ΤΟ ΠΥΡ ΟΜΑΔΟΝ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΣΑΒΒΟΠΟΥΛΟΥ ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΥΡΙΖΑ!

 

Ο καταποντισμός του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές, πιστεύω πως σε ένα σημαντικό βαθμό οφείλεται στο τοξικό κλίμα που είχαν δημιουργήσει προεκλογικά, στελέχη του αλλά και πληρωμένα τρολ, στα ΜΜΕ βρίζοντας ( το Μητσοτάκη γαμιέσαι δεν θυμάμαι να το καταδίκασε κανένας τους)  και επιτιθέμενα σε όποιον δεν υποστήριζε το κόμμα τους ή εκδήλωνε την προτίμηση του σε κάποιο άλλο κόμμα.
Είναι, όπως γράφει ο Μάνος Βουλαρίνος, η συντριβή της τοξικότητας, του φανατισμού, της ιδεοληψίας, της εχθροπάθειας, του μίσους, της αρπακόλας, της μαύρης προπαγάνδας, της διαστρέβλωσης, της εφηβικής παρόρμησης, της απροθυμίας επαφής με την πραγματικότητα και της αδιαφορίας για τα αληθινά προβλήματα των πολλών. Είναι ήττα της ελληνικής εκδοχής του τραμπισμού. Είναι δηλαδή ήττα όλων όσων εκφράζει ο ΣΥΡΙΖΑ και τα στελέχη του.
Μπορεί το θέμα να μην είναι πια στην επικαιρότητα αλλά είναι χαρακτηριστική η καταιγιστική υβριστική επίθεση που υπέστη ο Σαββόπουλος από Συριζαίους και τα μέσα τους, που απαξίωναν εκτός από τον ίδιο και το έργο του, ενώ αντίστοιχα δεν τους ενοχλούσε η Τάνια Τσανακλίδου που ονειρευόταν μια αιματηρή επανάσταση, ή η Νατάσα Μποφίλιου που ήθελε να βγει στο βουνό! (εκτός αν εννοούσε κάποιο χιονοδρομικό!)
Ο Σαββόπουλος βέβαια έχει υποστεί από πολλά χρόνια πολλαπλές επιθέσεις από την δήθεν «προοδευτική» διανόηση που θεωρεί άπαξ και βαπτιστείς αριστερός πρέπει να πεθάνεις αριστερός!
Ο Χρήστος Χωμενίδης έχει γράψει, με τον γνωστό δηκτικό του τρόπο πως: «Απ΄όταν είμουνα είκοσι χρονών διάφοροι οτινάνοι βρίζουν τον Σαββόπουλο. Πόσο βαρετό. Πόσο βαρετοί.»
Τον κατηγορούν δε ότι, μέσα στα 60 χρόνια που γράφει τραγούδια, εκφράζει με αυτά του πως αντιλαμβάνεται ότι άλλαζε στις εκάστοτε  πολιτικές καταστάσεις, χωρίς σαν απολίθωμα να παραμένει στην εποχή του Φορτηγού.
Οι απόψεις για την πολιτική, αλλά και για πολλά άλλα πράγματα στην ζωή μας αλλάζουν μέσα στα χρόνια αλλά και με την ηλικία.
Το ίδιο και τα πολιτικά κόμματα, πλην του ΚΚΕ, που πιστεύει σταθερά σε ένα δόγμα, όπως τα ιερατεία των θρησκειών.
Έτσι και η ΝΔ της μεταπολίτευσης και με διαφορετικούς αρχηγούς  δεν είναι ίδια με την προδικτατορική ΕΡΕ, ούτε το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα το ίδιο με του Σημίτη, του ΓΑΠ ή του Ανδρουλάκη. Ακόμα και ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι ο ίδιος με το κόμμα του 3%, ούτε ο ίδιος με τον ΣΥΡΙΖΑ προ του δημοψηφίσματος. 
Γι΄αυτό και ο Σαββόπουλος δεν έχει κανένα λόγο να απολογηθεί για τα χρόνια που περιγελούσε την δεξιά. Έλεγε πάντα άφοβα την γνώμη του και οι αλλαγές στην αντίληψη του για την εκάστοτε επικρατούσα πολιτική κατάσταση πέρναγε πολλές φορές μέσα στα τραγούδια του.
Το θέμα λοιπόν σήμερα δεν είναι τι ψηφίζει τώρα  ο Σαββόπουλος αλλά αν η μουσική του, παραμένει διαχρονική και σημαντική.
Βέβαια χαρακτηριστικό  του ευγενικού χαρακτήρα του, είναι ότι δηλώνοντας ευθαρσώς τι πιστεύει για τις εκλογές, όπως είχε αναφαίρετο δικαίωμα, δεν απαξίωσε τους άλλους λέγοντας ότι σέβεται όλα τα κόμματα του δημοκρατικού τόξου και τους ηγέτες τους, υπογραμμίζοντας ότι όλα αυτά τα κόμματα, είναι δυνάμεις της πατρίδας και τους Έθνους. Ακριβώς δηλαδή το αντίθετο από αυτό που κάνουν οι επικριτές του με την χολή που αφήνουν για τους αντιπάλους τους!

Όπως γράφει και η Κατερίνα Παναγοπούλου: Η αλήθεια είναι πως του την είχαν στημένη εδώ και καιρό του Σαββόπουλου. Ο Νιόνιος είχε ξεμπροστιάσει κάποιους «ευαίσθητους» μετά την εισβολή του Πούτιν, οι οποίοι αρνούνταν να καταδικάσουν την Ρωσία και καταδίκαζαν  τους πολέμους, την Δύση, τον ιμπεριαλισμό, τα νεφελίμ κοκ διακηρύσσοντας με πύρινους Θούριους πως είναι με την ειρήνη και τον άνθρωπο.
«Όπως όλοι, αγαπούμε και εμείς την ειρήνη, τον άνθρωπο κλπ και οφείλουμε, σαν ενήλικοι που είμαστε και όχι σαν «αιώνιοι έφηβοι»- έχει καταντήσει εντελώς μπανάλ αυτό το κλισέ- να κατονομάζουμε τον εκάστοτε βομβιστή της ειρήνης, του ανθρώπου των λαών» Αυτή ήταν η φράση του Σαββόπουλου και στην πραγματικότητα το «μπανάλ αιώνιοι έφηβοι» είναι το γραμμάτιο που άρχισε να πληρώνει πολύ πριν να τοποθετηθεί περί της ανάγκης αυτοδύναμης κυβέρνησης.
Προσπαθώντας δε να τον κτυπήσουν ξέθαψαν διάφορες αμετροέπειες ή ειρωνείες μεταξύ δημιουργών που έχουν ειπωθεί στο παρελθόν, συχνές στους καλλιτεχνικούς κύκλους,  όπως πχ  τότε που ο Χατζηδάκις είχε απαγορεύσει στον Σαββόπουλο να χρησιμοποιήσει στην εκπομπή του μουσική του, γιατί είχε ειρωνευτεί το ρ του.

Βέβαια δεν ανέφεραν πως το 1988 ο Διονύσης Σαββόπουλος κατόπιν προσκλήσεως του, πραγματοποίησε σειρά εμφανίσεων στο θρυλικό κέντρο «Σείριος» του Μάνου Χατζιδάκι που οδήγησε στην κυκλοφορία του δίσκου του  «Ο κ. Σαββόπουλος ευχαριστεί τον κ. Χατζηδάκι και θα'ρθη οπωσδήποτε» (Σείριος, 1988) στον οποίο στο πιάνο είναι ο Μάνος Χατζηδάκις!
Ούτε πως ο  ίδιος ο Διονύσης Σαββόπουλος, αρκετά χρόνια αργότερα, το 2012,  στο BHMAgazino,  απάντησε στην ερώτηση  «Ισχύει ότι όταν γνωρίσατε τον Χατζιδάκι τού κάνατε επίθεση;»,
«Ήμουν αγενής. Εν ονόματι της ανεξαρτησίας του πνεύματος και της νεότητος, το ’παιξα αφ’ υψηλού και “εναλλακτικός”, ενώ τον θαύμαζα και είχα μεθύσει από τη χαρά που το όνειρό μου να τον συναντήσω γινόταν πραγματικότης. Αντί να του δείξω αυτό, εκστόμιζα διάφορες “απόψεις” ότι π.χ. η καινούργια ενορχήστρωσή του των “Ορνίθων” ήταν χολιγουντιανή ή ότι η “Μυθολογία” ήταν σαν τσιμπιδάκι στα μαλλιά. Εν τω μεταξύ, πρόσεξα ότι είχε λυθεί το κορδόνι του παπουτσιού του και ενώ ποθούσα να σκύψω και να του το δέσω, συνέχισα αγέρωχος με διάφορες “απόψεις”. Το κακό είναι ότι όσο ζούσε δεν τόλμησα να του εκφράσω τα αληθινά μου αισθήματα για αυτόν. Του μιλούσα πάντα σαν ισότιμος ντε και καλά, ενώ ένιωθα κατώτερός του. Ώσπου πέθανε και έχασα την ευκαιρία για πάντα. Όμως με άκουγε πάντα με χαμόγελο και συγκατάβαση. Ίσως είχε καταλάβει την “πόζα” μου, τον βαθύ σεβασμό μου για αυτόν. Αυτό ελπίζω», ήταν η απάντηση του Διονύση Σαββόπουλου.
Κάτι αντίστοιχο είχε γίνει και το 1970 όταν είχε πει για τον τότε αναδυόμενο Θάνο Μικρούτσικο «Προτιμώ την Ραφαέλα Καρά», ή όπως είχε πει στον ίδιο όταν είχε πάει να του ζητήσει να συμμετάσχει σε συναυλία συμπαράστασης για την σύλληψη των 3 ηγετών του ΕΚΚΕ  “Άκουσα τον δίσκο που έβγαλες στη LYRA, τα Πολιτικά Τραγούδια, και τον θεωρώ πραγματικά άθλιο”!  και του αρνήθηκε , με αποτέλεσμα να διακόψουν τις σχέσεις τους. Βέβαια  μετά τον θάνατο του είπε: Η δουλειά του έχει δυναμισμό περιέχει το στοιχείο της επιτυχίας.
Πάντως η τόσο μεγάλη επίθεση που δέχτηκε ο Σαββόπουλος απέδειξε πως παραμένει σημαντικός για πολύ μεγάλη μερίδα του κόσμου οπότε και η γνώμη του ενδιαφέρει πολλούς, όπως έμπρακτα αποδείχτηκε από το αποτέλεσμα των πρόσφατων εκλογών.
Για μένα, όπως το έχω ξαναγράψει, μακάρι να είχαμε και σήμερα νέους δημιουργούς όπως ο Χατζηδάκις, ο Θεοδωράκης και ο Σαββόπουλος και ας έλεγαν ότι θέλανε και ας ψήφιζαν ότι θέλανε!

Τα σχόλια δημοσιεύονται μετά από έγκριση.