ΜΕΝΕ ΘΕΚΕΛ ΦEΡΕΣ

Σας έχει τύχει ποτέ να δείτε κάπου κάποια λέξη, ή φράση και να σπάτε το κεφάλι σας πού στο διάβολο την έχετε ξαναδεί. Αυτό έπαθα και εγώ για τη φράση του τίτλου που δεν μπορούσα να θυμηθώ που την είχα ξαναδεί και τι σημαίνει. Αυτό βέβαια οφειλόταν στο ότι έχω απομακρυνθεί πολλά χρόνια από το σχολείο ,που μας μάθαιναν κάτι τέτοια χρήσιμα πράγματα για την μετέπειτα ζωή μας ,και στις όχι πολύ καλές σχέσεις μου με την Παλαιά Διαθήκη.
Έτσι λοιπόν ψάχνοντας έφτασα στον Προφήτη Δανιήλ και στη Βαβυλώνα.
Διαβάζοντας λοιπόν αρκετά ευσεβή και χριστιανικά κείμενα για τον Δανιήλ έμαθα ότι στα εβραϊκά το όνομά του σημαίνει «ο θεός κριτής και υπερασπιστής μου». Τώρα πως ένα όνομα μπορεί να σημαίνει όλα αυτά ρωτήστε να σας το εξηγήσει εκείνος ο δασύτριχος με την χωρίστρα στο μέσον της σοφής κεφαλής του τηλεοπτικός καλόγερος που ασχολείται με τις προφητείες. Προφανώς θα έχει μελετήσει ιδιαίτερα τον Δανιήλ οποίος θεωρείται ότι είναι ένας από τους τέσσερις μεγάλους προφήτες της Παλαιάς Διαθήκης στην οποία υπάρχει και ιδιαίτερο βιβλίο με το όνομα του.
Βέβαια ένας σικ και πρωτοκλασάτος προφήτης σαν τον Δανιήλ, δεν μπορεί παρά να προέρχεται από βασιλική γενιά άσχετα αν γεννήθηκε στην ταπεινή Άνω Βηθαρά.
Όταν λοιπόν ήταν 8 χρόνων και οι Βαβυλώνιοι κατέκτησαν την Ιερουσαλήμ τον πήραν αιχμάλωτο μαζί με άλλα παιδιά . Από τα παιδιά αυτά μόνο από τρία έχουν μείνει στην ιστορία τα ονόματά τους ,οι γνωστοί πυρίμαχοι 3 παίδες εν καμίνω , ο Ανανίας, ο Αζαρίας και ο Μισαήλ.
Το παιδομάνι αυτό, το πήρε μαζί του ο Ναβουχοδονόσορ για να έχει το κεφάλι του ήσυχο ότι δεν θα του επαναστατήσουν οι κατακτημένοι Ιουδαίοι.
Ο Δανιήλ μεγάλωσε και μορφώθηκε στην αυλή του Ναβουχοδονόσορα ο οποίος και τον ονόμασε Βαλτάσαρ.Ο Ναβουχοδονόσορ έδωσε σαφή εντολή στον αρχιευνούχο του να τρώνε από τα βασιλικά εδέσματα και να πίνουν το κρασάκι του για να είναι καλοθρεμμένοι και ωραίοι ,αλλά ο Δανιήλ δεν ήθελε να μολυνθεί με αυτές τις τροφές των απίστων γιατί ήταν θρησκευόμενο παιδί και βετζετέριαν. Έτσι τα ΄κανε πλακάκια με τον αρχιευνούχο και του απέδειξε ότι τρώγοντας μόνο φασόλια και νερό αυτός θα παραμείνει καλοθρεμμένος και ντούρος γιατί τον τρέφει η προσευχή.
Ο Δανιήλ πάντως εκτός από βετζετέριαν ήταν και σεμνό παιδί αν και οι κακές γλώσσες των Ιουδαίων λέγανε ότι ήταν ευνούχος.

Μάλλον αυτές τις κακοήθειες είχε υπ ΄όψιν του ο αγιογράφος και του έφτιαξε αυτή την χαριτόβρυτη, μάλλον ρωσική αγιογραφία.

.

Ο Ναβουχοδονόσορ που από ότι φαίνεται δεν ήταν βετζετέριαν αλλά φανατικός κοψιδοφάγος, κάποιο βράδυ προφανώς ξεκοιλιάστηκε, και το πρωί ξύπνησε έχοντας δει ένα κακό όνειρο που όμως το είχε ξεχάσει. Φώναξε λοιπόν τους σοφούς της Βαβυλώνας και τους είπε ότι αν δεν του πουν τι όνειρο είδε και τι σημαίνει θα τους αφαλοκόψει όλους. Όπως είναι αυτονόητο σε αυτές τις ιστορίες πριν να τους καθαρίσει ,ο Δανιήλ του το είπε και του το εξήγησε οπότε ο βασιλιάς προσκύνησε τον Δανιήλ και του είπε:

Ο ΘΕΟΣ ΣΑΣ ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΘΕΟΣ ΘΕΩΝ ΚΑΙ ΚΥΡΙΟΣ ΤΩΝ ΒΑΣΙΛΕΩΝ (Δανιήλ 47)
Έτσι λοιπόν ο Δανιήλ έγινε διοικητής της επαρχίας της Βαβυλώνος και αρχιδιοικητής των σοφών.
Μεταξύ των αιχμαλώτων Ιουδαίων ήταν και η Σωσάννα σύζυγος του Ιωακείμ.

Η Σωσάννα μια μέρα,επειδή είχε πλέον αρχίσει να μυρίζει από την απλυσιά, αποφάσισε να κάνει μπάνιο, αλλά για κακή της τύχη δύο πορνόγεροι συμπατριώτες της, πιθανώς οι ίδιοι που διέσυραν τον Δανιήλ σαν ευνούχο, κάνοντας μπανιστήρι τους σηκώθηκε και θέλησαν να την πηδήξουν, με την απειλή ότι εάν δεν τους κάτσει θα την καταγγείλουν για μοιχεία.

Η Σωσσάνα κάνοντας μπάνιο, του Francesco Hayez(1791-1882)

.

Η Σωσάννα γυνή σεμνή και ηθική δεν γούσταρε τις παρτούζες. Οπότε και εκείνοι την κατήγγειλαν και σύμφωνα με τις παραδόσεις της περιοχής ,που διατηρούνται με προσήλωση ατόφιες μέχρι σήμερα, την καταδίκασαν σε θάνατο με λιθοβολισμό ως μοιχαλίδα .
Ο Δανιήλ όμως που από νεαράς ηλικίας είχε αναπτύξει την τέχνη του μπλα- μπλα κατάφερε και την αθώωσε.

Η ιστορία αυτή έχει εμπνεύσει πολλούς συγγραφείς και ζωγράφους.

H Σωσάννα και οι γέροι (1617), του Guercino παρατσούκλι του Giovanni Francesco Barbieri που σημαίνει ο αλλήθωρος(1591-1666)

Η Σωσάννα και οι γέροι (1610) ,της Artemisia Gentileschi (1593-1653) Συλλογή Schönborn , Pommersfelden

.

Μια ωραία πρωία ο Ναβουχοδονόσορ, θαυμάζοντας τον εαυτό του στον καθρέφτη, του ήρθε η φαεινή ιδέα να φτιάξει μια χρυσή εικόνα του εαυτού του και όπως είναι αυτονόητο να ζητήσει από τους αξιωματούχους και το λαό να την προσκυνούν.
Ο Δανιήλ έλειπε σε αποστολή αλλά , ο Ανανίας, ο Αζαρίας και ο Μισαήλ για κακή τους τύχη ήσαν εκεί και όπως καταλαβαίνει ο αναγνώστης δεν την προσκύνησαν, πιστοί πάντα στην θρησκεία τους, με αποτέλεσμα να τους πετάξουν μέσα σ' ένα καμίνι.

Και οι τρεις όμως ήσαν από καλό υλικό, και όχι made in China οπότε και δεν κάηκαν γιατί ο θεός τους έστειλε τον κατάλληλο από την ΕΜΑΚ πυροσβεστών άγγελο που τους τράβηξε μια καλή επάλειψη από Tefal .
Οπότε ο Ναβουχοδονόσορ, ξαναθαύμασε τον θεό τους και τους προβίβασε και αυτούς στα αξιώματα στην Βαβυλώνα και οι πυροσβέστες μας σε προστάτες τους.

Μετά τον Ναβουχοδονόσορα , ο γιος του Βαλτάσαρ, έκανε ένα επίσημο σουαρέ και όπως ο κάθε σωστός οικοδεσπότης που σε αυτές τις περιπτώσεις βγάζει το καλό σερβίτσιο έβγαλε στους καλεσμένους του τα χρυσά σκεύη που είχε βουτήξει ο πατέρας του από τον ναό της Ιερουσαλήμ.

Εκεί όμως που έτρωγαν και έπιναν ένα σκέτο χέρι έγραψε με σπρέι στον τοίχο το εξής γκράφιτι : ΜΕΝΕ ΜΕΝΕ ΘΕΚΕΛ ΟΥ Φ Α Ρ Σ Ι Ν
Ο βασιλιάς ,όπως ήταν επόμενο ,έκλασε μαλλί από τον φόβο του και όπως είναι πάλι επόμενο κάλεσε πάλι τους σοφούς για να του εξηγήσουν τι σημαίνουν αυτά.
Όπως πάλι ξαναματαείναι επόμενο ,την εξήγηση την έδωσε ποιος άλλος ,ο Δανιήλ!
Πάραυτα λοιπόν του εξήγησε ότι :
ΜΕΝΕ σημαίνει ΕΜΕΤΡΗΣΕΝ Ο ΘΕΟΣ ΤΗΝ ΒΑΣΙΛΕΙΑΝ ΣΟΥ ΚΑΙ ΕΤΕΛΕΙΩΣΕΝ ΑΥΤΗΝ
ΘΕΚΕΛ σημαίνει ΕΖΥΓΙΣΘΗΣ ΕΝ ΤΗ ΠΛΑΣΤΙΓΓΙ ΚΑΙ ΕΥΡΕΘΗΣ ΕΛΛΙΠΗΣ
και ΦΕΡΕΣ σημαίνει ΔΙΗΡΕΘΗ Η ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΣΟΥ ΚΑΙ ΕΔΟΘΗ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΜΗΔΟΥΣ ΚΑΙ ΠΕΡΣΑΣ (Δανιήλ 27,28,29)
Την ίδια νύχτα έγινε επιδρομή των Περσών, φονεύτηκε ο Βαλτάσαρ, διέλυσαν το κράτος του και έγινε βασιλιάς ο Δαρείος που ήταν Μήδος.
Μπορεί μεν οι βασιλείς να άλλαζαν αλλά ο Δανιήλ παρέμενε ντούρος και ακλόνητος στην θέση του και μάλιστα πήρε και προαγωγή γεγονός που δεν άρεσε στους άλλους παρατρεχάμενους.
Φρόντισαν λοιπόν να βγάλει ο βασιλιάς ένα διάταγμα που δεν επέτρεπε να κάνει κανείς ιδιαίτερη προσευχή για 30 ημέρες. Όμως το να στερήσεις την προσευχή από τον Δανιήλ ήταν σαν να στερείς από τον Εφραίμ τις κτηματομεσιτικές μπίζνες.
Οι Βαβυλώνιοι εν τω μεταξύ μετά το πάθημα με τους πυρίμαχους παίδες αποφάσισαν ότι, αφού με το καμίνι δεν γίνεται δουλειά ,είναι προτιμότερο και αποτελεσματικότερο μάλλον να πετάνε τους μελλοθάνατους σε ένα λάκκο με λιοντάρια.
Έτσι λοιπόν ο Δανιήλ από σύμβουλος του βασιλιά χάρη στο κάρφωμα που του έκαναν οι άλλοι αυλικοί βρίσκεται μέσα σε ένα λάκκο να κάνει παρέα με μερικά λιοντάρια.

Ο Δανιήλ με τους λέοντες Κατακόμβη Μάσιμο 4ος αιώνας.

Ο Δανιήλ και οι λέοντες Peter Paul Rubens (1615) The National Gallery of Art USA

Ο Δανιήλ εν μέσω των λεόντων από τον -Henry Ossawa Tanner (1859-1937) τον πρώτο Αφροαμερικανό ζωγράφο με διεθνή αναγνώριση.

Ο Δανιήλ με τους λέοντες Howard David Johnson (1954-)
.

Σε αυτό το σημείο της ιστορίας βρήκα ένα ωραίο κείμενο, προφανώς από κάποια εβραϊκή σέχτα, που μας εμφανίζει έναν άλλο προφήτη που δεν τον είχα ξανακούσει τον Χαμπακούκ.
Ο Χαμπακούκ ζούσε στο Ισραήλ όπου κατείχε ένα κομμάτι γης. `Ένα απόγευμα, όταν αυτός και οι εργάτες του τέλειωσαν τη δουλειά στο χωράφι και έτρωγαν το βραδινό τους όλοι μαζί, εκεί που κατάπινε, ένα προφητικό πνεύμα κατέβηκε ξαφνικά στον Χαμπακούκ που κόντεψε να του έλθει κόλπος. Είδε ένα άγγελο που του έλεγε ότι ο Θεός, λόγω του ότι ακόμη δεν υπήρχαν τα παιδιά για delivery, επιθυμούσε ο Χαμπακούκ να πάει ένα μέρος από το φαγητό που έτρωγε στον Προφήτη Δανιήλ, που εκείνη τη στιγμή βρισκόταν μέσα στη φωλιά των λιονταριών, στη Βαβυλώνα και είχε λυσσάξει από την πείνα.
Το ότι ο Χαμπακούκ δεν είχε μηχανάκι και τα εκατοντάδες μίλια μακριά που βρισκόταν, δεν αποτελούσαν πρόβλημα γιατί ο θεός έστειλε πάραυτα από το τμήμα ταχείας δράσεως των αγγέλων ένα άγγελο ο οποίος βούτηξε απ' τα μαλλιά τον Χαμπακούκ και στο πιτς φιτίλι τον προσγείωσε στο λάκκο των λεόντων που ήταν ο Δανιήλ.. Ευτυχώς, πάντως που ο Χαμπακούκ δεν ήταν φαλακρός αλλά και πάλι μου έμεινε η απορία γιατί ο άγγελος δεν έκανε το delivery μόνος του .
Εκεί πάντως οι δύο προφήτες έπιασαν τη συζήτηση ενώ συγχρόνως την τύλωναν για τα καλά, με τα λιοντάρια γύρω τους να γλείφονται αλλά να μην τους πειράζουν.
Μετά το πέρας της συζητήσεως και του τσιμπουσιού ο άγγελος ξαναγύρισε με τον ίδιο τρόπο τον Χαμπακούκ στο σπίτι του, ο βασιλιάς θαύμασε που βρήκε τον Δανιήλ ολόκληρο και χορτάτο, οπότε αυτός επανήλθε στη θέση του και αυτούς που τον κάρφωσαν τους πέταξαν στο λάκκο με τα λιοντάρια τα οποία όπως ήταν ξενηστικωμένα τόσες μέρες δεν άφησαν ούτε κολυμπιθρόξυλο από αυτούς.
Ο Δανιήλ πλέον είχε καθιερωθεί σαν προφήτης και εκτός από τα βασιλικά οράματα έβλεπε θηρία με κέρατα και χωρίς κέρατα , τον θεό δίπλα στο ποτάμι και άλλα τέτοια θεόπνευστα που αιώνες τώρα απασχολούν σοβαρά τους διάφορους επιστήμονες που ασχολούνται με την επιστήμη της θεολογίας.
Τώρα υπάρχουν μερικοί ,με πρώτο τον Πορφύριο (3ος αιώνας μΧ), που λένε ότι οι προφητείες έχουν γραφτεί αφού έγιναν τα γεγονότα και ότι το βιβλίο του Δανιήλ δεν έχει γραφτεί από κανένα ανύπαρκτο Δανιήλ αλλά είναι γραμμένο την εποχή των Μακκαβαίων (167-134π Χ)
Τι να πεις;
Δεν θέλουν να δουν την προφανή ιστορική αλήθεια των θαυμάτων και των προφητιών στο βιβλίο του Δανιήλ που εμφανίζεται μπρος στα μάτια τους!
Φαίνεται ότι έχουν επηρεαστεί από εκείνον τον άπιστο τον Μαρκ Τουέιν που είχε πει:

Η διαφορά ανάμεσα σε ένα θαύμα και ένα γεγονός είναι ακριβώς η διαφορά ανάμεσα σε μια γοργόνα και μια φώκια!

Daniel -Mark Chagall (1887-1985)
.