Όπως
είναι γνωστό η ιστορία γράφεται από τους νικητές.
Τελικά βέβαια, με την πάροδο των ετών, αρχίζει να μαθαίνεται η πραγματική ιστορία μιας εποχής και έτσι φωτίζεται ταυτόχρονα και η αιτία πολλών γεγονότων που συμβαίνουν στην εποχή μας.
Στην νίκη των συμμάχων κατά των Ναζί θεωρείται γενικώς πως η συμβολή της Σοβιετικής Ένωσης ήταν καθοριστική.
Αξίζει λοιπόν να δούμε πως επιτεύχθηκε αυτή η νίκη και ποιοι συνέβαλλαν σε αυτή αλλά και ποιο ήταν το κόστος της σε ανθρώπους.
Πριν δύο χρόνια γιορτάστηκε η 75η επέτειος της σοβιετικής νίκης κατά της ναζιστικής Γερμανίας κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, με την παρέλαση χιλιάδων στρατιωτών στην Κόκκινη Πλατεία.
Η Σοβιετική Ένωση κατέγραψε τον βαρύτερο απολογισμό σε νεκρούς σε αυτόν τον πόλεμο.
Μετά το τέλος του, το 1946, ο Στάλιν, ως αρχιστράτηγος, έκανε λόγο για 7 εκατομμύρια Σοβιετικούς που σκοτώθηκαν στα πεδία των μαχών του. Μετά τον θάνατό του, ο απολογισμός των νεκρών του πολέμου, από τον Νικήτα Χρουστσόφ, τριπλασιάσθηκε στα 20 εκατομμύρια και οι τεράστιες αυτές απώλειες αποδόθηκαν, μετά την αποσταλινοποίηση σε ανικανότητα του Στάλιν.
Το άνοιγμα των αρχείων στην περίοδο τον Μιχαήλ Γκορμπατσόφ οδήγησε σε νέα αναθεώρηση: 26,6 εκατομμύρια νεκροί, ανάμεσά τους 12 εκατομμύρια στρατιώτες και 14,6 εκατομμύρια πολίτες.
Ο λιμός κατά την διάρκεια της πολιορκίας του Λένινγκραντ προκάλεσε μέχρι και 1 εκατομμύριο νεκρούς. Η μάχη του Στάλινγκραντ προσέθεσε επίσης περισσότερους από 1 εκατομμύριο νεκρούς στην σοβιετική πλευρά.
Τελικά βέβαια, με την πάροδο των ετών, αρχίζει να μαθαίνεται η πραγματική ιστορία μιας εποχής και έτσι φωτίζεται ταυτόχρονα και η αιτία πολλών γεγονότων που συμβαίνουν στην εποχή μας.
Στην νίκη των συμμάχων κατά των Ναζί θεωρείται γενικώς πως η συμβολή της Σοβιετικής Ένωσης ήταν καθοριστική.
Αξίζει λοιπόν να δούμε πως επιτεύχθηκε αυτή η νίκη και ποιοι συνέβαλλαν σε αυτή αλλά και ποιο ήταν το κόστος της σε ανθρώπους.
Πριν δύο χρόνια γιορτάστηκε η 75η επέτειος της σοβιετικής νίκης κατά της ναζιστικής Γερμανίας κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, με την παρέλαση χιλιάδων στρατιωτών στην Κόκκινη Πλατεία.
Η Σοβιετική Ένωση κατέγραψε τον βαρύτερο απολογισμό σε νεκρούς σε αυτόν τον πόλεμο.
Μετά το τέλος του, το 1946, ο Στάλιν, ως αρχιστράτηγος, έκανε λόγο για 7 εκατομμύρια Σοβιετικούς που σκοτώθηκαν στα πεδία των μαχών του. Μετά τον θάνατό του, ο απολογισμός των νεκρών του πολέμου, από τον Νικήτα Χρουστσόφ, τριπλασιάσθηκε στα 20 εκατομμύρια και οι τεράστιες αυτές απώλειες αποδόθηκαν, μετά την αποσταλινοποίηση σε ανικανότητα του Στάλιν.
Το άνοιγμα των αρχείων στην περίοδο τον Μιχαήλ Γκορμπατσόφ οδήγησε σε νέα αναθεώρηση: 26,6 εκατομμύρια νεκροί, ανάμεσά τους 12 εκατομμύρια στρατιώτες και 14,6 εκατομμύρια πολίτες.
Ο λιμός κατά την διάρκεια της πολιορκίας του Λένινγκραντ προκάλεσε μέχρι και 1 εκατομμύριο νεκρούς. Η μάχη του Στάλινγκραντ προσέθεσε επίσης περισσότερους από 1 εκατομμύριο νεκρούς στην σοβιετική πλευρά.
Η
Σοβιετική Ένωση δεν είχε καμιά διάθεση να εμπλακεί στον πόλεμο και γι αυτό στις 23 Αυγούστου 1939, στη Μόσχα ο
υπουργός Εξωτερικών της ναζιστικής Γερμανίας Γιοάχιμ φον
Ρίμπεντροπ και ο υπουργός Εξωτερικών της Σοβιετικής Ένωσης Βιατσεσλάβ
Μιχαήλοβιτς Μολότοφ, υπέγραφαν το περίφημο Γερμανοσοβιετικό Σύμφωνο μη
Επίθεσης ή αλλιώς Σύμφωνο Μολότοφ – Ρίμπεντροπ. Λίγες μέρες αργότερα, στις
31 Αυγούστου, τη συνθήκη αυτή επικύρωσε το Ανώτατο Σοβιέτ.
Το 1946 αποκαλύφτηκε στον δυτικό Τύπο και επιβεβαιώθηκε στην συνέχεια το 1993 με τον αποχαρακτηρισμό των σοβιετικών αρχείων, ότι υπήρχε συμφωνία μεταξύ ναζί και κομμουνιστών με την οποία προβλεπόταν ο διαμελισμός της Πολωνίας. Επίσης, προβλεπόταν να περιέλθουν οι Bαλτικές χώρες στη σοβιετική επιρροή, εκτός της Λιθουανίας. Υπό σοβιετικό έλεγχο, επίσης, θα έμεναν η Φιλανδία και η Ρουμανία.
Στο ποστ μου Α΄ ΠΟΛΩΝΙΑ-ΕΝΑ ΤΑΞΙΔΙ ΣΕ ΜΙΑ ΓΟΗΤΕΥΤΙΚΗ ΧΩΡΑ έχω δημοσιεύσει χάρτες που δείχνουν τις συνεχείς αλλαγές συνόρων που έχει υποστεί αυτή η πολύπαθη χώρα.
Το 1946 αποκαλύφτηκε στον δυτικό Τύπο και επιβεβαιώθηκε στην συνέχεια το 1993 με τον αποχαρακτηρισμό των σοβιετικών αρχείων, ότι υπήρχε συμφωνία μεταξύ ναζί και κομμουνιστών με την οποία προβλεπόταν ο διαμελισμός της Πολωνίας. Επίσης, προβλεπόταν να περιέλθουν οι Bαλτικές χώρες στη σοβιετική επιρροή, εκτός της Λιθουανίας. Υπό σοβιετικό έλεγχο, επίσης, θα έμεναν η Φιλανδία και η Ρουμανία.
Στο ποστ μου Α΄ ΠΟΛΩΝΙΑ-ΕΝΑ ΤΑΞΙΔΙ ΣΕ ΜΙΑ ΓΟΗΤΕΥΤΙΚΗ ΧΩΡΑ έχω δημοσιεύσει χάρτες που δείχνουν τις συνεχείς αλλαγές συνόρων που έχει υποστεί αυτή η πολύπαθη χώρα.
Μέχρι την επιχείρηση Μπαρμπαρόσα τον Ιούνιο 1941, όταν
επιτέθηκε στην Σοβιετική Ένωση ο Χίτλερ, το βάρος του πολέμου το σήκωνε
μόνη της η Αγγλία, μιας και οι ΗΠΑ ήταν ουδέτερες μέχρι το Περλ Χάρμπορ, τον
Δεκέμβριο 1941, που μπήκαν και αυτές στον πόλεμο.
Περί
τα 80 εκατομμύρια πολιτών της ΕΣΣΔ ή δια της βίας ενσωματωμένων χωρών, όπως οι
βαλτικές χώρες, έζησαν υπό ναζιστική κατοχή. Και συνολικά 1,24 εκατομμύριο
άνθρωποι υπηρέτησαν στον γερμανικό στρατό, ανάμεσά τους 400.000 Ρώσοι, 250.000
Ουκρανοί, 150.000 Λετονοί, 90.000 Εσθονοί και 70.000 Λευκορώσοι, σύμφωνα με τον
ιστορικό Βίκτορ Γκαβρίλοφ της Στρατιωτικής Ακαδημίας των Ρωσικών Ενόπλων
Δυνάμεων.
Η συμμετοχή στον Γερμανικό στρατό των παραπάνω πληθυσμών, μπορεί να εξηγηθεί από την προηγούμενη αντιμετώπιση που είχαν από τους σοβιετικούς, όπως γράφω στο ποστ μου ΝΑΖΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΟΥΚΡΑΝΙΑ
Με την συμμετοχή των ΗΠΑ στον πόλεμο η Σοβιετική Ένωση δέχθηκε σημαντική βοήθεια από αυτές σε υλικό διαβιβάσεων, αλουμίνιο και τυποποιημένα τρόφιμα. Χάρη στη βοήθεια αυτή, οι Σοβιετικοί απέκρουσαν τη χειμερινή επίθεση κατά της Μόσχας.
Η συμμετοχή στον Γερμανικό στρατό των παραπάνω πληθυσμών, μπορεί να εξηγηθεί από την προηγούμενη αντιμετώπιση που είχαν από τους σοβιετικούς, όπως γράφω στο ποστ μου ΝΑΖΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΟΥΚΡΑΝΙΑ
Με την συμμετοχή των ΗΠΑ στον πόλεμο η Σοβιετική Ένωση δέχθηκε σημαντική βοήθεια από αυτές σε υλικό διαβιβάσεων, αλουμίνιο και τυποποιημένα τρόφιμα. Χάρη στη βοήθεια αυτή, οι Σοβιετικοί απέκρουσαν τη χειμερινή επίθεση κατά της Μόσχας.
Με
το πρόγραμμα
Lend-Lease, επίσης οι ΗΠΑ παρέδωσαν στη Σοβιετική Ένωση από την 1η
Οκτωβρίου 1941 έως τις 31 Μαΐου 1945 τα ακόλουθα:
427.284 φορτηγά, 13.303 οχήματα μάχης, 35.170 μοτοσικλέτες, 2.328 οχήματα υπηρεσίας πυρομαχικών, 2.670.371 τόνους προϊόντων πετρελαίου, που αντιστοιχούσαν στο 57% των αεροπορικών καυσίμων υψηλών οκτανίων, 4.478.116 τόνους τροφίμων (κονσέρβες κρέατος, ζάχαρη, αλεύρι, αλάτι κ.λπ.), 1.911 ατμομηχανές, 66 ντίζελ μηχανές τρένου, 9.920 αυτοκίνητα, 1.000 βαρέα φορτηγά, 35 φορτηγά βαρέων μηχανημάτων. Τα παρεχόμενα είδη πυρομαχικών (πυρομαχικά, βλήματα πυροβολικού, νάρκες, διάφορα εκρηκτικά) ανήλθαν στο 53% των συνολικών εγχώριων αναγκών. Ένα χαρακτηριστικό στοιχείο της τεράστιας συμμετοχής των ΗΠΑ στην ανάπτυξη των σοβιετικών υποδομών ήταν η μεταφορά ενός ολόκληρου εργοστασίου ελαστικών που αφαιρέθηκε συμπαγές από το εργοστάσιο της Ford Company’s River Rouge Plant και μεταφέρθηκε στην ΕΣΣΔ! Η χρηματική αξία των προμηθειών και των υπηρεσιών το 1947 ανήλθε σε περίπου 11 δισεκατομμύρια δολάρια(αξία 1947 δηλ. περίπου 1,2 τρις σημερινά)
Γράφει ο Νικήτα Χρουστσόφ σχετικά με την "ιμπεριαλιστική" βοήθεια Lend-Lease στα απομνημονεύματά του: «Θα ήθελα να μιλήσω με κάθε ειλικρίνεια για τις απόψεις του Στάλιν για το εάν ο Κόκκινος Στρατός και η Σοβιετική Ένωση θα μπορούσαν να είχαν αντιμετωπίσει τη ναζιστική Γερμανία και να επιζήσουν από τον πόλεμο χωρίς βοήθεια από τις Ηνωμένες Πολιτείες και τη Βρετανία. Ο Στάλιν επανέλαβε πολλές φορές όταν συζητούσαμε ελεύθερα μεταξύ μας ότι “αν δεν μας είχαν βοηθήσει οι Ηνωμένες Πολιτείες, δεν θα είχαμε κερδίσει τον πόλεμο”».
Αλλά και ο αιμοσταγής Σοβιετικός δικτάτορας Ιωσήφ Στάλιν στη Διάσκεψη της Τεχεράνης το 1943, αναγνώρισε δημόσια τη σημασία των αμερικανικών προσπαθειών, κατά τη διάρκεια ενός δείπνου στη διάσκεψη: «Χωρίς αμερικανικές μηχανές τα Ηνωμένα Έθνη δεν θα μπορούσαν ποτέ να είχαν κερδίσει τον πόλεμο».
Αλλά και η συμβολή της Μεγάλης Βρετανίας προς τη Σοβιετική Ένωση δεν ήταν μικρή. Τον Ιούνιο του 1941, μέσα σε λίγες εβδομάδες από τη γερμανική εισβολή στην ΕΣΣΔ, υπεγράφη η Αγγλοσοβιετική Συμφωνία και η πρώτη βρετανική νηοπομπή βοήθειας ξεκίνησε διαπλέοντας την επικίνδυνη Αρκτική θάλασσα προς το Μούρμανσκ, όπου κατέπλευσε τον Σεπτέμβριο. Μετέφερε 40 Hawker Hurricanes μαζί με 550 μηχανικούς και πιλότους της αγγλοσοβιετικής επιχείρησης Benedict, που προορίζονταν για την αεράμυνα του λιμανιού και την εκπαίδευση Σοβιετικών πιλότων. Η αποστολή ήταν η πρώτη από πολλές προς το Μούρμανσκ και το Αρχαγγέλσκ – οι οποίες πήραν το όνομα νηοπομπές της Αρκτικής. Επιστρέφοντας τα πλοία, μετέφεραν τον χρυσό με τον οποίο η ΕΣΣΔ πλήρωνε τις ΗΠΑ.
Σε άρθρο του ο Πούτιν για τα 75 χρόνια της σοβιετικής νίκης έγραψε, προσπαθώντας μάλλον να υποβαθμίσει την συμμαχική βοήθεια:
Θα είμαστε επίσης πάντα ευγνώμονες για τη βοήθεια που παρείχαν οι Σύμμαχοι στον Κόκκινο Στρατό σε πυρομαχικά, πρώτες ύλες, τρόφιμα και εξοπλισμό. Και αυτή η βοήθεια ήταν σημαντική – περίπου το 7% της συνολικής στρατιωτικής παραγωγής της Σοβιετικής Ένωσης.
Χωρίς να αναφέρει βέβαια ότι η γερμανική επίθεση αποστέρησε τους πρώτους μήνες τη Ρωσία από το 42% των αρόσιμων εδαφών της, η παραγωγή τροφίμων στις κολεκτιβοποιημένες φάρμες της έπεσε κατά 40%, πάνω από τα μισά άλογα και κτήνη εξοντώθηκαν ή χάθηκαν σε εδάφη που έλεγχαν οι εισβολείς, καθώς και τα περισσότερα από τα ζώα παραγωγής κρέατος, γαλακτοκομικών και μαλλιού. Στην ουσία ο ρωσικός λαός και στρατός θα πεινούσε πολύ χωρίς την ξένη βοήθεια.
Υποστηρίζει δε, αποδομώντας την ιστορική αλήθεια, πως η Πολωνία, η Εσθονία, η Λετονία, η Λιθουανία και η Ουκρανία θα πρέπει να ευγνωμονούν τους “απελευθερωτές” και “προστάτες τους” !
427.284 φορτηγά, 13.303 οχήματα μάχης, 35.170 μοτοσικλέτες, 2.328 οχήματα υπηρεσίας πυρομαχικών, 2.670.371 τόνους προϊόντων πετρελαίου, που αντιστοιχούσαν στο 57% των αεροπορικών καυσίμων υψηλών οκτανίων, 4.478.116 τόνους τροφίμων (κονσέρβες κρέατος, ζάχαρη, αλεύρι, αλάτι κ.λπ.), 1.911 ατμομηχανές, 66 ντίζελ μηχανές τρένου, 9.920 αυτοκίνητα, 1.000 βαρέα φορτηγά, 35 φορτηγά βαρέων μηχανημάτων. Τα παρεχόμενα είδη πυρομαχικών (πυρομαχικά, βλήματα πυροβολικού, νάρκες, διάφορα εκρηκτικά) ανήλθαν στο 53% των συνολικών εγχώριων αναγκών. Ένα χαρακτηριστικό στοιχείο της τεράστιας συμμετοχής των ΗΠΑ στην ανάπτυξη των σοβιετικών υποδομών ήταν η μεταφορά ενός ολόκληρου εργοστασίου ελαστικών που αφαιρέθηκε συμπαγές από το εργοστάσιο της Ford Company’s River Rouge Plant και μεταφέρθηκε στην ΕΣΣΔ! Η χρηματική αξία των προμηθειών και των υπηρεσιών το 1947 ανήλθε σε περίπου 11 δισεκατομμύρια δολάρια(αξία 1947 δηλ. περίπου 1,2 τρις σημερινά)
Γράφει ο Νικήτα Χρουστσόφ σχετικά με την "ιμπεριαλιστική" βοήθεια Lend-Lease στα απομνημονεύματά του: «Θα ήθελα να μιλήσω με κάθε ειλικρίνεια για τις απόψεις του Στάλιν για το εάν ο Κόκκινος Στρατός και η Σοβιετική Ένωση θα μπορούσαν να είχαν αντιμετωπίσει τη ναζιστική Γερμανία και να επιζήσουν από τον πόλεμο χωρίς βοήθεια από τις Ηνωμένες Πολιτείες και τη Βρετανία. Ο Στάλιν επανέλαβε πολλές φορές όταν συζητούσαμε ελεύθερα μεταξύ μας ότι “αν δεν μας είχαν βοηθήσει οι Ηνωμένες Πολιτείες, δεν θα είχαμε κερδίσει τον πόλεμο”».
Αλλά και ο αιμοσταγής Σοβιετικός δικτάτορας Ιωσήφ Στάλιν στη Διάσκεψη της Τεχεράνης το 1943, αναγνώρισε δημόσια τη σημασία των αμερικανικών προσπαθειών, κατά τη διάρκεια ενός δείπνου στη διάσκεψη: «Χωρίς αμερικανικές μηχανές τα Ηνωμένα Έθνη δεν θα μπορούσαν ποτέ να είχαν κερδίσει τον πόλεμο».
Αλλά και η συμβολή της Μεγάλης Βρετανίας προς τη Σοβιετική Ένωση δεν ήταν μικρή. Τον Ιούνιο του 1941, μέσα σε λίγες εβδομάδες από τη γερμανική εισβολή στην ΕΣΣΔ, υπεγράφη η Αγγλοσοβιετική Συμφωνία και η πρώτη βρετανική νηοπομπή βοήθειας ξεκίνησε διαπλέοντας την επικίνδυνη Αρκτική θάλασσα προς το Μούρμανσκ, όπου κατέπλευσε τον Σεπτέμβριο. Μετέφερε 40 Hawker Hurricanes μαζί με 550 μηχανικούς και πιλότους της αγγλοσοβιετικής επιχείρησης Benedict, που προορίζονταν για την αεράμυνα του λιμανιού και την εκπαίδευση Σοβιετικών πιλότων. Η αποστολή ήταν η πρώτη από πολλές προς το Μούρμανσκ και το Αρχαγγέλσκ – οι οποίες πήραν το όνομα νηοπομπές της Αρκτικής. Επιστρέφοντας τα πλοία, μετέφεραν τον χρυσό με τον οποίο η ΕΣΣΔ πλήρωνε τις ΗΠΑ.
Σε άρθρο του ο Πούτιν για τα 75 χρόνια της σοβιετικής νίκης έγραψε, προσπαθώντας μάλλον να υποβαθμίσει την συμμαχική βοήθεια:
Θα είμαστε επίσης πάντα ευγνώμονες για τη βοήθεια που παρείχαν οι Σύμμαχοι στον Κόκκινο Στρατό σε πυρομαχικά, πρώτες ύλες, τρόφιμα και εξοπλισμό. Και αυτή η βοήθεια ήταν σημαντική – περίπου το 7% της συνολικής στρατιωτικής παραγωγής της Σοβιετικής Ένωσης.
Χωρίς να αναφέρει βέβαια ότι η γερμανική επίθεση αποστέρησε τους πρώτους μήνες τη Ρωσία από το 42% των αρόσιμων εδαφών της, η παραγωγή τροφίμων στις κολεκτιβοποιημένες φάρμες της έπεσε κατά 40%, πάνω από τα μισά άλογα και κτήνη εξοντώθηκαν ή χάθηκαν σε εδάφη που έλεγχαν οι εισβολείς, καθώς και τα περισσότερα από τα ζώα παραγωγής κρέατος, γαλακτοκομικών και μαλλιού. Στην ουσία ο ρωσικός λαός και στρατός θα πεινούσε πολύ χωρίς την ξένη βοήθεια.
Υποστηρίζει δε, αποδομώντας την ιστορική αλήθεια, πως η Πολωνία, η Εσθονία, η Λετονία, η Λιθουανία και η Ουκρανία θα πρέπει να ευγνωμονούν τους “απελευθερωτές” και “προστάτες τους” !
Τα σχόλια δημοσιεύονται μετά από έγκριση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου