ΦΑΛΑΚΡΑ ΚΑΙ ΠΑΧΟΣ

Ένα από τα πρώτα θέματα που απασχόλησαν αυτό το μπλογκ ήταν το θέμα της φαλάκρας. Ήταν μάλιστα το δεύτερο πόστ που είχα δημοσιεύσει το 2006 και επαυξημένο και βελτιωμένο (ΦΑΛΑΚΡΑΣ ΕΓΚΩΜΙΟΝ !)  το ξαναδημοσίευσα το 2017.
Πρόσφατα μάλιστα δημοσίευσα ένα ακόμα αξιοσημείωτο άρθρο με τίτλο Η ΓΟΗΤΕΙΑ ΤΗΣ ΦΑΛΑΚΡΑΣ !
Το πρόβλημα όμως της φαλάκρας δεν αφορά μόνο το δικό μου γυμνό κρανίο, αλλά και το κρανίο εκατομμυρίων άλλων ανδρών στον κόσμο.
Έτσι με απόλαυση διάβασα το επίκαιρο, απολαυστικό  και εμβριθές άρθρο του Κώστα Γιαννακίδη με τίτλο Η θυσία των φαλακρών.
Το σημαντικό αυτό άρθρο θίγει επίσης και το δεύτερο σημαντικό πρόβλημα επίσης που απασχολεί επίμονα και βασανιστικά άνδρες και γυναίκες, το πάχος.
Για τον λόγο αυτό και το αναδημοσιεύω ολόκληρο.

 Δεν θυμάμαι πότε ήταν η τελευταία φορά που έπιασα χτένα στα χέρια μου. Σίγουρα είχαμε δραχμές. Και βλέπω τις διαφημίσεις των σαμπουάν με την απάθεια που παρακολουθώ τα σποτ για σερβιέτες ή προϊόντα μακιγιάζ. Το προϊόν δεν με αφορά. Βέβαια δεν μπορώ να ταυτιστώ με τον Κριστιάνο Ρονάλντο που διαφημίζει ένα σαμπουάν κατά της πιτυρίδας. Αλλά βρίσκω τον δρόμο προς την παρηγοριά. Ο Κριστιάνο μπορεί να έχει πιτυρίδα. Εγώ όμως δεν χρειάζεται να κοιτάζω με αγωνία τους ώμους μου. Πέρασα, φυσικά, μια περίοδο κατά την οποία βασανίστηκα με διάφορα σκευάσματα. Το κεφάλι μου έγινε φαιό νταμάρι που δοκιμάζονταν τα πάντα. Χημεία και τέρατα.

Ειδικά το καλοκαίρι, φοβόμουν μήπως εκεί που κολυμπάω έρθει το φουσκωτό της Greenpeace και με μαζέψουν για μόλυνση. Τότε έλεγα, δεν μπορεί, η επιστήμη εξελίσσεται με γεωμετρική πρόοδο, οι άνθρωποι ανακαλύπτουν θεραπεία για τις πιο σοβαρές ασθένειες, σηκώνουν ανθρώπους που είναι με το ένα πόδι στον τάφο. Και δεν μπορούν να βρουν κάτι αποτελεσματικό για τη φαλάκρα; Ναι, δεν μπορούν. Ρώτησα και έμαθα. Ακόμη δεν έχουν καταφέρει να αναλύσουν τον τρόπο με τον οποίο γεννιούνται οι τρίχες. Τώρα προσπαθούν να δουλέψουν πάνω σε εξατομικευμένες λύσεις, βασισμένες στο DNA.

 Συνεπώς αν δείτε τον Τζεφ Μπέζος με μαλλιά, να ξέρετε ότι βρέθηκε λύση για τη φαλάκρα, αλλά δεν αφορά εσάς.
Στην έρευνα κατά της φαλάκρας πέφτουν πολλά λεφτά. Οι εταιρείες επενδύουν τα μαλλιά της κεφαλής τους (Δελφινάριο, το ξέρω). Γιατί εκτιμούν ότι έτσι και βγάλουν φάρμακο στην αγορά η φαλάκρα θα τους πληρώσει καλύτερα από τον καρκίνο. Ωστόσο η μεγαλύτερη φαρμακευτική μπίζνα του 2023 αναμένεται να είναι άλλη: το φάρμακο της «Eli Lilly» για την απώλεια βάρους. Σύμφωνα με σοβαρές εκτιμήσεις της αγοράς, μόνο τον πρώτο χρόνο οι πωλήσεις θα υπερβούν τα 48 δισ. δολάρια. (To προηγούμενο ρεκόρ ανήκει σε σκεύασμα για την αρθρίτιδα που έκανε τζίρο 20 δισ. σε έναν χρόνο.) Το φάρμακο για την απώλεια βάρους είναι ενέσιμο. Χρειάζεσαι μία ένεση τον μήνα που θα κοστίζει, στις ΗΠΑ, 1.500 δολάρια. Αν αγοράσεις το ετήσιο πακέτο, θα σου βγαίνει κάπου στις 13.000. Η δραστική ουσία θα σου κόψει την όρεξη πειράζοντας κάπως τις ορμόνες, ενώ θα βελτιώσει τον μηχανισμό με τον οποίο ο οργανισμός διασπά τη ζάχαρη και το λίπος. Δεν ακούγεται υπέροχο; Και εύκολο! Είσαι στον καναπέ με junk food και μπίρες, αλλά έχεις ήδη βάλει στον οργανισμό σου την ουσία που δεν θα επιτρέψει στην κοιλιά να φουσκώσει. Και επειδή θα τρως λιγότερα ποπ κορν, κάτι που σίγουρα θα επηρεάσει τη διάθεσή σου, θα ζητήσεις από τον γιατρό να σου διπλασιάσει τη δόση στο Xanax ή στο Prozac. Θα τα παίρνεις πρωί μαζί με το συμπλήρωμα βιταμινών, πλούσιο σε σίδηρο και ιχνοστοιχεία. Ούτε τζόκινγκ, ούτε γυμναστήριο.
Και τώρα θα σας πω κάτι που είναι φριχτά κλισέ, αλλά δυστυχώς στέκει. Ο δυτικός κόσμος θα δώσει 48 δισ. δολάρια μέσα σε έναν χρόνο μόνο και μόνο για να αδυνατίσει και να βγαίνει πιο κομψός στο Instagram. Ξέρω ότι δεν υπάρχει περίπτωση αυτά τα χρήματα να πήγαιναν στην Αφρική, αλλά το φαντάζομαι με την αφέλεια παιδιού που ζωγραφίζει ροζ συννεφάκια για να πετάξει το περιστέρι της ειρήνης. Μόνο τα χρήματα που ξοδεύει η Δύση για τη σιλουέτα και τη διάθεσή της θα ήταν αρκετά για να επιτρέψουν στην Αφρική να βγάζει πιο εύκολα το ψωμί της, στη βάση σύγχρονης και βιώσιμης ανάπτυξης. Ναι, μόνο με τη δίαιτα και την ψυχική διάθεση. Οι φαλακροί μπορούμε να περιμένουμε μέχρι να χορτάσει και ο τελευταίος άνθρωπος στον κόσμο.
 
Τα σχόλια δημοσιεύονται μετά από έγκριση.