ΟΙ 10 ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ ΤΟΥ 2024 ΚΑΤΑ ΤΟΥΣ ΕΥΡΩΠΑΙΟΥΣ ΚΡΙΤΙΚΟΥΣ

Στο ΟΙ 10 ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ ΤΟΥ 2024 ΚΑΤΑ ΤΟΥΣ ΚΡΙΤΙΚΟΥΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΟΙ 10 ΠΟΥ ΠΡΟΤΙΜΗΣΕ ΤΟ ΚΟΙΝΟ. έγραψα για τις καλύτερες ταινίες που προβλήθηκαν στην Ελλάδα σύμφωνα με τους εδώ κριτικούς.
Έχει όμως ενδιαφέρον να δούμε αντίστοιχα ποιες θεωρήθηκαν στο εξωτερικό ως οι καλύτερες ταινίες του 2024. Βέβαια ορισμένες από αυτές δεν έχουν προβληθεί στην Ελλάδα.
Με κόκκινα γράμματα είναι όσες έχω δει , ενώ με μαύρα όσες έχουν μεν προβληθεί αλλά δεν τις είδα και με πράσινα όσες δεν έχουμε δει στην χώρα μας.
Σε αυτές που έχω δει, γράφω με δύο λόγια την προσωπική μου κριτική και με κόκκινα γράμματα είναι η βαθμολογία μου, μετά του κοινού του ΑΘΗΝΟΡΑΜΑΤΟΣ και στο τέλος των κριτικών του. 
Για σύγκριση στην αρχή έβαλα ποιες θεωρεί  η ΠΕΚΚ (Πανελλήνια Ένωση Κριτικών Κινηματογράφου) ως τις   καλύτερες διεθνείς ταινίες του 2024:

1.Υπέροχες Μέρες
Σε δύο βασανιστικές ώρες εμπεδώνουμε πλήρως ότι οι δημόσιες τουαλέτες στην Ιαπωνία είναι πρωτοποριακές και πεντακάθαρες!  
½    3 ½  3 ½ 

 2. Poor Things
Βασικός και θεμιτός σκοπός του Λάνθιμου είναι με τις ταινίες του να προκαλέσει τον θαυμασμό στον θεατή, με την έξω από τα συνηθισμένα θεματολογία των ταινιών του. Έτσι ο Κυνόδοντας δημιούργησε μεγάλη εντύπωση στο κοινό με το εξωσυμβατικό του θέμα, μιας και ελάχιστοι θυμόντουσαν ή είχαν δει την εξαιρετική και πολύ καλύτερη ταινία του Μεξικανού Ριπστάιν του 1973 Το κάστρο της Αγνότητας με την ίδια ακριβώς θεματολογία. Έτσι τώρα με το φαντασμαγορικό POOR THINGS κατάφερε πάλι να προκαλέσει μεγάλη εντύπωση, διεθνώς πια, με μια ταινία με ασυνήθιστη και πρωτότυπη θεματολογία με εξαιρετικά ντεκόρ και με δεξιοτεχνικές κινήσεις της κάμερας του με τα επαναλαμβανόμενα fisheye/ευρυγώνια πλάνα καθώς και με υψηλής ποιότητας φωτογραφία που πράγματι και τα δύο αξίζουν το Όσκαρ. Ο θεατής πάντως είτε αγανακτεί με αυτά που βλέπει και φεύγει, είτε αφήνει τον εαυτό του ελεύθερο στο παραμύθι που εκτυλίσσεται στην οθόνη μαγεμένος από το εντυπωσιακό θέαμα και παραβλέπει όσα αναλογίζεται μετά το τέλος της πχ ότι στην ταινία δεν υπάρχει άνδρας που να έχει θετικό ρόλο η δε ανδρική σεξουαλικότητα να είναι είτε χυδαία, είτε ανώμαλη. Η ταινία τηρώντας τις τρέχουσες απόψεις περί πολιτικής ορθότητας στην Αμερική, θεωρείται φεμινιστική λόγω της απόκτησης αυτογνωσίας της πρωταγωνίστριας μέσω του σεξ , εμφανίζει επίσης στο πλοίο επί Βικτωριανής υποτίθεται εποχής και αριστοκρατικό πλούσιο μαύρο(!) και τέλος δεν θα μπορούσε μέσα σε όλες τις σεξουαλικές της συνευρέσεις να μην υπάρχει και μια λεσβιακή με έγχρωμη παρτενέρ, απαραίτητη πλέον νότα όπως σχεδόν σε όλες σήμερα τις αμερικανικές ταινίες και σήριαλ! Πολύ έξυπνα λοιπόν ο Λάθιμος και η Έμα Στόουν γνωρίζοντας ότι σε αυτούς που ψηφίζουν για Όσκαρ, εκτός από τα παραπάνω αρέσουν οι ταινίες με ασυνήθιστη θεματολογία, όπως πχ το περσινό τερατούργημα ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΟΛΑ, που ήδη όλοι το έχουν ξεχάσει, εστίασαν σε αυτά την προώθηση της ταινίας τους. Πάντως ο Λάθιμος έχει εμπεδώσει σωστά και ενσωματώσει στην σκηνοθετική του άποψη την αισθητική του Terry Gilliam και του του David Lynch όπως και σε μεγάλο βαθμό την αισθητική του Ζαν-Πιερ Ζενέ. Προσωπικά πάντως δεν θα συνιστούσα αυτή την ταινία σε όσους δεν τους ενδιαφέρει να προβληματιστούν βλέποντας ένα φιλμ που ξεφεύγει από τα συνήθη πλαίσια των ταινιών για δύο ευχάριστες ώρες. 2 ½  3 ½  4 ½

3. Τα Παιδιά του Χειμώνα
Βασιζόμενος στην μοναδική ικανότητα του σεναριογράφου του αξέχαστου Νεμπράσκα να γράφει ιστορίες με πρωταγωνιστές ανθρώπους που ξεφεύγουν από το συνηθισμένο, ο Πέιν κατάφερε να μας δώσει μια, με ξεχωριστή ευαισθησία δραμεντί, με την βοήθεια βέβαια και των 3 εξαιρετικών πρωταγωνιστών του. 3 ½  4   3 ½

4. Μικρά Πράγματα σαν κι Αυτά
Ταινία που καταφέρνει, παρά τον αργόσυρτο ρυθμό της, να μας δώσει την  πραγματική εικόνα μιας κοινωνίας που ενώ γιορτάζει τα Χριστούγεννα, σαν άλλος Πόντιος Πιλάτος «νίπτει τας χείρας της», στην απανθρωπιά των καλογριών, όπως καθημερινά κάνει ο εξαιρετικός πρωταγωνιστής της ταινίας , και μόνο αυτός, ένας απλός  καρβουνιάρης αποδεικνύει έμπρακτα ποιο είναι το πραγματικό τους  μήνυμα. 3 ½  3  3

5. Black Dog

6. Ο Σπόρος της Ιερής Συκιάς
Ενώ στο μεγαλύτερο μέρος της ταινίας θέτει πολύ σωστά το πρόβλημα ότι δεν μπορεί να συμβαδίζει η οικογενειακή σου ευμάρεια και ειρήνη όταν αποτελείς στυλοβάτη ενός απολυταρχικού καθεστώτος, δείχνοντας συγχρόνως και πραγματικές σκηνές  από βίαιες καταστολές αντικαθεστωτικών διαμαρτυριών,  δυστυχώς το υπερβολικό τέλος του είναι υπερβολικό και απογοητευτικό. 3  4  3

7. Μην Περιμένετε και Πολλά από το Τέλος του Κόσμου

8. Emilia Pérez

9. Anora
Ο σκηνοθέτης με πρωτότυπο τρόπο κεντάει την εξέλιξη της ιστορίας του με σκηνές ερωτικές, βίας, κωμικές, δραματικές και συναισθηματικές, κάνοντας  ταυτόχρονα και μια έμμεση κριτική αντιμετώπιση του αμερικανικού ονείρου όταν άτομο του περιθώριού αποκτά σχέση με  άτομο ολιγαρχικής οικογένειας. Η αναπόφευκτη σύγκρουση που επέρχεται μέχρι την τελική λύση, κρατάει συνεχές το ενδιαφέρον του θεατή παρά την μεγαλύτερη διάρκεια της ταινίας. 3 ½  3   4

10. Dune: Μέρος Δεύτερο
Ξεχειλωμένη συνέχεια του 1ου, με την κλασσική διαμάχη καλών και κακών, με ιπτάμενες συσκευές υψηλής τεχνολογίας αλλά με μάχες με σπαθιά(!), σύν επίσης ένα κλασσικό ειδύλλιο. απλά εδώ στο γοητευτικό περιβάλλον της ερήμου. 1  3 ½   4

Οι καλύτερες ταινίες του 2024 από το Cahiers du Cinema:

1. Miséricorde (Αλέν Γκιροντί)

2. May December του Τοντ Χέινς
Ενδιαφέρον σενάριο από την άποψη των χαρακτήρων και των σχέσεων των πρωταγωνιστών της με την Νάταλι Πόρτμαν να φτάνει την κορύφωση του ρόλου της όταν απευθείας στην κάμερα υποδύεται την πρωταγωνίστρια της ιστορίας στην επιστολή της . 3   2   3

3. In Water (Χογνγκ Σανγκ-σου)

4. Ζώνη Ενδιαφέροντος (Τζόναθαν Γκλέιζερ)
Σε όλη την ταινία είναι εμφανές, βασικά από τα μονίμως μακρινά πλάνα (δεν υπάρχει ούτε ένα γκρο πλαν) ότι η επιλογή του σκηνοθέτη είναι να περάσει στον θεατή την αντίστιξη μεταξύ της φρίκης του στρατοπέδου, που μόνο το ακούμε, και της ανέφελης οικογενειακής ζωής του Ες δίπλα σε αυτό που επιβεβαιώνει την κοινοτοπία του κακού της Χ.Αρέντ. Μαζί με την μουσική υπόκρουση στην αρχή και το τέλος αυτό το πετυχαίνει αλλά μετά την πρώτη ώρα επειδή η ταινία δεν έχει κάποια κορύφωση αρχίζει και κουράζει τον θεατή. 3  2 ½  5

5. All We Imagine as Light (Πάγιαλ Καπάντια)

6. Οι Παραβατικοί (Ροντρίγκο Μορένο)

7. Ο Διάβολος Δεν Υπάρχει (Ριιουσούκε Χαμαγκούτσι)
Η ταινία συγκέντρωσε τον θαυμασμό των κριτικών που εντυπωσιάζονται με οποιαδήποτε ταινία έχει καλή μεν φωτογραφία και ακατάληπτο σενάριο, δήθεν υψηλής διανόησης και βέβαια την απαξίωση του κοινού που έχει αρχίσει να διαισθάνεται ότι πρόκειται για πατάτα την οποία δυστυχώς είδα. 1  2  3 ½

8. Ma Vie Ma Gueule (Σοφί Φιλιέρ)

9. Παγίδα του Μ. Νάιτ Σιάμαλαν
Ενδιαφέρουσα αστυνομική ταινία που κρατάει συνεχές το ενδιαφέρον του θεατή παρά τις αναμενόμενες ανατροπές στο τέλος της. 2 ½  3   1 ½

10. The Other Way Around (Χόνας Τρουέμπα)
 

 

Οι 10 από τις 50 καλύτερες ταινίες του 2024 από το Sight and Sound

 

10. Nickel Boys (ΡαΜέλ Ρος)

9. Καμία Άλλη Γη (Μπασέλ Αντρά, Χαμντάν Μπαλάλ, Γιουβάλ  Αμπραχάμ & Ραχέλ Σζορ)

=7. Ματωμένος Δεσμός (Ρόουζ Γκλας)
Η ταινία στοχεύει στην αναγέννηση των b-movies της 10ετις του 50 με την προσθήκη μερικών λεσβιακών εικόνων αλλά λόγω του προχειρογραμμένου σεναρίου της προς το τέλος τα θαλασσώνει. 1 ½   2   2

=7. The Substance: Το Ελιξίριο της Νιότης (Κοραλί Φαρζά)
Διαθέτοντας μια εξαιρετική ηθοποιό και ένα πρωτότυπο σενάριο ,η σκηνοθέτις της ταινίας θέλοντας δήθεν να μας περάσει το μήνυμα ότι το ανδρικό κατεστημένο στην τηλεόραση θέλει συνεχώς νεότερες γυναίκες, κατάφερε τελικά να φτιάξει ένα κακόγουστο κατασκεύασμα που σε απωθεί. 1  2 ½   1

6. Caught by the Tides (Τζί Ζανγκ-κε)

5. Hard Truths (Μάικ Λι)

4. Δαχομέη (Ματί Ντιόπ)

3. Η Χίμαιρα (Αλίτσε Ρορβάκερ)
Ταινία που παίζει με την πραγματικότητα και την φαντασία και η οποία έχει καλούς ηθοποιούς αλλά θα ήθελε ένα πιο σφιχτοδεμένο σενάριο.
2  3   2 ½

2. Anora (Σον Μπέικερ)
1. All We Imagine as Light (Παγιάλ Καπάντια)
 

Οι 10 από τις 50 καλύτερες ταινίες του 2024 από την Guardian αρχικά από την διανομή για τη Μ. Βρετανία και μετά για τις ΗΠΑ

10. Κατεχόμενη Πόλη (Στιβ ΜακΚουίν)

9. Τα Παιδιά του Χειμώνα (Αλεξάντερ Πέιν)

8. Soundtrack to a Coup d'Etat (Γιόχαν Γκριμονπρέ)

7. Poor Things (Γιώργος Λάνθιμος)

6. Η Χίμαιρα (Αλίτσε Ρορβάκερ)

5. Anora (Σον Μπέικερ)

4. All We Imagine as Light (Παγιάλ Καπάντια)

3. Ζώνη Ενδιαφέροντος (Τζόναθαν Γκλέιζερ)

2. My Favourite Cake (Μαριάμ Μογκαντάμ & Μπεχτάς Σαναΐχα)
Εξαιρετικής ευαισθησίας ταινία επάνω στην μοναξιά της 3η; ηλικίας με ταυτόχρονη έμμεση αναφορά στην στην σημερινή πραγματικότητα στο Ιράν που καθιστά τελικά αναπόφευκτη και την απρόβλεπτη εξέλιξη του τέλους.  3  4  3

1. Άγνωστοι Μεταξύ μας (Άντριου Χέιγκ)
Ο σκηνοθέτης με πρωτότυπο τρόπο κεντάει την εξέλιξη της ιστορίας του με σκηνές ερωτικές, βίας, κωμικές, δραματικές και συναισθηματικές, κάνοντας  ταυτόχρονα και μια έμμεση κριτική αντιμετώπιση του αμερικανικού ονείρου όταν άτομο του περιθώριού αποκτά σχέση με  άτομο ολιγαρχικής οικογένειας. Η αναπόφευκτη σύγκρουση που επέρχεται μέχρι την τελική λύση, κρατάει συνεχές το ενδιαφέρον του θεατή παρά την μεγαλύτερη διάρκεια της ταινίας. 3 ½  3   4

 Για τις ΗΠΑ

10. Το Δέντρο με τις Χρυσές Πεταλούδες (Τιεν Αν Φαμ)

9. Αληθινός Πόνος (Τζέσι Άιζενμπεργκ)

8. I Saw the TV Glow (Τζέιν Σόενμπρουν)

7. Soundtrack to a Coup d'Etat (Γιόχαν Γκριμονπρέ)

6. Ο Σπόρος της Ιερής Συκιάς (Μοχάμαντ Ρασούλοφ)

5. Hard Truths (Μάικ Λι)

4. Anora (Σον Μπέικερ)

3. All We Imagine As Light (Παγιάλ Καπάντια)

2. Nickel Boys (ΡαΜέλ Ρος)

1. The Brutalist (Μπρέιντι Κόρμπετ)

 

Τα σχόλια δημοσιεύονται μετά από έγκριση.