ΟΙ ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ ΤΩΝ 25 ΧΡΟΝΩΝ ΤΟΥ 21ΟΥ ΑΙΩΝΑ. β΄μέρος.

Το πρώτο μέρος εδώ.

2012
The Act of Killing Η πράξη του φόνου (Joshua Oppenheimer) 
Ένα συγκλονιστικό ντοκιμαντέρ με τους αληθινούς πρωταγωνιστές  των σφαγών το 1965-66 στην Ινδονησία, που αναπαριστούν υπερήφανοι το πως σκότωνα τους κομουνιστές.
 
 No   (Πάμπλο Λαρέν) 
Η δύναμη της διαφήμισης ακόμα και σε θέματα όπως η απελευθέρωση από μια δικτατορία σε μία ταινία που μέσα από όλη αυτή την διαφημιστική προετοιμασία μας δείχνει το τέλος μιας από τις στεγανότερες δικτατορίες των τελευταίων 10ετιων.
Καταπληκτικό το αρχικό διαφημιστικό για το αναψυκτικό Free που ουσιαστικά αποτελεί και την περίληψη της ταινίας!
 
2013
Tangerines Μανταρίνια ( Zaza Urushadze )
 Μια εξαιρετική, πραγματικά αριστουργηματική ταινία, που αποδεικνύει με τον καλύτερο τρόπο ότι ο πόλεμος όταν παύει να είναι απρόσωπος αποκτά μια άλλη τελείως διαφορετική διάσταση.
 
La Vie d’ Adele-Η Ζωή της Αντέλ   (Abdellatif Kechiche) 
 Η επιτυχία της ταινίας είναι ότι ενώ δείχνει την πορεία μιας έφηβης στην συνειδητοποίηση της ομοφυλοφιλικής της ιδιαιτερότητας ο σκηνοθέτης επικεντρώνεται ουσιαστικά στην ανάπτυξη ενός μεγάλου έρωτα που τον αποδέχεται ο θεατής άσχετα από το φύλο των ατόμων.
Τα συνεχή κοντινά πλάνα καταφέρνουν να δώσουν με τον καλύτερο τρόπο τα συναισθήματα των δύο εξαιρετικών πρωταγωνιστριών και οι ερωτικές σκηνές παρά την τολμηρότητα τους και την μεγάλη διάρκεια τους καταφέρνουν να μην ξεπέφτουν ούτε στιγμή στην ωμότητα του σκληρού πορνό.
 
Nebraska (Αλεξάντερ Πέιν) 
Αριστουργηματική ταινία που με απλότητα, χιούμορ, ανθρωπιά αλλά και ειλικρίνεια σκιαγραφεί τις σχέσεις πατέρα, μητέρας, γιών και συγγενών μέσα από μια ασπρόμαυρη φωτογραφία που ταιριάζει τόσο στην περιοχή όσο και στους ανθρώπους που ζουν εκεί. Εξαιρετικοί οι βετεράνοι ηθοποιοί Μπρους Ντερν και Τζουν Σκουίμπ, 
 
 Ida  (Πάβελ Παβλικόφσκι) 
 Επιτέλους μια ταινία που μας θύμισε το υψηλό επίπεδο που έχει η Πολωνική κινηματογραφία. Εξαιρετική χρήση του ασπρόμαυρου φιλμ, κάδρα μοναδικής αισθητικής, άψογοι ηθοποιοί και σενάριο που διαβρώνει το συναίσθημα του θεατή και πετυχαίνει στο τέλος να καταλάβει κανείς τις επιλογές της ηρωίδας άσχετα αν αυτές δεν θα ήσαν ποτέ η δική του επιλογή. 
 
2014
Boyhood Μεγαλώνοντας (Richard Linklater) 
Με την εξαιρετική του τριλογία Before είχε ήδη πετύχει ο Λινκλέιτερ να ανήκει στους σκηνοθέτες που ξεχωρίζουν από τον σωρό. Με αυτήν την ταινία είναι ο μοναδικός πλέον που πέτυχε τον άθλο για 12 χρόνια να μαζεύει το ίδιο καστ για να αφηγηθεί μια οικογενειακή ιστορία που προφανώς εξελισσόταν καθώς μεγάλωναν οι ηθοποιοί του.
Η ταινία πετυχαίνει να μην διακρίνεις τις χρονικές διαφορές των λήψεων και κρατάει συνεχές το ενδιαφέρον του θεατή χωρίς να δραματοποιεί τις διαφορες καταστάσεις που προκύπτουν στην εξέλιξη της ιστορίας και παρά την μεγαλύτερη διάρκεια της.
 
The Grand Budapest Hotel Ξενοδοχείο Grand Budapest  (Γουές Άντερσον)
Μια ταινία με φαντασία, πρωτοτυπία, λεπτό χιούμορ και μοναδικό καστ ηθοποιών, στο οποίο ξεχωρίζει το πρωταγωνιστικό δίδυμο, και την οποία την απολαμβάνεις από την αρχή μέχρι το τέλος. 
 
Whiplash Χωρίς μέτρο   (Ντάμιεν Σαζέλ)
Η σύγκρουση δύο τελειομανών μουσικών που φτάνει στα άκρα, με δύο μοναδικούς ερμηνευτές, μας δείχνει την αποκρουστική εικόνα ενός με κάθε θυσία αγώνα για την καταξίωση σε μια συγκλονιστική ταινία στην οποία η μουσική ανταγωνίζεται την εικόνα.
 
Birdman. Birdman ή Η Απρόσμενη Αρετή της Αφέλειας ( Αλεχάντρο Γκονζάλες Ιναρίτου)
Ο Ιναρίτου με αυτή την ταινία πέτυχε να τοποθετήσει τον εαυτό του στους μεγάλους του παγκόσμιου κινηματογράφου. Ένα καταπληκτικό παιχνίδι πραγματικότητας και φαντασίας με ένα καστ ηθοποιών τον ένα καλύτερο από τον άλλο, μια κάμερα που σε κάνει να αισθάνεσαι ότι είσαν παρών στα δρώμενα και ένα τελείως πρωτότυπο σενάριο η ταινία επάξια διεκδικεί τα 9 Οσκαρ.
 
2015
Spotlight- Όλα στο φώς (Tom McCarthy)
Από τις σημαντικότερες ταινίες της χρονιάς που συνδυάζει εξαιρετικές ερμηνείες, ηθοποιών, ένα σωστά δομημένο σενάριο και την αποκάλυψη μιας πραγματικής ιστορίας που η καθολική εκκλησία δεν θα ήθελε να αποκτήσει τόσο ευρεία δημοσιότητα. 
 
Son of Saul  Ο Γιος του Σαούλ (Λάζλο Νέμες)
Μια συγκλονιστική ταινία που χωρίς να δείχνει την φρίκη πετυχαίνει να σου δίνει την αίσθηση της ενώ ταυτόχρονα ο πρωταγωνιστής της αγωνίζεται με κάθε τρόπο σύμφωνα με την δική του αντίληψη να διατηρήσει την ανθρώπινη υπόσταση του.
 
Inside Out Τα Μυαλά που Κουβαλάς  (Πιτ Ντόκτερ)  
Αριστουργηματικό κινούμενο σχέδιο της Pixar, το οποίο σχολιάζει την ανθρώπινη συμπεριφορά με ξεκαρδιστικό σαρκασμό, βαθιά τρυφερότητα και ατελείωτες κινηματογραφικές ιδέες. Απλότητα και πολυδιάστατες αναφορές, κωμωδία χαρακτήρων, περιπέτεια αγωνίας και συγκινητική ιστορία ενηλικίωσης συνδυάζονται με έναν απόλυτα πρωτότυπο και ευρηματικό τρόπο σε μια από τις κορυφαίες, μετρημένες στα δάχτυλα τού ενός χεριού στιγμές της animation ιστορίας.
Ευρηματική ταινία που απευθύνεται κυρίως σε εφήβους και ενήλικο κοινό που μόνο αυτό μπορεί να καταλάβει την όλη ιστορία η οποία βασίζεται στην λειτουργία του εγκεφάλου. 
 
2016
Arrival (Ντενί Βιλνέβ)
Από τις πιο σωστές ταινίες επιστημονικής φαντασίας που ΄χαρις στο σενάριο και την χαμηλών τόνων σκηνοθεσία της,δεν έχει ανάγκη και δεν καταφεύγει στον εντυπωσιασμό του θεατή με τερατόμορφους εξωγίηνους κτλ  
Από τις πιο σωστές ταινίες επιστημονικής φαντασίας που ΄χαρις στο σενάριο και την χαμηλών τόνων σκηνοθεσία της,δεν έχει ανάγκη και δεν καταφεύγει στον εντυπωσιασμό του θεατή με τερατόμορφους εξωγίηνους κτλ  
 
2018
Manbiki Kazoku / Shoplifters Κλέφτες Καταστημάτων ( Χιροκάζου Κορεέντα)
Η έννοια της οικογένειας που βασίζεται όχι στην κληρονομικότητα αλλά στην αγάπη των μελών της μεταξύ τους είναι το θέμα της εξαιρετικής αυτής ταινίας στην οποία η παραβατικότητα των περιθωριακών μελών της έρχεται σαν αυτονόητη ανάγκη για την επιβίωση τους 
 
2019
Gisaengchung / Parasite Παράσιτα (Μπονγκ Τζουν-χο)
Συγκλονιστική ταινία με αρκετό μαύρο χιούμορ και πρωτότυπο σενάριο σαφώς όμως κατώτερη του αριστουργήματος Κλέφτες καταστημάτων.
 
Portrait de la Jeune Fille en Feu Το Πορτρέτο μιας Γυναίκας που Φλέγεται  (Σελίν Σιαμά)
Η ταινία θα ήταν ένα αριστούργημα από κάθε άποψη, αν έπεφτε στα χέρια ενός καλού μοντέρ και την συντόμευε στο δεύτερο μέρος της.
 
 Joker (Τοντ Φίλιπς)
 O σκηνοθέτης χάρις στην καταπληκτική ερμηνεία του Φίνιξ το εμπνευσμένο σενάριο και την μουσική επένδυση, κατάφεραν ένα χάρτινο ήρωα των κόμικ να τον καταστήσουν υπαρκτό πρόσωπο επεξηγώντας και τις αιτίες που τον οδήγησαν να μεταβληθεί σε εκπρόσωπο του κακού. 
 
Marriage Story Ιστορία Γάμου (Νόα Μπόμπακ)
Συγκλονιστική απεικόνιση της διαδικασίας για ένα διαζύγιο σε ένα γάμο που υπάρχει και ένα παιδί, με ένα καστ εξαιρετικών ηθοποιών που όλοι τους έχουν μπει πραγματικά στο πετσί του ρόλου τους. 
 
Once Upon a Time... in Hollywood  Κάποτε στο Χόλιγουντ 
 (Κουέντιν Ταραντίνο) 
Ο Ταραντίνο πέτυχε με αυτή την ταινία να μας δώσει με υποδόριο χιούμορ, μια εκ των έσω εικόνα του Χόλυγουντ χρησιμοποιώντας μια γνωστή ιστορία ως καμβά, κατασκευάζοντας όμως μια γνήσια κινηματογραφική μυθοπλασία στην οποία η βία εμφανίζεται απρόοπτα στην ανατροπή. Θαυμάσια η μουσική επένδυση με επιτυχίες της δεκαετίας του 60.  
 
2020
Κβο Βάντις, Άιντα; Quo Vadis, Aida?  (Τζασμίλα Ζμπάνιτς)
Συγκλονιστική ταινία από την εποχή της κατάληψης της Στρεμπένιτσα από τους Σέρβους και την απαράδεκτη αδράνεια της διεθνούς δυναμης να αντισταθεί στην γενοκτονία των Βοσνίων μέσα ααπό την προσωπική ιστορία μιας διερμηνέως τους.
 
Digger   (Τζώρτζης Γρηγοράκης )
Μια ταινία άψογη τόσο από σκηνοθετικής πλευράς και φωτογραφίας όσο και από πλευράς ηθοποιών που δεν έχει σε τίποτα να ζηλέψει από αντίστοιχες διεθνείς ταινίες.
 
2021
L'Événement / Happening. Το Γεγονός (Οντρέ Ντιγουάν)
Αριστουργηματική ταινία που βασίζεται σε υπαρκτή κατάσταση τότε στην Ευρώπη, με την απαγόρευση των εκτρώσεων, που δυστυχώς υφίσταται ακόμα σε ένα βαθμό στην Ιταλία και την Πολωνία. Η Οντρέ Ντιγουάν κατάφερε χωρίς δραματικές εξάρσεις να δώσει στην ταινία χάρις και στην ερμηνεία της Αναμαρία Βαρτολομέι ατμόσφαιρα σασπένς που μόνο σε θρίλερ βλέπουμε.
 
2023
Anatomie d Une Chute / Anatomy of a Fall Ανατομία μιας πτώσης (Ζιστίν Τριέ)  
Χάρις στους εξαιρετικούς πρωταγωνιστές αλλά και στο καταπληκτικό σενάριο της η ταινία αυτή σε σχέση με την πλοκή της θυμίζει Χιτσκοκ και όσον αφορά τις σχέσεις του ζευγαριού ταινίες του Μπέργκμαν. Ίσως η καλύτερη ταινία του Ευρωπαϊκού κινηματογράφου φέτος.
 
Killers of the Flower Moon  Οι Δολοφόνοι του Ανθισμένου Φεγγαριού   (Μάρτιν Σκορτσέζε) 
Σχεδόν σε 3 ½ ώρες, ο Σκορτσέζε με βασικούς πρωταγωνιστές τον εξαιρετικό Ρόμπερτ Ντε Νίρο αλλά και τον ισάξιο Λεονάρντο Ντι Κάπριο, καταφέρνει σε μια ταινία να μας δώσει την εικόνα μιας Αμερικής που το χρήμα αποκτημένο με κάθε τρόπο αποτελεί το βασικό συστατικό για την εκπλήρωση του Αμερικανικού ονείρου, μαζί με την εικόνα μιας αναπτυσσόμενης επαρχιακής πόλης με ουσιαστική έλλειψη νόμου, αλλά και τη εικόνα της έναρξης επιβολής του νόμου από το κράτος με την δημιουργία του FBI. Όλα αυτά γίνονται ταυτόχρονα με την ανάπτυξη μιας προσωπικής ιστορίας που τα συνδέει. Θα έλεγα ότι αν ο Τζων Φόρντ με τις ταινίες του δημιούργησε τον μύθο για την κατάκτηση της Δύσης, ο Σκορτέζε με αυτή την ταινία κατάφερε να τον αποδημήσει, καθώς ανέδειξε την ύπαρξη μιας υπάρχουσας και κληρονομικά διατηρούμενης βίας στην αμερικανική κοινωνία που δεν έχει καμία μυθική διάσταση. Το ιδιοφυές τέλος της ταινίας, στο οποίο εμφανίζεται και ο ίδιος, αποτελεί ένα εκπληκτικό εύρημα που αποδεικνύει πως η βία αυτή γίνεται τελικά ανώδυνη και αποδεκτή όταν μεταβάλλεται σε θέαμα και ακρόαμα.
 
Kuolleet Lehdet / Fallen Leaves  Πεσμένα Φύλλα  (Άκι Καουρισμάκι)
Ο Καουρισμάκι κατάφερε με αυτή την ταινία του να αποδείξει πως ένα απλό και συνηθισμένο θέμα στα χέρια ενός ικανού μέτρ μπορεί να γίνει ένα κινηματογραφικό αριστούργημα χάρις στον επιδέξιο συνδυασμό εικόνας, μουσικής και ηθοποιών που με την έκφραση των προσώπων τους, παρά με τον διάλογο, μπορούν να μας μεταδώσουν πλήρως τα συναισθήματα τους.
 
Das Lehrerzimmer/The Teachers Lounge Στο Γραφείο Καθηγητών 
 (Ίλκερ Τσαλτάκ)
Συγκλονιστική ταινία με πρωτότυπο θέμα και εξέλιξη σαν θρίλερ, καθώς η αλήθεια δεν οδηγεί πάντα στην κάθαρση με την δικαίωση του θύματος
 
2024
Conclave Κονκλάβιο ( Έντουαρντ Μπέργκερ)
Ο Μπέργκερ κατάφερε χάρις στην σκηνοθετική του ικανότητα και τον συγκλονιστικό Ρειφ Φάινς, να δημιουργήσει ατμόσφαιρα θρίλερ σε μια καθαρά εκκλησιαστική διαδικασία, που κορυφώνεται με ένα απρόσμενο τέλος που του δίνει ταυτόχρονα και την ευκαιρία για ένα ηθικοπλαστικό δίδαγμα!
 
 Anora   (Σον Μπέικερ) 
Ο σκηνοθέτης με πρωτότυπο τρόπο κεντάει την εξέλιξη της ιστορίας του με σκηνές ερωτικές, βίας, κωμικές, δραματικές και συναισθηματικές, κάνοντας  ταυτόχρονα και μια έμμεση κριτική αντιμετώπιση του αμερικανικού ονείρου όταν άτομο του περιθώριού αποκτά σχέση με  άτομο ολιγαρχικής οικογένειας. Η αναπόφευκτη σύγκρουση που επέρχεται μέχρι την τελική λύση, κρατάει συνεχές το ενδιαφέρον του θεατή παρά την μεγαλύτερη διάρκεια της ταινίας. 
 
Τα σχόλια δημοσιεύονται μετά από έγκριση.
 
 
 

ΟΙ ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ ΤΩΝ 25 ΧΡΟΝΩΝ ΤΟΥ 21ΟΥ ΑΙΩΝΑ. α΄μέρος.

 

Ήδη το ¼ του αιώνα που ζούμε έχει περάσει. Όλα αυτά τα χρόνια υπήρξε μια πολύ μεγάλη κινηματογραφική παραγωγή που είχε σαν αποτέλεσμα να δούμε σημαντικές ταινίες που σίγουρα αρκετές από αυτές θα αναφέρονται τα επόμενα χρόνια σε κινηματογραφικές αναδρομές όπως αυτές που μέχρι σήμερα ανήκουν δικαιωματικά στην ιστορία αυτής της τέχνης. Προσπάθησα λοιπόν με καθαρά προσωπικά κριτήρια να φτιάξω μια λίστα με τις καλύτερες ταινίες της τελευταίας 25τιας χωρίς να κάνω αξιολογική ταξινόμηση .
Εξυπακούεται ότι είναι ταινίες που έχουν προβληθεί στην χώρα μας και τις έχω δει, κάνοντας και ένα σύντομο σχολιασμό για την καθεμιά. Ξεχώρισα 64 ταινίες και τις παραθέτω με την χρονική σειρά που προβλήθηκαν αναφέροντας πρώτα τον ξένο τίτλο της ταινίας και μετά τον ελληνικό. Το ενδιαφέρον είναι ότι μόνο 4 σκηνοθέτες έχουν από δύο ταινίες σε αυτή την λίστα. Είναι ο Μάρτιν Σκορτσέζε με τις ταινίες του  Departed και  Killers of the Flower Moon, ο Κουέντιν Ταραντίνο με το Κill Bill Vol 1 και το  Once Upon a Time... in Hollywood ο Ρίτσαρντ Λινκλέιτερ Βefore sunset) και  Boyhood και ο Ανγκ Λι με τις ταινίες του Crouching Tiger, Hidden Dragon και Brokeback Mountain 
 
2000
in the mood for love,Ερωτική Επιθυμία (Γουόνγκ Καρ Βάι)
Κινηματογραφικό αριστούργημα  που προσφέρει αισθητική απόλαυση τόσο με τις εικόνες του όσο και με την μουσική του. 
 
Memento  Μεμέντο  (Christopher Nolan) 
Η ταινία που γνωρίσαμε  τον Νόλαν με αυτήν την άκρως πρωτότυπη ταινία νουάρ.
 
Crouching Tiger, Hidden Dragon-Τίγρης και Δράκος (Ang Lee,) 
Εξαιρετικές χορογραφίες με εικόνες μοναδικής αισθητικής, μια ταινία έξω από όλα τα συνηθισμένα που θα αποτελέσει μέτρο σύγκρισης για αντίστοιχες στο μέλλον.
 
Gladiator, Ο Μονομάχος ( Ρίντλεϊ Σκοτ)
Από τις καλύτερες ταινίες σε αυτό το είδος και αυτή που ανέδειξε ως πρωταγωνιστή τον Ράσελ Κρόου. 
 
2001
Moulin Rouge! (Baz Luhrmann, ) 
Εξαιρετικής αισθητικής και με πλήθος σκηνοθετικών ευρημάτων μιούζικαλ που ανανεώνει πλήρως το είδος και του δίνει μια νέα τελείως διάσταση.
 
Mulholland Drive, Οδός Μαλχόλαντ  (Ντέιβιντ Λιντς)  
Η ταινία είναι από αυτές που δεν τις βλέπεις με τα συνήθη κριτήρια των άλλων γιατί απευθύνεται κυρίως στην λογική και την αισθητική που έχουμε στα όνειρα μας. Η ταινία απαιτεί ο θεατής να αφήσει ελεύθερη την φαντασία του πέρα από τις συμβάσεις της πραγματικότητας. Όσοι μπορούν να το κάνουν προφανώς και θα μπορέσουν να απολαύσουν αυτό το αριστούργημα που μας χάρισε ο Λίντς4
 
Amélie, Le Fabuleux Destin d' Amelie Poulain Αμελί (Jean-Pierre Jeunet, 2001)
Μια από τις αριστουργηματικότερες ταινίες του γαλλικού κινηματογράφου που με το ονειρικό περιβάλλον που δημιουργεί και την χαριτωμένη πρωταγωνίστρια του σε κάνει να μην θέλεις να τελειώσει ποτέ.
 
The Lord of the Rings: The Fellowship of the Ring, Ο Άρχοντας των Δαχτυλιδιών: Η Συντροφιά του Δαχτυλιδιού (Πίτερ Τζάκσον)
Το πρώτο μέρος της εξαιρετικής αυτής τριλογίας.
 
2002
The Pianist, Ο Πιανίστας (Roman Polanski) 
Μια από τις καλύτερες ταινίες του Πολάνσκι με ένα πρωταγωνιστή που δείχνει να είναι κομμένος και ραμμένος για αυτό τον ρόλο.

25th Hour, 25^η ώρα (Spike Lee)  
Ένας εξαιρετικός Έντουαρντ Νόρτον σε μια, με μοναδικά  δοσμένο τρόπο, συγκλονιστική ταινία υπαρξιακής αναζήτησης.
 
Cidade de Deus, Η πόλη του θεού   (Fernando Meirelles, Kátia Lund)
Μια φωτογραφική μηχανή δίνει την δυνατότητα σε ένα παιδί να ξεφύγει από την άθλια πραγματικότητα μιας φαβέλας του Ρίο ντε Τζανέιρο.
 
Talk to Her-Hable con ella, Μίλα της  (Pedro Almodóvar) 
Με μοναδική ευαισθησία  ο Αλμοδόβαρ ξεδιπλώνει το παρελθόν των αφηγητών του  από τους μονολόγους τους χωρίς αντίλογο μιας και οι γυναίκες στις οποίες απευθύνονται βρίσκονται σε κώμα.
 
2003
Κill Bill Vol 1(Ταραντίνο)
  Όπως και η συνέχεια του  το 2004, αποτελούν ένα θεαματικότατο πάτσγουορκ αναφορών σε κινηματογραφικές ιστορίες εκδίκησης και σε κινέζικες ταινίες καράτε, γιαπωνέζικες περιπέτειες εποχής, manga αλλά και γουέστερν σπαγγέτι με την Ούμα Θέρμαν στον σημαντικότερο ρόλο της καριέρας της/
 
Oldboy (Park Chan-wook) 
Σκηνοθεσία και φωτογραφία εξαιρετική, ταινία συγγενής με το kill Bill πολύ καλοί ηθοποιοί αλλά στο σύνολο απωθητική. 
 
Finding Nemo-Ψάχνοντας τον Νέμο(Andrew Stanton)  
Ευρηματικό, αστείο και τρυφερό καρτούν που οριοθετεί με την ποιότητα του μια νέα εποχή σε αυτού του είδους τις ταινίες.
 
Spring, Summer, Fall, Winter…and Spring-Άνοιξη, Καλοκαίρι, Φθινόπωρο, Χειμώνας ...και Άνοιξη (Kim Ki-duk, ) 
Πανέμορφη εικαστικά και αισθητικά ταινία που δίνει μια άλλη διάσταση στην κινηματογραφική απόλαυση.
 
Dogville  (Λαρς Φον Τρίερ )
Από τις ταινίες που ξεπερνούν τα συνήθη και δημιουργούν νέους δρόμους στην κινηματογραφική τέχνη και μένουν στην ιστορία της.
 
2004
Eternal Sunshine of the Spotless Mind.  H  αιώνια Λιακάδα ενός Φωτεινού Μυαλού. (Michel Gondry)
Σε σενάριο του Τσάρλι Κάουφμαν του οποίου ο εγκέφαλος και οι απίθανες (παρ)ενέργειές του αποτελούν μόνιμη πηγή έμπνευσης του ο Τζίμ Κάρεϋ μας δίνει τον καλύτερο ρόλο της καριέρας του.
 
Βefore sunset, Πριν το Ηλιοβασίλεμα ( Ρίτσαρντ Λινκλέιτερ)  
Εξαιρετική ταινία , με τους 2 πρωταγωνιστές και τον σκηνοθέτη να έχουν δουλέψει μαζί το σενάριο, με αποτέλεσμα να βλέπεις το συναισθηματικό παιχνίδι 2 πρώην εραστών να εκτυλίσσεται στον πραγματικό χρόνο της ταινίας ξεκινώντας από την αμηχανία να ξαναφουντώνει ενα ξεχασμένο αίσθημα. 
 
Fahrenheit 9/11, Φαρενάιτ 9/11 ( Μάικλ Μουρ) 
Σπάνια ένα σαφώς στρατευμένο ντοκυμαντέρ ασχολείται με το θέμα του διαθέτοντας χιούμορ ώστε να μην γίνεται μπροσούρα. 
 
2005
Brokeback Mountain,  Το Μυστικό του Brokeback Mountain (Ανγκ Λι)
Είναι η πρώτη ταινία ευρείας διανομής που μιλάει για ανδρική ομοφυλοφιλία αν και ως ταινία είναι σαφώς υπερτιμημένη λόγω του θέματος, με καλές .όμως ερμηνείες, σωστό ρυθμό και φωτογραφία.
 
Match Point ( Γούντι Άλλεν )
Ένας τελείως διαφορετικός Γούντι Aλλεν και όμως στο βάθος ίδιος! Η υπόγεια περιπαικτική ματιά του σε ένα κοινωνικό δράμα ,με στοιχεία από κλασσικά λογοτεχνικά έργα, απάνω στην απληστεία, τον αμοραλισμό, το πάθος, αλλά κυρίως την σημασία της τύχης στη ζωή!
Όπως πάντα στις ταινίες του Αλλεν, εκτός από την Γιόχανσον και τον Ρις Μάιερς όλο το κάστ ήταν εξαιρετικό.
Όπως πάντα στις ταινίες του Αλλεν, εκτός από την Γιόχανσον και τον Ρις Μάιερς όλο το κάστ ήταν εξαιρετικό.
 
2006
Departed, Ο Πληροφοριοδότης  (Martin Scorsese) 
Ταινία με ενδιαφέρουσα υπόθεση χωρίς να είναι πρωτότυπη αλλά ΄που κρατάει συνεχώς το ενδιαφέρον. Εξαιρετικές ερμηνείες και απ΄τους 3 πρωταγωνιστές.
Ο Νίκολσον μοναδικός στον ρόλο του αλλά ο ΝτιΚάπριο κάνει την καλύτερη μέχρι τώρα εμφανιση του.
 
The Lives of Others- Das Leben den Anderen-Η ζωή των άλλων
 (Florian Henckel von Donnersmarck) 
Ταινία που καταφέρνει με σχεδόν ντοκυμαντερίστικο τρόπο να δίνει την αλλοίωση είτε καλή είτε κακή των ανθρώπινων σχέσεων εξ αιτίας ενός απάνθρωπου και εκφοβιστικού καθεστώτος.
Η εικόνα του πρωταγωνιστή που δεν έχει προσωπική ζωή και μεταστρέφεται με την παρακολούθηση των άλλων θα μείνει για καιρό στη μνήμη μας. Πρώτη  ταινία ενός μεγάλου σκηνοθέτη. 
 
Pan’s Labyrinth-El laberinto del Fauno, Ο Λαβύρινθος του Πάνα- (Guillermo Del Toro) 
Έξυπνο και πρωτότυπο πάντρεμα πραγματικότητας και φαντασίας σε μία ταινία που έχει μια ξεχωριστή γοητεία. 
 
Borat: Cultural Learnings of America for Make Benefit Glorious Nation of Kazakhstan (Larry Charles)
Πανέξυπνη σουρεαλιστική σάτιρα της Αμερικής αλλά και του Καζακστάν με χιούμορ που θυμίζει αδελφούς Μαρξ και Μόντυ Πάιθον. Δεν αφήνει τίποτα χωρίς να το σατιρίσει δίνοντας την ψευδαίσθηση ότι το γύρισε συνεργείο από το Καζακστάν! 
 
Children of Men-Τα παιδιά των ανθρώπων(Alfonso Cuarón) 
Η ταινία μου θύμισε μιά παλιά του Ρομέρο με ζόμπι. Εάν αποδεχόσουν την σύμβαση της ύπαρξης των ζόμπι από κει και πέρα η ταινία ήταν τελείως ρεαλιστική με τις συμμορίες να σπάνε τα σουπεμέρκετ και να αδιαφορούν για τα ζόμπι. Το ίδιο και εδώ .Εάν δεχθείς την σύμβαση ότι οι άνθρωποι δεν κάνουν παιδιά η ταινία δείχνει ένα ζοφερό μεν αλλά αληθοφανές μέλλον.
Μπορεί η εξέλιξη της ιστορίας να είναι η αναμενόμενη αλλά η κίνηση της κάμερας στο χέρι σε παρασύρει σαν να βρίσκεσαι και σύ εκεί. Ο Μ.Κέην φτιάχνει μια εξαιρετική φιγούρα και ο Ουεν τον πιο πετυχημένο ρόλο του. Εξαιρετική η επιλογή των χώρων και των σκηνικών.
Μιά ταινία που θα αποκτήσει την θέση της στην ιστορία του κινηματογράφου. 
 
2007
No Country for Old Men.

Καμιά πατρίδα για τους μελλοθάνατους                                                  
(Joel and Ethan Coen ) 
 Εξαιρετική ταινία με ένα μοναδικό σενάριο που δεν κάνει καμιά παραχώρηση σε ένα κλασσικά συμβατικό και αναμενόμενο από το κοινό τέλος.
Το κακό ,εδώ ο Μπαντέμ, είναι απόλυτο και πανίσχυρο, υπακούει δε σε ένα δικό του κώδικα αξιών που ξεπερνάει την συνήθη προσπάθεια για την απόκτηση των χρημάτων.
Από την άλλη μεριά οι «καλοί» είναι ο άπληστος περιθωριακός Μπρόλιν που πολεμάει μέχρι θανάτου για να κρατήσει τα λεφτά που του έτυχαν και αποτελούν την μοναδική ευκαιρία της ζωής του και ο ξεπερασμένος από την εποχή του σερίφης που οι περιστάσεις τον υπερβαίνουν.
Οι αδελφοί Κοέν με μοναδική μαεστρία κρατούν το ενδιαφέρον συνεχές και με το μοναδικό καστ που έχουν ,καταφέρνουν χάρις και στο διαβρωτικό και υποδόριο χιούμορ τους να δώσουν υπόσταση στους τρείς βασικούς ρόλους .
Η καλύτερη ταινία της χρονιάς μέχρι στιγμής. 
Το κακό ,εδώ ο Μπαντέμ, είναι απόλυτο και πανίσχυρο, υπακούει δε σε ένα δικό του κώδικα αξιών που ξεπερνάει την συνήθη προσπάθεια για την απόκτηση των χρημάτων.
Από την άλλη μεριά οι «καλοί» είναι ο άπληστος περιθωριακός Μπρόλιν που πολεμάει μέχρι θανάτου για να κρατήσει τα λεφτά που του έτυχαν και αποτελούν την μοναδική ευκαιρία της ζωής του και ο ξεπερασμένος από την εποχή του σερίφης που οι περιστάσεις τον υπερβαίνουν.
Οι αδελφοί Κοέν με μοναδική μαεστρία κρατούν το ενδιαφέρον συνεχές και με το μοναδικό καστ που έχουν ,καταφέρνουν χάρις και στο διαβρωτικό και υποδόριο χιούμορ τους να δώσουν υπόσταση στους τρείς βασικούς ρόλους .
Η καλύτερη ταινία της χρονιάς μέχρι στιγμής. 
 
There Will Be Blood-Θα χυθεί αίμα(Paul Thomas Anderson) 
Το αμερικανικό όνειρο της κατάκτησης του πλούτου με καθε μέσον και χωρίς ενδοιασμούς από ένα πετρελαιά και ένα παπά.
Μοναδική ερμηνεία του Ντε Λούις που πλάθει ένα πρόσωπο απόλυτα πιστευτό αλλά το θέμα της ταινίας ιδίως με αυτό το είδος της αμερικανικής θρησκοληψίας δεν αγγίζει εύκολα το ελληνικό κοινό. 
 
Persepolis  (Μαρζάν Σατραπί ) 
Σκίτσο απλό αλλά εξαιρετικής αισθητικής, ιστορία ανθρώπινη δοσμένη έτσι που σου δημιουργείται η αίσθηση ότι βλέπεις κανονικούς ηθοποιούς, ταινία τελείως έξω από τις συνήθεις με κινούμενα σχέδια, με δύο λόγια ένα αριστούργημα. 
 
2009
The Secret in Their Eyes- El Secreto De Sus Ojos Το Μυστικό στα Μάτια της (Juan José Campanella, 2009) 
Εξαιρετική ταινία που το παρόν καθορίζεται από το παρελθόν σε ένα πρωτότυπο σενάριο με ανατροπές και με σκηνοθετική αντίληψη με προσωπική άποψη.
 
2011
 
Jodaeiye Nader Az Simin / A Separation, Ένας Χωρισμός  (Ασγκάρ Φαραντί)
Μια εξαιρετική ταινία με ένα ιδιοφυές σενάριο που δίνει μια πραγματική εικόνα των ανθρώπων όταν έρχονται αντιμέτωποι οι ηθικές τους αξίες, με την αλήθεια, τις διαπροσωπικές τους σχέσεις, το συμφέρον τους και το πολιτισμικό τους περιβάλλον. Εξαιρετικές ερμηνείες από όλους τους ηθοποιούς μεγάλους και μικρούς. 
 
The Artist (Michel Hazanavicius)
Μια ταινία που περικλείει όλη την ιστορία και την μυθολογία του κινηματογράφου και που πρόκειται να καταταγεί σίγουρα στα φιλμ που μένουν στην ιστορία αυτής της τέχνης.
Μια απλή και αναμενόμενη ιστορία αντίστοιχη με τις Διπλοπενιές του Σκαλενάκη που χρησιμοποιεί όλα τα κλασσικά κινηματογραφικά κλισέ, χάρις στην ιδιοφυή σκηνοθεσία, την εξαιρετική μουσική, τα σκηνικά, τους φωτισμούς και τους χαρισματικούς πρωταγωνιστές καταφέρνει να δημιουργήσει στους θεατές εκείνη την ευφορία που σου δημιουργούν τα πραγματικά έργα τέχνης.
 
Τα σχόλια δημοσιεύονται μετά από έγκριση
 
 

ΟΙ 10 ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ ΤΟΥ 2024 ΚΑΤΑ ΤΟΥΣ ΕΥΡΩΠΑΙΟΥΣ ΚΡΙΤΙΚΟΥΣ

Στο ΟΙ 10 ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ ΤΟΥ 2024 ΚΑΤΑ ΤΟΥΣ ΚΡΙΤΙΚΟΥΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΟΙ 10 ΠΟΥ ΠΡΟΤΙΜΗΣΕ ΤΟ ΚΟΙΝΟ. έγραψα για τις καλύτερες ταινίες που προβλήθηκαν στην Ελλάδα σύμφωνα με τους εδώ κριτικούς.
Έχει όμως ενδιαφέρον να δούμε αντίστοιχα ποιες θεωρήθηκαν στο εξωτερικό ως οι καλύτερες ταινίες του 2024. Βέβαια ορισμένες από αυτές δεν έχουν προβληθεί στην Ελλάδα.
Με κόκκινα γράμματα είναι όσες έχω δει , ενώ με μαύρα όσες έχουν μεν προβληθεί αλλά δεν τις είδα και με πράσινα όσες δεν έχουμε δει στην χώρα μας.
Σε αυτές που έχω δει, γράφω με δύο λόγια την προσωπική μου κριτική και με κόκκινα γράμματα είναι η βαθμολογία μου, μετά του κοινού του ΑΘΗΝΟΡΑΜΑΤΟΣ και στο τέλος των κριτικών του. 
Για σύγκριση στην αρχή έβαλα ποιες θεωρεί  η ΠΕΚΚ (Πανελλήνια Ένωση Κριτικών Κινηματογράφου) ως τις   καλύτερες διεθνείς ταινίες του 2024:

1.Υπέροχες Μέρες
Σε δύο βασανιστικές ώρες εμπεδώνουμε πλήρως ότι οι δημόσιες τουαλέτες στην Ιαπωνία είναι πρωτοποριακές και πεντακάθαρες!  
½    3 ½  3 ½ 

 2. Poor Things
Βασικός και θεμιτός σκοπός του Λάνθιμου είναι με τις ταινίες του να προκαλέσει τον θαυμασμό στον θεατή, με την έξω από τα συνηθισμένα θεματολογία των ταινιών του. Έτσι ο Κυνόδοντας δημιούργησε μεγάλη εντύπωση στο κοινό με το εξωσυμβατικό του θέμα, μιας και ελάχιστοι θυμόντουσαν ή είχαν δει την εξαιρετική και πολύ καλύτερη ταινία του Μεξικανού Ριπστάιν του 1973 Το κάστρο της Αγνότητας με την ίδια ακριβώς θεματολογία. Έτσι τώρα με το φαντασμαγορικό POOR THINGS κατάφερε πάλι να προκαλέσει μεγάλη εντύπωση, διεθνώς πια, με μια ταινία με ασυνήθιστη και πρωτότυπη θεματολογία με εξαιρετικά ντεκόρ και με δεξιοτεχνικές κινήσεις της κάμερας του με τα επαναλαμβανόμενα fisheye/ευρυγώνια πλάνα καθώς και με υψηλής ποιότητας φωτογραφία που πράγματι και τα δύο αξίζουν το Όσκαρ. Ο θεατής πάντως είτε αγανακτεί με αυτά που βλέπει και φεύγει, είτε αφήνει τον εαυτό του ελεύθερο στο παραμύθι που εκτυλίσσεται στην οθόνη μαγεμένος από το εντυπωσιακό θέαμα και παραβλέπει όσα αναλογίζεται μετά το τέλος της πχ ότι στην ταινία δεν υπάρχει άνδρας που να έχει θετικό ρόλο η δε ανδρική σεξουαλικότητα να είναι είτε χυδαία, είτε ανώμαλη. Η ταινία τηρώντας τις τρέχουσες απόψεις περί πολιτικής ορθότητας στην Αμερική, θεωρείται φεμινιστική λόγω της απόκτησης αυτογνωσίας της πρωταγωνίστριας μέσω του σεξ , εμφανίζει επίσης στο πλοίο επί Βικτωριανής υποτίθεται εποχής και αριστοκρατικό πλούσιο μαύρο(!) και τέλος δεν θα μπορούσε μέσα σε όλες τις σεξουαλικές της συνευρέσεις να μην υπάρχει και μια λεσβιακή με έγχρωμη παρτενέρ, απαραίτητη πλέον νότα όπως σχεδόν σε όλες σήμερα τις αμερικανικές ταινίες και σήριαλ! Πολύ έξυπνα λοιπόν ο Λάθιμος και η Έμα Στόουν γνωρίζοντας ότι σε αυτούς που ψηφίζουν για Όσκαρ, εκτός από τα παραπάνω αρέσουν οι ταινίες με ασυνήθιστη θεματολογία, όπως πχ το περσινό τερατούργημα ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΟΛΑ, που ήδη όλοι το έχουν ξεχάσει, εστίασαν σε αυτά την προώθηση της ταινίας τους. Πάντως ο Λάθιμος έχει εμπεδώσει σωστά και ενσωματώσει στην σκηνοθετική του άποψη την αισθητική του Terry Gilliam και του του David Lynch όπως και σε μεγάλο βαθμό την αισθητική του Ζαν-Πιερ Ζενέ. Προσωπικά πάντως δεν θα συνιστούσα αυτή την ταινία σε όσους δεν τους ενδιαφέρει να προβληματιστούν βλέποντας ένα φιλμ που ξεφεύγει από τα συνήθη πλαίσια των ταινιών για δύο ευχάριστες ώρες. 2 ½  3 ½  4 ½

3. Τα Παιδιά του Χειμώνα
Βασιζόμενος στην μοναδική ικανότητα του σεναριογράφου του αξέχαστου Νεμπράσκα να γράφει ιστορίες με πρωταγωνιστές ανθρώπους που ξεφεύγουν από το συνηθισμένο, ο Πέιν κατάφερε να μας δώσει μια, με ξεχωριστή ευαισθησία δραμεντί, με την βοήθεια βέβαια και των 3 εξαιρετικών πρωταγωνιστών του. 3 ½  4   3 ½

4. Μικρά Πράγματα σαν κι Αυτά
Ταινία που καταφέρνει, παρά τον αργόσυρτο ρυθμό της, να μας δώσει την  πραγματική εικόνα μιας κοινωνίας που ενώ γιορτάζει τα Χριστούγεννα, σαν άλλος Πόντιος Πιλάτος «νίπτει τας χείρας της», στην απανθρωπιά των καλογριών, όπως καθημερινά κάνει ο εξαιρετικός πρωταγωνιστής της ταινίας , και μόνο αυτός, ένας απλός  καρβουνιάρης αποδεικνύει έμπρακτα ποιο είναι το πραγματικό τους  μήνυμα. 3 ½  3  3

5. Black Dog

6. Ο Σπόρος της Ιερής Συκιάς
Ενώ στο μεγαλύτερο μέρος της ταινίας θέτει πολύ σωστά το πρόβλημα ότι δεν μπορεί να συμβαδίζει η οικογενειακή σου ευμάρεια και ειρήνη όταν αποτελείς στυλοβάτη ενός απολυταρχικού καθεστώτος, δείχνοντας συγχρόνως και πραγματικές σκηνές  από βίαιες καταστολές αντικαθεστωτικών διαμαρτυριών,  δυστυχώς το υπερβολικό τέλος του είναι υπερβολικό και απογοητευτικό. 3  4  3

7. Μην Περιμένετε και Πολλά από το Τέλος του Κόσμου

8. Emilia Pérez

Μια άκρως πρωτότυπη ταινία, που με το εξωφρενικό της σενάριο τσαλαβουτάει σε όλα τα κινηματογραφικά είδη, από το μιούζικαλ και το μελόδραμα μέχρι τις γκανγκστερικές ταινίες και ξεπερνώντας ποικίλα ηθικά διλήμματα, καταφέρνει τελικά να καθηλώσει τον θεατή καθώς έχει πλέον την περιέργεια να δει την τελική κατάληξη της ιστορίας. 3   3 ½   3

 

9. Anora

Ο σκηνοθέτης με πρωτότυπο τρόπο κεντάει την εξέλιξη της ιστορίας του με σκηνές ερωτικές, βίας, κωμικές, δραματικές και συναισθηματικές, κάνοντας  ταυτόχρονα και μια έμμεση κριτική αντιμετώπιση του αμερικανικού ονείρου όταν άτομο του περιθώριού αποκτά σχέση με  άτομο ολιγαρχικής οικογένειας. Η αναπόφευκτη σύγκρουση που επέρχεται μέχρι την τελική λύση, κρατάει συνεχές το ενδιαφέρον του θεατή παρά την μεγαλύτερη διάρκεια της ταινίας. 3 ½  3   4

10. Dune: Μέρος Δεύτερο
Ξεχειλωμένη συνέχεια του 1ου, με την κλασσική διαμάχη καλών και κακών, με ιπτάμενες συσκευές υψηλής τεχνολογίας αλλά με μάχες με σπαθιά(!), σύν επίσης ένα κλασσικό ειδύλλιο. απλά εδώ στο γοητευτικό περιβάλλον της ερήμου. 1  3 ½   4

Οι καλύτερες ταινίες του 2024 από το Cahiers du Cinema:

1. Miséricorde (Αλέν Γκιροντί)

2. May December του Τοντ Χέινς
Ενδιαφέρον σενάριο από την άποψη των χαρακτήρων και των σχέσεων των πρωταγωνιστών της με την Νάταλι Πόρτμαν να φτάνει την κορύφωση του ρόλου της όταν απευθείας στην κάμερα υποδύεται την πρωταγωνίστρια της ιστορίας στην επιστολή της . 3   2   3

3. In Water (Χογνγκ Σανγκ-σου)

4. Ζώνη Ενδιαφέροντος (Τζόναθαν Γκλέιζερ)
Σε όλη την ταινία είναι εμφανές, βασικά από τα μονίμως μακρινά πλάνα (δεν υπάρχει ούτε ένα γκρο πλαν) ότι η επιλογή του σκηνοθέτη είναι να περάσει στον θεατή την αντίστιξη μεταξύ της φρίκης του στρατοπέδου, που μόνο το ακούμε, και της ανέφελης οικογενειακής ζωής του Ες δίπλα σε αυτό που επιβεβαιώνει την κοινοτοπία του κακού της Χ.Αρέντ. Μαζί με την μουσική υπόκρουση στην αρχή και το τέλος αυτό το πετυχαίνει αλλά μετά την πρώτη ώρα επειδή η ταινία δεν έχει κάποια κορύφωση αρχίζει και κουράζει τον θεατή. 3  2 ½  5

5. All We Imagine as Light (Πάγιαλ Καπάντια)

Χαμηλών τόνων ινδική ταινία με 3 γυναίκες διαφορετικών ηλικιών που ζουν με διαφορετικά προβλήματα η κάθε μία μέσα στην πολυπληθή Βομβάη και οι οποίες τελικά εκδηλώνουν και εκπληρώνουν  πιο ελεύθερα τις επιθυμίες τους όταν πηγαίνουν σε ένα παραθαλάσσιο χωριό. 2 ½   2 ½   3 ½

6. Οι Παραβατικοί (Ροντρίγκο Μορένο)

7. Ο Διάβολος Δεν Υπάρχει (Ριιουσούκε Χαμαγκούτσι)
Η ταινία συγκέντρωσε τον θαυμασμό των κριτικών που εντυπωσιάζονται με οποιαδήποτε ταινία έχει καλή μεν φωτογραφία και ακατάληπτο σενάριο, δήθεν υψηλής διανόησης και βέβαια την απαξίωση του κοινού που έχει αρχίσει να διαισθάνεται ότι πρόκειται για πατάτα την οποία δυστυχώς είδα. 1  2  3 ½

8. Ma Vie Ma Gueule (Σοφί Φιλιέρ)

9. Παγίδα του Μ. Νάιτ Σιάμαλαν
Ενδιαφέρουσα αστυνομική ταινία που κρατάει συνεχές το ενδιαφέρον του θεατή παρά τις αναμενόμενες ανατροπές στο τέλος της. 2 ½  3   1 ½

10. The Other Way Around (Χόνας Τρουέμπα)
 

 

Οι 10 από τις 50 καλύτερες ταινίες του 2024 από το Sight and Sound

 

10. Nickel Boys (ΡαΜέλ Ρος)

9. Καμία Άλλη Γη (Μπασέλ Αντρά, Χαμντάν Μπαλάλ, Γιουβάλ  Αμπραχάμ & Ραχέλ Σζορ)

=7. Ματωμένος Δεσμός (Ρόουζ Γκλας)
Η ταινία στοχεύει στην αναγέννηση των b-movies της 10ετις του 50 με την προσθήκη μερικών λεσβιακών εικόνων αλλά λόγω του προχειρογραμμένου σεναρίου της προς το τέλος τα θαλασσώνει. 1 ½   2   2

=7. The Substance: Το Ελιξίριο της Νιότης (Κοραλί Φαρζά)
Διαθέτοντας μια εξαιρετική ηθοποιό και ένα πρωτότυπο σενάριο ,η σκηνοθέτις της ταινίας θέλοντας δήθεν να μας περάσει το μήνυμα ότι το ανδρικό κατεστημένο στην τηλεόραση θέλει συνεχώς νεότερες γυναίκες, κατάφερε τελικά να φτιάξει ένα κακόγουστο κατασκεύασμα που σε απωθεί. 1  2 ½   1

6. Caught by the Tides (Τζί Ζανγκ-κε)

5. Hard Truths (Μάικ Λι)

Η αντίθετη ψυχοσύνθεση  μεταξύ δύο αδελφών μιας καταθλιπτικής και επιθετικής και της άλλης καλοσυνάτης δεν μπορούν να κρατήσουν το ενδιαφέρον του θεατή σε αυτή την άστοχη ταινία και την χειρότερη του σημαντικού αυτού σκηνοθέτη 1

4. Δαχομέη (Ματί Ντιόπ)

3. Η Χίμαιρα (Αλίτσε Ρορβάκερ)
Ταινία που παίζει με την πραγματικότητα και την φαντασία και η οποία έχει καλούς ηθοποιούς αλλά θα ήθελε ένα πιο σφιχτοδεμένο σενάριο.
2  3   2 ½

2. Anora (Σον Μπέικερ)

1. All We Imagine as Light (Παγιάλ Καπάντια)
 

Οι 10 από τις 50 καλύτερες ταινίες του 2024 από την Guardian αρχικά από την διανομή για τη Μ. Βρετανία και μετά για τις ΗΠΑ

10. Κατεχόμενη Πόλη (Στιβ ΜακΚουίν)

9. Τα Παιδιά του Χειμώνα (Αλεξάντερ Πέιν)

8. Soundtrack to a Coup d'Etat (Γιόχαν Γκριμονπρέ)

7. Poor Things (Γιώργος Λάνθιμος)

6. Η Χίμαιρα (Αλίτσε Ρορβάκερ)

5. Anora (Σον Μπέικερ)

4. All We Imagine as Light (Παγιάλ Καπάντια)

3. Ζώνη Ενδιαφέροντος (Τζόναθαν Γκλέιζερ)

2. My Favourite Cake (Μαριάμ Μογκαντάμ & Μπεχτάς Σαναΐχα)
Εξαιρετικής ευαισθησίας ταινία επάνω στην μοναξιά της 3η; ηλικίας με ταυτόχρονη έμμεση αναφορά στην στην σημερινή πραγματικότητα στο Ιράν που καθιστά τελικά αναπόφευκτη και την απρόβλεπτη εξέλιξη του τέλους.  3  4  3

1. Άγνωστοι Μεταξύ μας (Άντριου Χέιγκ)
Ο σκηνοθέτης με πρωτότυπο τρόπο κεντάει την εξέλιξη της ιστορίας του με σκηνές ερωτικές, βίας, κωμικές, δραματικές και συναισθηματικές, κάνοντας  ταυτόχρονα και μια έμμεση κριτική αντιμετώπιση του αμερικανικού ονείρου όταν άτομο του περιθώριού αποκτά σχέση με  άτομο ολιγαρχικής οικογένειας. Η αναπόφευκτη σύγκρουση που επέρχεται μέχρι την τελική λύση, κρατάει συνεχές το ενδιαφέρον του θεατή παρά την μεγαλύτερη διάρκεια της ταινίας. 3 ½  3   4

 Για τις ΗΠΑ

10. Το Δέντρο με τις Χρυσές Πεταλούδες (Τιεν Αν Φαμ)

9. Αληθινός Πόνος (Τζέσι Άιζενμπεργκ)

8. I Saw the TV Glow (Τζέιν Σόενμπρουν)

7. Soundtrack to a Coup d'Etat (Γιόχαν Γκριμονπρέ)

6. Ο Σπόρος της Ιερής Συκιάς (Μοχάμαντ Ρασούλοφ)

5. Hard Truths (Μάικ Λι)

4. Anora (Σον Μπέικερ)

3. All We Imagine As Light (Παγιάλ Καπάντια)

2. Nickel Boys (ΡαΜέλ Ρος)

1. The Brutalist (Μπρέιντι Κόρμπετ)

Είναι μια σημαντική ταινία άψογη μέχρι το διάλειμμα . Στο δεύτερο μέρος χάνει κάπως τον ρυθμό της και δίνει την αίσθηση στον θεατή ότι σαν ο σκηνοθέτης να αντιλήφθηκε ότι έχοντας σπαταλήσει μέχρι τότε τον χρόνο του  αναγκάστηκε να συμπιέσει το τέλος της . 3 ½  3  2 ½

 

Τα σχόλια δημοσιεύονται μετά από έγκριση.

ΟΙ 10 ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ ΤΟΥ 2024 ΚΑΤΑ ΤΟΥΣ ΚΡΙΤΙΚΟΥΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΟΙ 10 ΠΟΥ ΠΡΟΤΙΜΗΣΕ ΤΟ ΚΟΙΝΟ.

 

Οι 10 καλύτερες ταινίες του 2024, σύμφωνα με 3 γνωστούς κινηματογραφικούς κριτικούς, είναι οι παρακάτω. Με κόκκινα γράμματα είναι όσες έχω δει και για τις οποίες γράφω και μια σύντομη δική μου κριτική.  Η πρώτη βαθμολογία είναι η δική μου, η δεύτερη του κοινού του ΑΘΗΝΟΡΑΜΑΤΟΣ και η τρίτη του κριτικού του ΑΘΗΝΟΡΑΜΑΤΟΣ.

Αρχικά η λίστα με τις καλύτερες ταινίες του 2024 από τον Γιάννη Καντέα-Παπαδόπουλο του ΑΘΗΝΟΡΑΜΑΤΟΣ

10. Υπόθεση Γκολντμάν του Σεντρίκ Καν
Μια πραγματική δικαστική υπόθεση όχι ιδιαίτερα γνωστή στην χώρα μας, δοσμένη με αντικειμενικότητα και σασπένς.  3   4    3 ½  
 
9. Μην Περιμένετε και Πολλά Από το Τέλος του Κόσμου του Ράντου Ζούντε
 
8. Οι Αντίπαλοι του Λούκα Γκουαντανίνο
Η ταινία χρησιμοποιεί το τένις σαν τον κοινό συνδετικό κρίκο που ενώνει δύο παιδικούς φίλους και μια γυναίκα στην κλασσική ιστορία που ο έρωτας μπαίνει αναμεσά τους. Κορυφαία η τελική σκηνή της ταινίας. 2 ½ 3  3
 
7. Pacifiction του Αλμπέρ Σερά
Άκρως κουραστική, με μακρόσυρτα άνευ λόγου πλάνα και ανούσιους διαλόγους και ο μόνος λόγος που δεν σταματάς να την βλέπεις είναι το πανέμορφο τοπίο της Πολυνησίας. 1 ½   2   3 ½
 
6. Υπέροχες Μέρες Perfect Days  του Βιμ Βέντερς
Σε δύο βασανιστικές ώρες εμπεδώνουμε πλήρως ότι οι δημόσιες τουαλέτες στην Ιαπωνία είναι πρωτοποριακές και πεντακάθαρες!  
½    3 ½  3 ½ 
 
5. Kneecap του Ριτς Πέπιατ
Η ιστορία δημιουργίας του ομώνυμου συγκροτήματος χιπ χοπ  1 ½  3  3
 
4. Tack της Βάνια Τέρνερ
 
3. Dune: Μέρος Δεύτερο του Ντενί Βιλνέβ
Ξεχειλωμένη συνέχεια του 1ου, με την κλασσική διαμάχη καλών και κακών, με ιπτάμενες συσκευές υψηλής τεχνολογίας αλλά με μάχες με σπαθιά(!), σύν επίσης ένα κλασσικό ειδύλλιο. απλά εδώ στο γοητευτικό περιβάλλον της ερήμου. 1  3 ½   4
 
2. Άγνωστοι Μεταξύ μας All of us strangers  του Άντριου Χέιγκ
Η πρόσφατη σχέση ενός μοναχικού ομοφυλόφιλου και οι σχέσεις του με τους πεθαμένους γονείς του σε μια μελαγχολική και αργόσυρτη ταινία δεν καταφέρνουν, παρά την διαφαινόμενη πρόθεση του σκηνοθέτη ,να μας δώσουν μια γενικότερη εικόνα της αποξένωσης των ανθρώπων.
1   3 ½  4
 
1. Poor Things του Γιώργου Λάνθιμου
Βασικός και θεμιτός σκοπός του Λάνθιμου είναι με τις ταινίες του να προκαλέσει τον θαυμασμό στον θεατή, με την έξω από τα συνηθισμένα θεματολογία των ταινιών του. Έτσι ο Κυνόδοντας δημιούργησε μεγάλη εντύπωση στο κοινό με το εξωσυμβατικό του θέμα, μιας και ελάχιστοι θυμόντουσαν ή είχαν δει την εξαιρετική και πολύ καλύτερη ταινία του Μεξικανού Ριπστάιν του 1973 Το κάστρο της Αγνότητας με την ίδια ακριβώς θεματολογία. Έτσι τώρα με το φαντασμαγορικό POOR THINGS κατάφερε πάλι να προκαλέσει μεγάλη εντύπωση, διεθνώς πια, με μια ταινία με ασυνήθιστη και πρωτότυπη θεματολογία με εξαιρετικά ντεκόρ και με δεξιοτεχνικές κινήσεις της κάμερας του με τα επαναλαμβανόμενα fisheye/ευρυγώνια πλάνα καθώς και με υψηλής ποιότητας φωτογραφία που πράγματι και τα δύο αξίζουν το Όσκαρ. Ο θεατής πάντως είτε αγανακτεί με αυτά που βλέπει και φεύγει, είτε αφήνει τον εαυτό του ελεύθερο στο παραμύθι που εκτυλίσσεται στην οθόνη μαγεμένος από το εντυπωσιακό θέαμα και παραβλέπει όσα αναλογίζεται μετά το τέλος της πχ ότι στην ταινία δεν υπάρχει άνδρας που να έχει θετικό ρόλο η δε ανδρική σεξουαλικότητα να είναι είτε χυδαία, είτε ανώμαλη. Η ταινία τηρώντας τις τρέχουσες απόψεις περί πολιτικής ορθότητας στην Αμερική, θεωρείται φεμινιστική λόγω της απόκτησης αυτογνωσίας της πρωταγωνίστριας μέσω του σεξ , εμφανίζει επίσης στο πλοίο επί Βικτωριανής υποτίθεται εποχής και αριστοκρατικό πλούσιο μαύρο(!) και τέλος δεν θα μπορούσε μέσα σε όλες τις σεξουαλικές της συνευρέσεις να μην υπάρχει και μια λεσβιακή με έγχρωμη παρτενέρ, απαραίτητη πλέον νότα όπως σχεδόν σε όλες σήμερα τις αμερικανικές ταινίες και σήριαλ! Πολύ έξυπνα λοιπόν ο Λάθιμος και η Έμα Στόουν γνωρίζοντας ότι σε αυτούς που ψηφίζουν για Όσκαρ, εκτός από τα παραπάνω αρέσουν οι ταινίες με ασυνήθιστη θεματολογία, όπως πχ το περσινό τερατούργημα ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΟΛΑ, που ήδη όλοι το έχουν ξεχάσει, εστίασαν σε αυτά την προώθηση της ταινίας τους. Πάντως ο Λάθιμος έχει εμπεδώσει σωστά και ενσωματώσει στην σκηνοθετική του άποψη την αισθητική του Terry Gilliam και του του David Lynch όπως και σε μεγάλο βαθμό την αισθητική του Ζαν-Πιερ Ζενέ. Προσωπικά πάντως δεν θα συνιστούσα αυτή την ταινία σε όσους δεν τους ενδιαφέρει να προβληματιστούν βλέποντας ένα φιλμ που ξεφεύγει από τα συνήθη πλαίσια των ταινιών για δύο ευχάριστες ώρες. 2 ½  3 ½  4 ½
 
 
Οι 10 καλύτερες από τον κινηματογραφικό κριτικό της LiFO Θοδωρή Κουτσογιαννόπουλο
 
All of us strangers
 
Anora
Ο σκηνοθέτης με πρωτότυπο τρόπο κεντάει την εξέλιξη της ιστορίας του με σκηνές ερωτικές, βίας, κωμικές, δραματικές και συναισθηματικές, κάνοντας  ταυτόχρονα και μια έμμεση κριτική αντιμετώπιση του αμερικανικού ονείρου όταν άτομο του περιθώριού αποκτά σχέση με  άτομο ολιγαρχικής οικογένειας. Η αναπόφευκτη σύγκρουση που επέρχεται μέχρι την τελική λύση, κρατάει συνεχές το ενδιαφέρον του θεατή παρά την μεγαλύτερη διάρκεια της ταινίας. 3 ½  3   4

The Substance
Διαθέτοντας μια εξαιρετική ηθοποιό και ένα πρωτότυπο σενάριο ,η σκηνοθέτις της ταινίας θέλοντας δήθεν να μας περάσει το μήνυμα ότι το ανδρικό κατεστημένο στην τηλεόραση θέλει συνεχώς νεότερες γυναίκες, κατάφερε τελικά να φτιάξει ένα κακόγουστο κατασκεύασμα που σε απωθεί. 1  2 ½   1
 
Dahomey
 
Conclave
Ο Μπέργκερ κατάφερε χάρις στην σκηνοθετική του ικανότητα και τον συγκλονιστικό Ρειφ Φάινς, να δημιουργήσει ατμόσφαιρα θρίλερ σε μια καθαρά εκκλησιαστική διαδικασία, που κορυφώνεται με ένα απρόσμενο τέλος που του δίνει ταυτόχρονα και την ευκαιρία για ένα ηθικοπλαστικό δίδαγμα!  3 ½   3   3
 
The room next door
Έχοντας στην διάθεση του δύο εξαιρετικές πρωταγωνίστριες ο  Almodovar κατάφερε να μας δώσει μια τρυφερή και γεμάτη συναίσθημα ταινία επάνω στην ευθανασία και στην επιλογή από εμάς τους ιδίους του αναπόφευκτου τέλους μας. 4  3  3 ½
 
Small  things like these
Ταινία που καταφέρνει, παρά τον αργόσυρτο ρυθμό της, να μας δώσει την  πραγματική εικόνα μιας κοινωνίας που ενώ γιορτάζει τα Χριστούγεννα, σαν άλλος Πόντιος Πιλάτος «νίπτει τας χείρας της», στην απανθρωπιά των καλογριών, όπως καθημερινά κάνει ο εξαιρετικός πρωταγωνιστής της ταινίας , και μόνο αυτός, ένας απλός  καρβουνιάρης αποδεικνύει έμπρακτα ποιο είναι το πραγματικό τους  μήνυμα. 3 ½  3  3
 
Perfect Days
 
Evil does not exist
Η ταινία συγκέντρωσε τον θαυμασμό των κριτικών που εντυπωσιάζονται με οποιαδήποτε ταινία έχει καλή μεν φωτογραφία και ακατάληπτο σενάριο, δήθεν υψηλής διανόησης και βέβαια την απαξίωση του κοινού που έχει αρχίσει να διαισθάνεται ότι πρόκειται για πατάτα την οποία δυστυχώς είδα. 1   2    3 ½
 
 
Και οι 10 καλύτερες σύμφωνα με τον κινηματογραφικό κριτικό των ΝΕΩΝ  Γιάννη Ζουμπουλάκη

Poor Things

Υπέροχες Μέρες  Perfect Days
 
Small  things like these

Fremont
Χαμηλών τόνων ταινία με θέμα την μοναξιά και την δυσκολία προσαρμογής μιας μετανάστριας από το Αφγανιστάν σε μια κοινωνία στην οποία φοβάται να ανοιχτεί.  2   3 ½  3 ½
 
Stop making sence
 
C’ ancora domani Πάντα Υπάρχει Το Αύριο
Banel & Adama
 
Verbrannte Erde Η ληστεία του Βερολίνου
 
The room next door
 
Black dog
 
Η μοναδική ταινία που κατατάσσουν ανάμεσα στις 10 καλύτερες και οι 3 κριτικοί είναι το Perfect Days ενώ στις All of us strangers,  Small  things like these, The room next door και Poor Things  συμφωνούν οι 2 από τους 3.
 
Σε πλήρη αντίθεση με τους κριτικούς στις 10 ταινίες που ήρθαν πρώτες στην προτίμηση του κοινού, μόνο το Poor Things  και το Dune: Part Two έχουν επιλεγεί από αυτούς.
Σε όσες από αυτές έχω δει, γράφω μια σύντομη κριτική και η βαθμολογία είναι όπως και στις προηγούμενες.
 
Inside Out 2 (664.619)
Δεν είναι υποχρεωτικό μια πρωτότυπη  ταινία να έχει σίκουελ εκτός αν αυτό έχει να προσφέρει κάτι διαφορετικό από την  αρχική και εδώ δεν νομίζω ότι είχε, αλλά τουλάχιστον  ευτυχώς κατάφερε να διατηρήσει τα πετυχημένα γραφικά της πρώτης.  2   3 ½   3 ½

Poor Things (407.380) 

Despicable Me 4 (373.359)
 
Deadpool & Wolverine (338.611)
 
It Ends With Us (178.345)
Μπορεί το στόρι της ταινίας να θυμίζει Άρλεκιν όμως χάρις στους πρωταγωνιστές της ξεφεύγει από τις συνήθεις αισθηματικές ταινίες της αμερικανικής κινηματογραφικής παραγωγής. 2 ½   4     1
 
Dune: Part Two (174.070)
 
Kung Fu Panda 4 (156.450)
 
Moana  2 (153.246)
 
Μην Ανοίγεις Την Πόρτα (143.828)
 
Joker: Folie A Deux (138.824)   
Η ιστορία ενός εγκληματία με διχασμένη προσωπικότητα που ερωτεύεται θα μπορούσε να αποτελέσει το θέμα μιας αξιόλογης ταινίας, αλλά με καμία λογική δεν μπορεί να αποτελεί το σίκουελ μιας καταπληκτικής ταινίας με τον συγκεκριμένο ήρωα. Αποτέλεσμα ένα βαρετό κατασκεύασμα το οποίο προσπαθούν απεγνωσμένα και μάταια ο Φίνιξ και η Γκάγκα να το σώσουν από την αποτυχία. Το μόνο που αξίζει είναι το καρτούν της αρχής. ½   2 ½   3 ½
 
Αξίζει επίσης να δει κανείς εδώ ποιες θεωρούν στο εξωτερικό γνωστοί κινηματογραφικοί κριτικοί ως τις καλύτερες ταινίες του 2024.
 
Τα σχόλια δημοσιεύονται μετά από έγκριση.