ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ ΤΣΙΠΡΑ

Αξίζει να δούμε ποιοι αποτελούν το επιστημονικό συμβούλιο του ινστιτούτου του Τσίπρα στο οποίο προφανώς θα βασίσει το rebranding του που εξαγγέλλεται από καιρό.
Ευτυχώς η Βασιλική Σιούτη  έχει ρίξει μια ματιά και μας ενημερώνει:

Ο Γιώργος Χουλιαράκης είναι πρώην υπουργός της κυβέρνησής του και από τους πιο στενούς συνεργάτες του. Ο Κώστας Γαβρόγλου, ομότιμος καθηγητής και πρώην μέλος του Δ.Σ. του ιδρύματος Λάτση, ήταν κι αυτός υπουργός της κυβέρνησής του. Στελέχη της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ ήταν και ο Δημήτρης Λιάκος, ο Ακρίτας Καϊδατζής, ο Φραγκίσκος Κουτεντάκης. Η Ζαχαρούλα Τσιριγώτη, αντιστράτηγος εν αποστρατεία της Ελληνικής Αστυνομίας, ήταν υποψήφια στα ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ, όπως και ο ομότιμος  καθηγητής  Τριαντάφυλλος Αλμπάνης. 
Η Ζωρζέτα Λάλη ήταν κι εκείνη υποψήφια με το ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ στις τελευταίες εκλογές, ενώ παλαιότερα υπήρξε συνεργάτιδα του Χορστ Ράιχενμπαχ της Task Force για την Ελλάδα, που είχε συσταθεί την εποχή των μνημονίων.  
Κάποια πρόσωπα είναι παλιοί συνεργάτες του Ινστιτούτου Πουλαντζάς, άλλοι ήταν συνεργάτες υπουργών του ΣΥΡΙΖΑ, μερικοί συμμετείχαν στο think tank που είχε ανακοινώσει ο Αλέξης Τσίπρας όταν ήταν στον ΣΥΡΙΖΑ και υπάρχουν και μερικά πρόσωπα σχετικά καινούργια και λιγότερα γνωστά που συνεργάζονταν μαζί του από πριν. 
Η Μαριζέτα Αντωνοπούλου είναι «μεταγραφή» από το ΠΑΣΟΚ, στο οποίο θεωρούσε ότι δεν την αξιοποιούσαν και από το οποίο έφυγε με σχετικά επεισοδιακό τρόπο, περνώντας αρχικά στον ΣΥΡΙΖΑ και μετά ακολουθώντας τον Αλέξη Τσίπρα, τον οποίο μόλις πέρσι κατηγορούσε «για εκπτώσεις με μόνο στόχο την εξουσία». 
Ο ομότιμος καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου, Γιάννης Δρόσος, είχε τοποθετηθεί από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ στην ΕΡΤ και αργότερα ο Αλέξης Τσίπρας του είχε αναθέσει τα κομματικά ΜΜΕ του ΣΥΡΙΖΑ (πρόεδρος Δ.Σ. της Left Media), «με τα γνωστά αποτελέσματα», όπως σχολιάζουν σκωπτικά κάποιοι στην Κουμουνδούρου. Στο παρελθόν ήταν στενός συνεργάτης του Άκη Τσοχατζόπουλου και γενικός διευθυντής της Διεύθυνσης Αμυντικής Βιομηχανίας του υπουργείου Εθνικής Άμυνας την περίοδο 1998-2001. 
Ο καθηγητής του ΠΑΜΑΚ Νίκος Μαραντζίδης συνεργάστηκε με τον Αλέξη Τσίπρα μετά τις πρώτες εκλογές του 2023, αναλαμβάνοντας τον επικοινωνιακό σχεδιασμό της καμπάνιας του για τις δεύτερες εκλογές που ακολούθησαν. Στη συνέχεια υπήρξε μια περίοδος ψυχρότητας και μετά υπήρξε επανασύνδεση. Ο Νίκος Μαραντζίδης για κάποιο διάστημα στο παρελθόν ήταν κόκκινο πανί για την αριστερά και τον ΣΥΡΙΖΑ, κυρίως εξαιτίας ενός βιβλίου που είχε γράψει μαζί με τον Στάθη Καλύβα για τον ελληνικό Εμφύλιο. Έκτοτε όμως μεσολάβησαν πολλά και κυρίως ένας επιχειρηματίας που τον έφερε κοντά στον Αλέξη Τσίπρα. 
Εκπλήξεις γενικά δεν υπήρχαν, ίσως ο Αντώνης Παπαγιαννίδης [ΓΦ1] να ήταν για κάποιους η μόνη μη αναμενόμενη συμμετοχή, αλλά οι γνωρίζοντες λένε ότι το τελευταίο διάστημα ήταν μεταξύ των συνομιλητών του. 

 Η δε Ρούλα Γεωργακοπούλου γράφει σχετικά:
Συμβουλεύοντας τον Τσίπρα είναι σαν να συμβουλεύεις εμένα που τ’ αφτιά μου επικοινωνούν μεταξύ τους σαν τη σήραγγα του Αρτεμισίου. O,τι μπαίνει από τη μια, βγαίνει από την άλλη.  Μερικοί βέβαια, μπαίνοντας στο τούνελ, λησμονούν να ανοίξουν τα φώτα του οχήματός τους με αποτέλεσμα να τους φωτάνε οι από μπρος και οι από πίσω με μούντζες πολλών watt.
Γενικεύω ασύστολα, το ξέρω. Παίρνω όμως το θάρρος να πω ότι οι υψηλόβαθμοι και οι ακαδημαϊκοι κατ’ επέκτασιν, είναι οι πιο μαραζιάρηδες του έθνους. Δεν ξέρω τι είναι αυτό που τους κάνει να αισθάνονται διαρκώς ριγμένοι, στερημένοι ίσως από τιμές και δόξες που τις αξίζουν, ίσως… Από αυτής της απόψεως, πολύ καλά έκανε ο παλιομοδίτης Τσίπρας κι έτριψε με brasso το λυχνάρι να ξεχυθούν έξω, να πάψουν πια να κάνουν σαν να μην τους χωράει ο τόπος.
Δεν χρειάστηκε να ρίξω παραπάνω από μια χιαστί ματιά στα σαράντα ένα κεφαλάκια της πιατέλας με τα amuse bouche κι ούτε που μπήκα στον κόπο να σταθώ σε ιδιότητες και προϋπηρεσίες των νέων συμβούλων του. Γνωριζόμαστε καλά σ΄αυτή τη χώρα, κι αν δεν γνωριζόμαστε, αναπόφευκτα θα γνωριστούμε.
 Και να ‘τανε μόνον ο Μαραντζίδης… Ειλικρινά τώρα, ποτέ μου δεν κατάλαβα πώς διολίσθησε προς τον Τσίπρα ένας διαπρύσιος συντηρητικός (στην εκκίνησή του) εκλογολόγος. Ο χρόνος της μετακίνησης είναι μικρός και δεν φαίνεται να μεσολάβησε τίποτα το συνταρακτικό που να δικαιολογεί αυτή την αλλαγή. Υπάρχει βέβαια ένα βρωμόξυλο που έφαγε από τους αγαναχτισμένους της Σαλονίκης τότε που έδινε τα ρέστα του για το ΝΑΙ στο δημοψήφισμα, παρακάμπτοντας τα βασικά της στατιστικής, αλλά και πάλι. Ούτε αυτό μου φαίνεται αρκετά φοβιστικό για έναν γενναίο της σκέψης.

Η προσωπική μου άποψη για τον Μαραντζίδη είναι ότι μόνο ο Νίκος Μπίστης τον ξεπερνάει σε αλλαγές κομμάτων.  
Λόγω οικογενειακής παράδοσης με το ΚΚΕ ο Μαραντζίδης ξεκίνησε στα νιάτα του από την  ΕΚΟΝ Ρήγας Φεραίος.
Με τα δύο βιβλία του ξεσήκωσε πλήθος αντιδράσεων από όλο το φάσμα της Αριστεράς και μάλιστα το 2014 είχε δεχτεί επίθεση σε καφετέρια από πρόσωπα που αυτοαποκαλούνταν «υπερασπιστές της Αριστεράς».
Με τις δημοσκοπήσεις του  Πανεπιστημίου Μακεδονίας  την περίοδο 2014-7 όταν συνεργαζόταν  με τον τηλεοπτικό σταθμό ΣΚΑΪ ,ο εκπρόσωπος των ΑΝΕΛ Τέρενς Κουίκ, λόγω των χαμηλών ποσοστών που τους έδινε, έλεγε: ο “δημοσκόπος” αναπληρωτής καθηγητής Νίκος Μαραντζίδης, στέλεχος του “Ποταμιού”, πρέπει να παραδώσει την πανεπιστημιακή του θέση.
Τον καιρό εκείνο ήταν  σύμβουλος του επικεφαλής του Ποταμιού, Σταύρου Θεοδωράκη. Με αφορμή  το Μακεδονικό και τη Συμφωνία των Πρεσπών, ξεκίνησε η σταδιακή προσέγγισή του με τον Αλέξη Τσίπρα και άρχισε σε άρθρα του να τον εκθειάζει και οι κακές γλώσσες λένε πως είναι και ο Ghost Writer του βιβλίου του.

Χαρακτηριστικό πάντως  είναι ότι  πάνω από το ¼  των μελών του ινστιτούτου δεν αποτελούν νέο αίμα για τον χώρο αυτό.
Επίσης μόνο το 1/3 των μελών είναι γυναίκες. Μάλλον δεν κατάφερε να ελκύσει διακεκριμένες γυναίκες να συμμετάσχουν στο ινστιτούτο του, γιατί υποπτεύομαι ότι  οι αξιόλογες γυναίκες είναι πιο έξυπνες και δεν πιστεύουν ότι η συμμετοχή τους σε τέτοιες συναθροίσεις  συμβάλλουν θετικά στην καριέρα τους .
 Τέλος κανένα από τα 41 μέλη του ινστιτούτου δεν προέρχεται από τον ιατρικό χώρο, γιατί προφανώς δεν έχει βρει ακόμη άτομα που να μπορούν ξεπεράσουν τον αναντικατάστατο  υπουργό του  Πολάκη .
 
Τα σχόλια δημοσιεύονται μετά από αξιολόγηση.

---