Η ΛΟΥΜΠΕΝ ΝΟΟΤΡΟΠΙΑ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ

Τα χρόνια της συγκυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ, ενός όπως αυτοπροσδιορίζεται αριστερού κόμματος, με ένα ακροδεξιό όπως οι ΑΝΕΛ απέδειξε ότι τα δύο άκρα ουσιαστικά όταν πρόκειται για την εξουσία  δεν έχουν ουσιαστικές ιδεολογικές διαφορές και μπορούν να τα βρουν άνετα μεταξύ τους.
Έτσι αποδέχτηκαν χωρίς πρόβλημα τα μνημόνια, τις περικοπές των συντάξεων, την άγρια φορολόγηση όλων, τους πλειστηριασμούς της πρώτης κατοικίας κτλ και η μόνη διάσταση που υπήρξε  μεταξύ Τσίπρα και Καμμένου ήταν στο θέμα της συμφωνίας των Πρεσπών, γιατί καθώς όλοι οι βουλευτές των ΑΝΕΛ  είχαν υπουργοποιηθεί, δεν είχαν κανένα πρόβλημα να παραμείνουν στις θέσεις τους αποστατώντας από το κόμμα τους.

Βέβαια πρόσφατα όταν ο Μητσοτάκης μίλησε για κυβερνήσεις  αποτελούμενες από ένα κόμμα αλλά όχι μόνο από ένα χρώμα ο Τσίπρας ανερυθρίαστα είπε «Μάλλον περιγράφει αυτό που λέμε κυβερνήσεις-κουρελού, δηλαδή να κλέψει βουλευτές από άλλα κόμματα».
Η ανακολουθία λόγων και έργων του ΣΥΡΙΖΑ, όπως γράφω και στην εισαγωγή του προηγούμενου άρθρου μου, Ο ΣΥΡΙΖΑ ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ ΤΩΡΑ ΑΥΤΑΡΚΗ ΤΗΝ ΧΩΡΑ ΣΕ ΥΔΡΟΓΟΝΑΝΘΡΑΚΕΣ ! είναι γνωστή και δεδομένη.
Το χειρότερο όμως είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ παρά την για 4 χρόνια παραμονή του στην εξουσία δεν μπορεί να απαλλαγεί από το προπατορικό του αμάρτημα  που είχε ως κόμμα διαμαρτυρίας του 3% και αντιδρούσε σε οποιαδήποτε αλλαγή, γιατί θεωρούσε πως αυτή προέρχεται από κεφαλαιοκράτες που εξυπηρετούν αντιλαϊκά συμφέροντα.
Σύμφωνα με τον Παντελή Καψή αυτό οφείλεται στην Λούμπεν πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ.
Όπως γράφει, η αλλαγή του καθεστώτος των μουσείων, τα οποία στο εξής θα είναι Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου (ΝΠΔΔ), αναζωπύρωσε την αντιπαράθεση με τους συνδικαλιστές του ΣΥΡΙΖΑ και το Σύλλογο Ελλήνων Αρχαιολόγων, με πρόεδρο την κ. Κουτσούμπα του ΑΝΤΑΡΣΥΑ, γιατί  ο «κατάπτυστος» νόμος της κυβέρνησης, δρομολογεί την ιδιωτικοποίηση των μουσείων.
Είναι η γνωστή καραμέλα περί ιδιωτικοποίησης που χρησιμοποίησε πρόσφατα και για το νερό, όταν  η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα, με τον Ν. 4389/2016, μεταβίβασε το σύνολο των μετοχών κυριότητας της ΕΥΔΑΠ και της ΕΥΑΘ (Παράρτημα Δ’, άρθρο 197) στην Ελληνική Εταιρεία Συμμετοχών και Περιουσίας (ΕΕΣΥΠ), γνωστή και ως Υπερταμείο ενώ τώρα με τον Νόμο 5037/2023 περιφρουρείται  ο δημόσιος χαρακτήρας του νερού.
Το ότι  με το ίδιο νομικό καθεστώς του ΝΠΔΔ λειτουργεί και το Μουσείο της Ακρόπολης το παραβλέπουν. Το πιο επιτυχημένο δηλαδή μουσείο της χώρας. Για να μη πούμε για τα πανεπιστήμια, όλα ΝΠΔΔ τα οποία ουδείς ποτέ χαρακτήρισε ιδιωτικά. 
Είπαν επίσης ότι τα μέλη των ΔΣ θα αμείβονται πλουσιοπάροχα, όταν οι θέσεις είναι αμισθί, ή ότι θα ξεπουλήσουν τα αρχαία, όταν η αρμοδιότητα για τα εκθέματα παραμένει στο υπουργείο και το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο.
Το ίδιο έγινε με τον απερίγραπτο θόρυβο που έγινε με το τσιμέντωμα της Ακρόπολης από την  «Τσιμενδώνη» όπως αποκαλούσαν την Υπουργό Πολιτισμού.

Όπως γράφει ο Γιάννης Σιδέρης :
Άρχισε μια καταιγιστική προπαγάνδα σύμφωνα με την οποία ο Μητσοτάκης και το ενεργούμενό του, η υπουργός πολιτισμού Μενδώνη, χωρίς αιδώ θάβουν τους αρχαίους διαδρόμους της Ακρόπολης κάτω από τόνους τσιμέντου. 
Οι οπαδοί του, από αυτούς που δεν είχαν πατήσει ποτέ το πόδι τους στην Ακρόπολη έως αυτούς που πήγαν άπαξ στα μικράτα τους εκδρομή με το σχολείο, κατελήφθησαν από ιερή οργή μαινάδων, για την τσιμεντένια ταπείνωση του μνημείου. Ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας, μετέβη στην Ακρόπολη και (με τις γνώσεις του πολιτικού μηχανικού μάλλον) κατηγόρησε την κυβέρνηση για «αυταρχισμό και ιδιοκτησιακή νοοτροπία ακόμα και στον Πολιτισμό». Κατά τον ίδιο το «τσιμέντωμα» αλλάζει το τοπίο ενός μνημείου παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς!  
Κλιμάκιο βουλευτών του επίσης είχε μεταβεί στο μνημείο για κατόπτευση, και είχαμε το τραγελαφικό σκηνικό. Η αοιδός π.χ. Ραλλία (με όλο τον σεβασμό στο επάγγελμα και την απολαυστική φωνή της, αλλά άσχετη με το αντικείμενο), να κρίνει στα σόσιαλ μίντια το έργο του Μανόλη Κορρέ, ο οποίος έχει αφιερώσει τη ζωή του και κάθε επιστημονική του ικμάδα στην ανάδειξη της Ακρόπολης!  
…………………………
Τα φιλικά στον ΣΥΡΙΖΑ ΜΜΕ ανακάλυψαν και δυσαρέσκεια της Ουνέσκο, και χαρακτήριζαν «έκθετη» την Μενδώνη γιατί δεν συμβουλεύτηκε το Οργανισμό. Συμπαραστάτη τους είχαν και τη συμπαθή κατά τα άλλα (στον γράφοντα τουλάχιστον) πρόεδρο των Ελλήνων αρχαιολόγων κα Δέσποινα Κουτσούμπα, που δήλωνε «Για μένα είναι φρικτό. Νομίζω ότι η Ακρόπολη είναι πραγματικά πληγωμένη από τους τσιμεντένιους διαδρόμους». 
Και ενώ όλοι τους περίμεναν ως μάννα εξ ουρανού μια καταδικαστική έκθεση της Ουνέσκο για να κατατροπώσουν τους «κακοποιητές - βιαστές» της Ακρόπολης, η έκθεση που δημοσιοποιήθηκε ήταν από καλή έως κάλλιστη!   
Ενδεικτικά: η επέμβαση δεν επέδρασε αρνητικά στην «Εξέχουσα οικουμενική Αξία της Ακρόπολης». Ο αρχαίος βράχος, επί του οποίου εδράζονται τα μνημεία προστατεύεται επαρκώς, καθώς η επίστρωση φέρει προστασία και δεν έρχεται σε απευθείας επαφή με την επιφάνεια του βράχου. Επιπλέον, η επέμβαση φαίνεται να είναι πλήρως αναστρέψιμη (για μη αναστρέψιμη έκανε τότε λόγο ο ΣΥΡΙΖΑ). 
Όσο για τον ανελκυστήρα πλαγιάς για τα ΑμεΑ («φωτόσπαθο τον είχαν χαρακτηρίσει κάποιοι του ΣΥΡΙΖΑ) έχει «θετικό αποτύπωμα» κατά την Ουνέσκο. Το ίδιο και ο νέος φωτισμός που καθιστά το μνημείο «πιο ευανάγνωστο» τη νύχτα!  

Από τις γνήσια λούμπεν εκστρατείες του ΣΥΡΙΖΑ ήταν η προσπάθεια τους να συνδέσουν την ΝΔ με σεξουαλικά εγκλήματα και η οποία πήγε αύτανδρη αμέσως μετά με την υπόθεση Γεωργούλη.
Πατρονάροντας δε κάθε απίθανο αίτημα περιθωριακών ομάδων πέτυχαν οι κάτοικοι της Αγίας Παρασκευής αντί να έχουν το μέτρο στην κεντρική τους πλατεία να πρέπει να ξεποδαριαστούν μέχρι σχεδόν τα όρια του Δήμου τους για να το πάρουν. Ευτυχώς που στα Εξάρχεια δεν κατάφερε την μετακίνηση του, παρά την συμπόρευση του με όλες τις περιθωριακές ομάδες εκεί που δεν το ήθελαν στην πλατεία. Ευτυχώς επίσης  στον σταθμό Βενιζέλου στην Θεσσαλονίκη επανατοποθετούνται τα αρχαία εκεί, καθώς ούτε εκεί κατάφεραν διάφοροι περιθωριακοί με την συμπαράσταση του ΣΥΡΙΖΑ να τροποποιήσουν τα σχέδια.

Το ίδιο προσπάθησε να εκμεταλλευτεί την υποτιθέμενη «υποβάθμιση» των ηθοποιών, τον λαϊκισμό της ΕΒΕ, ή την στήριξη όλων των τραμπούκων που τρομοκρατώντας  και καταστρέφοντας πανεπιστημιακούς χώρους μιλούν για προάσπιση του ασύλου!
Και όπως περιγράφει με ενάργεια  ο Παντελής Καψής τον ΣΥΡΙΖΑ:  Ένα κόμμα αναχρονιστικό το οποίο σε πολλές περιπτώσεις δεν έχει καταφέρει να ξεπεράσει τη νοοτροπία αριστερής σέχτας. Ένα πολιτικό προϊόν για το οποίο έχει περάσει προ πολλού η ημερομηνία λήξης. Ίσως αυτό να εξηγεί και το παράδοξο φαινόμενο, μετά από 4 χρόνια διακυβέρνησης της ΝΔ, όχι μόνο δεν καρπώνεται τη φθορά αλλά αντιθέτως βρίσκεται πολύ χαμηλότερα από τα ποσοστά του 2019.

Τα σχόλια δημοσιεύονται μετά από έγκριση.