Μετά την δικτατορία, οι
διατελέσαντες στην Ελλάδα τον προηγούμενο αιώνα πρωθυπουργοί, ήταν άτομα με
ευρύτερη παιδεία και γλωσσομάθεια. Έτσι
μπορούσαν να σταθούν και να συνομιλούν ως ισότιμοι με ηγέτες άλλων πολύ ισχυρότερων
από την Ελλάδα κρατών
Στην σύγχρονη δε εποχή στον αιώνα μας, οι επαφές μεταξύ των διαφόρων ηγετών είναι πολύ πιο συχνές και σε πολλά θέματα η σχέση που έχει αναπτυχθεί μεταξύ τους μπορεί να έχει μεγάλη επίδραση για την χώρα του καθενός.
Αναγκαία λοιπόν προϋπόθεση γι΄αυτό είναι η καλή και σωστή χρήση της ευρύτερα σήμερα χρησιμοποιούμενης ξένης γλώσσας μιας lingua franca δηλαδή , μίας κοινής γλώσσας με την οποία μπορούν να συνεννοούνται άτομα με διαφορετική μητρική γλώσσα.
με τα γαλλικά και τα γερμανικά να είναι οι επόμενες σε δεύτερη μοίρα.
Είναι πρόσφατη η τραυματική εμπειρία που είχαμε ως Έλληνες με την εικόνα πρωθυπουργού, όπως ο Τσίπρας να χαμογελάει αμήχανα στον Κλίντον γιατί σαφώς δεν καταλάβαινε γρι τι του έλεγε!
Στην σύγχρονη δε εποχή στον αιώνα μας, οι επαφές μεταξύ των διαφόρων ηγετών είναι πολύ πιο συχνές και σε πολλά θέματα η σχέση που έχει αναπτυχθεί μεταξύ τους μπορεί να έχει μεγάλη επίδραση για την χώρα του καθενός.
Αναγκαία λοιπόν προϋπόθεση γι΄αυτό είναι η καλή και σωστή χρήση της ευρύτερα σήμερα χρησιμοποιούμενης ξένης γλώσσας μιας lingua franca δηλαδή , μίας κοινής γλώσσας με την οποία μπορούν να συνεννοούνται άτομα με διαφορετική μητρική γλώσσα.
με τα γαλλικά και τα γερμανικά να είναι οι επόμενες σε δεύτερη μοίρα.
Είναι πρόσφατη η τραυματική εμπειρία που είχαμε ως Έλληνες με την εικόνα πρωθυπουργού, όπως ο Τσίπρας να χαμογελάει αμήχανα στον Κλίντον γιατί σαφώς δεν καταλάβαινε γρι τι του έλεγε!
Δεν ξέρω, και το ελπίζω, γιατί μια τέτοια εικόνα έχω σχηματίσει στο
μυαλό μου τα τελευταία χρόνια, πως έστω και αργά ο Τσίπρας κατάλαβε την
ανεπάρκεια του και προσπάθησε εκ των υστέρων να αναπληρώσει την γλωσσική του
άγνοια, μόνο που δύσκολα βέβαια αυτή διορθώνεται σε μεγαλύτερη ηλικία από την
νεανική, στην οποία είχε ρίξει το βάρος στις καταλήψεις αντί στην μόρφωση.
Αν τα θυμήθηκα όλα αυτά είναι γιατί, όπως γράφει ο Βουλαρίνος 8 χρόνια στην Ευρωβουλή ο αρχηγός του ΚΙΝΑΛ δεν έχει καταφέρει να μάθει αγγλικά!
Ίσως δε στην έλλειψη αυτής της ευρύτερης παιδείας να οφείλονται οι μεγαλοστομίες που έχει εκτοξεύσει ο Ανδρουλάκης όπως γράφει σχετικά ο Βουλαρίνος:
«Πρέπει να είμαστε πανέτοιμοι και ισχυροί στις επόμενες εκλογές για να επιβάλουμε εμείς τους κανόνες μιας μεγάλης πολιτικής αλλαγής» ή φράσεις όπως «γίναμε λέει ρυθμιστές...όχι κύριε Μητσοτάκη και κύριε Τσίπρα, πρωταγωνιστές γίναμε». Με διασκεδάζει πολύ η έπαρση του μικρομέγαλου, ιδιαιτέρως όταν αυτή εκφράζεται από «δημοκράτες» που απαιτούν, ως μειοψηφία, να επιβάλουν εκείνοι τους «κανόνες» που τους βολεύουν στους πολλούς. Με λίγα λόγια απολαμβάνω τους πασόκους που όσο πιο ψηλά σκαρφαλώνουν τόσο πιο πολύ φαίνεται ο πράσινος ήλιος τους.
Και όπως γράφει παρακάτω:
Βέβαια, αν κρίνουμε από το ύφος των μέχρι τώρα δηλώσεων του, δεν αποκλείεται ο σύντροφος Ανδρουλάκης να πιστεύει ότι πρωθυπουργός της χώρας πρέπει να είναι κάποιος από το τρίτο (αν η φούσκα δεν ξεφουσκώσει) κόμμα, δηλαδή ο εαυτός του. Θα είναι φυσικά το ίδιο με το να είναι πρωθυπουργός ο Αλέκσης (επίσης προϊόν κομματικού σωλήνα, επίσης χωρίς καμία ιδιαίτερη γνώση πέραν της επιβίωσης στις εσωκομματικές μάχες, ούτε καν ξένων γλωσσών) αλλά με κρητική προφορά. Δηλαδή κάτι σαν Τσίπρας+ ή Τσίπρας 2.0 ή Τσίπρας the Synteknos edition.
Θλίψη
με πιάνει ότι εν έτει 2022 αποτελεί θέμα συζήτησης ότι υπάρχουν σήμερα στην
χώρα μας πολιτικοί αρχηγοί που δεν μπορούν να συνεννοηθούν με τους άλλους
Ευρωπαίους σε κάποια από τις πιο ομιλούμενες γλώσσες στην Ευρώπη.
Σκεφτείτε ποια θα ήταν η σημερινή Ελλάδα αν πριν από περισσότερο από 100 χρόνια δεν ήταν πρωθυπουργός της χώρας ο Ελευθέριος Βενιζέλος άνθρωπος με ευρύτερη παιδεία όπως μπορεί να διαπιστώσει κανείς βλέποντας τις
επιλογές των βιβλίων του στη Δημοτική Βιβλιοθήκη των Χανίων.
Παιδεία που ξεκίναγε από την καλή γνώση των αρχαίων Ελληνικών με αποτέλεσμα την μετάφραση που έκανε της Ιστορίας του Πελοποννησιακού Πολέμου του Θουκυδίδη στα Νέα ελληνικά και έφτανε στην γνώση ξένων γλωσσών
Μιλούσε τη γαλλική γλώσσα καλύτερα από κάθε άλλη, η οποία και ήταν εκείνη την εποχή η lingua franca της εποχής, και γι αυτό άλλωστε διάλεξε αργότερα και τη Γαλλία ως τόπο της αυτοεξορίας του.
Αν τα θυμήθηκα όλα αυτά είναι γιατί, όπως γράφει ο Βουλαρίνος 8 χρόνια στην Ευρωβουλή ο αρχηγός του ΚΙΝΑΛ δεν έχει καταφέρει να μάθει αγγλικά!
Ίσως δε στην έλλειψη αυτής της ευρύτερης παιδείας να οφείλονται οι μεγαλοστομίες που έχει εκτοξεύσει ο Ανδρουλάκης όπως γράφει σχετικά ο Βουλαρίνος:
«Πρέπει να είμαστε πανέτοιμοι και ισχυροί στις επόμενες εκλογές για να επιβάλουμε εμείς τους κανόνες μιας μεγάλης πολιτικής αλλαγής» ή φράσεις όπως «γίναμε λέει ρυθμιστές...όχι κύριε Μητσοτάκη και κύριε Τσίπρα, πρωταγωνιστές γίναμε». Με διασκεδάζει πολύ η έπαρση του μικρομέγαλου, ιδιαιτέρως όταν αυτή εκφράζεται από «δημοκράτες» που απαιτούν, ως μειοψηφία, να επιβάλουν εκείνοι τους «κανόνες» που τους βολεύουν στους πολλούς. Με λίγα λόγια απολαμβάνω τους πασόκους που όσο πιο ψηλά σκαρφαλώνουν τόσο πιο πολύ φαίνεται ο πράσινος ήλιος τους.
Και όπως γράφει παρακάτω:
Βέβαια, αν κρίνουμε από το ύφος των μέχρι τώρα δηλώσεων του, δεν αποκλείεται ο σύντροφος Ανδρουλάκης να πιστεύει ότι πρωθυπουργός της χώρας πρέπει να είναι κάποιος από το τρίτο (αν η φούσκα δεν ξεφουσκώσει) κόμμα, δηλαδή ο εαυτός του. Θα είναι φυσικά το ίδιο με το να είναι πρωθυπουργός ο Αλέκσης (επίσης προϊόν κομματικού σωλήνα, επίσης χωρίς καμία ιδιαίτερη γνώση πέραν της επιβίωσης στις εσωκομματικές μάχες, ούτε καν ξένων γλωσσών) αλλά με κρητική προφορά. Δηλαδή κάτι σαν Τσίπρας+ ή Τσίπρας 2.0 ή Τσίπρας the Synteknos edition.
Σκεφτείτε ποια θα ήταν η σημερινή Ελλάδα αν πριν από περισσότερο από 100 χρόνια δεν ήταν πρωθυπουργός της χώρας ο Ελευθέριος Βενιζέλος άνθρωπος με ευρύτερη παιδεία όπως μπορεί να διαπιστώσει κανείς βλέποντας τις
επιλογές των βιβλίων του στη Δημοτική Βιβλιοθήκη των Χανίων.
Παιδεία που ξεκίναγε από την καλή γνώση των αρχαίων Ελληνικών με αποτέλεσμα την μετάφραση που έκανε της Ιστορίας του Πελοποννησιακού Πολέμου του Θουκυδίδη στα Νέα ελληνικά και έφτανε στην γνώση ξένων γλωσσών
Μιλούσε τη γαλλική γλώσσα καλύτερα από κάθε άλλη, η οποία και ήταν εκείνη την εποχή η lingua franca της εποχής, και γι αυτό άλλωστε διάλεξε αργότερα και τη Γαλλία ως τόπο της αυτοεξορίας του.
Με
την γλωσσομάθεια του αυτή πέτυχε να συνδιαλέγεται άνετα με όλους τους ηγέτες
των νικητριών χωρών του Α΄Παγκοσμίου Πολέμου και να είναι αποδεκτός από αυτούς
ως ισότιμος παρά το μικρό μέγεθος της χώρας μας.
Τα σχόλια δημοσιεύονται μετά από έγκριση.
Τα σχόλια δημοσιεύονται μετά από έγκριση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου