καταφύγουν στην Ουγγαρία. Διάβασα λοιπόν και σε μια συνέντευξη του την ιστορία της εξέγερσης αυτής.
Καλό σου απόγευμα
Υπάρχει κι αυτό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕνδιαφέροντα τα στοιχεία που μας παραθέτεις Αθεόφοβε. Με έκανες να ψάξω κι εγώ στο ίντερνετ για να ερευνησω την περίοδο εκείνη. Τα περισσότερα συνηγορούν ότι ο στρατός της ΕΣΣΔ ηταν στρατό κατοχής. Επίσης αυτό που λέει η Μερόπη είναι πολυ ενδιαφέρον για τον Βασιλείου. Αυτό σημαίνει ότι όλοι οι κάτοικοι της Ουγγαρίας πλήττονταν από της Σοβιετική κατοχή, ανεξαρτήτου εθνότητας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜορφωτικό το ποστ σου.
Καλο σου βραδυ!
δείμος-
ΑπάντησηΔιαγραφήdemetrat-
gerasimos-
Δεν επίκρατεί Δείμο μου μια επανάσταση μέσα σε ελάχιστο χρόνο αν είναι υποκινούμενη, γιατί η εξουσία θα έχει και αυτή δύναμη και θα αντιδράσει.
Έχει δίκιο η demetrat ότι δεν υπάρχει «λεγόμενη εξέγερση»
Το βιβλίο που παραπέμπει ο Γεράσιμος είναι του Κορνηλιου Καστοριάδη Η Ουγγρική επανάσταση 1956, που μπορείτε να το διαβάσετε ολόκληρο με πρόλογο του Α Στίνα εδώ
http://www.scribd.com/doc/7414387/1976-1956
Από αυτό παραθέτω δύο σχετικές παραγράφους:
Οι εργάτες και η ουγγρική νεολαία πήραν τα όπλα, και ….αποδείξανε ότι η διαφορά μεταξύ εργατών και του «εργατικού κράτους» είναι η διαφορά μεταξύ ζωής και θανάτου.και ότι προτιμούσαν να πεθάνουν πολεμώντας το «εργατικό κράτος» παρά να ζούνε ως εργάτες κάτω από το εργατικό κράτος.
Στην Ουγγαρία όμως, το κίνημα των μαζών ήταν τόσο ισχυρό και τόσο ριζοσπαστικό που μέσα σε λίγες μέρες έκαμε κυριολεκτικά σκόνη και το ΚΚ και ολάκερο τον κρατικό μηχανισμό.
βαρδάκας-
Δεν έχω ιδέα αν και υποψιάζομαι κάτι..
meropi-
ndn-
Πράγματι,όπως λέει και ο ndn,είναι πολύ ενδιαφέρουσα η πρηροφορία αυτή για τον Βασιλείου.
Μήπως η συνέντευξη του υπάρχει στο ιντερνέτ;
Είναι γεγονός ότι οι Σοβιετικοί συμπεριφέρθηκαν σαν στην Ουγγαρία σαν στρατεύματα κατοχής και ήταν το πρώτο ράγισμα του γυαλιού στην άιγλη που είχαν σαν νικητές του ναζισμού μόλις 11 χρόνια πρίν.
ίσως το μινιμάλισα πολύ γιά να συννενοηθώ με το Δείμο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕννοούσα πάντως πως όλες οι επαναστάσεις, έχουν έναν αρχικό ,ηγετικό-καθοδηγητικό-(εξ'ου και καθ' αυτήν τήν έννοια υποκινούμενες)-πυρήνα.
δ
"Ο,τι κι αν κάνει ο άνθρωπος, ό,τι κι αν νιώσει στο μύχιό του, ό,τι κι αν πει, σε κάποιον απευθύνεται, κάποιος τον κοιτάζει, σε κάποια μορφή λογοδοτεί. Τα μεγάλα γεγονότα κάθε ζωής είναι δραματικές στιγμές, όπου η ψυχή, απογυμνωμένη, θεατρίζεται. Κάθε δράμα είναι μασκαρεμένη ή δεδηλωμένη απολογία σε ένα πρόσωπο"
ΑπάντησηΔιαγραφή(Kωστής Παπαγιώργης)
Όταν το «προλεταριάτο εξουσία» δεν εξελιχθεί σε «κοινωνική εξουσία» των αναγκών των ανθρώπων, αποκτά τα χαρακτηριστικά που χαρακτηρίζουν τον όχλο. Στη συγκεκριμένη περίπτωση «Σοβιετικός Αττίλας και το πέρασμα των Ούννων».
Αυτή τη συνέντευξη του Βασιλείου την είχα διαβάσει ή δει στην τηλεόραση (στην Κύπρο) πριν πολλά χρόνια. Έψαξα τώρα στο διαδίκτυο, αλλά δυστυχώς δεν βρήκα τίποτε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ πικρή ιστορία αυτή η επιβολή της επανάστασης στην Ουγγαρία από τη Σοβιετική Ένωση!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο 1979 είχα ταξιδέψει στην Ουγγαρία και τα είχα ακούσει τότε στην ξενάγηση...
Τελικά ο φασισμός είναι πολύχρωμος!
demetrat-
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν έχουν πάντα οι εξεγέρσεις κάποιον αρχηγικό ή καθοδηγητικό πυρήνα.Αυτός μπορεί μπορεί να δημιουργηθεί σε αυτήν και να επικρατήσει αργότερα αλλά δεν έιναι αυτός που την ξεκίνησε.
Η εξέγερση στην Ουγγαρία το 1956 ήταν ενα αυθόρμητο ξέσπασμα όπως το ίδιο ήταν η Παρισινή κόμμούνα ή η εξέγερση στην Γερμανία τον Νεέμβριο του 1918.
Μιχάλης Ρ-
Η πολιτική των Σοβιετικών στην Ουγγαρία ήταν απολύτως κοντόφθαλμη.
Εάν είχαν αποδεχτεί τον μετροπαθή κομμουνιστή Νάγκυ η εξέγερση πιθανώς θα είχε λήξει.Θέλησαν όμως να επιδείξουν ισχύ ώστε αυτό να γίνει μάθημα και για τις άλλες χώρες της επιρροής τους.
marianaonice-
Την ίδια εποχή είχα πάει και εγώ στην Ουγγαρία για πρώτη φορά και τα σχετικά με αυτό το ταξίδι μπορεί να τα διαβάσει κανείς στο λινκ που έχω στην λεζάντα για το άγαλμα του Ρώσσου φρουρού στο άγαλμα της Ελευθερίας.
Πολύ όμορφο φωτορεπορτάζ Αθεόφοβε, μπράβο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι θέσεις του αδιόρθωτου ΚΚΕ για την επανάσταση του 1956:
http://www1.rizospastis.gr/static.do?page=/special/editions/special/afierwmata/imperialistikn_avtepavastasn/page8.jsp&publDate=16/11/2008&id=10282
Το σωστό link:
ΑπάντησηΔιαγραφήΚΚΕ ΓΙΑ ΟΥΓΓΑΡΙΑ 1956
Ώστε αυτή είναι εξέγερση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤότε η δικιά μας (τα πρόσφατα γεγονότα) τι ήταν;
Πολύ καλή δουλειά!
doctor-
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι να πείς...
glam-
Άλλο πράγμα η εξέγερση ενός λαού και άλλο πράγμα 100-200 άτομα να καταστρέφουν καταστήματα και αυτοκίνητα.
εγώ ως γυναίκα και μάλιστα "ψείρα", φτάνω πολύ πιό πίσω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτη στιγμή που δημιουργήθηκε η ανάγκη της έγερσης στο κεφάλι κάποιου ,και βγήκε στο δρόμο.
Ή το ξεστόμισε στην παρέα του.
δ
Εντυπωσιακό υλικό από μία τραγική στιγμή της ιστορίας. Η τρύπα στη σημαία ματώθηκε εκεί για πρώτη φορά. Ας σημειώσουμε ότι όλες αυτές οι χώρες έγιναν κομμουνιστικές επειδή μπήκε ο κόκκινος στρατός. Στην μοναδική χώρα που επιχειρήθηκε ανατροπή με ένοπλη εξέγερση είναι η Ελλάδα. Οπότε φαντάζεστε τι θα γινόταν...
ΑπάντησηΔιαγραφή