ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΛΕΞΕΙΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΚΟΜΑ ΣΤΑ ΛΕΞΙΚΑ!

 

Στο παρελθόν είχα γράψει για λέξεις που έχουν προκύψει συνήθως από νέα άτομα και οι οποίες δεν υπάρχουν στα λεξικά.
Σχετικά άρθρα είναι το:
- ΕΣΕΙΣ ΞΕΡΕΤΕ ΑΡΑΓΕ ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΓΚΟΜΕΝΑ-ΓΑΡΙΔΑ; (Εμπεριστατωμένη μελέτη της εξελίξεως της Ελληνικής Γλώσσης)
-Έχω πάθει τσότσο! ,
-ΑΡΑΞΕ ΣΤΗΝ ΠΕΤΣΑ ΣΟΥ ΚΑΙ ΔΙΑΒΑΣΕ ΑΥΤΟ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΣΕ ΛΕΝΕ ΤΥΡΙ! 
 και το
-ΜΕ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΛΕΞΕΙΣ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ FLEX ΣΤΗΝ FAM ΣΤΟΥΣ HOMIE ΚΑΙ ΣΤΗΝ GANG!
Πρόσφατα όμως οι Αδαμοπούλου Μαίρη, Λιάκα Ζωή και Φαλίδα Εφη ζήτησαν από γνωστούς συγγραφείς να «εφεύρουν» τους δικούς τους νεολογισμούς σαν να ανταποκρίνονται στις ανάγκες της νέας εποχής, ή έστω σαν να προσδίδουν την αναγκαία ποιητική «αυθαιρεσία» για να ανταποκριθούμε στις ανάγκες τα πραγματικότητας.\
Το αποτέλεσμα λοιπόν είναι οι παρακάτω λέξεις

Γιάννης Ευσταθιάδης συγγραφέας, ραδιοφωνικός παραγωγός

Απομιζώ ρήμα το οποίο δηλώνει ότι κάποιος ζει από μίζες και μόνο.

ΠηραΜίδα μνημειώδης δήλωση. Γίνεται από νέες κοπέλες οι οποίες καταφέρνουν 

να παντρευτούν ζάπλουτο άνδρα.

Απερυγεία χρησιμοποιείται συνήθως σε απεργίες υγειονομικών αρχών και γιατρών.

Χειρονφίλημα χαρακτηρίζει το άγαρμπο χειροφίλημα ορισμένων ανδρών.

Μπριγιαντύνει ρήμα το οποίο δηλώνει ότι κάποιος πλούσιος ντύνει την αγαπημένη του με μπριγιάν.

Τουρτουρισµός ο φτωχός τουρισμός τη χειμωνιάτικη περίοδο.

Λυποβαρής ο άνθρωπος που βαραίνει από συναισθήματα λύπης.

Μαρ(ι)αζώνω ρήμα με διπλή σημασία. Πρώτη, η πολιορκία κάποιας Μαρίας. Δεύτερη, το μαράζωμα του άνδρα μετά την αποτυχία.

Απεριττό χρησιμοποιείται από κυρίες κυρίως με χαριτωμένο ύφος και εκφράζει την άρνηση για «απεριτίφ».

Προκαταβοή ο θόρυβος που προκαλείται από ορισμένους δημοσιογράφους προκειμένου να αναγγείλουν μία νέα εκπομπή ή ένα σημαντικό ρεπορτάζ.

Παπαράκη εξαντλημένοι παπαράτσι που τρέχουν συνεχώς πίσω από πρόσωπα και θέματα.

Τσαντηλικία η ώριμη ηλικία που ενοχλεί αυτούς που περνούν τα 60.

Εργατολόγιος ο ειδικός επί εργατικών θεμάτων, ο οποίος είναι παράλληλα και διανοούμενος και ασχολείται ερασιτεχνικά με τη λογοτεχνία. Παρομοίως ισχύουν οι όροι: Οικονομολόγιος και Μουσικολόγιος.

Πεζοπώρος άνθρωπος ο οποίος περπατά επί ώρες, προκειμένου να βρει και να κόψει φρούτα.

Πρωταμαγιά η μέριμνα των ζυθοποιών για την παραγωγή της μπίρας.

Πρωτομαγεία η απόλαυση της ανθοφορίας κατά την Πρωτομαγιά.

Πρωταμεγειά ευχή για υγεία και ευημερία.

Πολυάχρονος κατ’ αντίθεσιν του «πολύχρονος» προς ζώντας, ευχή προς τεθνεώτας.

Μολότoff αστυνομικός όρος για τις βόμβες Μολότωφ που απενεργοποιούνται.

Tropάρια συνδυασμός της γαλλικής λέξης «trop»: πολύ και άρια (όπερας). Όταν η άρια τραγουδιέται πολύ μακρόσυρτα προσομοιάζει σε εκκλησιαστικό ύμνο.

Γέρως ο ερωτευμένος ηλικιωμένος.

Γηραλέων ηλικιωμένος ο οποίος αισθάνεται δυνατός. 

Καλόγνωμος άνδρας που έχει θετική εικόνα για όλους και όλα, ειδικά μετά την κατανάλωση οστρακοειδών.

Δενηξερόλας αυτός που δεν είναι σίγουρος, αμφιβάλλει για το αν ξέρει τα συμβαίνοντα.

Φυρδηνµίγδης αυτός που τα έχει όλα ανακατωμένα και δεν μπορεί να ξεχωρίσει τίποτα.

Προάβατον ιερόν ζώον στα σπλάχνα του οποίου δεν επιτρέπεται η είσοδος παρά μόνον σε γευσιγνώστες.

Τιμής μανεκέν το κόστος της συνεύρεσης με ωραιότατο και γνωστό φωτομοντέλο.

Ορφέας Απέργης ποιητής

Αλλαξοπισθόμυαλος, -η, -ο (επιθ) Αυτός που αλλάζει υπερβολικά συχνά γνώμη, αλλά πάντα την κρύβει, με αποτέλεσμα όλοι και όλες να νομίζουν πως δεν αλλάζει γνώμη ποτέ, με άλλα λόγια ο «κρυφοϋποκριτής».

Εχθροπαντρεμένος, -η, -ο (μετοχή επέχουσα θέση επιθέτου): Η προφανής αυτή λέξη, που περιέργως λείπει από τα λεξικά, αφορά, με πολύ επίκαιρο τρόπο τόσο τα εν οίκω όσο και τα εν δήμω, ως εξής:

1. Εν οίκω: Ο παντρεμένος σε γάμο που διέπεται από εχθρότητα, όχι σε γάμο αγαπημένο, οδηγούμενος, ως εκ τούτου, συχνά στο έγκλημα, ή απλώς σε διαρκή κρεβατομουρμούρα.

2. Εν δήμω Ο καταδικασμένος να συμβιώνει, ωσεί παντρεμένος, με τον εχθρό του, ας πούμε «εχθροπαντρεμένοι» είναι δύο γείτονες που διαρκώς αλληλοτρώγονται, χωρίς να μπορούν πότε να ξεφύγουν, ως εκ της γειτονίας αλλά και της ομοιότητάς τους, ο ένας από τον άλλο, π.χ. ο Βλαντίμιρ με τον Βολοντίμιρ (ο πρώτος φταίει εδώ, το ξεκαθαρίζουμε), ή (δυνητικά) οι πρωθυπουργοί Φετφατζίδης και Φετφατζί, ή Μπαϊρακτάρης και Μπαϊρακτάρ, δύο γειτονικών χωρών.

Ξαδερφοσύνη (ουσ) εκδοχή της αδερφοσύνης που δεν αγκαλιάζει όλα τα μέλη όλων των λαών (όπως στο γαλλοεπαναστατικό πρωτότυπο), αλλά μονάχα τα μέλη ενός στενότερου, συχνά οικογενειακού κύκλου (όπως στο ελληνοεπαναστατικό αντίστοιχο), οδηγώντας σε φαινόμενα όπως ο νεποτισμός, η οικογενειοκρατία και ο παρεοκρατισμός. Εξ αυτής και τα αντίστοιχα, ανά περίπτωση, παράγωγα «πρωτο- δευτερο- τριτο- ξαδερφοσύνη» και ούτω καθεξής.

Φαλλιγοκεντρισμός (ουσ) Η ιδιότητα του ολίγον -του όχι και τόσο- φαλλοκράτη, και του αντίστοιχου αυτού φαλλοκρατικού, μειωτικού (αλλά όχι και τόσο) για τις γυναίκες λόγου – επαυξημένο (ή απομειωμένο) αντιδάνειο εκ του μεταμοντέρνου ξενικού όρου «φαλλογοκεντρισμός», τον οποίο έπλασε εκ των αρχαίων ελληνικών ο σύγχρονος γάλλος φιλόσοφος Ιάκωβος Δερριδά. Ο φαλλιγοκεντρικός, π.χ., πιστεύει ότι, ναι, ο ίδιος είναι το κέντρο-απόκεντρο του κόσμου, γι’ αυτό πλένει τα πιάτα μετά το φαΐ, αλλά όχι αν σε αυτά περιλαμβάνονται πολύ λερωμένα ταψιά ή κατσαρολικά που «θέλουν τρίψιμο», εάν δε αναγκαστεί να πλύνει και αυτά, σιγοϋβρίζει με εκφράσεις του τύπου «…τη μάνα μου».

Στρατής Πασχάλης ποιητής

Ανθοκιππεύω Καλλιεργώ άνθη σε κήπο (αν ακουστεί μόνον και όχι αναγνωσθεί) αλλά και ιππεύω άνθη σαν αλογάκι της Παναγίας. Με το διττό αυτό νόημα θα μπορούσε να απαντάται σε λεξικά φυτολογίας και εντομολογίας, αλλά και σε ποιήματα ή αφηγήματα του μέλλοντος αιώνος, όταν η γλώσσα, χειραφετημένη από τα λεξικά, θα μπορεί, προηγμένη, να υπερβαίνει την τεχνολογία σε επινοήσεις και πρωτότυπες συσκευές. Παραδείγματα ποιητικής ή επιστημονικής χρήσεως: Ανθοκίππευε η ευκοσμία αράχνη (εκ μυθιστορίας του επωνύμου Βονοφακίδου Ηγέτου), Ανθοκιππεύων ο εύανδρος ιχνηλάτης (Αγνώστου φυτοεντομολόγου, 15ου μέλλοντος αιώνος), Ανθοκιππευτής αρωμάτων (Αρωματοκηπολογικόν Λεξικόν του παρόντος αιώνος).

Γιώργος-Ικαρος Μπαμπασάκης ποιητής, συγγραφέας, μεταφραστής

Πρωτοεξαφανιζόμενοι, οι Κατά φαντασίαν καλλιτέχνες, κυρίως της ποιήσεως και της πεζογραφίας, που ήδη εξαφανίζονται από το προσκήνιο σχεδόν προτού καν εμφανιστούν. Αρχίζουν να γράφουν προτού να διαβάσουν. Αγνοούν ποιος είναι ο David Foster Wallace ή ο Επαμεινώνδας Γονατάς. Τα θέματά τους περιορίζονται σε δυο, τρεις το πολύ, ερωτικές περιπέτειες με οικτρό (γι’ αυτούς) τέλος, ενίοτε μάλιστα προτού καν τις ζήσουν, ή ζώντας τες, επίσης κατά φαντασίαν, επηρεασμένοι από τηλεοπτικές σειρές για πέταμα. Διακινούν τα «έργα» τους μέσω Διαδικτύου με μάταιη επιμονή, ενίοτε μάλιστα καταβάλλουν σεβαστά ποσά σε εκδοτικούς οίκους για να τα τυπώσουν, αν και δεν έχουν τζάκι ώστε να χρησιμοποιήσουν δεόντως τις ντάνες των τυπωμένων έργων τους τις κρύες νύχτες του χειμώνα. (βλέπε και: Ανυπάρκτιανς).

Αρρωστούργημα, το Πεζογράφημα ή ποιητική συλλογή με μοναδική χρησιμότητα τη συμμετοχή του στις περιβόητες Βραδιές Κακής Λογοτεχνίας που διοργανώνει, από το 2002, είκοσι χρόνια τώρα, το Εγχείρημα Κορέκτ σε κατοικίες και μαγέρικα της Κυψέλης. Βραβεύεται το «έργο» που βγάζει τα βροντοδέστερα ομηρικά γέλια.

Ψυχαναλουόμενοι, οι Κατεθλιμμένοι Πρωτοεξαφανιζόμενοι (βλ. σχετικό λήμμα), με οικονομική άνεση που τους επιτρέπει την προσφυγή σε επιτήδειους απογόνους των Freud και Lacan, προκειμένου να κατανοήσουν τη μεγαλειώδη αποτυχία των «έργων» τους. Οι ψυχαναλουόμενοι δεν (επαναλαμβάνω: δεν) θεραπεύονται ποτέ, ψευδόμενοι ασύστολα τόσο στον ψυχαναλυτή τους όσο και στον εαυτό τους, και έτσι δαπανούν μεγάλα ποσά ματαίως, αντί, φέρ’ ειπείν, να τα επενδύσουν σε απολαυστικά φαγοπότια που ενδεχομένως θα τους οδηγούσαν στην άρση των «καλλιτεχνικών» δραστηριοτήτων τους και, συνεπώς, στην ίαση.

Ανυπάρκτιανς, τα Όντα φασματικά στην πραγματικότητα αλλά λίαν δραστήρια στο Διαδίκτυο. Καθημερινώς αναρτούν ποιήματα ή/και πεζογραφήματα, καθώς επίσης και απολύτως κοινότοπες απόψεις (π.χ., η ελευθερία είναι ύψιστο αγαθό, ο πόλεμος είναι κακό πράγμα, ο έρωτας είναι σπουδαία υπόθεση, εγώ είμαι ο εαυτός μου, κτλ), με καταιγιστικούς ρυθμούς. Συνήθως είναι δικηγόροι, με παιδιά και πρόσφατο διαζύγιο, και θυμούνται μες στη ναυαγισμένη τους ζωή ότι στα χλιαρά φοιτητικά τους χρόνια έγραφαν ή/και ζωγράφιζαν, οπότε ξαναπιάνουν δουλειά που δεν ενδιαφέρει ούτε τους οικείους τους. Απεχθάνονται τους ευφυείς και ταλαντούχους, ενίοτε μάλιστα τους επιτίθενται (με άσφαιρα πυρά), μπας και οι εν λόγω ευφυείς και ταλαντούχοι ασχοληθούν μαζί τους (κάτι που, φυσικά, δεν κάνουν) και τσιμπήσουν έτσι κάναν πόντο στην αγορά του Διαδικτύου.

 \

Βαγγέλης Χατζηγιαννίδης συγγραφέας

Αναρχοανεµπόλιαστος άτομο αναρχικών πεποιθήσεων που θεωρεί τον εμβολιασμό ένα βάναυσο μέσο επιβολής πειθαρχίας από τα παγκόσμια κέντρα εξουσίας στον άνθρωπο και ως εκ τούτου αρνείται να εμβολιαστεί.

Αναρχοεμπόλιαστος άτομο αναρχικών πεποιθήσεων που θεωρεί τον εμβολιασμό ένα βάναυσο μέσο επιβολής πειθαρχίας από τα παγκόσμια κέντρα εξουσίας στον άνθρωπο, αλλά ένεκα του φόβου νόσησης εν τέλει εμβολιάζεται (κρατώντας το συνήθως κρυφό).

Γιώργος Σκαμπαρδώνης συγγραφέας

Δραχμογενιά

Αυτός πέθανε από ακύρωση ήπατος.

Βραχοπνευµονία.

Πνευµονικό ίδρυµα.

Διάκριση στοµάχου.

Ο καφετήρας.

Ο ατµοµηχανής θεός.

ΚαραΒαϊκή.

Αποδιεκποµπαίος τράγος (ο εκδιωκόμενος από εκπομπή).

Εφιππος µνεία.

Σταλινοφρενής.

Ρωσοψέκ.

PAX PUTANA (κατά PAX ROMANA).

Ορχέστρα.

Ερπετόριο.

Τα πήρα στο Ου-κρανίο

 

Τα σχόλια δημοσιεύονται μετά από έγκριση.